Program funkcjonalno - użytkowy - Urząd Miasta Międzyrzec Podlaski
Transkrypt
Program funkcjonalno - użytkowy - Urząd Miasta Międzyrzec Podlaski
Załącznik nr 4 PROGRAM FUNKCJONALNO – UŻYTKOWY Nazwa zamówienia: Zagospodarowanie Zespołu Pałacowo-Parkowego w Międzyrzecu Podlaskim Adres: ul. Lubelska63 Międzyrzec Podlaski Działki Nr 245/3, 243/22, 243/27, 250/12, 243/18, 248/2, 243/17 Obręb Nr 0003 Jedn. ewid. 060101_1 Międzyrzec Podlaski Zamawiający: Miasto Międzyrzec Podlaski ul. Pocztowa 8 21-560 Międzyrzec Podlaski Spis zawartości programu: - część opisowa - cześć informacyjna - plan sytuacyjny – koncepcja PRZEPISY PRAWNE: 1) Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane 2) Rozporządzanie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego 3) Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego 4) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie 5) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę i dróg pożarowych Opracował: Krzysztof Krawiec upr. bud. Nr 520/BP/90 Międzyrzec Podlaski, wrzesień 2015 r. 1 I. CZĘŚĆ OPISOWA 1. Opis przedmiotu zamówienia Przedmiotem zamówienia jest zaprojektowanie robót budowlanych zagospodarowaniu Zespołu Pałacowo-Parkowego w Międzyrzecu Podlaskim. polegających na Opis ogólny przedmiotu zamówienia 1. Warunki gruntowo-wodne Na podstawie mapy morfo i litogenetycznej dla gminy Międzyrzec Podlaski w skali 1:50000 teren, na którym zlokalizowane będą projektowane obiekty budowlane leży na obszarze moreny falistej (dennej). Jest to obszar o płaskiej powierzchni, zbudowany z piaszczystej gliny i piasków gliniastych. Na terenie objętym projektem nie były prowadzone w latach ubiegłych żadne roboty budowlane i ziemne, które mogłyby zmienić naturalny układ warstw geotechnicznych gruntu – nie występują warstwy nasypu budowlanego o niekontrolowanym zagęszczeniu. Piezometryczny poziom wód gruntowych wacha się od 2,0 do 4,0 m poniżej poziomu terenu. 2. Warunki terenowe Teren, na którym będą projektowane obiekty budowlane położony na terenie zespołu placowoparkowego przy ul. Lubelskiej stanowi własność Gminy Miejskiej Międzyrzec Podlaski. Teren w chwili obecnej posiada rzędną 145,20 do 154,0. Uzbrojenie w postaci kanalizacji sanitarnej, wodociągowej, telefonicznej, ciepłowniczej i energetycznej 3. Opis stanu istniejącego. Zespół pałacowo-parkowy w Międzyrzecu Podlaskim został założony w I połowie XVII wieku na tzw. Nowym Mieście. Pałac pierwotnie drewniany, piętrowy, wzniesiony w XVII wieku dla Tęczyńskich w pobliżu Krzny Południowej, przy obszernym dziedzińcu, otoczony był ogrodem w układzie regularnym. W latach 1704-1723 ogrodnik J. B. Kendel przekształcił ogrody pałacowe w założenie barokowe. Obszerne boskiety i system kanałów zasilanych wodami rzek Krzny i Zny, robił duże wrażenie na współczesnych. Główny szkielet tej kompozycji przetrwał do naszych czasów (ok. 300 lat). W końcu XVIII w. na południe od wielkich stawów utworzono tzw. „dziką promenadę” z umiejętnie włączoną do kompozycji rzeką Zną. Na początku XIX w. dobra międzyrzeckie otrzymał Konstanty Czartoryski. Dla niego, w obrębie istniejącego wcześniej dziedzińca – nieco bardziej na północ, wybudowany został w latach 1802-1805, murowany piętrowy pałac wg projektu Ch. P. Aignera. Dokonano wówczas stosownych zmian w jego najbliższym otoczeniu. Utrzymano pierwotny system alei, modyfikując układ wodny. Konstanty Czartoryski w 1844 r. sprzedał dobra międzyrzeckie Aleksandrze i Augustowi Potockim (właścicielom Wilanowa). Dla nich to w latach 1852-1855 F. M. Lanci zaprojektował pałac w stylu willi włoskiej, sytuując go na wschód od pierwotnego dziedzińca i kształtując przy nim nowy dziedziniec. W latach sześćdziesiątych XIX w. południowo-zachodni fragment „dzikiej promenady” odcięto nasypem kolei żelaznej Warszawa – Terespol, a pierwotny dziedziniec pałacu przekształcono w część gospodarczo-przemysłową. Od 1885 r. dobra międzyrzeckie należą do Krystyny i Andrzeja Potockich z Krzeszowic (Galicja). Pałac projektu Lanciego spalony został przez Niemców podczas pacyfikacji Międzyrzeca w listopadzie 1918 r. Obecny pałac lokowany bliżej wschodniej granicy Zespołu na planie litery „L” (pow. zabudowy 898 m²), to realizacja z lat 30-tych XX wieku, wg projektu Antoniego Dygata. Piętrowy korpus główny wzniesiono na planie prostokąta przykrytego czterospadowym dachem. Od wschodu, przylega do niego piętrowe, nieco niższe, prostokątne skrzydło kuchenne. Główne wejście umieszczono od północy w osiowo usytuowanym ryzalicie. Od strony południowej znajduje się zejście do ogrodu przez taras osłonięty od wschodu i zachodu dwoma parterowymi, mocno wysuniętymi 2 ryzalitami, z których jeden pełnił funkcję oranżerii z centralnie usytuowaną fontanną. Elewacja budynku jest dość surowa. Na uwagę zasługuje zachowany w części wystrój wnętrz i charakter budynku, jako przykład połączenia „stylu polskiego” z wczesnym modernizmem oraz fakt, iż wiek XX był okresem, w którym rzadko wznoszono obiekty rezydencjonalne. W Zespole na uwagę zasługują fragmenty XVIII/XIX-wiecznych nasadzeń: lipy, kasztanowce oraz dobrze zachowane, pełne uroku aleje grabowe, wchodzące niegdyś w skład tzw. „dzikiej promenady”. Roślinność „dzikiej promenady”: świerki, wiązy, leszczyny, jałowce itp. wycięto w okresie międzywojennym, zakładając tu sad. Przedłużeniem ku północy opisanych wyżej alei grabowych są istniejące do dziś, a pochodzące z przełomu XVIII i XIX w. groble, dzielące wielkie stawy, obsadzone obustronnie strzyżonymi niegdyś żywopłotami grabowymi. Wnętrza parku zawierają stosunkowo dużo drzew okazałych, pochodzących z kolejnych faz rozwojowych, głównie gatunków rodzimych. Są to, np.: rosnące w otoczeniu pałacu – dwa jesiony, kasztanowiec i lipa o obwodach pni przekraczających 310 cm, wiązy obok pałacu o obwodach pni od 314 cm do 380 cm, jesion pomnikowy usytuowany w pobliżu ogrodzenia Zespołu od strony ul. Lubelskiej o obwodzie pnia 482 cm oraz lipy i kasztanowce w alei północ – południe (od ul. 3 Maja do ul. Strażackiej) o obwodach pni od 220 cm do 320 cm. Udział egzotów, wśród których są: sosna czarna, świerk kłujący, jesion pensylwański, jest niewielki. Wśród roślinności niskiej obserwowano m.in.: kosaciec błotny, kaczeńce, tatarak, pałkę wodną, trzciny, białe i żółte zawilce, fiołki, ziarnopłon wiosenny. Istotnym elementem kompozycyjnym, związanym z alejami jest układ wodny pochodzący z przełomu XVIII i XIX w., w tym: trzy sadzawki o łącznej powierzchni 0,75 ha, usytuowane na północnym brzegu rzeki Zny; dolny odcinek rzeki Zny, zachowany między wielkimi stawami i sadzawkami, a mający ujście do Krzny; trzy wielkie stawy o łącznej powierzchni 6,15 ha, usytuowane na południowym brzegu rzeki Zny, obecnie porośnięte olsem i niską roślinnością bagienną; sadzawka o powierzchni 0,2 ha, okresowo bez wody, między pierwotnym dziedzińcem a Krzną Południową. Należy zaznaczyć, że Zespół pałacowo-parkowy w Międzyrzecu Podlaskim to nie tylko pałac i park, ale również zabudowania towarzyszące, z których część, istnieje do dnia dzisiejszego, np.: budynek stajni z wozownią, gorzelnia, spichlerz, oficyna związana z pałacem proj. Lanciego, wieżyczka pamiątkowa po pałacu Potockich tzw. „baszta”, oraz kapliczka św. Floriana. Na szczególną uwagę wśród ww. obiektów gospodarczych zasługuje spichlerz projektu F. M. Lanciego wzniesiony w drugiej połowie XIX w, jako murowany dwukondygnacyjny budynek z poddaszem. Obiekt posiada ciekawą konstrukcję drewnianych stropów i więźby dachowej ze zdobionymi krokwiami w okapie. O funkcjach magazynowych świadczy zachowany we wnętrzu element konstrukcji dźwigu z drewnianym kołem i umocowany w szczycie budynku żuraw. Spichlerz nawiązuje swoim stylem, proporcjami, bryłą oraz detalem do charakterystycznej zabudowy toskańskich willi. W chwili obecnej teren Zespołu pałacowo-parkowego w Międzyrzecu Podlaskim zawiera elementy pochodzące z różnych okresów historycznych i z różnych etapów rozwoju kompozycji, co stanowi o niepodważalnym uroku tego miejsca. Aktualna łączna powierzchnia terenu znajdującego się w obrębie Zespołu to 29,78 ha, będących w posiadaniu wielu właścicieli. Miastu Międzyrzec Podlaski podlega 18,2144 ha. W uznaniu wysokich wartości historycznych, przyrodniczych i artystycznych, w 1982 roku, park wraz z pałacem i oficyną oraz budynkami stajni z wozownią, gorzelnią, wieżyczką pamiątkową „basztą” po pałacu Potockich, kapliczką św. Floriana, jako Zespół Pałacowo - Parkowy w Międzyrzecu Podlaskim, został wpisany do rejestru zabytków województwa lubelskiego pod numerem A/121. 4. Wymagane parametry techniczne obiektów budowlanych. Zagospodarowanie Zespołu Pałacowo-Parkowego w Międzyrzecu Podlaskim obejmuje wykonanie dokumentacji projektowej: 3 1) Oświetlenia terenu i budynku pałacu, 2) Monitoringu kablowego z rejestratorem w pałacu i przekazem sygnału na Posterunek Policji w Miedzyrzecu Podlaskim. 3) Zagospodarowania zieleni, dendrologię z inwentaryzacją istniejącego drzewostanu 4) Elementów małej architektury ( ławki , kosze) 5) Niewielkich obiektów budowlanych zewnętrznych, altan 6) Toalety publicznej w istniejącym budynku 7) Renowacji istniejących sadzawek 8) Ścieżek pieszo-rowerowych o nawierzchni szutrowej 9) Sceny (muszli) koncertowej 10) Placu zabaw i boisk sportowych trawiastych z wyposażeniem 11) Przyłączy wod-kan, energetycznych w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania obiektów budowlanych Zarządca terenu – Gmina Miejska Międzyrzec Podlaski. 4. Wymagania dotyczące dokumentacji technicznej: Wykonawca jest zobowiązany do uzyskania niezbędnych uzgodnień i opinii do projektu budowlanego umożliwiających zatwierdzenie projektu budowlanego i uzyskanie pozwolenia na budowę. Zakres opracowania obejmuje: 1) Projekt Budowlany spełniający wymogi ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane – 5 egz. 2) Przedmiar robót – 2 egz. 3) Kosztorys inwestorski– 2 egz. 4) Kosztorys ofertowy– 2 egz. 5) Dodatkowo dokumentacja powinna być zapisana w wersji elektronicznej. a) Opisy techniczne, obliczenia należy zapisać w formacie .doc lub .xls. b) Rysunki w formacie .dwg (AutoCad 2007). c) Przedmiar, kosztorysy w formacie .ath. Dokumentację należy opracować zgodnie z rozporządzeniem Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25.04.2012 r. ( Dz.U.2012.462) oraz rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 02.09.2004 r. ( Dz.U.2004.202.2072 z późn. zm). II. CZĘŚĆ INFORMACYJNA 1. Zagospodarowanie Zespołu Pałacowo-Parkowego w Miedzyrzecu Podlaskim jest zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Miasta Międzyrzeca Podlaskiego zatwierdzonego Uchwałą nr Nr XLI/370/2002 Rady Miejskiej Międzyrzeca Podlaskiego z dnia 30 stycznia 2002 r. z późniejszymi zmianami (Dz. Urz. Woj. Lubelskiego Nr 19 poz. 490, z 2004 r. z późn. zm) nie występuje konieczność uzyskania decyzji o lokalizacji celu publicznego. 2. Teren, na którym realizowana będzie inwestycja leży na terenie objętym ścisłą ochroną konserwatorską i jest wpisany do rejestru i ewidencji zabytków. 3. Teren, na którym realizowana będzie inwestycja na nie leży na terenie obszarów chronionych NATURA 2000 i Parków Krajobrazowych. 4. Działki geodezyjne gruntu, na których realizowana będzie inwestycja stanowią przedmiot własności Zamawiającego. Załączniki: 1) Plan sytuacyjny – koncepcja – rys. 1 4