KONSPEKT KATECHEZY SZKOŁA PODSTAWOWA KLASY I

KONSPEKT KATECHEZY
SZKOŁA PODSTAWOWA KLASY I - III
Temat: Bohaterowie wiary
strona 2
Cel ogólny lekcji:
zapoznanie uczniów z sytuacją chrześcijan doświadczających prześladowań na przykładzie Sudanu.
Cele szczegółowe:
• ukazanie męczenników jako bohaterów wiary,
• zachęcenie do angażowania się w pomoc potrzebującym,
• zachęta do solidarności z prześladowanymi chrześcijanami poprzez rysunki mówiące o pokoju na
świecie i wolności religijnej.
Metody: pogadanka, rysunek.
Przebieg katechezy:
1. Modlitwa rozpoczynająca lekcje – intencja o wolność religijną na świecie.
2. Sprawdzenie listy obecności.
3. Podanie tematu lekcji.
4. Wprowadzenie:
Katecheta nawiązuje do minionej niedzieli jako Dnia Solidarności z Kościołem Prześladowanym.
Przypomina główny temat tegorocznego Dnia Solidarności jakim jest: „Sudan”
5. Zapoznanie uczniów z sytuacją Sudanu (sytuacja polityczna, geograficzna i religijna)
Patrz informacja dla katechety
6. Co to znaczy być prześladowanym?
Katecheta tłumaczy słowo „prześladowanie” i zachęca do wypowiedzi uczniów, pogadanka.
7. Nasz głos wobec prześladowań.
Katecheta zachęca uczniów aby wykonali rysunki przedstawiające ludzi różnych ras i narodów
modlących się wspólnie lub rysunki przedstawiające świat żyjący w pokoju.
8. Podsumowanie:
Katecheta prosi o przedstawienie i prezentację prac dzieci. Informuje, że zostaną one poprzez
Stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w Potrzebie przekazane do rządu Sudanu. Zachęca do modlitwy
za chrześcijan, którzy w 70 krajach świata doświadczają realnego prześladowania.
9. Zadanie domowe:
Katecheta zachęca aby uczniowie za zgodą i wiedzą rodziców włączyli się w akcję „RATUJE” SMS
dla Sudanu.
Wysyłając SMS wspierasz obóz dla uchodźców w Chartumie, prowadzony przez Siostry Salezjanki od 1989r, który niesie pomoc i ratuje życie uciekinierom. Dzięki naszej pomocy Siostry
będą mogły także wyżywić i wykształcić dzieci z obozów dla uchodźców. SMS o treści
„RATUJE” na numer 72405 za 2+VAT (2,46) jest skuteczną pomocą i ratunkiem.
strona 3
10. Modlitwa za prześladowanych chrześcijan:
Boże, poprzez tajemnicze zrządzenie Twej Miłości, pozwoliłeś swemu Kościołowi uczestniczyć
w cierpieniu Twego Syna, wzmocnij nasze Siostry i Braci, którzy z powodu swej wiary są
prześladowani. Obdarz ich swoją mocą i wytrwałością, aby w każdym ucisku pokładali w Tobie
całą swą ufność, a w cierpieniu wiernie świadczyli o Tobie. Podaruj im radość z uczestnictwa w
ofierze Chrystusa i obdarz pewnością, że ich imiona są zapisane w Księdze Życia. Daj im siłę do
naśladowania Chrystusa, która wesprze ich w dźwiganiu Krzyża, a w utrapieniu ustrzeże ich
chrześcijańską wiarę. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Informacje dla katechety
- Sudan od 9 lipca 2011r jest dwoma oddzielnymi państwami: Republika Sudanu (Północnego)
i Republika Sudanu Południowego.
- Sudan Północny jest krajem wyznaniowym (Islam)
- Chrześcijaństwo w Sudanie Północnym i Południowym jest obecne od VI w.;
- Stolica Republiki Sudanu (Północnego) – Chartum;
- Stolica Republiki Sudanu Południowego - Dżuba
- Znane postacie Sudanu: Samy Deluxe – piosenkarz; Luol Deng – koszykarz Chicago Bulls;
- Przysłowia – „Przyjaciel, który odwiedził cię podczas cierpienia jest twoim największym przyjacielem”, „Jeśli nie możesz chodzić, to możesz tańczyć; Jeśli nie możesz mówić, to możesz śpiewać”.
Sudan do 9 lipca br. stanowił jedno państwo. Był to największy kraj znajdujący się na kontynencie afrykańskim (ośmiokrotnie większy od Polski). Sudan jako jedno państwo był krajem
wewnętrznie podzielonym, nie tylko na tle polityczno-gospodarczym ale również religijnym. Dzielił
się on na Sudan północny, głównie islamski, narzucający wszystkim mieszkańcom prawo szariatu 1;
oraz Sudan południowy zamieszkany przez chrześcijan i animistów (plemię Ngok Dinka). Te dwie
grupy stanowiły mniejszość dlatego ich sytuacja była ekstremalnie trudna. Wiele ataków na
chrześcijan posiadało znamiona dżihadu 2 , świętej wojny muzułmanów z niewiernymi. Rząd
niepodzielonego Sudanu, na czele z prezydentem al-Bashirem nie widział miejsca dla innowierców
w swojej ojczyźnie. Innowiercą jest każdy, kto nie jest wyznawcą islamu. Na skutek takiego
postępowania wobec chrześcijan, często zdarzały się ataki na kościoły, które były podpalane i niszczone.
Sudańczycy, którzy przyjęli chrzest doświadczali zastraszenia, a także byli zamykani w więzieniach,
zdarzały się również porwania chrześcijan, zabójstwa, nawet przez ukrzyżowanie.3 Wobec takich
zajść rząd Sudanu niestety nie podejmował działań zapewniających bezpieczeństwo, bardzo często
kończył swoje działanie tylko na słownych deklaracjach pomocy. Zmorą Sudanu, przed, jak i po
4
podziale jest rebeliancka Armia Bożego Oporu (LRA) . Jest ona oskarżona o powszechne łamanie
praw człowieka, w tym zabójstwa, porwania, okaleczenia, porwania kobiet i dzieci, które są
następnie siłą wcielane do armii. Ruch działa w północnej Ugandzie, części Sudanu i Demokratycznej
Republiki Kongo.
strona 4
Od podziału Sudanu mija już kilka miesięcy. Republika Sudanu Południowego cieszy się
wolnością religijną, jednakże chrześcijanie zamieszkujący w Sudanie Północnym nie mają łatwej
sytuacji, ani politycznej, ani gospodarczej, a tym bardziej w wyznawaniu religii i sprawowaniu kultu.
Jednak pomimo wielu prześladowań, bardzo krwawych i drastycznych, nie porzucają Kościoła ani
Chrystusa. Każdego dnia swoją postawą dają oni dla nas świadectwo wierności Temu, w którego imię
przyjęli chrzest święty. Ich postawa może w nas budzić gorliwość wiary i radykalizm Ewangelii.
To oni ukazują nam, że żywa wiara jest jedyną nadzieją na zgodę, pokój i wzajemny szacunek.
My, katolicy, żyjący w Europie środkowej, pomimo dzielących nas kilometrów, możemy im
pomóc. Przede wszystkim modlitwą. To wsparcie duchowe trudno jest przecenić. Naszej pamięci
o nich przed Bogiem nie może zabraknąć. Możemy również pomóc tym, którzy żyją w nędzy z braku
pożywienia, wody, własnego domu. Jedną z form pomocy materialnej może być wysłanie SMS
o treści RATUJE na nr 72405 (koszt 2,46 z VAT w terminie od 1.11. do 31.12.2011r). W ten sposób
wspiera się obóz dla uchodźców w Chartumie, prowadzony przez Siostry Salezjanki od 1989 r., który
niesie pomoc uciekinierom. Dzięki tej pomocy Siostry będą mogły także wyżywić i wykształcić
dzieci z obozów dla uchodźców. Kolejną formą pomocy może być także napisanie listu do rządu
Sudanu Południowego, w którym zapewni się o wsparciu i przychylności dla wszystkich jego
mieszkańców, o modlitwie za nich i wypraszaniu Bożego błogosławieństwa w budowaniu nowego
państwa, ich wspólnego domu. List można również skierować do rządu Sudanu Północnego,
w którym wyrazi się swój sprzeciw dla łamania praw człowieka i wolności religijnej. Napisane listy
można przesłać na adres Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie, a Stowarzyszenie dostarczy
go do wyznaczonego przez Ciebie adresata.
Nie zostawiajmy ich samych, przyjdźmy im z pomocą.
Źródła: Prześladowani i zapomniani. Raport prześladowaniach chrześcijan w latach 2009–2010.
Pomoc Kościołowi w Potrzebie.
1 Armia
Bożego Oporu (ang. "Lord's Resistance Army, LRA") – fanatyczna organizacja partyzancka powstała w 1987 r.
w północnej Ugandzie. Robert Gersony, pracownik Ambasady Stanów Zjednoczonych w Kampali, w sprawozdaniu w 1997
roku stwierdził, że "LRA nie ma jasnego programu politycznego ani ideologicznego, a przynajmniej nikt, z miejscowej ludności
o nim nie słyszał". LRA jest oskarżone o powszechne łamanie praw człowieka, w tym zabójstwa, porwania, okaleczenia,
niewolnictwo seksualne kobiet i dzieci, które są następnie siłą wcielane do armii. Ruch działa głównie w północnej Ugandzie,
południowej części Sudanu oraz Demokratycznej Republice Konga.
2 Rozróżnia się dżihad wielki i mały. „Wielki” to zmaganie się z własnym egoizmem i złem społecznym – ma on wymiar
etyczny i duchowy. Natomiast „mały” dżihad to święta wojna toczona z niewiernymi w imię Boga. (por. Paolucci G., Eid C.,
Islam. Sto pytań. s. 35, Warszawa 2004)
3
Ostatnie odnotowane krzyżowanie chrześcijan miało miejsce w 2009 r.
4 Szariat bazuje na trzech nierównościach: między mężczyzną i kobietą, między muzułmaninem i nie-muzułmaninem oraz
między wolnym i niewolnikiem. Gdy chodzi o nierówność muzułmanin – nie-muzułmanin, to islam uznaje wyższość tego
pierwszego. (por. Paolucci G., Eid C., Islam. Sto pytań. s. 55-56, Warszawa 2004)