Klasy III
Transkrypt
Klasy III
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLAS III ROK SZKOLNY 2014/2015 Na stopień dostateczny uczeń powinien opanować umiejętności na stopień dopuszczający i dostateczny; na stopień dobry, umiejętności na stopień dopuszczający, dostateczny i dobry; na stopień bardzo dobry, umiejętności na stopień dopuszczający, dostateczny, dobry i bardzo dobry; na stopień celujący, umiejętności na wszystkie stopnie. GRANIASTOSŁUPY I OSTROSŁUPY STOPIEŃ DOPUSZCZAJĄCY Wskazuje wśród wielościanów graniastosłupy proste i pochyłe Wskazuje na modelu lub rysunku krawędzie, wierzchołki, ściany, wysokość i przekątne graniastosłupa Rysuje odręcznie graniastosłup Oblicza pole powierzchni i objętość graniastosłupa – proste przypadki Wskazuje wśród wielościanów ostrosłupy Wskazuje na modelu lub rysunku krawędzie, wierzchołki, ściany i wysokość ostrosłupa Rysuje odręcznie ostrosłup o podstawie trójkąta i czworokąta Wyróżnia ostrosłupy prawidłowe, w tym czworościan Rysuje siatkę ostrosłupa trójkątnego i czworokątnego Oblicza pole powierzchni i objętość ostrosłupa – proste przypadki STOPIEŃ DOSTATECZNY Definiuje czworościan foremny Rysuje siatkę dowolnego graniastosłupa i ostrosłupa prawidłowego Oblicza pole powierzchni oraz objętość graniastosłupa oraz ostrosłupa prawidłowego STOPIEŃ DOBRY Definiuje graniastosłup i ostrosłup prawidłowy Rysuje siatkę dowolnego graniastosłupa i ostrosłupa Zamienia jednostki pola powierzchni i objętości Rozwiązuje zadania, wymagające przekształcania wzorów na pole powierzchni i objętość graniastosłupa i ostrosłupa STOPIEŃ BARDZO DOBRY Oblicza pole powierzchni oraz objętość graniastosłupa i ostrosłupa z zastosowaniem twierdzenia Pitagorasa w sytuacjach praktycznych Wyprowadza wzór na pole powierzchni lub objętość czworościanu foremnego STOPIEŃ CELUJĄCY Wykorzystuje własności graniastosłupów i ostrosłupów w sytuacjach nietypowych Rozwiązuje zadania, dotyczące obliczania pól oraz objętości graniastosłupów i ostrosłupów w zadaniach problemowych BRYŁY OBROTOWE STOPIEŃ DOPUSZCZAJĄCY Rozpoznaje poznane bryły obrotowe Opisuje walec, stożek, kulę Odróżnia sferę od kuli Rozróżnia przekroje osiowe brył obrotowych Opisuje, jaka bryła powstaje przez obrót trójkąta, prostokąta, kwadratu Oblicza pole powierzchni bocznej i całkowitej walca, podstawiając do wzoru odpowiednie dane Oblicza pole powierzchni bocznej i całkowitej stożka, podstawiając do wzoru odpowiednie dane Oblicza pole kuli, podstawiając do wzoru odpowiednie dane Oblicza objętość walca, stożka, kuli podstawiając do wzoru odpowiednie dane Posługuje się jednostkami objętości w sytuacjach praktycznych STOPIEŃ DOSTATECZNY Rozwiązuje proste zadania tekstowe związane z obliczeniem pola powierzchni i objętości walca Rozwiązuje proste zadania tekstowe związane z obliczeniem pola powierzchni i objętości stożka Rozwiązuje proste zadania tekstowe związane z obliczeniem pola powierzchni i objętości kuli STOPIEŃ DOBRY Rozwiązuje zadania tekstowe związane z obliczeniem pola powierzchni i objętości walca, gdy dane są inne wielkości np. kąty Rozwiązuje zadania tekstowe związane z obliczeniem pola powierzchni i objętości stożka, gdy dane są inne wielkości np. kąty Rozwiązuje zadania tekstowe związane z obliczeniem pola powierzchni i objętości kuli STOPIEŃ BARDZO DOBRY Oblicza objętość bryły powstałej przez obrót trójkąta prostokątnego wokół przeciwprostokątnej Rozwiązuje trudne zadanie związane z obliczaniem pola powierzchni i objętości brył obrotowych Rozwiązuje zadanie związane z obliczeniem pola i objętości bryły obrotowej z zastosowaniem podobieństwa i twierdzenia Pitagorasa STOPIEŃ CELUJĄCY Oblicza pola powierzchni i objętości innych brył obrotowych powstałych przez obrót nietypowych wielokątów Opisuje bryłę, która powstanie wskutek obrotu podanej figury płaskiej, np. kwadratu z wyciętym kołem, trójkąta równobocznego wpisanego w kwadrat RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA STOPIEŃ DOPUSZCZAJĄCY Rozpoznaje doświadczenia losowe. Przedstawia wyniki doświadczeń losowych w postaci tabel liczebności i histogramów. Określa zdarzenie elementarne w prostych doświadczeniach losowych, np. jednokrotnym rzucie kostką, rzucie monetą. Określa zbiór zdarzeń elementarnych w prostych doświadczeniach losowych, np. jednokrotnym rzucie kostką, rzucie monetą. Rozpoznaje zdarzenia sprzyjające danemu zdarzeniu doświadczenia losowego – proste przypadki. Rozpoznaje zdarzenie pewne i niemożliwe danego zdarzenia w doświadczeniu losowym i zna wartości ich prawdopodobieństwa – proste przypadki. Oblicza prawdopodobieństwo zdarzenia prostego doświadczenia losowego. STOPIEŃ DOSTATECZNY Podaje przykłady doświadczeń losowych. Przedstawia wyniki doświadczeń losowych w postaci diagramów procentowych. Określa zbiór zdarzeń elementarnych w doświadczeniach losowych, np. kilkakrotnym rzucie kostką, rzucie monetą. Określa zbiór zdarzeń sprzyjających danemu zdarzeniu w doświadczeniach losowych opisanych wyżej. Określa zdarzenie pewne i niemożliwe dla danego zdarzenia w doświadczeniach losowych opisanych wyżej. Oblicza prawdopodobieństwo dla danego zdarzenia w doświadczeniach losowych opisanych wyżej. STOPIEŃ DOBRY Przedstawia wyniki doświadczeń losowych w postaci drzewa. Określa zbiór zdarzeń elementarnych w doświadczeniach losowych, np. wyciąganiu losów, układaniu liczb z kilku cyfr. Określa zbiór zdarzeń sprzyjających danemu zdarzeniu w doświadczeniach losowych opisanych wyżej. Określa zdarzenie pewne i niemożliwe dla danego zdarzenia w doświadczeniach losowych opisanych wyżej. Oblicza prawdopodobieństwo dla danego zdarzenia w doświadczeniach losowych opisanych wyżej. STOPIEŃ BARDZO DOBRY Opisuje doświadczenie losowe na podstawie zbioru jego zdarzeń elementarnych. Określa zbiór zdarzeń sprzyjających danemu zdarzeniu w różnych doświadczeniach losowych. Oblicza prawdopodobieństwo dla danego zdarzenia w różnych doświadczeniach losowych. STOPIEŃ CELUJĄCY Stosuje poznane wiadomości i umiejętności, związane rachunkiem prawdopodobieństwa, w sytuacjach problemowych. POWTÓRZENIE MATERIAŁU Stosuje się wymagania edukacyjne oraz dostosowania wymagań edukacyjnych do zajęć z matematyki z poszczególnych działów z klasy I, II i III