Poczuj na własnej skórze - Pedagogiczna Nr 1 oraz Nr 2

aktualności
medycyna
Jakie ćwiczenia można wykonać w domu przed rozpoczęciem profesjonalnej terapii SI
Fot. Szymon Martysz
Poczuj na własnej skórze
▲ Niepubliczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Nr 2 w Białymstoku na bezpłatną diagnozę i terapię zaprasza dzieci z województw: podlaskiego, mazowieckiego oraz
warmińsko-mazurskiego.
Na prośbę naszych Czytelników
prezentujemy ćwiczenia –
do samodzielnego wykonania w domu
– które mogą być uzupełnieniem
terapii integracji sensorycznej.
Zaproponuje je Jolanta Halicka, dyrektor
Niepublicznej Poradni PsychologicznoPedagogicznej Nr 2 w Białymstoku.
Na początek przypomnijmy czym jest integracja
sensoryczna (SI). Otóż jest to proces neurologiczny odpowiedzialny za prawidłową organizację
bodźców napływających ze wszystkich zmysłów.
Gdy mózg je właściwie rozpoznaje, segreguje,
interpretuje, łączy ze sobą i wcześniejszymi doświadczeniami – to dziecko rozwija się prawidłowo. Nierozwinięcie określonych umiejętności
w poszczególnych stadiach rozwoju, powoduje
powstawanie trudności w funkcjonowaniu i zachowaniu dziecka.
Rodzicu jeśli zastanawiasz się nad rozpoczęciem
terapii SI, poniższe propozycje ćwiczeń są właśnie
dla twego dziecka. Stanowią one bowiem świetnie
przygotowanie malucha do „trudniejszych” zajęć
wykonywanych z terapeutą. Zatem zaczynamy i...
zapraszamy do łazienki.
Woda – masaż lub hydromasaż strumieniem
wody, regulacja siły i rodzaju strumienia, odczuwanie oporu wody, odczuwanie różnej temperatury
(ciepło – zimno – gorąco), słuchanie szumu wody
– zmysł dotyku, słuchu i wibracji.
Gąbki, myjki, szczotki – pocieranie ciała z różną
siłą i materiałem o różnej fakturze i kolorze – zmysł
dotyku i wzroku.
Suszarka – odczuwanie różnej temperatury
(wskazane są suszarki z opcją trzech temperatur),
odczuwanie siły podmuchu powietrza (suszarki
16
z regulowanym podmuchem powietrza) na różnych częściach ciała, samodzielne trzymanie w rękach suszarki, „słuchanie” suszarki, kształtowanie
schematu ciała poprzez „suszenie” wybranych
części ciała – zmysł dotyku, wibracji i słuchu.
Piana – odczuwanie konsystencji i „lekkości”
piany, smarowanie ciała pianą (zabawy z pianą
można wykorzystać do ćwiczeń wydłużonego
wydechu – dmuchanie na pianę), obserwowanie
fruwającej piany – zmysł wzroku i dotyku.
Sól do kąpieli – odczuwanie porowatości
i szorstkości soli, pocieranie solą ciała z różną
siłą, wykorzystanie soli w różnych kolorach i obserwowanie zabarwienia wody, wąchanie – zmysł
dotyku, węchu i wzroku.
Kosmetyki – możliwość wykonania masażu
całego ciała, wywieranie zróżnicowanego ucisku
na poszczególne części ciała, wąchanie kosmetyków – zmysł dotyku, węchu.
Szczotka do zębów – najlepsza jest szczotka
wibrująca, która daje możliwość wykonania masażu w jamie ustnej, jak i w obrębie twarzy – zmysł
dotyku, wibracji, słuchu.
Kisiel, galaretka, krochmal, budyń – dotykanie
substancji o różnej konsystencji, kolorze i temperaturze, smarowanie nimi ciała, próbowanie
galaretki i kisielu o różnych smakach, masaż dłoni
tymi substancjami, rozsmarowywanie tych substancji rękoma na glazurze, lustrze – zmysł wzroku,
dotyku, smaku.
Farby – malowanie ciała różnokolorowymi farbami, np.: przy użyciu rąk, pędzla, gąbek – zmysł
wzroku, dotyku.
Lustro – wykonywanie czynności pielęgnacyjnych przed lustrem, smarowanie ciała lub tylko
twarzy, np.: pianą, farbami, zabawy z oświetle-
niem, nazywanie części ciała – zmysł dotyku,
wzroku.
Ubieranie – nakładanie kolejnych części ubrań,
które może być połączone z masażem, uświadamianie osobie niepełnosprawnej ich istnienia,
ubrania powinny być w różnych kolorach i o różnej
fakturze – zmysł wzroku, dotyku, słuchu.
Pralka – odczuwanie wibracji i temperatury, dotykanie działającej pralki, w miarę możliwości siedzenie na pralce podczas jej pracy – zmysł wibracji.
Golarka elektryczna – odczuwanie wibracji poprzez trzymanie w dłoni lub dotykanie wybranych
części ciała – zmysł słuchu, wibracji, dotyku.
Mydło – odczuwanie jego śliskich kształtów, zapachu, mydlenia ciała, wytwarzanie piany – zmysł
dotyku, węchu, wzroku.
Ponadto akustyka łazienki wyposażonej w glazurę pozwala na zabawy dźwiękiem przy wykorzystaniu różnych instrumentów, mikrofonu
– zabawki lub własnego głosu.
Wykonując te ćwiczenia trzeba obserwować
dziecko. Jeśli okażą się on źle tolerowane lub
wręcz awersyjne – warto skorzystać z konsultacji
terapeuty SI, który przeprowadzi pełną diagnozę
rozwoju dziecka po kątem zaburzeń integracji
sensorycznej.
Niepubliczna Poradnia PsychologicznoPedagogiczna Nr 2 w Białymstoku wykonuje takie
diagnozy bezpłatnie, a w przypadku stwierdzonych deficytów dziecko może korzystać z bezpłatnych zajęć w profesjonalnej sali integracji
sensorycznej, pod okiem fizjoterapeuty, specjalisty
IS, neurologa i neurologopedy. Zajęcia te często
są łączone z wygaszaniem odruchów przetrwałych u dziecka, o których szerzej w kolejnym wydaniu „Zdrowego Białegostoku”.
OPRAC. MB
ZDROWY BIAŁYSTOK