Word Pro - cvx_cierpienie_spotkaniecvx

Dlaczego Panie?
konfrontacja z misterium cierpienia
... nie tylko czyn, ale również cierpienie jest drogą ku wolności.
Wyzwolenie ukryte jest w cierpieniu w tym, że całą przygniatającą
rzeczywistość można wypuścić z własnych rąk i złożyć je w dłonie Boga.
W tym sensie śmierć jest ukoronowaniem ludzkiej wolności.
(D. Bonhoeffer)
Katastrofa w okolicach Katynia ma wiele wymiarów. Od egzystencjalnego, przez
narodowy, społeczny, polityczny, po religijny. Wiele obrazów, nadmiar emocji, wiele stanów
ducha, przynajmniej kilka pytań, na które nie ma prostych odpowiedzi. Zapewne wydarzenie
to można zaliczyć do kategorii „znaków czasu”, którego znaczenie, jak wskazuje Vaticanum
II, powinno być przez chrześcijan, we współpracy z Duchem Świętym, zgłębione.
Zaskakująca sytuacja wywołała także w nas, kroczących ścieżkami CVX, wielkie
bogactwo różnych stanów duchowych. Ignacy zaleca je oglądnąć – uświadomić sobie oraz
uporządkować, by móc „wysłuchać” z tego niekiedy wewnętrznego tygla to, co pochodzi od
Boga. Jako pewien środek ciśnie się na pierwszy plan: Modlitwa kochającej uwagi.
To, co nas stanowi ma również swój wymiar społeczny/wspólnotowy. Jako
uczestnicy Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego spotykamy się regularnie w grupie,
wymieniamy swoje doświadczenia i wspieramy siebie nawzajem w indywidualnej drodze.
Jednocześnie podejmujemy próbę wspólnego rozumienia wyzwań dnia codziennego z
perspektywy wiary oraz podejmowania wyborów naszego zaangażowania i działania w
duchu Jezusa Chrystusa. Wydarzenie spod Smoleńska jest bezsprzecznie doświadczeniem
wielorakiego cierpienia, które domaga się postrzegania z perspektywy religijnej. Nosi ono
także na sobie znamię wyzwania. Z tego powodu Wspólnota Życia Chrześcijańskiego jest
wprost skazana na jego podjęcie. Poniżej skromna propozycja spotkania w grupie CVX – do
przemyślenia, zmodyfikowania, podjęcia...
1. Pojęcia/obrazy związane z wydarzeniem „Smoleńsk 2010”
UŁOŻYĆ PALETĘ POJĘĆ/OBRAZÓW/STANÓW PSYCHICZNO-DUCHOWYCH
WYWOŁANYCH „KATASTROFĄ SMOLEŃSKĄ 2010” (NP.):
y
y
y
y
y
y
Katyń – miejsce, nad którym ciąży fatum
Katastrofa – wewnętrzny ból – poszukiwanie sensu
Ubiczowany Chrystus – pasja miłości do Ojca
Odkupiciel człowieka
Passio Christi – passio hominis (10 IV 2010 - publiczna prezentacja całunu)
Czy jest coś bardziej przekonującego, niż miłość, jakiej doznał Zbawiciel, cierpiąc
straszliwe męki na krzyżu?
y Znak Jonasza
y Ignacy Loyola: być przyłączonym do Chrystusa – żarliwe pragnienie
y Nie mogę zrozumieć siebie – ja-człowiek bez Ciebie – Chrystusa
2. Kamienie milowe konfrontacji z cierpieniem
MEDYTACJA TEKSTÓW BIBLIJNYCH
Š Doświadczenie Hioba
Hi 16, 7–14
Š Sługa Jahwe/Idou ho antropos!
Iz 53, 3–5
Š Manifestacja Bestii/Apokalipsa
Ap 12, 13–17
Š Dotknięcie rany Chrystusa
J 20, 26–29
Bóg nie pozostawia nikogo – nie pozostawia Ciebie
w sidłach bez-sensownego i bez-nadziejnego cierpienia
2. Chrześcijanin nie pozostaje nigdy bez nadziei i bez sensu w cierpieniu
IMPULS
Innym, współczesnym pojęciem określającym cierpienie jest kryzys życiowy.
Chińczycy potrzebują do opisu słowa „kryzys” dwóch pociągnięć pędzlem (znaków). Jedno
słowo oznacza niebezpieczeństwo, drugie szansę. Słowo greckie crisis w swym pierwotnym
znaczeniu oznacza zdecydowanie lub zdecydowany zwrot. W jakim kierunku zwracam się w
cierpieniu? Jakie podejmuję decyzje? Opowiadam się za niebezpieczeństwem, czy też za
szansą? Jeśli wybieram zagrożenie, konskwencjami cierpienia są: zgorzkniałość, paraliż,
wycofanie się (wewnętrzna emigracja), zazdrość wobec innych oraz często także agresja.
Szansą w obliczu cierpienia jest możliwość konstruktywnego i ofensywnego wyjścia mu na
przeciw.
Fundamentem tego, że jako chrześcijanin nie muszę ulec w cierpieniu tendencji
zgorzknienia, lecz mogę dostrzegać w cierpieniu pewną szansę, jest cierpienie i śmierć
Jezusa Chrystusa. Jezus Chrystus już w Starym Testamencie zostaje opisany jako cierpiący
Sługa Jahwe.
(ZAPREZENTOWAĆ OBRAZ CHRYSTUSA: ECCE HOMO – IZ 53, 3-5)
W tym obrazie doświadczamy czegoś z istoty Boga. Bóg nie zasiada na tronie
odległej planety, spoglądając obojętnie na nędzę tego świata. Wprost przeciwnie, stopy Boga
zostały w Jezusie Chrystusie zabrudzone kurzem i brudem tego świata. W Jezusie Bóg pije z
kielicha cierpienia i może tym samym współczuć z każdym człowiekiem oraz mieć udział z
tym, kto cierpi wskutek choroby, zgryzoty, zmartwienia, bólu, winy i śmierci. Jezusowe tak
wobec cierpienia było tak Boga wobec prawdziwego, rzeczywistego człowieka, który
cierpiąc musi wytrwać w tym świecie. W ten sposób Bóg staje się podobnym do człowieka
cierpiącego.
Bóg składa każdemu człowiekowi w cierpieniu propozycję: „Złóż twoje cierpienie,
twój ból i twoją winę w moje dłonie. Możesz tak uczynić, gdyż ja już dawno przyjąłem na
siebie twoje cierpienie, twój ból i twoją winę”.
3. Wyzwania przekraczające doświadczenie Golgoty
PRZYGOTOWANA I POPROWADZONA DYSKUSJA
y Bóg nie jest sprawcą zła, ale On je dopuszcza – z powodów, których nie do końca
musimy rozumieć.
y Jakie dobro może wyniknąć z tak strasznej katastrofy? (Ap 1, 18; Ap 21, 2–4)
y Jakie dobro może – i powinno – wyniknąć z tej katastrofy w życiu społecznym?
y C.K. Norwid: Bo Ojczyzna, ziomkowie, jest to moralne zjednoczenie, bez którego
partyi nawet nie ma, bez którego partye są jak bandy lub koczowiska polemiczne,
których ogniem niezgoda, a rzeczywistością dym wyrazów (C.K. Norwid, Głos
niedawno do Wychodźtwa Polskiego przybyłego Artysty).
y Jakie płaszczyzny życia publicznego dostrzegam dla siebie, mojej grupy, CVX w
kontekście „znaku czasu” Katyń 2010?
4. Amar y servir – Kochać i służyć
PERSPEKTYWA IGNACJAŃSKA
Zwiastowanie Pańskie, które nie tak dawno celebrowaliśmy, rozpoczyna cały proces
Wcielenia Boga oraz wyznacza zarazem punkt startowy posłannictwa Syna. W tym
posłannictwie zakorzeniona jest również nasza własna misja; owe umiłowanie ziemi – jak
wyraził się K. Rahner. Ubogi i poniżony Chrystus (ZO 8) jest punktem wyjścia, celem i
treścią naszego apostolstwa. Zatem, oby nasze życie było zakorzenione w Jego
Posłannictwie. Ignacy Loyola, który akcentuje jedność owego „y servir” (i służyć), stawia na
pierwszym miejscu charakter miłości chrześcijańskiej jako miłości służebnej. Gdy Jezus w
Ewangelii Janowej mówi: „gdzie ja jestem, tam powinien być także mój sługa” (J 12, 26),
skłania nas tym samym do ciągłego stawiania sobie pytania: Gdzie Ty jesteś dzisiaj Jezusie
Chrystusie? Gdzie spotkam Ciebie?
Objawienie się (epifania) Boga w Jezusie Chrystusie podnosi na inną płaszczyznę
profanum tego świata – przy jednoczesnym, uszanowaniu jego odrębności! – i stwarza
zarazem warunki do szukania i znajdowania Boga we wszystkim. Każda cząstka tej ziemi
jest dla Boga świętą!
5. Kierunki poszukiwań:
PROPOZYCJE TEMATYKI INNYCH SPOTKAŃ Z TEGO ZAKRESU
y Odzyskiwanie Ojczyzny: uszanowanie osoby człowieka (Norwid) jest kluczem do
naszego być albo nie być na mapie Europy.
y Poznawanie prawdy – pamięć i tożsamość.
y Teologia polityczna jako wyzwanie dla apostolstwa CVX?
y Inne
Opracowanie: Bogusław Spurgjasz