NAWRÓĆ SIĘ LUDU (DN 472)

Transkrypt

NAWRÓĆ SIĘ LUDU (DN 472)
NAWRÓĆ SIĘ LUDU (DN 472)
NAWRÓĆ SIĘ LUDU (DN 472)
1. Nawróć się, ludu, w pokorze, * w poście
i w płaczu, i żalu, * a światłość twoja jak
zorze * rozbłyśnie nad Jeruzalem.
1. Nawróć się, ludu, w pokorze, * w poście
i w płaczu, i żalu, * a światłość twoja jak
zorze * rozbłyśnie nad Jeruzalem.
2. Nawróć się, córko Syjonu, * do Pana,
Boga swojego, * tułaczy przyjmij do domu,
* łaknących obdaruj chlebem.
2. Nawróć się, córko Syjonu, * do Pana,
Boga swojego, * tułaczy przyjmij do domu,
* łaknących obdaruj chlebem.
3. Obmyj się dziś żywą wodą, * bo Bóg ci
przebaczyć gotów. * Jak orzeł odnów swą
młodość * i wzmocnij skrzydła do lotu.
3. Obmyj się dziś żywą wodą, * bo Bóg ci
przebaczyć gotów. * Jak orzeł odnów swą
młodość * i wzmocnij skrzydła do lotu.
4. Wtedy Pańskiego Imienia * zawezwiesz,
a On odpowie, * wprowadzi do bram zbawienia, * Pasterzem będzie swych owiec.
4. Wtedy Pańskiego Imienia * zawezwiesz,
a On odpowie, * wprowadzi do bram zbawienia, * Pasterzem będzie swych owiec.
NAWRÓĆ SIĘ LUDU (DN 472)
NAWRÓĆ SIĘ LUDU (DN 472)
1. Nawróć się, ludu, w pokorze, * w poście
i w płaczu, i żalu, * a światłość twoja jak
zorze * rozbłyśnie nad Jeruzalem.
1. Nawróć się, ludu, w pokorze, * w poście
i w płaczu, i żalu, * a światłość twoja jak
zorze * rozbłyśnie nad Jeruzalem.
2. Nawróć się, córko Syjonu, * do Pana,
Boga swojego, * tułaczy przyjmij do domu,
* łaknących obdaruj chlebem.
2. Nawróć się, córko Syjonu, * do Pana,
Boga swojego, * tułaczy przyjmij do domu,
* łaknących obdaruj chlebem.
3. Obmyj się dziś żywą wodą, * bo Bóg ci
przebaczyć gotów. * Jak orzeł odnów swą
młodość * i wzmocnij skrzydła do lotu.
3. Obmyj się dziś żywą wodą, * bo Bóg ci
przebaczyć gotów. * Jak orzeł odnów swą
młodość * i wzmocnij skrzydła do lotu.
4. Wtedy Pańskiego Imienia * zawezwiesz,
a On odpowie, * wprowadzi do bram zbawienia, * Pasterzem będzie swych owiec.
4. Wtedy Pańskiego Imienia * zawezwiesz,
a On odpowie, * wprowadzi do bram zbawienia, * Pasterzem będzie swych owiec.
NAWRÓĆ SIĘ LUDU (DN 472)
NAWRÓĆ SIĘ LUDU (DN 472)
1. Nawróć się, ludu, w pokorze, * w poście
i w płaczu, i żalu, * a światłość twoja jak
zorze * rozbłyśnie nad Jeruzalem.
1. Nawróć się, ludu, w pokorze, * w poście
i w płaczu, i żalu, * a światłość twoja jak
zorze * rozbłyśnie nad Jeruzalem.
2. Nawróć się, córko Syjonu, * do Pana,
Boga swojego, * tułaczy przyjmij do domu,
* łaknących obdaruj chlebem.
2. Nawróć się, córko Syjonu, * do Pana,
Boga swojego, * tułaczy przyjmij do domu,
* łaknących obdaruj chlebem.
3. Obmyj się dziś żywą wodą, * bo Bóg ci
przebaczyć gotów. * Jak orzeł odnów swą
młodość * i wzmocnij skrzydła do lotu.
3. Obmyj się dziś żywą wodą, * bo Bóg ci
przebaczyć gotów. * Jak orzeł odnów swą
młodość * i wzmocnij skrzydła do lotu.
4. Wtedy Pańskiego Imienia * zawezwiesz,
a On odpowie, * wprowadzi do bram zbawienia, * Pasterzem będzie swych owiec.
4. Wtedy Pańskiego Imienia * zawezwiesz,
a On odpowie, * wprowadzi do bram zbawienia, * Pasterzem będzie swych owiec.

Podobne dokumenty