gniezno: NAJSTARSZY POLSKI GARNIZON NIE PODDAJE SIĘ

Tak to się robi
gniezno: NAJSTARSZY
Gniezno, będąc najstarszą stolicą Polski, jest
zarazem najstarszym polskim garnizonem.
Żołnierz polski był tu zawsze, od początku
polskiej państwowości aż do 2010 roku, kiedy
zlikwidowana została gnieźnieńska Wojskowa
Komenda Uzupełnień – ostatni ślad militarnej
potęgi tego miasta. Ale nie pamięci o wojsku,
kultywują ją bowiem koledzy zrzeszeni w działającym od 31 lat Kole Związku Żołnierzy Wojska
Polskiego.
Gnieźnieński garnizon, we współczesnym tego
słowa znaczeniu, powstał w 1892 roku, kiedy
w mieście zbudowano koszary, w których do
I wojny światowej stacjonowały 12 Pułk Dragonów Pruskich oraz 49 Pułk Piechoty Pruskiej.
Te same koszary były kolebką oddziałów, które
z sukcesem przystąpiły do walki w Powstaniu
Wielkopolskim w grudniu 1918 roku. Stąd wywodził się 17 Pułk Ułanów Wielkopolskich, który jako
pierwszy wkroczył do Kijowa w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku. Po jego przeniesieniu
do Leszna w gnieźnieńskich koszarach stacjonowały 69 Pułk Piechoty oraz 17 Pułk Artylerii
Lekkiej, należące do 17 Gnieźnieńskiej Dywizji
Piechoty, której sztab także mieścił się w Gnieźnie. Na czele dywizji stał komendant Powstania
Wielkopolskiego gen. Stanisław Tączak. Po II
wojnie światowej Gniezno było domem dla wielu
znamienitych jednostek wojskowych. Najdłużej
stacjonował tu 91 Wejherowski Pułk Artylerii
Przeciwpancernej, w 1995 przemianowany na 17
Pułk Artylerii Przeciwpancernej, rozformowany
16 września 1998 roku. W wojskową historię
miasta wpisała się także 9 Podoficerska Szkoła
Artylerii Przeciwpancernej im. Obrońców Kłecka
oraz Pułk Inżynieryjno-Budowlany. Nie trzeba
zatem nikogo przekonywać, że Gniezno jest
wyjątkowym miejscem na militarnej mapie Polski.
Jest nim także dlatego, że z wartości, jaką stanowi wojskowa historia tego miejsca, znakomicie
zdają sobie sprawę lokalne władze. Zarówno
starosta Dariusz Pilak, jak i prezydenta miasta
Jacek Kowalski odnoszą się do środowiska wojskowego z niezwykłą przyjaźnią i życzliwością,
co sprawia, że w tym osieroconym przez wojsko
miejscu Związek Żołnierzy Wojska Polskiego
działa prężnie i z sukcesami.
Starosta, który na spotkaniu z delegacją ZG
z sentymentem wspominał swoją służbę w gnieźnieńskiej jednostce wojskowej, jest prawdziwym
przyjacielem Związku. Osobiście angażuje się
w podejmowane przez Koło działania – jak
choćby koncert z okazji rocznicy zakończenia
II wojny światowej z udziałem znakomitego
Zespołu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego.
Starosta został odznaczony przez sekretarza
ZG płk. Jana Kacprzaka odznaką honorową
„Za Zasługi dla ZŻWP”, starostwo zaś – jako
pierwsza taka jednostka samorządowa w Polsce
– złotym medalem z gwiazdą „Za Zasługi dla
POLSKI GARNIZON NIE PODDAJE SIĘ
ZŻWP”. Z nieukrywanym wzruszeniem dziękując za wyróżnienie, Dariusz Pilak stwierdził, że
przyjmuje je jako hołd dla tych wszystkich, którzy
na terenie powiatu działają na rzecz współpracy
ze środowiskiem wojskowym, które jest na trwałe
wpisane w historię Gniezna. Z kolei spotkanie
z zastępcą prezydenta miasta dr. Rafałem
Spachaczem zaowocowało niespodziewaną
obietnicą współpracy podczas organizowania
przyszłorocznego święta ZŻWP, połączonego ze
związkowymi mistrzostwami tenisowymi. Pomysł
taki powstał spontanicznie podczas zwiedzania
miasta. Jego inicjatorem był kol. Wojciech Jerzakowski – wiceprezes Zarządu Koła, jeden
z najznamienitszych tenisistów w Związku.
Najważniejszą postacią w gnieźnieńskim ZŻWP jest kol. Waldemar Serocki – od 2004 roku
prezes Koła, człowiek pełen niezwykłej energii i życzliwości, która zdaje się wręcz zaraźliwa. Zna
w mieście wszystko i wszystkich,
o czym mogliśmy się przekonać
podczas interesującej wycieczki
po Gnieźnie, jaką zorganizowały
dla nas władze Koła. Z satysfakcją patrzyliśmy także, jakim
wielkim autorytetem cieszy się
wśród przedstawicieli władzy
samorządowej honorowy prezes
koła, gnieźnieński cicerone, płk
Stanisław Sajewski.
Na zakończenie warto wspomnieć, że choć
w samym Gnieźnie wojska już nie ma, w pobliskim Powidzu siedzibę ma 3 Skrzydło Lotnictwa
Transportowego. Pierwsza stolica Polski nie
straciła więc zupełnie kontaktu z żołnierzami
w czynnej służbie. W Gnieźnie jest także kościół garnizonowy, którego proboszcz ks. ppłk
Mariusz Stolarczyk należy do najlepszych
przyjaciół Koła ZŻWP Ziemi Gnieźnieńskiej.
/A/
Dzięki. Mało jest w Polsce takich miejsc, jak Gniezno, gdzie po likwidacji jednostek wojskowych
ZŻWP znajduje wsparcie i pomoc ze strony władz
samorządowych. Szczególnie!