Przedmiotem powyższych wynalazków jest nowa metoda strącania i

Komercjalizacja własności intelektualnej IChF
Id. P-387151/3/2011
Id. P-387292/3/2011
1) Sposób strącania i porządkowania roztworów jonowych środków
powierzchniowo czynnych, zwłaszcza w mieszaninach wody i rozpuszczalników
polarnych
2) Sposób strącania i porządkowania roztworów kationowych środków
powierzchniowo czynnych w rozpuszczalnikach polarnych, zwłaszcza w wodzie
Przedmiotem powyższych wynalazków jest nowa metoda strącania i porządkowania
jonowych środków powierzchniowo czynnych (surfaktantów) w mieszaninach wody lub
innych rozpuszczalników polarnych. W obu przypadkach czynnikiem wytrącającym surfaktant
z roztworu jest polimer. W wyniku procesu separacji powstają dwie fazy: uporządkowana
faza bogata w surfaktant (liotropowy ciekły kryształ) oraz faza bogata w polimer.
Jak pokazaliśmy w pierwszym zgłoszeniu, aby wytrącić surfaktant jonowy - kationowy
lub anionowy - należy dodać do roztworu polielektrolit, który posiada taki sam znak jak
ładunek surfaktantu; We wspomnianym wniosku przedstawione zostały metody separacji faz
w roztworach wodnych (i) kationowych surfaktantów za pomocą kationowych polielektrolitów
oraz (ii) w roztworach wodnych anionowych surfaktantów za pomocą anionowych
polielektrolitów. Dodatkowo, w drugim zgłoszeniu patentowym przedstawiona została
metoda wytrącania kationowych surfaktantów za pomocą niejonowego polimeru z dodatkiem
soli nieorganicznej. Jako niejonowy polimer może zostać użyty na przykład PEG, jako sól
nieorganiczna – chlorek sodu.
Wizualizacja procesu separacji: zdjęcie z lewej początek procesu, zdjęcie z prawej separacja
zakończona – górna, mętna warstwa to faza bogata w surfaktant
Komercjalizacja własności intelektualnej IChF
Id. P-387151/3/2011
Id. P-387292/3/2011
Proces wytrącania surfaktantu z roztworu jest szybki – zajmuje od kilku do
kilkudziesięciu minut. Ilustrują go zdjęcia roztworu przed i po wymuszonej separacji. Faza
bogata w surfaktant (mętna) znajduje się w górnej części probówki.
Pierwszą zaletą obu metod separacji jest ich niezwykła prostota. Bardzo
niskie są również koszty odkrytego procesu separacji. Warto w tym miejscu odnotować,
że dla zadanej koncentracji surfaktantu kationowego, efekt separacji można uzyskać po
dodaniu soli nawet dla bardzo niskiego stężenia PEG w roztworze – około 2%. Drugą zaletą
metod jest możliwość kontroli uporządkowania wytrąconego surfaktantu. W zależności od
ilości dodanego polimeru można otrzymać fazę lamelarną lub heksagonalną.
Opisane metody separacji mogą być użyte do pozbywania się zanieczyszczeń
obecnych w ściekach komunalnych lub przemysłowych powstałych po użyciu detergentów.
Mogą również służyć do odzyskiwania cennych surfaktantów z roztworów. Należy również
odnotować, że możliwość kontroli uporządkowania fazy bogatej w surfaktant jest często
pożądana z punktu widzenia zastosowań przemysłowych. Dotyczy to zwłaszcza fazy
lamelarnej, która jest niezwykle korzystna przy tworzeniu różnego rodzaju emulsji zarówno w
przemyśle spożywczym, jak i kosmetycznym.
Kontakt z Twórcą wynalazku
Dr hab. Marcin Fiałkowski – tel. (22) 343 2233
Kontakt z pełnomocnikiem ds. Wdrożeń i Patentów
Marcin Izydorzak – tel. (22) 343 3239