D - Sąd Rejonowy w Bełchatowie

Sygn. akt II K 29/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 28 lipca 2016 r.
Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSRR. S.
Protokolant: D. G.
w obecności oskarżyciela publicznego: mł. Eksperta Służby Celnej B. H. z Urzędu Celnego w P.,
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 21.05.2015 r., 16.07.2015 r., 13.10.2015 r., 10.11.2015 r., 08.12.2015 r.,
21.01.2016 r., 04.02.2016 r., 29.03.2016 r.,12.05.2016 r., 21.06.2016 r., 25.07.2016 r.
sprawy przeciwko P. Ś. urodzonemu (...) w N., synowi F. i Z. z domu Ł.,
oskarżonemu o to, że:
I w okresie od 01.10.2013 r. do 10.10.2013 r. oraz w lokalu przy (...) w B. urządzał gry na automatach: (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...) oraz (...) nr inwentarzowy (...), wbrew art.
3 ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540), w ten sposób, że udostępnił automaty
do gier w celu ich eksploatacji w w/w punkcie,
tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks,
II w bliżej nie określonym czasie, nie wcześniej niż od dnia 10.10.2013 r. do dnia 13.02.2014 r. w lokalu znajdującym
się w B. przy (...) urządzał gry na automatach o nazwie :. (...) nr (...), H. (...) bez numeru, (...) nr (...)- (...), (...)
bez numeru, czterech automatach H. (...) bez numeru, (...) bez numeru, H. (...) nr (...), (...) nr (...), R. (...) bez
numeru, dwóch automatach (...) bez numerów oraz czterech automatach (...) bez numerów, wbrew art. 3 ustawy z
dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540), w ten sposób, że udostępnił automaty do gier w
celu ich eksploatacji w w/w punkcie,
tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks,
1) oskarżonego P. Ś. w ramach zarzucanych mu czynów z pkt I i II uznaje za winnego tego, że: w okresie od
1.10.2013 roku do 10.10.2013 roku oraz od 10.10.2013 roku do 13.02.2014 roku działając w krótkich odstępach czasu
w wykonaniu tego samego zamiaru w lokalu przy (...) w B., woj. (...) urządzał gry na automatach:
(...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...)
nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), H. (...) nr (...), H.
(...) bez numeru, (...) nr (...)- (...), (...) bez numeru, trzech automatach H. (...) bez numeru, (...) bez numeru, H. (...) nr
(...), H. (...) nr (...), (...) nr (...), R. (...) bez numeru, dwóch automatach (...) bez numerów oraz czterech automatach
(...) bez numerów, wbrew przepisom art. 3 w zw. z art. 14 ust 1 ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach hazardowych
(Dz. U. Nr 201, poz. 1540) w ten sposób, że udostępnił te automaty do gier w celu ich eksploatacji w ww. punkcie,
tj. przestępstwa wypełniającego dyspozycję art. 107 § 1 kks w zw. z art. 6§2 kks i na podstawie art. 107 §1 kks w zw. z
art. 23§1i §3 kks wymierza mu karę 150 (sto pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki
dziennej grzywny na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych;
2) na podstawie art. 30§5 kks orzeka przepadek:
a) automatów do gier:
(...) G.” nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...),
(...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...) oraz (...) nr inwentarzowy (...) opisanych
w wykazie dowodów rzeczowych (k-103) pod pozycją od 1 do 12,
- H. (...) nr (...), H. (...) bez numeru, (...) nr (...)- (...), (...) bez numeru, trzech automatach H. (...) bez numeru, (...)
bez numeru, H. (...) nr (...), (...) nr (...) opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-371) pod pozycją od 1 do 10,
- R. (...) bez numeru, dwóch automatach (...) bez numerów oraz czterech automatach (...), H. (...) nr (...) opisanych
w wykazie dowodów rzeczowych (k-535) pod pozycją od 1 do 8;
b) środków pieniężnych w kwotach:
- 2320 (dwa tysiące trzysta dwadzieścia) złotych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k- 103) pod pozycją 14,
- 130 (sto trzydzieści) złotych opisanych w dowodzie wpłaty (k-215),
- 10 (dziesięć) złotych opisanych w dowodzie wpłaty (k-217),
- 1330 (tysiąc trzysta trzydzieści) złotych opisanych w dowodzie wpłaty (k-219),
- 4167,21 (cztery tysiące sto sześćdziesiąt siedem 21/100) złotych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-371)
pod pozycją 12,
- 160 (sto sześćdziesiąt) złotych opisanych w dowodzie wpłaty (k-415),
- 7755 (siedem tysięcy siedemset pięćdziesiąt pięć) złotych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-535) pod
pozycją 10;
c) kluczy do automatów w ilości:
- 26 (dwudziestu sześciu) sztuk opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-103) pod pozycją 13,
- 105 (stu pięciu sztuk) z czterema pilotami i 21 (dwudziestu jeden) zawieszkami opisanych w wykazie dowodów
rzeczowych (k-371) pod pozycją 11,
- 49 (czterdziestu dziewięciu) sztuk opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-535) pod pozycją 9;
3) zasądza od oskarżonego P. Ś. na rzecz Skarbu Państwa 1050 (tysiąc pięćdziesiąt) złotych opłaty i 20814 (dwadzieścia
tysięcy osiemset czternaście) złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w sprawie.
Sygn. akt II K 29/15
UZASADNIENIE
P. Ś. został oskarżony o to, że:
I w okresie od 01.10.2013 r. do 10.10.2013 r. oraz w lokalu przy (...) w B. urządzał gry na automatach: (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...) oraz (...) nr inwentarzowy (...), wbrew art.
3 ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540), w ten sposób, że udostępnił automaty
do gier w celu ich eksploatacji w w/w punkcie,
tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks,
II w bliżej nie określonym czasie, nie wcześniej niż od dnia 10.10.2013 r. do dnia 13.02.2014 r. w lokalu znajdującym
się w B. przy (...) urządzał gry na automatach o nazwie :. (...) nr (...), H. (...) bez numeru, (...) nr (...)- (...), (...)
bez numeru, czterech automatach H. (...) bez numeru, (...) bez numeru, H. (...) nr (...), (...) nr (...), R. (...) bez
numeru, dwóch automatach (...) bez numerów oraz czterech automatach (...) bez numerów, wbrew art. 3 ustawy z
dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540), w ten sposób, że udostępnił automaty do gier w
celu ich eksploatacji w w/w punkcie,
tj. o przestępstwo skarbowe z art. 107 § 1 kks,
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 10 października 2013 roku funkcjonariusze celni Sekcji Kontroli Gier Hazardowych w Referacie Dozoru
Urzędu Celnego w P. P. R., G. B. i P. K. przeprowadzili czynności kontrolne w lokalu po byłym salonie gier na
automatach przy (...) w B. w zakresie urządzania i prowadzenia gier hazardowych zgodnie z przepisami ustawy o grach
hazardowych. Przed wejściem do kontrolowanego lokalu znajdowała się podświetlona tablica z reklamą (...), a na
drzwiach wejściowych był napis: „Wstęp na salon tylko za okazaniem dowodu osobistego” oraz „Dozwolone od lat 18”.
Po prawej stronie widniał kolejny napis: „zapraszamy codziennie w godz. Od 10.00 do 5.00”. W lokalu ujawnionych
zostało dwanaście urządzeń do gier (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...),
(...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...) oraz (...) nr
inwentarzowy (...). Pracownik lokalu S. D. nie przedstawiła kontrolującym zezwolenia na urządzanie i prowadzenie
gier hazardowych, ani też decyzji Ministra Finansów rozstrzygającej, iż gry na powyższych urządzeniach nie są grami
na automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Po przeprowadzeniu na miejscu w obecności pracownika
eksperymentu, funkcjonariusze stwierdzili, iż w rozegranych grach występował element losowości, a uzyskane wyniki
gry są nieprzewidywalne i niezależne w pełni od woli gracza. W czasie kontroli S. D. ukryła część kluczy od automatów
znajdujących się w lokalu.
/ dowód: częściowo zeznania świadka S. D. k- 859 w zw. z k-796-797, protokół kontroli k. 2-4, dokumentacja
fotograficzna k. 8-15 protokół oględzin urządzeń do gier k. 17-20, protokół zatrzymania automatów k. 21-23/
Na jednym z automatów grał A. P., który przyszedł do lokalu ze swoim znajomym P. P.. Potwierdził, że wkładał monety
lub banknoty do automatu i zdarzało się, że padały wygrane np. w kwocie 40 zł. Nie zdążył wypłacić wygranych,
ponieważ zaczęła się kontrola.
/ dowód: zeznania świadka A. P. k. 682 w zw. z k. 24v od słów „w lokalu” do słów „lub trzech dniach”, zeznania P. P.
k. 747 w zw. z k. 26 od słów „w lokalu” do słów „grających w lokalu”/
Właścicielem budynku, w którym prowadzony gry na automatach jest D. B., który przedstawił umowę z dnia 01
października 2013 roku o najmie lokalu użytkowego zawartą pomiędzy PPHU (...) D. B., a Firmą Handlowo-Usługową
(...).
/ dowód: zeznania D. B. k. 696-697 w zw. z k. 133v od słów „właścicielem” do k. 134v do słów „o grach hazardowych”
i z k. 416 od słów „właścicielem” do słów „są nielegalne”, umowa z dnia 01 października 2013 r. k. 135 /
Zgodnie z opinią pisemną biegłego sądowego z informatyki, telekomunikacji i automaty do gier badane automaty
zatrzymane w dniu 10 października 2013 roku służą do celów komercyjnych - warunkiem uruchomienia automatów
jest zakredytowanie ich przez grającego gotówką w wysokości zależnej od ilości punktów przeznaczonych na
rozgrywanie udostępnionych gier losowych. Na badanych automatach rozgrywane były gry losowe, w których
uzyskane wygrane punktowe pozwalają na przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze jak
również dają możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze
(art.2 ust.4 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r). Badane urządzenia spełniają kryteria automatów
do gier w rozumieniu ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz. U. Nr 201, poz.1540). Dwa z
automatów (tj. (...) I. (...) nr (...) oraz (...) 39 (...) nie uruchamiały się, lecz z protokołu kontroli wynika, iż miały one
wyrzutnik monet, oznacza to, że same wypłacały wygrane.
/dowód: opinia pisemna biegłego R. R. k. 246-296, protokół kontroli k. 2-4/
W dniu 28 listopada 2013 roku funkcjonariusze celni Sekcji Kontroli Gier Hazardowych w Referacie Dozoru Urzędu
Celnego w P. P. R., G. B. i M. T. przeprowadzili czynności kontrolne w lokalu przy Placu (...) w B. w zakresie urządzania
i prowadzenia gier hazardowych zgodnie z przepisami ustawy o grach hazardowych. W lokalu ujawnionych zostało
dziesięć urządzeń do gier H. (...) nr (...), H. (...) bez numeru, (...) nr (...)- (...), (...) bez numeru, trzech automatach H.
(...) bez numeru, (...) bez numeru, H. (...) nr (...), (...) nr (...). Pracownik lokalu K. M. nie przedstawił kontrolującym
zezwolenia na urządzanie i prowadzenie gier hazardowych ani też decyzji Ministra Finansów rozstrzygającej, iż
gry na powyższych urządzeniach nie są grami na automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Po
przeprowadzeniu na miejscu w obecności pracownika eksperymentu, funkcjonariusze stwierdzili, iż w rozegranych
grach występował element losowości, a uzyskane wyniki gry są nieprzewidywalne i niezależne w pełni od woli gracza.
Ustalono, iż wcześniej w lokalu była prowadzona legalna działalność przez Salon gier na automatach, która została
zakończona dnia 30 września 2013 r. wskutek wygaśnięcia zezwolenia.
/ dowód: częściowo zeznania świadka K. M. k-859 w zw. z k-850-851,protokół kontroli wraz z dokumentacją
fotograficzną k. 331-343, protokół oględzin urządzeń do gier k. 345-348, protokół zatrzymania automatów k. 353-355/
L. K., który w dniu kontroli korzystał z automatów potwierdził, iż gdy grał tam wcześniej na automatach wygrane
wypłacane były przez pracownika obsługi lokalu. W dniu 28.11.2013 roku wrzucił do automatu kwotę 100 złotych i w
trakcie gry wygrał około 200-220 punktów, ale przyszli celnicy i musiał zakończyć grę.
/ dowód: zeznania świadka L. K. k. 684 w zw. z k-349v od słów,, w dniu dzisiejszym” do słów ,, nielegalnie”/
Jak wskazał właściciel lokalu D. B. nie rozwiązał umowy zawartej z Firmą Handlowo-Usługową (...) i na tej podstawie
wstawione do lokalu zostały kolejne automaty. Ponadto P. Ś. oświadczył, że zatrzymane w dniu 28 listopada 2013 roku
automaty są jego własnością.
/ dowód: zeznania świadka D. B. k. 696-697 w zw. z k. 133v od słów „właścicielem” do k. 134v do słów „o grach
hazardowych” i z k. 416v od słów „właścicielem” do słów „są nielegalne”, umowa z dnia 01 października 2013 r. k. 135,
oświadczenie pisemne oskarżonego k. 443/.
Zgodnie z opinią pisemną biegłego sądowego badane automaty zatrzymane w dniu 28 listopada 2013 r. służą do celów
komercyjnych - warunkiem uruchomienia automatów jest zakredytowanie ich przez grającego gotówką w wysokości
zależnej od ilości punktów przeznaczonych na rozgrywanie udostępnionych gier losowych. Na badanych automatach
rozgrywane były gry losowe, w których uzyskane wygrane punktowe pozwalają na przedłużenie gry bez konieczności
wpłaty stawki za udział w grze jak również dają możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej
rzeczowej uzyskanej w poprzedniej grze (art.2 ust.4 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r.). Badane
urządzenia spełniają kryteria automatów do gier w rozumieniu ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009
r (Dz. U. Nr 201, poz.1540).
/ dowód: opinia pisemna biegłego R. R. k. 446-485, opinia uzupełniająca k. 612-614 , protokół kontroli k. 331-334
W dniu 13 lutego 2014 roku funkcjonariusze celni Sekcji Kontroli Gier Hazardowych w Referacie Dozoru Urzędu
Celnego w P. G. B., M. T., P. K. oraz J. M. przeprowadzili czynności kontrolne w lokalu przy (...) w B. w zakresie
urządzania i prowadzenia gier hazardowych zgodnie z przepisami ustawy o grach hazardowych. W lokalu ujawnionych
zostało urządzeń do gier: R. (...) bez numeru, dwa automaty (...) bez numerów, cztery automaty (...) bez numerów,
H. (...) nr (...). Pracownik lokalu D. M. nie przedstawił kontrolującym zezwolenia na urządzanie i prowadzenie gier
hazardowych ani też decyzji Ministra Finansów rozstrzygającej, iż gry na powyższych urządzeniach nie są grami na
automatach w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Po przeprowadzeniu na miejscu w obecności pracownika
eksperymentu, funkcjonariusze stwierdzili, iż w rozegranych grach występował element losowości, a uzyskane wyniki
gry są nieprzewidywalne i niezależne w pełni od woli gracza. Ustalono, iż wcześniej w lokalu była prowadzona legalna
działalność przez salon gier na automatach, która została zakończona dnia 30 września 2013 r. wskutek wygaśnięcia
zezwolenia. D. M. potwierdził, że do jego obowiązków jak pracownika miało należeć wypłacanie wygranych. W dniu
kontroli wypłacił osobom grającym na automatach od godziny 11 około 2500 złotych. W tym dniu na automatach grał
miedzy innymi J. Z. i wygrał 120 złotych, które zostały mu wypłacone.
/ dowód: zeznania świadków D. M. k. 698 w zw. z k. 521v od słów „w lokalu” do słów „znajdowały się w lokalu”, T. F.
k-697 w zw. z k- 517v od słów,, w dniu dzisiejszym” do słów ,, w tej sprawie”, J. Z. k- 716 w zw. z k 519v, protokół kontroli
wraz z dokumentacją fotograficzną k. 488-499, protokół oględzin urządzeń do gier k. 514-517, protokół zatrzymania
automatów k. 500-502 /.
Zgodnie z opinią pisemną biegłego sądowego badane automaty służą do celów komercyjnych - warunkiem
uruchomienia automatów jest zakredytowanie ich przez grającego gotówką w wysokości zależnej od ilości punktów
przeznaczonych na rozgrywanie udostępnionych gier losowych. Na badanych automatach rozgrywane były gry losowe,
w których uzyskane wygrane punktowe pozwalają na przedłużenie gry bez konieczności wpłaty stawki za udział w grze
jak również dają możliwość rozpoczęcia nowej gry przez wykorzystanie wygranej rzeczowej uzyskanej w poprzedniej
grze (art.2 ust.4 ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r.). Badane urządzenia spełniają kryteria
automatów do gier w rozumieniu ustawy o grach hazardowych z dnia 19 listopada 2009 r. (Dz. U. Nr 201, poz.1540).
/ dowód: opinia pisemna biegłego R. R. k. 564-597/
P. Ś. oświadczył, iż zatrzymane automaty stanowią jego własność i on sam je skonstruował.
/ dowód: oświadczenie pisemne k. 555/
P. Ś. ma 38 lat. Posiada wykształcenie średnie. Jest właścicielem firmy (...) i uzyskuje dochód miesięczny w kwocie
2.000 złotych. Jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, ani nie posiada majątku. Był karany za czyn z art. 178a
§ 1 kk.
/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 664, karta karna k. 675-677/
Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień w sprawie.
( dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 664 w zw. z k. 325 i k. 624)
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o protokoły kontroli przeprowadzonych przez
funkcjonariuszy z Urzędu Celnego w P. wraz z dokumentacją fotograficzną oraz protokołami oględzin automatów
do gry, protokołami zatrzymania środków pieniężnych. Przebieg kontroli oraz wskazana dokumentacja nie budzą
wątpliwości, a także żadna ze stron co do sporządzonej dokumentacji nie wnosiła zastrzeżeń, dlatego też należało
przypisać jej walor wiarygodności. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków w osobach A. P., P. P., L. K. i D. M.. Potwierdzili
oni, że na automatach można było wygrać pieniądze, które następnie wypłacane były przez pracownika lokalu. D.
M. będący pracownikiem lokalu od bardzo krótkiego czasu zeznał, że do jego obowiązków miało należeć wypłacanie
wygranych.
Sąd uznał za wiarygodne zeznania D. B., który wynajmował lokal co do tego, że nie miał świadomości jaka działalność
na jego terenie będzie prowadzona. Zależało mu na tym, by lokal wynająć i zarabiać na tym. Potwierdził, że umowę
najmu lokalu zawierał z oskarżonym.
Sąd przypisał walor wiarygodności opiniom pisemnym biegłego R. R. (2). Biegły w sposób pełny, jasny i spójny
przedstawiał mechanizmy działania zatrzymanych przez funkcjonariuszy z Urzędu Celnego w P. automatów. Wskazał
jednoznacznie, iż automaty umożliwiały prowadzenie gier, które w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych
z dnia 19 listopada 2009 r. są grami na urządzeniu elektromechanicznym lub elektronicznym, w tym komputerowym,
organizowanymi w celach komercyjnych, w których grający nie ma możliwości uzyskania wygranej rzeczowej lub
pieniężnej, ale gra ma charakter losowy.
Bezspornym jest natomiast to, iż Firma Handlowo-Usługowa (...) nie posiadała koncesji lub zezwolenia na
prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach oraz niewykonywania monopolu państwa, oraz to, że
automaty nie były mimo obowiązku wynikającego z ustawy zarejestrowane przez naczelnika urzędu celnego.
Oskarżony bowiem nie kwestionował tego. Natomiast ze składanych w toku postępowania przygotowawczego
pisemnych oświadczeń wynika, że automaty należały do niego.
Sąd uznał za całkowicie wiarygodny nieosobowy materiał dowodowy w postaci danych o karalności oskarżonego.
Sąd nie dał wiary zeznaniom S. D. w tej części, której twierdziła, że w zasadzie przypadkiem znalazła się w salonie
gier w dniu kontroli i nie pracowała tam. Tego rodzaju zeznania są próbą obrony własnej osoby, gdyż obawiała się
negatywnych konsekwencji z powodu tego, że była pracownikiem lokalu i zajmowała się obsługą automatów. Podnieść
należy, że jak wynika z protokołu kontroli, S. D. schowała za ladą część kluczy do kontrolowanych automatów. Tak
więc wbrew jej twierdzeniom pracowała w salonie gier i miała środki na wypłatę ewentualnych wygranych. Podobnie
Sąd dał tylko częściowo wiarę zeznaniom świadka K. M., co do faktu, że pracował w salonie gier przy (...) w B. w
dniu 28.11.2014 roku, gdy przeprowadzano tam kontrolę. Natomiast nie zasługują na wiarę jego zeznania w tej części,
której podał, że nie wypłacał nigdy grającym wygranych. Jest rzeczą oczywistą, ze codziennie w takich salonach są
wypłacane wygrane osobom grającym na automatach i skoro świadek był pracownikiem takiego salonu , to musiał
takie wygrane wypłacać. Jego zeznania w tej części podobnie jak S. D. są próbą obrony własnej osoby przed ewentualną
odpowiedzialnością karną.
Nic nie wnoszą do sprawy zeznania świadka T. F., którym Sąd dał wiarę. Także na wiarę zasługują zeznania świadka
J. Z., który w dniu 13.02.2014 roku wygrał na automatach w kontrolowanym lokalu w B. kwotę 120 złotych.
Mając na uwadze powyższe Sądu uznał P. Ś. w miejsce zarzucanych mu czynów za winnego tego, że w okresie od
1.10.2013 roku do 10.10.2013 roku oraz od 10.10.2013 roku do 13.02.2014 roku działając w krótkich odstępach czasu
w wykonaniu tego samego zamiaru w lokalu przy (...) w B., woj. (...) urządzał gry na automatach:
(...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...)
nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), H. (...) nr (...),
H. (...) bez numeru, (...) nr (...)- (...), (...) bez numeru, trzech automatach H. (...) bez numeru, (...) bez numeru,
H. (...) nr (...), H. (...) nr (...), (...) nr (...), R. (...) bez numeru, dwóch automatach (...) bez numerów oraz czterech
automatach (...) bez numerów, wbrew przepisom art. 3 w zw. z art. 14 ust 1 ustawy z dnia 19.11.2009 roku o grach
hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540) w ten sposób, że udostępnił te automaty do gier w celu ich eksploatacji w ww.
punkcie tj. przestępstwa wypełniającego dyspozycję art. 107 § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks.
Sąd dokonał zmiany opisów czynów zarzuconych oskarżonemu, przyjmując, że stanowiły one czyn ciągły albowiem
popełnione zostały w ten sam sposób, w krótkich odstępach czasu i dotyczyły tego samego lokalu, a więc w tym
przypadku ma zastosowanie art. 6 §2 kks.
Zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 3 ustawy o grach hazardowych grami na automatach są gry o wygrane pieniężne
lub rzeczowe na urządzeniach mechanicznych, elektromechanicznych i elektronicznych, w tym komputerowych,
zawierające element losowości. Status gier na automatach posiadają również gry na takich urządzeniach,
organizowane w celach komercyjnych, o charakterze losowym, w których grający nie ma możliwości uzyskania
wygranej pieniężnej lub rzeczowej (art. 2 ust. 5 ustawy o grach hazardowych). Niewątpliwie w niniejszej sprawie mamy
do czynienia z automatami w rozumieniu art. 2 ust. 5 ustawy o grach hazardowych. Potwierdził ten fakt bowiem biegły
sądowy R. R. (2) w swoich opiniach pisemnych .
Zgodnie natomiast z art. 23a ust. 1 ustawy o grach hazardowych, automaty i urządzenia do gier, z wyjątkiem terminali
w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych, mogą być eksploatowane przez
podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na
automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu
celnego.
Stanowiąca znamię strony przedmiotowej czynność sprawcza deliktu z art. 107 § 1 kks polega na urządzaniu lub
prowadzeniu gry losowej, gry na automacie, gry na automacie o niskich wygranych lub zakładu wzajemnego.
Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił dyspozycję art. 107 § 1 kk w zw. art. 6 § 2 kks bowiem działając w krótkich
odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru wbrew art. 3 w zw. z art. 14 ust 1 ustawy 19 listopada 2009 roku
o grach hazardowych (Dz. U. 2015 poz. 612 ze zm.) urządzał we wskazanych wyżej okresach gry na wymienionych w
zarzucie automatach do gry, w ten sposób, że na podstawie umów o najem powierzchni zawieranych z właścicielem
wskazanego lokalu udostępniał wymienione automaty do gry do eksploatacji w nich pomimo nie posiadania przez
ww. Spółkę koncesji lub zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach oraz niewykonywania
monopolu Państwa, a także bez ich zarejestrowania przez naczelnika urzędu celnego. Ponadto jak oświadczył
automaty skonstruował samodzielnie. To oświadczenie pisemne złożone przez oskarżonego jest wiarygodne, a fakt
wykonania ich we własnym zakresie przez oskarżonego jednoznacznie świadczy o tym, że wszystkie automaty, którymi
dysponował w wynajętym lokalu były nielegalne.
Przypisany oskarżonemu czyn miał charakter zawiniony. P. Ś. w ustalonym stanie faktycznym mógł zachować się
zgodnie z prawem i nie zachodziły żadne okoliczności, które wyłączałyby jego winę. Ponadto czyn oskarżonego był
bezprawny, a stopień jego społecznej szkodliwości był znacznie wyższy niż znikomy.
Przy wymiarze kary oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę jako okoliczności obciążające, iż działał on z zamiarem
bezpośrednim popełnienia przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz jego uprzednią karalność.
Jako okoliczności łagodzące Sąd przyjął ustabilizowany tryb życia P. Ś..
W przekonaniu Sądu wymierzona na podstawie art. 107 § 1 kks oskarżonemu P. Ś. grzywna w wymiarze 150
stawek dziennych po 70 złotych stawka odpowiada przede wszystkim stopniowi winy oskarżonego oraz społecznej
szkodliwości jego czynu. Podkreślić, bowiem trzeba, że oskarżony działał umyślnie z zamiarem kierunkowym (w celu
osiągnięcia korzyści) w sposób ciągły.
W oparciu o dochody oskarżonego, jego sytuację rodzinną i majątkową, a także możliwości zarobkowe Sąd ustalił
wysokość stawki dziennej grzywny na kwotę 70 złotych.
Zgodnie z dyspozycją art. 30 § 5 kks Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych w postaci automatów do gier (...)
G.” nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...)
nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr
inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...), (...) nr inwentarzowy (...) oraz (...) nr inwentarzowy (...) opisanych
w wykazie dowodów rzeczowych (k-103) pod pozycją od 1 do 12,
- H. (...) nr (...), H. (...) bez numeru, (...) nr (...)- (...), (...) bez numeru, trzech automatach H. (...) bez numeru, (...)
bez numeru, H. (...) nr (...), (...) nr (...) opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-371) pod pozycją od 1 do 10,
- R. (...) bez numeru, dwóch automatach (...) bez numerów oraz czterech automatach (...), H. (...) nr (...) opisanych
w wykazie dowodów rzeczowych (k-535) pod pozycją od 1 do 8;
b) środków pieniężnych w kwotach:
- 2320 złotych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k- 103) pod pozycją 14,
- 130 złotych opisanych w dowodzie wpłaty (k-215),
- 10 złotych opisanych w dowodzie wpłaty (k-217),
- 1330 złotych opisanych w dowodzie wpłaty (k-219),
- 4167,21 złotych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-371) pod pozycją 12,
- 160 złotych opisanych w dowodzie wpłaty (k-415),
- 7755 złotych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-535) pod pozycją 10;
c) kluczy do automatów w ilości:
- 26 sztuk opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-103) pod pozycją 13,
- 105 z czterema pilotami i 21 zawieszkami opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-371) pod pozycją 11,
- 49 sztuk opisanych w wykazie dowodów rzeczowych (k-535) pod pozycją 9.
Orzeczona oskarżonemu kara jest współmierna do czynu, którego się dopuścił i powinna spełnić swe cele w zakresie
obu prewencji.
O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 113 kks w zw. z art. 627 kpk i zasądził od oskarżonego na rzecz
Skarbu Państwa 1050 złotych opłaty zgodnie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych
( t.j. Dz. U. z 1983r. Nr 49 poz. 223 z późn. zm) i 20814 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w sprawie.