Dziecko będzie sobie lepiej radzić w przedszkolu, gdy w domu ma

Dziecko b dzie sobie lepiej radzi w przedszkolu, gdy w domu ma
uregulowany tryb dnia. Istotne jest, na przyk ad, by dziecko nie k ad o si za
pó no i nie sz o do przedszkola pi!ce. Rano warto wsta i obudzi dziecko na
tyle wcze niej, by nie trzeba si by o spieszy . Spokojnie móc si umy , ubra ,
zje , bez po piechu wyj z domu. Dobrze jest mie zak adk czasow! na
niespodziewane zdarzenia – na przyk ad gdy dziecko chce si przebra , bo
ubranie je „drapie”, itp. Nerwowo rodziców z ca ! pewno ci! udzieli si
dziecku, któremu i tak towarzysz! silne emocje. Zw aszcza w pierwszych
dniach.
Dobrze jest ubiera dziecko do przedszkola w wygodne ubranka, w których
swobodnie si czuje i które w miar atwo si zak ada.
Dobrze powiedzie przedszkolakowi, kto i kiedy po niego przyjdzie. Najlepiej
okre li por przyj cia po dziecko w odniesieniu do jakiego sta ego punktu
dnia – np. powiedzie , *e zaraz po obiedzie. Niezmiernie wa*ne jest, by o
okre lonej poprzez rzeczywi cie po dziecko przyj .
Warto pozwoli dziecku na zabranie do przedszkola ulubionej Przytulanki –
czego , co pozwoli mu przetrwa roz !k .
W przedszkolu nie nale*y przed u*a rozstania. Najlepiej uca owa dziecko na
po*egnanie, przypomnie , kiedy si po nie przyjdzie, i przekaza je
nauczycielce. Je*eli dziecko p acze przy rozstaniu – nie zakazujmy mu tego i nie
wy miewajmy jego ez. Dziecko ma prawo p aka , sytuacja jest dla niego
trudna, a my nie powinni my temu zaprzecza .
Nigdy nie straszmy dziecka przedszkolem. Dziecko powinno sobie kojarzy
przedszkole jako przyjazne miejsce, a nie takie, do którego chodzi si za kar
albo w którym czeka je co przykrego.
1. Nie przeciągaj pożegnania w szatni. Pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź,
przekazując maluszka nauczycielce.
2. Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to choć raz,
będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
3. Nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz. Kiedy będziesz odbierać
dziecko, możesz dać ku maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania,
lecz raczej nagrody. Z czasem ten bodziec stanie się zbędny.
4. Kontroluj, co mówisz. Zamiast: „już możemy wracać do domu”, powiedz: „teraz
możemy iść do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma
negatywny wydźwięk.
5. Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co
wydarzyło się w przedszkolu – to powoduje niepotrzebny stres.
6. Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał
je do przedszkola tata lub inna osoba, która zna twoją pociechę.
7. Staraj się określać, kiedy przyjdziesz po dziecko, w miarę dokładnie. Nie mów
„przyjdę, kiedy skończę pracę”, ponieważ dziecko nie wie, o której godzinie rodzice
kończą pracę. Lepiej powiedzieć: „odbiorę cię z przedszkola po obiedzie”. Jest to dla
dziecka dobra miara czasu, gdyż wie, kiedy są posiłki. Najważniejsze jest to, by
DOTRZYMYWAĆ SŁOWA !
8. Nie okazuj negatywnych emocji: nie płacz, nie wracaj pod drzwi, gdy słyszysz, że
twoja pociecha płacze. Takie zachowania u dziecka rozpoczynającego dopiero
funkcjonowanie poza środowiskiem rodzinnym są zupełnie normalne ! Kiedy jednak
zobaczy, że rodzic czuje się niepewnie, pozostawiając je w przedszkolu, będzie miało
wrażenie, że dzieje się coś złego, a to spotęguje jego stres.
9. Każde dziecko uspokaja się w zasadzie od razu po zamknięciu drzwi do Sali, ponieważ
absorbują je nowi koledzy i wielość zabawek. A życzliwa i uśmiechnięta pani zawsze
przytuli, weźmie na kolana i uspokoi, zajmując jego uwagę czymś miłym i
pozytywnym.
10. Tłumacz dziecku, że reguły obowiązujące w przedszkolu są dobre. Dzieci lubią, gdy
ich świat jest uporządkowany i ma swoją harmonię. Brak zasad i wymogów ze strony
nauczycielki sprawia, że maluch odczuwa chaos, a to powoduje brak poczucia
stabilności i bezpieczeństwa w nowym miejscu.
11. Wszystkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczycielki. To osoba, która spędza z
dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim
zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie. Dziecko, widząc, że
rodzice rozmawiają z nauczycielką, czuje się bezpieczne.
PA STWA MALUCH JEST GOTÓW
Kilkulatek w a nie wkroczy w wiek, kiedy bardzo potrzebuje kontaktów z
rówie nikami, przedszkole to dla niego, naprawd , doskona e rozwi zanie.
PRZEDSZKOLAKI TO SZCZ
CIARZE
Jasne, e nowe miejsce i sytuacje to dla malca du e wyzwanie. Ale takich wydarze#
czeka go w yciu mnóstwo. Je li ju teraz ma szans si z nimi zmierzy$, to z
nast pnymi b dzie sobie radzi jeszcze lepiej i wyro nie na otwartego, pewnego
siebie cz owieka.
WI KSZO
DZIECI LUBI CHODZI
DO PRZEDSZKOLA
Z Pa#stwa maluchem te tak b dzie, przekonacie si .
Maluch w wieku 3 lat powinien :
1. Samodzielnie korzystać z toalety (znać zakres czynności, począwszy od prawidłowego
korzystania z toalety, poprzez spłukiwanie wody, na umyciu rąk skończywszy).
2. Samodzielnie zjadać posiłki (posługiwać się łyżką, widelcem i korzystać z kubeczka).
3. Samodzielnie ubierać przynajmniej część garderoby (dziecko nie musi odróżniać
prawej skarpetki od lewej ani samodzielnie wciągać rajstop, ale powinno umieć
założyć koszulkę, sweter, spodenki lub spódniczkę – w bardziej skomplikowanych
czynnościach z pewnością na początku dzieci mogą liczyć na pomoc ze strony
nauczycielki.
4. Samodzielnie sygnalizować swoje potrzeby i potrafić wykonać polecenia dorosłych
(dziecko musi umieć powiedzieć nauczycielce lub innej dorosłej osobie, że np. coś je
boli, chce się napić, poprosić o zabawkę; powinno też posiadać umiejętność
wykonywania prostych poleceń typu: sprzątnij zabawki, poukładaj książki, usiądź przy
stoliku).
5. Posługiwać się słownictwem odpowiednim do wieku (trzylatek powinien znać około
tysiąca słów, czyli zarówno rozumieć ich znaczenie, jak i posługiwać się nim w
wypowiedziach; powinien posługiwać się zdaniami prostymi oraz umieć opowiedzieć
w kilku słowach, np. o kotku).
6. Potrafić posprzątać po sobie miejsce pracy i zabawy (dziecko zaczynające chodzić do
przedszkola powinno znać obowiązujące zasady współpracy z rówieśnikami –
powinno wiedzieć, że wszystkie dzieci sprzątają po wspólnej zabawie, że dobrze jest
pomóc koledze, że zabawki lub przedmioty, których używało, powinno sprzątnąć i
odłożyć na miejsce i nie powinno liczyć na to, że ktoś je wyręczy