• M−i = ∏ Mj • supp σi: nosnik strategii mieszanej • σi(s
Transkrypt
• M−i = ∏ Mj • supp σi: nosnik strategii mieszanej • σi(s
• M−i = ∏ Mj j̸=i • supp σi : nośnik strategii mieszanej • σi (s): prawdopodobieństwo odpowiadaja,ce strategii czystej s, w strategii mieszanej σi ∈ Mi • wk (σ̄−i ; σi ): wyplata gracza k, gdy gracz i stosuje strategie, σi , a σ̄−i ∈ M−i jest ukladem strategii przeciwników gracza i • Mndom : zbiór wszystkich strategii niezdominowanych (mieszanych) gracza i i best • Mi : zbiór wszystkich najlepszych odpowiedzi gracza i • gra dwumacierzowa: dwuosobowa gra w postaci strategicznej • gra macierzowa: dwuosobowa gra o sumie zerowej, w postaci strategicznej • Bi : poziom bezpieczeństwa gracza i; val (G): wartość gry • L(A): zbiór loterii nad zbiorem A wszystkich wyników gry • prl (σ̄) lub prl (b̄): rozklad prawdopodobieństwa generowany na zbiorze liści przez uklad strategii mieszanych lub behawioralnych • rn(W, Q): rozwia,zanie arbitrażowe Nasha dla zbioru W i punktu niezgody Q • rdz(v): rdzeń gry o funkcji charakterystycznej v • ϕ(v): wartość Shapleya dla gry o funkcji charakterystycznej v Monotoniczność preferencji: Dla dowolnych L1 , L2 , L3 ∈ L(A) i p ∈ (0, 1] zachodzi równoważność: L1 ≼ L2 ⇔ pL1 + (1 − p)L3 ≼ pL2 + (1 − p)L3 Cia,glość preferencji: Dla dowolnych L1 , L2 , L3 ∈ L(A) zachodzi implikacja: L1 ≺ L2 ≺ L3 ⇒ ∃ p∈(0,1) L2 ≈ pL1 + (1 − p)L3 Aksjomaty schematu arbitrażowego Nasha: (A1) Osia,galność (A2) Optimum Pareto (A3) O symetryczności (A4) Zgodność ze zmiana, skali użyteczności (A5) Niezależność od możliwości nieistotnych Aksjomaty Shapleya: (S1) O efektywności (S2) O symetryczności ról (S3) O graczu nieistotnym (S4) O addytywności Wlasność 1 (Podstawowa wl. wyplaty). (...) Wlasność 2 (Wlasności strategii zdominowanych). (...) Twierdzenie 3. (O1) Jeśli wektor osia,galny (a1 , . . . , an ) nie jest optimum Pareto, to istnieje taki rozkad prawdopodobieństwa (p1 , . . . , pt ) na zb. ukladów strategii czystych {s̄1 , . . . , s̄t }, że dla wszystkich graczy i ai 6 p1 wi (s̄1 ) + . . . + pt wi (s̄t ) oraz ostra nierówność zachodzi w przynajmniej jednym przypadku. (O2) Jeżeli (a1 , . . . , an ) nie jest optimum Pareto i jest osigalny przez ukad strategii czystych s̄, to powyższy rozklad prawdopodobieństwa istnieje również na zbiorze ukladów strategii czystych, niezawieraja,cym s̄. Wlasność 4. sup wi (σ̄−j ; σj ) = max wi (σ̄−j ; sj ), σj ∈Mj sj ∈Sj inf σj ∈Mj wi (σ̄−j ; σj ) = min wi (σ̄−j ; sj ). sj ∈Sj Twierdzenie 5 (o minimaksie; von Neumann). (...) Twierdzenie 6 (o minimaksie’; von Neumann). (...) Twierdzenie 7 (o dualności). (...) Wlasność 8 (Wlasności poziomów bezpieczeństwa i strategii optymalnych). (...) Wlasność 9 (Wlasności najlepszych odpowiedzi). (...) Twierdzenie 10 (O użyteczności). Jeżeli realcja preferencji jest ≺ jest quasi-porza,dkiem liniowym na L(A) oraz jest monotoniczna i cia,gla, to istnieje funkcja użyteczności u : A → R o naste,puja,cej wlasności: Dla dowolnych loterii p1 [a1 ] + . . . + pk [ak ] i p′1 [a1 ] + . . . + p′k [ak ] p1 [a1 ] + . . . + pk [ak ] ≼ p′1 [a1 ] + . . . + p′k [ak ] ⇔ p1 u(a1 ) + . . . + pk u(ak ) 6 p′1 u(a1 ) + . . . + p′k u(ak ). Ponadto funkcja taka jest wyznaczona jednoznacznie z dokladnościa, do dodatniego przeksztalcenia afinicznego. Wlasność 11 (Wlasności strategii behawioralnych i strategii równoważnych). (...) Twierdzenie 12 (Kuhn 1953). (...) Twierdzenie 13 (O rozwia,zaniu arbitrażowym Nasha). (...) Twierdzenie 14 (Shapley 1953). (...) 1