List JM Rektora do pracowników 28-06-2010

28-06-2010
Szanowni Państwo,
Jest już okres sesji egzaminacyjnej i zbliża się pora urlopów. Trwają przygotowania
do następnego roku akademickiego. Pora zatem na kolejne omówienie ważnych
wydarzeń dotyczących naszej społeczności.
Niedawno temu odbył się pogrzeb Pani Grażyny Dulinicz i jej męża Marka
Dulinicza. Zginęli razem w wypadku samochodowym. Pani Dulinicz była z nami
niemal od samego początku istnienia SWPS. Stworzyła od podstaw naszą bibliotekę,
która ma opinię znakomitej biblioteki naukowej. Jest to niewątpliwie Jej dzieło. W
czasie pogrzebu podkreślano wybitną pozycję naukową Profesora Marka Dulinicza,
archeologa o międzynarodowej pozycji. Przyjaciele niezwykle ciepło wyrażali się
o Zmarłych, których nagłe odejście wywołało wielki smutek. Współczujemy
Rodzinie, w szczególności pani Marcie Dulinicz, naszej znakomitej absolwentce
filologii, a obecnie doktorantce Uniwersytetu Warszawskiego.
Rozwój Uczelni
Zostało podpisane porozumienie w sprawie powołania Kampusu Poznańskiego.
W jego ramach działać będzie nasz kolejny Wydział Zamiejscowy, w którym
otwieramy cztery kierunki studiów: prawo, turystka i rekreacja, gospodarka
przestrzenna oraz dziennikarstwo i komunikacja społeczna. W przyszłym roku
uruchamiamy studia z psychologii. Wydział Zamiejscowy, którym kierować będzie
na stanowisku dziekana prof. Janusz Romul, ma ściśle kooperować w ramach
Kampusu Poznańskiego z Wyższą Szkołą Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa.
Jestem przekonany, że będzie ta współpraca korzystna dla obu stron.
Powołany też został Wydział Zamiejscowy w Katowicach, którego organizatorem
jest, a od października dziekanem będzie, prof. Katarzyna Popiołek. Uruchomiono
tam rekrutację na studia z psychologii.
Ruszyła bardzo duża inwestycja związana z rozbudową infrastruktury Wydziału
Zamiejscowego we Wrocławiu. Zmieni to w znacznym stopniu warunki studiowania i
pracy. Oczywiście kontynuowane są prace w Warszawie, poczyniono też wiele
remontów w Sopocie. W ciągu najbliższych dwóch lat infrastruktura Szkoły zmieni
się nie do poznania.
Zespół kierowany przez prof. Jerzego Woźnickiego, przygotowujący strategię
rozwoju SWPS, kończy wkrótce prace. Zebrania z pracownikami poświęcone
prezentacji strategii i dyskusji nad jej ostatecznym kształtem odbędą się na początku
następnego roku akademickiego. Jestem przekonany, że strategia dla SWPS – wraz z
debatą jej poświęconą – pomoże nam wszystkim w stałym doskonaleniu Uczelni i
określeniu jej dalszych kierunków rozwoju.
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie i SWPS utworzyły Instytut Przestrzeni
Publicznej. Inicjatorem tego przedsięwzięcia i dyrektorem IPP jest prof. Mirosław
Duchowski. Społeczna potrzeba powołania takiego Instytutu jest oczywista, gdyż w
naszej rzeczywistości przestrzeń publiczna jest na ogół zaniedbana.
2
Nasi kulturoznawcy wraz ze specjalistami innych dyscyplin będą dążyć do zmiany
istniejącego otoczenia.
W najbliższym czasie Instytut Przestrzeni Publicznej podpisze umowę o współpracy
również z Instytutem Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Statut i
regulamin działania Instytutu zostanie przedstawiony do zatwierdzenia na jesiennej
sesji Senatu SWPS.
Gratuluję Dyrektorowi Duchowskiemu tego pomysłu i życzę wszystkim
pracownikom zaangażowanym w prace tegoż Instytutu wielu sukcesów.
Zakończenie formalnych związków z Instytutem Psychologii PA#
Umowa z Instytutem Psychologii PAN została rozwiązana w kwietniu.
Dla wielu psychologów – zwłaszcza pracujących w obu instytucjach – jest to
znacząca decyzja, warto jej zatem poświęcić trochę uwagi. Wyjaśnienie kwestii
współpracy należy się też coraz liczniejszym reprezentantom innych dyscyplin w
SWPS.
Wspólna Komisja powołana do analizy bilansu współpracy obu instytucji
przedstawiła dokument, z którego wynika, że obecnie – zwłaszcza wobec
negatywnego stosunku Władz IP PAN do współpracy z SWPS – wskazana dla obu
stron jest rezygnacja ze współpracy i rozwiązanie Umowy.
Zatem przestajemy wynajmować nieodpłatnie 190 m2 powierzchni biurowej
(początkowo 240 m2), ale też następuje podział zbiorów bibliotecznych, które były
przez cały czas oddzielnie katalogowane i wystawione na osobnych półkach, a zatem
ich podział będzie bardzo prosty. Rezygnujemy też z naboru na wspólne
środowiskowe studia doktoranckie. Jednak wyższe lata studiów doktoranckich
odbywają się na dotychczasowych zasadach, tj. prowadzone są wspólnie z IP PAN.
Oczywiście obowiązująca zgoda władz SWPS, by nasi pracownicy byli zaliczani do
minimum kadrowego Instytutu upoważniającego do prowadzenia prac doktorskich i
habilitacyjnych musi też ulec korekcie.
Uważałem, że współpraca była korzystna dla obu stron. Na ostatnim zebraniu Rady
Naukowej Instytutu Psychologii PAN należałem do osób, które apelowały o umiar w
wyrażaniu sądów i nieintensyfikowanie konfliktu. Jednak trzy osoby, a wśród nich
Dyrektor Instytutu, oceniały bilans współpracy na niekorzyść Instytutu.
Charakterystyczne jest to, że dwie osoby spośród nich pracują, poza IP PAN, w
innych uczelniach niepublicznych, a zatem pozostają w konflikcie interesów z SWPS;
powinny zatem zachować umiar w krytyce współpracy IP PAN z SWPS.
Od początku istnienia SWPS współpracowała z Instytutem. Wielokrotnie
podkreślałem korzyści SWPS wynikające z tej kooperacji. Jednocześnie wydawało mi
się, że byłoby niestosowne przypominać drugiej stronie jej korzyści. Być może
dlatego Władze IP PAN zapomniały o naszym wkładzie w tę współpracę. Więcej
informacji na ten temat przedstawiam w załączniku, który może zainteresować przede
wszystkim psychologów, którzy pracują także w IP.
3
Ocena trzech wydziałów psychologii SWPS dokonana przez
Państwową Komisję Akredytacyjną
Wszystkie trzy wydziały w Warszawie, Wrocławiu i Sopocie zostały bardzo wysoko
ocenione. Najwyższe oceny – odpowiedniki ocen celujących i bardzo dobrych –
przyznano tym wydziałom za to, co jest podstawą ich działalności, tj. za różne
aspekty działalności dydaktycznej i naukowej oraz stosunek do studentów. Wskazano
też na nieco słabsze strony naszej działalności związane między innymi z pewnymi
prawnymi uchybieniami. Szczęśliwie dotyczy to spraw, które można łatwo
skorygować, jak np. uzupełnienie składu Senatu o jednego reprezentanta studentów
(już to nastąpiło), czy uzupełnienie Komisji ds. Stypendium o jednego studenta, co też
skorygowano. Oczywiście wszystkie uwagi krytyczne będą bardzo uważnie
analizowane. Trzeba tu podkreślić, że nawet w zakresie niżej ocenionych aspektów
działalności tych wydziałów Komisje je wizytujące przyznały oceny będące
odpowiednikiem oceny dobrej.
Przewodniczący Komisji sformułował także ocenę ogólną: „SWPS w głównych
swych zadaniach, celach i priorytetach zachowuje się wzorowo” (patrz:
Podsumowanie, str. 28 z opinii PKA ostatniego w SWPS wizytowanego wydziału
psychologii w Sopocie).
Zdumiewa, że władze wizytowanych wydziałów były początkowo sfrustrowane – ich
zdaniem – zbyt niskimi ocenami. Świadczy to o bardzo wysokich ambicjach i
głębokim przekonaniu, że oceny mogłyby być jeszcze wyższe. Oczywiście można
dyskutować z niektórymi szczegółowymi opiniami PKA i uczynili to dziekani.
Niemniej uważam, że jest to bardzo duże osiągnięcie wszystkich pracowników i
władz wizytowanych wydziałów. Serdecznie gratuluję sukcesu wszystkim, którzy się
do tego przyczynili. Dziekanów i ich współpracowników zachęcam do zapoznania się
z opiniami dotyczącymi pozostałych wydziałów, by mogli doskonalić działalność
swoich wydziałów, korzystając także z najlepszych wzorów w ramach uczelni.
Równajmy do najlepszych w danym zakresie działalności. Jeszcze raz wszystkim
gratuluję!!!
SWPS w rankingach
Różne rankingi lokują nas regularnie od kilku lat na pierwszych miejscach.
Najbardziej znany ranking Perspektyw od kilku lat przyznaje nam drugie miejsce
wśród uczelni niepublicznych. Jest to zaszczytne miejsce, aczkolwiek trochę frustruje
nas brak ruchu w górę. Jednak jesteśmy od kilku lat zdecydowanym liderem w
zakresie oceny wystawianej nam przez kadrę akademicką i w zakresie zdobywanych
uprawnień akademickich. Dodatkowo mamy poważne powody do satysfakcji i do
dumy, gdyż w rankingu dotyczącym nauk społecznych nasza uczelnia zajmuje bardzo
wysokie trzecie miejsce za Uniwersytetem Warszawskim i Uniwersytetem
Jagiellońskim, wyprzedzając m. in. pozostałe uniwersytety. Również w zakresie nauk
humanistycznych zajmujemy dziesiątą pozycję przed wieloma państwowymi
uczelniami o znacznie dłuższej historii od naszej. Gratuluję wszystkim pracownikom
tych sukcesów i życzę dalszych znakomitych osiągnięć.
Wyniki rankingu uczelni w zakresie nauk społecznych oraz humanistycznych
szczególnie cieszą, gdyż porównuje się w nim uczelnie w zakresie dyscyplin
podobnych. Natomiast w rankingu uczelni niepublicznych zestawiane są uczelnie
4
bardzo różne, które mają nierówne szanse w pewnych kategoriach ważnych dla
ogólnej oceny, jak np. ocena pracodawców (tu ze względu na charakter pracodawców
większe szanse mają politechniki oraz uczelnie ekonomiczne od innych typów
uczelni), czy akredytacje zagraniczne (tu uczelnie biznesowe mają specjalne
instytucje akredytujące ten typ uczelni).
Po gratulacjach mogę jednak przedstawić także niepokojące obserwacje, które
ujawnia ww. ranking. Proszę zwrócić uwagę na innowacyjność badań i dydaktyki
oraz liczbę studiów prowadzonych w językach obcych, liczbę wykładów
prowadzonych w językach obcych i liczbę studentów zagranicznych (dotyczy to
zatem tzw. umiędzynarodowienia uczelni), a także rosnącą rolę środowiska
zewnętrznego w ocenie działalności uczelni.
W rankingu innowacyjność mierzy się tym, w jakim stopniu rezultaty badań mają
zastosowania w gospodarce oraz efektywnością w pozyskiwaniu środków z
programów unijnych, a także udziałem uczelni w 7. Programie Ramowym UE. Ta
kategoria jest na razie po macoszemu traktowana w rankingu i ma ona mały wpływ na
ostateczny efekt. Redakcja Perspektyw zaznacza jednak, że będzie ona zyskiwała na
znaczeniu, gdyż nowoczesny uniwersytet to uniwersytet przedsiębiorczy. Przypomnę,
że dwa lata temu zwiększono znaczenie „umiędzynarodowienia studiów” w globalnej
ocenie uczelni, co negatywnie wpłynęło na nasze szanse w rankingu.
W zakresie innowacyjności mamy zero punktów. Również w zakresie
umiędzynarodowienia studiów wypadamy blado w porównaniu nie tylko z Akademią
Leona Koźmińskiego, ale też w porównaniu z Wyższą Szkołą Informatyki i
Zarządzania w Rzeszowie. U nas nadal tylko psychologia ma pełny program
nauczania w j. angielskim; nieliczne są wykłady w tym języku na pozostałych
kierunkach studiów poza specjalnościami filologicznymi. Ponieważ często
porównujemy się z Akademią Leona Koźmińskiego to warto zwrócić uwagę na to, że
Akademia ta ogłasza w jednym z ostatnich angielskich wydań Newsweeka nabór na
swoje studia. Reklama ta jest adresowana do czytelników zagranicznych. Widać tam
już duży rozmach w zakresie rekrutacji studentów spoza Polski. Jest to zgodne z
trendami światowymi. Obecnie wszędzie obserwuje się dążenie do
umiędzynarodowienia uczelni, gdyż dzięki temu studenci nabywają doświadczeń
związanych z przebywaniem w środowisku wielokulturowym. Sprawne
porozumiewanie się z ludźmi różnych kultur jest teraz niezbędną umiejętnością
absolwentów marzących o karierze zawodowej. Dodatkowo w krajach, takich jak
nasz, z demograficzną zapaścią umiędzynarodowienie uczelni pomaga w zwiększaniu
liczby kandydatów na studia.
W zakresie innowacyjności i umiędzynarodowienia Wyższa Szkoła Informatyki i
Zarządzania w Rzeszowie już nas wyprzedza. Charakterystyczne jest też to, że
przeskoczyła ona z 14. miejsca w roku ubiegłym na miejsce 5., a trzy lata temu była
na miejscu 22. Nie ma ona nadal szans na wyprzedzenie nas w ocenie prestiżu
naukowego, ale zrobiła ogromny postęp w tym, do czego – jak widać –
przywiązujemy zbyt małe znaczenie. Pora zatem, byśmy się nie upajali
dotychczasowymi sukcesami, ale byśmy nadal widzieli, że mamy jeszcze wiele do
zrobienia w dążeniu do tworzenia uczelni na miarę naszych ambicji.
5
Wnioski wynikające z ostatnich rankingów
Oczywiście innowacyjność nie wyraża się tylko w tym, co mierzą rankingi i nie tylko
ze względu na nie powinniśmy się nią zajmować. Niewątpliwie nasze środowisko jest
bardzo kreatywne w zakresie badań i dydaktyki. Tu na brak innowacji nie można
narzekać. To właśnie wybitne twórcze osiągnięcia w tych zakresach decydują o
wysokim prestiżu naszej Uczelni. To powinno być podstawą naszej satysfakcji.
Spotykam się z wieloma osobami z różnych kręgów spoza naszego środowiska, które
podkreślają wielkie uznanie dla SWPS. To cieszy, ale zwracam uwagę na to, że
innowacje nie ograniczają się tylko do nauki i dydaktyki.
Duch przedsiębiorczości zaczyna być ważnym kryterium oceny i wartości
uniwersytetów. Nieprzypadkowo jest też coraz częściej podkreślana rola środowisk
zewnętrznych wobec uczelni, które mają wpływ na programy nauczania i
akcentowanie użyteczności oraz twórczego charakteru badań. Taki cel koniecznie też
musimy sobie postawić, bo wkrótce, zadowoleni z wysokiej pozycji w ocenie
środowisk naukowych, stracimy wysoką pozycję w rankingach, ale też
sprzeniewierzymy się misji nowoczesnej uczelni.
W Polsce od dawna dominuje przekonanie, że prawdziwa nauka ma charakter badań
podstawowych i ich użyteczność jest czymś, czym rasowy badacz nie zajmuje się.
Musimy przyjąć do wiadomości, że nie tylko na politechnikach można poprzez nowe
patenty zmieniać rzeczywistość. Coraz częściej zwraca się uwagę na rolę nauk
humanistycznych i społecznych w określaniu np. potrzeb konsumentów i
dostosowywanie rozwiązań technicznych do preferencji estetycznych i
funkcjonalnych. Powodzenie produktów Apple’a wiąże się m. in. z trafnością
rozumienia potrzeb przyszłych użytkowników ich produktów. Intuicyjne
oprogramowanie sprawia, że praktycznie klient od razu może korzystać z danego
urządzenia, gdy ich konkurenci wymagają od klientów czytania opasłych instrukcji.
To świadczy, nie tylko o tym, że ta firma ma wybitnych inżynierów, ale też
znakomitych specjalistów rozumiejących potrzeby konsumentów.
Musimy wiele zrobić, by nasze - często wybitne - osiągnięcia znajdowały też
praktyczne wykorzystanie. Powinniśmy stworzyć centra innowacyjne oraz
przedsiębiorczości i pomagać w ten sposób badaczom w znajdowaniu korzyści
praktycznych. Dotychczasowe próby polegające na namawianiu naukowców do
przedstawienia swoich propozycji udziału w staraniach o fundusze na wdrożenia ich
idei nie kończą się zadowoleniem badaczy. Okazuje się, że późniejsza obróbka ich
propozycji przez osoby odpowiedzialne za dostosowanie wniosków do wymagań
różnych konkursów prowadzi do ich zasadniczej zmiany. W rezultacie ostateczne
formy aplikacji o granty na wdrożenia spełniają wymagania formalne, ale często
daleko odbiegają od pierwowzorów. Nieraz twórcy odpowiedzialni za merytoryczną
stronę wniosków, za ich koncepcję, uważają, że ostateczne wersje składanych
aplikacji pozbawione są ich pierwotnego, unikatowego znaczenia. To prowadzi często
do frustracji i przekonania, że czas i wysiłek badaczy jest marnowany.
Z kolei, specjaliści od formalnych wymagań konkursowych narzekają na badaczy, że
nie uwzględniają w swoich propozycjach ograniczeń formalnych. Jak wyjść z tego
błędnego koła? W Hiszpanii od samego początku tworzone są pary badacza i
menedżera, który pomaga wdrażać dany projekt. Specjalista od wdrożeń, w tym od
zdobywania funduszy zewnętrznych, powinien też aktywnie poszukiwać badaczy,
6
którzy mogą zaproponować coś mającego znaczenie użytkowe. Nasz Akademicki
Ośrodek Wdrożeniowy powinien między innymi tę formę współpracy z badaczami
wdrożyć do swojej praktyki działania. Pracownicy naukowo – dydaktyczni nie
powinni traktować tej pracy, polegającej na staraniach o dodatkowe fundusze, jako
zbytecznej mitręgi, gdyż przyznane granty w sposób zasadniczy powinny przyczyniać
się do poprawy ich materialnych warunków pracy. W naszej Uczelni realizowane są
już – choć w małej liczbie – poważne programy badawcze i wdrożeniowe, które
wpłynęły na możliwości zatrudnienia dodatkowych osób, na poprawę wyposażenia
stanowisk pracy, na zwiększenie funduszy na wyjazdy i publikacje oraz na znaczne
dodatki do pensji.
Gratulacje
Osobom nagrodzonym i wyróżnionym różnymi honorami, oraz wszystkim,
którzy odnieśli sukces w pracy naukowej serdecznie gratuluję w imieniu całej
społeczności SWPS i dziękuję za przyczynianie się w ten sposób do wzmacniania
osiągnięć i podnoszenia prestiżu SWPS.
Profesor Jerzy Szacki, wybitny socjolog i były pracownik SWPS, miał ostatnio
odnowiony doktorat na Uniwersytecie Warszawskim, na którym Profesor pracował
do emerytury. Macierzyste uczelnie, gdy chcą wyróżnić swojego pracownika, nie
przyznają honorowych doktoratów, natomiast odnawiają doktoraty wcześniej
uzyskane. W czasie tej uroczystości podkreślano niezwykłe dokonania naukowe i
osobisty autorytet Profesora Szackiego. Warto tu przypomnieć przyznaną nagrodę
Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w 2003 roku. Jest to najwyższe wyróżnienie, jakie
może spotkać naukowca w Polsce. Spoza osiągnięć naukowych nie można tu pominąć
przyznanego tytułu „Sprawiedliwy wśród narodów świata” przyznanego Profesorowi
i jego Matce za ratowanie osoby, która uciekła z getta. Profesor Szacki na
zakończenie uroczystości miał niezwykle interesujące i piękne wystąpienie, w którym
przedstawiał najważniejsze momenty w swojej biografii pracownika naukowo –
dydaktycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Pan Profesor wspomniał też o pracy w
SWPS.
Niewątpliwie obecność Profesora Szackiego wśród nas nadawała blasku naszej
Uczelni, co wyrażam z wdzięcznością w imieniu społeczności SWPS.
Prof. dr hab. Jan Strelau, Rektor ds. Nauki, otrzymał prestiżową Nagrodę Prezesa
Rady Ministrów w kategorii „za wybitny dorobek naukowy”. Wyróżnienie to
przyznawane jest każdego roku czterem naukowcom, w uznaniu ich znaczących
dokonań naukowych. Wcześniej Profesor Strelau był wielokrotnie wyróżniany
prestiżowymi nagrodami, jak np. Nagrodą Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.
Niezwykłe wyróżnienie spotkało prof. dr hab. Henryka Olszewskiego - Uniwersytet
Jagielloński przyznał mu tytuł doktora honoris causa za wybitne osiągnięcia w
zakresie historii prawa oraz doktryn politycznych i prawnych. Profesor Olszewski od
niedawna związany jest z Wydziałem Prawa SWPS.
Prof. dr hab. Jerzy Brzeziński z UAM oraz wieloletni pracownik naukowo –
dydaktyczny Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, jeden z najwybitniejszych
metodologów nauk społecznych w Polsce otrzymał zaszczytny tytuł doktora honoris
causa Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. W ostatnich dniach
7
uhonorowany został także takim tytułem przez Uniwersytet Gdański. Oficjalna
uroczystość wręczenia dyplomu połączona będzie z inauguracją nowego roku
akademickiego.
Centralna Komisja ds. Stopni i Tytułów wyraziła pozytywną opinię w sprawie
zatrudnienia dr Jana Sadlaka na stanowisku profesora nadzwyczajnego w uznaniu
Jego wybitnych osiągnięć w zakresie koncepcji odnoszących się do organizacji
szkolnictwa wyższego. W związku z tym, dr Jan Sadlak został powołany na
stanowisko profesora SWPS.
Dr Jan Sadlak, Profesor SWPS oraz Rektor ds. Współpracy Międzynarodowej
Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, został wyróżniony tytułem doktora honoris
causa Państwowego Uniwersytetu Nauk Politycznych i Administracji Publicznej
(Scoala Nationala De Studii Politice Si Administrative) w Bukareszcie za wybitny
wkład w wiedzę dotyczącą organizacji szkolnictwa wyższego.
#ominacje profesorskie i habilitacyjne
Pragnę złożyć serdeczne gratulacje pracownikom Szkoły Wyższej Psychologii
Społecznej, którzy dołączyli do grona profesorów tytularnych. Są to:
prof. Marek Chmaj,
prof. Lidia Cierpiałkowska ,
prof. Michael Fleishner,
prof. Aleksandra Łuszczyńska,
prof. Tomasz Żyro.
W obecnym roku akademickim stopień naukowy doktora habilitowanego nauk
humanistycznych w dyscyplinie psychologia uzyskali dr hab. Roman Cieślak oraz
dr hab. Adam Putko. Zaś w dyscyplinie socjologia, dr hab. Joanna Mizielińska.
Życzę ww. doktorom habilitowanym, by ich dalsza kariera naukowa przebiegała
pomyślnie i została uwieńczona tytułami profesorskimi.
Podziękowania za współpracę
Osobom odchodzącym od nas na emeryturę, bądź do innej pracy, bardzo dziękuję za
ich wkład w rozwój SWPS. Z góry zapraszam na wszystkie uroczystości Uczelni.
Nasi byli pracownicy mogą być pewni, że będą tu zawsze mile widziani. Osobom
odchodzącym do innej pracy życzę sukcesów w nowym miejscu pracy. Osobom
podejmującym pracę na nowych stanowiskach życzę zawodowej satysfakcji.
Pan Stanisław Piestrak, dyrektor ds. administracyjnych, po wielu latach pracy w
SWPS, przechodzi na emeryturę. Pan Dyrektor doglądał remontu gmachu przy
Chodakowskiej w najważniejszym etapie i dbał ze szczególną troską o to, by nasza
Uczelnia była miejscem bezpiecznym i świetnie zorganizowanym od strony
administracyjnej. Zawsze będziemy wdzięczni Panu Dyrektorowi za wielkie
zaangażowanie w sprawy Uczelni i jej pracowników. Na stanowisko dyrektora ds.
administracyjnych przechodzi dotychczasowy zastępca Dyrektora Piestraka – Pan
Jacek Bernacik.
Od 1 sierpnia na emeryturę zdecydowała się przejść także Pani Walentyna
Majewska. Pani Ala Majewska pracowała w Kwesturze prawie od samego początku,
tworząc z nami SWPS. Jak nikt inny zna Uczelnię i jej dzieje. Gotowa była w każdej
8
chwili poświęcić swój czas i starania na rzecz Uczelni. Zawsze będziemy wdzięczni
Pani Ali Majewskiej za jej profesjonalizm i oddanie dla Uczelni.
Na stanowisko Kierownika Biura Badań Naukowych powołana została Pani Iwona
Gawrycka, po rezygnacji z pracy Pana Michała Banasiaka.
Pan Tomasz Skowroński zrezygnował z funkcji Dyrektora Biura Współpracy
Międzynarodowej i zakończył wieloletnią pracę w Szkole Wyższej Psychologii
Społecznej. Obowiązki te przejmuje Pani Joanna Kartasiewicz.
Szanowni Państwo,
Wspólnie tworzymy Uczelnię wyjątkową, która ma wspaniałe perspektywy
rozwoju. Dynamika ilościowego i jakościowego rozwoju naszej Uczelni jest
niezwykła. Wyjątkowo szybko uzyskaliśmy bardzo znaczącą pozycję wśród
uczelni akademickich. Zazdroszczą nam udziału w tym przedsięwzięciu ci,
którzy w nim nie uczestniczą. Sukcesy Szkoły osiągane są dzięki Państwa
talentom i zaangażowaniu. Zapewniam, że władze SWPS będą Państwu pomagać
w tym stałym dziele tworzenia znakomitej Uczelni.
Andrzej Eliasz
P.S. W okresie urlopów życzę wszystkim pełnego relaksu, ale też radości przy
powrocie do pracy. AE
Załącznik