Projekt pt. „Wiejska szkoła w środku Europy bez różnic

Projekt pt. „Wiejska szkoła w środku Europy bez różnic”
współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
WYWIAD Z MGR MAGDALENĄ RADOWIECKĄ – LEKTORKĄ JĘZYKA
ANGIELSKIEGO - ZAJĘĆ DODATKOWYCH W PROJEKCIE
PT. „WIEJSKA SZKOŁA W ŚRODKU EUROPY BEZ RÓŻNIC
Pytanie: Nie wszystkie uczestniczki i uczestnicy Projektu Panią znają. Czy mogłaby Pani coś o
sobie powiedzieć?
Odpowiedz: Jestem Magda Radowiecka. Mam 25 lat.
Pochodzę z Jasła, tam też chodziłam do szkoły. Jestem
magistrem języka angielskiego. Przez rok byłam w Anglii,
gdzie pracowałam jako recepcjonistka w hotelu. Moją
pasją jest wymyślanie gier i zabaw dla dzieci, bo jest to
najlepsza metoda na naukę języka. Praca pochłania mi
cały wolny czas, więc nie mam możliwości na rozwijanie
żadnych innych zainteresowań czy pasji.
Pytanie: Czy oprócz zajęć w Projekcie uczy Pani gdzieś
jeszcze? ?
Odpowiedz: Tak. Uczę w Sieklówce w gimnazjum i
podstawówce, w dwóch szkołach prywatnych oraz
udzielam lekcji prywatnych, tak więc praktycznie
wychodzę z domu o 7-ej, a wracam około 20.
.Pytanie: W jaki sposób dowiedziała się Pani o tym, że d Projektu „Wiejska szkoła w środku Europy
bez różnic” poszukiwane są lektorki j. angielskiego ?
Odpowiedz: Szczerze mówiąc, to nie szukałam nawet. Zadzwoniono do mnie ze Szkoły „PROMAR”
z Rzeszowa, zaproszono na rozmowę z Panem Dyrektorem oraz z metodykiem j. angielskiego i za
jakiś czas zaproponowano mi pracę. W ten sposób się dowiedziałam.
Pytanie: Co Pani sądzi o realizowanym u nas Projekcie?
Odpowiedz: Według mnie to świetna sprawa. Jest to dla was bezpłatna nauka, współfinansowana
ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, na którą, jak
zauważyłam, sumiennie chodzicie wszyscy. W tym projekcie jest również mnóstwo innych zajęć.
Myślę, że każdy na pewno znalazł coś, co go interesuje i może się tego uczyć na miejscu.
Pytanie: Jak podoba się Pani nasza szkoła?
Odpowiedz: Bardzo mi się podoba. Zachwycili mnie zwłaszcza uczestnicy i uczestniczki Projektu w
tej szkole, którzy są mili, sympatyczni i bardzo zdyscyplinowani. Z przyjemnością do was
przyjeżdżam – nie traktuję tego jako obowiązek, tylko czerpię z tego wiele radości.
Pytanie: Czy dobrze pracuje się Pani z uczestniczkami i uczestnikami Projektu?
Odpowiedź: Tak, bardzo dobrze. Jak już wspomniałam wcześniej, są oni bardzo mili i
sympatyczni, również zdolni i szybko się uczą. Od początku bardzo ich polubiłam.
Pytanie: Jak ocenia Pani atmosferę w naszym Projekcie
Odpowiedź: Bardzo fajna. Nie znam tak dobrze wszystkich trenerów, ale wydają się mili.
Natomiast uczestnicy i uczestniczki są wspaniali, nie mogę powiedzieć o nich nic złego.
Pytanie: Dlaczego akurat angielski? Czy od dziecka lubiła Pani ten język
Odpowiedź: Język angielski nie sprawiał mi kłopotów. Wystarczyło, że przeczytałam i już umiałam.
Ponad to nie musiałam wkuwać, bo słówka łatwo wchodziły mi do głowy. Dopiero na studiach
przekonałam się, że aby dobrze poznać język, trzeba się naprawdę napracować. Oczywiście nie
żałuję swojego wyboru i nie widzę się jako nauczycielka innego przedmiotu.
Pytanie: Czy czasem myli się Pani w swoim domu bądź na ulicy i mówi po angielsku?
Odpowiedź: Jak byłam w Anglii i wróciłam do Polski to się myliłam. Podczas studiów też, ale teraz
raczej już nie.
Pytanie : Ma Pani bardzo ciekawy styl ubierania się. Sama go Pani stworzyła?
Odpowiedź: Ubierałam się tak od czasów szkolnych. To mój styl od zawsze i nigdy go nie
zmieniałam.
Pytanie: Wiemy, że odbyła Pani wycieczkę do Turcji. Może nam Pani o tym opowiedzieć?
Odpowiedź: Odp. W życiu nie chciałabym tam wrócić. Po trzech dniach nabawiłam się choroby
żołądka i resztę dni spędziłam w hotelu. Koszmar. Ogólnie Turcja jest bardzo ładna, ale jak się ją
zwiedza, a nie siedzi w hotelu.
Pytanie: . Czy w szkole stosowała Pani ściągi?
Odpowiedź: Na studiach zrobiłam pierwszy raz w życiu ściągę z filozofii. Nie sądziłam, że wtedy
uda mi się coś spisać ze ściągi, ale jednak się udało. Później już nie ściągałam, bo bardzo mnie to
stresowało. Wolałam się uczyć.
Magda i Iwona uczestniczki projektu