Ergonomia – wprowadzenie

Transkrypt

Ergonomia – wprowadzenie
Ergonomia – wprowadzenie
Tomasz Poskrobko
Ergonomia jako nauka
• Ergonomia wchodzi w skład grupy nauk o pracy,
do której zalicza się m.in.
–
–
–
–
–
–
prakseologię,
organizację i zarządzanie,
socjologię pracy,
fizjologię
psychologię
działy ekonomii szczegółowej (ekonomika przemysłu,
transportu i łączności, rolnictwa, handlu i usług,
przedsiębiorstw, pracy…)
Ergonomia jako nauka
• Ergonomia koncentruje się przede wszystkim
na zagadnieniach dotyczących układu
człowiek ↔ praca
(człowiek – maszyna – środowisko)
Ergonomia - definicje
• Ergonomia jest -nauką zajmującą się ludźmi w procesie pracy.
Celem tej nauki jest optymalizacja pracy poprzez coraz lepsze
projektowanie czynności roboczych, maszyn i urządzeń, stanowisk
pracy oraz materialnych warunków pracy (A. Gilpin)
• Ergonomia jest kompleksową nauką empiryczną, ukierunkowaną na
wieloaspektowe poznanie układu człowiek-praca i opracowanie
dyrektyw dla urzeczywistnienia w praktyce obustronnego
dostosowania elementów układu celem zapewnienia mu możliwie
optymalnych warunków funkcjonowania (S. Kamiński)
• Ergonomia określa stosunki powstające między człowiekiem a jego
zajęciem, sprzętem i środowiskiem w najszerszym tego słowa
znaczeniu, włączając w to sytuacje związane z pracą, zabawą,
rekreacją i podróżą (Międzynarodowe Stowarzyszenie Ergonomiczne)
Ergonomia - definicje
1. prowadzenie badań nad dostosowaniem
rzeczowych składników układu „człowiek—
praca" do naturalnych ograniczeń
psychosomatycznych pracownika,
2. dążenie do zapewnienia tą drogą możliwie
wysokiej sprawności człowieka,
3. charakter zapobiegawczy ergonomii, jej dążenie
do eliminowania wszelkich zagrożeń zdrowia,
4. dążenie do optymalnego ukształtowania
biologicznego kosztu wykonywania pracy.
Źródło: J. Olszewski, Podstawy ergonomii i fizjologii pracy
Ergonomia – ujęcie systemowe
• Teoria systemów to sposób poznawania i analizowania
prawidłowości rządzących złożonymi rzeczami i
zjawiskami
• System to wyodrębniony zbiór elementów
(materialnych lub abstrakcyjnych):
– wzajemnie powiązanych,
– rozważany jako całość z określonego punktu widzenia.
• Wyodrębnione elementy stanowiące system mają takie
właściwości, których nie mają inne elementy nie
włączone do systemu.
• Model systemu – uproszczone, rzeczywiste lub
zminiaturyzowane odzwierciedlenie rzeczywistości.
Układ człowiek ↔ praca
• Elementarny system człowiek ↔ praca przyjęto
dla systemu złożonego z jednego człowieka oraz
określonej liczby i rodzajów środków
technicznych, którymi on posługuje się przy
wykonywaniu zaplanowanego zadania w
określonym czasie i w określony sposób.
• Elementarność systemu - jako cecha jego
struktury - polega na tym, że pozbawienie go
dowolnego elementu narusza jego zdolność do
wykonywania zaplanowanych zadań.
Układ człowiek ↔ praca
Podstawowe cechy układu człowiek↔praca :
• realizuje celowe działanie
• może współpracować z innymi systemami
• może składać się z podsystemów
• stwarza warunki działania sobie i innym
systemom, przeciwdziałając występującym
zakłóceniom
• może się zmieniać i doskonalić (rozwijać się)
• trwa w czasie i ma skończoną trwałość
• zużywa się i wymaga odnowy itd.
Układ człowiek ↔ praca
• Elementarne systemy człowiek-praca mogą
różnić się znacznie pod względem np.:
– zakresu i stopnia trudności (lub złożoności)
wykonywanych zadań
– intensywności wpływu na otoczenie (zwłaszcza na
czynniki środowiska fizycznego, chemicznego i
biologicznego)
– siły powiązań z innymi systemami elementarnymi
– znaczenia dla działania nadsystemu itp.
Układ człowiek ↔ praca
Warunki
• Warunki materialne
• Środowisko pracy
• Powiązania człowiekmaszyna
• Ochrona pracy
Czas
•
•
•
•
Cykliczność
Długość
Pora dnia
Przerwy
Rodzaj pracy
• Obciążenie
fizyczne/psychiczne
• Dynamika pracy
• Pozycja ciała
Ergonomia
Korekcyjna
Koncepcyjna
Ergonomia koncepcyjna
• Ma na celu stosowanie ergonomicznie
prawidłowych rozwiązań już w fazie
przygotowywania projektów
Układ człowiek ↔ praca
maszyna
funkcje
człowiek
człowiek
funkcje
maszyna
funkcje
człowiek
maszyna
Ergonomia koncepcyjna - przykłady
Ergonomia korekcyjna
Obejmuje następujące obszary:
• poprawę parametrów materialnych warunków
pracy (zmniejszenie hałasu, drgań, poprawa
oświetlenia, mikroklimatu);
• wyeliminowanie nadmiernych obciążeń
fizycznych i psychicznych (mechanizacja i
automatyzacja ciężkich prac fizycznych, poprawa
pozycji przy pracy, poprawa organizacyjnotechnicznych warunków odbioru informacji,
usprawnienia w organizacji pracy).
Ergonomia korekcyjna - przykład
Ergonomia korekcyjna a koncepcyjna
Obszary zastosowań ergonomii
• ergonomia wyrobów masowego użytku
• ergonomia osób niepełnosprawnych o osób w
starszym wieku
• ergonomia stanowiska pracy
Ergonomia wyrobów masowego
użytku
Ergonomia osób niepełnosprawnych
Ergonomia osób
niepełnosprawnych

Podobne dokumenty