Ortodontyczna regeneracja kości przed wprowadzeniem implantu

Transkrypt

Ortodontyczna regeneracja kości przed wprowadzeniem implantu
Opis przypadku
Case report
Tom 8, nr 1, 2012
Volume 8, no 1, 2012
Orthodontic bone regeneration
before insertion the maxillary
lateral incisor implant
Ortodontyczna regeneracja
kości przed wprowadzeniem
implantu siekacza bocznego
w szczęce
Magdalena Kowalczyk1
Malwina Pater2 D E F
Anna Noskowska3 A D E
Wkład autorów:
A B D E F
A – Plan badań; B – Zbieranie danych; C – Analiza statystyczna;
E – Redagowanie pracy; F – Wyszukiwanie piśmiennictwa
D – Interpretacja danych;
Authors’ Contribution: A – Study design; B – Data Collection; C – Statistical Analysis; D – Data Interpretation;
E – Manuscript Preparation; F – Literature Search
1, 2, 3
Wojewódzka Przychodnia Stomatologiczna w Krakowie, Poradnia Ortodoncji
Streszczenie
Abstract
Pacjenci z brakiem zawiązków zębów przednich często
wymagają wielospecjalistycznego leczenia celem poprawy
estetyki i korekty okluzji. Pacjentom z brakującym
siekaczem bocznym szczęki możemy zaproponować różne
możliwości leczenia. Obejmują one ustawienie kła w miejsce
brakującego siekacza bocznego i korektę kształtu i koloru
korony kła lub odtwarzanie miejsca celem odbudowy
protetycznej lub implanto-protetycznej. Odbudowa
bezzębnego wyrostka za pomocą wprowadzenia implantu
jest dobrą opcją leczenia. Odtworzenie odpowiedniej
ilości kości jest niezbędnym czynnikiem umożliwiającym
umieszczenie implantu w optymalnej pozycji. Leczenie
ortodontyczne odgrywa istotną rolę w zapewnieniu
odpowiedniej przestrzeni poprzez właściwy ruch zębów.
Celem pracy jest przedstawienie leczenia ortodontycznego
u dorosłego pacjenta z brakiem siekacza bocznego
Patients with congenitally missing permanent teeth
often require an interdisciplinary treatment to get aesthetic
smile and proper occlusion. Various treatment options
are available for patients with maxillary lateral incisors
agenesis. These options include: the canine substitution
and subsequently correction its shape and colour or space
opening for: prosthodontic replacements or implant
placement. Restoring an edentulous area with a dental
implant is a good treatment option. Creating a sufficient
amount of bone is a definite prerequisite to ensure the
placement of the dental implant in an optimal position.
Orthodontic treatment plays a fundamental role, since it
provides the required space through the appropriate tooth
movement. The aim of this study was to present orthodontic
treatment of adult patient with congenitally missing
maxillary lateral incisor. The treatment resulted in creating
Lekarz dentysta; dentist
Specjalista ortodonta; orthod. spec.
1,2
3
Adres do korespondencji; correspondence adress:
ul. Batorego 3, 31-135 Kraków, Polska
e-mail: [email protected]
ForumOrthodontic
Ortodontyczneforum
16
Opis przypadku
Case report
Tom 8, nr 1, 2012
Volume 8, no 1, 2012
szczęki. W wyniku leczenia odtworzono miejsce
w wyrostku zębodołowym szczęki celem wprowadzenia
implantu. Ponadto przedstawiono przegląd aktualnego
piśmiennictwa na ten temat. (Forum Ortod. 2012; 8: 16 - 22).
Nadesłano: 2.03.2012
Przyjęto do druku: 26.03.2012
enough space in alveolar ridge for implant placement.
Additionally the review of the literature related to this topic
was presented. (Orthod. Forum 2012; 8: 16 -22).
Received: 2.03.2012
Accepted: 26. 03.2012
Słowa kluczowe: agenezja zębów, implant zębowy,
przebudowa kości wyrostka
Key words: alveolar bone remodeling, dental implant,
tooth agenesis
Wstęp
Introduction
Pacjenci z brakiem zawiązków zębów przednich często
potrzebują wielospecjalistycznego leczenia celem poprawy
estetyki uśmiechu i korekty okluzji. Agenezja jednego
lub większej liczby zębów jest jedną z najczęstszych wad
rozwojowych. Najnowsze badania dowodzą, że etiologia
tego zaburzenia jest poligeniczna i wieloczynnikowa.
Pacjentom z brakującym siekaczem bocznym szczęki
można zaproponować różne możliwości leczenia. Jedna
z nich polega na ustawieniu kła w miejsce brakującego
siekacza bocznego oraz korekcie kształtu i koloru korony kła.
Druga możliwość, to odtwarzanie miejsca celem odbudowy
protetycznej (most konwencjonalny lub adhezyjny) lub
implanto-protetycznej. Leczenie ortodontyczne odgrywa
istotną rolę w zapewnieniu odpowiedniej przestrzeni
poprzez właściwy ruch zębów (1).
Kość jest dynamiczną tkanką, podlegającą ciągłej
przebudowie, dzięki której możliwa jest jej odpowiedź
i przystosowania do obciążeń mechanicznych podczas
ortodontycznego ruchu zębów (2). Jeśli zęby są odsuwane
od siebie w wyrostku zębodołowym, między nimi powstaje
nowa, zdrowa kość (3).
Celem pracy było przedstawienie leczenia ortodontycznego u dorosłego pacjenta z brakiem siekacza bocznego
szczęki. W wyniku leczenia odtworzono miejsce
w wyrostku zębodołowym szczęki celem wprowadzenia
implantu.
Patients with missing teeth often need an
interdisciplinary treatment to get esthetic smile and
proper occlusion. Teeth agenesis is one of the most
common developmental anomalies in human population.
Recently published studies have shown that agenesis
etiology is polygenic and multi-factorial.
Various treatment options are available for patients
with maxillary lateral incisors agenesis. These options
include: the canine substitution and subsequently
correction its shape and colour or space opening
for: prosthodontic replacements (conventional fixed
bridges or resin-bonded bridges) or implant insertion.
Orthodontic treatment plays a fundamental role, since
it provides the required space through the appropriate
tooth movement (1).
Bone is a dynamic tissue that constantly undergoes
remodeling. The major reason for remodeling is to enable
the bones to respond and adapt to the mechanical loading
during orthodontic tooth movement (2). When the teeth is
moved bodily in the alveolar process over a distance, the
remodeling will take place and form healthy new bone (3).
The aim of this study was to present orthodontic
treatment of adult patient with congenitally missing
maxillary lateral incisor. The treatment resulted in
creating enough space in alveolar ridge for implant
placement.
Opis przypadku
Case report
22-letni mężczyzna zgłosił się do Poradni Ortodoncji
celem poprawy estetyki uśmiechu. Badaniem wewnątrzustnym stwierdzono brak prawego siekacza bocznego
szczęki, kieł ustawiony był w odległości 1 mm od siekacza
przyśrodkowego. Wyrostek zębodołowy między zębami
11 i 13 był zwężony i tworzył charakterystyczną klepsydrę
w miejscu brakującego zęba 12. Występowało zwężenie łuku
górnego i zgryz krzyżowy w obrębie zęba 26. Stwierdzono
przesunięcie linii pośrodkowej łuku górnego 3 mm
w prawo w stosunku do linii pośrodkowej twarzy. Nagryz
poziomy wynosił 1 mm, pionowy 3 mm. Na zdjęciu
A 22-year-old male reported to orthodontic clinic with
hypodontia of right maxillary lateral incisor. The intraoral examination revealed the space between the canine
and the central incisor amounted to 1 mm. Alveolar
process between teeth 13 and 11 was narrow creating
a characteristic clepsydra. The narrowing maxilla and
cross-bite in the region of the first permanent molar was
noted. The maxillary dental midline was deviated to the
right by 3 mm when comparing to the facial midline.
The overjet was 1 mm and the overbite was 3 mm. The
panoramic radiograph revealed that the maxillary right
ForumOrthodontic
Ortodontyczneforum
17
Opis przypadku
Case report
Tom 8, nr 1, 2012
Volume 8, no 1, 2012
pantomograficznym stwierdzono brak zawiązka zęba 18.
Analiza cefalometryczna wskazała na I klasę szkieletową
(ANB=3o), ortognatyczny typ twarzy, przechylone zęby
sieczne szczęki i żuchwy (1 ̅ : NA 11o, - 0,2 mm; 1: NB
14,6o, 2 mm). Po przedstawieniu możliwości leczenia,
pacjent podjął decyzję o odtwarzaniu miejsca w łuku
górnym celem uzupełnienia brakującego zęba 12 poprzez
umieszczenie implantu i korony protetycznej. Leczenie
rozpoczęto aparatem stałym górnym oraz aparatem
bihelix. Zastosowano zamki estetyczne z kanałem .022”
w systemie MBT. Początkowo stosowano wiązania
lace-back po prawej stronie wykorzystując przestrzeń
między zębami przedtrzonowymi do dystalizacji zębów
14 i 13. Po poszerzeniu górnego łuku na łuku stalowym
stosowano sprężynę otwartą NiTi między zębami 13 i 11.
Po 4 miesiącach od rozpoczęcia leczenia łuku górnego
założono aparat stały dolny celem uszeregowania zębów.
Poszerzenie łuku górnego i dystalizacja zębów bocznych i
kła oraz lekkie wychylenie siekaczy pozwoliły odbudować
miejsce dla implantu. Natomiast nowotworzeni kości
nastąpiło w wyniku odsuwania od siebie zębów 11
i 13. Kość tworzyła się w strefie ciągnienia. W wyniku
leczenia uzyskano przestrzeń między koronami zębów
13 a 11 wynoszącą 7 mm, a odległość międzykorzeniowa
wyniosła 6 mm. Uzyskano zgodność linii pośrodkowej
górnego łuku zębowego względem linii pośrodkowej
twarzy. Wprowadzony został implant o średnicy 3,5 mm,
na którym osadzono koronę protetyczną.
Dyskusja
Discussion
Z estetycznego punktu widzenia najbardziej korzystnym
jest odtworzenie naturalnej anatomii koron siekacza
bocznego i kła szczęki oraz wyniosłości nad korzeniem
kła, która znajduje się w kąciku ust. Naturalna topografia
wyrostka zębodołowego posiada wyniosłość wargową
korzenia siekacza przyśrodkowego, wargowe zagłębienie
na wysokości korzenia siekacza bocznego oraz wargową
wyniosłość korzenia kła. Obserwujemy również naturalną
zmianę przebiegu konturu dziąsła w odcinku przednim
szczęki. Girlanda dziąsłowa przebiega wyżej nad
siekaczem przyśrodkowym, opada w dół nad siekaczem
bocznym i znowu podnosi się w górę nad kłem aby
opaść w dół nad pierwszym zębem przedtrzonowym. Te
wyniosłości konturu dziąsła są ważne dla oceny estetyki
uśmiechu pacjentów (4). Uzyskanie idealnej okluzji
u pacjentów z agenezją zębów (zwłaszcza jeśli dotyczy
zębów przednich szczęki) jest bardzo istotne aby uzyskać
idealny efekt estetyczny (5).
Odbudowa bezzębnego wyrostka za pomocą
wprowadzenia implantu jest dobrą opcją leczenia
pacjentów z wrodzonym brakiem siekacza bocznego
szczęki. Odtworzenie odpowiedniej ilości kości jest
niezbędnym czynnikiem umożliwiającym umieszczenie
From an aesthetic point of view observing the natural
anatomy of the maxillary lateral incisor and canine, the
marked prominence of the canine roots at the corner
of the mouth is quite obvious. The natural topography
shows labial root prominence of the central incisor, labial
concavity of the lateral incisor root, and labial prominence
of the canine root. We also observe the gingival scalloping
height contours of the natural dentition. The gingival
tissue is higher on the central incisors, drops down on
the lateral incisors, is higher again for the canines, and
again drops down on the first premolar. These heights of
the contour are critical for aesthetic smile of patients (4).
Placing the dentition into an ideal occlusion when there is
agenesis (especially in cases involving maxillary anterior
teeth), is critical to obtain an ideal esthetic result (5).
Restoring an edentulous area with a dental implant is
a good treatment option for patients with congenitally
missing lateral incisors. Creating a sufficient amount of
bone is a definite prerequisite to ensure the placement of
the dental implant in an optimal position.
Research studies of Zachrisson, Gunduz and Kokich
have suggested an ability of developing adequate alveolar
ridge dimensions by the orthodontic movement of teeth
third molar was missing also. The cephalometric analysis
revealed that the patient had a skeletal Class I pattern
(ANB = 3°), the orthognatic face, the maxillary and the
mandibular incisors were retroclined (U1:NA 11°,-0.2 mm;
L1:NB 14.6°, 2 mm). Various treatment options were
presented and the patient had chosen the option with
space opening in maxillary arch to restore the missing
incisor by dental implant.
The treatment was started with upper fixed appliance
and bihelix appliance to expand upper dental arch. The
esthetic brackets with .022” slot in MBT system were used.
On the beginning of treatment the lace-backs were used
on the right site to use the space between the premolars
for canine distalization. After expansion a NiTi open
coil between 13 and 11 on the stainless steel archwire
the was used. After 4 months of upper arch treatment a
fixed appliance on the lower arch was bonded. The upper
dental arch expansion, the premolars and the canine
distalization and some incisors proclination allowed
to create space for implant placing. Bone regeneration
occurred after repelling teeth 11 and 13. New bone was
formed in the vertical and labio-lingual dimensions. As a
result of treatment the 7 mm intercoronal space and the
6 mm interradicular space were obtained. The symmetry
between the maxillary dental midline and the facial
midline was also obtained. The 3,5 mm lateral incisor
implant was placed in maxilla.
ForumOrthodontic
Ortodontyczneforum
18
Opis przypadku
Tom 8, nr 1, 2012
Case report
Volume 8, no 1, 2012
implantu w optymalnej pozycji. Prace Zachrissona, Gunduza,
Kokicha sugerowały możliwość utworzenia odpowiednich
rozmiarów wału wyrostka zębodołowego poprzez
ortodontyczny ruch zębów wzdłuż bezzębnego wyrostka,
bez wspomagania przeszczepami kości do wyrostka (3, 6).
Kiedy ząb przemieszcza się wzdłuż wyrostka powstaje za
nim kość. Według Kokicha, jeśli występuje wrodzony brak
siekacza bocznego szczęki, zalecane jest aby stały kieł
wyrznął się mezjalnie w przestrzeni dla bocznego siekacza.
Kieł może być następnie ortodontycznie przemieszczony
dystalnie celem utworzenia odpowiedniej grubości kości
dla wprowadzenia implantu bez potrzeby przeszczepu
(6-7). Kokich oceniał również zmiany wargowo-językowej
grubości wyrostka zębodołowego utworzonego w wyniku
ortodontycznego przemieszczenia kła. W trakcie kolejnych
4 lat ilość utraconej kości była mniejsza niż 1%, czyli nowo
utworzona kość była stabilna (6).
Porównując to z badaniami Carlsona dotyczącymi utraty
grubości wyrostka zębodołowego w wymiarze wargowojęzykowym po ekstrakcji zęba przedniego szczęki, które
wskazują na 23% utratę w pierwszych 6 miesiącach,
oraz dodatkowo 11% utraty po kolejnych 5 latach,
możemy stwierdzić, że powstała kość wyrostka w wyniku
ortodontycznego rozsunięcia zębów jest stabilna (8).
Niektórzy autorzy przedstawili wyniki w których
podkreślano zmniejszenie wymiarów wyrostka o 0,26 mm2
na początku leczenia ortodontycznego do 1,92 mm2 pod
koniec leczenia ortodontycznego (9). Uribe i współpracownicy
przeprowadzili badanie w celu określenia zmian rozmiaru
wyrostka zębodołowego u pacjentów z wrodzonym brakiem
siekacza bocznego szczęki poprzez porównanie wysokości
i grubości wyrostka przed i po ortodontycznym odtworzeniu
miejsca na implant pomiędzy siekaczem przyśrodkowym
a kłem. Wyniki tego badania wskazują na znaczącą utratę
grubości wyrostka zębodołowego podczas leczenia
ortodontycznego (4-8% lub 13-15% w zależności od
metody pomiarów). Stwierdzono również 6-12% utratę
wysokości wyrostka, które jednak nie miały znaczącego
klinicznie wpływu na estetykę po umieszczeniu implantu (10).
W pierwszej polskiej publikacji na temat nowotworzenia
kości pod wpływem sił ortodontycznych przedstawiono,
że zarówno ekstrakcja ortodontyczna, jak i osiowe
przemieszczenie zęba wzdłuż wyrostka zębodołowego
powoduje powiększenie kości wyrostka we wszystkich
trzech wymiarach, umożliwiając uzupełnienie brakujących
zębów za pomocą implantów. Osiowe przemieszczenie
stałego siekacza przyśrodkowego w szczęce wzdłuż
wyrostka zębodołowego spowodowało, że klepsydrowate
przewężenie kości wyrostka w miejscu brakującego siekacza
bocznego w szczęce przekształciło się w widoczne klinicznie
pogrubienie kości w wymiarze wargowo-podniebiennym,
dokonujące się w ślad za przemieszczanym zębem (11).
Novacova i wsp. określili zmiany rozmiarów wyrostka
po dystalizacji kła. Pomiary wykonywane były na
through the edentulous alveolar ridge, without resorting
to grafting procedures (3, 6). Bone is deposited as the
teeth move along the ridge. According to Kokich, if a
permanent lateral incisor is congenitally absent, it may
be advisable to allow the permanent canine to erupt
mesially into the lateral incisor space. The canine can
then be orthodontically moved distally to develop a
site with proper dimensions able to receive an implant
without a graft (10-11). Kokich estimated also the labiolingual ridge width of bone over time in orthodontic
cases of canines moved distally. The amount of the newly
formed bone loss was less than 1% over 4 years (6).
Comparing with Carlson’s study which has shown that,
after tooth extraction, the maxillary anterior labio-lingual
width is reduced by 23% in the first 6 months and, after
5 years, an additional 11% loss in ridge width occurs, we
can say that the bone created through orthodontic tooth
movement is stable (8).
Some authors have shown results in increasing of
ridge volume deficiency from 0.26 mm2 at the beginning
of orthodontic treatment to 1.92 mm2 at the end of
orthodontic treatment (13). Uribe et al. have led the
study, which purpose was to evaluate the dimensional
changes of the alveolar ridge in patients with congenitally
missing maxillary lateral incisors by comparing the width
and height of the ridge before and after space is created
for an implant between the central incisor and canine.
The results of the study showed a significant decrease
in alveolar ridge width during the course of orthodontic
treatment (4-8% or 13-15% depend on measurement
techniques). A 6-12% loss in ridge height was also
noted. The height dimension changes were not clinically
significant to impair esthetics in the event of implant
placement.
In the first Polish publication regarding the alveolar
bone regeneration with the use of orthodontic forces has
shown that both orthodontics extraction and bodily tooth
movement along alveolar process result in augmentation
of hypoplastic bone in all three dimensions, creating a
possibility to provide them with supplementation of the
missing teeth with dental implants. Bodily movement of the
maxillary central incisor along the alveolar process causes
that the clepsydra shaped alveolar process at the site of
missing maxillary lateral incisor changed into clinically
apparent bone thickening in the labio-palatal dimension,
formed while following the tooth movement (11).
Novacova et al. evaluated the ridge dimension changes
after canine distalization. The measurements were taken in
stone models and panoramic radiographs. The conclusions
suggested creating a sufficient amount of the bone during
the canine distalization and space opening for implant
placing. The bone created through that movement was
stable in both the horizontal and vertical directions (1).
Gunduz et al. estimated an amount of the edentulous
ForumOrthodontic
Ortodontyczneforum
19
Opis przypadku
Tom 8, nr 1, 2012
Case report
Volume 8, no 1, 2012
modelach gipsowych i zdjęciach pantomograficznych.
Wnioski sugerują formowanie wystarczającej ilości
kości wyrostka podczas dystalnego przemieszczania kła
i otwierania miejsca dla wprowadzenia implantu. Powstała
kość w wyniku takiego ruchu jest stabilna zarówno
w wymiarze pionowym i poziomym (1) . Gunduz i wsp.
oceniali poziom kości bezzębnego wyrostka zębodołowego
przed i po leczeniu ortodontycznym za pomocą tomografii
komputerowej. Przebudowa kości wyrostka poprzez
równoległe przemieszczenie zęba wzdłuż wyrostka celem
odtworzenia miejsca spowodowała pionowy przyrost
kości o 2,2 do 5,2 mm. Kość została zachowana po leczeniu
ortodontycznym i była gotowa do implantacji (3).
Ryc. 1. Warunki zgryzowe przed leczeniem.
Fig. 1. Occlusion before treatment.
alveolar ridge before and after orthodontic treatment
with dental computed tomography examination. Bone
regeneration by bodily tooth movement in the alveolar
process to space formation gave vertical bone increment from
2.2 to 5.2 mm. the alveolar bone was obviously conserved
after orthodontic treatment and ready for implantation (3).
Ryc. 4. Aparat bihelix celem poszerzenia górnego
łuku zębowego.
Fig. 4. Bihelix applied for expansion of the upper arch.
Ryc. 2. Zdjęcie pantomograficzne przed leczeniem.
Fig. 2. The pretreatment panoramic radiograph.
Ryc. 3. Stadium niwelowania i szeregowania zębów górnych.
Fig. 3. The stage of upper teeth leveling and alignment.
Ryc. 5. Nowopowstała kość wyrostka zębodołowego,
która powstała w wyniku odsunięcia od siebie
zębów 11 i 13.
Fig. 5. The new alveolar bone created after repelling
teeth 11 and 13.
ForumOrthodontic
Ortodontyczneforum
20
Opis przypadku
Case report
Tom 8, nr 1, 2012
Volume 8, no 1, 2012
Jeśli po leczeniu ortodontycznym planowana jest
rekonstrukcja uzębienia, lekarz dentysta obejmujący
opiekę nad pacjentem powinien uczestniczyć w ostatniej
fazie leczenia ortodontycznego. Lekarze ortodonci
używają zwykle zdjęć pantomograficznych celem oceny
uzębienia przed leczeniem, efektów leczenia oraz pomiaru
odległości między korzeniami odsuwanych od siebie
zębów. Badanie Olsena i Kokicha wykazało tendencję
do zawyżania międzykoronowej i międzykorzeniowej
odległości między siekaczem przyśrodkowym a kłem na
zdjęciu pantomograficznym. Dlatego autorzy zalecają aby
chirurdzy i ortodonci używali zdjęć zębowych celem oceny
ilości miejsca dla przyszłego zabiegu implantacji przed
zakończeniem leczenia ortodontycznego. Autorzy zalecają
uzyskanie co najmniej 6,3 mm odległości międzykoronowej
i 5,7 mm przestrzeni międzykorzeniowej pomiędzy kłem
a zębem siecznym przyśrodkowym (12).
If patients require restorations after orthodontic
treatment, the restorative dentist should be involved
during the final stage of orthodontic treatment.
Orthodontists often use panoramic radiographs to assess
pretreatment dentitions, post-treatment results and
interradicular spaces between moved teeth. Olsen and
Kokich’s study has shown the tendency for enlargement
intercoronal and interradicular spaces between the canine
and the central incisor using panoramic radiographs.
Authors recommend that orthodontists and surgeons
use periapical radiographs to assess the space for future
implant placement before removing the orthodontic
appliances. Authors recommend to create at least 6.3mm
of intercoronal space and 5.7 mm of interradicular space
between the canine and the central incisor (12).
Ryc. 6a-b. Wprowadzony implant.
Fig. 6a-b. Dental implant inserted.
b
a
a
Ryc. 7a-b. Warunki zgryzowe i łuk zębowy górny pod
koniec leczenia (na implancie została osadzona korona tymczasowa).
Fig. 7a-b. Occlusion and upper dental arch at the end
of treatment (a temporary crown was placed on implant).
b
ForumOrthodontic
Ortodontyczneforum
21
Opis przypadku
Case report
Tom 8, nr 1, 2012
Volume 8, no 1, 2012
Wnioski
Conclusions
W leczeniu pacjentów z wrodzonym brakiem siekacza
bocznego szczęki zarówno metoda ortodontycznego
zamykania luki jak i odtwarzanie miejsca celem odbudowy
protetycznej lub implanto-protetycznej mogą zapewnić
estetykę, zdrowe przyzębie i prawidłową funkcję. Aby
uzyskać prawidłowy wynik leczenia wymagana jest
współpraca pomiędzy lekarzami różnych specjalizacji.
Odbudowa bezzębnego wyrostka za pomocą leczenia
implanto-protetycznego jest dobrym rozwiązaniem dla
dorosłych pacjentów z wrodzonym brakiem siekacza
bocznego szczęki. Mimo rozbieżnych wyników badań
niezaprzeczalna jest możliwość utworzenia kości wyrostka
zębodołowego poprzez ortodontyczną dystalizację kła.
Uzyskana kość w wyniku takiego ruchu jest stabilna
zarówno w wymiarze pionowym i poziomym. W niektórych
przypadkach celem uzyskania lepszego wyniku leczenia
może być wymagany przeszczep kości w obrębie wyrostka
zębodołowego.
When treating adult patients with congenitally missing
maxillary lateral incisor both space closure and space
opening for prosthodontic restoration or implant placement
may provide the esthetic smile, healthy periodontal tissues
and proper function. This treatment usually demands the
multidisciplinary approach. Restoring an edentulous area
with a dental implant is a good treatment option for adult
patients with congenitally missing maxillary lateral incisors.
Despite various research results the ability of alveolar
ridge bone formation by orthodontic canine distalization
is undeniable. The bone created through that movement is
stable in both the horizontal and vertical directions. In some
patients grafting procedures may be necessary to achieve
better aesthetic results.
Piśmiennictwo / References
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Novackova S, Marek I, Kaminek M. Orthodontic tooth
movement: bone formation and its stability over time. Am J
Orthod Dentofac Orthop 2011; 139: 37-43.
8.
Hill PA. Bone remodelling. Br J Orthod. 1998; 25: 101-7.
Gunduz E, Rodriguez-Torres C, Gahleitner A, Heissenberger G,
Bantleon HP. Bone regeneration by bodily tooth movement:
dental computed tomography examination of a patient. Am J
Orthod Dentofac Orthop. 2004; 125: 100-6.
9.
of single-tooth implants. Semin Orthod 1997; 3: 45-72.
Carlsson GE, Bergman B, Hedegard B. Changes in contour of
the maxillary alveolar process under immediate dentures. A
longitudinal clinical and x-ray cephalometric study covering 5
years. Acta Odontol Scand 1967; 25: 45-75.
Beyer A, Tausche E, Boening K, Harzer W. Orthodontic space
opening in patients with congenitally missing lateral incisors.
Angle Orthod 2007; 77: 404-9.
10. Uribe F, Chau V, Padala S, Neace WP, Cutrera A, Nanda R.
Alveolar ridge width and height changes after orthodontic
space opening in patients congenitally missing maxillary
lateral incisors. Eur J Orthod 2011; 154: 12.
Kokich VG, Nappen DL, Shapiro PA. Gingival contour and
clinical crown length: their effect on the esthetic appearance of
maxillary anterior teeth. Am J Orthod 1984; 86: 89-94.
Park JH, Okadakage S, Sato Y, Akamatsu Y, Tai K. Orthodontic
treatment of a congenitally missing maxillary lateral incisor. J
Esthet Restor Dent 2010; 22: 297-312.
Kokich VG. Maxillary lateral incisor implants: planning with the
aid of orthodontics. J Oral Maxillofac Surg 2004; 62: 48-56.
Spear FM, Mathews DM, Kokich VG. Interdisciplinary management
11. Bany E, Komorowska A. Increase in the volume of alveolar
bone with the use of orthodontic forces. Ortod Współcz 2004;
6: 65-70.
12. Olsen TM, Kokich VG, Sr. Postorthodontic root approximation
after opening space for maxillary lateral incisor implants. Am J
Orthod Dentofac Orthop 2010; 137: 158 e1-; discussion -9.
ForumOrthodontic
Ortodontyczneforum
22

Podobne dokumenty