590-597 wytyczne techniczne

wytyczne techniczne
Jednostki miar
WielkoϾ
Relacje miêdzy jednostkami ciœnienia
Pa
kPa
MPa
mbar
bar
mmH2O
100
1
10
160
1,6
16
250
2,5
25
400
4
40
600
m H2O
mm Hg
6
60
1000
1
10
100
1600
1,6
16
160
12
2500
2,5
25
250
19
7,5
4000
4
40
400
30
6000
6
60
600
45
10000
10
100
0,1
1000
1
75
16
160
0,16
1600
1,6
120
25
250
0,25
2500
2,5
188
40
400
0,4
4000
4
300
60
600
0,6
6000
6
450
1
10000
10
750
100
0,1
160
0,16
1000
1,6
16
250
0,25
2,5
25
400
0,4
4
40
600
0,6
6
60
1
10
100
1,6
16
2,5
25
4
40
6
60
10
100
16
160
25
250
40
400
60
600
100
1000
160
1600
250
2500
400
4000
590
Venture Industries Sp. z o.o.
ul. Mokra 27, 05-092 £omianki - Kie³pin
tel. +48 22 751 95 50, 751 20 31
fax +48 22 751 22 59, 751 12 02
e-mail: [email protected]
wytyczne techniczne
Podstawowe zasady doboru wentylatorów
Do podstawowych parametrów technicznych stosowanych przy doborze wentylatora nale¿y zaliczyæ:
1. wydajnoϾ wentylatora V,
2. prêdkoœæ przep³ywu przet³aczanego medium v,
3. ciœnienie p,
4. temperatura przet³aczanego czynnika T,
5. sk³ad przet³aczanego medium,
6. poziom dŸwiêku L.
WydajnoϾ wentylatora
W przypadku typowej wentylacji wymagana wydajnoœæ V [m3/h] okreœlana jest na podstawie:
3
A. objêtoœci wentylowanego pomieszczenia Vp[m ] i przyjêtej iloœci wymian powietrza w ci¹gu godziny k [1/h]:
V = Vp • k
3
B. zapotrzebowania powietrza w zale¿noœci od potrzeb osób przebywaj¹cych w okreœlonym pomieszczeniu oraz rodzaju wykonywanej pracy Vk[(m /h)/osobê]:
V = Vk • n
gdzie: n - iloœæ osób.
C. prêdkoœci przep³ywu czynnika v[m/s]:
V=v•S
gdzie: S - pole powierzchni, przez które przep³ywa czynnik.
Wymagana prêdkoœæ przep³ywu zale¿y od wymagañ technologicznych lub te¿ od rodzaju przet³aczanego medium.
Poni¿sze tabele przedstawiaj¹ przyk³adowe wielkoœci (wg. zaleceñ Norm Europejskich):
?
wspó³czynnika k w zale¿noœci od rodzaju pomieszczeñ,
?
iloœci zapotrzebowania na powietrze Vk w zale¿noœci od rodzaju wykonywanej pracy,
?
wymaganych prêdkoœci przep³ywu czynnika v w zale¿noœci od rodzaju procesu technologicznego i rodzaju przet³aczanego medium.
Tabela 1. Wspó³czynnik k
dla pomieszczeñ przemys³owych
Typ pomieszczenia
Kot³ownie
Tabela 2. Wspó³czynnik k
dla pomieszczeñ u¿ytecznoœci publicznej
iloœæ godzin powietrza na godzinê
[1/h]
Typ pomieszczenia
iloœæ godzin powietrza na godzinê
[1/h]
20 ÷ 30
Banki
3÷4
Lakiernie
10 ÷ 15
Kawiarnie, bary itp.
10 ÷ 12
Sklepy elektryczne, z tworzywami itp.
10 ÷ 15
Sto³ówki
5 ÷ 10
Maszynownie
20 ÷ 30
Kina, Teatry
5÷8
Pomieszczenia konferencyjne
8 ÷ 12
6÷8
Zak³ady, warsztaty
3÷6
Zak³ady Hutnicze
30 ÷ 60
Sale tañca
Zak³ady Pralnicze
30 ÷ 60
Gara¿e
6÷8
Malarnie
30 ÷ 60
Sale gimnastyczne
6 ÷ 12
3÷6
Salony piêknoœci
10 ÷ 15
15 ÷ 30
Sale operacyjne
Magazyny, sk³adnice
Spawalnie
Pomieszczenia monta¿owe
Piekarnie
4÷8
20 ÷ 30
Pomieszczenia kuchenne
4÷6
15 ÷ 30
Laboratoria
8 ÷ 12
Pralnie
15 ÷ 30
Pomieszczenia socjalne (³azienki, WC)
15 ÷ 30
Biblioteki
Biura
3÷5
4÷8
Ciemnie fotograficzne
10 ÷ 15
Studia nagrañ
10 ÷ 12
Restauracje
6 ÷ 10
Sale szkolne
2÷4
Tabela 3. Wspó³czynnik Vk
w zale¿noœci od rodzaju wykonywanej pracy
Typ pracy
zapotrzebowanie powietrza
Vk [(m3/h)/osobê]
Praca biurowa osoby niepal¹ce
20 ÷ 25
Praca biurowa osoby pal¹ce
30 ÷ 35
Lekkie prace fizyczne
45
Cie¿sze prace fizyczne
60
www.venture.pl
591
wytyczne techniczne
Tabela 4. Prêdkoœæ przep³ywu v w zale¿noœci
od rodzaju procesu technologicznego
Proces technologiczny
prêdkoœæ
v [m/s]
Tabela 5. Prêdkoœæ przep³ywu v w zale¿noœci
od rodzaju przet³aczanego medium
Rodzaj transportowanego medium
prêdkoœæ
v [m/s]
Wyci¹gi kuchenne domowe
0,15 ÷ 0,2
Kurz
9
Wyci¹gi kuchenne w zak³. us³ugowych
0,2 ÷ 0,25
M¹ka
13
Odci¹gi ze zbiorników
0,25 ÷ 0,5
Odpady szlifiersko-metalowe
15
Odci¹gi od³uszczania
0,25 ÷ 0,5
Wióry drzewne
18
0,5 ÷ 1
Ciê¿kie odpady
20 ÷ 25
Odci¹gi spawalnicze, galwanizacyjne
Odci¹gi z kabin malarskich
0,7 ÷ 1
Odci¹gi w m³ynach itp
2,5 ÷ 10
Bardziej zaawansowane obliczenia doboru iloœci wymienianego powietrza oparte s¹ na fizycznych procesach wymiany ciep³a i masy (wilgoæ + masa powietrza).
Opory uk³adu wentylacyjnego
W urz¹dzeniach wentylacyjnych powietrze lub inne medium dostarczane jest do pomieszczeñ oraz usuwane kana³ami o przekroju okr¹g³ym lub prostok¹tnym.
Z ogólnego prawa Bernoulliego przyjmuje siê, ¿e suma strat ciœnienia ? pst w kana³ach wyra¿a siê wzorem:
(
przyjmuj¹c, ¿e:
p1s +
)(
)
r
• v 21
r
• v 22
- p2s +
= ? pst
2
2
2
1
pd1 =
r
•v
2
pd2 =
r
• v 22
2
(p1s + pd1) - (p2s + pd2) = ? pst
Ciœnienie ps nazywamy statycznym i wywiera ono nacisk na œcianki kana³u równoleg³e do kierunku ruchu.
Ciœnienie pd nazywamy dynamicznym i jest ono zwi¹zane z okreœlon¹ prêdkoœci¹ przep³ywu
przet³aczanego medium. Suma ciœnienia ps i ciœnienia pd okreœlana jest jako ciœnienie ca³kowite pc:
pc = ps + pd
czyli
pc1- pc2 = Äpst
Z równania powy¿szego wynika, ¿e w trakcie przep³ywu przez kana³y nastêpuje spadek ciœnienia ca³kowitego powoduj¹c jego straty.
Ca³kowit¹ stratê ciœnienia w kanale lub sieci wyra¿amy sum¹ strat liniowych ? pt (opory tarcia) oraz strat lokalnych ? pm (miejscowych):
? pt + Äpm = Äpst
Straty zwi¹zane z oporami liniowymi dla przewodu o sta³ym przekroju s¹ zwykle wyra¿ane wzorem:
pt = l • Rt lub pt = l •
(
)(
)
lr
• v2
•
4 • Rh
2
gdzie: l - d³ugoœæ przewodu [m],
Rt - opór jednostkowy [Pa/m],
Rh - promieñ hydrauliczny [m],
l
- bezwymiarowy wspó³czynnik tarcia zale¿ny od liczby Reynoldsa i szorstkoœci kana³u,
v - œrednia prêdkoœæ przep³ywu powietrza [m/s],
r
- gêstoœæ powietrza [kg/m3].
Promieñ hydrauliczny jest równy stosunkowi powierzchni przekroju poprzecznego kana³u do jego obwodu:
Rh = F/U dla przekroju ko³owego Rh = d/4
Dla kana³ów o przekroju ko³owym jednostkowe opory tarcia zamieszczane s¹ w formie tabel lub wykresów. Aby wyznaczyæ opór jednostkowy dla przekroju prostok¹tnego
nale¿y dla niego wyznaczyæ tzw. œrednicê równowa¿n¹ wg. zale¿noœci:
dr =
2•a•b
a+b
gdzie: dr - œrednica równowa¿na dla kana³u prostok¹tnego,
a - szerokoœæ kana³u,
b - wysokoœæ kana³u,
a nastêpnie odczytaæ opór jednostkowy z tabeli lub wykresu tak jakby by³by to kana³ o przekroju okr¹g³ym o œrednicy dr
592
Venture Industries Sp. z o.o.
ul. Mokra 27, 05-092 £omianki - Kie³pin
tel. +48 22 751 95 50, 751 20 31
fax +48 22 751 22 59, 751 12 02
e-mail: [email protected]
wytyczne techniczne
Opory lokalne wyra¿a siê w funkcji ciœnienia dynamicznego:
r
• v2
Äpm = x
•
2
gdzie: x
- wspó³czynnik oporu miejscowego wyznaczany doœwiadczalnie.
Wymagana wielkoœæ ciœnienia zale¿na jest od ³¹cznych oporów jakie stanowi¹ elementy w instalacji wentylacyjnej (kana³y, czerpnie, filtry, t³umiki dŸwiêku, zmiany
przekroju i kierunku przep³ywu, itp.) lub te¿ od wymagañ technologicznych.
Punkt pracy wentylatora
Charakterystyka wentylatora okreœla zale¿noœæ ciœnienia od wydajnoœci wentylatora przy okreœlonej prêdkoœci obrotowej.
Sprê¿ wentylatora pc sk³ada siê z sumy dwóch ciœnieñ:
1. ciœnienia dynamicznego wynikaj¹cego z prêdkoœci przep³ywu przez wentylator pd:
Äpd =
r
• v2
2
2. ró¿nicy ciœnienia statycznego jakie jest w stanie wytworzyæ wentylator pomiêdzy wlotem i wylotem z wentylatora ? ps.
Przy doborze wentylatora nale¿y okreœliæ punkt pracy wentylatora w zale¿noœci od wymagañ uk³adu wentylacyjnego.
Dla punktu tego, przy za³o¿onej wydajnoœci, ciœnienie wentylatora powinno byæ co najmniej równe ciœnieniu zwi¹zanemu z oporami uk³adu wentylacyjnego.
Moc wewnêtrzn¹ wentylatora w punkcie pracy mo¿na obliczyæ na podstawie poni¿szego wzoru:
Ni =
V • ? pc
h
i
gdzie: V - wydajnoϾ wentylatora w punkcie pracy [m3/s]
? pc - spiêtrzenie ca³kowite w punkcie pracy [Pa]
h
i - sprawnoœæ wewnêtrzna wentylatora
Obliczaj¹c na tej podstawie niezbêdn¹ moc silnika nale¿y uwzglêdniæ przyrost mocy wynikaj¹cy z tolerancji wykonania wentylatora, tolerancji pomiarów i sprawnoœci
uk³adu przeniesienia napêdu.
www.venture.pl
593
wytyczne techniczne
Wykres 1. Przyk³ad charakterystyk wentylatorów i doboru wielkoœci wentylatora
? ? ? /? ? ? /? ? ? ?
??
Pst [Pa]
Q [m3/h]
Blokowy ogólny schemat doboru wentylatora
Okreœlenie
sprê¿u wentylatora
Okreœlenie
wydajnoœci wentylatora
Okreœlenie punktu pracy
wentylatora
Okreœlenie dodatkowych parametrów pracy wentylatora
np. temperatura, sk³ad przet³aczanego medium itp.
Okreœlenie typu wentylatora:
osiowy, promieniowy itp.
Wybór wentylatora spe³niaj¹cego powy¿sze wymagania
na podstawie charakterystyk i kart katalogowych
Okreœlenie figury wentylatora,
kierunku przep³ywu przet³aczanego medium itp.
Okreœlenie dodatkowego wyposa¿enia:
regulatory, przepustnice, króæce, z³¹cza itp.
594
Venture Industries Sp. z o.o.
ul. Mokra 27, 05-092 £omianki - Kie³pin
tel. +48 22 751 95 50, 751 20 31
fax +48 22 751 22 59, 751 12 02
e-mail: [email protected]
wytyczne techniczne
Akustyka
DŸwiêk jest fal¹ p³ask¹ powoduj¹c¹ w oœrodku, w którym siê rozchodzi drganie cz¹steczek zgodnie z ruchem harmonicznym. W powietrzu dŸwiêk powoduje harmoniczne
miejscowe zmiany ciœnienia. DŸwiêk jako fala przenosi ze sob¹ równie¿ energiê. Poziom dŸwiêku najczêœciej okreœlany jest na podstawie dwóch wielkoœci:
1. poziomu ciœnienia akustycznego Lp wyra¿anego relacj¹ ciœnienia akustycznego p1 do ciœnienia wzorcowego po = 2•10-5 Pa wg. zale¿noœci:
Lp = 10 • lg
( )
p1
p0
którego zmiany w funkcji zmian odleg³oœci z l1 do l2 od Ÿród³a dŸwiêku okreœla zale¿noœæ:
Lp2 = Lp1 + 20 • lg
( )
l1
l2
2. poziomu mocy akustycznej Lw wyra¿anej relacj¹ mocy akustycznej L1 do mocy wzorcowej Lo =10-12 W wg. zale¿noœci:
LW = 10 • lg
2
( )
L1
L2
DŸwiêk sk³ada siê z fal ró¿nej czêstotliwoœci dlatego czêsto poziom dŸwiêku okreœla siê w postaci spektrum z rozdzia³em na zakresy czêstotliwoœci. Œrednie ciœnienie lub
moc akustyczna z kilku pomiarów okreœlana jest na podstawie zale¿noœci:
L = 10 • lg
[
1
n
(10 ) ]
S
n
0,1•Ln
i=1
W katalogu zamieszczone poziomy ciœnienia lub mocy akustycznej dotycz¹ skali dB(A). Skala dB(A) bardziej odzwierciedla przenoszony dŸwiêk w postaci ha³asu gdy¿
uwzglêdnia czêstotliwoœci s³yszalne w zakresie od 16 do 20000 Hz.
Urz¹dzenie do pomiaru ha³asu z za³o¿enia wyposa¿one jest w odpowiedni filtr uwzglêdniaj¹cy skalê dB(A). Wynik pomiaru podawany jest w skali dB(A).
Podstawowe prawa wentylatorowe
Parametry techniczne wentylatorów s¹ przedstawiane dla nastêpuj¹cych sta³ych wielkoœci:
gêstoœci powietrza r
= 1,2 kg/m3 ,
ciœnienia powietrza p = 1013 hPa,
temperatury t = 20 oC
oraz przyjêtej sta³ej prêdkoœci obrotowej wirnika n = const obr/min.
Dla okreœlenia parametrów technicznych przy innych wartoœciach w/w wielkoœci nale¿y parametry przeliczyæ wg. zale¿noœci zamieszczonych w poni¿szej tabeli:
Parametr
zmiana temperatury
z T1 do T2 [K]
zmiana obrotów wirnika
z n1 do n2
WydajnoϾ [m3/s]
v2 = v1 •
( )
n2
n1
p 2 = p1 =
l
T1
1
= p1
l
T2
2
( ) ( )
p2 = p1 •
( )
Moc absorbowana [kW]
P2 = P1 =
( ) ( )
P2 = P1 •
( )
l
1
= P1
l
2
T1
T2
n2
n1
Lp2 = Lp1 + 50 • lg
Halas [dB]
( )
p2 = p1 •
( )
P2 = P1 •
( )
3
( )
n2
n1
3
v2 = v1 •
2
Ciœnienie ca³kowite [Pa]
n2
n1
zmiana œrednicy wirnika
z D1 do D2
D2
D1
D2
D1
D2
D1
Lp2 = Lp1 + 70 • lg
2
5
( )
D2
D1
Ogólne zalecenia monta¿owe
Aby zminimalizowaæ spadek sprawnoœci wentylatora (wentylatory kana³owe) spowodowany turbulentnym przep³ywem powietrza zalecany jest za i przed wentylatorem
monta¿ prostego odcinka kana³u lub t³umika. Minimalna d³ugoœæ prostego kana³u powinna wynosiæ:
l = D - po stronie ssawnej,
l = 3D - po stronie t³ocznej.
Œrednicê równowa¿n¹ dla kana³ów o przekroju prostok¹tnym oblicza siê z zale¿noœci:
D=4
a•b
a+b
Na tych odcinkach nie powinno siê instalowaæ filtrów.
?
wielkoœæ przekroju kana³ów wentylacyjnych powinna byæ nie mniejsza ni¿ przekroje na wlocie i wylocie z wentylatora. Zapobiega to nie wskazanemu d³awieniu
wentylatora.
?
celem odizolowania drgañ pochodz¹cych od wentylatorów zalecany jest monta¿ z³¹cz przeciwdrganiowych pomiêdzy wentylatorem a kana³ami wentylacyjnymi,
?
celem ograniczenia przenoszenia drgañ na inne konstrukcje zaleca siê monta¿ wentylatorów z zastosowaniem zamocowañ t³umi¹cych drgania.
?
przed uruchomieniem wentylatora nale¿y zapoznaæ siê z instrukcj¹ obs³ugi lub z DTR w której nale¿y szczególn¹ uwagê zwróciæ na:
a) sposób pod³¹czenia elektrycznego z uwzglêdnieniem ewentualnych dodatkowych zabezpieczeñ,
b) sposób rozruchu wentylatora.
www.venture.pl
595
wytyczne techniczne
Podstawowe zasady doboru nawiewników sufitowych
Nawiewniki sufitowe s³u¿¹ do prawid³owego zorganizowania ruchu powietrza w pomieszczeniach wentylowanych. Ich w³aœciwy dobór i rozmieszczenie stanowi podstawê
dobrej wentylacji.
Wybór typu nawiewnika
Podstaw¹ wyboru konkretnego typu nawiewnika, oprócz kwestii estetyki, powinna byæ okreœlona iloœæ wymian powietrza w pomieszczeniu. Zale¿noœæ typu nawiewnika od
iloœci wymian powietrza przedstawia tabela.
Typ nawiewnika
2
3
4
iloœæ wymian powietrza w ci¹gu godziny
5
6
8
10
15
20
25
perforowany
kwadratowy
szczelinowy
wirowy
Rozmieszczenie nawiewników
Okreœlaj¹c rozmieszczenie nawiewników nale¿y d¹¿yæ do mo¿liwie regularnego (symetrycznego) rozprowadzenia powietrza w pomieszczeniu. Nie nale¿y kierowaæ
nawiewu w kierunku œcian, lecz przeciwnie - od œciany do wnêtrza pomieszczenia. Nale¿y staraæ siê zachowaæ zgodnoœæ kierunku nawiewu z naturalnym ruchem powietrza,
wywo³anym przez Ÿród³a ciep³a (grzejniki, konwektory, itp.).
Najlepiej, aby sufit by³ poziomy oraz jednolity. Nale¿y upewniæ siê, ¿e w zasiêgu nawiewu nie znajduj¹ siê przeszkody, jak np: belki, elementy konstrukcyjne, elementy
instalacji oœwietleniowej, itp. W przeciwnym razie nale¿y to uwzglêdniæ, gdy¿ strumieñ nawiewanego powietrza mo¿e zmieniaæ swój kierunek pod wp³ywem przeszkód.
Okreœlenie dopuszczalnego poziomu dŸwiêku
Nale¿y okreœliæ dopuszczalny poziom dŸwiêku w pomieszczeniu. Dane z tabeli mog¹ byæ u¿yte jako wskazówki, odnoœnie zazwyczaj stosowanych
Typ pomieszania
15
20
25
poziom dŸwiêku [dB(A)]
35
40
30
45
50
55
60
bank
biblioteka
sala kinowa
sala wyk³adowa
sala koncertowa
hala fabryczna
sala gimnastyczna
korytarze i hole
pokoje hotelowe
biuro kierownictwa
biuro ogólne
laboratorium
poczta
studio radiowe
restauracja
sala lekcyjna
hala sportowa
teatr
sala szpitalna
Okreœlenie wydajnoœci przez ka¿dy nawiewnik
Nale¿y okreœliæ wydajnoœæ na ka¿dym nawiewniku uwzglêdniaj¹c parametry wentylatora oraz instalacji.
Ustalenie maksymalnego zasiêgu w projekcie
Za maksymalny dopuszczalny zasiêg uwa¿ana jest odleg³oœæ od œrodka p³aszczyzny wylotu nawiewnika do powierzchni
ograniczaj¹cej pomieszczenie (np. œciany), b¹dŸ innego strumienia powietrza nawiewanego w przeciwnym kierunku
(np. z innego nawiewnika). Jest to poziomo mierzony dystans, odniesiony do pomieszczenia o wysokoœci oko³o 3,5 m.
Szczególne przypadki powinny byæ uwzglêdnione w projekcie.
596
Venture Industries Sp. z o.o.
ul. Mokra 27, 05-092 £omianki - Kie³pin
tel. +48 22 751 95 50, 751 20 31
fax +48 22 751 22 59, 751 12 02
e-mail: [email protected]
wytyczne techniczne
Wybór nawiewnika spe³niaj¹cego za³o¿enia.
Dokonuj¹c wyboru nawiewnika spe³niaj¹cego za³o¿enia projektowe, nale¿y uwzglêdniæ poni¿sze zasady:
?
wybraæ nawiewnik oko³o 5 dB poni¿ej dopuszczalnej wartoœci poziomu dŸwiêku
?
ciœnienie akustyczne jest podane w dB(A), gdzie uwzglêdniona zosta³a absorpcja pomieszczenia oko³o 10 dB. W przypadku ró¿nicy w absorpcji pomieszczenia,
powinna zostaæ uwzglêdniona korekta.
Uwzglêdnione za³o¿enia w tabelach
?
maksymalny zasiêg jest zdefiniowany jako odleg³oœæ od czo³a nawiewnika do miejsca, w którym prêdkoœæ w osi strumienia spada do 0,2 m/s
?
wartoœci œrednie mog¹ byæ interpolowane
?
temperatura dostarczanego powietrza mo¿e wynosiæ maksymalnie 10oC poni¿ej lub 15oC powy¿ej œredniej temperatury pomieszczenia
?
wszystkie dane dotycz¹ce zasiêgu podane s¹ dla tzw. efektu sufitowego (poœlizg strumienia)
?
umieszczenie nawiewnika poni¿ej 60 cm od powierzchni sufitu mo¿e doprowadziæ do utraty efektu Coandy, czyli efektu przyklejania siê strugi do p³askiej powierzchni,
któr¹ jest ograniczona. Mo¿e to wywo³aæ brak stabilnego przep³ywu powietrza i powodowaæ powstawanie podmuchów.
?
podane dane techniczne s¹ w³aœciwe tylko, gdy doprowadzona struga powietrza do nawiewnika jest jednolita (bez zawirowañ). Oznacza to, ¿e œrednica przewodu
doprowadzaj¹cego powietrze powinna byæ zgodna ze œrednic¹ pod³¹czeniow¹ nawiewnika oraz, ¿e przed nawiewnikiem powinien znajdowaæ siê odcinek prosty
przewodu o d³ugoœci przynajmniej 3 œrednic.
Zale¿noœæ zasiêgu od wysokoœci
pomieszczenia
Typ nawiewnika
Zasiêg nie mo¿e przekroczyæ maksymalnego dopuszczalnego zasiêgu przy za³o¿onej
wysokoœci sufitu. Wynika to ze wzrostu gruboœci strumienia wraz z odleg³oœci¹ od
nawiewnika. Maksymalny zasiêg dla poszczególnych typów nawiewników w zale¿noœci od wysokoœci pomieszczenia przedstawiaj¹ wzory poni¿ej.
zasiêg
wirowy RTBM
Tmax = 10 x (H-2)
kwadratowy LTVM
Tmax = 7,5 x (H-2)
perforowany PTVM
Tmax = 10 x (H-2)
szczelinowy STOM
Tmax = 7,5 x (H-2)
Weryfikacja parametrów nawiewnika
Wydatek zainstalowanych nawiewników mo¿na zweryfikowaæ badaj¹c ich parametry empirycznie. Istnieje kilka metod wykonywania pomiarów. Jedn¹ z nich jest mierzenie
prêdkoœci w kanale przy³¹czeniowym, u¿ywaj¹c na przyk³ad rurki Pitota. Pomiary mog¹ byæ wykonywane równie¿ przy p³ycie czo³owej nawiewnika, lecz ta metoda jest
mniej dok³adna.
Sposoby wykonywania pomiarów, obliczeñ oraz wartoœci wspó³czynników dla poszczególnych typów s¹ podane poni¿ej.
1. Nawiewnik szczelinowy typu STOM
Przybli¿ona wartoœæ nawiewu:
Vo = 0,0021 • v • N
gdzie: Vo - wydajnoϾ [m3/s],
V - œrednia prêdkoœæ przep³ywu czynnika mierzona na p³ycie czo³owej nawiewnika [m/s],
N - iloϾ otwartych szczelin
2. Nawiewnik perforowany typu PTVM
Przybli¿ona wydajnoœæ nawiewu:
Vo = 0,001 • w • v
gdzie: Vo - wydajnoϾ [m3/s],
v - œrednia prêdkoœæ przep³ywu czynnika w kierunku poziomym, mierzona na œrodku boku nawiewnika oko³o 13 mm poni¿ej czêœci czo³owej,
w - sta³y wspó³czynnik wed³ug tabeli
Typ
4-dro¿ny
3-dro¿ny
sposób nawiewu
2-dro¿ny naprzeciwleg³y
2-dro¿ny naro¿ny
1-dro¿ny
250
19
16
13
13
7,5
300
29
24
20
19
11
400
42
35
30
28
17
500
59
49
40
38
18
550
78
64
55
51
31
Pomiary powinny byæ wykonywane w po³owie ka¿dego boku nawiewnika. Z uwzglêdnieniem dla:
4-dro¿nego nawiewu: 4 punkty pomiarowe
3-dro¿nego nawiewu: 3 punkty pomiarowe
2-dro¿nego nawiewu: 2 punkty pomiarowe
1-dro¿nego nawiewu: 1 punkt pomiarowy
Wspó³czynniki s¹ podane dla pomiarów wykonywanych rurk¹ Pitota.
3. Nawiewnik kwadratowy sufitowy typu LTVM
Przybli¿ona wydajnoœæ nawiewu:
Vo = 0,001 • w • v
gdzie: Vo - wydajnoϾ [m3/s]
v - jak w przypadku PTVM
w - sta³y wspó³czynnik wed³ug tabeli
Typ
250
325
400
475
550
w
11
24
40
59
83
Przynajmniej jeden pomiar powinien byæ wykonany w ka¿dym kierunku nawiewu. Podane wspó³czynniki s¹ odpowiednie do ka¿dego sposobu nawiewu.
4. Nawiewnik wirowy RTBM.
W przypadku nawiewnika wirowego RTBM, zalecamy wykonywanie pomiarów w kanale wentylacyjnym.
www.venture.pl
597