TWOJE JEST KRÓLESTWO

TWOJE JEST KRÓLESTWO
Nauczanie pierwszych chrześcijan
Peter J. Southgate
„THE DAWN” BOOK SUPPLY
SPIS TREŚCI
SŁOWO WSTĘPNE AUTORA
1. BIBLIJNE KRÓLESTWO
5
Temat nauczania Chrystusa. Królestwo Boże i królestwo ludzkie
2. KRÓLESTWO BOŻE NA ZIEMI
14
Przyszłość ziemi objawiona w Biblii
3. KRÓL WSZECHŚWIATA
23
Bóg - mądry, wszechmocny i sprawiedliwy
4. PODRĘCZNIK O KRÓLESTWIE
32
Czy możemy zaufać Biblii?
5. PRZYGOTOWYWANIE KRÓLESTWA
46
Obietnica dana Abrahamowi i jego Potomkowi
6. WŁADCA KRÓLESTWA
58
Syn Dawida władcą w Jerozolimie
7. GŁOSZONE KRÓLESTWO
64
Nauczanie Jezusa i apostołów
8. ZAPOMNIANE KRÓLESTWO
72
Jak zmieniały się poglądy na temat Królestwa
9. KRÓLESTWO JEST OSIĄGALNE
84
Wybaczenie grzechów w Chrystusie
10. SZUKAJCIE NAJPIERW KRÓLESTWA BOŻEGO
101
Chrześcijańska droga życia
11. PRZYJŚCIE KRÓLA
118
Znaki powtórnego przyjścia Chrystusa na ziemię
12. USTANOWIENIE KRÓLESTWA
136
Dzieło Chrystusa po Jego powrocie
13. DOSKONAŁE KRÓLESTWO
Wypełnienie Bożego planu
UZUPEŁNIENIE
Zasady wiary chrześcijan pierwszego wieku
2
146
Słowo wstępne autora
Mocną stroną tematu podjętego na kartach tej książki jest to, że przesłanie, które zawiera
oparte jest na całej Biblii. Z takiego całościowego studium wyłania się niepodważalny fakt, iż
Biblia głosi Boży zamiar ponownego wysłania Syna Bożego na ziemię, by ustanowił na niej
Królestwo Boże.
Książka ta powstała z przekonania, że jeśli kiedykolwiek mamy zrozumieć przesłanie Biblii,
musimy pozwolić jej mówić za siebie. Dlatego właśnie przytaczam tak wiele cytatów
biblijnych, którym towarzyszy zaledwie kilka słów wyjaśnienia.
Proszę jedynie moich Czytelników o cierpliwe i bezstronne - choć wiem, że nie jest to łatwe sprawdzanie przedstawianych dowodów.
W oryginale angielskim niniejszej pozycji większość cytatów biblijnych pochodzi z
tłumaczenia Authorised Version, która chociaż ma już prawie 400 lat, to nadal jest łatwo
dostępna i szeroko używana. W nielicznych przypadkach, w których słowa zmieniły
radykalnie swoje znaczenie i stały się niejasne dla dzisiejszego czytelnika, uwspółcześniony
odpowiednik podany jest w nawiasach. Kilkakrotnie wykorzystane zostały cytaty z The
Revised Version (RV), Revised Standard Version (RSV) lub the New Inetrnational Version
(NIV), by lepiej wyrazić oryginał.
Na liście osób, którym składam podziękowania znajdują się Martin Evans, Eric Toms i John
Young. Ich pomocne sugestie oraz cierpliwe czytanie szkiców wstępnych umożliwiły mi
przekazanie tej pracy czytelnikom. Za wszelkie błędy ponoszę jednak całkowitą
odpowiedzialność. Wyrazy wdzięczności otrzymują także Roy i Jane Toms za ilustracje,
Keith Grainger ze przygotowanie map, Nora Howarth za opracowanie indeksu.
Jednak ponad wszystko składam podziękowania Temu, którego Słowa możemy studiować, co
uważam za przywilej i przyjemność. Niech strony tej książki otrzymają Jego
błogosławieństwo i pomogą rozgłaszać Jego Prawdę na całej Ziemi.
P. J. S.
3
Słowo wstępne do drugiego wydania
Poniższa edycja jest w gruncie rzeczy przedrukiem wydania pierwszego, dokonano jedynie
poprawek tekstu i pomniejszych zmian. Jedynymi wyjątkami są: rozdział o słowach
Chrystusa „Królestwo Boże jest pośród was“ oraz zmiany kilku części w rozdziale
jedenastym.
Podziękowania dla Evelyn Colyer i Evelyn Coverley, które zmieniły odpowiednio numeracje
stron i odnośniki w indeksie.
Autora i wydawców cieszy fakt, że pierwsze wydanie pomogło poszerzyć wiedzę o „prawdzie
w Jezusie“. Mamy także nadzieję, że druga edycja również otrzyma błogosławieństwo Tego,
któremu należy się chwała.
P. J. S.
Uwagi do tłumaczenia na język polski
Dla potrzeb tłumaczenia na język polski, jeśli nie podano inaczej, wszystkie cytaty pochodzą
z: „Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Nowy Przekład z języków
hebrajskiego i greckiego opracowany przez Komisję Przekładu Pisma Świętego“ Brytyjskie i
Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa 1975.
Użyte skróty:
- BG - Biblia Gdańska,
- BT – Biblia Tysiąclecia wyd. trzecie poprawione
4
Rozdział 1
BIBLIJNE KRÓLESTWO
Nie ma wątpliwości, iż Królestwo Boże było przedmiotem nauk Jezusa, gdy przebywał na
Ziemi przed dwoma tysiącami lat. Ta książka jest próbą ustalenia pierwotnego znaczenia Jego
nauczania na ten temat, tak by stało się ono centralnym punktem życia chrześcijan.
Piszę głównie dla tych, którzy wierzą, iż Bóg istnieje, ale nie mogą zrozumieć tego, co dzieje
się na świecie i nie są pewni, jaką rolę odgrywają w tym, co czyni Bóg.
Żywię jednak nadzieję, iż gdyby niewierzący przeczytali te strony, znaleźliby dowód na
istnienie nieskończenie mądrego i wszechmogącego Boga, który ma plan dla ziemi i jej
mieszkańców. Plan, który wkrótce ma się wypełnić. Być może to skłoniłoby tych czytelników
do ponownego przemyślenia chrześcijańskiego przesłania.
Co powiedział Jezus o Królestwie Bożym?
Pewnego razu uczniowie poprosili Jezusa, by nauczył ich, jak się mają modlić. W odpowiedzi
otrzymali modlitwę, jaką znamy do dzisiaj. W jej wersach Jezus odwołuje się dwukrotnie do
Królestwa Bożego. Pierwszą rzeczą, o którą mieli w niej prosić, było „Przyjdź Królestwo
Twoje“; również myśl końcowa nawiązywała do Królestwa. „Twoje jest Królestwo … na
wieki wieków“ (Mateusz 6:9-13).
Nacisk, jaki kładł Jezus na Królestwo Boże potwierdza nawet przypadkowe czytanie
ewangelii, w której wyrażenie to pojawia się bardzo często. W rzeczy samej dowiadujemy się,
iż celem nauczania Chrystusa było przekazanie informacji o Królestwie. Pewnego razu
słuchający Jezusa prosili go, by ich nie opuszczał, jednak on odmówił: „Muszę i w innych
miastach zwiastować dobra nowinę o Królestwie Bożym, gdyż na to zostałem posłany“
(Łukasz 4:43).
Po wnikliwym zbadaniu, stwierdzamy, iż w samych ewangeliach pojawia się więcej niż sto
odniesień do Królestwa Bożego, a w innych częściach Nowego Testamentu ponad trzydzieści.
BIBLIJNE ODNIESIENIA DO KRÓLESTWA BOŻEGO
Zanim rozpocznę szczegółową analizę, która jest celem tej ksiązki, chciałbym wymienić kilka
faktów, które Biblia łączy z Królestwem Bożym. Dzięki nim łatwiej zrozumieć znaczenie
tego pojęcia.
1. Królestwo Boże było dobrą nowiną – to właśnie oznacza słowo ewangelia:
„I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię o
Królestwie“ (Mateusz 4:23).
2. W czasach Chrystusa Królestwo nadal odnosiło się do przyszłości:
„A gdy oni tego słuchali, powiedział im dodatkowo podobieństwo, dlatego że był blisko
Jerozolimy, a oni mniemali, że wkrótce ma się objawić Królestwo Boże“ (Łukasz 19:11).
3. Zanim nadejdzie Królestwo, pojawią się znaki zwiastujące jego przyjście:
5
„Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest Królestwo Boże“
(Łukasz 21:31).
4. Gdy Królestwo nadejdzie, niektórzy wejdą do niego, a inni będą wykluczeni:
„Ale powiadam wam: Nie będę pił odtąd z tego owocu winorośli aż do owego dnia, gdy
go będę pił z wami na nowo w Królestwie Ojca mego“ (Mateusz 26:29).
„Utwierdzając dusze uczniów i zachęcając, aby trwali w wierze, i mówiąc, że musimy
przejść przez wiele ucisków, aby wejść do Królestwa Bożego“ (Dzieje 14:22).
„Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba i
wszystkich proroków w Królestwie Bożym, siebie samych zaś precz wyrzuconych. I
przyjdą ze wschodu i z zachodu, z północy i z południa, i zasiądą w Królestwie Bożym“
(Łukasz 13: 28 – 29).
„Jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta,
bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie,
odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam
wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego
nie odziedziczą“ (Galacjan 5: 19-21).
5. Ci, którzy wejdą do Królestwa, będą musieli być przemienieni.
„A powiadam, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego“
(1Koryntian 15:50).
„Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody
i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego“(Jana 3:5).
6. Królestwo było czymś, czego nade wszystko mieli szukać uczniowie Jezusa.
„Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego“ (Mateusz 6:33).
PODSTAWY WIARY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
Znając powyższe i podobne im wersety, które pojawiają się w całym Nowym Testamencie
oraz w niektórych fragmentach Starego Testamentu, można by oczekiwać, iż Królestwo Boże
jest obecnie najważniejszym punktem nauczania Kościoła. Spodziewać się także można, że
wszyscy członkowie kongregacji są świadomi wagi tego zagadnienia i mają przynajmniej
jakieś wyobrażenie o tym, czym jest Królestwo Boże. Jednakże smutnym jest fakt, iż
olbrzymia większość tych, którzy uważają się za chrześcijan ma trudności z określeniem,
czym jest Królestwo Boże lub co ono oznacza dla nich osobiście - mimo iż codziennie modlą
się słowami: „Przyjdź Królestwo Twoje“.
Niektórzy powiedzieliby prawdopodobnie, że Królestwo Boże jest panowaniem łaski w sercu
wierzącego, cytując słowa Jezusa „Królestwo Boże jest pośród was“. Inni mogą utrzymywać,
iż Kościół jest Królestwem Boga na ziemi i że jeśli cały świat przeszedłby na
chrześcijaństwo, Królestwo Boże by nastało. Jeszcze inni mogliby powiedzieć, że
Królestwem Bożym jest niebo, w którym zamieszkuje i rządzi Bóg oraz do którego idą
wierzący po śmierci. Czy to wszystko jednak zgadza się z naukami Chrystusa?
6
Prostym testem, by to sprawdzić jest wstawienie proponowanych wyżej wyjaśnień w te
fragmenty biblijne, które mówią o Królestwie Bożym. Na przykład można przeczytać
ponownie punkty 1-6 i za każdym razem zastąpić słowa „Królestwo Boże“ stwierdzeniem:
„panowanie łaski w sercu wierzącego“. Czy cytaty te mają wtedy sens? Proszę spróbować i
zobaczyć! Następnie proszę zastąpić „Królestwo Boże“ słowem „Kościół“ lub „niebo“. Czy
któreś z nich pasuje do wszystkich przywołanych cytatów? Jeśli nie, proponowane powyżej
wyjaśnienia tego, czym jest Królestwa Bożego są podejrzane.
Ćwiczenie to wskazuje również, że fraza „Królestwo Boże“ tak często występuje w Biblii, iż
koniecznym jest odkrycie i zrozumienie jej pełnego i właściwego znaczenia. Nie będziemy
szukać go jednak w jakimś niezwykłym, niejasnym lub odległym sensie lecz tak, by pasowało
do wszystkich odniesień biblijnych. Istnieje pogląd, który łączy wszystkie nawiązania z Pisma
do Królestwa Bożego i czyni je centralnym punktem chrześcijaństwa. Niniejsza książka
pokaże, że wyrażenie „Królestwo Boże“ używane jest do opisania całego planu Bożego w
stosunku do ziemi i jej mieszkańców.
KRÓLESTWO W ZNACZENIU DOSŁOWNYM
Obecnie łatwo zapominamy, jak wyglądało królestwo w dawnych czasach. Ci, którym
pierwotnie dano Biblię potrafili powiedzieć, co to jest królestwo na podstawie życia
codziennego. Składało się ono z czterech elementów: terytorium, władzy, osób, którymi
rządzono i praw, które ustalały porządek.
W Starym Testamencie królestwo Izraela rządzone przez królów takich jak Dawid i Salomon
było królestwem w powyższym sensie. Wyraźnie było widać, iż uczniowie po
zmartwychwstaniu Jezusa oczekiwali Królestwa Bożego na podobną miarę. W pierwszym
rozdziale Dziejów Apostolskich dowiadujemy się, że w owym krótkim czasie pomiędzy
zmartwychwstaniem a wniebowstąpieniem Jezus mówił do swoich uczniów o „Królestwie
Bożym“ (Dzieje Apostolskie 1:3). Proszę zauważyć ważność tego tematu. Jezus spędził kilka
ostatnich dni swego życia na ziemi, mówiąc o Królestwie. Reakcją uczniów było oczekiwanie
dosłownego Królestwa, jakim był naród Izraela w przeszłości. Pytali bowiem „Panie, czy w
tym czasie odbudujesz królestwo Izraelowi?” (Dzieje Apostolskie 1:6).
Czy jest to odosobniony przykład, czy też reszta Biblii potwierdza taką wizję Królestwa?
KRÓLESTWO LUDZKIE I KRÓLESTWO BOŻE
Od najdawniejszych czasów ludzkość organizowała się w grupy i wybierała spośród siebie
tych, którzy mieli rządzić. Dlatego też człowiek rządzi światem. Ten fakt odnosi się tak samo
do starożytnych wodzów plemiennych, jak i do wybieranych obecnie prezydentów
współczesnych mocarstw. Taki system rządów, w którym pojawia się człowiek kontrolujący
daną społeczność i jej rozwój, nazwany jest w Biblii „królestwem ludzkim”. W czasach
obecnych takie „królestwo” jest reprezentowane przez różne kraje świata, niezależnie od ich
ustrojów politycznych. Ludzkie przekonania i wola człowieka są w nich wdrażane w życie.
Jednak tylko niewielu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że „królestwo ludzkie“ znajduje się
pod ukrytą kontrolą Boga. „Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzkim i … daje je temu,
komu chce“ (Daniel 4:22). Celem owej zakulisowej kontroli jest przygotowanie takiego stanu
rzeczy, w którym Bóg będzie otwarcie rządził światem. Mówiąc inaczej, „królestwo ludzkie“
ustąpi Królestwu Bożemu.
7
POSĄG Z WIELU METALI
Czy słyszeli Państwo o Nebukadnesarze? Jeśli któryś z władców miałby być uosobieniem
„królestwa ludzkiego“, to Nebukadnesar byłby najlepszym tego przykładem. Król ten rządził
Nowym Imperium Babilońskim około 600 lat przed narodzeniem Chrystusa. Poprzez jego
genialne zarządzanie militarne i administracyjne powstało imperium, jakiego dotąd świat nie
widział. Mające centrum w stolicy, mieście Babilon nad rzeką Eufrat, imperium rozciągnęło
się szerokim łukiem wokół północnego obwodu Pustyni Arabskiej, obejmując kraje znane
dzisiaj jako Irak, Turcja, Syria, Liban, Jordania, Izrael oraz część Egiptu i Iranu. Tym
regionem zarządzał Nebukadnesar jako despota, który przeforsowywał swoją wolę i kaprysy
poprzez dobrze zorganizowane struktury cywilne i militarne. Przebudował zupełnie Babilon:
świątynie, pałace, prywatne domy otoczone zostały grubym i wysokim murem miejskim.
Biblia przedstawia go mówiąc: „Czy to nie jest ów wielki Babilon, który zbudowałem na
siedzibę króla dzięki potężnej mojej mocy i dla uświetnienia mojej wspaniałości?“ (Daniel
4:27). Babilon pod rządami Nebukadnesara był doskonałym przykładem „królestwa
ludzkiego“ w tamtych czasach!
Imperium babilońskie króla Nebukadnesara.
Ale co to ma wspólnego z Królestwem Bożym?
Pewnego razu, gdy Nebukadnesar układał się do snu, zaczął rozmyślać, co stanie się z jego
królestwem po jego śmierci. Tej samej nocy Bóg odpowiedział mu, ukazując w skrócie
wydarzenia, które mały nastąpić w ciągu kolejnych 2500 lat. Owe informacje przekazane
zostały królowi we śnie, którego opis można znaleźć w drugim rozdziale księgi Daniela.
W owym śnie Nebukadnesar ujrzał wielki, wspaniale błyszczący posąg, który wznosił się ku
niebu. Niezwykłą cechą tego posągu było to, że każda jego część zrobiona została z innego
metalu (zob. ilustracja).
8
Oto kolejność występowania metali:
głowa
złoto
klatka piersiowa i ramiona srebro
brzuch i uda
mosiądz
nogi
żelazo
stopy
mieszanka żelaza i gliny
Zdumiony i nie rozumiejący znaczenia tej dziwnej wizji, Nebukadnesar poprosił o
wyjaśnienie Daniela, żydowskiego proroka żyjącego na wygnaniu w Babilonie.
CZTERY KOLEJNE IMPERIA
Dzięki pomocy i prowadzeniu Boga Daniel wyjaśnił, że posąg przedstawia kolejne etapy
historii „królestwa ludzkiego”. Złota głowa oznaczała Nebukadnesara i Imperium
Babilońskie, którym zarządzał.
„ty jesteś głową ze złota” (Daniel 2:38)
Po Imperium Babilońskim powstaną jeszcze trzy inne „królestwa ludzkie”, które są
reprezentowane przez trzy pozostałe metale.
„Ale po tobie powstanie inne królestwo, słabsze niż twoje, a potem trzecie królestwo z
miedzi, które opanuje całą ziemię. Czwarte królestwo będzie mocne jak żelazo, bo
żelazo wszystko kruszy i łamie; i jak żelazo, które kruszy, tak i ono wszystko skruszy i
zdruzgocze” (Daniel 2:39-40).
Historia pokazała, że przepowiednia ta spełniła się całkowicie. Imperium Babilońskie ustąpiło
miejsca Imperium Perskiemu około 540 p.n.e., które przedstawione zostało w posągu jako
srebrne ramiona i klatka piersiowa. Po 210 latach Grecy pokonali Persów i przejęli kontrolę
nad „królestwem ludzkim”. Imperium Greckie było największe z dotychczasowych i
rozciągało się od Morza Egejskiego do granic Indii. Jak powiedział Daniel: „będzie rządzić
całą ziemią” - nie całym globem, lecz z pewnością większością znanego wtedy
cywilizowanego świata. Wybór metalu w tym opisie był odpowiedni. Mosiądz lub brąz były
wyróżniającą cechą greckich armii. Odziani w zbroje z brązu Grecy są legendarnymi
postaciami.
Następnie na scenę wkroczyli Rzymianie i przejęli po Grekach „królestwo ludzkie”.
Ponownie wybór metalu był właściwy. „Mocny jak żelazo” głosi powiedzenie, a Imperium
Rzymskie należało z pewnością do najsilniejszych, najwydajniejszych i najbardziej
bezwzględnych, jakie widział świat.
Znaczenie głównych elementów posągu można w skrócie przedstawić następująco:
złota głowa
klatka i ramiona ze srebra
brzuch i uda z mosiądzu
nogi z żelaza
Imperium Babilońskie
Imperium Perskie
Imperium Greckie
Imperium Rzymskie
*wszystkie daty są przybliżone
9
610 - 540 p.n.e.*
540 - 330 p.n.e.
330 - 190 p.n.e.
190 p.n.e. - 475 n.e.
Posąg ze snu Nebukadnesara.
BRAK PIĄTEGO IMPERIUM
Rzymskie imperium trwało do piątego wieku naszej ery, ale nie ustąpiło miejsca żadnemu
innemu światowemu mocarstwu. Zamiast tego rozpadało się stopniowo na skutek ataków
plemion północnych, takich jak Goci czy Hunowie. Brak piątego imperium przepowiedział
Daniel ponad 1000 lat wcześniej. Żelazne nogi posągu ustąpiły stopom, które były mieszanką
silnego i słabego materiału: żelaza i gliny. Niech słowa Daniela same wyjaśnią to proroctwo:
„A że widziałeś nogi i palce po części z gliny, a po części z żelaza, znaczy, że
królestwo będzie rozdzielone, lecz będzie miało coś z trwałości żelaza, jak widziałeś
żelazo zmieszane z ziemią gliniastą. A to, że palce u nóg były po części z żelaza, a po
części z gliny, znaczy, że królestwo będzie po części mocne, a po części kruche“
(Daniel 2:41-42).
Te słowa okazały się prawdą. Od czasów Imperium Rzymskiego nie pojawiło się już żadne
inne „królestwo ludzkie“, które posiadałoby władzę nad większą częścią świata. Wielu
10
próbowało tego dokonać, jednak bez skutku. Zamiast tego pojawiają się aż do dzisiaj niestałe
mieszanki słabych i silnych krajów. Oznacza to, że nadzieja na rządzenie światem przez
któreś z supermocarstw jest jedynie marzeniem.
PRZYSZŁE WYDARZENIA
Oczywiste jest, że sen Nebukadnesara był ważnym objawieniem dla ludzkości. Dany był nie
po to, by zaspokoić ciekawość króla, lecz by powiadomić przyszłe pokolenia, że Bóg
kontroluje wydarzenia na świecie. Z pozoru wydaje się, iż to człowiek sprawuje rządy we
własnym królestwie, lecz może to robić jedynie w ramach wyznaczonych przez Króla
Niebios.
Czy ta szczegółowa przepowiednia dotycząca 2500 lat historii świata mogłaby być napisana
przez człowieka? Czy przeczucie lub zgadywanie są wystarczającym wyjaśnieniem jej
zdumiewającej dokładności? Jeśli nie, to czyż nie jest jedynym rozsądnym wyjściem
przyjęcie biblijnego opisu za prawdziwy i przyznanie tak, jak Daniel:
„Jest jednak Bóg w niebie, który odsłania tajemnice“ (BT, Daniel 2:28).
Można by powiedzieć: „Faktycznie, to zadziwiająca przepowiednia, ale co ma ona wspólnego
z Królestwem Bożym?“
NIEZWYKŁY KAMIEŃ
Objawienie dane Nebukadnesarowi nie skończyło się na pokazaniu mu niezwykłego posągu.
W dalszej części snu zobaczył on jeszcze jedną zdumiewającą rzecz. Oto kamień oderwał się
od litej skały. Króla zadziwił fakt, że stało się to bez udziału ręki ludzkiej.
Nastąpił dramatyczny finał snu.
Odłupany kamień poszybował w kierunku posągu i uderzył go z wielką siłą w stopy.
Olbrzymia masa metalu zatrzęsła się i zadrżała, aż w końcu upadła z hukiem na ziemię.
Upadek był druzgocący, kawałki metalu rozpadły się w proch i rozwiane zostały przez wiatr,
tak że na miejscu pozostał jedynie kamień, który spowodował całe zniszczenie.
Co stało się z owym kamieniem?
Gdy Nebukadnesar spojrzał na kamień, ten zaczął zmieniać kształt i rosnąć! Powiększył się
do wielkości skały, a następnie rósł, aż stał się wzgórzem. Ale nawet wtedy nie przestawał
rosnąć i „stał się w końcu wielką górą i wypełnił całą ziemię” (Daniel 2:35).
USTANOWIENIE KRÓLESTWA BOŻEGO
Prawdopodobnie zrozumieliście aluzję z drugiej części snu Nebukadnesara. Zniszczenie
posągu oznacza, że rządy człowieka skończą się nagle. Jeśli myślicie, iż jest to niemożliwe,
proszę przypomnijcie sobie dokładne spełnienie pierwszej części proroctwa - poprawna
kolejność czterech następujących po sobie imperiów: Babilon, Persja, Grecja i Rzym oraz
brak piątego imperium, zamiast którego powstała na świecie mieszanka silnych i słabych
państw. Logika wymaga, abyśmy zaakceptowali całe proroctwo, a nie jedynie jego pierwszą
część. Fakt, że pierwsza część się spełniła, dowodzi, że i reszta się wypełni.
Wniosek, że zniszczenie posągu oznacza upadek „królestwa ludzkiego” jest jak najbardziej
poprawny. Daniel sam to potwierdza:
11
„Za dni tych królów Bóg niebios stworzy królestwo, które na wieki nie będzie
zniszczone, a królestwo to nie przejdzie na inny lud; zniszczy i usunie wszystkie owe
królestwa, lecz samo ostoi się na wieki” (Daniel 2:44).
Ten cytat jest jednym z najbogatszych w treść wersetów Biblii - przepełniony informacjami o
Królestwie Bożym. Przyjrzyjmy się mu dokładniej:
„Za dni tych królów”
O jakich królach mowa? Kamień uderzył w stopy posągu zrobione z żelaza i gliny,
reprezentujące podzielony po upadku Imperium Rzymskiego świat. W takim stanie
funkcjonuje on przez ostatnie 1500 lat, aż po dzień dzisiejszy. Tak więc żyjemy w epoce, w
której kamień uderzy i zniszczy posąg.
„Bóg niebios stworzy królestwo”
Królestwa, które upadły, faktycznie istniały na ziemi. Królestwo Boże także będzie założone
na ziemi. Nic nie sugeruje, że miałoby ono być mniej rzeczywiste niż „królestwo ludzkie”.
Kamień - Królestwo Boże - rósł, aż wypełnił całą ziemię, a nie niebo.
„zniszczy i usunie wszystkie owe królestwa”
Ludzkie rządy na ziemi, reprezentowane przez cztery imperia: Babilon, Persję, Grecję i Rzym
oraz podzielony po ich upadku świat, znikną na zawsze. W proroctwie nie ma mowy o
stopniowym zastąpieniu „królestwa ludzkiego” przez Królestwo Boże. Zmiana będzie nagła,
gwałtowna i zupełna. Zdruzgotane resztki ludzkich rządów będą zdmuchnięte tak, że „nie
będzie po nich śladu”.
„nie przejdzie na inny lud”
Wspaniałość Babilonu przemineła na rzecz Persji, która podbiła poprzednie imperium. Persja
natomiast oddała rządy i terytorium Grecji, a Grecja Imperium Rzymskiemu. Królestwo Boże
będzie inne. Raz ustanowione, pozostanie na stałe, nie oddając dominacji i rządów żadnemu
następcy. Potwierdzają to także inne słowa z tego wersetu: „na wieki nie będzie zniszczone” i
„ostoi się na wieki”.
POCHODZENIE KAMIENIA
Przyczyną zniszczenia „królestwa ludzkiego” w proroctwie był kamień oderwany bez udziału
ludzkich rąk. Porównując ten fragment z innymi częściami Pisma, można dostrzec jasne
nawiązanie do osoby Jezusa Chrystusa. Pewnego razu, mając z pewnością na uwadze sen
króla Nebukadnesara, Jezus porównał się do kamienia pochodzącego od Boga, który kiedyś
zmiażdży i zetrze na proch wszystkich przeciwników.
„Rzecze im Jezus: Czy nie czytaliście nigdy w Pismach: Kamień, który odrzucili
budowniczowie, stał się kamieniem węgielnym; Pan to sprawił i to jest cudowne w
oczach naszych? I kto by upadł na ten kamień, roztrzaska się, a na kogo by on upadł,
zmiażdży go” (Mateusz 21:42, 44).
Jezus „oderwany” od skały ludzkości - jako że narodził się z ludzkiej matki - nie powstał na
drodze naturalnego poczęcia, ale przez bezpośrednie działanie mocy Bożej na Marię. W ten
sposób można powiedzieć, że Jezus nie został „oderwany” ręką ludzką.
Tak więc udział kamienia w zniszczeniu posągu odnosi się do misji Jezusa, której celem jest
ustanowienie Królestwa Bożego na całej ziemi. Królestwo, którego przyjście głosił Jezus, jest
królestwem przepowiedzianym przez Daniela.
12
PODSUMOWANIE
W tym rozdziale przyjrzeliśmy się podstawowym kwestiom dotyczącym Królestwa Bożego,
które znajdują się w Biblii. Są to oczywiście tylko główne zarysy. Istnieje bowiem wiele
fragmentów biblijnych, którymi możemy dopełnić ten cudowny obraz. Jednakże główny szkic
jest jasny:
1. Misją Jezusa było głoszenie Królestwa Bożego.
2. Wiele odnośników w Nowym Testamencie wskazuje na to, że Królestwo Boże będzie
rzeczywistym królestwem na ziemi i prawdziwi naśladowcy Jezusa bedą do niego
zaproszeni.
3. Królestwo Boże zastąpi wszystkie istniejące rządy, zapanuje nad całym światem i nie
będzie miało końca.
4. Bóg wysłał Jezusa, jako tego, który ma ustanowić Jego Królestwo.
5. Boża kontrola nad dziejami świata w przeszłości dowodzi, że wszystko to się spełni.
13