580. PŁONIE SERCE Płonie ogień jak serca gorący, rzuca w niebo

580.
PŁONIE SERCE
Płonie ogień jak serca gorący,
rzuca w niebo iskry wiatr.
Jedna przeszłość i przyszłość nas łączy,
szumi wokół, szumi wokół senny las.
/W tańcu iskier jawi się historia,
tyle zdarzeń miało barwę ognia...
Przy ognisku zasiadły wspomnienia,
dziejów kraju, dziejów kraju uczą nas./bis
Dzień błękitny żegluje po niebie,
idzie słońce drogą swą.
Twa Ojczyzna chce liczyć na ciebie —
przecież rosłeś, przecież rosłeś razem z nią.
/Kraj pięknieje, w którą spojrzeć stronę,
kwitną kwiaty białe i czerwone.
A dokoła, jak Polska szeroka,
płoną ognie, płoną ognie młodych serc./bis