Od giermka do rycerza - Małopolski Instytut Kultury

Interaktywna
GRA TERENOWA
Od giermka do rycerza
Kariera przyszłego rycerza zaczynała się od długiego i trudnego terminowania. Giermek musiał przyswoić sobie podstawy umiejętności jazdy
konnej, polowania i władania bronią. Uczestnicząc w łowach, turniejach rycerskich oraz walcząc na polu bitwy, nabierał wprawy i zdobywał doświadczenie. Nadanie godności rycerskiej giermkowi odbywało się w czasie uroczystej ceremonii zwanej pasowaniem na rycerza.
Zakosztuj rycerskich przygód!
Zapraszamy do gry!
Pierścień
eń św. Kingi
ngi
Dębno – 20 lipca 2008 r.
Giermek to słowo wywodzące od węgierskiego gyermek, oznaczające dziecko. W średniowieczu giermkami zostawali młodzi chłopcy pochodzący ze szlacheckich rodzin, którzy byli wysyłani na dwór władcy, by uczyć się rycerskiego rzemiosła. Walczyli przy
boku rycerza, nosili za nim kopię, tarczę i hełm. Służba ta traktowana była jako pierwsza praktyka oraz przygotowanie do stanu rycerskiego.
Teren wokół zamku
imię
imię
Nawet najsławniejsi rycerze zaczynali swą karierę od nauki podstawowych technik
walki. Operowanie bronią wymagało nie tylko siły fizycznej i refleksu; do władania
orężem potrzeba było także odpowiedniej koordynacji ruchów, umiejętności oceny sił
przeciwnika, zwinności, ale przede wszystkim – wielu lat wytrwałych ćwiczeń.
Po zachodniej stronie zamku trwają przygotowania do turnieju rycerskiego. Pod okiem
doświadczonych rycerzy z Drużyny Rycerskiej Jakuba Odrowąża możesz nauczyć się
rozmaitych technik walki, a także poznać rodzaje broni używanych przez rycerstwo.
Zadanie:
Spróbuj swoich sił jako łucznik. Do wykonania tego zadania niezbędny jest
doskonały wzrok oraz stalowe nerwy. Strzelec musi trafić do tarczy.
WYNIK
Kopia to broń drzewcowa, podobna do włóczni, przystosowana do trzymania jej w jednej ręce. Była powszechnie używana przez wojska konne. Kopie turniejowe różniły się
od tych używanych na wojnie, ich koniec był tępy, gdyż nikomu nie zależało na tym,
aby trwale okaleczyć przeciwnika.
imię
Zadanie:
imię
Weź udział w treningu kopijnika. Jeździec na koniu ma za zadanie zbieranie za pomocą kopii pierścieni.
nazwa drużyny
WAŻNE INFORMACJE
12.00-14.30 – rejestracja uczestników gry na stanowisku startowym na terenie wokół zamku
16.30
– zakończenie gry, do tego czasu należy złożyć wypełnione instrukcje na stanowisku
startowym na terenie wokół zamku
17.00
– finał gry terenowej na terenie wokół zamku
WYNIK
Wyruszając do walki, rycerz zakładał zbroję, która miała go chronić przed ciosami wroga. Wykonana ze stali lub twardej skóry, skutecznie chroniła rycerza, ale też znacznie
ograniczała jego ruchy, a czasem bardzo zawężała pole widzenia.
Zadanie:
Wysłuchaj opowieści o rycerskim stroju. Dowiedz się i zanotuj, jak nazywały
się poszczególne części rynsztunku.
Każdy ród rycerski posiadał swój własny herb. Był on przekazywany z pokolenia na pokolenie. Znaki herbowe bywały różne, ale zawsze tworzono je według określonych reguł.
Zadanie:
W pobliżu bramy zamkowej spotkasz Heraldyka, który opowie Ci o zasadach tworzenia herbów. Zaprojektuj herb dla swojej drużyny. Pomoże
Ci w tym Heraldyk.
Najsłynniejszym właścicielem zamku w Dębnie był Jakub herbu Odrowąż. W miejscu
dawnej drewnianej warowni wybudował murowaną rezydencję obronną. W wielu
miejscach na zamku wciąż można odnaleźć jego herb rodowy.
Zadanie:
Wysłuchaj opowieści Skarbika księżnej Kingi o legendarnym pochodzeniu
znaku herbowego rodu Odrowążów. Dowiedz się i zanotuj:
Skąd pochodzi nazwa Odrowąż?
Co przedstawia herb Odrowążów?
Czy potrafisz go odnaleźć w obrębie zamku? W jakich miejscach się znajduje?
A może uda Ci się przymierzyć któryś element zbroi?
Przynależność do stanu rycerskiego była zaszczytem, wiązały się z nią liczne przywileje, a czasem również bogactwa. Jednak rycerz był nie tylko obrońcą granic i porządku.
Stojąc na szczycie hierarchii społecznej, musiał dbać o przestrzeganie zasad moralnych
i stosować się do reguł dworskiego zachowania. Do dziś mówimy przecież z podziwem
o rycerskim zachowaniu!
Zadanie:
Nieopodal zamku spotkasz Skarbika księżnej Kingi – kronikarza dziejów średniowiecznego Dębna. Porozmawiaj z nim na temat rycerskich
obyczajów i zasad. Dowiedz się i zanotuj, jakich ośmiu cnót powinien
przestrzegać rycerz.
Kiedy rycerz znajdował wybrankę swego serca, musiał ją umiejętnie powiadomić
o swych uczuciach. Od kunsztu epistolarnego zależało powodzenie jego starań o serce
ukochanej.
Zadanie:
Przy bramie zamku spotkasz Dwórkę Księżnej Pani, która opowie Ci
o najpiękniejszych rycerskich wyznaniach miłosnych. Dowiedz się od
niej, jakich sformułowań i metafor trzeba było użyć, by zdobyć względy
umiłowanej damy.
Napisz swój własny list miłosny i schowaj go w kopercie.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Dowiedz się i zanotuj, jakimi cechami charakteru powinien się wykazać
kandydat na rycerza.
Pilni słuchacze zostaną nagrodzeni pamiątkową pieczęcią.
Walki, turnieje i potyczki stanowiły tylko część rycerskiego życia. Po powrocie do domu rycerz oddawał się biesiadowaniu, przyjmowaniu gości, pełnieniu honorów pana na zamku.
Zadanie:
Przy moście wiodącym do zamku zatrzymali się wędrowni nauczyciele
tańca. Pokażą Ci podstawowe kroki dworskiego tańca. Ta umiejętność
na pewno przyda Ci się w staraniach o miano rycerza!
***
Wykonałeś wszystkie zadania? Wróć do punktu startu. Jeżeli wykonałeś
je prawidłowo, otrzymasz pieczęć uprawniającą do udziału w finale.
Organizator:
Małopolski Instytut Kultury
ul. Karmelicka 27, Kraków
tel.: 012 422 18 84
www.mik.krakow.pl
instytucja kultury
Województwa Małopolskiego
Partnerzy:
Muzeum Okręgowe
w Tarnowie – Oddział
Zamek w Dębnie
Urząd Gminy
Dębno
Wsparcie finansowe
©MIK, Kraków 2008
Drużyna
Rycerska Jakuba
Odrowąża