Trudno zdecydować co wybrać do opisu 20 lat funkcjonowania

Trudno zdecydować co wybrać do opisu 20 lat funkcjonowania placówki – bo to
przecież 7300 dni, codziennych decyzji, wyborów, rezygnacji, zobowiązań w obszarze pracy,
która jest nadal postrzegana pejoratywnie. Leczenie uzależnień nigdy nie było powodem
do dumy dla korzystających z „usług odwykowych” ani wystarczającym powodem do chwały
dla pracujących w tym obszarze problemów społecznych. Ważność faktów jest decyzją
subiektywną opisującego – dlatego postaram się to zrobić zachowując maksymalny poziom
dystansu.
W roku 1993 rozpoczęłam pracę w Poradni Odwykowej, w swoim rodzinnym mieście
do którego wróciłam po 15 latach. Stan zastany – nowe pomieszczenie przy ulicy
Kościuszki 14, 2 maszyny do pisania (1 x elektryczna), zestaw taśm magnetycznych
o szkodliwości używania alkoholu, pielęgniarka, ¼ lekarza i zapał do pracy osób, których
poprosił do współpracy kierownik tej placówki – Krzysztof Parusiński.
W takich warunkach powstawały podstawy nowego myślenia i rozwiązywania
problemów uzależnień, pod bystrą obserwacją członków ruchu samopomocowego AA, który
w Ostrowie Wielkopolskim miał dłuższe tradycje niż rodzący się właśnie Ośrodek
Profilaktyki i Terapii Uzależnień – pierwsza w Polsce jednostka samorządowa.
Tworzyliśmy program terapii uzależnień, zatrudnieni intensywnie zdobywali
kompetencje instruktorów terapii uzależnień, potem rozpoczynając studia wyższe –
specjalistów psychoterapii uzależnień.
Razem z kompetencjami pracujących , ewaluował program terapeutyczny, pojawiały
się nowe oferty zajęć terapeutycznych nie tylko dbające o umiejętności abstynenckie ale także
te niezbędne dla poprawy jakości życia w abstynencji.
Pierwszy komputer dostaliśmy (w częściach) od PARPA, kolejne sprzęty (ksero,
DVD, sprzęt RTV i inne do psychoedukacji) z dofinansowania dla placówek odwykowych.
Zmiana Ustawy o ZOZ-ach (1998 rok) wymusiła zmiany statutowe i przekształcenie
placówki w SP ZOZ – w Polsce rozpoczęła się era Kas Chorych. Kolejna zmiana sytuacji
prawnej (2012 rok) spowodowała, że jesteśmy aktualnie jedną z niewielu w Polsce
medycznych publicznych placówek (tj. nieprywatnych).
Rok 2004 zaskoczył nas wypowiedzeniem najmu pomieszczeń przy ulicy
Kościuszki 14 i nowe wyzwanie! Adaptacja pomieszczeń w budynku zajmowanym przez
Żłobek Miejski przy ulicy Szkolnej 24! Pieniądze na ten cel w całości pochodziły w budżetu
Gminy Miasta Ostrowa Wielkopolskiego. Do nowych, wygodnych pomieszczeń
przeprowadziliśmy się 15 stycznia 2005. Uroczyste otwarcie w kwietniu 2005 zginęło
w wirze śmierci Papieża Jana Pawła II.
Przez 20 lat istnienia na „rynku usług terapeutycznych” w zakresie terapii uzależnień
i pomocy dla rodzin, mimo kolejnych zmian, tych ustawowych i tych związanych ze zmianą
„zasobów personalnych” – emerytury, renty, zmiany pracy (w 2001 roku zrezygnował z pracy
Krzysztof Parusiński), nadal utrzymujemy i dbamy o wysoki standard udzielanej pomocy
terapeutycznej potrzebującym.
Na bieżąco weryfikujemy zakres programu terapeutycznego, tak aby lepiej
dostosowywać go do osobistych problemów naszych pacjentów. Od 20 lat uczestniczymy
w ofercie profilaktycznej dla naszych dzieci, młodzieży i grup zawodowych. Od 2005 roku
staramy się oddziaływać systemowo w tym obszarze.
Jakością swojej pracy, wysokimi kompetencjami gwarantujemy, że pieniądze nam
przyznane z kontraktów z WOW NFZ oraz umów samorządowych są odpowiedzialnie
wykorzystywane.
Mamy świadomość, że dziedzina w obszarze której pracujemy jest niewymierna,
często mierzona jedynie długością utrzymywanej abstynencji a nie zmianą jakości życia,
przez co brak spektakularnych osiągnięć kwalifikujących do uznania. Wiemy jednak,
że w wielu sytuacjach, dzięki naszej pracy, wiele osób staje się bohaterami zwycięstw w
osobistych obszarach swojego własnego życia.
!
!
!
!
Hanna Rozbicka-Winiecka
Psycholog
Specjalista psychoterapii uzależnień
Od 2001 roku kierownik placówki