D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk

Sygn. akt I C 928/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 11 września 2015r.
Sąd Rejonowy Gdańsk – Północ w Gdańsku, Wydział I Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Agnieszka Piotrowska
Protokolant: sekr. sąd. (...)
po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2015 r. w Gdańsku, na rozprawie
sprawy z powództwa A. S., B. S.
przeciwko Ł. S.
o zapłatę
I. nakazuje pozwanemu Ł. S. aby wydał powodowi A. S.: nalewak do piwa z blachy nierdzewnej wraz z butlą,
manometrem, głowicą, przewodami, urządzenie do opiekania parówek ze stali nierdzewnej, kuchnię gazową
czteropalnikową A., zamrażarkę Mors (...), piecyk konwekcyjny R.(...)
II. nakazuje pozwanemu Ł. S. aby wydał powodowi B. S.: dwa stoły i osiem krzeseł z logo O., grill ogrodowy, metalowy,
czarny z wędzarką, cztery kegi do piwa, projektor P. koloru srebrnego, wagę elektroniczną sklepową M., lodówkę
koloru białego wysokości około 70 cm,
III. oddala powództwo w pozostałym zakresie,
IV. ustala, iż koszty postępowania obciążają powodów w 29% a pozwanego w 71% pozostawiając ich szczegółowe
wyliczenie referendarzowi sądowemu.
Sygn. akt I(...)
UZASADNIENIE
Powodowie A. S., B. S. domagali się nakazania pozwanemu Ł. S. wydania powodom:
- nalewaka do piwa wraz z butlą gazową
- kociołka elektryczny
- bemara elektryczny
- urządzenia do opiekania parówek
-wzmacniacza z odtwarzaczem kompaktowym
- kuchni gazowej wraz z butlą gazową
- stołu z nierdzewki
- czajnika elektrycznego
- foteli wiklinowych 6 sztuk
- krzesła barowego
- stołów drewnianych ogrodowych sztuk 2
- ławki do stołów sztuk 2
- zamrażarki i piecyka konwekcyjnego (...)
- dwóch stołów i 8 krzeseł (...)
- grilla ogrodowego z wodzarką
- 4 kegów po piwie
- projektora (...)
- wagi elektronicznej
- wkrętarki B. plus 2 akumulatorów i ładowarki
- narzędzi tj. młotki , śrubokręty, cęgi
- lodówki
- okapu
albo, by pozwany dokonał zapłaty na rzecz powoda A. S. kwoty 8.410 zł, a na rzecz B. S. kwoty 6.660 zł wraz z kosztami
procesu.
W uzasadnieniu argumentowano, iż wymienione ruchomości stanowią własność powodów, natomiast pozwany
odmawia ich wydania.
W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa, kwestionując roszczenie co do zasady, jak i co
do wysokości. Wniósł o przypozwanie I. F.. W uzasadnieniu wskazał, iż powodowie nie wykazali, by rzeczy, których
domagają się wydania stanowiły ich własność. Wskazał, iż pozwanego z I. F. łączyła umowa najmu lokalu, położonego
w G. przy ul. (...). Umowa była zawarta na czas oznaczony do dnia 16 września 2012 r. Zdaniem pozwanego po
stronie najemcy powstała zaległość w opłatach czynszowych na kwotę 3.350 zł, która do dnia dzisiejszego nie została
uregulowana. W związku powyższym pozwany wypowiedział umowę najmu, dokonując jednocześnie zastawu na
poczet należnych opłat, na ruchomościach stanowiących własność I. F.. W dniu 23 stycznia 2012 r. sporządzono
protokół zdawczo – odbiorczy. Przyznał, iż w treści protokołu najemca – I. F. wskazała, iż rzeczami wypożyczonymi są
nalewak do piwa, piecyk, urządzenie do parówek, stoliki oraz projektor, nie wskazała jednak do kogo ww. ruchomości
należą i na jakich zasadach. Pozwany kwestionował legitymację powodów co do żądania wydania rzeczy których nie są
właścicielami: dwóch stołów i krzeseł (...) należących do firmy (...), zamrażarki firmy (...) oraz piecyka konwekcyjnego
R. (...) należących do spółki (...), jak również lodówki stanowiącej własność firmy (...). Nadto wartość wskazanych
przez powodów ruchomości oszacował na kwotę do 1.000 zł.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 19 kwietnia 2012 r. Ł. S. zawarł z I. F. umowę najmu lokalu użytkowego położonego w G. J. przy ul. (...). Umowa
została zawarta na czas oznaczony od dnia 19 kwietnia 2012 r. do dnia 16 września 2012 r.
/okoliczność bezsporna, nadto dowód: umowa najmu –k. 89, zeznania świadka I. F. –k. 74-75,220-221, zeznania
pozwanego Ł. S. –k. 133-134 w zw. z k.300/
A. S. użyczył nieodpłatnie I. F. prowadzącej działalność gospodarczą bar gastronomiczny (...) przy ul. (...) na czas
określony od dnia 02 czerwca 2012 r. do dnia 25 lipca 2012 r. wyposażenie stanowiącego własność A. S., a obejmujące:
- nalewak do piwa wraz z butlą , manometrem, głowicą i przewodami
- kociołek elektryczny
- bemar elektryczny
- urządzenie do opiekania parówek ze stali nierdzewnej
-wzmacniacz z odtwarzaczem kompaktowym
- kuchnię gazową czteropalnikową A.
- stół gastronomiczny z nierdzewki
- czajnik elektryczny
- fotele wiklinowe 6 sztuk
- krzesło barowe
- stoły drewniane ogrodowe sztuk 2
- ławki do stołów sztuk 2
nadto : zamrażarkę firmy (...)-550 oraz piecyk konwekcyjny R. (...)stanowiące własność firmy (...)
Nadto B. S. wypożyczyła I. F. na takich samych zasadach:
- dwa stoły i 8 krzeseł z logo (...)
- grill ogrodowy czarny, metalowy z wędzarką
- 4 kegi do piwa
- projektor (...) koloru srebrnego
- wagę elektroniczną M.
- wkrętarkę B. plus 2 akumulatory i ładowarkę
- narzędzia tj. młotki , śrubokręty, cęgi
- lodówkę koloru białego w wysokości około 70 cm
- okap kuchenny
/ dowód : umowa użyczenia –k. 3, umowa użyczenia –k. 4, opisy rzeczy zatrzymanych należących do A. S. -k. 22, opisy
rzeczy zatrzymanych należących do B. S. –k. 23, płyty CD –k. 26, zeznania świadka I. F. –k. 74-75,220-221, zeznania
powoda B. S. k. 299-300, powoda A. S. k. 298-299/
W dniu 23 lipca 2012 r. kiedy I. F. została zmuszona do opuszczenia wynajmowanego lokalu, wówczas I. F. sporządziła
protokół zdawczo - odbiorczy ruchomości pozostawionych w lokalu użytkowym, położonym w G. J. przy ul. (...).
Obejmował on:
- kasę
- obrazy
- sprzęt grający
- pojemniki do higieny
- zamrażarkę
-lodówkę małą
- kuchenkę
-bibeloty (lampki , ozdoby, obrazy, dzbanki)
- sokowirówkę
- pepsi – należącą do firmy (...)
- rzeczy wypożyczone ( nalewak do piwa, piecyk, urządzenie do parówek, stolik i krzesła, projektor)
- leżak
- grill
- banany
- kegi do piwa
/ dowód: protokół zdawczo – odbiorczy z dnia 23.07.2012 r. –k. 90-91, zeznania świadka I. F. – k. 220-221, zeznania
pozwanego Ł. S. –k. 133-134 w zw. z k.300/
W dniu 26 maja 2014 r. I. F. odebrała z lokalu użytkowego, położonego w G. J. przy ul. (...) ruchomości obejmujące:
- baner (...) – 2 szt.
- obraz reprodukcja „ matka z dzieciątkiem”
- głośniki 2 szt.
- walizkę drewnianą z książkami, obrazkami, pędzle
- leżaki 2 szt. Pomarańczowe
- sokowirówkę
- bibeloty,
-zdjęcia ,
-szybkowar
- nalewak do wina
- kule szklaną
/ dowód: protokół zdawczo – odbiorczy z dnia 26.05.2015r. –k. 93, zeznania świadka I. F. –k. 74-75, 220-221, zeznania
świadka G. F. -k. 221-223/
Obecnie Ł. S. włada nalewakiem do piwa z blachy nierdzewnej wraz z butlą, manometrem, głowicą, przewodami,
urządzeniem do opiekania parówek ze stali nierdzewnej, kuchnią gazową czteropalnikową A., (...) piecyk konwekcyjny
R. (...) dwoma stołami i ośmioma krzeseł z logo O., grillem ogrodowym, metalowym, czarnym z wędzarką, czterema
kegami do piwa, projektorem P. koloru srebrnego, wagą elektroniczną sklepową M., lodówką koloru białego wysokości
około 70 cm.
/ dowód: zeznania pozwanego Ł. S. –k. 133-134 w zw. z k.300, zeznania świadka G. F. -k. 221-223, protokół zdawczo
– odbiorczy z dnia 23.07.2012 r. –k. 90, protokół zdawczo – odbiorczy z dnia 26.05.2015r. –k. 93/
Sąd zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie powodowie A. S., B. S. domagali się wydania szeregu ruchomości, wskazywali, iż rzeczy te
stanowią ich własność, że zostały one użyczone I. F., która prowadziła działalność gospodarczą - bar gastronomiczny
(...), w lokalu wynajętym od pozwanego Ł. S..
Zgodnie z treścią przepisu art. 222 § 1 k.c. właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby
rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania
rzeczą.
Unormowane w art. 222 § 1 k.c. roszczenie windykacyjne pozostaje w ścisłym związku z uregulowaniem treści prawa
własności w przepisie art. 140 k.c. Prawo własności jest bowiem skuteczne erga omnes (wobec wszystkich), co oznacza,
że odpowiednikiem uprawnień właściciela jest powszechny obowiązek nie wkraczania w sferę cudzej własności. W
razie wkroczenia przez nieuprawnionego w sferę cudzej własności właścicielowi służą roszczenia określone w ustawie.
Treścią roszczenia windykacyjnego jest żądanie wydania rzeczy, które kieruje się przeciwko osobie władającej cudzą
rzeczą bez podstawy prawnej (art. 222 § 1 k.c.). Podstawę roszczenia windykacyjnego stanowi powstanie stanu
sprzecznego z prawem właściciela, a zatem fakt pogwałcenia własności. Przesłanką roszczenia są więc wyłącznie
elementy przedmiotowe, obiektywny fakt trwałego wkroczenia w sferę cudzego prawa własności przez podmiot
nieuprawniony. Bez znaczenia zatem dla powstania tego roszczenia pozostaną elementy subiektywne, takie jak wina,
czy dobra lub zła wiara osoby naruszającej cudzą własność. Elementy podmiotowe mają znaczenie jedynie o tyle, że
w pewnych sytuacjach dobra wiara może prowadzić do nabycia własności przez podmiot wkraczający w sferę cudzej
własności, a także wpływają na rozliczenia pomiędzy właścicielem a posiadaczem cudzej rzeczy.
Powstanie roszczenia windykacyjnego nie jest uzależnione od posiadania rzeczy przez właściciela. Roszczenie
windykacyjne określane jest czasami jako roszczenie "nieposiadającego właściciela" przeciwko "posiadającemu
niewłaścicielowi". Koniecznymi przesłankami roszczenia windykacyjnego jest status właściciela, fakt, że nie włada on
(sam lub przez inną osobę) swoją rzeczą oraz fakt, że rzeczą włada osoba do tego nieuprawniona.
Legitymowanym czynnie jest zatem przede wszystkim właściciel, który występując z roszczeniem windykacyjnym
musi udowodnić, że przysługuje mu prawo własności (art. 6 k.c.). Legitymowaną biernie jest osoba, która faktycznie
włada cudzą rzeczą bez podstawy prawnej. Zgodnie z ogólną regułą rozkładu ciężaru dowodu (art. 6 k.c.) okoliczność,
że określony podmiot (pozwani) włada rzeczą bez podstawy prawnej musi być wykazana przez windykującego
właściciela.
W niniejszej sprawie powodowie wskazywali, iż rzeczy stanowiące, ich własność zostały pozostawione w lokalu
należącym do pozwanego oraz, że I. F. nie miała do nich dostępu. Z tych względów domagali się wydania
przedmiotowych ruchomości od Ł. S.. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa wskazując, iż co prawda bar
wynajmowała I. F. oraz, że wspornym lokalu pozostały rzeczy, jednakże nie wszystkie wskazane w pozwie, a jedynie
te, które spisała I. F. w protokole sporządzonym w dniu opuszczenia przez nią lokalu. Pozwany podnosił, iż I. F. nigdy
nie wskazywała, aby rzeczy te należały do powodów, z tego też względu odmówił powodom wydania ruchomości,
znajdujących się lokalu użytkowym położonym w G. J. przy ul. (...), jak również wniósł o oddalenie powództwa.
Okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy Sąd ustalił przede wszystkim na podstawie dokumentów prywatnych
tj. umowy najmu, użyczenia, protokołów zdawczo – odbiorczych. Żadna ze stron sporu nie zgłaszała zastrzeżeń co do
ich pochodzenia, ani wiarygodności oświadczeń woli w nim zawartych, dlatego też Sąd uznał je za wiarygodne.
Jako pełnowartościowe dowody Sąd uznał również zeznania pozwanego Ł. S., świadka G. F.. Ze względu na to, iż byli
oni w sposób oczywisty zainteresowani korzystnym rozstrzygnięciem sporu, Sąd z należytą ostrożnością odniósł się
do ich relacji. Mimo to nie znalazł racjonalnych argumentów, które mogłyby stanowić podstawę do ich podważenia.
Zeznaniom powodów A. S., B. S., I. F. Sąd dał wiarę w zakresie znajdującym potwierdzenie w pozostałym materiale w
sprawie, w tym w protokołach zdawczo – odbiorczych, umowach użyczenia. Zeznania te w zakresie w jakim stanowiły
podstawę ustaleń w sprawie, Sąd uznał za spójne, logiczne, korespondujące z pozostałym materiałem zgromadzonym
w aktach. Tym niemniej Sąd nie dał wiary zeznaniom I. F. w takim zakresie w jakim twierdziła, iż protokół zdawczo
– odbiorczy nie odzwierciedlał wszystkich rzeczy jakie w lokalu stanowiącym własność pozwanego pozostały. Sąd
bazując na doświadczeniu życiowym zeznania ww. świadka w tym zakresie uznał za niewiarygodne, mając na uwadze
okoliczność, iż I. F. wskazywała w protokole rzeczy o nieznacznej wartości, w związku z tym wskazałaby również rzeczy
wartościowe, gdyby tam się znajdowały.
Nadto Sąd oparł się w swych ustaleniach na zeznaniach świadka P. S. jedynie co do określenia sprzętu stanowiącego
wyposażenie lokalu użytkowego przy ul. (...) w G., w lodówkę, nalewaki. W pozostałym zakresie m.in. co do
odbioru rzeczy przez I. F., Sąd zeznania ww. świadka pominął, mając na uwadze fakt, iż świadek nie uczestniczył
ww. czynnościach, a informacje w powyższym zakresie uzyskał jedynie od pozwanego, będącego zainteresowanym
wynikiem sprawy.
Sąd na podstawie art. 227 kpc oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z akt (...)jako nieprzydatnego dla
rozstrzygnięcia niniejszej sparwy.
Sąd nie przeprowadził dowodu ze świadka Arka T. z uwagi na cofnięcie wniosku przez stronę pozwaną w powyższym
zakresie.
W toku postępowania ustalono, iż między A. S., B. S. a I. F. doszło do zawarcia umowy użyczenia ruchomości,
objętych pozwem. Ruchomości te zostały odebrane przez I. F., która w lokalu wynajętym od Ł. S. prowadziła bar
gastronomiczny. Zeznania świadka oraz powodów w tym zakresie były spójne i logiczne. W lipcu 2012 r. doszło do
opuszczenia przedmiotowego lokalu przez ww. najemcę. Na dzień 23.07.2012 r. sporządzono protokół zdawczo –
odbiorczy obejmujący rzeczy, które pozostały w lokalu. Ruchomości te pozostają do dyspozycji pozwanego, co Ł. S.
przyznał w toku procesu za wyjątkiem rzeczy, które I. F. od niego odebrała w maju 2014 r. Pozwany przyznał, iż rzeczy
wymienione w protokole z dnia 23.07.2012 r. za wyjątkiem ruchomości odebranych przez I. F. w dniu 26.05.2014r.,
znajdują się w jego władaniu i pozostały w lokalu po opuszczeniu go przez ww. Przesłuchana w charakterze świadka I.
F. przyznała, iż rzeczy wymienione w protokole z lipca 2012 r., a nieodebrane przez nią, są rzeczami wymienionymi w
umowie użyczenia, zawartej z powodami i stanowią własność A. i B. S., do których do rzeczy nie rości sobie żadnych
praw.
W tym stanie rzeczy Sąd przyjął, iż ruchomości te rzeczywiście stanowią własność powodów, że strona powodowa
użyczyła je I. F., która przedmiotowe ruchomości pozostawiła w lokalu. Strona pozwana nie przedstawiła skutecznie
żadnego przeciwdowodu. Co do ruchomości w postaci zamrażarki firmy (...) (...)oraz piecyk konwekcyjny R. (...)
stanowiących własność firmy (...) nadto dwa stoły i 8 krzeseł z logo (...) choć powodowie przyznali iż nie byli
właścicielami tych rzeczy to z ich zeznań wynikało iż rzeczami tymi władali na podstawie umów zawartych z
właścicielami rzeczy i zobowiązani byli do ich zwrotu po zakończeniu umowy. A zatem to powodowie uprawnieni byli
do władania tymi rzeczami, przy czym ich uprawnienie było pochodnym od uprawnienia właściciela, podczas gdy ani
pozwany ani I. F. nie mieli jakichkolwiek praw do władania tymi rzeczami.
Mają na uwadze powyższe Sąd nakazał pozwanemu Ł. S. aby wydał powodowi A. S.: nalewak do piwa z blachy
nierdzewnej wraz z butlą, manometrem, głowicą, przewodami, urządzenie do opiekania parówek ze stali nierdzewnej,
kuchnię gazową czteropalnikową A., (...), piecyk konwekcyjny R. (...), natomiast powodowi B. S.:(...) O., (...), metalowy,
czarny z wędzarką, cztery kegi do piwa, projektor P. koloru srebrnego, wagę elektroniczną sklepową M., lodówkę
koloru białego wysokości około 70 cm.
Co do pozostałych ruchomości powodowe nie wykazali, by rzeczy te rzeczywiście pozostały w lokalu stanowiącym
własność pozwanego i by były w jego dyspozycji, do czego strona powodowa była zobowiązana na mocy art. 6 kc i
232 kpc. W ocenie Sądu trudno przyjąć aby I. F. w protokole nie wskazała, iż w lokalu pozostały wartościowe rzeczy,
określone przez powodów, podczas gdy wymieniła w nim rzeczy nieznacznej wartości, wskazywała na ozdoby, obrazy,
bibeloty. Trudno zatem przyjąć, by pominęła ruchomości wskazane przez powodów. Z uwagi na powyższe powództwo
w pozostałym zakresie podlegało oddaleniu.
O kosztach Sąd orzekł na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z akt. 100 kpc. obciążając strony postępowania zgodnie z
odpowiedzialnością z wynik sprawy, ustalając, iż koszty procesu obciążają powodów w 29%, a pozwanego w 71%,
pozostawiając ich szczegółowe rozliczenie referendarzowi sądowemu zgodnie z art. 108 §1 kpc. Określając proporcje
w jakich strony wygrały Sąd wziął pod uwagę wartość ruchomości co do których powództwo zostało uwzględnione
w odniesieniu do wartość wszystkich ruchomości których wydania powodowie się domagali. Podkreślić należy, iż
pozwany jest stroną przegrywającą niniejsze postępowania w zakresie w jakim Sąd uwzględnił powództwa. Choć
istotnie przed wytoczeniem powództwa I. F. nigdy nie przyznała wobec pozwanego, iż któreś z pozostawionych w
lokalu rzeczy stanowią własność powodów, to już po złożeniu przez nią zeznań w charakterze świadka pozwany nie
miał podstaw aby sądzić iż będzie ona sobie rościła do tych rzeczy prawo.
ZARZĄDZENIE
1. (...)
2. (...)
3. (...)
.