Luty 2015: Św. Antoni - Parafia pw. Wszystkich Świętych

Drodzy Parafianie.
Minął kolejny miesiąc odkrywania dziedzictwa duchowego zapisanego w
naszym „Małym Kościółku”. Wierzę, że był to dla wielu z Was dobry czas
prostego studium biblijnego, które poszerzyło nasze patrzenie na
Starotestamentowe Korzenie naszej wiary. Przed nami kolejny miesiąc a
wraz z nim nowe etapy naszej duchowej wędrówki.
Chciałbym wraz z Wami przyjrzeć się postaci Św. Antoniego, która
wyłoniła się po wielu latach niepamięci. Nie wiemy, dlaczego fresk został
zasłonięty. Przed remontem, oraz w trakcie cząstkowych odkrywek ze
strony parafian nie dotarły żadne informacje, które sugerowałyby, że pod
tynkiem znajduje się ukryty wizerunek Świętego. „Starzy Parafianie” 
pamiętają, że w tym miejscu wisiał obraz św. Anny. Tym większe było, więc
nasze zdziwienie, gdy naszym oczom ujawnił się ukryty pod warstwą tynku
wizerunek „świętego mnicha” Prace konserwatorskie umożliwiły
identyfikację postaci. „Święty mnich” okazał się niezwykle popularnym na
całym katolickim świecie św. Antonim.
Zanim przyjrzymy się wizerunkowi naszego Świętego, zechciejmy przez
chwilę zapoznać się z historią Jego życia. Zacznijmy od kilku dat; urodzony
w 1195 roku, zmarł 13.06.1231 roku, kanonizowany 1232 roku, ogłoszony
doktorem Kościoła w 1946 roku przez Papieża Piusa XII.
Ferdynand Bulonne urodził się w Lizbonie w 1195 r. W młodym
wieku (miał wtedy 15 lat) wstąpił do kanoników regularnych w Coimbrze,
gdzie na uniwersytecie zdobył gruntowne wykształcenie teologiczne.
Przyjął imię Antoni. Później przeszedł do franciszkanów. Spotkał się
osobiście ze św. Franciszkiem z Asyżu. Pragnął głosić Ewangelię w Afryce
zachęcony przykładem pierwszych franciszkańskich misjonarzy. Podjął
nawet takie próby w Maroku, skąd jednak musiał wrócić z powodu
choroby. Skierowano go do pracy w Europie. Apostołował, jako kaznodzieja
ludowy we Włoszech i Francji. W czasie swoich wypraw misyjnych głosił
Słowo wśród chrześcijan, którzy odłączyli się od wiary katolickiej i odrzucili
wiarę w realną obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Ich
centrum było miasteczko Rimini. Stare Kroniki powiadają, że, gdy głosił tam
Słowo mieszkańcy zatykali sobie uszy. Wtedy Antoni poszedł na brzeg
morza i głosił Słowo dla ryb. Wielki dar wymowy, połączony z ascezą i
duchowym żarem, gromadził wokół niego tłumy. Działał na rzecz ubogich i
pojednania. Obdarzony wielu charyzmatami - miał dar bilokacji, czytania w
ludzkich sumieniach, proroctwa. Wykładał filozofię na uniwersytecie w
Bolonii.
W 1230 r. przybył do Padwy. Na kilka tygodni przed śmiercią
zaobserwowano, że w nocy odwiedza Antoniego dzieciątko Jezus, z którym
Antoni rozmawiał. Stąd wziął się zwyczaj przedstawiania Antoniego
trzymającego w objęciach dzieciątko Jezus.
Zmarł w tym mieście 13 czerwca 1231 r. W niespełna rok później
został kanonizowany przez Grzegorza IX. Jego proces kanonizacyjny był
jednym z najkrótszych w historii Kościoła.
Wspomnienie liturgiczne przypada 13 czerwca.
Wizerunek Św. Antoniego, który znajduje się w naszym „Małym
Kościółku” można uznać za klasyczny sposób przedstawiania św.
Antoniego. Przedstawiony jest z Dzieciątkiem, które w niezwykły sposób
obejmuje Świętego, głaszcząc go po szyi. Nasz Święty trzyma w ręku Lilię,
która jest symbolem czystości. Jako mnich zakonnik ślubował czystość i
przeżył całe swoje zaledwie 36 letnie życie w czystości. Warto też zwrócić
uwagę na 3 promienie, które pojawiają się w prawym górnym rogu są one
symbolem Bożej miłości, która przemieniła św. Antoniego. Za ciekawostkę
można uznać, że kolor włosów Dzieciatka Jezus jest lekko rudy. Dlaczego?
W ten sposób nieznany malarz przedstawił biblijną prawdę, że Jezus był
potomkiem Króla Dawida, o którym Pismo mówi, że był rudy. Antoni jest
ubrany w prosty habit franciszkański. Jego niezwykle ostrzyżona głowa,
nawiązuje do ówczesnego zwyczaju strzyżenia u duchownych tzw. tonsury.
To, że Antoni jest przedstawiony, jako mężczyzna bez zarostu jest znakiem,
że umarł w młodym wieku.
Tyle o samym fresku. Jakie inspiracje budzi św. Antoni. W
tradycyjnej ludowej pobożności jest on przywoływany, jako ten, który
potrafi odnaleźć zagubione rzeczy. Stąd często można się spotkać z
wezwaniami w rodzaju, Św. Antoni odszukaj, albo św. Antoni proszę Cię
znajdź mi proszę….
Ja natomiast chciałbym odwołać się do jeszcze jednej praktyki
duchowej związanej z postacią św. Antoniego. Jeżeli będziemy w różnych
kościołach, gdzie znajdują się wizerunki Świętego możemy zauważyć, ze w
pobliżu znajdują się skarbonki z napisem na Chleb św. Antoniego. Chodzi o
zbiórkę jałmużny rozdzielanej wśród ubogich w postaci chleba, ku czci
świętego Antoniego. Jest to pobożna praktyka i zarazem dobroczynne
dzieło ustanowione przez don Antonio Locatelliego w 1887 roku, a
następnie upowszechnione wszędzie tam, gdzie przebywają franciszkanie.
Początki tego obyczaju wiąże się z cudem wskrzeszenia dziecka, które
utopiło się w zbiorniku wodnym. Matka dziecka zwróciła się do Antoniego,
aby je ratował, obiecując w zamian tyle zboża, ile ono waży. Potem rozdała
ziarno ubogim, dając w ten sposób początek owej praktyce charytatywnej.
Do dzisiaj, więc istnieje pobożna praktyka przekazywania pokarmu i ofiar
materialnych z powołaniem się na Świętego Antoniego.
Właśnie ze względu na ten zwyczaj i zbliżający się Wielki Post
chciałbym zachęcić wszystkich Parafian, aby włączyli się w tegoroczne
praktyki jałmużny wielkopostnej. Tradycyjnie zachęcam do uczestniczenia
w naszej akcji „woreczek ryżu” na jeden dzień. Zachęcam również
ofiarować to, co zaoszczędzimy w czasie Wielkiego Postu przez rezygnację z
dobrych rozrywek na jakieś dobre dzieło.
Warto wpatrując się w Antoniego dostrzec w nim człowieka,
głębokiej wiary. Kochał Boga i rozmawiał z Nim w modlitwie, poznawał Go
studiując Pismo Święte, aby następnie służyć ludziom potrzebującym. Oto
droga do naśladowania dla nas wszystkich. Wiara wyrażona w modlitwie,
pogłębiona przez lekturę Pisma Świętego, która działa przez miłość i
służbę. Można, więc św. Antoniego uczynić swoim duchowym towarzyszem
na zbliżający się Wielki Post. Będzie więcej okazji do modlitwy osobistej,
warto przyjąć na siebie dodatkowe umartwienia. (O jałmużnie i służbie już
wspominałem).
Zapraszam na Rekolekcje Wielkopostne, które odbędą się w dniach
od 18 do 22 lutego.
Pozdrawiam Wszystkich Parafian w jedności z Księdzem
Kanonikiem Zdzisławem i prezbiterem Michałem.
Wasz w Mesjaszu prezbiter Adam. Szalom.
Ps. Perełki św. Antoniego: -„Pragnę być rycerzem Chrystusa, giermkiem
Matki Bożej, obrońcą ubogich i Ewangelii”.
„Jeżeli usiądziesz na ostatnim miejscu, będziesz bał się Pana, zachowasz
wiarę i niewinność chrzcielną.”
Rok jubileuszowy z okazji 550 lat Kościoła Parafialnego w Parafii pw.
Wszystkich Świętych w Tarnowie Podgórnym.
„Oni inspirowali wiarę naszych Przodków.”
Wiara działająca przez miłość
Luty 2015