Uchwała Nr /K/2001
Transkrypt
Uchwała Nr /K/2001
Uchwała Nr 7.162.2013 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z dnia 19 marca 2013 roku w sprawie orzeczenia nieważności uchwały Nr L/1443/2013 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej. Na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 18 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 11 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 roku o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 1113) – Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie uchwala, co następuje: §1 Orzeka o nieważności uchwały Nr L/1443/2013 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniającej uchwałę w sprawie zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej z powodu istotnego naruszenia art. 19 pkt 1 lit. a w związku z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 roku Nr 95, poz. 613 z późn. zm.). §2 Na niniejszą uchwałę Miastu Stołecznemu Warszawa przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia za pośrednictwem Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie. UZASADNIENIE W dniu 28 lutego 2013 r. do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie wpłynęła uchwała Nr L/1443/2013 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniająca uchwałę w sprawie zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej. Stosownie do art. 11 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych, przedmiotowa uchwała podlega nadzorowi Izby. Jako podstawę prawną podjęcia badanej uchwały Rada Miasta St. Warszawy wskazała art. 19 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. 1 Badając ww. uchwałę, Kolegium Izby ustaliło, co następuje: Rada Miasta Stołecznego Warszawy zmieniła postanowienia uchwały Nr LII/1600/2009 z dnia 16 kwietnia 2009 r. w sprawie zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłaty targowej m.in., w ten sposób, że w § 5 dodała pkt 5 w brzmieniu cyt.: „5) targowisk jednodniowych – rozumie się przez to targowiska wyznaczone na podstawie uchwał zarządów dzielnic m.st. Warszawy i działające na podstawie nadanych im przez te zarządy regulaminów – w czasie ich funkcjonowania w określonych w regulaminie dniach i godzinach otwarcia” oraz nadała nowe brzmienie załącznikowi Nr 1 do uchwały pn. „Dzienne stawki opłaty targowej na terenie m. st. Warszawy” ustalając w pkt 1 lit. b i c, pkt 2 lit. b i c oraz pkt 3 lit. b i c dzienne stawki przy sprzedaży: a) kwiatów, wieńców, zniczy, świec, grysu w odległości do 500 m od granic cmentarzy; b) kwiatów ciętych”. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie zważyło, co następuje: Rada Miasta Stołecznego Warszawy poprzez wprowadzenie w § 5 pkt 5 uchwały definicji „targowiska jednodniowego” przyjęła odmienną niż w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych definicję „targowiska” oraz uczyniła to bez delegacji ustawowej. Definicja „targowiska” sformułowana została przez ustawodawcę w art. 15 ust. 2 i 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych za „targowiska” uważa się wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż z wyjątkiem budynków lub ich części (art. 15 ust. 2b). Przepisy te nie przewidują kompetencji dla rad gmin na mocy których byłyby one upoważnione do konstruowania definicji legalnych targowiska. Kompetencje uchwałodawcze rad gmin zostały określone w art. 19 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W myśl pkt 1 tego przepisu Rada gminy w drodze uchwały określa zasady ustalania i poboru oraz terminów płatności i wysokości stawek opłat określonych w ustawie, a z mocy pkt 2 rada gminy może zarządzić pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokości wynagrodzenia za inkaso. Przez zasady ustalania i poboru opłaty targowej pozostawione do kompetencji rad gmin, należy rozumieć konieczność uregulowania w uchwałach tych elementów konstrukcyjnych opłat, które nie zostały uregulowane w ustawie, a które wynikają z delegacji ustawowej. Stosownie do art. 94 Konstytucji RP organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, stanowią akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów. Zasady i tryb wydawania aktów prawa miejscowego określa ustawa. Wskazuje na to jednoznacznie przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), który stanowi, że na podstawie 2 upoważnień ustawowych gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy. Taki charakter ma przytoczony w podstawie prawnej badanej uchwały art. 19 ust. 1 lit.a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, który nie przewiduje dla rady upoważnienia do określania definicji normatywnej „targowiska”. Postanowienie zawarte w załączniku do badanej uchwały w części dotyczącej ustalenia stawek opłaty targowej od sprzedaży: a) kwiatów, wieńców, zniczy, świec, grysu w odległości do 500 m od granic cmentarzy przy jednoczesnym wyłączeniu tych artykułów z pkt 1a, 2a i 3a załącznika do uchwały powoduje, że sprzedaż tych artykułów w odległości powyżej 500 m od cmentarza nie zostanie objęta opłatą targową, co narusza wprost przepis art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w myśl którego opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej dokonujących sprzedaży na targowiskach. Za targowiska zaś uważa się wszelkie miejsca, w których prowadzona jest sprzedaż. Ponadto przy sprzedaży kwiatów wykazanej w pkt 1 b i c, 2 b i c oraz 3 b i c załącznika do uchwały można zastosować 2 rodzaje stawek dla kwiatów ciętych tj. przyjętych w pkt 1 c, 2c i 3c oraz stawek przyjętych w pkt 1 b, 2 b i 3 b. Bowiem w ogólnym pojęciu asortymentu „kwiaty” mieszczą się również „kwiaty cięte”. W ocenie organu nadzoru omawiane wyżej regulacje zawarte w załączniku do uchwały są nieprecyzyjne i stwarzają możliwość dowolnej interpretacji, co jest niedopuszczalne w aktach prawa miejscowego, do których zalicza się badaną uchwałę. Zawiera ona bowiem przepisy w charakterze generalnym i abstrakcyjnym, skierowane do nieograniczonej liczby adresatów, które obowiązują na terenie całej gminy. W związku z tym uregulowania zawarte w akcie prawa miejscowego muszą być na tyle czytelne, aby nie powstawały wątpliwości interpretacyjne. Mając na uwadze, że badana uchwała w sposób istotny narusza wskazane wyżej przepisy prawa, Kolegium orzekło jak w sentencji. Przewodniczący Kolegium Wojciech Tarnowski 3