Ćwiczenie 5: Model obiegu węgla „Pandora”
Transkrypt
Ćwiczenie 5: Model obiegu węgla „Pandora”
Ćwiczenie 5: Model obiegu węgla „Pandora” Cel: Celem ćwiczenia jest przeprowadzenie symulacji globalnego obiegu węgla w oparciu o model „Pandora”. Program ćwiczenia: 1. 2. 3. 4. 5. Zapoznanie się z modelem. Zapoznanie się obsługą programu realizującego obliczenia. Zwrócenie uwagi na błędy występujące w programie. Przeprowadzenie serii symulacji. Opracowanie wyników i sformułowanie wniosków Opis: Formalizm modelu Pandora, opiera się na: Przyjęciu, że obieg węgla odbywa się między trzema głównymi rezerwuarami, są nimi: atmosfera, biosfera i ocean światowy. Zarówno atmosfera jaki i biosfera są traktowane jako zbiorniki jednorodne (średnia koncentracja węgla i jego średni czas przebywania są jednakowe w całej objętości rezerwuaru). Podzieleniu oceanu światowego na dziesięć rezerwuarów oraz wprowadzeniu do opisu ośmiu głównych prądów konwekcyjnych L1, L2, ... L8 odpowiedzialnych za przenoszenie węgla nieorganicznego w oceanie. Wprowadzeniu mechanizmów: „pompy biologicznej” oraz transportu węglanowego. Przyjęciu dyfuzyjnego charakteru wymiany węgla atmosfera - ocean. Wprowadzeniu wymiany atmosfera – biosfera realizowanej wskutek różnicy czasu przebywania węgla w rozważanych zbiornikach. Poniższy rysunek przedstawia schemat modelu Pandora z wyszczególnieniem poszczególnych rezerwuarów oraz prądów gęstościowych. Rysunek 1 Schemat modelu Pandora W modelu Pandora wyróżnia się następujące zbiorniki: Rezerwuar pierwszy – północny Atlantyk (rezerwuar pośredni). Rezerwuar drugi – północny i południowy Atlantyk na niskich szerokościach geograficznych (rezerwuar powierzchniowy). Rezerwuar trzeci – południowy Atlantyk (rezerwuar pośredni). Rezerwuar czwarty - głęboka woda Atlantyku (rezerwuar głębokowodny). Rezerwuar piąty - warstwa powierzchniowa i pośrednia oceany Antarktycznego (rezerwuar pośredni). Rezerwuar szósty - głęboka woda oceanu Antarktycznego (rezerwuar głębokowodny). Rezerwuar siódmy – południowa cześć oceanu Indyjskiego i Spokojnego (rezerwuar pośredni). Rezerwuar ósmy – południowa i północna cześć oceanu Indyjskiego i Spokojnego na niskich szerokościach geograficznych (rezerwuar powierzchniowy). Rezerwuar dziewiąty - północna cześć oceanu Indyjskiego i Spokojnego (rezerwuar pośredni). Rezerwuar dziesiąty - głęboka woda oceanu Indyjskiego i Spokojnego (rezerwuar głębokowodny). W modelu Pandora, uwzględnia się pięć mechanizmów transportu węgla: Prądy gęstościowe (adwekcja). „Pompa biologiczna”. Transport węglanowy. Wymiana węgla atmosfera – ocean (dyfuzja). Wymiana węgla atmosfera – biosfera lądowa. Przy opracowywaniu równań przyjęto, że w oceanie występuje osiem głównych prądów konwekcyjnych L1, L2, L3 ... L8, rozumianych jako strumień masy wyrażony w Sv, gdzie 1 Sv=106 m3 s-1. Pomiaru prędkości prądów konwekcyjnych dokonuje się głownie korzystając z danych o koncentracji radiowęgla w oceanie. Prądy konwekcyjne L1+L2+L3 tworzą tzw. NADW (ang. North Atlantic Deep Water). Powstawanie NADW czyli Głębokiej Wody Północnego Atlantyku jest wymuszone znacznym odparowaniem i ochłodzeniem wód powierzchniowych wskutek działania silnych wiatrów w tym rejonie oceanu. Badania koncentracji radiowęgla wskazują, że poniżej 1500 m NAWD jest głównym źródłem wentylacji całego głębokiego Atlantyku. Drugą, bardziej ograniczoną drogą wentylacji oceanu jest cyrkulacja pionowa związana z tworzeniem tzw. Przydennej Wody Antarktycznej AABW ( ang. Antarctic Bottom Water). Wentylacja tą drogą jest ograniczona do pasa szerokości geograficznej pomiędzy 30oS a 50oS. Wentylacja głębokiego Pacyfiku jest znacznie słabsza. Rozkład koncentracji radiowęgla poniżej 1000 m wskazuje, że głównym mechanizmem wentylacji jest przemieszczanie się głębokiej wody od pasa wokół antarktycznego . Przebieg ćwiczenia: 1. Zapoznanie z modelem i jego obsługą 2. Przeprowadzenie symulacji zerowej w celu wyznaczenia czasu rozbiegu modelu. 3. Przeprowadzenie symulacji ilustrującej zachowanie systemu pod wpływem wymuszenia zgodnego z rzeczywistym scenariuszem wzrostu emisji antropogenicznej . 4. Przeprowadzenie symulacji uwzględniającej hipotetyczny scenariusz redukcji emisji CO2 5. W sprawozdaniu proszę zaprezentować otrzymane wyniki porównać je ilościowo i zakończyć wnioskami wynikającymi z uzyskanych wyników. Literatura: Lubaś Arkadiusz, Komputerowa symulacja obiegu węgla w układzie atmosfera-biosfera lądowa-hydrosfera., Praca magisterska wykonana na Wydziale Fizyki i Techniki Jądrowej AGH pod opieką dr Tadeusza Kuca, Kraków 2001 http://pl.wikipedia.org/wiki/Obieg_w%C4%99gla_w_przyrodzie www.carbon14.pl/education/download/aleksander_sanetra.ppt