Program „Przyjaciele Zippiego” to

Program „Przyjaciele Zippiego” to międzynarodowy program promocji zdrowia psychicznego dla
dzieci w wieku 5-8 lat, który kształtuje i rozwija umiejętności psychospołeczne u małych dzieci.
Uczy różnych sposobów radzenia sobie z trudnościami i wykorzystywania nabytych
umiejętności w codziennym życiu oraz doskonali relacje dzieci z innymi ludźmi. Nie koncentruje
się on na dzieciach z konkretnymi problemami czy trudnościami, ale promuje zdrowie
emocjonalne wszystkich małych dzieci.
Jest to cykl 24 spotkań, realizowanych w najstarszych grupach przedszkolnych oraz w
pierwszych klasach szkół podstawowych, w oparciu o bardzo starannie opracowane materiały.
Właścicielem programu jest angielska fundacja „Partnership For Children”. W Polsce, na
podstawie podpisanej umowy licencyjnej, od 1 czerwca 2010 roku, wyłącznym
przedstawicielem PFC, upoważnionym do upowszechniania programu „Przyjaciele Zippiego”
jest Centrum Pozytywnej Edukacji.
Program został zbudowany na założeniu, że małe dzieci można nauczyć radzenia sobie z
problemami i trudnościami, dzięki czemu będą lepiej funkcjonować w młodości i w życiu
dorosłym, korzystając z tych umiejętności.
Wiek 5-7 lat, to okres rozwojowy, któremu towarzyszy wiele zmian, ogromne tempo uczenia się
i nabywania nowych kompetencji. Jest to również etap przekraczania progu szkolnego. Program
„Przyjaciele Zippiego” uczy dzieci, jak radzić sobie ze zmianami i wyzwaniami, jak rozwiązywać
konflikty i dobrze funkcjonować w grupie. Jest to jedyny program, w którym z małymi dziećmi
rozmawia się na temat śmierci i uczuć, jakie towarzyszą nam w sytuacji utraty kogoś bliskiego.
Realizując zajęcia, nie mówimy dzieciom, co mają robić, ani: "To rozwiązanie jest dobre a tamto
złe". Natomiast zachęcamy dzieci do analizowania sytuacji życiowych i zastanawiania się nad
możliwościami postępowania w tych sytuacjach.
Program pokazuje także, jak ważna jest rozmowa z innymi, kiedy odczuwamy smutek lub złość,
jak również jak ważne jest słuchanie innych, kiedy oni przeżywają trudne chwile.
Od 2005 roku w zajęciach programu „Przyjaciele Zippiego” uczestniczyło prawie 130 tysięcy
dzieci w tysiącach szkół i przedszkoli w całej Polsce. W wielu placówkach, przeszkoleni wcześniej
nauczyciele, doceniając wartość programu i widząc jego efekty, realizują zajęcia z kolejnymi
grupami dzieci.
W 2014 r. do programu Przyjaciele Zippiego przystąpiło milionowe dziecko! Z tej okazji powstała
nowa strona internetowa prezentująca dotychczasowy, niezwykle bogaty dorobek programu.
Najważniejsze jest jednak, że w ponad 30 krajach na świecie już ponad milion dzieci miało
możliwość skorzystać z dobrodziejstw tego programu oraz rozwijać swoje umiejętności
społeczne i emocjonalne.
Liczby nie oddają oczywiście tego entuzjazmu i radości, jakie stają się udziałem dzieci i
nauczycieli spotykających się z patyczakiem Zippim i jego przyjaciółmi. W trakcie zajęć pojawia
się wiele okazji do zabawy, ćwiczeń i rozmów o sprawach ważnych na tym etapie życia, o
przyjaźni, o zmianach jakie zachodzą w nas i wokół nas, o sukcesach i porażkach oraz sposobach
radzenia sobie z trudnościami. Dzieci dowiadują się, że potrafią znaleźć rozwiązanie, że warto i
można prosić o pomoc, a także uczą się okazywać pomoc innym. Program jest również bardzo
dobrze oceniany przez rodziców, którzy mają okazję zaobserwować przemiany swojego dziecka,
ale też pochylić się nad jego problemami.
Komentarz [natulinka1]:
Program „Przyjaciele Zippiego” ma na celu promocję zdrowia psychicznego i dobrego
samopoczucia małych dzieci, poprzez rozwój ich umiejętności komunikacyjnych i społecznych,
ułatwiających dobre funkcjonowanie w grupie, nawiązywanie przyjaźni, radzenie sobie z
problemami i trudnościami.
Program został stworzony specjalnie dla dzieci 5-8 letnich o różnym poziomie umiejętności.
Uczy dzieci jak radzić sobie z codziennymi problemami, jak nazywać uczucia, jak o nich
rozmawiać oraz jak najlepiej dobierać sposoby radzenia sobie. Program zachęca również do
współpracy i pomagania innym dzieciom.
Jedną z ważniejszych cech programu jest to, że był tworzony jako program uniwersalny, w
przeciwieństwie do innych programów, które koncentrują się na pomocy dzieciom
doświadczającym konkretnych problemów lub trudności. Ten program może pomóc wszystkim
dzieciom.
Program uczy dzieci:
•Jak określać własne uczucia i jak o nich rozmawiać
•Jak mówić to, co chce się powiedzieć
•Jak słuchać uważnie
•Jak prosić o pomoc
•Jak nawiązywać i utrzymywać przyjaźnie
•Jak radzić sobie z samotnością i odrzuceniem
•Jak mówić przepraszam
•Jak radzić sobie z prześladowaniem
•Jak rozwiązywać konflikty
•Jak radzić sobie ze zmianą i stratą, miedzy innymi ze śmiercią
•Jak adaptować się do nowych sytuacji
•Jak pomagać innym
Program składa się z sześciu części:
•Uczucia
Dzieci omawiają uczucia smutku, szczęścia, złości, zazdrości i zdenerwowania. Ćwiczą mówienie
tego, jak czują się w różnych sytuacjach i poznają sposoby poprawiania własnego samopoczucia.
•Komunikacja
W ramach tej części dzieci uczą się skutecznej komunikacji. Program uczy dzieci wysłuchiwać
innych. Uczy ich jak prosić o pomoc i mówić to, co chce się powiedzieć, nawet w
niesprzyjających okolicznościach. Często nawet „ciche” dzieci otwierają się w czasie spotkań i
uczą się wyrażać siebie swobodniej.
•Nawiązywanie i zrywanie więzi
Dzieci uczą się o przyjaźni – jak nawiązywać i utrzymywać przyjaźnie, jak radzić sobie z
samotnością i odrzuceniem. Ćwiczą jak mówić przepraszam i jak godzić się z przyjacielem po
sprzeczce.
•Rozwiązywanie konfliktów
Ta część dotyczy tego, jak rozwiązywać konflikty, a według nauczycieli szybko sprawia, że dzieci
łatwiej akceptują swoje odmienności. Ta część w szczególności, dotyczy problemu
prześladowania i tego, co dzieci mogą zrobić, jeśli ktoś prześladuje je lub kogoś innego.
•Przeżywanie zmiany i straty
Ta część stanowi refleksję nad radzeniem sobie ze zmianami, zarówno wielkimi jak i małymi.
Największą zmianą ze wszystkich możliwych, jest czyjaś śmierć. Mimo, że dorośli często
uważają, że śmierć jest bardzo trudnym tematem do rozmowy, to jednak małe dzieci bardzo
rzadko tak uważają. Chętnie wykorzystują okazję do otwartego mówienia na temat, który stał
się tabu dla wielu dorosłych. Jedno spotkanie poświęcone jest odwiedzeniu miejsca pamięci lub
cmentarza i może wyda się to zaskakujące, ale jest ono często określane jako najowocniejsze
spotkanie z całego programu.
•Dajemy sobie radę
Ostatnia część stanowi podsumowanie wszystkiego, czego dzieci nauczyły się: znajdowania
różnych sposobów radzenia sobie, pomagania innym oraz adaptowania się do nowych sytuacji.
Końcowe spotkanie jest swego rodzaju świętowaniem, połączonym z wręczaniem koron i
dyplomów.
Każda część zawiera odrębne opowiadanie. Opowiadania prezentują bohaterów w
okolicznościach dobrze znanych małym dzieciom takich jak: przyjaźnienie się, zdobywanie i
tracenie przyjaciół, prześladowanie, radzenie sobie ze zmianą i stratą. Każde opowiadanie jest
zilustrowane przy pomocy zestawu barwnych obrazków i uzupełnione zadaniami takimi jak
rysowanie, odgrywanie ról i zabawy.
Materiał pochodzi ze stron:
http://www.pozytywnaedukacja.pl/programy/przyjaciele-zippiego/o-programie
http://www.partnershipforchildren.org.uk/teachers/zippy-s-friends-teachers/where-is-zippy-sfriends-running-3.html