bioelektronika i teologia światła ks. prof. włodzimierza sedlaka

Nauka – Etyka – Wiara 2011, s. 141–146
BIOELEKTRONIKA I TEOLOGIA ŚWIATŁA
KS. PROF. WŁODZIMIERZA SEDLAKA
Prof. dr hab. inż. Jerzy Lechowski
Międzynarodowa Akademia Nauk AIS San Marino
Wydział Cybernetyki
[email protected]; www.realizatorzy.prv.pl
Streszczenie
Pojęcie bioelektroniki, którą wprowadził Ks. Prof. Sedlak w 1967 roku do
filozofii i teologii jest prawdziwą poezją o życiu Wszechświecie i Bogu. Nazwał
on ją nowym kierunkiem w biologii, w którym reakcje chemiczne i procesy
elektroniczne w organicznych półprzewodnikach są związane zależnościami kwantowomechanicznymi. Wyrazem tego jest model posiadający dwie komplementarne
czyli nierozdzielne i jednakowo ważne strony – chemiczną i elektroniczną.
Wśród pojęć, które wprowadził ks. Prof. Sedlaka do bioeltroniki są takie jak
Biokosmos, biologiczne układy scalone, bion – kwant życia, czy też, Bioplazma,
którą określa jako pojęcie analogiczne do plazmy fizycznej, odnoszące się do
materii ożywionej. Wyraża uogólnione traktowanie życia według uruchomionych
ładunków obu znaków o gęstości zapewniającej kolektywne oddziaływanie.
Kwantowy szew życia definiuje on jako najmniejszy element funkcjonalny ożywionej materii zespalający autogennymi fotonami reakcje chemiczne z procesami
elektronicznymi w ośrodku organicznych półprzewodników
Jeśli chcemy mówić o bioelektronice i bioplazmę taktować jako naukę
o boskiej substancji nie tylko materialnej, mającej cechy fizykochemiczne, to należałoby zacząć od macierzy przepływów sprzężonych w uogólnionym prawie
transportu, w której uwzględnione byłyby wszystkie możliwe zjawiska nie tylko
fizyczne takie np. jak promieniowane elektromagnetyczne, ale również duchowe
czyli informacyjne i emocjonalne wiążące ze sobą różnego rodzaju przepływy.
Abstract: Bioelectronics and the theology of light Very Rev. Professor
Włodzimierz Sedlak
The concept of bioelectronics and bioplasma was introduced by Professor
Reverend Sedlak in 1967. Bioplasma, should not be regarded as having physical
and chemical characteristics, but it should be regarded as a divine substance.
Bioelectrons ought to be connected with transport law, because it includes physical
and spiritual phenomena.
141
1. Uogólnione prawo transportu
W starożytności już Heraklit stwierdził, że wszystko płynie mówiąc „panta
rhei”. Jednakże prawa związane z różnego rodzaju przepływami zaczęto stopniowo
odkrywać dopiero w XIX wieku. Onsager w 1931 roku zauważył m.in. że przyczyną przepływu prądu jest nie tylko napięcie X1, ale również inne gradienty np.
temperatury X2, gradient ciśnienia X3, gradient stężenia X4, jeśli dodamy do tego
jeszcze gradient informacji X5, gradient emocji X6, gradient energii promieniowania X7, to od tych samych gradientów, zwanych również bodźcami, zależeć będą
jak łatwo można stwierdzić: przepływ energii ciepła, przepływy masy, przepływy
informacji, przepływy emocji, oraz przepływy energii promieniowania w sposób
następujący:
ΔU
ΔT
↓
↓
Δp
↓
Δc
↓
U
Ue
i
↓
↓
Eλ
↓
dQ ⎡ C ⎤
= I1 = L11 X1 + L12 X2 + L13 X3 + L14 X4 + L15 X5 + L16 X6 + L17X7
dt ⎢⎣ s ⎥⎦
dQ ⎡ J ⎤
= I2 = L21X1 +L22 X2 + L23 X3 + L24X4 + L25X5 + L26 X6+ L27X7
dt ⎢⎣ s ⎥⎦
dm ⎡ kg ⎤
= I3 = L31 X1 + L32 X2 + L33 X3 + L34X4 +L35 X5 + L36 X6+ L37X7
dt ⎢⎣ s ⎥⎦
dm ⎡ kg ⎤
= I4 = L41 X1 + L42 X2 + L43X3 + L44 X4 +L45 X5 + L46 X6+ L47X7
dt ⎢⎣ s ⎥⎦
dQi ⎡ bit ⎤
= I5 = L51 X1 +L52 X2 + L53 X3 + L54 X4+L55 X5 + L56 X6+ L57X7
dt ⎢⎣ s ⎥⎦
dQe ⎡ bet ⎤
= I6 = L61 X1 + L62 X2 +L63 X3 + L64X4+L65 X5 + L66 X6+ L67X7
dt ⎢⎣ s ⎥⎦
dE ⎡ J ⎤
= I7 =L71 X1 + L72 X2 + L73 X3 + L74X4 +L75X5 + L76 X6+ L77X7
dt ⎢⎣ s ⎥⎦
gdzie: I1, I2, I3, I4, I5, I6, I7 – strumienie:
I1 – natężenia prądu,
I2 – strumień ciepła,
I3 – strumień masy.
I4 – strumień masy ,
I5 – strumień informacji
I 6 – strumień emocji
I7 – strumień promieniowania
142
U U ⋅ γ ⋅S
=
R
l
I U⋅γ
= γ ⋅ gradϕ
J= =
S
l
J = γ gradφ
I=
gdzie: X1, X2, X3, X4, X5, X6, X7 – bodźce lub gradienty potencjałów:
X1 – elektryczny,
X2 – temperatury,
X3 – ciśnienia,
X4 – stężenia,
X5 – informacyjny,
X6 – emocjonalny,
X7 – promieniowania
Lik – przewodność Gik = 1/Rik
Zasada wzajemności Onsagera głosi,że:
Lik = Lki = Gik =
1
1
=
R ik R ki
⎛
⎝
I1 = L11 X1 – prawo Ohma ⎜ I =
U⎞
⎟
R⎠
⎛
ΔT ⎞
⎟
R c ⎟⎠
I2 = L22 X2 – prawo Fouriera ⎜⎜ q =
⎝
⎛
I3 = L33 X3 – prawo Poiseuille’a ⎜⎜ Q =
⎝
Δp ⎞
⎟
R h ⎟⎠
⎛ dm ΔC ⎞
⎟
I4 = L44 X4 – pierwsze prawo Ficka ⎜
=
⎜ dt
⎝
R f ⎟⎠
⎛ dQi U i ⎞
⎟⎟
=
dt
R
i ⎠
⎝
I5 = L55 X5 – prawo przepływu informacji ⎜⎜
⎛ dQe U e ⎞
⎟
=
Re ⎟⎠
⎝ dt
I6 = L66 X6 – prawo przepływu emocji ⎜
I7 = L77 X7 – prawo przepływu energii
gdzie:
143
⎛ dE λ ΔTλ ⎞
⎟
⎜⎜
=
Rλ ⎟⎠
⎝ dt
R=
l
,
γ ⋅S
Rλ =
Rc =
l
,
λ ⋅S
Rh =
8 ⋅ η⋅ l
,
πR 4
Rf =
Δx
,
DS
Ri =
Δx
,
γi ⋅S
Re =
Δx
,
γ eS
Δx
λr S
2. Drugie prawo Ficka
Drugie prawo Ficka określa szybkość zmian stężenia „c” substancji w danym miejscu, podczas dyfuzji, w poszczególnych chwilach
∂c
∂ 2c
=D 2
∂t
∂x
c
t3 > t 2
t 2 > t1
t1
t1 < t 2 < t 3
Rys. 1. Zmiana stężenia w czasie, w określonym miejscu x.
Współczynnik dyfuzji D określa się wzorem:
D=
R ⋅T
1
N 6π ⋅ η ⋅ r
gdzie:
η
r
R
T
N
–
–
–
–
–
współczynnik lepkości dynamicznej,
promień cząsteczki dyfundującej,
stała gazowa,
temperatura cieczy,
liczba Awogadra = Avogadra (JS).
3. Zjawiska sprzężone z przepływami uogólnionymi
Poniżej przedstawione zostały różne zjawiska sprzężone z przepływami
uogólnionymi i tak np.
144
L12 X2 – człon odpowiedzialny za zjawisko termoelektryczne (efekt Seebecka
– różnica potencjału elektrycznego wywołana różnicą temperatur obu złącz w termoparze różnicowej); różnica temperatur powoduje przepływ ładunku.
L21 X1 – efekt Peltiera (drugie równanie Thomsona) – różnica potencjałów
elektrycznych powoduje przepływ „energii cieplnej = ciepła”.
L13 X3 – człon odpowiedzialny za zjawisko przepływu ładunków elektrycznych na cząsteczkach masy przepływającej substancji na skutek gradientu ciśnienia
(wiąże się to również ze zjawiskiem piezoelektrycznym).
L31 X1 – elektroosmoza lub elektroforeza (równanie Saxena), ładunek elektryczny pędzony bodźcem napięcia elektrycznego wywołuje strumień przepływu
masy (ciśnienie elektroosmotyczne). Człon odpowiedzialny za zjawisko elektrokapilarne (np.: odsączanie torfu).
L14 X4 – efekt związany z potencjałem elektrodowym opisanym wzorem
Nernesta
(V1 = V0 +
R ⋅T
ln c ).
z⋅F
Zjawisko spadku napięcia w czasie pobierania prądu ze źródła wskutek
nieuporządkowanych zmian stężenia roztworów – ogniwa stężeniowe (zjawisko
odwrotne do elektroosmozy).
L41 X1 – elektrodyfuzja równanie Nersta – Plancka;
L23 X3 – zjawisko wzrostu temperatury środowiska porowatego, przez który
zachodzi przepływ cieczy lub gazu na skutek wzrostu ciśnienia (dyssypacja energii
– procesy nieodwracalne);
L32 X2 – konwekcja (wiatry na skutek różnicy temperatury);
L24 X4 – człon odpowiedzialny za efekt Dufoura. Polega na sprzężeniu
przepływu ciepła z przepływem składników. Jeżeli w fazie wieloskładnikowej
o jednolitej temperaturze utworzymy gradient stężeń i wywołamy dzięki temu
dyfuzję składników, wówczas dyfuzja ta wytworzy gradient temperatury. Efekt
taki stwierdzili w gazach Dufour, Clausius i Waldman;
L42 X2 – zjawisko odwrotne do efektu Dufoura (termodyfuzja);
L34 X4 – pompy dyfuzyjne;
L43 X3 – prawo Darcy, filtracja;
L45 X5 – przepływ masy (dyfuzja w komórkach organizmów żywych) pod
wpływem bodźca informacyjnego (sterowanej bioprądami);
L54 X5 – przepływ informacji wraz z masowym nośnikiem wywołany
gradientem stężenia miedzy wnętrzem komórki i otoczeniem;
L46 X6 – przepływ masy (dyfuzja w komórkach organizmów żywych)
wywołany bodźcem emocjonalnym;
L5k Xk – przepływ informacji pod wpływem k-tego bodźca;
L6k Xk – przepływ emocji pod wpływem k–tego bodźca;
L7k Xk – przepływ energii promienistej pod wpływem k–tego bodźca.
To uogólnione prawo transportu można również zapisać w formie
macierzowej:
145
ΔU
↓
⎡ L11 X 1
⎡ I1 ⎤
⎢L X
⎢I ⎥
⎢ 21 1
⎢ 2⎥
⎢ L31 X 1
⎢I 3 ⎥
⎢ ⎥ = ⎢L X
⎢ 41 1
⎢I 4 ⎥
⎢ L51 X 1
⎢I 5 ⎥
⎢
⎢I ⎥
6
⎢ L61 X 1
⎢ ⎥
⎢L X
⎢⎣ I 7 ⎥⎦
⎣ 71 1
ΔT
↓
L12 X 2
L22 X 2
L32 X 2
L42 X 2
L52 X 2
L62 X 2
L72 X 2
Δp
Δc
Ui
↓
L13 X 3
L23 X 3
L33 X 3
L43 X 3
L53 X 3
L63 X 3
L73 X 3
↓
L14 X 4
L24 X 4
L34 X 4
L44 X 4
L54 X 4
L64 X 4
L74 X 4
↓
L15 X 5
L25 X 5
L35 X 5
L45 X 5
L55 X 5
L65 X 5
L75 X 5
Ue
↓
L16 X 6
L26 X 6
L36 X 6
L46 X 6
L56 X 6
L56 X 6
L76 X 6
Eλ
↓
L17 X 7 ⎤ ⎡ X 1 ⎤
L27 X 7 ⎥⎥ ⎢⎢ X 2 ⎥⎥
L37 X 7 ⎥ ⎢ X 3 ⎥
⎥ ⎢ ⎥
L47 X 7 ⎥ * ⎢ X 4 ⎥
L57 X 7 ⎥ ⎢ X 5 ⎥
⎥ ⎢ ⎥
L57 X 7 ⎥ ⎢ X 6 ⎥
L77 X 7 ⎥⎦ ⎢⎣ X 7 ⎥⎦
lub krócej w postaci:
[Ii] = [Lik] [Xk]
W rzeczywistości należałoby jeszcze uwzględnić w tych prawach przepływów pewne nieliniowości. W każdym z tych praw zakłada się stałość oporności. Wiadomo jednak, że w miarę np. przepływu prądu przez dany opornik
zmienia się jego oporność na skutek ogrzewania go przez przepływający prąd. Po
uwzględnieniu tych nieliniowości oraz zależnościach przedstawionych w postaci
macierzy, można byłoby mówić nie tylko o właściwościach „bioplazmy”
organizmów żywych, ale również tworzyć pewne modele na zasadzie analogii do
istniejących urządzeń technicznych, budowanych obecnie na układach scalonych.
146