Telekomunikacja Polska S

Telekomunikacja Polska S.A.
Zarząd Spółki
ul. Twarda 18, 00-105 Warszawa
www.tp.pl
Warszawa, dnia ….. lipca 2008 roku
GRLD - _______/07/08
Telekomunikacja Polska S.A.
ul. Twarda 18
00-105 Warszawa
reprezentowana przez
radcę prawnego Joannę Radzikowską
UWAGI TP
W związku z kwestią przedstawienia oceny funkcjonowania oferty ramowej Telekomunikacji
Polskiej pt. „Ramowa oferta TP o dostępie telekomunikacyjnym w części infrastruktura
telekomunikacyjna w zakresie kanalizacji kablowej” – Telekomunikacja Polska uprzejmie
przedstawia uwagi do obowiązującej oferty oraz propozycja zmian w ofercie i podnosi, co
następuje:
Telekomunikacja Polska podnosi, iż w sprawie obowiązywania decyzji Prezesa UKE dot.
wprowadzenia do stosowania przez Telekomunikację Polska Ramowej oferty TP o dostępie
telekomunikacyjnym w części infrastruktura telekomunikacyjna w zakresie kanalizacji
kablowej toczy się postępowanie sądowo-administracyjne, które nie zostało zakończone.
Tym niemniej Telekomunikacja Polska pozwala sobie podnieść następujące uwagi:
Uzyskanie dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej uzależnione jest od spełnienia
warunków określonych w art. 139 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne, a sam obowiązek
udostępniania infrastruktury nie ma charakteru absolutnego i nieograniczonego. Treść art.
139 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne wyznacza więc zakres obowiązku dostępu do
kanalizacji teletechnicznej – obowiązek ten powstaje wyłącznie w przypadku spełnienia
jednej z przesłanek wskazanych w tym przepisie.
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
1
Ramowa
oferta
TP
telekomunikacyjna
w
o
dostępie
zakresie
telekomunikacyjnym
kanalizacji
kablowej
w
w
części
brzmieniu
Infrastruktura
wprowadzonym
zaskarżonymi decyzjami nie uwzględnia żadnej z przesłanek, o których mowa w przepisach
ustawy Prawo telekomunikacyjne.
Przeciwnie, decyzja Prezesa UKE nakazuje udzielenie pozytywnej odpowiedzi na zapytanie
o dostęp do kanalizacji, a więc pozytywne rozpatrzenie wniosku, „jeżeli Kanalizacja kablowa
stanowi Wolne zasoby lub w przypadku terminowej reasumpcji Zapytania przez Operatora”
(pkt 1.1.2. oferty).
Telekomunikacja Polska zwraca uwagę na pojawiające się przypadki wystąpienia o
dzierżawę kolejnej kanalizacji teletechnicznej przez podmioty, które nie uiszczają opłat za już
dzierżawioną kanalizację, co stanowi przypadek rażącego naruszenia prawa.
Podmiotami uprawnionymi do żądania dostępu do budynków i infrastruktury są operatorzy
publicznej sieci telekomunikacyjnej. Podmiotem, o którym mowa w art. 139 ust. 1 ustawy, nie
będzie każdy operator, a jedynie „operator publicznej sieci telekomunikacyjnej”, czyli sieci
telekomunikacyjnej wykorzystywanej głównie do świadczenia publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych (art. 2 pkt 29). Usługą telekomunikacyjną, zgodnie z art. 2 pkt 48
ustawy, jest przy tym usługa polegająca głównie na przekazywaniu sygnałów w sieci
telekomunikacyjnej, a publicznie dostępną usługą telekomunikacyjną jest taka usługa
telekomunikacyjna, która jest dostępną dla ogółu użytkowników (art. 2 pkt 31 ustawy).
W świetle powyższego, adresatami art. 139 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne są więc
wyłącznie tacy przedsiębiorcy telekomunikacyjni, którzy uprawnieni są do dostarczania sieci
telekomunikacyjnej – a więc operatorzy w rozumieniu art. 2 pkt 27 b ustawy –
wykorzystywanej głównie do świadczenia usług polegających głównie na przekazywaniu
sygnałów w sieci telekomunikacyjnej, które to usługi dostępne są dla ogółu użytkowników.
Powyższe powinno wskazywać na objęcie zakresem zastosowania oferty ramowej
operatorów w rozumieniu art. 2 pkt 27 b ustawy. Wnioskowi temu przeczy jednakże sama
treść oferty– w części „Definicje terminów użytych w tym dokumencie” (str. 7) zawiera
odmienną
definicję
„Operatora”,
a
więc
określa
odmiennie
zakres
podmiotowy
obowiązywania postanowień oferty. Zgodnie z brzmieniem tej definicji, „Operatorem” jest
przedsiębiorca
telekomunikacyjny
w
rozumieniu
art.
2
pkt
27
ustawy
Prawo
telekomunikacyjne. Oferta więc w tym zakresie nie ogranicza się wyłącznie do pojęcia
„operator” w rozumieniu ustawowym, ale rozszerza to pojęcie również na „dostawców usług”,
o których mowa w art. 2 pkt 27 a ustawy. Stan taki stanowi rażące naruszenie art. 139 ust. 1
ustawy Prawo telekomunikacyjne, poprzez nałożenie na stronę skarżącą obowiązków
wykraczających poza zakres określony w przepisach prawa materialnego.
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
2
Ustalając treści oferty ramowej stanowiącej załącznik do skarżonych decyzji, Prezes UKE z
niezrozumiałych względów dokonał tylko częściowej regulacji zasad odpowiedzialności stron
za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy. Z jednej strony bowiem organ
regulacyjny ustalił wysokość kar umownych należnych stronom w przypadku niewykonania
lub nienależytego wykonania zobowiązań o charakterze niepieniężnym, z drugiej strony
natomiast – całkowicie pominął zasady odpowiedzialności stron umów. W szczególności,
Prezes UKE nie przychylił się do stanowiska TP, aby wyłączyć odpowiedzialność TP w
przypadku wystąpienia szkód w majątku operatora, spowodowanych przez okoliczności, za
które TP nie ponosi odpowiedzialności. Zaliczyć tutaj należy w szczególności:
a)
zdarzenia o charakterze siły wyższej (powodzie, osuwiska, tąpnięcia etc.),
b)
zdarzenia powstałe w infrastrukturze osób trzecich, a wywierające skutek dla
kanalizacji TP,
c)
zdarzenia powstałe z wyłącznej winy drugiej strony umowy.
Decydując się na wybiórcze uregulowanie zasad odpowiedzialności stron, Prezes UKE
doprowadził w istocie do sytuacji, w której – stosując dyrektywy wykładni systematycznej
treści oferty – należałoby stanąć na stanowisku, iż odpowiedzialność TP jako strony umowy
zawieranej na warunkach oferty nie podlega ograniczeniom.
Szczególne znaczenie z punktu widzenia zakresu odpowiedzialności TP należy przypisać
ewentualnej odpowiedzialności TP za działania osób trzecich, które miały wpływ na
możliwość korzystania z kanalizacji kablowej. Zjawisko kradzieży kabli telekomunikacyjnych
oraz innych elementów infrastruktury telekomunikacyjnej jest przyczyną stale narastających
strat finansowych po stronie TP – tytułem przykładu wskazać można, iż w samym tylko
rejonie Katowic, straty w 2005 r. z tytułu kradzieży kabli telekomunikacyjnych wyniosły
4.000.000 zł. Zjawisko ma charakter powszechny, a organy ochrony prawnej nie są w stanie
w chwili obecnej zapewnić bezpieczeństwa dla elementów infrastruktury należących do TP.
W tej sytuacji nie sposób więc obciążać TP ryzykiem związanym z kradzieżą kabli
telekomunikacyjnych należących do operatorów, umieszczonych w kanalizacji kablowej TP.
Ze wskazanych wyżej względów nie budzi wątpliwości, iż należy wyłączyć odpowiedzialność
TP w ofercie z tytułu:
d)
zdarzeń o charakterze siły wyższej (powodzie, osuwiska, tąpnięcia etc.),
e)
zdarzeń powstałe w infrastrukturze osób trzecich, a wywierające skutek dla
kanalizacji TP,
f)
zdarzeń powstałe z wyłącznej winy drugiej strony umowy.
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
3
Kanalizacja kablowa, jak i inne elementy infrastruktury, do których TPma obowiązek
zapewnić dostęp w wykonaniu skarżonych decyzji, stanowi przedmiot prawa własności TP.
Treścią prawa własności, zgodnie z art. 140 kodeksu cywilnego, jest m. in. korzystanie z
rzeczy, w szczególności pobieranie „pożytków i innych dochodów z rzeczy” (ius fruendi). Co
do zasady, uprawnienia właściciela
składające się na treść prawa własności, w
szczególności prawo do posiadania i używania rzeczy (ius utendi, ius possidendi), doznają
ograniczenia na gruncie art. 139 ustawy Prawo telekomunikacyjne. Granicą tychże
ograniczeń powinny być uzasadnione interesy właściciela infrastruktury – w szczególności,
art. 139 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne nie uprawnia operatora poszukującego
dostępu do infrastruktury do żądania ograniczenia działalności dysponenta infrastruktury w
celu zwolnienia odpowiednich zasobów (S. Piątek, Prawo telekomunikacyjne. Komentarz,
Warszawa 2005, str. 771). Powyższe ograniczenie zostało jednakże całkowicie zignorowane
przez organ regulacyjny.
Telekomunikacja Polska wnosiła o ustalenie opłaty jednorazowej, opłata ta nie została
uwzględniona w treści oferty ramowej, a miała na celu pokrycie kosztów przeprowadzenia
wywiadu technicznego, wydania warunków technicznych uzgodnienia projektu technicznego
oraz fizycznego udostępnienia infrastruktury. Opłata ta jest więc związana z zakresem
udostępnianej kanalizacji, a jej ukształtowanie jako opłaty ryczałtowej ma na celu wyłącznie
uproszczenie zasad pobierania opłat. Jednocześnie organ regulacyjny w sposób wyraźny
stwierdził w uzasadnieniu decyzji z dnia 30 czerwca 2006 r., iż „TP ponosi pewne stałe
koszty związane z udostępnianiem kanalizacji teletechnicznej” (str. 35 uzasadnienia decyzji),
które to stałe koszty miała pokryć opłata jednorazowa. W ocenie TP, przyjęcie, że minimalna
długość
udostępnianego
odcinka
kanalizacji
powinna
wynosić
100
metrów,
nie
rekompensuje kosztów, które miała pokryć opłata jednorazowa. Przeciwnie, ograniczenie to
służy jedynie eliminacji technicznie i ekonomicznie nieuzasadnionemu udostępnianiu krótkich
odcinków kanalizacji, nie ma zaś na celu zrekompensowanie TP likwidacji opłaty
jednorazowej. Stąd takie ukształtowanie sposobu pobierania opłat narusza art. 139 ustawy
Prawo telekomunikacyjne w zw. z art. 140 kodeksu cywilnego. Telekomunikacja Polska
wnosi o ustalenie opłaty jednorazowej zgodnie z dotychczas przedstawianymi propozycjami
w tym względzie.
Kolejno, skoro TP – właściciel infrastruktury – jest uprawniona do używania przedmiotu
prawa
własności,
wówczas
powinna
istnieć
faktyczna
możliwość
wykorzystania
przedmiotowych zasobów zgodnie z obowiązującymi wewnętrznymi procedurami TP. Stąd
za niedopuszczalne na gruncie przepisów kodeksu cywilnego o prawie własności należy
uznać arbitralne określenie przez organ regulacyjny, iż udostępnieniu podlegają zasoby
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
4
nieobjęte planem wykorzystania w okresie 12 miesięcy (definicja pojęcia „wolne zasoby”, str.
7 oferty ramowej) w sytuacji, w której okres planowania zadań inwestycyjnych w TP wynosi 3
lata. Tego rodzaju ingerencja w wewnętrzne procesy TP stanowi nazbyt uciążliwe działanie
regulacyjne, ograniczające stronę w możliwości wykorzystania przedmiotu swojego prawa
własności. Podobnie, wymóg, aby nie były udostępnianie wyłącznie te elementy
infrastruktury, które pozostają objęte „zatwierdzonym” planem inwestycyjnym sprawia, iż TP
pozbawiona została faktycznej możliwości elastycznego reagowania na zapotrzebowania
rynkowe, np. poprzez uczestnictwo w przetargach publicznych – nie wymaga bowiem
dowodzenia okoliczność, iż przetargi nie są ogłaszane z 12 – miesięcznym wyprzedzeniem.
Stąd nie istnieje możliwość ujęcia tychże w planach inwestycyjnych TP, a więc nie istnieje
możliwość wewnętrznej rezerwacji zasobów na potrzeby tychże procedur. Wreszcie,
wprowadzenie wymogu, aby wyłącznie odcinki kanalizacji „całkowicie” zajęte pozostawały
zwolnione od uwolnienia, uniemożliwia pozostawianie tzw. rezerw technicznych, co jest
działaniem zgodnym z regułami prawidłowej gospodarki.
Telekomunikacja Polska wnosi aby w definicji wolnych zasobów okres 12 miesięcy zastąpić
okresem trzech lat, co będzie zgodne z okresem planów inwestycyjnych TP.
Po trzecie, określając czas trwania umów o dostęp do kanalizacji kablowej na 1 do 10 lat w
sytuacji, w której TP sporządza 3 – letnie plany inwestycyjne, prowadzić może do oddania do
korzystania innemu podmiotowi kanalizacji, o której już w chwili zawierania umowy wiadomo,
że będzie wykorzystywana przez TP w okresie trwania tejże umowy. Jednocześnie
przyjmując, że przez okres 10 lat nie ulegają zmianie kwoty wynagrodzenia określone w
umowie, organ regulacyjny w oczywisty sposób dopuścił do możliwości naruszenia interesów
TP, z uwagi na możliwość zmiany cen na rynku oraz zjawisko inflacji, które nie będą
uwzględnione w 10 – letniej umowie.
Wskazane wyżej obowiązki nałożone na TP przez organ regulacyjny w sposób oczywisty
wykraczają poza zakres niezbędnych działań regulacyjnych, jednocześnie w nieuzasadniony
sposób ograniczając uprawnienia TP. Naruszona została w ten sposób jedna z
podstawowych
przesłanek
oceny
zasadności
działań
regulacyjnych,
tj.
reguła
proporcjonalności, wyrażona w art. 8 ust. 1 dyrektywy 2002/21/WE (tzw. dyrektywa ramowa),
zgodnie którą „środki [regulacyjne] winny być proporcjonalne do celów, jakie mają zostać
osiągnięte”.
Podkreślić należy, że:
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
5
a)
poprzez dopuszczenie do zawierania umów na czas określony 10 lat, co zależy
wyłącznie od woli operatora,
b)
dopuszczając jednostronne, bo uzależnione wyłącznie od woli operatora,
rozwiązanie umowy w każdym czasie,
c)
uniemożliwiając waloryzację cen przez cały – także 10 – letni – czas trwania
umowy,
d)
rozszerzając odpowiedzialność TP za szkody poniesione przez operatora także
do sytuacji, którym TP przy dołożeniu należytej staranności nie mogła zapobiec,
e)
określając definicję pojęcia „wolnych zasobów” w ten sposób, że TP została
pozbawiona w praktyce możliwości korzystania z kanalizacji na własne potrzeby,
organ regulacyjny dokonał w istocie wywłaszczenia TP z przedmiotu jej własności, tj.
kanalizacji kablowej. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 16 lipca 1980 r.
(III CZP 45/80), zasadniczymi uprawnieniami właściciela jest „uprawnienie do
korzystania z rzeczy oraz rozporządzania nią. Te dwa uprawnienia stanowią istotę
prawa własności.”. Skoro więc organ regulacyjny w praktyce uniemożliwił TP na lat 10
prawo rozporządzania rzeczą oraz prawo korzystania z niej na własne potrzeby, doszło
do ingerencji w istotę prawa własności TP. Ingerencja ta nie jest przy tym
proporcjonalna do zakładanych celów działania organu regulacyjnego, stanowi więc
nieproporcjonalne i przez to niedopuszczalne ograniczenie konstytucyjnie chronionego
prawa własności.
Telekomunikacja Polska proponuje wprowadzenie uregulowań dotyczących zawierania umów
na okres pięciu lat z możliwością przedłużenia i wprowadzenie zapisów o waloryzacji opłat w
okresie obowiązywania umowy.
Umowa o dostęp do kanalizacji kablowej w brzmieniu ustalonym przez ofertę ramową ma
charakter umowy o korzystanie z rzeczy zawieranej na czas oznaczony. Jak podkreślił Sąd
Najwyższy w uchwale z dnia 27 października 1997 r. (II CZP 49/97, opubl. OSN 1998 nr 3,
poz. 36), z natury umowy zawartej na czas oznaczony wynika, że powinna ona trwać i wiązać
strony przez cały czas w umowie oznaczony, a zawarcie w umowie postanowienia o
możliwości jej wypowiedzenia pozbawiłoby ją właściwości umowy zawartej na „czas
oznaczony”. Teza ta legła o podstaw konstrukcji normy zawartej w art. 673 § 3 ustawy kodeks
cywilny, zgodnie z którą umowy najmu zawarte na czas określony mogą być wypowiadane
jedynie w przypadku zaistnienia przyczyn wskazanych w tychże umowach. Należy przy tym
podkreślić, iż przepis ten – z mocy art. 694 ustawy kodeks cywilny – znajduje także
zastosowanie do umów dzierżawy. Stąd stanowi on zasadę obowiązującą w stosunku do
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
6
wszystkich umów o korzystanie z rzeczy, a taki właśnie charakter ma umowa o dostęp do
kanalizacji kablowej.
Prezes UKE dopuścił możliwość wypowiadania przez operatora korzystającego zawartych na
czas określony umów o dostęp do kanalizacji w każdym czasie. Działanie takie w sposób
rażący narusza wskazane wyżej zasady zawierania i wypowiadania umów o korzystanie z
rzeczy. Konstrukcji umowy na czas oznaczony nie da się bowiem pogodzić ze swobodą
wypowiadaniu powstałego stosunku prawnego (I. Panowicz – Lipska w: System Prawa
Prywatnego. Tom 8. Prawo zobowiązań – część szczególna, Warszawa 2004, str. 56).
Stanowisko to znalazło swój wyraz w treści art. 673 § 3 ustawy kodeks cywilny, który to
przepis co prawda dopuszcza wypowiadanie umów o korzystanie z rzeczy zawartych na czas
oznaczony, lecz wyłącznie w przypadku zaistnienia wskazanych w umowie przyczyn. Stąd
przyjęcie przez Prezesa UKE konstrukcji odwrotnej nie dość, że sprzeciwia się zasadzie
podstawowej zasadzie prawa umów, tj. zasadzie pacta servanda sunt, to jednocześnie
stanowi naruszenie bezwzględnie obowiązującego przepisu prawa.
Telekomunikacja Polska wnosi o usunięcie zapisu dot. możliwości jednostronnego
wypowiedzenia przez przedsiębiorcę umowy o odstęp do kanalizacji, w przypadku umowy
zawartej na czas określony.
Telekomunikacja Polska zajmuje stanowisko dotyczące niedopuszczalnie wygórowanego
charakteru kar umownych określonych w ofercie ramowej.
Ustalone przez Prezesa UKE stawki kar umownych mają charakter rażąco wygórowany.
Pojęcie rażąco wygórowanej kary umownej było przedmiotem szeregu orzeczeń sądowych –
w szczególności należy podnieść, iż o rażąco wygórowanej karze można mówić wówczas,
gdy jej wysokość jest równa bądź zbliżona do wysokości wykonanego z opóźnieniem
zobowiązania (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 maja 1980 r., I CR 229/80). Z taką
właśnie sytuacją mamy do czynienia w niniejszej wprawie – maksymalna wysokość kary
umownej może bowiem wynieść w ciągu miesiąca 74-krotność czynszu miesięcznego.
Bez znaczenia dla określania wysokości kary umownej powinna być wysokość szkody
poniesionej przez wierzyciela – jedynie brak takiej szkody w ogóle może zostać uznany za
okoliczność zwalniającą z obowiązku zapłaty kary umownej (por. Z. Radwański, A.
Olejniczak, Zobowiązania. Część ogólna, Warszawa 2005, str. 325 – 326). Za całkowicie
chybione należy więc uznać rozważania organu regulacyjnego, który zdaje się próbować
uzasadnić wysokość określonych przez siebie kar umownych ewentualną szkodą poniesioną
przez operatora korzystającego, a wynikającą z konieczność zapłaty kar umownych jego
abonentom (str. 26 uzasadnienia decyzji z dnia 30 czerwca 2006 r.). Przeciwnie, analiza
stosowanych przez operatorów zasad naliczania kar umownych prowadzi do wniosku, że
zasadą jest zwrot części opłaty abonamentowej, a i to dopiero po upływie co najmniej 12
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
7
godzin stanu niedostępności usługi (tytułem przykładu wskazać można, iż w regulaminie
świadczenia usługi telekomunikacyjnej przez Vectra S..A. pkt 8.10 ustala, że „Za każdy dzień,
w którym nastąpiła przerwa w świadczeniu usługi trwająca dłużej niż 12 godzin, Abonentowi
przysługuje zwrot 1/30 miesięcznej Opłaty Abonamentowej”).
Nie sposób przyjąć, jak czyni to Prezes UKE, że wykonanie zobowiązań obwarowanych
karami umownymi „nie powinno nastręczać trudności” (str. 26 uzasadnienia decyzji z dnia 30
czerwca 2006 r.). W przypadku np. wykonywania prac doraźnych, maksymalny czas
zapewnienia przez TP asysty technicznej określony został na 2 godziny. Określając taki
właśnie czas reakcji TP, organ regulacyjny nie uwzględnił warunków, na jakich na rzecz TP
świadczone są usługi utrzymania sieci TP, w tym kanalizacji kablowej. Warunki te nie
umożliwiają stawienia się odpowiednich służb w dowolnym miejscu na terenie Polski w czasie
określonym przez Prezesa UKE. Zmiana przedmiotowych umów wiązałaby się natomiast z
istotnym zwiększeniem kosztów utrzymania sieci. Z tego względu, istnieje praktyczne ryzyko
obciążenia TP karami umownymi w nadmiernej, nieuzasadnionej okolicznościami wysokości.
Określając terminy wykonania przez TP niektórych czynności wskazanych w ofercie
ramowej, Prezes UKE określił je w formie niemożliwej do spełnienia w praktyce, ze względu
na techniczną i organizacyjną złożoność procesów, które w tych terminach mają być
wykonywane. Uwzględnić również należy ilość wpływających do TP wniosków o dostęp do
kanalizacji kablowej, sięgających kilkuset wniosków dziennie, składanych jednocześnie przez
ten sam podmiot. W szczególności:
a)
termin 10 dni roboczych na udzielenie odpowiedzi na „Zapytanie o możliwość
dostępu do Kanalizacji kablowej” (punkt 1.1.2. oferty) jest terminem zbyt krótkim,
ze względu na konieczność przeprowadzenia m. in.: sprawdzenia warunków
technicznych na podstawie dokumentacji, a bardzo często – weryfikacji Zapytania
w terenie; Termin ten winien wynosić 21 dni roboczych;
b)
termin 5 dni roboczych na udzielenie odpowiedzi po reasumpcji Zapytania (punkt
1.1.2. oferty) jest terminem zbyt krótkim, ze wskazanych wyżej względów –
konieczność sprawdzenia warunków technicznych na podstawie dokumentacji
oraz weryfikacji Zapytania w terenie co do zasady powstanie bowiem zawsze w
przypadku zmiany (reasumpcji) zamówienia; termin ten winien wynosić 15 dni
roboczych;
c)
termin 2 dni roboczych na dokonanie akceptacji projektu technicznego (punkt
1.2.4. oferty) jest terminem zbyt krótkim, z uwagi na konieczność przekazania
projektu do akceptacji właściwej osobie w obszarze – termin 2 dni roboczych nie
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
8
jest wystarczającym nawet dla zapewnienia obiegu poczty; termin ten winien
wynosić 15 dni roboczych.
Z tych względów nie budzi wątpliwości, iż Prezes UKE nałożył na TP nieproporcjonalnie
dolegliwe obowiązki.
Telekomunikacja Polska wnosi o wydłużenie okresów, po upływie których może nastąpić
naliczanie kar umownych o ograniczenie wysokości kar do wysokości opłaty miesięcznej.
Prezes UKE określił termin płatności faktur wystawianych przez TP z tytułu dostępu do
kanalizacji kablowej TP na 21 dni od dnia doręczenia faktury operatorowi korzystającemu.
Wprowadzona zmiana prowadzi do objęcia postanowieniami oferty ramowej zagadnień, które
wykraczają poza zakres przedmiotowy oferty określony w art. 42 ust. 2 ustawy Prawo
telekomunikacyjne.
Sposób uregulowania terminu płatności, tak jak każdy inny aspekt umowy cywilnoprawnej,
jest poddany zasadzie swobody umów, która nie powinna doznawać wyjątków, zwłaszcza w
obrocie profesjonalnym, jeżeli nie wynikają one z wyraźnej, jednoznacznej i wskazanej przez
organ administracyjny normy prawnej bezwzględnie obowiązującej. W szczególności
dopuszczalne jest, aby umowa przewidywała dokonywanie płatności z góry.
W tym miejscu należy podkreślić, że ratio legis uregulowania zawartego w art. 699 kodeksu
cywilnego jest podyktowane tym, że czynsz dzierżawny może mieć postać świadczenia
pieniężnego o z góry ustalonej wysokości, albo też ułamkowej części pożytków czerpanych
z przedmiotu dzierżawy. Ustalenie wysokości czynszu obliczanego jako ułamek pożytków
z natury rzeczy może nastąpić jedynie z dołu, kiedy znany jest już łączny poziom przychodów
uzyskanych w danym okresie dzierżawy. Natomiast w sytuacji, gdy czynsz dzierżawny ma
postać określonego świadczenia pieniężnego, to z góry wiadomo, jaki jest rozmiar
zobowiązania dzierżawcy. Z tego powodu w sytuacji, w której wysokość czynszu
dzierżawnego nie jest ustalana jako ułamek pożytków pochodzących z przedmiotu dzierżawy
i ma postać z góry określonej sumy pieniężnej (tak jak to jest w przypadku umów dostępu
telekomunikacyjnego) nie ma żadnych podstaw do ograniczenia swobody umów stron i
uznania, że czynsz dzierżawny nie może być płatny z góry. Racje stojące u podstaw
rozwiązania przewidzianego w art. 699 kodeksu cywilnego nie są przecież aktualne w
przypadku umów, w których wielkość czynszu nie jest ustalana jako ułamkowa wartość
pożytków, w tym umów o dostęp telekomunikacyjny.
Jak wskazano powyżej, sposób regulowania terminów płatności jest poddany cywilistycznej
zasadzie swobody umów, która jako zasada ustawowa (a nawet konstytucyjna – por. art. 20
Konstytucji RP) nie może
doznawać ograniczeń,
które
nie wynikają
z wyraźnej,
jednoznacznej i wskazanej przez organ administracyjny ustawowej normy prawnej
bezwzględnie obowiązującej. W szczególności za podstawę takiej ingerencji w zasadę
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
9
swobody umów nie może być uznany powołany w decyzji art. 42 ust. 2 ustawy Prawo
telekomunikacyjne, zgodnie z którym oferta ramowa powinna określać opłaty za usługi w
zakresie dostępu telekomunikacyjnego. Użyte przez ustawodawcę w powołanym przepisie
słowo „opłata” w żadnym razie nie może być interpretowane w ten sposób, że zakres
rozstrzygnięcia podejmowanego przez Prezesa UKE w ramach zmiany oferty ramowej może
dotyczyć również wszelkich kwestii związanych z uiszczaniem opłat w tym terminem i
sposobem ich uiszczania. Zgodnie z definicją słownikową przez opłatę należy rozumieć
określoną kwotę pieniężną wypłacaną za pewne świadczenia, czynności, usługi, za prawo do
czegoś. (por. Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Nie ulega więc
wątpliwości, że powołany w decyzji przepis art. 42 ust. 2 ustawy Prawo telekomunikacyjne
nie przyznaje Prezesowi UKE kompetencji do ingerowania w zakresie terminu lub sposobu
wnoszenia
opłat.
Gdyby
ustawodawca
przyznał
organowi
administracyjnemu
taką
kompetencję, to użyłby w powołanym przepisie frazy „termin wnoszenia opłaty”, „termin
płatności” lub „sposób uiszczania opłaty”, które to pojęcia bez wątpienia nie są tożsame z
pojęciem „opłata”. Biorąc pod uwagę, że przepis dotyczący swobody umów (art. 353 1
kodeksu cywilnego) jest zasadą, a przepis ograniczające swobodę umów i swobodę
działalności gospodarczej, są przepisami wyjątkowymi, należy uznać, że art. 42 ust. 2 ustawy
Prawo telekomunikacyjne nie poddaje się wykładni rozszerzającej, zgodnie z zasadą
exceptiones non sunt extendendae. Z tego powodu wykładnia przepisu art. 42 ust. 2 ustawy
Prawo telekomunikacyjne dokonana przez Prezesa UKE, zgodnie z którą organ ten może w
ramach zmiany oferty ramowej wpływać na termin czy sposób wnoszenia opłat (objęte
ustawową zasadą swobody umów), musi być uznana za niedozwoloną interpretację
rozszerzającą. Tym samym organ administracji publicznej, wydając decyzję, naruszył przepis
prawa materialnego które to naruszenie miało wpływ na treść rozstrzygnięcia w sprawie.
Odnosząc się do dalszej części oferty ramowej zgodnie z którym „Operator uiszcza opłaty
określone w Umowie na wskazany rachunek bankowy TP w terminie 21 dni, licząc od
doręczenia faktury VAT” należy podkreślić, że – abstrahując w tym miejscu od samej
niedopuszczalności nałożenia takiego obowiązku na stronę, co uzasadniono wyżej –
niewątpliwie decyzja taka nie odpowiada potrzebom rynku, a przy tym nie koresponduje z
ustawowymi rozwiązaniami zawartymi w ustawie z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach oraz ustawie
z dnia 11 marca 2004 r. o podatku o towarów i usług. Wniosek o braku dostosowania
rozważanego rozwiązania do potrzeb rynku wynika przede wszystkim stąd, że potrzeby
poszczególnych uczestników rynku nie są jednolite, a oferta ramowa, także w zakresie
terminów płatności, wymaga elastyczności, tak, aby każdorazowo mogła być dostosowywana
do wymagań każdego indywidualnego operatora. Optymalną odpowiedzią na potrzeby rynku
byłoby zatem pozostawienie rozważanego zakresu oferty ramowej swobodzie umów.
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
10
Uzasadniając natomiast zarzut braku dostosowania oferty do przepisów z zakresu podatku
VAT należy podkreślić, że podatek VAT jest podatkiem rozliczanym miesięcznie. Zgodnie z
art. 103 ust. 1 ustawy o o podatku o towarów i usług, podatnicy są obowiązani, bez wezwania
naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w
terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek
podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniami, o którym mowa w tym
przepisie. Biorąc zatem pod uwagę, że co do zasady obowiązek podatkowy powstaje z chwilą
wystawienia faktury (por. art. 19 ust. 4 ustawy o podatku o towarów i usług), należy
stwierdzić, że nie można wykluczyć, stosowanie przedmiotowej decyzji w obrocie
gospodarczym może mieć ten skutek, iż strona udostępniająca infrastrukturę będzie
zmuszona do odprowadzenia podatku VAT zanim otrzyma wynagrodzenie za opodatkowany
obrót. Jeżeli bowiem faktura za dany miesiąc byłaby wystawiana w ostatnim dniu miesiąca,
za który należy się opłata (wynagrodzenie), to obowiązek zapłaty należnego podatku VAT
staje się aktualny już w 25 dniu następnego miesiąca, a więc przed nadejściem terminu
wymagalności zobowiązania pieniężnego. W świetle postanowień skarżonej decyzji,
zobowiązanie do świadczenia pieniężnego będzie wymagalne dopiero w 21 dniu, licząc od
doręczenia (a nie wystawienia) faktury. W tym ujęciu należy stwierdzić, że narzucone
przedmiotową decyzją rozwiązanie nie koresponduje z normą, którą można drogą
interpretacji wywodzić z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach, zgodnie z którą przedsiębiorca
powinien otrzymać od kupującego cenę netto oraz środki na należny podatek od towarów i
usług zanim nadejdzie termin zapłaty tego podatku. Ciężar zapłaty podatku VAT nie powinien
być wiec alokowany na przedsiębiorcy, lecz na kupującym (nabywcy usług świadczonych
przez przedsiębiorcę).
W tym miejscu należy podkreślić, że wyżej opisane trudności z zakresu podatku VAT nie są
aktualne w przypadku świadczenia usług telekomunikacyjnych, ponieważ zgodnie z art. 19
ust. 13 pkt. 1 lit. b, jeżeli upływ terminu płatności został określony w umowie właściwej dla
rozliczeń z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych, to obowiązek podatkowy powstaje
nie z chwilą wystawienia faktury, ale z chwilą upływu terminu płatności. Rozważana decyzja
nie dotyczy jednak umów o świadczenia usług telekomunikacyjnych, ale umów o dostęp. Inny
moment powstania obowiązku podatkowego ustawa o VAT przewiduje również dla umów o
świadczenia usług dzierżawy lub usług podobnych. Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 4 obowiązek
podatkowy w przypadku umów o takie usługi powstaje z chwilą otrzymania zapłaty, nie
później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. Stąd też
wprowadzenie postanowień przedmiotowej decyzji w życie będzie generowało dla strony
dodatkowe trudności, w szczególności uzyskania wiążącej interpretacji podatkowej co do
zakresu zastosowania powołanych przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a ustawy
ordynacja podatkowa. Także z tych powodów należy uznać, że przedmiotowa decyzja nie jest
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
11
zasadna, w szczególności z tej przyczyny, że może ona stwarzać dla strony trudności i
dodatkowe obowiązki w dziedzinie prawa podatkowego.
Nadto należy podkreślić, że z przytoczonych przepisów, tj. z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b oraz 19
ust. 13 pkt 4 ustawy o podatku o towarów i usług wynika, że to strony umów, a nie organy
administracyjne, mogą wpływać za pomocą ukształtowanych przez siebie klauzul umownych
dotyczących terminów płatności na dogodną dla nich chwilę powstawania obowiązku
podatkowego.
Telekomunikacja Polska przedstawia następujące propozycja zmian w ofercie.
1. str. 10 Oferty punkt 1.1.2. Procedura przy zgłoszeniu zapytania "W terminie 10 Dni
roboczych (...), począwszy od daty złożenia przez Operatora Zapytania, TP udzieli
pisemnej odpowiedzi ..." – jest to dla TP bardzo krótki termin, który należy zdecydowanie
wydłużyć do co najmniej 21 dni roboczych;
2. str. 10 Oferty dot. reasumpcji zapytania (punkt 1.1.2. Oferty): "W tym przypadku TP,
najpóźniej w terminie 5 dni od dnia otrzymania reasumpcji Zapytania, udzieli Operatorowi
odpowiedzi Pozytywnej” – jak w pkt. 1 należy dążyć wydłużenia tego terminu do 15 dni
roboczych.
3. str. 11 punkt 1.2.2.- "Po upływie 30 Dni roboczych od dnia złożenia Zapytania, Operator
ma prawo złożyć Wniosek o zawarcie Umowy, o której mowa w art. 139 ust. 2 Ustawy" –
zapis ten powinien być uszczegółowiony o informację, że dotyczy on jedynie przypadków
gdy dokonano pozytywnego rozpatrzenia Zapytania;
4. str. 16 - "pkt. 1.2.3 Projekt Techniczny" – przekazany do akceptacji do TP Projekt
Techniczny powinien zawierać informacje o jego autorze oraz osobie sprawdzającej, brak
tego zapisu powoduje, że Operator może zlecić wykonanie projektu dowolnemu
wykonawcy, który nie posiada odpowiednich uprawnień. Ponadto projekt techniczny
powinien zawierać kopie wydanych przez TP warunków technicznych oraz kopie pism,
notatek i protokołów ze spotkań roboczych z wyznaczonym przedstawicielem TP w
trakcie prowadzonych przez Operatora prac projektowych, podpisanych przez Strony.
5. str. 16 – "pkt. 1.2.4 Procedura akceptacji projektu technicznego" – 2 Dni Robocze na
zatwierdzenie Projektu Technicznego przez TP przekazanego wraz z Wnioskiem o
zawarcie Umowy na adresy kontaktowe (w Warszawie) to stanowczo za krótki czas.
Należy dążyć do wydłużenia tego terminu do co najmniej 15 dni Roboczych.
6. str. 17 – "pkt. 1.3 Zasady zawierania Umów" - czas zawarcia umowy powinien być
określony na okres od 1 roku do 5 lat i wprowadzenie zapisów dotyczących waloryzacji
opłat w okresie obowiązywania umowy;
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
12
7. Punkt 1.3. Oferty. Telekomunikacja Polska wnosi o zmianę terminu 30 dni od dnia
złożenia wniosku, w którym umowa powinna być zawarta - termin w świetle obowiązującej
w TP procedury jest niewystarczający; TP proponuje wydłużenie tego terminu do 90 dni;
8. Punkt 1.3. Oferty. Termin 5 dni od daty zaakceptowania projektu technicznego na
wyznaczenie spotkania - TP proponuje wydłużenie terminu do 7 dni.
9. str. 20 – "pkt. 1.5 1. Kary Umowne naliczane dla TP" - brak wskazanego przez TP zapisu
o "stosowaniu w udostępnionej Infrastrukturze urządzeń powodujących lub mogących
powodować zakłócenia w transmisji sygnałów przesyłanych przez TP lub inne podmioty,
którym udostępniono Infrastrukturę TP - wysokość kary umownej: kwota 10% czynszu
miesięcznego za każdy dzień utrzymywania wyżej opisanego stanu"
10. str. 21 – pkt. 1.5.3 - kara umowna naliczana od TP na rzecz operatora i opisana w tym
punkcie w wysokości 10% za każdą godzinę zwłoki jest zdecydowanie za wysoka. TP
postuluje ograniczeni wysokości kary do wysokości opłaty miesięcznej oraz wydłużenie
okresu nieudostępnienia kanalizacji, od którego jest naliczana (okres jednej godziny jest
stanowczo zbyt krótki);
11. str. 21 – "pkt. 1.6 Warunki rozwiązania i wypowiedzenia Umowy" – Prezes UKE nie
uwzględnił propozycji TP w brzmieniu: "w świetle przygotowanych przez TP założeń
zadań inwestycyjnych okaże się to niezbędne ze względu na konieczność realizacji
planowanych inwestycji, dotyczących w szczególności rozbudowy Infrastruktury TP, a
TP i Operator nie dojdą do porozumienia w przedmiocie udostępnienia Operatorowi
zastępczej Infrastruktury TP w terminie 30 dni licząc od daty otrzymania przez Operatora
pisemnego powiadomienia TP o konieczności podjęcia negocjacji w tej sprawie - okres
wypowiedzenia wynosi 6 miesięcy” – przy podanym przez UKE planie inwestycyjnym TP
wykonywanym na 1 rok taka możliwość wypowiedzenia Umowy ze strony TP powinna
pozostać.
12. str. 24 – "pkt. 2.1 Zasady ogólne" - w przypadku kontroli przez TP postanowień Umowy
opłaty na rzecz Operatora nie powinny być wnoszone (dotyczy przypadku nie
stwierdzenia naruszenia zasad Umowy w obecności przedstawiciela Operatora); może
być dopuszczona kontrola jednostronna lub nieodpłatna z dobrowolnym udziałem
przedstawiciela Operatora bez konsekwencji finansowych dla TP.
13. str. 24-25 - "pkt 2.2 Instalacja kabli telekomunikacyjnych ... " - TP powinna mieść
możliwości akceptowania firmy wykonującą prace na jej sieci (np. firmy, które bezprawnie
wykonywały prace na sieci TP nie powinny być akceptowane).
14. str. 26 - "pkt 2.3.1 Prace eksploatacyjne... " – wszystkie prace powinny być wykonywane
przez Operatora lub firmę podwykonawczą przez niego wskazaną i akceptowaną przez
TP, prace planowe powinny być zgłaszane i uzgadniane z TP z większym wyprzedzeniem
np. 7 Dni Roboczych jak proponowała TP (w końcu to prace, które można spokojnie
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
13
wcześniej zaplanować oraz uwzględnić terminy prac planowych TP). Ponadto czasy
podane przy pracach doraźnych są zbyt krótkie – nawet w dni robocze trudno jest w
aktualnej sytuacji zorganizować nadzór w ciągu 2 godzin; dotyczy to również dni wolnych
od pracy. TP Proponuje pozostać wydłużyć czas reakcji.
15. str. 27-28 - "pkt 2.4. Uwolnienie zasobów zajmowanej Kanalizacji kablowej" - termin na
usunięcie kabla z kanalizacji TP jest zbyt długi, nie jest to praca planowa – powinna być
traktowana terminowo jako praca doraźna.
16. Telekomunikacja Polska wnosi o ustalenie w Ofercie, że płatności faktur mają
następować po upływie 21 dni od daty wystawienia danej faktury.
17. Telekomunikacja Polska wnosi aby w definicji wolnych zasobów okres 12 miesięcy
zastąpić okresem trzech lat, co będzie zgodne z okresem planów inwestycyjnych TP.
18. Telekomunikacja Polska wnosi o wyłączenie w ofercie odpowiedzialności TP:
a) za zdarzenia o charakterze siły wyższej (powodzie osuwiska, tąpnięcia)
b) za zdarzenia powstałe w infrastrukturze osób trzecich, a wywierające skutek dla
kanalizacji TP,
c) zdarzeń powstałych z wyłącznej winy drugiej strony,
d) zdarzeń kradzieży kanalizacji teletechnicznej;
19) Telekomunikacja Polska wnosi o usunięcie z oferty zapisu o możliwości jednostronnego
wypowiedzenia przez przedsiębiorcę umowy o dostęp do kanalizacji w przypadku umowy
zawartej na czas określony;
20) Telekomunikacja Polska wnosi o wydłużenie okresów, po upływie których może nastąpić
naliczanie kar umownych od TP na rzecz operatora i ograniczenie wysokości kar do
wysokości opłaty miesięcznej.`
21) Telekomunikacja Polska wnosi o ustalenie opłaty jednorazowej, którą postulowała przed
Prezesem UKE – za udostępnienie kanalizacji kablowej.
22. Telekomunikacja Polska wnosi o sprecyzowanie w ofercie ROI kto może skorzystać z
oferty; chodzi o podmioty, które spełniają przesłanki z art. 139 ustęp 1 ustawy Prawo
telekomunikacyjne.
23. OPŁATY (Część 3 Oferty).
Ustalony przez Prezesa UKE sposób obliczania opłaty miesięcznej z tytułu współkorzystania
z kanalizacji kablowej prowadzi do powstania po stronie TP strat w związku z udostępnieniem
kanalizacji kablowej uczestnikowi. Stan ten spowodowany jest specyfiką korzystania z
kanalizacji kablowej przez operatorów telewizji kablowej, którzy wykorzystują nie więcej, niż
połowę przekroju otworu kanalizacji pierwotnej. W konsekwencji, otwór kanalizacji raz
udostępniony operatorowi telewizji kablowej nie jest już wykorzystywany przez TP, niewielkie
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
14
jest również w praktyce prawdopodobieństwo wydzierżawienia pozostałej części przekroju
kanalizacji, jako że na danym obszarze niezwykle rzadko działa więcej, niż jeden operator
telewizji kablowej. Tym samym kanalizacja wydzierżawiana operatorom telewizji kablowej
charakteryzuje się tym, że wyłącznie część dzierżawionego otworu kanalizacji jest opłacana,
pozostała zaś część nie.
Określony przez Prezesa UKE sposób obliczania opłat z tytułu współkorzystania z kanalizacji
powoda nie uwzględnia powyższej specyfiki. Jednocześnie, zaproponowany poniżej sposób
ustalania wynagrodzenia łagodzi straty TP nie krzywdząc przy tym podmiotów korzystających
z kanalizacji.
W związku z powyższym, Telekomunikacja Polska wnosi o zmianę sposobu naliczania opłat
w ten sposób, aby miesięczna opłata za współkorzystanie z kanalizacji kablowej obliczana
była w następujący sposób:
Wysokość opłaty miesięcznej zależna jest od średnicy kabla (lub sumy
średnic kabli w ramach poszczególnych kategorii) wprowadzonego do
kanalizacji kablowej oraz jej długości i określona jest w Tabeli 1. Zasadę
sumowania średnic stosuje się tylko przy jednoczesnych zaciągach.
Tabela 1
Kategoria
Udostępnienie
Wysokość
otworu dla kabla o
netto
średnicy
(PLN)
1
do 12,5 mm
0,33
2
12,51 – 25 mm
0,44
3
25,01 – 40 mm
0,66
4
40,01 – 50 mm
0,99
5
powyżej 50,01
1,32
za
opłaty
1
mb
Opłata miesięczna jest naliczana w oparciu o sumę (w ramach jednej Sieci
Miejscowej) długości odcinków udostępnionego otworu kanalizacji kablowej,
za każdy rozpoczęty 1 metr bieżący w ramach każdej kategorii wskazanej w
Tabeli 1. Minimalna długość pojedynczego odcinka udostępnionego
samodzielnie wynosi 100 m.
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
15
W przypadku udostępniania całego otworu kanalizacji kablowej pierwotnej, bez
względu
na
liczbę
i średnicę wciąganego kabla
(kabli),
Zainteresowany
zobowiązany jest uiszczać opłatę miesięczną w wysokości równej opłacie za kabel
kategorii 5 o średnicy powyżej 50,01 mm.
Niezależnie od ilości kabli lub rur w kanalizacji wtórnej wprowadzonych przez
Operatora do pojedynczego otworu kanalizacji kablowej pierwotnej, uiszczana
przez niego opłata miesięczna za udostępniony odcinek nie może przekroczyć
wysokości opłaty równej opłacie za kabel o średnicy powyżej 50,01 mm.
Opłata miesięczna za udostępnienie kanalizacji kablowej dla kanalizacji wtórnej,
niezależnie od stopnia jej wykorzystania, jest obliczana jak dla kabla o średnicy
odpowiadającej średnicy zewnętrznej rury kanalizacji kablowej wtórnej.
Dla każdej umowy w ramach jednej sieci miejscowej naliczona opłata miesięczna,
w zależności od zlokalizowania przedmiotu współkorzystania w określonej strefie
administracyjnej, indeksowana jest współczynnikiem podanym w Tabeli 2.
Tabela 2
Współczynniki uzależnione od strefy administracyjnej
poz.
Strefy
Współczynnik
administracyjne
1
Warszawa
2
Miasta
o
1
liczbie
0,99
mieszkańców
powyżej 500 tys.
3
Miasta
o
liczbie
mieszkańców
0,98
od
100 do 500 tys.
4
Miasta
o
liczbie
mieszkańców
0,95
od
25 do 100 tys.
5
Miasta
miejscowości
i
0,90
o
liczni mieszkańców
poniżej 25 tys.
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
16
Wielkość miasta i jego granice administracyjne są określane na podstawie
mapy administracyjnej kraju aktualnej w dniu wydania decyzji.
Opłata miesięczna z uwzględnieniem współczynników określonych w Tabeli
2 oblicza na jest wg następującego wzoru:
Opłata miesięczna = Sp x (Wu)
gdzie:
Sp – suma opłat wynikających z poszczególnych kategorii wypełnienia
otworu oraz długości udostępnionego odcinka,
Wu – współczynnik strefy administracyjnej określony w Tabeli 2
Ponadto Telekomunikacja Polska wnosi o dodanie następujących zapisów do oferty
ROI:
1.
Nadanie TP S.A. prawa do odmowy rozpatrzenia „Zapytania o możliwość dostępu do
kanalizacji kablowej„ oraz prawa do odmowy podpisania umowy z Przedsiębiorcą
Telekomunikacyjnym, który bez podpisanej umowy zaciągnął kable do kanalizacji Kablowej
TP, tzn. dopuścił się kradzieży zasobów kanalizacji kablowej TP.
Jest oczywistym, że TP nie powinna być zmuszana do podpisywania umów z podmiotem,
który z jednej strony dopuszcza się przestępstwa, a z drugiej powoduje zakłócenia
konkurencyjności na rynku usług telekomunikacyjnych. Zakłócenie konkurencyjności polega
na tym, że podmiot, który nie płaci za kanalizację ponosi niższe koszty i może oferować
usługi na poziomie cenowym, który jest nieosiągalny lub wyniszczający dla podmiotów, które
ponoszą opłaty za kanalizację.
2.
Przyznanie TP prawa do odmowy rozpatrzenia „Zapytania o możliwość dostępu do
kanalizacji kablowej” oraz prawa do odmowy podpisania umowy z Przedsiębiorcą
Telekomunikacyjnym, który już eksploatuje kanalizację kablową TP (w ramach podpisanych
już umów), lecz zalega z opłatami wynikającymi z dotychczasowych umów za dwa kolejne
okresy rozliczeniowe lub też zalegają z opłatami przez dwa okresy rozliczeniowe
występujące w okresie ostatnich 6 miesięcy. Spłata zadłużenia spowoduje automatycznie
wznowienie rozpatrywania Zapytań oraz umożliwi podpisywanie nowych umów.
Podpisywanie nowej umowy z podmiotem, który już posiada Kanalizację i nie płaci za nią jest
szkodliwe zarówno dla TP, która zmuszona jest ponosić koszty windykacyjne, płacić podatek
dochodowy oraz VAT, jak i dla całego rynku telekomunikacyjnego ponieważ powoduje
zakłócenie konkurencyjności. Zakłócenie konkurencyjności polega na tym, że podmiot, który
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
17
nie płaci za kanalizację ma niższe koszty i może oferować usługi na poziomie cenowym,
który jest nieosiągalny lub wyniszczający dla podmiotu, który ponosi opłaty za kanalizację.
Obecne zapisy ROI można interpretować w kierunku wydania przez TP pozytywnych
warunków technicznych i zawarcia umowy nawet wtedy gdy TP wypowiedziała podmiotowi
umowę z powodu zadłużenia (pkt 1.6 oferty). Ponieważ TP nie ma prawa odmówić
rozpatrzenia
kompletnego
zapytania
przedsiębiorcy
telekomunikacyjnemu,
któremu
wypowiedziała umowę z powodu zaległości w płatnościach, podmiot ten może natychmiast
złożyć nowe zapytanie o możliwość dostępu do kanalizacji np. na te same zakresy na które
TP wypowiedziała umowę ( kable jeszcze leżą w kanalizacji, lub istnieją wolne zasoby).
Następnie dłużnik składa wniosek o zawarcie umowy. W takiej sytuacji ROI nakazuje TP
bezwarunkowe podpisanie nowej umowy – w tej sprawie TP wystąpiła do Prezesa UKE o
wykładnię zapisów Oferty ramowej.
Ponadto Telekomunikacja Polska sygnalizuje problemy dot. Wprowadzania kabli
Operatorów do kanalizacji kablowej - umieszczanie złączy, zakończeń i zapasów kabli
telekomunikacyjnych Operatorów w studniach kablowych TP
Preferowanym przez TP sposobem wprowadzania kabli Operatorów do kanalizacji kablowej,
określanym przez w wydawanych warunkach technicznych jest, aby złącza, zakończenia i
zapasy kabli telekomunikacyjnych Operatora znajdowały się w studni lub skrzynce kablowej
Operatora, którą Operator posadowi w sąsiedztwie studni kablowej TP. W studni kablowej
TP, o ile zaistnieje taka konieczność, zostają wykonane otwory lub nowe gardła, przez które
wprowadzany jest kabel Operatora. Powyższe zgodne jest z ustaleniem wypracowanym w
toku spotkań poświęconych tematowi „Kolokacja dla potrzeb LLU”, które odbyło się pod
auspicjami Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w marciu i kwietniu b.r., które mówi,
że zapasy kabli Operatorów powinny znajdować się w studzience Operatora, ewentualnie w
budynku TP (w przypadku wprowadzania kabli Operatora do studni kablowych TP
znajdujących się przy budynkach TP).
Wskazany sposób wprowadzania kabli Operatorów do kanalizacji kablowej podyktowany
jest:
a) możliwościami technicznymi
wykonanie złącza, czy też stelażu lub skrzynki z zapasem w studni kablowej TP w bardzo
wielu przypadkach jest niemożliwe do realizacji ze względu na rozmiary tych obiektów i
prowadzi do trudności na etapie bieżącej eksploatacji sieci. Ma to szczególnie znaczenie w
mniejszych studniach ze względu na znaczne ograniczenie wolnej przestrzeni studni, co
może wręcz uniemożliwić prawidłową eksploatację,
b) bezpieczeństwem
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
18
Mając na uwadze bezpieczne użytkowanie i eksploatację sieci, budowa oddzielnych studni
kablowych jest rozwiązaniem korzystnym dla samego Operatora. W trosce o niezawodną
pracę ich urządzeń, sprawność i łatwość usuwania potencjalnych awarii, rozwiązanie takie
zmniejsza ryzyko wystąpienia uszkodzeń sieci Operatora, wynikających z bieżącej
eksploatacji, a także umożliwia sprawniejsze usunięcie powstałej awarii. Złącza, zakończenia
i zapasy kabli telekomunikacyjnych są stale narażone na ryzyko uszkodzeń, wynikających z
częstych prac w studniach kablowych wykonywanych przez firmy partnerskie i inne firmy
zewnętrzne,
c) występowaniem kradzieży,
W związku z wieloma tego typu zdarzeniami, ograniczenie montażu złączy kablowych
obcych Operatorów w studniach należących do TP zmniejsza ten problem, bowiem
zmniejsza się możliwość ingerencji osób postronnych w obiektach TP.
Telekomunikacja Polska dziękuje za możliwość przedstawienia dodatkowych uwag.
TELEKOMUNIKACJA POLSKA Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie przy ulicy Twardej 18, wpisana do rejestru przedsiębiorców
prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy, XII Wydział Gospodarczy Krajowego rejestru Sądowego, pod numerem KRS
0000010681, REGON 012100784, NIP 526-02-50-995
19