niedziela głos z Torunia - DIVart Andrzej Wojciechowski

niedziela
głos z Torunia
nr
26 (967) • J • rok LVI • 30 VI 2013 • toruń
w numerze:
Święcenia diakonatu
Dzień Dziecka w Toruniu
Królowa w Karmelu – nawiedzenie
w klasztorze Sióstr Karmelitanek Bosych
temat tygodnia
Stacja docelowa
rzed nami wytęsknione
letnie miesiące z długimi
słonecznymi dniami zachęcającymi do spacerów, wycieczek,
dłuższych wyjazdów czy pielgrzymowania. W klimat wakacyjnych wypraw wprowadzają
nas już w tym numerze „Głosu
z Torunia” relacje z 6. Festynu
Rodzinnego Caritas Diecezji
Toruńskiej „Bądźmy razem”
i 19. „Michaylandu” – zabawy
dla dzieci pod anielskimi skrzydłami, które odbyły się z okazji
Dnia Dziecka w Toruniu. W wymienionych wydarzeniach oraz
na pielgrzymich szlakach przewodnikami są kapłani. Od 15
czerwca Kościół toruński cieszy
się nowymi księżmi, bowiem
tego dnia w bazylice katedralnej
bp Andrzej Suski udzielił święceń prezbiteratu 8 diakonom.
Letnie wyprawy pozwalają
na nowo odkryć piękno świata
i zachwycić się nim, a na to
brakuje czasu wśród codziennych obowiązków. Warto więc
wybrać się na przechadzkę
o świcie i poczuć na stopach
kropelki rosy, a wieczorem
obserwować zachodzące słońce i cudowne złotoczerwone
niebo, dziękując Bogu za kolejny dzień życia. Nie wiemy, ile
ich jeszcze przed nami. Tę
prawdę oddaje napis, który
przeczytałam, jadąc nad morze:
„Tylko z Jezusem dojedziesz do
nieba”, umieścił go ktoś na
murze blisko stacji kolejowej.
To przypomnienie niech nam
towarzyszy nie tylko w czasie
wakacyjnych wojaży, lecz także
całego życia. Chrystus bowiem
jest Słońcem, jedynym Bogiem,
stacją docelową. Podróżujemy
więc według rozkładu jazdy
do stacji „Niebo” – poznajemy
Jezusa, miłujemy Go i adorujemy. To pewna droga do szczęścia. Beata Pieczykura
Archiwum WSD w Toruniu
P
Pamiątkowe zdjęcie neoprezbiterów z bp. Andrzejem Suskim i bp. Józefem Szamockim
Zachowujcie swoją
tożsamość
Ks. Paweł Borowski
15 czerwca w toruńskiej bazylice katedralnej bp Andrzej Suski udzielił święceń
prezbiteratu 8 diakonom, wśród których znaleźli się: dk. Mateusz Cyrklaff
(Chełmża, pw. św. Mikołaja), dk. Marcin Jędraszek (Jastrzębie,
pw. Nawiedzenia NMP), dk. Paweł Murawski (Toruń, pw. Matki Bożej
Zwycięskiej), dk. Krzysztof Olaś (Toruń, pw. Niepokalanego Poczęcia NMP),
dk. Kamil Pańkowiec (Toruń, pw. Wniebowzięcia NMP), dk. Krzysztof
Rozynkowski (Chełmno, pw. Wniebowzięcia NMP), dk. Karol Wierzchowski
(Łasin, pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej), dk. Artur Żurawski (Toruń,
pw. Maksymiliana Kolbego). Zwracając się do nowo wyświęconych kapłanów,
Ksiądz Biskup powiedział: „Zachowujcie zawsze swoją tożsamość, świadomość
tego kim jesteście i do czego dzisiaj zostaliście powołani”
więcej na str. II i III
NIEDZIELA NR 26 (967) • 30 czerwca 2013
I
głos z torunia
Archiwum WSD w Toruniu
9 nowych diakonów
wyświęcił 9 czerwca
w katedrze toruńskiej
bp Józef Szamocki.
Ksiądz Biskup podkreślił,
że cud powołania
nierozerwalnie łączy się
z wolnością człowieka.
„Diakon nie należy już
do siebie, a wszystko, co
czyni i co go spotyka,
przyjmuje ze względu
na Pana” – powiedział
Święcenia diakonatu
P
rzyjęcie święceń jest wyrazem
gotowości oddania się na
służbę Ewangelii i królestwa
Bożego. Oto istota cudu, jakim jest
powołanie” – mówił bp Szamocki.
Podkreślił, że wolność dziś kojarzona jest przede wszystkim z możliwością wyboru, ale w powołaniu
a Bóg w imię wolności rezygnuje
z siebie ze względu na innych.
To jest istota diakonatu, być dla
innych jak sługa. Jest to możliwe
tylko dzięki przyjęciu daru, jaki
Bóg składa w serce człowieka.
„Tylko człowiek wolny posiada
wszystko. Żyć dla Boga i ludzi. Oto
Zachowujcie swoją tożsam
szę św., której przewodniczył Pasterz diecezji
toruńskiej, koncelebrowali m.in.: bp Józef Szamocki,
moderatorzy i profesorowie Wyższego Seminarium Duchownego
oraz licznie zgromadzeni kapłani z całej diecezji. W homilii bp
Andrzej Suski podkreślił wartość
radości w życiu kapłana. Jej źródłem może być poczucie dobrze
spełnionego obowiązku czy
osiągnięcie sukcesu także duchowego. Można odczuwać radość
z tego, że osiągnęło się cel, do
którego się zmierzało, ale zawsze
te radości są przemijające. „Ziarno wrzucone w glebę nie ogląda
swoich owoców” – powiedział
Ksiądz Biskup. Dlatego kapłan
nie może skupiać się na owocach
i ich poszukiwać. Jego celem jest
obumierać, by inni mieli życie
i by mieli je w obfitości, kapłan
więc powinien szukać radości
II
z Chrystusem. Przemiana, jaka
dokonała się w Pawle, nastąpiła
dzięki łasce Bożej. Otworzył swoje
serce i doświadczył cudu powołania. Powołania nie można odrywać
od wolności, ale tej wolności nie
da się zmierzyć miarą świata, bo
promuje wolność kosztem innych,
NIEDZIELA NR 26 (967) • 30 czerwca 2013
nieprzemijającej, której źródłem
jest Bóg, żywa relacja z Jezusem.
Kapłan musi być człowiekiem
radości, otwartym na ludzi. Tylko
wtedy jego posłannictwo zostanie
wypełnione. Przed takim człowiekiem ludzie otwierają swoje
serca, lgną do niego, by szukać
duchowej pomocy. Skąd czerpać tę radość? Biskup Andrzej
zaznaczył, że „ta radość wypływa z bliskości Boga samego. On
jest naszym bogactwem, a my
dzielimy się z innymi obecnością
Boga”. Nawiązując do słów zapisanych w „Pamiętniku” bł. ks.
Stefana Frelichowskiego, Ksiądz
Biskup powiedział: „Smutny,
przygnębiony kapłan objawia,
że albo nie rozumie swego powołania, albo zmylił drogę”. Wskazując na błogosławionego, podkreślił, że „on nawet za drutami
obozu koncentracyjnego potrafił
się radować. Na przekór wszyst-
Archiwum WSD w Toruniu
M
słowem, które najlepiej oddaje
istotę wolności, jest przyjęcie
daru. „To jest istota powołania.
Nie ty wybierasz, On cię wybrał,
a ty dzisiaj z wiarą przyjmujesz
to Jego wezwanie” – podkreślał
kaznodzieja. Doskonale widać to
w życiu św. Pawła. On walczył
Biskup Józef w milczeniu nakłada ręce na głowy przyszłych prezbiterów
kiemu, co go otaczało, napisał
w swoim obozowym wierszu:
„Radosnym Panie”. Takiej radości
nam trzeba. Radości, której źródłem jest zjednoczenie z Bogiem,
który wybiera do szczególnej
przyjaźni ze sobą.
Po uroczystości nowo wyświęceni udali się do kaplicy seminaryjnej, gdzie z rąk Pasterza
diecezji toruńskiej otrzymali
dekrety posyłające ich na pierwsze parafie.
Ks. Paweł Borowski
z diecezji
cud wolności w sercach naszych
braci” – zakończył Biskup Józef.
Po homilii nastąpił obrzęd
święceń. Nowo wyświęceni diakoni otrzymali dalmatyki, szaty
liturgiczne. Z rąk biskupa przyjęli
księgę Ewangelii, której głosicielami się stali. Ks. Paweł Borowski
mość
Pierwsze placówki
duszpasterskie
neoprezbiterów 2013
Ks. Mateusz Cyrklaff – pw. Wniebowzięcia NMP, Grudziądz
Ks. Marcin Jędraszek –
pw. Najświętszego Serca Pana
Jezusa, Grudziądz
Ks. Paweł Murawski – pw. Podwyższenia Krzyża Świętego,
Grudziądz
Ks. Krzysztof Olaś –
pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej, Golub-Dobrzyń
Ks. Kamil Pańkowiec –
pw. Wniebowzięcia NMP, Gruta
Ks. Krzysztof Rozynkowski – pw.
Wniebowzięcia NMP, Bierzgłowo
Ks. Karol Wierzchowski –
pw. św. Jana Chrzciciela i św. Jana
Ewangelisty, Świerczynki
Ks. Artur Żurawski – pw. Wniebowzięcia NMP, Chełmno
Pielgrzymka na ziemię kielecką
W
dniach od 31 maja do
2 czerwca dzieci ze świetlicy Caritas im. św. Józefa w Grudziądzu oraz wierni z parafii pw.
św. Józefa Oblubieńca w Mniszku
pielgrzymowali na ziemię kielecką. Pierwszego dnia zwiedzili muzeum – dworek Henryka
Sienkiewicza w Oblęgorku,
który noblista otrzymał od narodu polskiego z okazji 25-lecia
pracy literackiej. Piękno przyrody świętokrzyskiej podziwiali
m.in. w rezerwacie – geoparku
na wapiennym wzgórzu zwanym
Kadzielnią. Następnie zwiedzili
Kielce oraz w barokowej katedrze
przejazd wozem westernowym
przez „Safari bizon”. W ostatnim
dniu uczestnicy wyjazdu pielgrzymowali do Świętego Krzyża –
opactwa pobenedyktyńskiego,
w którym znajdują się relikwie
drzewa Krzyża Świętego. Msza św.
w klasztorze na wzgórzu oraz
oddanie czci relikwiom były
wielkim przeżyciem. W drodze
powrotnej nawiedzili sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej
w Skarżysku-Kamiennej, gdzie
przed kopią cudownego wileńskiego obrazu odmówili Koronkę
do Miłosierdzia Bożego.
uczestniczyli w Mszy św. sprawowanej przez proboszcza ks. kan.
Józefa Lipskiego. Kolejny dzień
rozpoczęli od Mszy św. w kolegiacie pw. św. Marcina w Opatowie. W tym małym urokliwym
miasteczku zwiedzili podziemną
trasę turystyczną pod rynkiem.
W miejscowości Ujazd obejrzeli
ruiny zamku Krzyżtopór, który do
czasu zbudowania Wersalu był
największą budowlą pałacową
w Europie. Następnie odwiedzili Kurozwęki, gdzie zwiedzili pałac Popiela oraz jedyną
w Polsce hodowlę bizonów. Dla
dzieci dużą atrakcją okazał się
Marlena Naftyńska
Żywy Różaniec
Iłowo
8 czerwca w kościele pw. Matki
Bożej Królowej Różańca Świętego w Iłowie po raz 35. odbyło się
spotkanie Żywego Różańca naszej
diecezji. Tradycyjnie przed Mszą
św. diecezjalny moderator Żywego
Różańca ks. prał. Gerard Gromowski rozpoczął spotkanie nauką pieśni. O godz. 10 rozpoczęła się Eucharystia, której przewodniczył bp Józef
Szamocki. Koncelebransami byli
kapłani, którzy przybyli ze swoimi
parafialnymi różami różańcowymi.
Zgromadzonych powitał proboszcz
iłowskiej parafii ks. kan. Jan Pezara,
który przedstawił historię parafii,
Obrazu Matki Bożej Iłowskiej oraz
zaprosił do duchowych przeżyć.
Ksiądz Biskup w homilii podkreś-
lił znaczenie Żywego Różańca
w dobie powszechnej laicyzacji.
Na zakończenie Eucharystii rektor
Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu ks. kan. dr hab.
Dariusz Zagórski podziękował
Żywemu Różańcowi za wsparcie
duchowe i materialne WSD. Pielgrzymi po posiłku udali się do kościoła, aby Drogą Krzyżową, którą
poprowadził ks. prał. Gerard Gromowski, zakończyć spotkanie Diecezjalnej Rodziny Żywego Różańca.
jp
NIEDZIELA NR 26 (967) • 30 czerwca 2013
Archiwum parafii
Dk. Dominik Jan Domin z parafii
św. Antoniego, Toruń
Dk. Tomasz Filipiak z parafii
św. Józefa, Toruń
Dk. Paweł Głowiński z parafii
św. Maksymiliana Kolbego, Toruń
Dk. Dawid Huzior z parafii
św. Marii Magdaleny, Orzechowo
Dk. Maciej Kępczyński z parafii
św. Teresy od Dzieciątka Jezus,
Grębocin
Dk. Adam Kordek z parafii
św. Bartłomieja, Mszano
Dk. Marek Kowalkowski
z parafii św. Bartłomieja, Mszano
Dk. Korneliusz Pełka z parafii
Świętych Apostołów Piotra
i Pawła, Grudziądz
Dk. Bartłomiej Surdykowski
z parafii Nawiedzenia NMP
i św. Anny, Lubawa
Archiwum parafii
Diakoni 2013
III
głos z torunia
„Michayland”
M
pomalować twarze, pofiglować na
dmuchanym zamku. Były maski
z gipsu, malowanie na trawie,
strzelanie z łuku, wesoły fryzjer.
Starsi wzięli udział w rozgrywkach
piłki nożnej, mogli zagrać w koszykówkę oraz rywalizować w szachy
i warcaby. Odbyły się także pokazy
najlepszych toruńskich zespołów
tanecznych i wokalnych. Dzieci
i młodzież z oratorium aktywnie
brały udział w przygotowaniu
imprezy i animowaniu poszczególnych stanowisk. Przed kościołem
wyrosła AstroArena – przenośne
planetarium z racji obchodzonego
Roku Mikołaja Kopernika. Były
pokazy wojska, policji, straży
miejskiej; byli też żużlowcy Unibaxu, którzy rozdawali autografy.
Kto zgłodniał, mógł się pożywić
we wspaniale zaopatrzonych
stanowiskach – „Barlandzie”
i „Słodkim przysmaku”.
Honorowy patronat nad wydarzeniem sprawowali marszałek
województwa kujawsko-pomorskiego Piotr Całbecki oraz prezydent Torunia Michał Zaleski.
„Michayland” dofinansowano ze
środków Gminy Miasta Toruń.
Pogoda w tym dniu była
wyśmienita. Według prowadzonej statystyki w „Michaylandzie”
brało udział ok. 17 tys. uczestników.
O godz. 15 nastąpiło rozstrzygnięcie loterii fantowej. Poza głównymi nagrodami (w tym roku było
ich 10, m.in.: telewizor, rower,
sprzęt rtv, konsole do gier) rozlosowano ok. tysiąca nagród.
Losowania nagród głównych
dokonali: Michał Zaleski – prezydent Torunia, Adam Banaszak –
wiceprzewodniczący Sejmiku
Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Przemysław Przybylski –
radny Sejmiku Województwa
Kujawsko-Pomorskiego, Grzegorz
Górski – wiceprzewodniczący Rady
Miasta Torunia oraz Jan Ząbik –
radny Miasta Torunia i trener KST
Unibax.
Prezydent Michał Zaleski
wygłosił przemówienie, przypominając historię imprezy. Podziękował toruńskiemu oratorium i 150
wolontariuszom za trud i wysiłek
w zorganizowaniu święta. Na
zakończenie ks. Krzysztof Winiarski CSMA podziękował sponsorom
i ludziom dobrej woli, bez których
nasza impreza nie mogłaby się
odbyć. Ksiądz Dyrektor zaprosił
wszystkich na 7 czerwca 2014 r.
na 20. „Michayland”.
Dr Adam Żurowski
Więcej na stronie:
www.oratorium.torun.pl
Archiwum oratorium
nóstwo atrakcji czekało na małych torunian
1 czerwca w parku na
Bydgoskim Przedmieściu. Z okazji
Dnia Dziecka odbył się coroczny festyn „Michayland”. To już
19. edycja tej rodzinnej zabawy.
Święto rozpoczęła, jak co roku,
Eucharystia w intencji wszystkich
dzieci Torunia w kościele pw. św.
Michała Archanioła na Rybakach.
Mszę św. odprawił i słowo Boże
wygłosił o. Michał Gawryluk
OSPPE, który mówił, by dzieci
wzrastały w dobrym. Zachęcał
licznie zebranych, by rozwijać
się w dobrym. Oprawę muzyczną
Eucharystii przygotowała schola
„Pueri Vox”.
Po Mszy św. rozdano ok. tysiąca
losów do loterii fantowej. Dyrektor
oratorium ks. Krzysztof Winiarski CSMA oficjalnie otworzył 19.
„Michayland – Fantastyczne Miasteczko Dzieciaków”. Życzył najmłodszym wspaniałej i radosnej
zabawy w dniu ich święta. W imieniu organizatorów, tj. Oratorium
im. bł. ks. Bronisława Markiewicza, oddał park na Bydgoskim
Przedmieściu od godz. 10 do 15
do dyspozycji dzieci.
Na dzieci czekało 50 stanowisk
i różnych atrakcji. Pociechy mogły
pojeździć konnym tramwajem,
przejechać się gokartem i rikszą,
Schola „Pueri Vox” z ks. Krzysztofem Winiarskim CSMA na scenie „Michaylandu”
IV
NIEDZIELA NR 26 (967) • 30 czerwca 2013
Szczególne podziękowania
kierujemy do: Aeroklubu Pomorskiego, Agencji GRA, Jacka
Beszczyńskiego, BMW Power
i motocyklistów, Brodnickiego
Parku Krajobrazowego, Centrum
Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia,
CPP Toruń Pacific Sp. z o.o.,
firmy „Erbud” SA Oddział Toruń,
Fabryki Reklamy „Pryzmat”, Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia,
Gostynińsko-Włocławskiego
Parku Krajobrazowego, Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku
Krajobrazowego, Grupy Cyrkowej „Juggling”, Impresariatu
„Sauron”, Partnera Strategicznego „Jeronimo Martins Polska
SA”, formacji „Jagielski Dance
Project”, Jednostki Wojskowej
3136. w Chełmnie, „JuraParku”
w Solcu Kujawskim, Komendy
Hufca ZHP Toruń, Komendy
Miejskiej Państwowej Straży
Pożarnej, Komendy Miejskiej
Policji, Komendy Straży Miejskiej, Agnieszki Korzeniewskiej,
KSC „Polski Cukier” SA, Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji,
Miejskiego Przedsiębiorstwa
Oczyszczania, Miejskiego Zarządu Dróg, firmy „M.G.B. Rusztowania”, Nadgoplańskiego Parku
Tysiąclecia, Agencji PromocyjnoReklamowej „Nowa”, Ochotniczej
Straży Pożarnej, Placówki Żandarmerii Wojskowej w Toruniu,
Scholi „Promyki Maryi”, Scholi
„Pueri Vox”, Toruńskiej Akademii Jazdy B. Bacha, Sióstr
Karmelitanek Dzieciątka Jezus,
Cukierni-Piekarni „STAN-MAR”,
Starostwa Powiatowego w Toruniu, 6. Samodzielnego Oddziału
Geograficznego, Ryszarda Szymańskiego, S. Kamili Lewickiej,
S. Piotry Lisakowskiej, TGR PCK
Toruń, Toruńskiego Stowarzyszenia Ekologicznego „Tilia”,
TKKF w Toruniu, Tucholskiego
Parku Krajobrazowego, Urzędu
Marszałkowskiego Województwa Kujawsko-Pomorskiego,
Urzędu Miasta Torunia, WORDu w Toruniu, Wojewódzkiego
Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej Toruniu,
Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu, TZG Zapolex Sp.
z o.o., zaangażowanych klubów
sportowych, szkół oraz wolontariuszy z Bydgoszczy, Przysieka
i Torunia.
Anna Pławińska
marcin szulerecki
Po raz szósty, dzięki
zaangażowaniu
wielu osób,
instytucji,
organizacji oraz
setek wolontariuszy,
podarowaliśmy
radość 15 tys.
dzieci (z dorosłymi
gościliśmy na
lotnisku ok. 20 tys.
osób)
Na 15 tys. dzieci czekało ponad 250 atrakcji
„Bądźmy razem”
monika zacharzewska
Ola Zacharzewska z Gorzowa Wielkopolskiego
Byłam na festynie z okazji Dnia
Dziecka. Było fajnie, bo na karuzele,
zjeżdżalnie i na wszystko mogłam
wejść za darmo. Było też dużo konkursów, gdzie można było wygrać
ładne nagrody. Trochę rysowałam,
a jak się zmęczyłam, poszłam do
pani w czerwonej koszulce i pani
dała mi kubek wody. Później mama
przyniosła moją ulubioną parówkę
z keczupem i chlebem. Dostałam
paczkę od „Biedronki”.
Ola Zacharzewska, lat 3
Podczas festynu każdy uczestnik otrzymał
czapeczkę oraz posiłek.
Dużym zainteresowaniem cieszył się urozmaicony program na scenie. Dziecięce święto
było sumą ogromnego dobra i życzliwości.
Świętem wszystkich, którzy są z nami od
Czymś, czego nie spotkałam na
innych masowych imprezach,
było to, że każde dziecko zostało
zaopatrzone przez organizatorów w identyfikator z imieniem
i nazwiskiem, danymi rodzica/
opiekuna oraz numerem telefonu. To wszystko na wypadek
gdyby dziecko „zapodziało” się
w 15-tysięcznym tłumie. Dla
„zapodzianych” dzieciaczków był
zorganizowany specjalny punkt,
gdzie mogły spokojnie oczekiwać aż przyjdą po nie rodzice.
Ważną rzeczą było zaopatrzenie i wielość punktów z wodą.
Organizatorzy zadbali także,
żeby uczestnicy festynu nie byli
głodni. Na podkreślenie zasługuje również to, że przy okazji
festynu poświęconego dzieciom
poza wielością atrakcji przeznaczonych typowo dla dzieci, swoje
miejsce znalazły instytucje publiczne. Milusińscy mogli przymierzyć kamizelkę kuloodporną wraz
lat, bowiem nasz festyn współtworzy ponad
30 podmiotów.
Podczas festynu odbył się również finał
projektu „Razem z Naturą”. Zwycięzcom
wręczyliśmy nagrody w postaci aparatów
fotograficznych. Anna Pławińska
z hełmem na stoisku wojska,
posiedzieć w radiowozie, wejść
do samochodu strażackiego i
samodzielnie uruchomić sygnały
dźwiękowe. Słowa uznania należą się organizatorom, wolonta-
riuszom Caritas, harcerzom, strażakom, ratownikom medycznym
i pozostałym służbom porządkowym, które służyły pomocą.
Monika Zacharzewska, mama Oli
marcin szulerecki
8
czerwca był „dniem raju”, w którym
maluchy mogły korzystać do woli z ponad 250 atrakcji, takich jak: trampoliny,
dmuchane zjeżdżalnie, karuzele, wata cukrowa, stoiska konkursowe, punkty edukacyjnorekreacyjne oraz upominki od sponsorów.
Podczas festynu ułożyliśmy serce dla mamy
NIEDZIELA NR 26 (967) • 30 czerwca 2013
V
głos z torunia
Królowa w Karmelu
W
wigilię uroczystości
Bożego Ciała pielgrzymująca po diecezji toruńskiej kopia Ikony Matki Bożej Częstochowskiej nawiedziła klasztor
Sióstr Karmelitanek Bosych
w Łasinie. Na dziedzińcu zgromadzili się czciciele Matki Bożej
oraz przyjaciele klasztoru, aby
uczestniczyć w Eucharystii sprawowanej pod przewodnictwem
bp. Józefa Szamockiego. Matka
Joanna Grodzicka, przełożona
sióstr karmelitanek, w słowach
powitania mówiła: „Witamy Cię,
Pani, i dziękujemy, że przybywasz
do Twojego klasztoru, bo chociaż
przychodzisz tu jako pielgrzym, to
jednak Ty jesteś tu Gospodynią.
Dziękujemy, że będąc pierwszą
pośród pokornych, prowadzisz
nas ku Chrystusowi i ochraniasz
płaszczem opieki. Dziękujemy,
że w tych szczególnych dniach
możemy przytulić się do Twego
Matczynego serca, że możemy
przytulić do Twego serca wszystkich powierzonych naszej modlitwie. Weź nas jak Mama swoje
dzieci na ręce i złóż w miłosiernym sercu Twojego Syna. Pomóż,
żeby wszystko w naszym życiu
było z Jezusem, przez Jezusa i dla
Jezusa”.
W homilii Biskup Józef wyjaśnił
prawdę mówiącą o Maryi jako
Matce i Nauczycielce. „Zostaliśmy zaproszeni do uczestnictwa
w przejściu doświadczeń Matki” –
podkreślał. Następnie, cytując
słowa Benedykta XVI, tłumaczył,
że wiara – potwierdzona, zrozumiana i pogłębiona, aby dać świadectwo we współczesnych czasach –
jest naszym powołaniem. Należy
również szukać Jezusa i na Jego
wzór być wiernym w sprawach
Boga. „Boży lęk, niepokoje sumienia to jest droga w poznawaniu
woli Ojca. Matka Boża przychodzi do was, siostry, aby pomóc
w odnalezieniu Syna w sercu” –
mówił Ksiądz Biskup.
Po Mszy św. Obraz został
wniesiony do klasztoru. Wieczór
i kolejne godziny siostry karmelitanki czuwały razem za klauzurą
wokół Ikony. Następnego dnia
Mszę św. sprawowali: o. Juliusz
Wiewióra OCD, ks. prał. Roman
Sadowski, ks. kan. Grzegorz Grabowski, ks. kan. Edmund Tuchol-
Mszy św. przewodniczy bp Jozef Szamocki
ski oraz o. Mariusz Małkiński
OSPPE. W wypełnionej po brzegi
kaplicy wierni odmówili Koronkę do Miłosierdzia Bożego oraz
odśpiewali Litanię Loretańską.
Modlono się o owoce peregrynacji
dla sióstr, parafii, diecezji i Ojczyzny. Homilię wygłosił o. Juliusz.
Poświęcił ją Maryi jako Matce
Ciała i Krwi. „Kiedy Maryja mówi:
29-30 czerwca – Jamielnik,
parafia św. Faustyny
30 czerwca – 1 lipca
– Radomno, parafia
pw. Najświętszego Serca
Pana Jezusa
1-2 lipca – Bratian, parafia
pw. św. Brata Alberta Chmielowskiego
2-3 lipca – Sampława, parafia
pw. św. Bartłomieja Apostoła
3-4 lipca – Kazanice, parafia
pw. św. Jakuba Apostoła
4-5 lipca – Rożental, parafia
pw. św. Wawrzyńca
5-6 lipca – Grabowo Lubawskie, parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi
Panny
6-7 lipca – Złotowo, parafia
pw. św. Barbary
Zdjęcia: Aleksandra Wojdyło
Kalendarz peregrynacji
Pożegnanie Ikony Matki Bożej Częstochowskiej na dziedzińcu klasztornym
VI
NIEDZIELA NR 26 (967) • 30 czerwca 2013
Zróbcie wszystko, cokolwiek mój
Syn wam powie, mamy zaufać
i działać zgodnie z Jego wolą” –
podkreślał. Mamy również być
świadomi bycia synami Maryi
i wsłuchiwać się w Jej słowa.
Ikona została pożegnana na
dziedzińcu, skąd udała się do
kolejnej parafii.
Aleksandra Wojdyło
wydarzenia
„Będą was prześladować z Mego powodu”
W
Centrum Dialogu Społecznego
w Toruniu 5 czerwca podczas cotygodniowego spotkania członków
Klubu Inteligencji Katolickiej odbyła się prezentacja książki dr Izabeli Mazanowskiej pt.
„«Będą was prześladować z Mego powodu».
Polityka władz państwowych wobec zakonów
i zgromadzeń zakonnych diecezji chełmińskiej
w latach 1956-1970”. Książka została wydana
przez Instytut Pamięci Narodowej, Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Oddział w Gdańsku. Dr Izabela Mazanowska
jest pracownikiem delegatury IPN w Bydgoszczy. Spotkanie prowadził dr Michał Białkowski,
wiceprezes KIK w Toruniu. Na wstępie przedstawił autorkę i przywitał członków KIK oraz
gości, wśród których byli m.in.: historyk Kościoła i badacz opozycji prof. dr hab. Wojciech
Polak, dyrektor Oddziału IPN w Gdańsku dr
hab. Mirosław Golon, naczelnik Delegatury IPN
w Bydgoszczy Krystyna Trepczyńska, kapelan
KIK o. dr Krzysztof Dorosz SJ.
Dr Michał Białkowski podkreślił, że książka
opisuje prześladowania zakonów i zgromadzeń
zakonnych na bardzo dużym obszarze, jaki
obejmowała diecezja chełmińska. Chronologicznie badania zamknięte zostały klamrą lat
1956-1970. Publikacja ma charakter pionierski,
jeśli uwzględnić jej zakres i objętość wykorzystanego materiału źródłowego. Podejmowane
wcześniej badania na ten temat miały charakter
wstępny.
Następnie autorka omówiła książkę, która
stanowi zasadniczy trzon jej rozprawy doktorskiej. Przedstawiła także najważniejsze
problemy związane z kwerendą w archiwach
kościelnych. Autorka zebrała materiały
archiwalne przechowywane w 38 zakonach
i zgromadzeniach znajdujących się na terenie diecezji chełmińskiej. Nie było to łatwe
zadanie, uwzględniając ponadto fakt, że nie
wszystkie dokumenty zachowały się. Znaczną
część źródeł stanowią materiały agenturalne
(tajni współpracownicy rekrutowali się głównie
spośród katolików świeckich), podsłuchy telefoniczne i korespondencja. Najcięższe represje,
jakie dotknęły zakony i zgromadzenia zakonne, to represje administracyjne, majątkowe
(konfiskata mienia i dóbr) oraz finansowopodatkowe.
Promotor doktoratu prof. dr hab. Wojciech
Polak podkreślił, że książka jest dziełem
pomnikowym. Praca wymagała zagłębienia się
w znaczącą liczbę aktów prawnych oraz ustaw
odnoszących się do majątków i dóbr kościelnych. Oprócz odbierania mienia i nakładania
wysokich podatków władze często próbowały
usuwać niepokorne zakonnice i zakonników.
Represje były elementem codziennych działań
podejmowanych przez Służbę Bezpieczeństwa,
urzędy ds. wyznań oraz organa administracji
lokalnej. Odtworzenie i przedstawienie tych
mechanizmów przez dr Mazanowską jest niezwykle cenne.
Dr hab. Mirosław Golon zwrócił uwagę, że Kościół
katolicki był w PRL zawsze na pierwszej linii
represji. Temat, który podjęła dr Izabela Mazanowska, był mocno zaniedbany w badaniach
naukowych prowadzonych przez IPN. Z kolei
o. dr Krzysztof Dorosz SJ przedstawił problem
inwigilacji kandydatów do zakonnych wyższych seminariów duchownych. Wypowiedzi
zakończyła ożywiona dyskusja.
Helena Maniakowska
W
salach katechetycznych u toruńskich
ojców redemptorystów 3 czerwca odbyło
się 9. Forum Katechetów Diecezji Toruńskiej
z udziałem wicedyrektora Wydziału Katechetycznego Kurii Diecezjalnej Toruńskiej
s. dr Elżbiety Sozańskiej USJK. Jak co roku,
spotkanie zorganizowali i opracowali tematycznie członkowie Koła Aktywnych Katechetów. Jego temat inspirowany był hasłem
roku duszpasterskiego: „Panie, przymnóż
nam wiary”. Całość forum podzielona była na
dwie części – wykład wprowadzający w temat
oraz warsztaty, czyli praktyczna aplikacja
tematu do codziennej pracy katechetycznej.
Po wystąpieniu Gabrieli Rumińskiej, doradcy metodycznego, wykład wprowadzający
pt. „A gdzie jest nasza wiara?” wygłosił
o. Lesław Ptak SJ. Prelegent w sposób prosty,
ale ujmująco głęboki przybliżył nam znaczenie
głównych prawd wiary, które każdy katecheta
przybliża uczniom. Jak się okazało podczas
wykładu, głębia tych paru zdań jest duchowym
traktatem zachęcającym nas, katechetów, do
zagłębiania się w Bożą prawdę i nieskończoną
Bożą miłość, miłowania Boga w wolności
serca i szukania Go w każdej sytuacji, także
grzechu własnego i innych. Prelekcja została
niezwykle ciepło odebrana, a mówca otrzymał
od uczestników owacje na stojąco. Po wykładzie toruńscy katecheci Piotr Biegalski i Maciej
Trzeciak poprowadzili przygotowane przez
siebie zajęcia warsztatowe pod nazwą „Rozum
a wiara”. Miały one charakter świadectwa
wiary i zaangażowania w pracę wychowawczą. Prowadzący w sposób szczery i prosty
podzielili się swoim doświadczeniem trudu
i zmagania ze złem, zagubieniem i lękiem
swoich wychowanków, prowadzenia ich do
Boga poprzez rozumowe argumentowanie,
świadectwo codziennej wiary i modlitewną
troskę o nich. Wystąpienie to spotkało się
z miłym przyjęciem i podziękowaniami za
Piotr Biegalski
Forum katechetów
O. Lesław otrzymał owacje na stojąco
szczerość oraz autentyczność postawy. Podsumowania forum dokonał Przemysław Przybylski, doradca metodyczny. Pozostało życzyć
sobie następnych tak ubogacających spotkań.
S. Elżbieta Sozańska USJK
NIEDZIELA NR 26 (967) • 30 czerwca 2013
VII
głos z torunia
wybitni kapłani
Kapłan pobożny i radosny
głos z Torunia
niedziela
Ks. dr Dariusz Żurański
(redaktor odpowiedzialny)
współpraca: ks. Paweł Borowski
Joanna Kruczyńska
ul. Łazienna 18, 87-100 Toruń
tel. (56) 622-35-30 w. 39
fax (56) 621-09-02
e-mail: [email protected]
Dyżury: od poniedziałku do piątku
w godz. 9-13
Redakcja częstochowska:
Beata Pieczykura
tel. (34) 369-43-38
VIII
NIEDZIELA NR 26 (967) • 30 czerwca 2013
M
oje spotkania z ks. Ed-
mundem odbywały się
głównie w kościele przy
okazji sprawowania Eucharystii.
Była to dla niego bardzo ważna
sprawa, o czym wnioskuję z zawsze sumiennego przygotowania.
Jako ministrant i lektor pamiętam,
że w zakrystii przed Mszą św. milknął, aby skupić się i pomodlić.
Przygotowywał się jednak już
wcześniej w domu, spisując teksty
wprowadzenia do Mszy, kazania
i krótkiej medytacji uwielbienia
po Komunii. Nie było to jednak
martwe czytanie, lecz chodziło
o dbałość i wyrażenie tego, co ważnego mówi liturgia danego dnia.
Kazania były bardzo ciekawe,
podczas nich wchodził w dialog,
zadawał pytania nieretoryczne,
a dzieciom zagadki. Było to bardzo
wciągające i na początku lat 90.
XX wieku nowoczesne.
Piękno liturgii widział także
w muzycznej oprawie nabożeństw.
Ponieważ w Kaszczorku nie było
jeszcze wówczas stałego organisty,
więc sam często intonował pieśni.
Nie miał wielkiego talentu, czynił
to poprawnie, ale przede wszystkim świadomie i z radosnym
zaangażowaniem. Mając ponad
80 lat, śpiewał najgłośniej, a gdy
na zakończenie Mszy św. procesja
zmierzała do zakrystii i muzyka
gasła, odwracał się i dyrygował,
pobudzając do śpiewu czy dodatkowo zaczynając kolejną zwrotkę.
Ulubioną jego pieśnią było „Królowej anielskiej śpiewajmy”, która
do dziś brzmi w moich uszach. To
pobudzanie do śpiewu czy żywy
kontakt na kazaniu wskazuje że
chrześcijaństwo nawet w małym
Kaszczorku miało być czymś
żywym. I radosnym, bo Ksiądz
Kanonik (jak na niego mówiono)
był bardzo radosny. Lubił żartować w rozmowach, jak i podczas
wspomnianych kazań. Bardzo
często dochodziło podczas nich
do wybuchu śmiechu.
ze zbiorów parafii Podwyższenia Krzyża świętego w Kaszczorku
W czasie przygotowań
do artykułu o ks.
Edmundzie Jastaku
moją szczególną
uwagę zwróciło
wspomnienie
Jana Koli z parafii
pw. Podwyższenia
Krzyża Świętego
w Kaszczorku. Ze
względu na walory
tego wspomnienia
zaproponowałem
redakcji opublikowanie
go w całości.
Proponuję Szanownym
Czytelnikom „Głosu
z Torunia” podzielenie
się własnymi
wspomnieniami
o kapłanach, którzy
wpłynęli na ich życie
duchowe, postrzeganie
Boga i Kościoła
w.w.
Msza św. w Kaszczorku ok. 1993 r.
Pamiętał także o ministrantach,
ofiarowując im nie tylko słodycze,
lecz także literaturę, m.in. poświęconą liturgii. Wspierał również
w inny sposób nas, chłopaków,
sportowymi butami czy używanymi komputerami, które wtedy
były poza zasięgiem naszych
rodzin. Pomoc okazywał instytucjom oraz wielu rodzinom, w tym
mojej. Z moimi rodzicami spotykał się nie tylko w kościele, gdyż
u nas podobnie jak w jego domu
było dużo dzieci. Opowiadał, że
aby oni mogli się kształcić, jego
rodzice sprzedawali część swojego
majątku. Z wizyt u nas w domu
pamiętam jego duchową i fizyczną
żywotność; oprócz ciekawych rozmów grał z nami w łapki i choć my
byliśmy zwinnymi dziećmi, a on
starszym człowiekiem, to jednak
często zwyciężał. Z kolei moja
mama wspomina, że ks. Edmund
zawsze przynosił choć drobny
upominek, czasem zaskakujący,
bywało że bardzo praktyczny.
Z tych wizyt pamiętam też jego
dużą naturalność.
Trudno mi oceniać jego wychowanie, ale wiem, że nie tworzył
dystansu i nie przejmował się
konwenansami. Nie znaczy to,
że je łamał, ale raczej był zwyczajnym człowiekiem, a nie księdzem, magistrem, kanonikiem,
osobą starszą. Dawał się wyszaleć,
wybawić, słuchał, nie przerywając, choć prostował błędne opinie. Był też bardzo otwarty, opowiadając o sobie, o swoim życiu.
Nie było to puste przechwalanie
czy rozwodzenie się nad swoimi przygodami, znajomościami
czy dokonaniami. Mówił o swoich potknięciach i trudnościach
w życiu kapłańskim, okazjach do
grzechu, a przykłady z własnego
życia służyły mu do pokazania
działania Boga i prawdziwości
nauki chrześcijańskiej. Najbardziej
charakterystyczna była jego głęboka pobożność, ale zapamiętam też
na całe życie jego solidność wyniesioną z przedwojennego kaszubskiego domu i utwierdzoną przez
długie lata formację świątobliwego
kapłana. Jan Kola