Agnieszka Piotrowska

Transkrypt

Agnieszka Piotrowska
Studia i Materiaïy, 1/2016 (20): 167– 176
ISSN 1733-9758, © Wydziaï ZarzÈdzania UW
DOI 10.7172/1733-9758.2016.20.13
Newsletter wewnÚtrzny
jako instrument wspomagajÈcy realizacjÚ
strategii zarzÈdzania zasobami ludzkimi.
Przykïad UrzÚdu Statystycznego wbKielcach
Agnieszka Piotrowska-PiÈtek*
Artykuï poĂwiÚcony jest praktycznym aspektom zarzÈdzania wbjednostce administracji publicznej. Podejmuje siÚ wb nim problematykÚ komunikowania wewnÚtrznego wb odniesieniu do
wybranych obszarów strategii zarzÈdzania zasobami ludzkimi (ZZL). Celem autorki jest
zaprezentowanie moĝliwoĂci wykorzystania newslettera pracowniczego jako narzÚdzia komunikowania wewnÚtrznego wbprocesie realizacji strategii ZZL. W trakcie prowadzonych rozwaĝañ wykorzystano analizÚ literatury przedmiotu, studium przypadku oraz wyniki badañ
wïasnych autorki. Przedstawiony przykïad newslettera pracowników UrzÚdu Statystycznego
wbKielcach wydaje siÚ dobrÈ praktykÈ wbprocesie komunikowania siÚ wewnÚtrznego, wspomagajÈcÈ realizacjÚ strategii ZZL.
Sïowa kluczowe: zarzÈdzanie zasobami ludzkimi, administracja publiczna, komunikacja
wewnÚtrzna, newsletter wewnÚtrzny.
Nadesïany: 24.06.2015 | Zaakceptowany do druku: 25.07.2015
Internal newsletter as an instrument for supporting
anbimplementationbhuman resources management strategy.
Case study of Statistical Office in Kielce
The article is dedicated to practical aspects of management in public administration. It discusses
the problem of internal communication in relation to selected areas of human resources management (HRM) strategy. The aim of the article is to present opportunities of using an internal
newsletter as abform of communication in the HRM strategy implementation. The analysis is
conducted on the basis of relevant literature, case study and results of the Authors study. The
staff newsletter in the Statistical Office in Kielce presented here seems to be an example of good
practice in internal communication supporting implementation of HRM strategy.
Keywords: human resources management, public administration, internal communication,
internal newsletter.
Submitted: 24.06.2015 | Accepted: 25.07.2015
JEL: D22, H83, M12
* Dr Agnieszka Piotrowska-PiÈtek – UrzÈd Statystyczny wbKielcach, Wydziaï ZarzÈdzania ibModelowania
Komputerowego, Politechnika ¥wiÚtokrzyska.
Adres do korespondencji: Korczyn 27, 26-067 Strawczyn; e-mail: [email protected].
1. Wprowadzenie
Komunikowane siÚ jest jednym zbwarunków funkcjonowania czïowieka wb okreĂlonych grupach spoïecznych – rodzinie,
grupie szkolnej, zakïadzie pracy. MiÚdzy
innymi zbtego powodu problematyka ta jest
przedmiotem rozwaĝañ na gruncie róĝnych dyscyplin nauk spoïecznych – psychologii, socjologii, etnografii, ekonomii oraz
nauk humanistycznych – nauk ob poznaniu
ibkomunikacji spoïecznej. W odniesieniu do
nauk ekonomicznych komunikowanie siÚ
jest przedmiotem dyskusji ib badañ naukowych, przede wszystkim wb ramach marketingu (marketing kadrowy, public relations) oraz zarzÈdzania zasobami ludzkimi
(motywacja, przywództwo, komunikowanie wewnÚtrzne, rozwój zasobów ludzkich,
zarzÈdzanie konfliktem).
W niniejszym artykule autorka podejmuje problematykÚ komunikowania
wewnÚtrznego (zwanego równieĝ pracowniczym lub zespoïowym) wb odniesieniu do
wybranych obszarów strategii zarzÈdzania
zasobami ludzkimi (ZZL). PojÚcia „komunikowanie siÚ” ib„komunikacja” traktowane sÈ
wb niniejszej publikacji zamiennie. Autorka
przyjmuje powszechnie akceptowanÈ wbliteraturze przedmiotu definicjÚ, ĝe jest to proces przekazywania ibodczytywania informacji
oraz sensu, zachodzÈcy co najmniej pomiÚdzy dwoma osobami lub grupami osób (por.:
Marfo-Yiadom, 2008, s. 288–289). Podobnie
zamiennie traktuje sformuïowania „technika
komunikowania” ib„narzÚdzie komunikowania” jako okreĂlenia sposobu ibzespoïu Ărodków (równieĝ ob charakterze technicznym)
dla realizacji procesu komunikowania.
Artykuï skïada siÚ zb czterech czÚĂci.
Poprzedzony jest wprowadzeniem, abzakoñczony podsumowaniem. Celem autorki jest
zaprezentowanie moĝliwoĂci wykorzystania
newslettera pracowniczego jako narzÚdzia
komunikowania wewnÚtrznego wb procesie
realizacji strategii ZZL. W czÚĂci teoretycznej, wb której zastosowano metodÚ analizy
literatury przedmiotu, przedstawiono znaczenie prawidïowego komunikowania siÚ
wewnÈtrz organizacji wbprocesie ZZL. Omówiono moĝliwoĂci ib zasady wykorzystania
wbtym procesie newslettera pracowniczego.
W czÚĂci empirycznej zaprezentowano
przykïad newslettera pracowników UrzÚdu
Statystycznego wbKielcach. Z uwagi na opisowo-eksploracyjny charakter problemu
badawczego zastosowano metodÚ pojedyn-
168
czego studium przypadku (single case study),
opartego na celowym doborze jednostki
badanej. Zgodnie zb zasadÈ triangulacji
metodologicznej wbtego typu badaniu (Wójcik, 2013) wykorzystano informacje pochodzÈce zb obserwacji uczestniczÈcej autorki
oraz analizÚ treĂci dokumentów wewnÚtrznych (w tym aktów prawa wewnÚtrznego)
ib artykuïów zamieszczanych wb newsleterze.
Zaprezentowano równieĝ wyniki badania
ankietowego, którego celem byïa ocena
przez pracowników analizowanej jednostki
funkcji, jakie newsletter speïnia wbprocesie
komunikowania wewnÚtrznego ibwspomagania realizacji strategii ZZL.
2. Komunikowanie wewnÚtrzne
jako podstawa zarzÈdzania
zasobami ludzkimi – implikacje
dla jednostek administracji
publicznej
W literaturze przedmiotu moĝna odnaleěÊ wiele ujÚÊ definicyjnych pojÚcia „komunikacja organizacyjna” (korporacyjna). Na
uwagÚ zasïuguje podejĂcie J.bCornellissena,
który definiuje komunikacjÚ korporacyjnÈ
jako funkcjÚ zarzÈdzania, okreĂlajÈcÈ
ramy efektywnej koordynacji komunikacji
wewnÚtrznej ib zewnÚtrznej wb celu stworzenia ibpodtrzymania korzystnej reputacji
danej organizacji wĂród grup interesariuszy, od których ta organizacja jest zaleĝna
(Cornelissen, 2010, s. 26).
NawiÈzujÈc do przytoczonego podejĂcia
J. Cornellisena, który komunikacjÚ organizacji sytuuje wĂród funkcji zarzÈdzania,
warto wskazaÊ jej cele. E. Marfo-Yiadom,
powoïujÈc siÚ na N. Allena, wymienia
nastÚpujÈce cele, którym sïuĝy komunikacja ibktóre stanowiÈ obtym, ĝe jest ona kluczowa wb procesie zarzÈdzania organizacjÈ
(Marfo-Yiadom, 2008, s. 289):
– komunikujÈc siÚ, wywieramy wpïyw na
pracÚ czïonków organizacji: motywujemy, instruujemy, oceniamy,
– sieci komunikacyjne tworzÈ ludzie ibwiele
zb tego, co komunikujÈ, niesie ze sobÈ
ïadunek emocjonalny, komunikacja zatem
(zarówno formalna, jak ibnieformalna) jest
podstawowym sposobem wyraĝania uczuÊ,
– dziÚki komunikowaniu siÚ zdobywamy
informacje niezbÚdne do sprawowania
funkcji menadĝerskich,
– struktury komunikacyjne iborganizacyjne
ĂciĂle siÚ ze sobÈ wiÈĝÈ.
Studia i Materiaïy 1/2016 (20)
T. Zawadzak zarzÈdzanie komunikacjÈ
traktuje jako spoiwo zarzÈdzania wszystkimi zasobami ib procesami organizacji
(Zawadzak, 2014, s. 53). J. Szaban komunikacjÚ okreĂla „krwioobiegiem” organizacji
(Szaban, 2011, s. 352).
Jednym zb rodzajów komunikacji organizacyjnej jest komunikacja wewnÚtrzna.
Zagadnienie to stosunkowo czÚĂciej podejmowane jest przez badaczy wewnÚtrznego
public relations (por. Budzyñski, Rozwadowska) niĝ na gruncie zarzÈdzania zasobami ludzkimi. Dla obydwu jednak perspektyw moĝna odnaleěÊ wspólne obszary
odpowiadajÈce procesom: motywowania
pracowników, partycypacji pracowników
wbzarzÈdzaniu organizacjÈ oraz wspierania
ich rozwoju zawodowego.
WïaĂciwe komunikowanie siÚ wb organizacji stanowi podstawÚ procesu ZZL.
Realizacja strategii opartej na rozwoju
zasobów ludzkich zaleĝy nie tylko od komunikowania nowych rozwojowych wartoĂci,
ale wbwiÚkszej mierze od tego, na ile pracownicy rozumiejÈ, wbjaki sposób wdraĝane
wartoĂci przekïadajÈ siÚ na ich realnÈ pracÚ
ibangaĝujÈ siÚ wbpostÚpujÈce zmiany (Rogoziñska-Paweïczyk, 2014, s. 28).
B. Rozwadowska zwraca uwagÚ na
kolejny waĝny aspekt komunikowania
wewnÚtrznego. WspóïczeĂnie pïaca nie jest
juĝ dla pracowników jedynym wyznacznikiem satysfakcji. Pracownicy oczekujÈ
informacji. DostarczajÈc jÈ, okazuje im siÚ
zaufanie ibszacunek, dziÚki czemu wzrasta
poziom ich motywacji do pracy. Pracownicy chcÈ byÊ traktowani jak równorzÚdny
partner, który ma swój udziaï wb rozwoju organizacji (Rozwadowska, 2002,
s. 119).
PrzemyĂlane dziaïania zbzakresu komunikacji wewnÚtrznej sÈ doceniane ibzauwaĝane przez pracowników, ĂwiadczÈ obtrosce
ib zaangaĝowaniu zarzÈdzajÈcych wb dobre
relacje wb zespole ib pokazujÈ wolÚ informowania pracowników obtym, co siÚ dzieje
wborganizacji. A. Orliñska zwraca równieĝ
uwagÚ, ĝe prowadzenie dziaïañ zb zakresu
komunikacji wewnÚtrznej leĝy wb interesie
samego pracodawcy. Sprawne porozumiewanie siÚ miÚdzy pracownikami, abzwïaszcza kierownictwem ib podwïadnymi, nie
tylko sïuĝy lepszemu wykonywaniu zadañ,
ale takĝe podnosi efektywnoĂÊ pracy
ibwzmacnia poczucie toĝsamoĂci zatrudnionych. Osoby skutecznie wïÈczone wbsystem
komunikacji wewnÚtrznej bardziej angaĝujÈ
Wydziaï ZarzÈdzania UW
siÚ wbpracÚ, mocniej utoĝsamiajÈ siÚ zborganizacjÈ oraz sÈ mniej skïonne zmieniÊ pracodawcÚ. W rezultacie przekïada siÚ to na
zmniejszenie kosztów zwiÈzanych zb pozyskaniem nowego, wartoĂciowego pracownika, przeszkolenie go ibwdroĝenie wbpracÚ
poprzednika (Orliñska, 2010).
W jednostkach administracji publicznej
podstawowym zasobem sÈ ludzie (Rostkowski, 2012, s. 11). ZdolnoĂÊ do ksztaïtowania ibefektywnego wykorzystania tego
zasobu jest postrzegana jako klucz do
sukcesu funkcjonowania tych organizacji
(por.bSobolewska-Noel, 2013, s. 26).
NieodïÈcznym elementem dziaïañ
kadrowych wb jednostkach administracji
publicznej powinien byÊ proces komunikowania. Sprawny system komunikowania to
klucz do budowania pozytywnej ibprzyjaznej
atmosfery pracy. JednÈ zb podstawowych
zaleĝnoĂci jest zwiÈzek poczucia doinformowania zb zadowoleniem ib pozytywnym
postrzeganiem organizacji. Pracownicy,
którzy majÈ poczucie doinformowania,
sÈ bardziej zadowoleni zb pracy, bardziej
dumni zb pracy wb urzÚdzie, chÚtniej polecajÈ go swoim bliskim, lepiej oceniajÈ swojÈ
organizacjÚ, sÈ mniej chÚtni do zmiany pracodawcy. MnogoĂÊ ibróĝnorodnoĂÊ informacji krÈĝÈcych wb systemie organizacyjnym
jednostek administracji publicznej sprawia,
ĝe dla jego wïaĂciwego funkcjonowania kluczowe staje siÚ odpowiednie zarzÈdzanie
procesem komunikacyjnym (Ksztaïtowanie,
s. 14–15), wbtym dobór form komunikowania siÚ.
Moĝliwe do osiÈgniÚcia korzyĂci
wb komunikacji wewnÚtrznej zaleĝÈ przede
wszystkim od wïaĂciwie dobranych przekazów trafiajÈcych do pracowników za
pomocÈ instrumentów przez nich akceptowanych (Welch, 2012, s. 246). WĂród technik komunikacji wewnÚtrznej W.bBudzyñski
wymienia: intranet, pocztÚ elektronicznÈ,
wydawnictwa firmowe (np. podrÚcznik
wprowadzajÈcy pracownika wb pracÚ wb organizacji, gazetÚ firmowÈ, kronikÚ firmowÈ), tablicÚ ogïoszeñ, imprezy okolicznoĂciowe, ĝyczenia okolicznoĂciowe
ib gratulacje, radiowÚzeï, skrzynkÚ ĝyczeñ
ibzaĝaleñ, wydarzenia specjalne, rekreacjÚ,
konkursy dla pracowników, serwis telefoniczny, system komunikacji bezpoĂredniej,
przemówienia do pracowników, spotkania
bezpoĂrednie, komitety zakïadowe (formacje pracownicze), konferencje ib spotkania
personelu, wizyty zarzÈdu, wzajemne wizyty
DOI 10.7172/1733-9758.2016.20.13
169
personelu Ăredniego szczebla, imprezy dla
pracowników, kluby ibstowarzyszenia, korespondencjÚ okolicznoĂciowÈ, znaczki sïuĝbowe, uniformy firmowe ibkarty sïuĝbowe,
ulotki, programy motywacyjne (Budzyñski,
2008, s. 150–152). Niektóre zbprzywoïanych
narzÚdzi majÈ charakter obowiÈzkowy, inne
fakultatywny, jeszcze inne sÈ efektem inicjatywy samych pracowników.
Naleĝy zauwaĝyÊ, ĝe wb przypadku jednostek administracji publicznej moĝliwoĂci
wykorzystania wyĝej wymienionych form
komunikowania wewnÚtrznego sÈ ograniczone zb uwagi na ograniczenia budĝetowe
(finansowe) oraz sam charakter pracy
(sïuĝba publiczna, motywacja pracowników typu Public Service Motivation, bardziej
sformalizowane stosunki pracy, kultura
organizacyjna mocno okreĂlona poprzez
normatywy postÚpowania).
3. Newsletter pracowniczy
wbkomunikowaniu wewnÚtrznym
organizacji
Niedocenianym przez kadrÚ zarzÈdzajÈcÈ narzÚdziem komunikowania jest
newsletter pracowniczy. W opinii autorki
wbliteraturze przedmiotu zbzakresu komunikowania organizacyjnego nie poĂwiÚca
siÚ temu narzÚdziu dostatecznej uwagi.
Wykorzystanie newslettera wb komunikacji
wewnÚtrznej charakterystyczne jest raczej
dla praktyki organizacji gospodarczych,
korporacyjnych niĝ dla jednostek sektora
publicznego.
Gazeta zakïadowa (zwana równieĝ
newsletterem wewnÚtrznym, firmowym,
gazetÈ pracowniczÈ lub zakïadowÈ) zaliczana jest przez J. TrÚbeckiego do grupy
narzÚdzi „od zarzÈdu wb dóï” (TrÚbecki,
2007, s.b 118). Naleĝy jednak zauwaĝyÊ, ĝe
gazetki mogÈ byÊ wykorzystywane równieĝ
wbtzw. komunikowaniu wbgórÚ (od pracowników do kierownictwa) ib„w bok” (pomiÚdzy pracownikami ib grupami pracowników).
Ogólny cel gazety pracowniczej okreĂla
siÚ zazwyczaj jako dostarczenie bieĝÈcych,
aktualnych informacji ob organizacji oraz
zaspokojenie zapotrzebowania na informacje ze strony pracowników. TraktujÈc to
zagadnienie bardziej szczegóïowo, moĝna
wyróĝniÊ nastÚpujÈce cele newsletterów
firmowych (Wojcik, 2005, s. 742–743; por.:
Wilk, 2004):
170
– ksztaïtowanie kultury organizacyjnej
zorientowanej na otoczenie,
– tworzenie pozytywnego wizerunku organizacji jako pracodawcy,
– wzmacnianie motywacji pracowników do
dobrej pracy,
– popieranie rozwoju karier zawodowych,
– wyjaĂnianie problemów organizacji,
szczególnie spraw spornych, na temat
których krÈĝÈ rozmaite poglÈdy,
– poprawa klimatu wb organizacji wb relacjach kierownictwo-pracownicy,
– popieranie rozwoju zainteresowañ pracowników, gïównie wbczasie wolnym od
pracy.
W odniesieniu do procesu wewnÚtrznego komunikowania siÚ gazeta pracownicza charakteryzuje siÚ nastÚpujÈcymi
zaletami:
– jest jawna, poniewaĝ wszyscy pracownicy otrzymujÈ te same informacje bez
wzglÚdu na miejsce wb hierarchii organizacyjnej; wb przypadku mocno hierarchicznych struktur ibcharakteru stosunku
pracy wbadministracji publicznej cecha ta
jest szczególnie waĝna,
– ma charakter ciÈgïy, informacje docierajÈ do personelu nieprzerwanie, wbstale
okreĂlonych odstÚpach czasu (z reguïy
miesiÚcznych, czasami dwumiesiÚcznych
bÈdě kwartalnych),
– jest atrakcyjna dla pracowników zbuwagi
na atrybut dobrowolnoĂci (atrybut
dobrowolnoĂci wb przypadku zachowañ
pracowniczych urzÚdników mocno okreĂlonych przepisami prawa ibzasadami jest
szczególnie waĝnÈ cechÈ),
– jest aktualna, na jej ïamach omawiane
sÈ bieĝÈce, waĝne sprawy, najbardziej
interesujÈce zbpunktu widzenia pracowników.
Oprócz informowania gazety pracownicze peïniÈ równieĝ waĝnÈ funkcjÚ integracyjnÈ. Nie chodzi tu jednak ob integracjÚ strukturalnÈ, lecz psychologicznÈ. Ich
zadaniem jest ukazanie caïego spektrum
ĝycia organizacji, stÈd teĝ moĝna wb nich
znaleěÊ na przykïad opis ĝycia socjalnego
firmy (Rozwadowska, 2002, s. 127).
M. Sidor-RzÈdkowska zwraca uwagÚ,
ĝe skutecznoĂÊ wewnÚtrznej gazetki zaleĝy
wb duĝej mierze od tego, czy jest postrzegana przez pracowników jako ěródïo
interesujÈcych ib waĝnych informacji oraz
powszechnej jej dostÚpnoĂci (Sidor-RzÈdkowska, 2013, s. 39).
Studia i Materiaïy 1/2016 (20)
4. Komunikowanie wewnÚtrzne
wbprocesie zarzÈdzania
zasobami ludzkimi wbUrzÚdzie
Statystycznym wbKielcach
UrzÚdy statystyczne sÈ jednostkami administracji niezespolonej, naleĝÈ do sïuĝb statystyki publicznej ibpodlegajÈ Prezesowi GUS.
UrzÈd Statystyczny wb Kielcach obejmuje
swoim zasiÚgiem dziaïania obszar województwa ĂwiÚtokrzyskiego wbzakresie m.in.: obsïugi
rejestrów urzÚdowych REGON ib TERYT,
prowadzenia ibrealizowania badañ wynikajÈcych zbprogramu badañ statystyki publicznej,
udostÚpniania ib rozpowszechniania wynikowych informacji statystycznych, popularyzacji
ib promocji statystyki oraz upowszechniania
wiedzy ob statystyce, wspóïpracy zb organami
administracji rzÈdowej oraz organami samorzÈdu terytorialnego.
W UrzÚdzie zatrudnionych jest obecnie
172 pracowników. Ze struktury zatrudnienia widaÊ, ĝe typowym pracownikiem
UrzÚdu jest kobieta wb przedziale wiekowym pomiÚdzy 31. ab 50, rĝ., zb wyksztaïceniem wyĝszym, staĝem pracy powyĝej 15 lat,
zatrudniona na stanowisku specjalistycznym wbKorpusie Sïuĝby Cywilnej.
Zgodnie zbZarzÈdzeniem nr 3 Szefa Sïuĝby
Cywilnejb z dnia 30 maja 2012 r. wb sprawie
standardów zarzÈdzania zasobami ludzkimi
wbsïuĝbie cywilnej, abtakĝe wbcelu doskonalenia polityki zarzÈdzania zasobami ludzkimi
wbUrzÚdzie opracowano Program ZarzÈdzania Zasobami Ludzkimi na lata 2013–2015
(wprowadzony poleceniem sïuĝbowym dyrektora). IntencjÈ autorów Programu byïo przygotowanie uĝytecznego ib majÈcego wymiar
aplikacyjny dokumentu. Dlatego teĝ etapem
wstÚpnym do stworzenia Programu byïa diagnoza, która objÚïa: strukturÚ zatrudnienia,
organizacjÚ zarzÈdzania, nabór do sïuĝby
cywilnej oraz przyjÚcia do pracy poza korpusem, systemy ocen, szkoleñ ibrozwoju zawodowego, mechanizmy motywacji, wynagrodzenia oraz fluktuacjÚ zatrudnienia.
W ramach strategii ZZL wb UrzÚdzie
Statystycznym wbKielcach za najistotniejsze
cele uznaje siÚ:
– zagwarantowanie odpowiedniego potencjaïu zasobów ludzkich, tj. wykwalifikowanych, kompetentnych ib zmotywowanych pracowników;
– zwiÚkszenie efektywnoĂci funkcjonowania pracowników wb ramach spójnie
ibnowoczeĂnie zarzÈdzanej organizacji;
Wydziaï ZarzÈdzania UW
– wzmocnienie wizerunku UrzÚdu jako
pracodawcy ib stworzenie sprzyjajÈcych
warunków do realizacji zawodowej pracowników;
– stworzenie instytucji przyjaznej dla
klienta (sprawozdawcy, respondenta,
osób ibpodmiotów korzystajÈcych zbzasobów informacyjnych statystyki publicznej) ibpracownika.
W Programie wyodrÚbniono nastÚpujÈce
obszary funkcjonalne: organizacja ZZL,
nabór ib wprowadzenie do pracy, motywowanie, rozwój ib szkolenia, rozwiÈzanie
stosunku pracy. W kaĝdym obszarze zdefiniowano cele szczegóïowe oraz konkretne
dziaïania, wyznaczono czas realizacji oraz
przyjÚto wskaěniki monitoringu.
Jak przedstawiono wb pierwszej czÚĂci
artykuïu, prawidïowa realizacja wszystkich
funkcji personalnych wymaga sprawnego
wewnÚtrznego systemu komunikowania.
Stosowane wbUrzÚdzie instrumenty komunikacji wewnÚtrznej wynikajÈ zb tego, ĝe
omawiana organizacja jest jednostkÈ administracji publicznej, abtakĝe uwarunkowane
sÈ okreĂlonÈ kulturÈ organizacyjnÈ ibrealizowanÈ strategiÈ ZZL. PodzieliÊ moĝna je
nastÚpujÈco:
– instrumenty zwiÈzane zb zapewnieniem
ib realizacjÈ formalnego ïadu wewnÚtrznego, m.in.: zarzÈdzenia wewnÚtrzne
dyrektora, polecenia sïuĝbowe, procedury, wytyczne, godziny dyĝuru dyrektora UrzÚdu, instytucja mÚĝa zaufania,
zebrania problemowe, spotkania dyrektora zb pracownikami wb ramach okresowej oceny pracowniczej, formacje pracownicze (np. Komisja socjalna),
– instrumenty miÚkkie, zwiÈzane bezpoĂrednio zb ksztaïtowaniem poĝÈdanej
kultury organizacyjnej ib realizacjÈ strategii ZZL, m.in.: Intranet (portal korporacyjny), poczta elektroniczna, newsletter pracowniczy, standardy, zasady,
zebrania, spotkania okolicznoĂciowe
ibintegracyjne, ĝyczenia okolicznoĂciowe
ibgratulacje, nagrody, formacje pracownicze (np. Zespóï ds. standardów obsïugi
klienta).
Powyĝszy podziaï ma oczywiĂcie charakter umowny. Niektóre instrumenty
wskazane jako zapewniajÈce formalny ïad
wewnÚtrzny, ib które rodzÈ skutki ob charakterze normatywnym dla pracowników,
równieĝ majÈ na celu realizacjÚ przyjÚtej
polityki ZZL. Naleĝy dodaÊ, ĝe zaprezen-
DOI 10.7172/1733-9758.2016.20.13
171
towana lista nie wyczerpuje wszelkich stosowanych form komunikacji, szczególnie
wbujÚciu horyzontalnym (relacje pomiÚdzy
pracownikami ib grupami pracowniczymi)
ib nielinearnym. Przykïady te dajÈ jednak
poglÈd, ĝe wb procesie komunikowania
wewnÚtrznego wbUrzÚdzie wykorzystywane
sÈ róĝnorodne ibzróĝnicowane instrumenty.
5. Newsletter pracowników
UrzÚdubStatystycznego wbKielcach
Jednym zb instrumentów komunikacji
wewnÚtrznej, wspomagajÈcym realizacjÚ
przyjÚtego programu ZZL wbUrzÚdzie, jest
newsletter pracowniczy. Z uwagi na specyfikÚ pracy wydawany jest wbformie elektronicznej ibpublikowany na portalu korporacyjnym. Taki sposób publikacji nie generuje
kosztów zwiÈzanych zbtradycyjnymi wydawnictwami, ab umieszczony wb intranetowym
repozytorium jest dostÚpny caïy czas, co,
jak pokazujÈ Ăwiatowe badania, zyskuje
uznanie wĂród pracowników (Welch, 2012,
s. 251). Newsletter wbobecnej formule jest
wydawany od trzech lat, regularnie, wbmiesiÚcznych odstÚpach czasu. Redagowany
jest przez pracowników dwóch wydziaïów,
które zaangaĝowane sÈ wb realizacjÚ programu ZZL oraz polityki komunikowania
siÚ zbotoczeniem. W pracach nad newsletterem uczestniczy równieĝ kadra zarzÈdzajÈca ibpracownicy innych wydziaïów.
W strukturze newslettera moĝna wyróĝniÊ elementy (rubryki) obcharakterze staïym
oraz periodycznym, wbzaleĝnoĂci od bieĝÈcych potrzeb. Artykuïy sÈ krótkie ib pisane
przystÚpnym jÚzykiem.
Newsletter, wb intencji kadry zarzÈdzajÈcej, ma peïniÊ funkcje nie tylko informacyjne, lecz takĝe motywacyjne, integracyjne
ibwspomagajÈce rozwój zawodowy pracowników. Zaspokaja zatem, oprócz potrzeb
poznawczych, równieĝ potrzeby ekspresji
emocjonalnej, afiliacji (grupa zawodowa),
bezpieczeñstwa (w zakresie dostÚpu do
informacji), samorealizacji. W tabeli 1
przedstawiono funkcje, jakie newsletter
speïnia wraz zb podaniem przykïadowych
rubryk oraz tematyki artykuïów, które wpisujÈ siÚ wbrealizacjÚ danej funkcji.
Layout newslettera, utrzymany wbnowoczesnej kolorystce ib formie graficznej, ma
charakter wzglÚdnie staïy. W zaleĝnoĂci od
Tabela 1. Funkcje wewnÚtrznego newslettera pracowników UrzÚdu Statystycznego wbKielcach
Realizowana funkcja wbkontekĂcie ZZL
Informacyjna (bieĝÈca informacja,
zapowiedzi ibuzasadnienia dla
wprowadzanych zmian)
Przykïady rubryk
Przykïadowe tytuïy/tematy
artykuïów
Rubryka dyrektora; Sprawozdanie zbrealizacji
Zakïadowego Funduszu
Z prac Wydziaïów; ¥wiadczeñ Socjalnych;
O tym, co robimy
System Elektronicznego
dla innych;
Obiegu Dokumentów oczami
Seminaria.
Konferencje;
O czym kaĝdy
wiedzieÊ powinien;
uĝytkownika;
Procesy – cele – kompetencje,
czyli zintegrowane zarzÈdzanie
wbUrzÚdzie
Z ĝycia UrzÚdu
Motywacyjna (zachÚcanie do rozwoju
Sukcesy naszych
zawodowego ibosobistego, wzmacnianie pracowników;
poĝÈdanych postaw)
Pasje naszych
pracowników
Integracyjna (budowanie klimatu
Rubryka dyrektora;
wspóïpracy, kreowanie wizerunku
Z ĝycia UrzÚdu
instytucji nowoczeĂnie zarzÈdzanej
ibprzyjaznej dla pracownika, wzmacnianie
spójnoĂci grup zawodowych)
Doktorant na finiszu;
Jak odnaleěÊ siÚ wbutytuïowanym
Ăwiecie ekspertów, czyli wraĝenia
zbkonferencji naukowej
¿yczenia okolicznoĂciowe
(np.bzbokazji Dnia Sïuĝby
Cywilnej);
Ale ubaw – dowcipy oburzÚdnikach
½ródïo: opracowanie wïasne.
172
Studia i Materiaïy 1/2016 (20)
Rysunek 1. Struktura respondentów zbuwagi na aktywnoĂÊ czytelniczÈ wzglÚdem newslettera (N-71)
Jestem regularna/ym czytelniczką/czytelnikiem, czasami wracam
do danego numeru kilka razy, rozmawiam na temat artykułów
z koleżankami/kolegami z pracy lub członkami rodziny (mężem, żoną)
9
Czytam Kie@usika regularnie
39
Czytam Kie@usika od czasu do czasu
Sięgam do Kie@usika raczej wtedy kiedy ktoś (np. koleżanka z pracy)
lub coś (np. ważny artykuł) mnie do tego nakłoni
21
2
0
10
20
30
40
½ródïo: opracowanie wïasne na podstawie wyników badania.
Rysunek 2. Struktura ocen stwierdzenia „Kie@usik informuje mnie, co dzieje siÚ wbUrzÚdzie” (N-71)
zdecydowanie się zgadzam
26
raczej zgadzam się
nie mam zdania
raczej się nie zgadzam
38
3
4
zdecydowanie się nie zgadzam 0
0
10
20
30
40
½ródïo: opracowanie wïasne na podstawie wyników badania.
pór roku lub okolicznoĂci konstrukcja graficzna ibkolorystyczna jest wzbogacana, tak
aby podkreĂlaïa prezentowane treĂci.
W celu oceny funkcji, jakie speïnia newsletter wb procesie komunikacji wewnÚtrznej wb UrzÚdzie, przeprowadzono indywidualne badanie ankietowe metodÈ CAWI
(przy wykorzystaniu narzÚdzi Google
Docs). Ankieta byïa skierowana do wszystkich pracowników UrzÚdu ib byïa aktywna
wb dniach 15–20 lutego 2015 roku. Uzyskano 71 wypeïnionych ankiet, co odpowiada 56,8% pracowników, dla których
komputer zb dostÚpem do Internetu jest
podstawowym narzÚdziem pracy. W kwestionariuszu ankiety zastosowano skalÚ opisowÈ oraz piÚciostopniowÈ skalÚ Likerta,
która jest najczÚĂciej wykorzystywana do
badania ibpomiaru postaw.
Celem dwóch pierwszych pytañ zbkwestionariusza ankiety byïo okreĂlenie typowych
wbzakresie aktywnoĂci czytelniczej pracowników. Ponad 67% respondentów czyta newsletter regularnie (w tym ponad 12% wykazuje duĝe zainteresowanie Kie@usikiem,
wyraĝajÈce siÚ np. wracaniem do danego
numeru), ab prawie 30% od czasu do czasu
Wydziaï ZarzÈdzania UW
(rysunek 1). 38% badanych czyta caïy numer,
ab ponad 53% przeglÈda caïy numer ib czyta
artykuïy wybiórczo. 8,5% badanych czyta
wybrane, ulubione rubryki.
Kolejne pytania wb kwestionariuszu
odnosiïy siÚ do oceny funkcji, jakie newsletter peïni wb komunikacji wewnÚtrznej
wb UrzÚdzie. Ponad 90% badanych zgadza siÚ1 ze stwierdzeniem, ĝe „Kie@usik
informuje mnie, co siÚ dzieje wbUrzÚdzie”
(rysunek 2).
Newsletter firmowy moĝe byÊ pïaszczyznÈ omawiania zmian, wyjaĂniania kwestii
spornych czy teĝ prezentacji powodów
podjÚcia przez kadrÚ zarzÈdzajÈcÈ okreĂlonych decyzji. Poproszono zatem respondentów ob ocenÚ stwierdzenia „Kie@usik
pomaga mi zrozumieÊ zmiany wb UrzÚdzie”. Jak widaÊ z danych przedstawionych
na rysunkub 3, ponad 53% respondentów
zgadza siÚ zb tym stwierdzeniem2. Wydaje
siÚ zatem, ĝe wb przypadku wprowadzania
zmian ibprzekazywania informacji pracownikom na ten temat, newsletter moĝe peïniÊ
funkcjÚ pomocniczÈ wzglÚdem innych form
komunikowania wewnÚtrznego. Zb pewnoĂciÈ nie moĝe zastÈpiÊ bezpoĂredniego kon-
DOI 10.7172/1733-9758.2016.20.13
173
Rysunek 3. Struktura ocen stwierdzenia „Kie@usik pomaga mi zrozumieÊ zmiany wbUrzÚdzie” (N-71)
zdecydowanie się zgadzam
9
raczej zgadzam się
29
nie mam zdania
19
raczej się nie zgadzam
12
zdecydowanie się nie zgadzam
2
0
10
20
30
½ródïo: opracowanie wïasne na podstawie wyników badania.
taktu, pozwalajÈcego na interakcjÚ ibdodatkowe wyjaĂnienia.
JednÈ zb zakïadanych przez kadrÚ zarzÈdzajÈcÈ UrzÚdu funkcji newslettera jest
wspomaganie procesów pobudzania rozwoju
zawodowego pracowników, tworzenie pozytywnego klimatu wokóï postaw otwartych
na ciÈgïe doskonalenie siÚ. Staïym elementem kaĝdego numeru sÈ zatem informacje
na temat sukcesów zawodowych pracowników. Dla ponad 52% respondentów lektura
takich artykuïów jest czynnikiem motywujÈcym do pracy3 (rysunek 4), ab dla prawie
48% równieĝ do indywidualnego rozwoju
zawodowego.
Waĝnym celem strategii ZZL wb UrzÚdzie jest budowanie dobrego klimatu pracy
wb UrzÚdzie. Ponad 57% respondentów
zgadza siÚ ze stwierdzeniem, ĝe newsletter
pomaga wbrealizacji tego celu, prawie 33%
respondentów nie ma na ten temat zdania,
abniecaïe 9% jest odmiennego zdania.
W Ăwietle zaprezentowanych powyĝej
wyników nie ulega wÈtpliwoĂci, ĝe newsletter wbopinii pracowników jest istotnym
instrumentem komunikacji wewnÚtrznej
wb UrzÚdzie, który wspomaga realizacjÚ
strategii ZZL.
6. Wnioski
Komunikacja wewnÚtrzna jest podstawowym warunkiem egzystencji kaĝdej
organizacji. Ludzie, jako istoty spoïeczne,
komunikujÈ siÚ bowiem ze sobÈ nie tylko
wbcelu zaspokojenia swoich indywidualnych
potrzeb, ale równieĝ by utrzymaÊ ib rozwijaÊ tworzone przez siebie organizacje (Stor,
2010, s. 381).
WïaĂciwie prowadzona komunikacja
wewnÚtrzna jest platformÈ nowoczesnego
zarzÈdzania, poniewaĝ wzbudza zaufanie ib przeciwdziaïa izolacji, porzÈdkuje
dziaïania, ale teĝ nadaje im gïÚbszy sens.
Komunikacja wewnÚtrzna sprzyja równieĝ
wzrostowi efektywnoĂci pracy. Poinformowani pracownicy czujÈ siÚ waĝni ib wartoĂciowi, lepiej zmotywowani do wykonywania powierzonych im zadañ. UtoĝsamiajÈ
siÚ zb organizacjÈ ib majÈ poczucie odpowiedzialnoĂci za niÈ. CzÚĂciej teĝ wykazujÈ siÚ wïasnÈ inicjatywÈ (Rozwadowska,
Rysunek 4. Struktura ocen stwierdzenia „Artykuïy ob sukcesach zawodowych koleĝanek ib kolegów
motywujÈ mnie do pracy” (N-71)
zdecydowanie się zgadzam
11
raczej zgadzam się
26
nie mam zdania
22
raczej się nie zgadzam
zdecydowanie się nie zgadzam
0
8
4
10
20
30
½ródïo: opracowanie wïasne na podstawie wyników badania.
174
Studia i Materiaïy 1/2016 (20)
2002, s. 120). Efektywna komunikacja
pozytywnie wpïywa na relacje, wzmacnia
zachowanie zorientowane na cel ibpomaga
stworzyÊ wiÚzi zaufania pomiÚdzy luděmi
pracujÈcymi wb organizacyjnych grupach
(Marfo-Yiadom, 2008, s. 288).
Komunikacja wewnÚtrzna wborganizacji
wedïug badañ przeprowadzonych metodÈ
delfickÈ wĂród liderów europejskich stowarzyszeñ komunikacji wewnÚtrznej jest
postrzegana jako interdyscyplinarna funkcja zarzÈdzania, integrujÈca elementy
zarzÈdzania zasobami ludzkimi, komunikowania siÚ ib marketingu (Tkalac-Vercic,
Vercic ibSriramesh, 2012).
Pod adresem zarzÈdzania zasobami ludzkimi wbjednostkach administracji publicznej
formuïuje siÚ wiele uwag krytycznych. Jak
pisze M. Sidor-RzÈdkowska, wciÈĝ jeszcze
funkcjonujÈ instytucje, wb których, obserwujÈc dziaïania zwiÈzane zb kierowaniem
luděmi, moĝna odnieĂÊ wraĝenie, ĝe czas
siÚ zatrzymaï (Sidor-RzÈdkowska, 2013,
s.b9). Na tym tle zaprezentowany wbartykule
przypadek UrzÚdu Statystycznego wb Kielcach wydaje siÚ pozytywnie wyróĝniajÈcym
siÚ przykïadem jednostki administracji
publicznej.
Jak przedstawiono wb artykule, niezbÚdnym elementem wbprocesie ZZL wbjednostkach administracji publicznej jest wïaĂciwa
komunikacja wewnÚtrzna. WykorzystujÈc
odpowiednio dobrane do tego typu organizacji instrumenty komunikowania, kadra zarzÈdzajÈca ma moĝliwoĂÊ ksztaïtowania poĝÈdanych postaw pracowników, wzmacniania ich
identyfikacji zb grupÈ zawodowÈ, pobudzania rozwoju zawodowego ib osobistego oraz
kreowania wïaĂciwego klimatu pracy. Jak
zauwaĝa J. Szaban, istotne jest wykorzystanie nowoczesnych narzÚdzi komunikowania
przy jednoczesnym niezaniedbywaniu komunikacji bezpoĂredniej (Szaban, 2011, s.b352).
Wbjednostkach administracji publicznej katalog moĝliwych instrumentów komunikowania siÚ jest ograniczony wb porównaniu do
sektora przedsiÚbiorstw, zbuwagi na ograniczenia zarówno formalne, jak ib finansowe.
Naleĝy równieĝ zwróciÊ uwagÚ, ĝe zarzÈdzanie organizacjami publicznymi charakteryzuje mniejsza autonomia kadry zarzÈdzajÈcej
(Koĝuch, 2004, s. 94), co ma wpïyw na realizacjÚ poszczególnych strategii funkcjonalnych (m.in. ZZL).
Przedstawiony wbartykule przykïad newslettera jest skutecznym narzÚdziem wbprocesie komunikowania siÚ wewnÚtrznego
Wydziaï ZarzÈdzania UW
organizacji. ¥wiadczy obtym równieĝ wyróĝnienie go jako dobrej praktyki, rozwiÈzania
wspierajÈcego procesy zarzÈdcze, wbramach
projektu realizowanego przez firmÚ PWC
na zlecenie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów wb latach 2014–2015 Procesy. Cele.
Kompetencje. Zintegrowane ZarzÈdzanie
wbUrzÚdzie (PWC, 2015, s. 83–84). Wyniki
zaprezentowanego badania ankietowego
pokazujÈ, ĝe wb opinii pracowników jest
dobrym komunikatorem ab jego charakter
ib struktura wpisujÈ siÚ wb realizacjÚ celów
strategii ZZL wbUrzÚdzie.
Przypisy
1
2
3
Odpowiedzi: „zdecydowanie siÚ zgadzam”
ib„raczej siÚ zgadzam”.
Odpowiedzi: „zdecydowanie siÚ zgadzam” ib „raczej siÚ zgadzam”.
Odpowiedzi: „zdecydowanie siÚ zgadzam”
ib„raczej siÚ zgadzam”.
Bibliografia
Budzyñski, W. (2008). Public relations. Strategia
ib nowe techniki kreowania wizerunku. Warszawa:
Poltext.
Cornelissen, J. (2010). Komunikacja korporacyjna:
przewodnik po teorii ibpraktyce. Warszawa: Wolters
Kluwer Polska.
Koĝuch, B. (2004). ZarzÈdzanie publiczne wb teorii
ib praktyce polskich organizacji. Warszawa: Wydawnictwo Placet.
Ksztaïtowanie procesu komunikacji wewnÚtrznej
wb urzÚdzie, http://www.kruszyna.com/aktualnosci/
caf_podrecznik.pdf (01.03.2015).
Marfo-Yiadom, E. (2008). Zasady zarzÈdzania.
’ódě: Wydawnictwo Wyĝszej Szkoïy Humanistyczno-Ekonomicznej wb’odzi.
Orliñska, A. (2010). Zainteresuj, zaangaĝuj, przyzwyczaj, czyli jak przygotowaÊ magazyn wewnÚtrzny,
http://www.proto.pl/artykuly/zainteresuj-zaangazujprzyzwyczaj-czyli-jak-przygotowac-magazynwewnetrzny (01.03.2015).
PWC (2015). Vademecum skutecznego wdraĝania
zmian. Warszawa.
Rogoziñska-Paweïczyk, M.A. (2014). Komunikacja
jako narzÚdzie rozwoju zasobów ludzkich. ZarzÈdzanie Zasobami Ludzkimi, 1.
Rostkowski, T. (2012). Strategiczne zarzÈdzanie zasobami ludzkimi wbadministracji publicznej. Warszawa:
Wolters Kluwer Polska.
Rozwadowska, B. (2002). Public Relations. Teoria.
Praktyka. Perspektywy. Warszawa: Wydawnictwo
Studio Emka.
DOI 10.7172/1733-9758.2016.20.13
175
Sidor-RzÈdkowska, M. (2013). ZarzÈdzanie zasobami ludzkimi wb administracji publicznej. Ocena
ib rozwój czïonków korpusu sïuĝby cywilnej. Warszawa: LEX abWolters Kluwer business.
Sobolewska-Noel, J. (2013). Rynkowe trendy
ibkoncepcje wbdziedzinie zarzÈdzania wbadministracji publicznej jako odpowiedě na potrzeby reform
wspóïczesnej administracji publicznej. ZarzÈdzanie
Publiczne, 1(21).
Stor, M. (2010). Komunikowanie siÚ wborganizacji.
W: T. Listwan (red.), ZarzÈdzanie kadrami. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Szaban, J. (2011). ZarzÈdzanie zasobami ludzkimi
wb biznesie ib wb administracji publicznej. Warszawa:
Difin.
Znaczenie spoïeczne ib kierunki rozwoju. Warszawa:
Wyĝsza Szkoïa Informatyki ib ZarzÈdzania wb Rzeszowie: Wydawnictwo Naukowe PWN.
UrzÈd Statystyczny wb Kielcach (2013). Program
ZarzÈdzania Zasobami Ludzkimi na lata 2013–2015.
Kielce.
Welch, M. (2012). Appropriateness and Acceptability: Employee Perspectives in Internal Communication. Public Relations Review, 38.
Wilk, K. (2004). Gazeta firmowa. Zastosowanie
metody okreĂlania ról pracowników wb redagowaniu
biuletynu wewnÚtrznego przedsiÚbiorstwa, http://www.
proto.pl/artykuly/gazeta-firmowa (01.03.2015).
Wojcik, K. (2005). Public relations. Wiarygodny dialog zbotoczeniem. Warszawa: Placet.
Tkalac-Vercic, A., Vercic, D. ibSriramesh, K. (June
2012). Internal communication: Definition, parameters and the future. Public Relations Review, 38(2).
Wójcik, P. (2013). Znaczenie studium przypadku
jako metody badawczej wbnaukach obzarzÈdzaniu.
E-mentor, 1(48).
TrÚbecki, J. (2007). Relacje wewnÚtrzne. W: J.
OlÚdzki ib D. Tworzydïo (red.), Public relations.
Zawadzak, T. (2014). ZarzÈdzanie wb organizacjach
sektora publicznego. Warszawa: Difin.
176
Studia i Materiaïy 1/2016 (20)