Muchomor plamisty - Czubajka kania (kania, sowa)

Transkrypt

Muchomor plamisty - Czubajka kania (kania, sowa)
(
Muchomor plamisty
(Silnie trujący)
Czubajka kania
Muchomor plamisty Występuje od lipca do października w lasach iglastych (sosny, świerki)
i liściastych (dęby i buki).
Kapelusz: młody - półkolisty, okryty białą kosmkowatą osłoną,
pozostającą później w postaci łatek białych, grubych, brodawkowatych;
starszy wypukły, a na koniec rozpostarty, z karbowanym brzegiem, jasny,
cielistobrązowy do ciemnoumbrowego.
Blaszki: białe, gęste i nie przyrośnięte do trzonu.
Trzon: biały, cylindryczny, wysmukły, gładki, ze zwisającym gładkim
pierścieniem, podstawa odwrotnie maczugowata, okryta
drobnobrodawkowatą pochwą.
Zapach rzodkiewki.
Trucizna wyodrębniona z muchomora plamistego jest silna, może
spowodować po spożyciu śmierć.
UWAGA !!! Mylony często z czubajką kanią
Czubajka kania (kania, sowa)
Występuje od lipca do listopada w lasach liściastych i mieszanych,
przy drogach, na polach i zrębach, w miejscach trawiastych.
Rośnie grupowo.
Kapelusz: jajowaty, potem parasolowaty z małym garbem na szczycie,
suchy, spękany, pokryty odstającymi łuskami, w różnych odcieniach
brązu; do 30 cm średnicy.
Blaszki: białe, szerokie gęste, nie przyrośnięte do trzonu.
Trzon: długi, wysmukły, u podstawy bulwiasty, w górnej części z
podwójnym ruchomym pierścieniem, wewnątrz pusty. Łatwo się
odłamuje od kapelusza.
Jadalny tylko kapelusz.
UWAGA !!! Mylona z muchomorem plamistym