Zwierzęta w gospodarstwie agroturystycznym II

Załącznik nr 1
do zarządzenia Rektora nr 97/2012
SYLABUS (KARTA PRZEDMIOTU/MODUŁU)
Nazwa przedmiotu/modułu (zgodna z zatwierdzonym programem studiów na kierunku)
Punkty
ECTS
Zwierzęta w gospodarstwie agroturystycznym II
Numer
katalogowy
8
Nazwa w j. angielskim
Animals on agroturism farm (part II)
Jednostka(i) realizująca(e) przedmiot/moduł (instytut/katedra)
Katedra Hodowli Zwierząt i Oceny Surowców/ Zakład Drobiarstwa / Katedra Hodowli i Produkcji Trzody
Chlewnej/ Wydział Medycyny Weterynaryjnej i Nauk o Zwierzętach
Kierownik przedmiotu/modułu
dr hab. Marek Stanisz
Kierunek studiów
Poziom
Profil
Semestr
Turystyka i Rekreacja
I stopień
ogólnoakademicki
3
Specjalność
Specjalizacja magisterska
Agroturystyka
RODZAJE ZAJĘĆ I ICH WYMIAR GODZINOWY
(zajęcia zorganizowane i praca własna studenta)
Forma studiów: stacjonarne
­ wykłady
­ ćwiczenia …
­ inne z udziałem nauczyciela
40
40
13
razem
Konsultacje
egzamin
12
1
­ praca
105
własna studenta razem
przygotowanie do ćwiczeń
przygotowanie do zaliczenia przedmiotu
85
20
Łączna liczba godzin:
Forma studiów: niestacjonarne
­ wykłady
­ ćwiczenia …
­
­
­
­
­
­ praca
własna studenta
Łączna liczba godzin:
198
CEL PRZEDMIOTU/MODUŁU
Poznanie bioróżnorodności zwierząt gospodarskich i podstawowych aspektów produkcji zwierzęcej,
obejmujących główne kierunki użytkowania specyficzne dla małych przeżuwaczy, trzody chlewnej, zwierząt
futerkowych i drobiu, utrzymanie, reprodukcję i żywienie zwierząt. Poznanie wpływu chowu zwierząt na ich
dobrostan oraz środowisko naturalne.
METODY DYDAKTYCZNE
Wykłady, ćwiczenia
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie
do efektów
obszarowych
E1 ma podstawową wiedzę z zakresu chowu i hodowli oraz
użytkowania zwierząt gospodarskich
E2 posiada wiedzę na temat wpływu hodowli zwierząt na środowisko
naturalne
E3 zna wpływ technologii chowu zwierząt na ich dobrostan oraz jakość
produkowanej żywności
E4 rozpoznaje gatunki i rasy omawianych zwierząt gospodarskich
(małe przeżuwacze, trzoda chlewna, zwierzęta futerkowe, drób)
E5 potrafi ocenić przydatność użytkową zwierząt gospodarskich,
T1_W15
T1_W19
T1_W12
T1_W23
R1A_W03, R1A_W04,
R1A_W05, R1A_W06,
P1A_W09
T1_U09
R1A_U05
E6 ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności
E7 rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju
osobistego
T1_K01
P1A_K01, P1A_K03,
P1A_K05, P1A_K07,
R1A_K01, R1A_K04,
R1A_K07, S1A_K01,
S1A_K04, S1A_K06
Umiejętn
ości
Wiedza
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Numery efektów
E1, E2, E3, E4, E5
E6, E7
E1, E2, E3, E4
Metody weryfikacji efektów kształcenia
Kolokwium (4 x cząstkowe, ćwiczenia)
zaliczenie (wykładów)
TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady:
Małe przeżuwacze: Gospodarcze znaczenie małych przeżuwaczy. Typy użytkowe owiec i kóz. Rasy owiec i kóz
w Polsce i na Świecie pod kątem ich wykorzystania w gospodarstwie agroturystycznym. Rozród, systemy krycia,
ciąża, poród, odchów jagniąt i koźląt. Zasady żywienia poszczególnych grup zwierząt w stadzie. Użytkowanie
mleczne owiec i kóz. Rola owiec i kóz w ochronie środowiska.
Trzoda chlewna: Znaczenie ekonomiczne trzody chlewnej. Rasy świń użytkowane w Polsce. Hodowla świń ras
rodzimych i miniaturowych. Sposoby utrzymania świń i gospodarowanie odchodami.
Zwierzęta futerkowe: Przegląd systematyczny najważniejszych gatunków dostarczających futer. Mięsożerne
oraz roślinożerne zwierzęta futerkowe. Wymagania środowiskowe zwierząt futerkowych oraz budownictwo i
urządzenia fermowe. Pomieszczenia mięsożernych oraz roślinożernych zwierząt futerkowych. Rozród
mięsożernych oraz roślinożernych zwierząt futerkowych. Wychów młodzieży zwierząt futerkowych. Żywienie
zwierząt futerkowych. Selekcja i jej metody. Ocena wartości użytkowej (pokrój). Wybór i dobór par do
rozpłodu. Kierunki doskonalenia zwierząt futerkowych. Pozyskiwanie skór futerkowych od jenotów, lisów,
norek, tchórzy, nutrii, szynszyli. Postępowanie ze zwierzętami – pielęgnacja i transport. Higiena pomieszczeń i
sprzętu fermowego. Zasady higieny i bezpieczeństwa pracy na fermie.
Drób: Znaczenie gospodarcze produkcji drobiarskiej; charakterystyka systemów utrzymania drobiu; gatunki,
rasy i mieszańce drobiu wykorzystywane w produkcji mięsa oraz jaj; ptaki utrzymywane w gospodarstwach
agroturystycznych; zasady biobezpieczeństwa w fermach drobiu, pielęgnacja oraz ważniejsze choroby ptaków
gospodarskich.
Ćwiczenia
Małe przeżuwacze: Ocena podstawowych cech jakościowych wełny. Rozpoznawanie różnych rodzajów wełny.
Ocena pomieszczeń inwentarskich ich wyposażenia. Użytkowanie mięsne owiec i kóz. Podstawowe zabiegi
pielęgnacyjne w chowie obu gatunków zwierząt.
Trzoda chlewna: Pochodzenie świni domowej, charakterystyka krewnych świni domowej. Podstawowa
terminologia stosowana w chowie i hodowli trzody chlewnej. Typy użytkowe świń. Cechy rozpłodowe, tuczne i
rzeźne świń o największym znaczeniu ekonomicznym.
Zwierzęta futerkowe: Struktura okrywy włosowej zwierząt futerkowych. Charakterystyka skór, oraz względna
ocena jakości okrywy włosowej różnych gatunków i odmian zwierząt futerkowych. Wycena jakości skóry
futerkowej na podstawie norm. Wzrost i rozwój mięsożernych i roślinożernych zwierząt futerkowych. Żywienie
zwierząt futerkowych mięsożernych i roślinożernych. Rozród zwierząt futerkowych w warunkach fermowych.
Użytkowanie mięsne królików i nutrii. Wycena zwierząt futerkowych według wzorców oceny pokroju.
Znakowanie zwierząt futerkowych, dokumentacja hodowlana, oraz obliczanie liczby pomieszczeń.
Drób: Pokrój poszczególnych gatunków drobiu, rozród ptaków gospodarskich oraz charakterystyka produkcji jaj
i mięsa drobiowego z uwzględnieniem chowu przydomowego; zasady utrzymania ptaków amatorskich w
gospodarstwie agroturystycznym.
Formy i kryteria zaliczenia przedmiotu/modułu
ćwiczenia -sprawdziany cząstkowe z wiedzy nt poszczególnych gatunków
zwierząt (4 sprawdziany, każdy sprawdzian cząstkowy zaliczony – od 51%)
wykłady – zaliczenie - pisemny z wszystkich gatunków zwierząt
(zaliczony od 51%)
Procentowy udział w końcowej ocenie
Ćwiczenia - sprawdziany (średnia) –
50%
Wykłady - pisemny – 50%
WYKAZ LITERATURY
Literatura podstawowa
1. Grudniewska B. (1998). Hodowla i użytkowanie świń. Wyd. Art. Olsztyn
2. Jankowski J (red) (2012). Hodowla i użytkowanie drobiu. Podręcznik akademicki PWRiL, Warszawa.
3. Niżnikowski R red (2011) „Hodowla, chów i użytkowanie owiec”. Podręcznik akademicki .
Wydawnictwo Wieś Jutra, Warszawa, Wyd. I, 1 - .304.
4. Sambraus H.H. (2000). Rasy zwierząt gospodarskich. Wyd. Multum H.M. Mikołajczak
5. Stern A. (1995). Przydomowy chów drobiu. Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa.
6. Verhoef E. i Rijs A. (2006). Encyklopedia kur ozdobnych. Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa.
7. Wójtowski J red (2012) „Hodowla i użytkowanie kóz”. Podręcznik akademicki. Wydawnictwo
Literatura uzupełniająca
1. Instytut Zootechniki – PIB, Dział Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt (2006). Polskie rasy
zachowawcze. Atlas zwierząt gospodarskich objętych programem ochrony w Polsce. Wyd. IZ, Kraków.
2. Majewska T. (2006). Drobiarstwo-niekonwencjonalnie. Oficyna Wydawnicza „HOŻA”, Warszawa.
3. Niżnikowski R. (2010). Chów i hodowla owiec. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
4. Nowicki B., Chrzanowska J., Jamroz D., Pawlina E. (1999): Kozy, chów, hodowla i
użytkowanie.
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
5. Polskie Drobiarstwo – miesięcznik wydawany przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe „BEGEPO” Sp. z
o.o.
6. Szulc K., Buczyński J.T. (2012). Stare rasy świń w Europie. Wielkopolskie Wyd. Rol.