serwis majowy MKF 2010

24 MAJA – 2 CZERWCA 2010
LEGO – CLUTCH POWERS
DZIAŁ EDUKACJI FILMOWEJ
WKRACZA DO AKCJI
Lego - The Adventures of Clutch Powers
USA 2009, 78 min.
reżyseria: Christopher Miller
w polskiej wersji językowej: Paweł Ciołkosz,
Andrzej Chudy, Agnieszka Fajlhauer, Jarosław Domin,
Sebastian Cybulski, Jarosław Boberek
Po raz pierwszy w historii świat klocków
LEGO ożywa jako pełnometrażowy film
animowany. Dzięki niemu poznacie
Clutcha
Powersa,
najlepszego
budowniczego i odkrywcę w całym
wszechświecie LEGO, który rozpoczyna
właśnie
najniebezpieczniejszą
ze
wszystkich swoich misji.
MAJ 2010
W jej trakcie Clutch i jego zespół odbędą
niesamowitą podróż, która rozpocznie
się w planetarnym więzieniu Kosmicznej
Policji, a następnie zaprowadzi naszych
bohaterów do średniowiecznej krainy
Ashlar. W tym rycerskim świecie
pomogą oni odzyskać tron prawowitemu
władcy i wyzwolą jego królestwo z rąk
program edukacyjny
dla uczniów
szkół podstawowych,
gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych
złego czarodzieja Mallacka.
Spryt oraz konstrukcyjne zdolności Clutcha i jego przyjaciół zostaną
wystawione na najcięższą próbę, kiedy przyjdzie im zmierzyć się z
armią złowrogich szkieletów.
SZKOŁY PODSTAWOWE
MŁODZIEŻOWE CENTRUM KULTURY
Słupsk,
al. 3 Maja 22, tel. 0-59 843 54 34, 8431 130
[email protected]
www.kinorejs.emcek.pl
5 – 11 MAJA 2010
14 – 20 MAJA 2010
LIBAN
AGORA
Lebanon
Francja, Izrael, Liban, Niemcy 2009, 94 min.
Hiszpania, Malta 2009, 126 min.
reżyseria: Samuel Maoz
scenariusz: Samuel Maoz
zdjęcia: Giora Bejach
obsada: Oshri Cohen, Michael Moshonov, Zohar Shtrauss,
Raymonde Amsalem, Itay Tiran, Yoav Donat, Dudua Tasas
reżyseria: Alejandro Amenabar
scenariusz: Alejandro Amenabar, Mateo Gil
zdjęcia: Xavi Gimenez
muzyka: Dario Marianelli
obsada: Rachel Weisz, Max Minghella,
Oscar Isaac, Omar Mostafa,
Ashraf Barhom, Michael Lonsdale, Rupert Evans
Akcja filmu rozpoczyna się w maju
1982 roku, podczas pierwszej wojny libańskiej.
Czołg otrzymuje polecenie zdobycia wrogiego
miasta, które właśnie zostało zbombardowane.
Czterech
zamkniętych
w
nim
dwudziestokilkuletnich żołnierzy, Yigal, Hertzel,
Assi i Szmulik wjeżdża na teren Libanu i
wszystko wymyka się spod kontroli zamieniając
się w koszmar. Każda minuta spędzona w
spustoszonym
mieście
stawia
młodych
chłopców przed trudnym wyborem: zabijać czy
nie zabijać. Wojenna ruina obserwowana
głównie przez wizjer czołgu, w którym uwięzieni
są bohaterowie wstrząsa żołnierzami, coraz
gorliwie błagających w myślach Boga o powrót
do rodzin.
"Liban" odwołuje się do konkretnego
konfliktu, ale sceneria nie ma tu znaczenia. Maoz pragnie uchwycić na taśmie
coś większego niż zbiór faktów: stan umysłu człowieka na wojnie. Zamęt
chaosu w głowie żołnierza, atakowanego tragicznymi obrazami, sprzecznymi
myślami i skrajnymi emocjami.
"Wojna jest piekłem dla tych, którzy ją przetrwali" - mówił w Wenecji
Samuel Maoz, którego w wieku dziewiętnastu lat powołano do wojska.
Usadzono go na pozycji strzelca w czołgu, który jako jeden z pierwszych
przekroczył granicę z Libanem, odtąd wyznaczającą także koniec jego
dzieciństwa i niewinności. Szybka, jednodniowa akcja i Maoz poczuł, jak staje
się maszyną do zabijania z ciężarem ludobójstwa na sumieniu. "Na wojnie nie
ma złych czy dobrych. Zła jest wojna, a wszyscy pozostali to ofiary" kontynuował w Wenecji swoją myśl reżyser.
Piękna Hypatia jest nauczycielką astronomii,
filozofii i matematyki w bibliotece w Aleksandrii,
będącej ostoją hellenistycznej kultury i nauki w
Egipcie w IV w. n.e. Wyznawcy chrześcijańskiego
monoteizmu rosną w siłę opierając się na
najbiedniejszych, których karmią i bawią ulicznymi
„cudami”. Już wkrótce chrześcijanie, z początku
prześladowani, następnie tolerowani, przeistoczą się
w
bezwzględną
większość,
gromiącą
pogan
mieczem i strachem przed śmiercią.
W Hiszpanii obraz oprotestowały organizacje
praw człowieka, zarzucając twórcom promowanie
antychrześcijańskich
nastrojów
i
utrwalanie
fałszywych
stereotypów
na
temat
kościoła
katolickiego. Film miał również problem ze znalezieniem dystrybutora m.in. w
Stanach
Zjednoczonych
oraz
we
Włoszech.
Doszukiwanie
się
antychrześcijańskiego wydźwięku to najprostsza z możliwych interpretacji, co
nie znaczy, że właściwa. Reżyser starał się raczej zwrócić uwagę na
bezsensowną przemoc, która towarzyszy narodom od zarania dziejów. To
film o zaślepieniu, braku wyobraźni, bestialstwie, nieposzanowaniu dla tego,
co inne, niezrozumiałe. Alejandro Amenábar pokazuje, jak łatwo zaprzepaścić
lata cudzej pracy, jak kierując się tak naprawdę uporem, można szybko
przekreślić osiągnięcia innych.
Jest w "Agorze" znaczące ujęcie – Ziemia zostaje pokazana jako
planeta. Na początku trudno określić, kiedy czasowo rozgrywa się ta scena –
równie dobrze może to być starożytny świat, jak i nasz dzisiejszy. Tak jakby
Amenábar mówił: od śmierci Hypatii minęło blisko 17 stuleci, ale świat
nękają te same bolączki – nierówność, brak tolerancji i agresywny
fundamentalizm.
GIMNAZJA, SZKOŁY PONADGIMNAZJALNE
SZKOŁY GIMNAZJALNE