Wykład 2_1 - Ludwik Wicki, dr hab., KEiOP WNE SGGW, zajęcia
Transkrypt
Wykład 2_1 - Ludwik Wicki, dr hab., KEiOP WNE SGGW, zajęcia
2012 Wykład 2_1 Funkcje rolnictwa. Zasoby czynników produkcji dr hab. inż. Ludwik Wicki Program unowocześniania kształcenia w SGGW dla zapewnienia konkurencyjności oraz wysokiej kompetencji absolwentów Rolnictwo jeden z działów gospodarki, którego głównym zadaniem jest dostarczenie surowców rolnych. W rolnictwie uzyskuje się produkty roślinne i zwierzęce dzięki uprawie roli i roślin oraz prowadzenia chowu i hodowli zwierząt. Rolnictwo można podzielić na rolnictwo ekstensywne (tradycyjne) i rolnictwo intensywne (nazywane też wysokotowarowym lub uprzemysłowionym) w zależności od jego cech: wysokości nakładów w przeliczeniu na jednostkę powierzchni lub jedno zwierzę, poziomu uzyskiwanych plonów, a często także na podstawie średniej powierzchni gospodarstw rolnych. Podstawowe funkcje rolnictwa Rolnictwo pełni wiele funkcji, które można ująć w cztery podstawowe grupy funkcji: • ekonomiczne, • społeczne, • przestrzenne, • środowiskowe. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 1 2012 − − − − kreacja dochodów utrzymanie zatrudnienia rozwój kapitału - kształtowanie układu mie jscowości - kształtowanie krajobrazu Wielofunkcyjność rolnictwa Funkcje komercyjne Rolnictwo Funkcje przestrzenne wspieranie rozwoju działów pozarolniczych Funkcje pozakomercyjne − − − − − funkcje zielone funkcje białe funkcje błękitne funkcje żółte Kreacja dochodów • tworzenie zysku (i dochodu rolniczego), • zwiększanie ilości produkcji oraz asortymentu produkcji (żywność, ale też surowce energetyczne), • zwiększanie towarowości produkcji, • wzrost eksportu produkcji, • rozwój produkcji na cele nieżywnościowe. Utrzymanie zatrudnienia • utrzymanie poziomu zatrudnienia, • zmniejszanie uciążliwości pracy, • tworzenie miejsc pracy poza rolnictwem (np. w usługach dla rolnictwa), • zatrzymywanie (buforowanie) nadwyżek siły roboczej. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 2 2012 Wzrost kapitału • • • • wzrost zasobów kapitału w rolnictwie, wzrost wartości ziemi, komercjalizacja ziemi na cele nierolnicze, zwiększanie wartości dodanej produktów. Wspieranie rozwoju działów pozarolniczych • uczestnictwo w rynku produktów z przemysłu chemicznego (nawozy, środki ochrony roślin), • uczestnictwo w rynku energii, • generowanie zapotrzebowania na materiały budowlane, ciągniki i maszyny rolnicze, • umożliwianie rozwoju przetwórstwa rolno‐ spożywczego. Funkcje zielone • współdziałanie w utrzymaniu obszarów chronionych, • kształtowanie i ochrona krajobrazu naturalnego i kulturowego, • racjonalna ekologicznie agrotechnika, • zapewnienie dobrostanu zwierząt gospodarskich, • podtrzymanie bioróżnorodności, • wytworzenie energii z biomasy, • poprawa obiegu materii i energii. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 3 2012 Funkcje białe zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego kraju, zapewnienie różnorodności żywności, zapewnienie żywności o wysokiej jakości zdrowotnej, wytwarzanie żywności funkcjonalnej, produkcja rolna na potrzeby medycyny. • • • • • Funkcje żółte utrzymanie spójności i żywotności obszarów wiejskich, podtrzymanie tożsamości wsi, ochrona tradycji i kultury ludowej, rozwój produkcji i usług bezpośrednio związanych z rolnictwem, • podtrzymanie i rozwój infrastruktury gospodarczej na obszarach wiejskich. • • • • Funkcje błękitne • • • • zarządzanie zasobami wodnymi, poprawa jakości wód, zapobieganie powodziom, wytwarzanie energii wodnej i wiatrowej. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 4 2012 Funkcje przestrzenne • polegają na przekształcaniu krajobrazu naturalnego w rolniczy oraz wpływaniu rolnictwa na układy urbanistyczne wsi. Funkcje rolnictwa w gospodarce • W polityce rolnej coraz większy nacisk kładzie się na pozaprodukcyjne funkcje rolnictwa. Wynika to z konieczności uzasadnienia finansowego wsparcia rolnictwa. • Najważniejsze funkcje rolnictwa pozostają jednak niezmienione. Produkcja artykułów żywnościowych i surowców do wytwarzania żywności • Rolnictwo jest jedynym dostawcą żywności. Wytwarzane są zarówno produkty pochodzenia roślinnego, jak i zwierzęcego. • W wielu przypadkach produkowane surowce nie nadają się do bezpośredniego spożycia przez ludzi. Korzenie buraków cukrowych czy nasiona rzepaku wymagają przetworzenia na cukier czy olej. • Nie można sobie wyobrazić przetrwania ludzkości, w sytuacji braku rolnictwa. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 5 2012 Tworzenie produktu krajowego brutto • Rolnictwo, tak jak każdy inny dział gospodarki, przyczynia się do kreowania dochodu narodowego. Wraz z rozwojem gospodarczym krajów znaczenie rolnictwa w gospodarce maleje. • W Polsce udział rolnictwa w tworzeniu produktu krajowego brutto zmniejszył się z około 7% w 1997 roku do niespełna 3,5% w 2009 r. W latach 60. XX wieku było to ponad 20%, w latach 80. około 14%. • Największe znaczenie ma rolnictwo w województwach o słabo rozwiniętym przemyśle: podlaskim czy lubelskim, a niewielkie tam, gdzie przemysł odgrywa dużą rolę, np. śląskim, dolnośląskim. Zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego • W każdym kraju dba się o to, aby większość konsumowanej żywności pochodziła z produkcji krajowej. • Obecnie zabezpieczenie żywności dla ludności z produkcji krajowej ma mniejsze znaczenie, gdyż istnieje swoboda handlu w ramach Unii Europejskiej oraz zmniejszają się bariery dla handlu w świecie. Przy czym nadprodukcja żywności nie dotyczy całego świata, lecz tylko krajów najbardziej rozwiniętych. • Gdy pojawiają się niedobory surowców rolnych, ich ceny szybko rosną. Było to zauważalne np. dla zbóż w 2008 roku i w 2011 roku. Produkcja surowców dla pozarolniczych gałęzi gospodarki • Rolnictwo dostarcza nie tylko surowców żywnościowych, lecz także mających zastosowanie przemysłowe. Produkcja skór, wełny, bawełny, biopaliw to przykłady niespożywczego kierunku użytkowania. • Obecnie coraz większego znaczenia nabiera produkcja w rolnictwie biomasy na cele energetyczne (słoma, wiklina, kukurydza, rzepak, a także zboża na bioetanol). • W niektórych przypadkach produkcja na cele nieżywnościowe konkuruje z produkcją żywności. Produkcja rzepaku z przeznaczeniem na bioestry może być bardziej opłacalna od produkcji zbóż czy ziemniaków, gdyż popyt napędzają ogromne kary grożące za zbyt małą produkcję energii ze źródeł odnawialnych. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 6 2012 Stanowi rynek zbytu produktów i usług dla przedsiębiorstw z różnych gałęzi gospodarki • Współczesne rolnictwo nie może funkcjonować i rozwijać się bez zaopatrzenia w surowce i wyroby z innych działów gospodarki. • Wykorzystuje materiały budowlane, wyroby stalowe, znaczne ilości nawozów mineralnych i środków ochrony roślin, farmaceutyków, • Także zużycie energii (elektrycznej i w postaci paliw stałych i płynnych) w rolnictwie stale rośnie. • Przemysł wytwarzający ciągniki, maszyny i urządzenia do produkcji rolnej zaopatruje rolnictwo w nowoczesny sprzęt. • Wszystkie te sektory tworzą miejsca pracy i współtworzą dochód narodowy. • W ten sposób rolnictwo ma większe znaczenie w gospodarce niż mierzone tylko wartością produkcji surowców rolniczych. Uczestnictwo w wymianie międzynarodowej • Nie wszystkie produkty, zarówno pochodzenia rolniczego, jak i nierolniczego mogą być wytworzone w kraju. • Produkty polskiego rolnictwa są eksportowane, co pozwala uzyskać środki na import produktów żywnościowych niewytwarzanych w Polsce, np.: cytrusów, soi. • Gdy saldo handlu zagranicznego żywnością jest dodatnie, można finansować import dóbr przemysłowych, np. samochodów, komputerów. • W 2009 r. wartość polskiego eksportu produktów rolno‐ żywnościowych wynosiła około 50 mld złotych, a dodatnie saldo obrotów 10 mld złotych. Stanowi miejsce pracy i źródło dochodów części ludności • W polskim rolnictwie zatrudnienie znajduje wciąż znaczna część społeczeństwa. Z gospodarstwami rolnymi związane jest ponad 25% ogółu pracujących. Dla 15% pracujących rolnictwo jest głównym źródłem utrzymania. • Z punktu widzenia zatrudnienia znaczenie rolnictwa w Polsce jest prawie pięciokrotnie wyższe niż ze względu na udział w tworzeniu dochodu narodowego. • W krajach wysokorozwiniętych udział pracujących w rolnictwie wynosi 2‐4%. • W Polsce w najbardziej uprzemysłowionych województwach udział pracujących w rolnictwie wynosi 3‐6%. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 7 2012 Jest źródłem siły roboczej dla innych gałęzi gospodarki • W miarę rozwoju gospodarczego kraju coraz mniej osób pracuje w rolnictwie, zaś zwiększa się zatrudnienie w działach nierolniczych. • Następuje przechodzenie osób z pracy w rolnictwie do działów pozarolniczych. Proces ten występował silnie w okresie industrializacji kraju. Obecnie, ze względu na niski przyrost liczby miejsc pracy poza rolnictwem, proces odpływu ludności z rolnictwa został w Polsce zahamowany. • Rolnictwo stało się wręcz buforem „przechowującym” nadwyżki siły roboczej w naszej gospodarce. Stanowi naturalny element ochrony środowiska przyrodniczego oraz krajobrazu • Rolnictwo w związku z przestrzennym i opartym na żywych organizmach charakterem produkcji silnie wpływa na krajobraz i środowisko naturalne. • Zachowanie krajobrazu rolniczego może być jednym z celów wspierania rolnictwa w niektórych regionach. • Wymagane jest też stosowanie poprawnych praktyk rolniczych związanych ze stosowaniem nawozów, środków ochrony roślin, zmianowaniem. Skutki ograniczania rolnictwa krajowego • Brak wystarczającej ilości żywności pochodzenia krajowego zmniejsza konkurencję na rynku i zwykle wiąże się z podnoszeniem cen przez dostawców zagranicznych. • Ludność pracująca w rolnictwie musi poszukiwać miejsc pracy poza rolnictwem lub utrzymywać się z pomocy państwa (społeczeństwa), • Następuje ograniczenie produkcji w przedsiębiorstwach zaopatrujących i obsługujących rolnictwo, a nawet ich upadek. • Każdy kraj stara się mieć własne rolnictwo, które pokrywa zapotrzebowanie na żywność w około 70 procentach. Może to być mniejszy udział, o ile dany kraj jest ściśle gospodarczo związany z innymi krajami, tak jak to jest w ramach Unii Europejskiej. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 8 2012 Najważniejsze systemy rolnictwa • Z punktu widzenia technologii produkcji w Polsce i w Europie występują w różnych proporcjach cztery podstawowe systemy rolnictwa: – rolnictwo wysokich technologii, – rolnictwo konwencjonalne, – rolnictwo integrowane, – rolnictwo ekologiczne. Czynniki produkcji • Do prowadzenia każdej działalności gospodarczej konieczne są określone zasoby. Za takie uważamy wszystkie zasoby materialne i niematerialne (osobowe), które biorą udział w procesie wytwarzania. • Zasoby używane w sposób celowy w procesach produkcji i aktywnie w nich uczestniczące nazywamy czynnikami produkcji. • W rolnictwie do podstawowych zasobów zaliczamy: – ziemię, – pracę, – kapitał. Ziemia • Mimo postępu technicznego i zwiększania roli nakładów pochodzenia przemysłowego, ziemia w rolnictwie jest i będzie nadal podstawowym czynnikiem produkcji. • Ziemia w rolnictwie odgrywa podwójną rolę: – jest miejscem gdzie odbywa się produkcja, – jest czynnikiem produkcji, czyli wpływa na wyniki procesu produkcyjnego. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 9 2012 Cechy ziemi jako czynnika produkcji • Ziemia, jako czynnik produkcji ma kilka ważnych cech, które przesądzają o charakterze rolnictwa. Nieruchomość • nieruchomość (niewzruszalność), czyli stałość położenia; brak możliwości swobodnego przemieszczania ziemi w miejsce bardziej dogodne do gospodarowania; ziemia reprezentuje właściwości naturalne danego rejonu geograficznego i określonej działki. Nie można jej przenieść tam gdzie się chce. Ponieważ nie można przenosić kawałków ziemi z miejsca na miejsce, należy przenosić nakłady pracy żywej i uprzedmiotowionej, Niepomnażalność • niepomnażalność (niepowiększalność) związana z ograniczonymi zasobami ziemi jako środka produkcji niezbędnego do prowadzenia produkcji rolniczej; • ograniczenie zasobów ziemi występuje mniej lub bardziej wyraźnie w różnych rejonach świata; należy pamiętać o możliwości zwiększenia stopnia wykorzystania sił biologicznych ziemi, a więc uzyskania większej ilości produkcji w sytuacji braku możliwości powiększenia obszarów do użytkowania rolniczego, Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 10 2012 Niezniszczalność • niezniszczalność polega na tym, że przy prowadzeniu racjonalnej działalności rolniczej ziemia nie zużywa się, a nawet może następować zwiększanie jej wartości produkcyjnej. Cecha ta jest związana z rolniczym wykorzystaniem ziemi. • Zasada ta nie wyklucza jednak wyjątków wynikających z działania sił przyrody (trzęsienia ziemi, erozja) lub świadomego działania człowieka (np. kopalnie odkrywkowe). Niezniszczalność dotyczy potencjału produkcyjnego gleby. • W związku z tą cechą ziemia jest jednym ze środków produkcji nie podlegających amortyzacji. Przestrzenny charakter • przestrzenny charakter, wymuszający przystosowanie maszyn do ruchomego procesu pracy (maszyny w znacznej części nie mają stacjonarnego charakteru). Cecha ta wpływa na zwiększanie kosztów produkcji, gdyż wymaga odpowiednich maszyn, a także transportu środków produkcji na pole, a uzyskanych produktów z pola. Zasoby ziemi rolniczej • Zasoby ziemi rolniczej, jej struktura oraz jakość są jednym z czynników przesądzających o rozmiarach produkcji rolniczej w danym kraju. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 11 2012 Zasoby ziemi rolniczej w Polsce 25 20 mln ha 15 10 5 19 50 19 5 19 5 60 19 7 19 0 75 19 80 19 8 19 5 90 19 91 19 92 19 93 19 94 19 9 19 5 96 19 97 19 9 19 8 9 20 9 00 20 01 20 02 20 0 20 3 0 20 4 0 20 5 06 20 0 20 7 08 20 0 20 9 1 20 0 11 0 Porównanie zasobów ziemi rolniczej w wybranych krajach 30 25 mln ha 20 15 10 5 0 Francja Hiszpania Niemcy użytki rolne Wielka Brytania Polska grunty orne Struktura użytków rolnych w 2010 r. łaki 17,0% pastwiska 4,0% sady 2,3% pozostałe użytki 6,3% grunty orne 70,4% Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 12 2012 Jakość użytków rolnych VI 11,4% I II 0,4%2,9% III 22,7% V 22,7% IV 40,0% Praca Praca jest to celowa działalność człowieka polegająca na przekształcaniu dóbr przyrody w celu zaspokojenia potrzeb ludzi. Z pracą wiąże się pojęcie siły roboczej, przez którą rozumiemy sumę umiejętności, jakimi człowiek rozporządza w pracy produkcyjnej i nieprodukcyjnej. Siła robocza stanowi potencjał, który może, ale nie musi być wykorzystany. Praca natomiast jest czynnością, a więc formą wykorzystania siły roboczej. Zasoby siły roboczej stanowią zatem górną granicę możliwości wykonania pracy oraz zatrudnienia. Pomiar zasobów pracy Zasoby siły roboczej i poziom ich kwalifikacji są jednym z czynników decydujących o wyborze kierunku produkcji. Miarą zasobów pracy wykorzystywanych w rolnictwie jest liczba osób pracujących w produkcji rolniczej. Wraz z rozwojem gospodarczym krajów maleje liczba osób pracujących w rolnictwie i udział rolnictwa w zatrudnieniu. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 13 2012 Zasoby pracy w rolnictwie • W Polsce zatrudnienie w rolnictwie jest bardzo wysokie. Zmiany w tym zakresie następują bardzo wolno, gdyż związane są z ograniczaniem liczby gospodarstw i procesami demograficznymi. Liczba osób zatrudnionych w rolnictwie 2,5 mln ha 2,0 1,5 1,0 0,5 0,0 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 Liczba osób pracujących w rolnictwie w wybranych krajach 2500 2263 tys. AWU 2000 1500 1000 968 805 609 500 341 0 Francja Hiszpania Niemcy Wielka Brytania Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, Polska 14 2012 Poziom zatrudnienia w rolnictwie i w wybranych krajach AWU/100 ha UR 16 14,6 12 8 3,9 4 3,6 2,9 2,1 0 Francja Hiszpania Niemcy Wielka Brytania Polska Udział pracujących w rolnictwie w wybranych krajach 35 29,0 30 procent 25 20 16,0 15 10 5 1,1 1,5 1,7 Wielka Brytania USA Niemcy 2,5 2,9 3,1 Holandia Francja Czechy 4,2 0 Hiszpania Polska Rumunia Kapitał • Kapitał jako czynnik produkcji jest różnie definiowany w zależności od pochodzenia, przeznaczenia i rodzaju. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 15 2012 Kapitał w sensie ekonomicznym • Kapitał produkcyjny to wszelkie maszyny i urządzenia, budynki i budowle oraz prawa licencyjne i intelektualne, które mogą być użyte w procesie produkcji w roli czynnika produkcji. • Kapitał produkcyjny (tradycyjnie nazywany często po prostu kapitałem) stanowi obok nakładu pracy drugi z podstawowych czynników wykorzystywanych w procesie produkcyjnym. • Wynagrodzeniem za użycie kapitału płaconym właścicielom kapitału jest dochód z kapitału. Kapitał w sensie księgowym • W sensie księgowym kapitał to źródło finansowania majątku przedsiębiorstwa, czyli pasywa w ujęciu bilansowym. • Pasywa wykazują jaka część majątku została sfinansowana środkami własnymi, a jaka ze środków obcych (kredytów, zobowiązań). Struktura kapitału • Kapitał produkcyjny dzieli się na środki trwałe i obrotowe. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 16 2012 Środki trwałe • Środki trwałe są to te składniki majątku, które są wydzielane ze względu na ich właściwości: ‐ w toku produkcji nie zmieniają swojej postaci materialnej, ‐ razem z pracą ludzką są skierowane w procesie produkcji na przedmioty pracy, ‐ zużywają się stopniowo w kolejnych cyklach produkcji przenosząc w każdym cyklu, w którym uczestniczą część swojej wartości na wytwarzane produkty, ‐ odtwarzane są po ich całkowitym zużyciu. • Często używa się także kryterium księgowego zaliczenia środków do grupy trwałych. Są to te środki, których wartość początkowa przekracza 3500 złotych. Środki obrotowe • Środki obrotowe to takie, które nie mają cech środków trwałych, a więc: – zużywają się całkowicie w jednym cyklu produkcyjnym przenosząc całą swoją wartość na wytwarzane produkty, – zmieniają swoją postać materialną, – muszą być odnawiane w każdym cyklu produkcji. Cykl obrotowy kapitału nadwyżki gotówki należności sprzedaż na kredyt gotówka sprzedaż za gotówkę spływ należności produkty wkład w pokrycie kosztów stałych zakup materiały do produkcji produkcja Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 17 2012 Środki trwałe w rolnictwie • Wartość kapitału trwałego zaangażowanego w rolnictwie zmienia się. Wzrasta stopień jego zużycia, zmienia się liczba maszyn i urządzeń. Wartość środków trwałych w rolnictwie 140 mld zł (ceny bieżące) 120 100 80 60 40 20 19 97 19 98 19 99 20 00 20 01 20 02 20 03 20 04 20 05 20 06 20 07 20 08 20 09 0 brutto • • netto Wartość brutto środków trwałych w rolnictwie wzrasta. Wynika to z ciągłego dopływu nowych środków (budynków, maszyn, ciągników) w ramach prowadzonych inwestycji. Ich wartość netto jednak maleje. Oznacza, to że są one coraz starsze. Poziom zużycia środków trwałych w rolnictwie 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% • • 20 09 20 08 20 07 20 06 20 05 20 04 20 03 20 02 20 01 20 00 19 99 19 98 19 97 0% Stopień zużycia środków trwałych pokazuje, jaki upłynął już okres ich docelowego czasu eksploatacji. W polskim rolnictwie środki trwałe są wyeksploatowane. Od 2000 r. do 2009 r. poziom zużycia zwiększył się o 7 punktów procentowych. Nie zagraża to prowadzeniu produkcji rolniczej, gdyż brak wymiany środków trwałych obserwowany jest głównie w małych, nietowarowych gospodarstwach. Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 18 2012 Inwestycje w rolnictwie Wartość inwestycji • Inwestycje w rolnictwie przekraczają obecnie wartość 3 mld złotych rocznie. W dużym stopniu wynika to z dotacji do inwestycji w ramach WPR. 4,50 4,00 3,50 mld zł 3,00 2,50 2,00 1,50 1,00 0,50 0,00 2006 • W strukturze inwestycji dominują maszyny i urządzenia. 2007 2008 2009 Struktura inwestycji środki transportu 17% budynki i budowle 41% maszyny i urządzenia 42% Liczba ciągników 1800 1600 tys. sztuk 1400 1200 1000 800 600 400 200 2010 2009 2008 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 2000 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 0 • Jednym z ważniejszych składników środków trwałych są ciągniki. Podczas Powszechnego Spisu Rolnego z 2010 r. stwierdzono 1450 tys. ciągników w rolnictwie. Na 1 ciągnik przypada 11 ha użytków rolnych. Liczba ważniejszych maszyn • Wyposażenie rolnictwa w różne maszyny zależy od powszechności produkcji określonej rośliny oraz cen maszyn i możliwości ich wykorzystania. • Znacznie mniej jest kombajnów niż opryskiwaczy. Wyszczególnienie Liczba maszyn w 2010 r. w tys. sztuk Kombajny zbożowe 152 Kombajny ziemniaczane 80 Kombajny buraczane 28 Opryskiwacze 496 Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 19 2012 Zakończenie KONIEC WYKŁADU Materiały do EiOGR. Przyg. L. Wicki, 20