Zawartoœć wystawy "Zabawy z Einsteinem"

Zabawy z Einsteinem
interaktywna wystawa z Museo Tridentino di Scienze Naturali, Włochy
lekcja fizyki na wesoło
Warszawa, PAŁAC KULTURY I NAUKI
8 października 2007 - 15 września 2008
O wystawie:
Wystawa
„Zabawy z Einsteinem” została przygotowana przez Museo Tridentino di Scienze Naturali
z Włoch przy współpracy z naukowcami wydziału fizyki Uniwersytetu w Trydencie.
Wystawa jest prezentowana w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie i opowiada o niezwykłych teoriach
Alberta Einsteina oraz naukowych badaniach wybitnych fizyków z przełomu XIX i XX w. Einstein jest twórcą
teorii względności, współtwórcą korpuskularno - falowej teorii światła oraz laureatem Nagrody Nobla
za wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego. Naukowiec opisał wiele zjawisk zachodzących
we wszechświecie, które zrewolucjonizowały świat nauki. Dziś wiemy, że dokonania wybitnego naukowca
stanowią podstawy współczesnej fizyki, bez których nie byłby możliwy postęp w wielu dziedzinach
naszego życia. Wystawa prezentuje nie tylko myśl naukową Alberta Einsteina, ale również przybliża nam
teorie jego poprzedników i następców oraz uzmysławia nam ich ogromny wkład w kształt dzisiejszej nauki.
Galileusz, Newton, Pitagoras, Faraday, Maxwell, Young, Oersted to tylko przykłady przywołanych
na wystawie, wybitnych naukowców, zasłużonych dla nauki.
Ten dynamiczny i nowoczesny projekt jest formą naukowego laboratorium, na który składa się ok.
50 instalacji, interaktywnych stanowisk oraz paneli informacyjnych pomagających w zrozumieniu
skomplikowanych definicji i teorii nauk ścisłych. Dzięki specjalnie zaaranżowanym stanowiskom będziemy
mogli samodzielnie przeprowadzać doświadczenia, zgłębiając tajniki praw fizycznych, w oparciu o które
funkcjonuje nasz wszechświat.
Teoria względności, efekt fotoelektryczny, wzór E=mc² … drogi uczniu, jeśli miałeś kłopot
ze zrozumieniem tych teorii podczas zajęć fizyki, dzięki wystawie nauczysz się swobodnie interpretować
prawa przyrody oraz przekonasz się, że świat nauki może być fascynujący!
ZAWARTOŚĆ WYSTAWY
Spolaryzowany Tunel
.
Czarna ściana wewnątrz tunelu wejściowego pozornie zamyka
wejście na wystawę. Patrząc z zewnątrz, zadziwia nas widok ludzi
bez wysiłku przechodzących przez tę ścianę. W rzeczywistości
ściana powstała dzięki wykorzystaniu zjawiska optycznego: dwie
błony polaryzacyjne nałożone na okna nie dopuszczają światła
do wnętrza tunelu, na skutek czego wydaje się nam, że jest ono
czarne. Na zewnątrz tunelu zostały umieszczone tarcze
polaryzacyjne, które pozwalają zwiedzającym na podziwianie
zjawiska polaryzacji światła.
Dział 1: Świat dzieciństwa Einsteina
Zdjęcie z Einsteinem
W tym miejscu możesz zrobić sobie zdjęcie z Einsteinem. Przed powiększonym
zdjęciem tego słynnego naukowca znajduje się kamera internetowa, która jest
połączona z komputerem. W ten sposób będziesz mógł przesłać swoje zdjęcie
z Einsteinem na swój adres e-mailowy.
Wytrącić z położenia!
Kompas
Przymocowane do korkowych krążków, namagnesowane gwoździe
pływają w napełnionym wodą pojemniku i zachowują się jak igły
kompasowe. Eksperyment ten ilustruje, jak przy pomocy magnesu możemy
„zakłócać” pole magnetyczne Ziemi.
Gra w bilard światłem
Bilard
Wiązka światła pochodząca z dwóch wskaźników laserowych odbija się
od krawędzi stołu, nad którym unosi się mgła wytwarzana przez
ultradźwięki. Zjawisko odbicia światła można opisać poprzez analogię gry
w
bilarda. Zwiedzający mają do dyspozycji kije bilardowe i bile,
co pozwala na tworzenie trajektorii podobnych do trajektorii światła.
Szczególny punkt
Mediany
Stanowisko to przedstawia zabawną metodę wyznaczania środka ciężkości
trójkąta przy użyciu ramy z trzema kołkami oraz pojemnika
z roztworem mydła. Obserwujemy, że okręgi powstałe po wyjęciu ramy
z roztworu spotykają się w tym „szczególnym punkcie”.
Trójkąty i kwadraty
Twierdzenie Pitagorasa
To najbardziej znane na świecie twierdzenie jest wyjaśniane dzieciom
i młodzieży przy pomocy drewnianych kostek przypominających domino.
Bardziej
dociekliwi
mogą
również
wypróbować
złożoną
wersję
doświadczenia
z
użyciem
tablicy
magnetycznej,
zbudowanej
z elementów o różnych kształtach i rozmiarach.
Zachowanie równowagi
Stół z zabawkami
Lalki, które się nie przewracają, wirujące bąki, pętla i kolorowe kulki, są to
proste zabawy, które można wyjaśnić w oparciu o fizykę newtonowską.
Einstein, jako młody chłopak, zafascynowany był fizyką klasyczną. Później
naukowiec rozszerzył
granice fizyki i wyjaśnił zjawiska, które były
do tamtej pory tajemnicą.
Symulacja multimedialna
Grawitacja
Tu zapoznamy się z prawem grawitacji, który kieruje ruchem planet
w Układzie Słonecznym. Za pomocą filmu wideo zostaniemy przeniesieni
na pokład statku kosmicznego i zbadamy Wszechświat w wirtualnej
podróży przez Układ Słoneczny i poza nim.
Dział 2: Fale i światło
Miraż …a może nie
Miraż
Dwa duże paraboliczne zwierciadła tworzą „skorupę”, na której widzimy
kilka cukierków. Ku naszemu zaskoczeniu odkryjemy, że cukierki
w rzeczywistości znajdują się wewnątrz „skorupy” a te, które zauważamy
na powierzchni, są jedynie obrazem powstałym na skutek wielokrotnych
odbić od zwierciadeł.
Co porusza się w próżni
Szklany dzwon
Mechaniczna pompa wytwarza próżnię wewnątrz szklanego dzwonu.
Stanowisko to przybliży nam doświadczenie, dzięki któremu dowiemy się,
że do rozchodzenia się fal dźwiękowych potrzebna jest próżnia, natomiast
dla fal świetlnych - nie.
Falowanie
Demonstracja falowania
Tu będziemy mogli obserwować kształt obrazów interferencyjnych, które
powstają, kiedy zakłócamy powierzchnię wody wewnątrz przezroczystego
zbiornika.
Zbiornik
z
wodą
jest
umieszczony
na
stole
i podświetlony lampą halogenową. Nad stołem znajduje się ekran, który
odbija różne kształty fal powstające na wodzie.
Tęcza barw
Pryzmaty Newtona
To niezwykłe doświadczenie wyjaśnia, na czym polega zjawisko
rozszczepienia światła. Wiązka białego światła przechodzi przez cztery
pryzmaty, które są umieszczone na białej powierzchni. Jeżeli na torze wiązki
umieścimy
filtry,
niektóre
ze
składowych
światła
nie
dotrą
do ekranu znajdującego się na końcu toru, w efekcie ekran będzie
oświetlany światłem o różnych barwach.
Do kina z Fresnelem
Soczewki Fresnela
Światło przechodzące przez wymyślone przez Fresnela dwie soczewki,
ilustruje następujące złudzenie optyczne: powiększony i wiszący
„w powietrzu” przedmiot. Najlepiej zaobserwujemy to doświadczenie
z miejsca, które pokazują dwie pary śladów stóp na podłodze.
Fale dźwiękowe
Rury interferencyjne
Na końcach rury w kształcie litery Y, umieszczone zostały dwa głośniki
podłączone do układu elektrycznego, które mogą emitować dźwięki
przesunięte w fazie. U wylotu dłuższego odgałęzienia będziemy mogli
usłyszeć efekt interferencji czyli zjawisko nakładania się dwóch fal
dźwiękowych, emitowanych przez różne źródła.
Symulacja multimedialna
Zbiornik do demonstrowania falowania
Interaktywna symulacja komputerowa prezentuje tworzenie
obrazów interferencyjnych.
różnych
Dział 3: Elektryczność i magnetyzm
Od elektryczności do magnetyzmu
Doświadczenie Oersteda
Na stole znajduje się „talerz”, przez który przechodzi drut
z płynącym w nim prądem. Na talerzu umieszczone zostały
4 kompasy. Kiedy przez drut przepływa prąd, widzimy, że igły kompasu
układają się koliście wokół niego. Dzięki doświadczeniu Oersteda
dowiemy się, że prąd elektryczny płynący w przewodniku wytwarza pole
magnetyczne, które może odchylić igłę kompasu od normalnego
położenia (kierunku północ-południe).
Od magnetyzmu do elektryczności
Doświadczenie Faradaya
Tu będziemy mieli okazję zapoznać się z doświadczeniem Faradaya,
które ilustruje zasadę pracy prądnicy. Ruch magnesu wewnątrz cewki
z drutu miedzianego, która jest nawinięta obręcz koła, generuje słaby
prąd elektryczny. Kiedy poruszymy kołem od roweru, wytwarzany jest
prąd, który możemy zmierzyć za pomocą amperomierza.
Ferrofluidalne jeżozwierze
Ferrofluid
To stanowisko wyjaśni nam, w jaki sposób działa magnes. Poruszaj
magnesami po ściance tarczy, pod którą znajduje się ferrofluid.
Zauważysz powstające w czarnym, lepkim płynie różne wzory.
Dzięki swoim właściwościom, ferrofluid układa się wzdłuż linii pola
magnetycznego wytwarzanego przez magnes.
Dlaczego sprężyna waha się?
Helisa Rogeta
Stanowisko to składa się z pionowej sprężyny przymocowanej
do grafitowej podstawy. Jeśli włączysz przycisk start, spowodujesz
przepływ prądu w spirali połączonej z obwodem elektrycznym.
Dzięki temu doświadczeniu zaobserwujesz, że pole magnetyczne
wytwarzane przez prąd elektryczny, wywołuje cykl ruchów oscylacyjnych.
Telewizor w kuchni – czy może być coś lepszego?
Telewizor
To doświadczenie tłumaczy, jak zachowują się emitowane przez pilota fale
elektromagnetyczne
przy
zetknięciu
z
różnymi
materiałami.
Dzięki temu eksperymentowi dowiesz się, jakie materiały pochłaniają i nie
przepuszczają promieniowania, a które materiały działają jak zwierciadła
i odbijają wiązkę fal elektromagnetycznych w kierunku telewizora.
Niech stanie się światło, (ale nie wszędzie…)
Antena
Za pomocą anteny odbiorczej możemy odbierać fale transmitowane
przez nadajnik radiowy. Między nadajnikiem a anteną umieszczone
zostały przeszkody w postaci ekranów wykonanych z metalu, tworzywa
sztucznego i siatki. Doświadczenie to pozwali nam na zweryfikowanie,
które materiały są „przezroczyste” dla takich fal, a które materiały
pochłaniają je.
Alfabet Morse’a
Telegraf
Przy tym stanowisku dowiesz się, jak za pomocą telegrafu można
przesyłać wiadomości alfabetem Morse’a. Wyświetlone na ekranie
znaki alfabetu Morse’a odpowiadają wyrazowi, który napisaliśmy przy
użyciu klawiatury i jednocześnie usłyszymy odpowiadające im
dźwięki. Tu możesz również bawić się w odtwarzanie krótkich słów
w alfabecie Morse’a i sprawdzać odpowiadające im znaki
na ekranie monitora. Odkryjemy wówczas, że wbrew oczekiwaniom,
procedura ta jest dość trudna.
Dział 4: Świat atomu
Szczególny dom
Czarne pudło
Kiedy patrzymy przez okienko do wnętrza drewnianego domku, wydaje
się nam ono całkowicie czarne. Jednak po uniesieniu dachu domku
odkrywamy, że jest ono białe. Eksponat ten ilustruje zjawisko
„promieniowania ciała doskonale czarnego”.
Energia sześcianu
Sześcian Lesliego
Eksponatem jest sześcian o miedzianych ściankach, który poddano
różnego rodzaju obróbkom: jedna ściana jest pomalowana na czarno,
druga na biało, trzecia jest wypolerowana, a górną ściankę pokryto
materiałem izolacyjnym. Sześcian jest podgrzewany do temperatury
60-70 °C. Przybliżając rękę do każdej ze ścianek sześcianu, odczujemy
w różnym stopniu ciepło. Zauważona przez Ciebie różnica ciepła wynika
z własności emisyjnych miedzi.
Gwiazdy, ciała czarne czy kolorowe
Gwiazdozbiór Oriona
Kolorowe lampy halogenowe przedstawiają na dużej tablicy główne
gwiazdy gwiazdozbioru Oriona. Umieszczony w pobliżu komputer
pokazuje widmo emisyjne każdej z gwiazd. Siatka dyfrakcyjna umożliwia
obserwację widma wybranej przez nas gwiazdy.
Strzelanie do elektronów
Strzelnica
Wyrzucenie kulek z rowków „strzelnicy”, którą jest w tym przypadku stół
z wgłębieniami w blacie, symuluje wyrzucanie elektronów z metalu.
To stanowisko zapozna nas ze zjawiskiem efektu fotoelektrycznego,
za wyjaśnienie którego Albert Einstein otrzymał w 1912 r.
Nagrodę Nobla.
Efekt fotoelektryczny
Światło i elektrony
Prezentowany w tym miejscu eksperyment laboratoryjny ilustruje efekt
fotoelektryczny. Światło podające na płytkę „wyrzuca” elektrony
z powierzchni metalu. Za pomocą amperomierza możesz zarejestrować
pojawienie się elektronów emitowanych przez oświetlony metal.
Wielka tajemnica elektronów
Dyfrakcja elektronów
To doświadczenie zapozna nas z falową naturą elektronów.
Wiązka elektronów przechodząca przez kryształ ulega dyfrakcji.
Na ekranie fluorescencyjnym obserwujemy zachowanie elektronów, które
tworzą obraz interferencyjny.
Doświadczenie Francka-Hertza
Światło i ciemność
Stanowisko składa się rury zawierającej rozrzedzony gaz oraz źródła
wysokiego napięcia, które uruchamiamy przez naciśnięcie przycisku
„start”.
Efekty
wywołujące
wyładowanie
elektryczne
są
zdumiewające, gdyż zauważymy powstawanie barwnych deseni.
Dwa przepusty elektryczne, dodatni (anoda) i ujemny (katoda),
połączone są ze źródłem zasilania i zapewniają powstanie napięcia
pomiędzy końcami rury. Atomy wewnątrz są „wzbudzane” przez
elektrony przyspieszane w polu elektrycznym. Utrata tego
„wzbudzenia” ma postać emisji światła.
Źle zachowujące się elektrony
Ruchy Browna
Robert Brown obserwując przez mikroskop pyłki kwiatowe zanurzone w wodzie,
dostrzegł, że znajdują się one w nieustannym, chaotycznym ruchu. Naukowiec
nie był jednak w stanie zadowalająco to wyjaśnić. W roku 1905 r. Albert
Einstein przedstawił nową interpretację tego zjawiska, w której przedstawił
dowody na istnienie atomów w przyrodzie. Makroskopowy model
doświadczenia Browna z wykorzystaniem pyłku kwiatowego jest odtwarzany
przy użyciu piłeczek pingpongowych. Przy tym stanowisku zwiedzający
oglądają nieregularny i ożywiony ruch piłeczek, który jest analogiczny
do sposobu, w jaki zachowują się atomy.
Minigolf atomowy
Minigolf atomowy
Gra w minigolfa odtwarza na poziomie makroskopowym eksperyment,
który doprowadził do odkrycia budowy atomów. Całość jest nieco
zabawnym, ale dokładnym odtworzeniem, przeprowadzonego przez
Rutherforda w 1911 r. doświadczenia, w którym odkrył, jak zbudowane są
atomy.
Dziwne modele atomowe
Modele atomowe
Trzy modele w dużej skali ilustrują ewolucję pojęcia atomu wraz
z postępem badań i formułowaniem nowych teorii na temat ich budowy.
Symulacja multimedialna
Molekuły
Film wideo ilustruje różne przykłady molekuł.
Nerwowe elektrony
Przejścia elektronowe
Eksponat przedstawia model atomu w dużej skali, z piłkami
reprezentującymi elektrony. Za każdym razem, gdy piłka imitująca elektron
spada na niższy poziom energetyczny, atom emituje błysk światła (foton),
którego barwa (energia) może być różna, w zależności od przebytej przez
elektron - piłkę drogi. Stanowisko przedstawia organizację elektronowych
poziomów energetycznych w atomie.
Duchy atomowe
Widma liniowe
Za pomocą siatki dyfrakcyjnej, obserwujemy, w jaki sposób światło,
w postaci barwnych linii, emitowane jest przez rozrzedzony gaz.
Zbiór widocznych linii nosi nazwę „widma emisyjnego”. Każdy pierwiastek
ma swoje własne widmo, które go identyfikuje. Dzięki doświadczeniu,
możemy porównać widma emisyjne czterech różnych gazów
wypełniających lampy.
Śpiewający kwant
Sprężone wahadła
Układ dwóch sprzężonych wahadeł ilustruje niektóre własności
rezonansu, podobnego do tego, które występuje w wyniku
oddziaływania promieniowania z materią.
Dział 5: Przestrzeń, czas i względność
Teatr cieni
Teatr cieni
Rzut cienia małej rakiety na półprzezroczysty ekran wraz
z symulowaną zmianą "prędkości", ilustruje ideę jednego z istotnych
efektów szczególnej teorii względności: skrócenia długości obiektu
wraz z prędkością. Symulacja ta przedstawia znaczące konsekwencje
szczególnej teorii względności. Jeżeli długość rakiety jest mierzona
w układzie odniesienia, który porusza się względem obserwatora
ze stałą prędkością, to otrzymuje się, zgodnie z teorią względności,
mniejszą długość rakiety niż przy pomiarze rakiety nieruchomej. Efekt ten ma znaczenie
w przypadku bardzo dużych prędkości, bliskich prędkości światła (300 000 km/s).
Relatywistyczny tramwaj
Relatywistyczny tramwaj
Symulacja tramwaju jadącego z prędkością bliską prędkości światła,
daje zwiedzającym bardzo szczególne doznania. Z okien tramwaju
widzimy zdeformowany krajobraz spowodowany zniekształceniem
odległości. W wyniku tych zmian, w geometrii wielkich prędkości,
promienie świetlne biegną po zakrzywionych, dziwnych i niezwykle
pozornych torach. Zmiana prędkości powoduje również zmianę barwy
promieni świetlnych na skutek efektu Dopplera dla światła.
Symulacja multimedialna
Równoczesność
Wideofilm ilustruje niektóre zadziwiające efekty teorii względności.
E= mc²
Zwiedzający zostają „oświeceni” najpopularniejszym wzorem współczesnej
fizyki.
Wolnobiegnące zegary
Zegary
Wskazówki dwóch zegarów odmierzają czas w różnym rytmie. Eksponat ma
na celu sugerowanie rozważanych przez Einsteina, w jego szczególnej teorii
względności, relatywistycznych efektów związanych z czasem.
Lej grawitacyjny
Lej grawitacyjny
Układ lejków z kulkami toczącymi się w kierunku centralnego otworu
odtwarza ruch planet wokół Słońca, zgodnie z einsteinowską ogólną
teorią względności. Eksponat zachęca nas do badania zachowania
obiektów w układzie lejków. Zauważamy, że tory toczących się kulek są
zakrzywione (a nie prostoliniowe, jak w przypadku braku zagłębień).
To intuicyjne przedstawienie jest uzasadnioną analogią einsteinowskich
koncepcji ogólnej teorii względności, którą zawdzięczamy astronomowi,
Sir Arthurowi Eddingtonowi.
Rozszerzający się Wszechświat
Sfera Hobermanna
Pociągając za sznurek można powiększać i pomniejszać wiszącą kulę.
Ruch kuli przedstawia w zabawny sposób teorię rozszerzania się
Wszechświata oraz ciągłego i powolnego oddalania się galaktyk.
Koncepcja ta odpowiada einsteinowskiej ogólnej teorii względności,
potwierdzonej następnie i popartej przez sensacyjne odkrycia Hubble’a
w 1929 r.
O SOLE MIO!
Wideofilm Słońca
Wideofilm przedstawia budowę naszej gwiazdy: Słońca. Objaśniana jest
równoważność masy i energii, według Einsteina każdej masie m, odpowiada
energia E, wynikając z pomnożenia tej masy przez kwadrat prędkości światła
c.
Dział 6: Gabinet luster
Patrząc w nieskończoność
Perspektywa
Kiedy staniesz między dwoma lustrami ustawionymi równolegle
do siebie, zobaczysz pojawiające się w nieskończoność odbicia Twojej
osoby. Jeśli lustra są ustawione pod pewnym kątem, zauważysz
w lustrze za Tobą pojawiające się odbicia, które są nieco przesunięte
względem następnego. W tym miejscu odniesiesz wrażenie, że jesteś
otoczony nieskończoną liczbą kopii Twojej osoby.
Trójkątna kabina luster
Zwierciadła wklęsłe i wypukłe
Zgodnie z prawami fizyki, obraz w zwierciadle wklęsłym zostanie
powiększony, natomiast w zwierciadle wypukłym obraz jest pomniejszony.
Świat luster nie jest rzeczywisty, jest to iluzja, dzięki której zobaczysz
otaczający świat i siebie w zmienionych proporcjach. Od osoby „niskiej
i grubej”, możesz zmienić się w postać „szczupłą” i wysoką”, a to wszystko
dzięki efektom „zakrzywionego” lustra. Przez specjalne drzwi możesz wejść
do wnętrza kabiny luster i obserwować swoje odbicia z każdej strony.
Lustro czy szyba?
Lustro fenickie
Stanowisko to ilustruje efekt „lustra fenickiego”. Dwie osoby siedzące
naprzeciw siebie są oddzielone szybą pokrytą cienką warstwą metalu.
Za pomocą pokręteł umieszczonych na pulpicie można regulować
intensywność światła. Jeśli jedna strona stanowiska jest oświetlona, a druga
jest przyciemniona, to osoba siedząca po oświetlonej stronie widzi własne
odbicie „tak jak w lustrze”. W nieoświetlonej części stanowiska światło
przechodzące przez lustro ma znacznie większe natężenie w porównaniu
do światła odbitego, zatem osoba znajdująca się po przyciemnionej stronie
widzi drugą osobę „jak przez szybę”.
Zmiksowane odbicia
Obraz w pionie i poziomie
Stanowisko to składa się z podwójnego lustra z wyciętymi w nim
fragmentami w pionie lub poziomie. Jeśli usiądziesz z drugą osobą
dokładnie naprzeciw siebie, zobaczysz zmiksowane odbicie w lustrze,
będące kombinacją dwóch różnych twarzy. Połowa obrazu, którą widzisz
jest Twoim odbiciem, druga połowa jest obrazem osoby siedzącej
po drugiej stronie lustra.
Symetryczne odbicia
Zachwiana grawitacja
Stanowisko to składa się z dużego lustra oraz ustawionych
prostopadle na jego końcach mniejszych luster, krawędziami
skierowanymi w przeciwne strony. To stanowisko zapewni
Ci znakomitą zabawę w pokonywaniu zasad grawitacji. Jeśli
staniesz na końcu większego lustra i ustawisz się tak, aby była
widoczna tylko Twoja prawa część ciała, zauważysz w lustrze
naprzeciw symetryczny obraz Twojej osoby. Jeśli uniesiesz w górę
prawą nogę, zauważysz w odbiciu swoją „unoszącą się
powietrzu” postać. Udało Ci się pozornie przezwyciężyć siły
grawitacji….
Dział 7: Zabawa kolorem
Maszyna wytwarzająca kolory
Niezwykłe kombinacje barw
Koncepcja tego niezwykłego stanowiska została wymyślona
i zrealizowana przez Science Project w Londynie. Eksponat
zbudowany jest z umieszczonego na sztaludze ekranu oraz trzech
ustawionych naprzeciw niego „tub” w kolorze: czerwonym, żółtym
i niebieskim. Zwiedzający mają okazję zapoznać się w tym miejscu
z teorią koloru. Każda z osób kieruje na ekran kolor pochodzący
z wybranej przez nią „tuby”, z możliwością regulowania jego
intensywności. Na ekranie pojawiają się przepiękne, wizualne
kombinacje barw, które tworzą zdumiewające i niepowtarzalne
efekty łączenia kolorów. Obok znajduje się komputer, który
rejestruje powstały na ekranie obraz w postaci cyfrowego zdjęcia. Każdy z nas, za pomocą
Internetu, może wysłać powstały efekt zabawy kolorem na swój prywatny e- mail, jako pamiątkę
obecności na wystawie.
Agencja Kontakt – Grzegorz Furgo, ul. Czyżewskiego 38, 80-336 Gdańsk,
tel./fax +48 58 554 83 13 -14, [email protected], www.kontakt.gda.pl
Recepcja Wystawy: Pałac Kultury i Nauki, Plac Defilad 1, tel. (22) 656 74 28-29.