Zabezpieczenie imprez masowych przez PSP

W Akcji 3/2014 W artykule została przedstawiona kwestia zabezpieczania imprez masowych
przez Państwową Straż Pożarną na przykładzie Stadionu Miejskiego w Poznaniu.
Autor poruszył temat przygotowania do prawidłowego zabezpieczenia imprez
masowych, zasad zabezpieczania oraz taktyki działań ratowniczo-gaśniczych.
Zabezpieczenie imprez
masowych przez PSP
na przykładzie Stadionu Miejskiego
w Poznaniu
kpt. Jacek Orlikowski
zastępca dowódcy „Operacji Stadion” podczas Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej EURO 2012
W
iększość definicji, które
znajdziemy w literaturze przedmiotu, określa „imprezę” jako formę spotkania
uczestników, jednorazowego lub
mającego charakter cykliczny, wypełnionego treściami programowymi z zakresu sportu, rekreacji, turystyki, zabaw ruchowych, a także kulturalnej rozrywki.
Impreza masowa natomiast wiąże
się z obecnością dużej liczby uczestników na terenie, na którym dane
wydarzenie się odbywa. Z uwagi
na potencjalne zagrożenia i konieczne działania prewencyjne przewidziano szereg wymogów, jakie muszą zostać spełnione przez organizatorów, aby taka impreza mogła się
odbyć. Zasady organizowania i przeprowadzania imprez masowych oraz
obowiązki i uprawnienia organizatora określono w Ustawie z dnia
20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie
imprez masowych (Dz.U. z 2009 r.,
Nr 62, poz. 504) oraz innych aktach
wykonawczych, takich jak np. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 10 czerw-
ca 2010 r. w sprawie warunków bezpieczeństwa, jakie powinny spełniać
stadiony, na których mogą odbywać
się mecze piłki nożnej (Dz.U. z 2010
r., Nr 121, poz. 820) oraz Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 13 sierpnia 2009
r. w sprawie zakresu instrukcji postępowania w przypadku powstania
pożaru lub innego miejscowego zagrożenia w miejscu i w czasie imprezy masowej (Dz.U. z 2009 r., Nr 135,
poz. 1113).
To do podstawowych obowiązków organizatora należy jednoznaczne określenie charakteru imprezy oraz przewidywanej liczby
uczestników, tzn. czy konkretne
przedsięwzięcie należy rozpatrywać jako imprezę masową.
Zgodnie z zacytowaną powyżej
ustawą organem wydającym zezwolenie na przeprowadzenie imprezy
masowej jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta, właściwy ze względu
na miejsce przeprowadzenia wydarzenia. W celu przeprowadzenia imprezy masowej organizator, nie później niż na 30 dni przed planowanym
terminem jej rozpoczęcia, występuje do organu z wnioskiem o wydanie zezwolenia na przeprowadzenie imprezy masowej oraz zwraca
się do właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) policji, właściwego miejscowo
komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej,
kierownika jednostki organizacyjnej
pomocy doraźnej (pogotowia ratunkowego) i państwowego inspektora sanitarnego z wnioskiem o wydanie opinii o niezbędnej wielkości sił
i środków potrzebnych do zabezpieczenia imprezy masowej, zastrzeżeniach do stanu technicznego obiektu (terenu) oraz o przewidywanych
zagrożeniach.
Skupiając się w tym artykule jedynie na zadaniach organów Państwowej Straży Pożarnej, w powyższym
zakresie właściwy miejscowo komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej wydaje stosowną opinię dotyczącą zabezpieczenia przeciwpożarowego obiektu
w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku. Komendant Państwo31
W Akcji 3/2014
wej Straży Pożarnej, wydając opinię, kieruje się przedłożoną przez
organizatora dokumentacją oraz
ustaleniami z lustracji obiektu (terenu) planowanej imprezy masowej.
Lustrację, która ma na celu ocenę
przygotowania organizatora do zabezpieczenia imprezy, przeprowadza zespół specjalistów ze służb i instytucji (w tym PSP) odpowiedzialnych za bezpieczeństwo.
Przygotowanie
do prawidłowego
zabezpieczenia
imprez masowych
Budowę poznańskiego stadionu zakończono w drugiej połowie 2010
roku. Od tego czasu do Mistrzostw
Europy w Piłce Nożnej (czerwiec
2012 roku) odbył się na nim szereg
meczów piłkarskich oraz innych wydarzeń kulturalnych o charakterze
imprez masowych, które pozwoliły
przećwiczyć wiele różnych wariantów zabezpieczenia tego obiektu.
Okres przygotowań do EURO
2012 wypełniony był szkoleniami,
warsztatami, ćwiczeniami aplikacyjnymi i ćwiczeniami praktycznymi, realizowanymi m.in. dla całej
kadry dowódczej z obszaru zarządzania bezpieczeństwem stadionu. W trakcie powyższych spotkań
i ćwiczeń omawiano wielokrotnie
poszczególne scenariusze zagrożeń, jakie mogą wystąpić podczas
32
meczów piłkarskich i innych imprez
o charakterze masowym. Powyższe
miało na celu doskonalenie współpracy poszczególnych służb w sytuacjach zagrożenia.
Ze względu na to, że stadion jest
trudny do zabezpieczenia, niezbędna była również realizacja ćwiczeń
na tzw. „żywym organizmie”, czyli
ćwiczeń praktycznych prowadzonych w trakcie rozgrywanych meczów, np. reprezentacji polski i ekstraklasy.
W tym celu Państwowa Straż Pożarna utworzyła matrycę zagrożeń
i konsekwentnie zgodnie z nią przeprowadzano ćwiczenia. Dzięki temu
strażacy nie tylko bardzo dobrze poznali topografię obiektu, ale też dowiedzieli się, jak reagować na poszczególne zagrożenia oraz przyzwyczajali się do pracy w bezpośrednim kontakcie np. z kibicami.
Zrealizowane ćwiczenia umożliwiły zorganizować łączność w tych
specyficznych warunkach oraz pozwoliły doskonalić współdziałanie
ze służbami medycznymi, z policją,
służbą informacyjną (stewardami)
i pracownikami ochrony. Nie zapomniano też o szczegółowym zapoznaniu strażaków z instrukcją bezpieczeństwa pożarowego obiektu.
W trakcie rozgrywanych meczów
reprezentacji Polski w 2010 roku
i w 2011 roku oraz na każdym meczu ekstraklasy w sezonie piłkarskim
2011/2012 na stadionie przebywali strażacy z wydziału kontrolno-rozpoznawczego, którzy na bieżąco
sprawdzali m.in. skuteczność wprowadzonych na obiekcie rozwiązań
konstrukcyjnych w zakresie ochrony
przeciwpożarowej, zabezpieczenie
przeciwpożarowe stadionu, umiejscowienie podręcznego sprzętu gaśniczego, sprawdzali też warunki skutecznej ewakuacji. Zwracali uwagę,
czy wszystkie ciągi pieszych, klatki
schodowe, drzwi, bramy są prawidłowo oznakowane i wolne od jakichkolwiek przeszkód. Wyrywkowo sprawdzali też wiedzę pracowników ochrony i stewardów w zakresie znajomości obiektu, umiejętności obsługi podręcznego sprzętu gaśniczego, miejsc
jego usytuowania, warunków i sposobów ewakuacji kibiców ze stadionu.
Konstrukcja stadionu w chwili
wystąpienia sytuacji kryzysowej,
niebezpieczeństwa, zagrożenia życia i zdrowia osób musi umożliwiać
ewakuację widzów z całego obiektu do bezpiecznego miejsca, w czasie nie dłuższym niż 8 minut (standardy europejskie).
Zdobyte podczas odbywających
się w Poznaniu Mistrzostw Europy
w Piłce Nożnej doświadczenia pozwoliły określić pewne standardy
zabezpieczania tego rodzaju imprez
siłami i środkami Państwowej Straży
Pożarnej. Imprezy podzielono w zależności od możliwości wystąpienia
W Akcji 3/2014 zagrożenia na dwa rodzaje: imprezy o podwyższonym ryzyku oraz imprezy o niepodwyższonym ryzyku.
Ustalono, że w przypadku imprez
podwyższonego ryzyka na zabezpieczenie dysponuje się:
– średni samochód ratowniczo-gaśniczy,
– średni samochód ratowniczo-gaśniczy z funkcją ratownictwa technicznego (lub zamiennie co najmniej lekki samochód
ratownictwa technicznego),
– dowódcę zabezpieczenia imprezy masowej,
– grupę operacyjną (według potrzeb dowódcy zabezpieczenia
imprezy masowej),
– inne siły i środki według potrzeb,
tj.: samochód specjalny dowodzenia i łączności, samochód specjalny ratownictwa chemicznego, samochód specjalny z drabiną mechaniczną/samochód specjalny
z podnośnikiem hydraulicznym,
samochód specjalny rozpoznawczo-ratowniczy z przyczepką dekontaminacyjną i/lub medyczną,
zestaw zdalnej detekcji (wykrywanie substancji niebezpiecznych
ciekłych parujący i gazowych).
Natomiast w przypadku imprez
o niepodwyższonym ryzyku:
– średni samochód ratowniczo-gaśniczy,
– średni samochód ratowniczo-gaśniczy z funkcją ratownic-
twa technicznego (lub zamiennie co najmniej lekki samochód
ratownictwa technicznego),
– dowódca zabezpieczenia imprezy masowej.
Zadysponowane na miejsce zabezpieczenia siły i środki Państwowej Straży Pożarnej muszą być przygotowane na realizację zadań związanych z likwidacją wielu rodzajów
zagrożeń, m.in. pożarowych, chemicznych, radiacyjnych, zagrożeń
o charakterze terrorystycznym itp.
Zasady zabezpieczania
imprez masowych
Z ramienia Państwowej Straży Pożarnej za prawidłową realizację zabezpieczenia imprez masowych
na Stadionie Miejskim w Poznaniu
odpowiada „dowódca zabezpieczenia imprezy masowej” (dowódca zabezpieczenia). Dowódca zabezpieczenia (dowódca lub zastępca dowódcy JRG) powoływany jest na czas
trwania wydarzenia rozkazem komendanta miejskiego PSP w Poznaniu, a wszystkie szczegóły określane są w „Planie operacyjnego zabezpieczenia Stadionu Miejskiego w Poznaniu na czas trwania imprezy”. Niniejszy dokument przygotowuje się
co najmniej 4 dni przed planowaną
imprezą masową, zawarte są w nim
wszystkie niezbędne informacje dotyczące zabezpieczenia oraz przedsięwzięć z nim związanych.
Każdorazowo przed meczem piłkarskim lub innym wydarzeniem
na stadionie organizowane są spotkania robocze z przedstawicielami
organizatorów i innymi podmiotami uczestniczącymi w zabezpieczeniu imprezy. W ww. spotkaniach
z ramienia Komendy Miejskiej PSP
w Poznaniu udział bierze zawsze wyznaczony dowódca zabezpieczenia
oraz przedstawiciel Wydziału Kontrolno-Rozpoznawczego.
Dowódca zabezpieczenia w trakcie imprezy ma obowiązek również:
– współdziałać z kierownikiem ds.
bezpieczeństwa imprezy masowej,
– współdziałać z policją i innymi
służbami i instytucjami wspomagającymi,
– znać topografię stadionu i terenu przyległego,
– znać instrukcję bezpieczeństwa
pożarowego stadionu,
– znać obsługę systemu nagłośnienia (tzw. mikrofonu strażaka),
– określać miejsce stacjonowania
sił i środków PSP zabezpieczających imprezę masową,
– przeprowadzać odprawę ze strażakami, omawiając zadania i sposób realizacji zabezpieczenia,
– utrzymywać łączność z podległymi siłami oraz SKKM przez cały
czas trwania imprezy,
– sporządzać każdorazowo po imprezie masowej notatkę zawiera33
W Akcji 3/2014
jącą opis przebiegu zabezpieczenia, wnioski i uwagi do zrealizowanego zabezpieczenia,
– brać udział w organizowanych
spotkaniach dotyczących zabezpieczenia danej imprezy (np. spotkaniach przedmeczowych i spotkaniach pomeczowych),
– kierować działaniami ratowniczymi podczas wystąpienia na stadionie albo w jego obrębie pożaru lub innego miejscowego zagrożenia,
Dowódca zabezpieczenia pełni służbę w punkcie dowodzenia
na stadionie (tzw. Control Room).
W tym miejscu przebywają również:
– kierownik ds. bezpieczeństwa imprezy masowej,
– dowódca sił policji,
– koordynator zabezpieczenia medycznego,
– koordynatorzy służb technicznych i informatycznych,
– szef stewardów,
– przedstawiciel Urzędu Miasta Poznania,
– operatorzy monitoringu stadionowego,
– spiker zawodów.
Control Room to pomieszczenie,
które umożliwia ciągłe monitorowanie zachowań kibiców na stadionie
i wokół obiektu, zapewnia też pełną
koordynację podejmowanych działań w związku z zaistniałymi incydentami i sytuacjami kryzysowymi.
W ww. punkcie dowodzenia zainstalowany jest monitoring wizyjny
stadionu, który pozwala na identyfikację poszczególnych uczestników
meczu i natychmiastowe zapisanie
oraz wydrukowanie zarejestrowanego obrazu. W tym miejscu znajdują się
też monitoring miejski, system nagłośnienia tzw. mikrofon strażaka oraz instrukcja bezpieczeństwa pożarowego.
Zabezpieczenie Stadionu Miejskiego w Poznaniu przez siły i środki Państwowej Straży Pożarnej roz34
poczyna się na dwie godziny przed
planowaną imprezą i odbywa się
z zewnątrz obiektu. Zastępy mają
wyznaczone miejsce stacjonowania
poza „bryłą” stadionu. Pojawienie się
strażaków w obiekcie bez konkretnie wyznaczonych zadań jest z naszego punktu widzenia nieprofesjonalne i niewłaściwe, wynika to z doświadczeń na innych arenach sportowych w Europie Zachodniej (poprzednie Mistrzostwa Europy) oraz
analiz i doświadczeń własnych.
Dopiero w przypadku realnego
zagrożenia, gdy podjęte działania przez służby ochrony lub służby informacyjne są niewystarczające, na prośbę kierownika do spraw
bezpieczeństwa imprezy masowej
do działań kierowane są siły i środki straży pożarnej.
Miejsce usytuowania zastępów
Państwowej Straży Pożarnej powinno umożliwiać:
– łatwy dostęp strażakom do sprzętu ratowniczo-gaśniczego znajdującego się w wozach bojowych,
– szybki i nieutrudniony dostęp
ratowników na trybuny i do pomieszczeń stadionu,
– możliwość sprawnego przegrupowania się każdego z zastępów
wynikająca z ewentualnych potrzeb taktycznych akcji ratowniczo-gaśniczej,
– odgrodzenie ratowników od osób
trzecich.
Oczywiście w szczególnych sytuacjach, np. podczas meczów podwyższonego ryzyka, kiedy zachodzi uzasadnione podejrzenie użycia
przez kibiców zabronionych materiałów pirotechnicznych lub też w innych sytuacjach zagrażających życiu i zdrowiu uczestników wydarzenia, jeszcze przed imprezą dowódca zabezpieczenia powinien rozważyć rozmieszczenie zastępów PSP
w newralgicznych punktach stadionu. Wyznaczone posterunki w mia-
rę możliwości należy zlokalizować
poza zasięgiem wzroku uczestników imprezy. Powyższe musi zostać
skonsultowane z kierownikiem ds.
bezpieczeństwa imprezy masowej.
Taktyka działań
ratowniczo-gaśniczych
Imprezy masowe organizowane
na stadionach wiążą się z możliwością wystąpienia wielu zagrożeń dla
życia i zdrowia osób przebywających na obiekcie. W trakcie spotkania piłkarskiego lub innego wydarzenia na trybunach przebywa tysiące ludzi, o których bezpieczeństwo
powinni zadbać przede wszystkim
organizatorzy imprezy. Zagrożenia
na stadionach mogą być spowodowane takimi czynnikami jak zamach
terrorystyczny, uwolnienie substancji niebezpiecznych, katastrofa budowlana, powstanie pożaru na trybunach lub wewnątrz obiektu,
a przede wszystkim powstanie paniki wśród osób biorących udział
w wydarzeniu.
Dlatego istotne jest, aby konstrukcja obiektu uwzględniała możliwość przemieszczania się dużej
liczby osób. Wymagania te zostały
opisane w Rozporządzeniu Ministra
Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 10 czerwca 2010 roku w sprawie warunków bezpieczeństwa, jakie
powinny spełniać stadiony, na których
mogą odbywać się mecze piłki nożnej
(Dz.U. Nr 121, poz. 820). Przepisami,
które normują kwestie dotyczące organizacji ewakuacji, określono w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 13 sierpnia
2009 roku w sprawie zakresu instrukcji
postępowania w przypadku powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia w miejscu i w czasie imprezy
masowej (Dz.U. Nr 135, poz. 1113).
Najczęstszymi niebezpiecznymi
zdarzeniami, jakie występują na stadionach, są zdarzenia o charakterze
W Akcji 3/2014 pożarowym. Zagrożenia pożarowe
na stadionie mogą wynikać przede
wszystkim z odpalanych i rzucanych
rac świetlnych i petard wniesionych
przez kibiców na trybuny, zapalenia
się odzieży na uczestniku wydarzenia, podpalania szalików, flag klubowych, podpalania siedzisk. Może
również dojść do pożarów małej gastronomi znajdującej się na obiekcie.
Zasadniczą rolę w sytuacji zagrożenia odgrywają Control Room
i przebywający tam dowódca zabezpieczenia. Powinien on przez cały
czas aktywnie monitorować zaistniałą sytuację i odpowiednio reagować.
W pierwszej fazie działań gaśniczych dowódca zabezpieczenia powinien wykorzystać pracowników
ochrony stadionu lub stewardów,
do obowiązków których należy m.in.
usunięcie i ugaszenie rzucanych przez
kibiców na murawę boiska rac i petard. Ww. osoby powinny mieć przeszkolenie w obsłudze podręcznego
sprzętu gaśniczego niezbędnego
do ugaszenia pożarów w zarodku.
Oczywiste jest, że w przypadku
np. zapalenia odzieży na którymś
z kibiców to właśnie pracownicy
ochrony lub stewardzi ze względu na przebywanie w sektorach
trybun najszybciej dotrą do osoby potrzebującej pomocy i muszą
podjąć próbę gaszenia. To właśnie
te służby mają możliwość najwcześniejszego zaobserwowania i zareagowania na zaistniałe zdarzenie.
W sytuacji udziału w likwidacji zagrożenia strażaków zabezpieczających imprezę należy zwrócić uwagę na najdogodniejszy sposób dojścia na sektory zajmowane przez
widzów. Na stadionie w Poznaniu
odbywa się to tylko poprzez klatki
schodowe prowadzące na odpowiednio wyznaczone miejsca trybun. Ratownicy nie mają możliwości swobodnego przemieszczania
się po samych trybunach, co jest
spowodowane istniejącymi ogrodzeniami między sektorami.
Jednak do niebezpiecznych zdarzeń może dojść również wewnątrz
obiektu. Znajdują się tam przecież
liczne pomieszczenia biurowe, pomieszczenia techniczne i magazynowe, szatnie zawodników, serwerownie czy punkty gastronomiczne.
Każde z tych pomieszczeń wyposażone jest w różne odbiorniki prądu
(telewizory, monitory, czajniki elektryczne itp.), które mogą stanowić
potencjalne źródło powstania zagrożenia pożarowego.
W tej sytuacji, podobnie jak w przypadku powstania pożaru na trybunach stadionu, w pierwszej kolejności powinna interweniować ochrona
i obsługa obiektu. Osoby te o zaistniałym zdarzeniu powinny powiadomić
Control Room. W miejsce pożaru, nawet w przypadku udanej próby ugaszenia, należy skierować strażaków
w celu dokonania rozpoznania. Strażacy powinni być wyposażeni m.in.
w sprzęt ochrony dróg oddechowych,
łączność bezprzewodową, latarki i minimum jedną gaśnicę. Wskazane jest,
w miarę możliwości, korzystanie z sieci hydrantów wewnętrznych lub innego podręcznego sprzętu gaśniczego
oraz innych zabezpieczeń przeciwpożarowych stanowiących wyposażenie obiektu. O zastanej sytuacji strażacy mają obowiązek zameldować
dowódcy zabezpieczenia, który odpowiednio do skali zagrożenia podejmuje dalsze decyzje.
W razie niemożności szybkiego
zlokalizowania źródła pożaru osoby przebywające na kondygnacji,
na której rozwija się pożar, powinny zostać niezwłocznie ewakuowane przez ochronę stadionu. Dowódca zabezpieczenia w jak najszybszym
czasie musi podjąć decyzję o ewakuacji części lub całego stadionu. Szybka decyzja pozwoli na rozpoczęcie
ewakuacji oraz niedopuszczenie
do paniki w przypadku, kiedy dym
pojawi się w polu widzenia kibiców.
Osoby opuszczające trybuny powinny być tak kierowane przez obsługę stadionu, by nie utrudniać poruszania się strażakom prowadzącym akcję gaśniczą.
Niestety w każdej z wyżej poruszonych sytuacji może dojść do tzw.
paniki. Jak mówi definicja, panika
to nagły i nieoczekiwany wybuch
silnego i szybko rozprzestrzeniającego się zbiorowego strachu, powodujący gwałtowną ucieczkę.
Powstaniu paniki sprzyjają często
chaos, dezinformacja itp. Niektóre osoby znajdujące się na stadionie/w obiekcie mogą reagować
agresją, zdziwieniem czy osłupieniem. Dlatego najlepszym sposobem przeciwdziałania panice jest
po prostu niedopuszczenie do niej.
35
W Akcji 3/2014
W tym zakresie wiele zależy od organizatora imprezy masowej, ochrony i obsługi obiektu. Organizator
przy pomocy spikera powinien
w spokojny i logiczny sposób przekazać informacje niezbędne uczestnikom imprezy do bezpiecznego
i szybkiego opuszczenia stadionu.
Komunikaty różnej treści, w zależno-
ści od rodzaju zagrożenia, muszą być
odpowiednio wcześniej przygotowane i zatwierdzone przez kierownika
ds. bezpieczeństwa imprezy masowej oraz dowódcę zabezpieczenia.
Obsługa i ochrona powinni zachować daleko idący spokój i zapewnić kierowanie tłumem w ciągach komunikacyjnych obiektu,
a także izolować osoby, których
sposób zachowania może zwiększyć reakcje lękowe u innych.
Tylko współpraca na wysokim poziomie pomiędzy wszystkimi służbami
doprowadzi do sprawnego i skutecznego przeprowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczej i zminimalizuje ewentualną liczbę poszkodowanych. q
Charakterystyka obiektu
Stadion Miejski w Poznaniu jest obiektem klasy Elite.
Obiekt jest jednym z czterech stadionów w Polsce,
na których rozegrano mecze w ramach Mistrzostw
Europy w Piłce Nożnej w 2012 roku. Nowoczesny
i wielofunkcyjny obiekt może pomieścić 42 837
widzów. Zapewniono wszystkie miejsca siedzące,
z czego 260 jest przystosowanych dla osób niepełnosprawnych.
Obiekt zaprojektowano w formie głównych elementów konstrukcyjnych – żelbetowych. W konstrukcji
zastosowano ramy żelbetowe, usytuowane w układzie
poprzecznym w stosunku do płyty boiska w modułach
co 9 m. Układy te zaprojektowano jako żelbetowe
prefabrykowane oraz monolityczne. Cztery trybuny, pokryte membranowym zadaszeniem, tworzą
bryłę stadionu.
Zgodnie z przyjętą koncepcją przeznaczenia poznański
stadion pełni także funkcje dodatkowe. Jest on oczywiście głównie areną wydarzeń piłkarskich, ale poza
rozgrywkami piłkarskimi stadion miejski jest również
areną wydarzeń kulturalnych, głównie koncertów i innych imprez masowych.
Kalendarium największych imprez organizowanych w latach 2010-2013
Pierwszą imprezą masową na nowo wybudowanym
poznańskim stadionie był koncert Stinga z orkiestrą London Royal Philharmonic Orchestra, który
odbył się 20 września 2010 roku. Koncert stanowił oficjalne otwarcie pierwszej w Polsce areny
Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej EURO 2012.
Koncert obejrzało około 30 tysięcy widzów. Pierwszy mecz piłkarski odbył 30 września 2010 roku,
był to mecz Ligi Europejskiej Lech Poznań – Red
Bul Salzburg. W tym dniu na trybunach zasiadło
prawie 41 tysięcy kibiców.
W latach 2010-2013 na Stadionie Miejskim w Poznaniu odbyło się wiele wydarzeń sportowych i kulturalnych stanowiących duże wyzwanie dla służb
zabezpieczających, w tym miejscu należy wymienić
takie imprezy masowe jak:
– 30.09.2010 r. – mecz Ligi Europejskiej KKS Lech
Poznań – Red Bul Salzburg (ok. 41 tysięcy kibiców),
– 4.11.2010 r. – mecz Ligi Europejskiej KKS Lech
Poznań – Manchester City (ok. 42 tysięcy kibiców),
– 17.11.2010 r. – mecz reprezentacji Polski z Wybrzeżem Kości Słoniowej (ok. 42 tysięcy kibiców),
– 1.12.2010 r. – mecz Ligi Europejskiej KKS Lech
Poznań – Juventus Turyn (ok. 40 tysięcy kibiców),
– 20.09.2010 r. – koncert Stinga z orkiestrą London
36
Royal Philharmonic Orchestra (ok. 30 tysięcy widzów).
–6.08.2011 r. – zawody Red Bull X-Fighters (ok.
40 tysięcy widzów).
– 15.11.2011 r. – mecz reprezentacji Polski z Węgrami (ok. 8 tysięcy kibiców),
– 10.06.2012 r. – mecz fazy grupowej EURO 2012
Irlandia – Chorwacja (ok. 40 tysięcy kibiców),
– 14.06.2012 r. – mecz fazy grupowej EURO 2012
Włochy – Chorwacja (ok. 38 tysięcy kibiców),
– 18.06.2012 r. – mecz fazy grupowej EURO 2012
Włochy – Irlandia (ok. 39 tysięcy kibiców),
– 29.06.2013 r. – koncert Alicii Keys (ok. 20 tysięcy
widzów).
Ponadto odbyły się mecze ekstraklasy:
– mecz Lech Poznań – Legia Warszawa w sezonie
2011/2012 obejrzało 33 126 kibiców,
– mecz Lech Poznań – Legia Warszawa w sezonie
2012/2013 obejrzało 40 632 kibiców,
– mecz Lech Poznań – Wisła Kraków w sezonie
2012/2013 obejrzało 30 937 kibiców.
Na uwagę zasługuje również fakt, że średnia frekwencja na poznańskim stadionie w sezonie 2012/2013
wyniosła 22 460 kibiców i jest ona najwyższą średnią spośród wszystkich klubów występujących
w ekstraklasie.