Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, 0461-ITPB3

Transkrypt

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, 0461-ITPB3
Sygnatura
0461-ITPB3.4510.653.2016.1.AW
Data
16 stycznia 2017 r.
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015
r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w
sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r.,
poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów
stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2016 r. (data wpływu 5 grudnia
2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od
osób prawnych w zakresie kwalifikacji wydatków na organizacje imprezy integracyjnej do kosztów
uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego
w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji
wydatków na organizacje imprezy integracyjnej do kosztów uzyskania przychodów.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest spółką dystrybucyjną należącą do grupy kapitałowej (dalej: Grupa). Spółka
prowadzi działalność w zakresie dystrybucji żywności mrożonej w Polsce.
W toku prowadzonej działalności, Spółka organizuje różnego rodzaju imprezy o charakterze
integracyjnym: imprezy okolicznościowe (świąteczne, jubileuszowe) oraz wspólne spotkania mające na
celu zintegrowanie bądź wynagrodzenie zespołu za dobre wyniki w obszarze działalności Spółki (dalej:
Imprezy integracyjne). Udział w Imprezach integracyjnych biorą zarówno pracownicy Spółki
zatrudnieni na podstawie umowy o prace lub umowy zlecenia (dalej: Pracownicy), jak i osoby fizyczne
prowadzące działalność gospodarczą pozostające ze Spółką w stosunku cywilno-prawnym (dalej:
Podwykonawcy).
Imprezy integracyjne mają na celu integracje całego zespołu, na który składają się zarówno Pracownicy,
jak i Podwykonawcy Spółki. Imprezy integracyjne mają wpływać na wzmocnienie pozytywnych relacji
Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Finansów (Źródło: http://sip.mf.gov.pl/)
w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką, motywacje zespołu do wydajnej
pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki.
Wszystkie powyższe elementy – zdaniem Spółki – przekładają się na podniesienie efektywności pracy
i lepszą skuteczność w świadczeniu pracy, a to z kolei w konsekwencji wpływa na polepszenie wyników
finansowych Spółki.
W związku z organizacją Imprez integracyjnych Spółka ponosi szereg wydatków takich, jak: wynajem
miejsca wraz z usługami gastronomicznymi, hotelowymi, transportowymi, szkolenia motywujące oraz
team-building oraz ponosi koszty dodatkowych atrakcji w zależności od charakteru i miejsca Imprezy
integracyjnej.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w związku z organizacją Imprez integracyjnych poniesione wydatki w zakresie, w jakim dotyczą
Podwykonawców mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób
prawnych do kosztów uzyskania przychodów?
Zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji Imprez integracyjnych w zakresie, w jakim dotyczą
Podwykonawców, mogą zostać przez Spółkę zaliczone dla celów podatku dochodowego od osób
prawnych do kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania
przychodów są co do zasady koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo
zabezpieczenia źródła przychodów. Biorąc pod uwagę brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych oraz ugruntowane stanowisko organów podatkowych, wydatek może
być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli:
został poniesiony przez podatnika i jest definitywny (rzeczywisty);
jest związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą generującą przychody
podatkowe dla tego podatnika i poniesiony został w celu uzyskania tych przychodów, zachowania lub
zabezpieczenia ich Źródła lub może mieć inny (nawet potencjalny) wpływ na ich osiągnięcie; został
właściwie udokumentowany.
W celu ustalenia, czy wydatki poniesione w związku z organizacją Imprez integracyjnych spełniają
warunki pozwalające na ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w zakresie Podwykonawców,
koniecznym jest aby spełniały ww. warunki.
W ocenie Spółki wydatki na organizacje Imprez integracyjnych w zakresie dotyczącym
Podwykonawców są ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania przychodów/zabezpieczenia ich Źródła,
bowiem ich głównym celem jest integracja zespołu oraz poprawa komunikacji i codziennej współpracy
zarówno pomiędzy Pracownikami, jak i Podwykonawcami.
Dodatkowo Spółka podkreśla, że Podwykonawcy nie stanowią klientów Spółki. Spółka nie oferuje im
sprzedaży swoich produktów. Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności gospodarczej,
stanowią stały element całego zespołu.
Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Finansów (Źródło: http://sip.mf.gov.pl/)
Nie sposób także kwestionować tego, że Podwykonawcy wykonując swoje zadania działają dla dobra i
w interesie Spółki, czyli w celu zwiększania jej przychodów. Ich zaangażowanie w realizowane zadania
oraz wykonywanie usług na najwyższym poziomie wpływa na postrzeganie Spółki przez klientów, a tym
samym umożliwia generowanie zysków przez Spółkę. Wobec tego wydatki dokonane w związku ze
współpracą z tą grupą podmiotów nie mogą mieć – zdaniem Spółki – reprezentacyjnego charakteru.
Wydatki związane z organizacją Imprez integracyjnych dotyczące Podwykonawców, nie są zatem
ponoszone w celu kreowania wizerunku Spółki, ale w celu uzyskania przychodów lub zabezpieczenia
ich Źródła. Przejawia się to w następujących aspektach:
Imprezy integracyjne służą poprawie atmosfery pomiędzy członkami zespołu, co przełoży się na ich
efektywność w pracy;
Podwykonawcy integrują się z Pracownikami oraz miedzy sobą, co pozwala obu grupom efektywniej
współpracować w ramach wykonywanych zadań;
udział Podwykonawców w Imprezach integracyjnych pozwala Spółce zwiększyć efektywność ich
działania oraz zwiększyć ich lojalność wobec Spółki, a przez to utrzymać współprace z najlepszymi
Podwykonawcami.
Jak wynika z powyższego, z punktu widzenia Spółki, wydatki związane z udziałem Podwykonawców w
Imprezach integracyjnych są poniesione w celu uzyskania przychodów i nie mają charakteru wydatków
reprezentacyjnych. Ich celem jest integracja zespołu, a w efekcie zwiększenie jego wydajności w pracy.
Zatem, wydatki te mogą być przez Wnioskodawcę zaliczane dla celów podatku dochodowego od osób
prawnych do kosztów uzyskania przychodów.
Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w następujących rozstrzygnięciach
organów podatkowych:
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 5 sierpnia
2016 r., sygn. IPPB5/4510-627/16-2/BC;
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 26 listopada
2015 r., sygn. ILPB6/4510-1-417/15-2/AO;
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu ł0 czerwca
2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-677/15/PC.
Reasumując – w ocenie Wnioskodawcy – wydatki związane z organizacją Imprez integracyjnych w
zakresie dotyczącym Podwykonawców poniesione są w celu uzyskania przychodów lub zabezpieczenia
Źródła przychodów i nie podlegają wyłączeniu z katalogu kosztów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy
o podatku dochodowym od osób prawnych. Jako takie mogą zatem zostać zaliczone przez Spółkę do
kosztów uzyskania przychodów.
Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Finansów (Źródło: http://sip.mf.gov.pl/)
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej
przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Ocena prawna przedstawionego przez Wnioskodawcę zagadnienia wymaga odniesienia się do definicji
kosztów uzyskania przychodów, zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku
dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem,
kosztami uzyskania przychodów s1 koszty poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania
albo zabezpieczenia Źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powołany przepis ma charakter ogólny (tzw. klauzula generalna). Z tego względu, każdorazowy
wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego
kwalifikacji prawnej. Kosztami uzyskania przychodów są wyłącznie takie koszty, które spełniają
kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, tj.:
zostały poniesione przez podatnika,
ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie Źródła
przychodów,
nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych.
Pierwsza z wymienionych przesłanek odnosi się do możliwości przypisania faktu poniesienia kosztu do
osoby podatnika. Kosztem uzyskania przychodu mogą być wyłącznie koszty obciążające samego
podatnika – wartość ciężarów, jakie ponosi podatnik w toku prowadzenia działalności
(funkcjonowania). Poniesienie kosztu w rozumieniu omawianej ustawy jest świadomym, celowym
działaniem podatnika. Polega na faktycznym i definitywnym przesunięciu określonej wartości z jego
majątku do majątku innego podmiotu. W szczególności, może mieć postać wydatkowania środków
pieniężnych bądź przekazania innych wartości majątkowych.
Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy
poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych,
bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem Źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy
dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągniecia przychodów lub zachowania albo
zabezpieczenie ich Źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie
oceniając – oczekiwać takiego efektu.
Kierując się kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć,
ustawodawca wyróżnia koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami i koszty
uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie),
różnicując moment ich potrącalności (art. 15 ust. 4, 4b–4e ustawy o podatku dochodowym od osób
prawnych). Do pierwszej z wymienionych kategorii należą takie wydatki, których poniesienie ma
bezpośrednio na celu uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest ustalenie, w
jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Klasycznym przykładem
Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Finansów (Źródło: http://sip.mf.gov.pl/)
bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub
wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Natomiast pośrednie koszty
uzyskania przychodów to takie wydatki, których ponoszenie jest racjonalnie uzasadnione jako służące
osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich Źródła, nie ma jednak możliwości
przypisania ich do określonych, konkretnych przychodów. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in.
koszty zarządu ponoszone przez spółkę kapitałową (wydatki związane z działaniem organu
zarządzającego spółki kapitałowej), uznając, że – jako ogólne, stałe koszty dotyczące jej
funkcjonowania jako osoby prawnej i podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą – są
ponoszone w celu uzyskiwania przychodów.
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie
wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowią mogą koszt uzyskania przychodów, o ile
pozostają w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami.
Właściwa i zgodna z trocią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna
brać pod uwagę:
przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i
niezbedność) oraz
potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych
przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągniecia przychodu lub zachowania albo
zabezpieczenia Źródła przychodów.
Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy ma
charakter zamknięty. Wśród wydatków nieuważanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca
wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi
gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych;
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu
reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w
tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2016 r. sygn. akt II FSK 702/11.
Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku
podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji
z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy
patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych
kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.
Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne,
zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać
wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter
reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii
terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio”
oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że
,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec
innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie
Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Finansów (Źródło: http://sip.mf.gov.pl/)
skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu
stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia
korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentacje to koszty, jakie ponosi
podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności,
profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy
też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.
Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez
Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2016 r. Nr DD6/066/127/SOH/2016/RD-120521.
Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się
również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością
gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentacje do takiej kategorii nie zostanie
zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte
w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie
zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi
być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia Źródła
przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego
wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku
wynikające z omawianego pkt 28).
Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji
konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy.
Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca organizuje różnego rodzaju
imprezy o charakterze integracyjnym: imprezy okolicznościowe (świąteczne, jubileuszowe) oraz
wspólne spotkania mające na celu zintegrowanie bądź wynagrodzenie zespołu za dobre wyniki w
obszarze działalności Spółki (dalej: Imprezy integracyjne). Udział w Imprezach integracyjnych biorą
m.in. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą pozostające ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym (dalej: Podwykonawcy). Imprezy integracyjne mają na celu integracje całego zespołu, na
który składają się zarówno Pracownicy, jak i Podwykonawcy Spółki. Imprezy integracyjne mają wpływać
na wzmocnienie pozytywnych relacji w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze
Spółką, motywacje zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki.
Wszystkie powyższe elementy – zdaniem Spółki – przekładają się na podniesienie efektywności pracy
i lepszą skuteczność w świadczeniu pracy, a to z kolei w konsekwencji wpływa na polepszenie wyników
finansowych Spółki.
Jednoczenie ze stanowiska Spółki wynika, że Podwykonawcy, pomimo prowadzenia działalności
gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu. Co więcej, głównym celem organizacji imprez
jest integracja zespołu oraz poprawa komunikacji i codziennej współpracy zarówno pomiędzy
Pracownikami, jak i Podwykonawcami. Dodatkowo Spółka podkreśla, że Podwykonawcy nie stanowią
klientów Spółki. Spółka nie oferuje im sprzedaży swoich produktów. Podwykonawcy, pomimo
prowadzenia działalności gospodarczej, stanowią stały element całego zespołu.
W związku z organizacją Imprez integracyjnych Spółka ponosi szereg wydatków takich, jak: wynajem
miejsca wraz z usługami gastronomicznymi, hotelowymi, transportowymi, szkolenia motywujące oraz
team-building oraz ponosi koszty dodatkowych atrakcji w zależności od charakteru i miejsca Imprezy
integracyjnej.
Nie ulega wątpliwości, że część ponoszonych przez Spółkę wydatków związanych z organizacją
Wydarzeń nosi znamiona wydatków o charakterze reprezentacyjnym.
Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Finansów (Źródło: http://sip.mf.gov.pl/)
Jednakże, jak wynika z opisu zdarzenia, dominującym celem organizacji imprezy jest integracja całego
zespołu, wzmocnienie pozytywnych relacji w zespole, jak również zwiększenie identyfikacji zespołu ze
Spółką, motywacja zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki.
W konsekwencji, stanowisko Spółki, w świetle którego w analizowanej sprawie nie znajdzie
zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, a wydatki poniesione w związku z organizacją Imprezy
integracyjnej mogą stanowią koszty uzyskania przychodów – jest co do zasady – prawidłowe.
Tym samym, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki na organizacje
Imprezy integracyjnej w opisanym we wniosku zakresie stanowią koszty uzyskania przychodów na
podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ zostały
poniesione w celu osiągniecia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia Źródła przychodów.
Pamiętać trzeba jednak, że ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku
ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów
reprezentacji, na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz
wskazanie okoliczności im towarzyszących. Należy pamiętać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 oraz art. 9 ust.
1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z art. 21 oraz art. 22 ustawy z dnia 29
września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U z 2016 r., poz. 1047, z późn. zm.), do uznania wydatku za koszt
uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego
polegającego na zakupie towarów lub usług, u konkretnego dostawcy lub wykonawcy, za konkretną
cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji.
Ponadto należy zauważyć, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych
wydatków z przychodami (w tym przypadku wykazania, że omawiane wydatki służą integracji zespołu),
bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.
Dodatkowo konieczne jest podkreślenie, że niniejsze rozstrzygniecie zostało dokonane w oparciu o
przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej opis stanu faktycznego, bowiem
zakres i przedmiot sprawy administracyjnej o wydanie interpretacji prawa podatkowego określa treść
wniosku, co oznacza, że organ interpretacyjny jest ściśle związany stanem faktycznym albo zdarzeniem
przyszłym przedstawionym we wniosku, a przepisy działu II rozdziału 1a Ordynacji podatkowej nie dają
uprawnienia do samodzielnego ustalania i weryfikowania tego stanu faktycznego (zdarzenia
przyszłego). Dlatego też przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej – adekwatnie do treści
pytania oraz zaprezentowanego opisu – jest wyłącznie kwestia możliwości zaliczenia wydatków na
organizacje Imprezy integracyjnej do kosztów uzyskania przychodów. Postepowanie w sprawie
wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku
rozstrzygnięć, jest postepowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego
zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie
jest postepowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy
postepowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretacje
indywidualną nie może wiec zbadać w sensie merytorycznym „sprawy podatkowej” wynikającej z
przytoczonego we wniosku zdarzenia lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenia, z przytoczeniem
przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do
regulacji przepisów materialnego prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach
przedstawionego zdarzenia. Organ wydający interpretacje przepisów prawa podatkowego nie może
przy tym prowadzić postepowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu
orzekania, w tym w postepowaniu kontrolnym czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną
dokumentacje.
Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Finansów (Źródło: http://sip.mf.gov.pl/)
Zatem pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do
kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postepowania podatkowego lub
kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie
mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy – Ordynacja podatkowa.
Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra
Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i
sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź
zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).
Podkreślić również należy, że okoliczność, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o
przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku
postepowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan
faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Jednoczenie – w odniesieniu do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych – stwierdzić
należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach
faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.
Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się
wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, to nie mają
możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa
podatkowego. Co więcej, stanowisko zawarte z w tych interpretacjach nie jest rozbieżne ze
stanowiskiem zaprezentowanym przez tutejszy organ interpretacyjny w niniejszej sprawie.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretacje przepisów prawa
podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu
Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretacje – w terminie
14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia
naruszenia prawa (art. 52 § ł ustawy z dnia ł0 sierpnia 2002 r. Prawo o postepowaniu przed sądami
administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch
egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu
na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w
terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 5ł § 2 ww. ustawy). Jednocześnie,
zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretacje przepisów prawa podatkowego
wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów
postepowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu
prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą
prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi
(art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji
Podatkowej w Toruniu, ul. Ow. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Finansów (Źródło: http://sip.mf.gov.pl/)