Krajowa Reprezentacja Doktorantów
Transkrypt
Krajowa Reprezentacja Doktorantów
Krajowa Reprezentacja Doktorantów Opinia Krajowej Reprezentacji Doktorantów w sprawie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw z dnia 17 stycznia 2014 roku (druk nr 2085) Warszawa, 4 lutego 2014 roku (aktualizacja 3 marca 2014 roku) Spis treści 1 Wstęp ...............................................................................................................................4 2 Kształcenie na studiach doktoranckich ..................................................................................5 2.1 Status doktoranta..................................................................................................................5 2.2 Program studiów doktoranckich ...........................................................................................7 2.3 Okres trwania studiów doktoranckich ...................................................................................9 3 Polska Komisja Akredytacyjna ..........................................................................................11 3.1 Akredytacja studiów doktoranckich .................................................................................... 11 3.2 Struktura PKA ................................................................................................................... 15 doktoranckich .................................................................................................................... 17 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 1 3.3 Dostęp do informacji nt. jednostek, które uzyskały negatywną ocenę programową studiów Krajowa Reprezentacja Doktorantów 4 Doktoranci z niepełnosprawnością .....................................................................................18 4.1 Wsparcie prowadzenia badań naukowych przez doktorantów z niepełnosprawnością ......... 18 4.2 Nierównoprawne traktowanie niepełnosprawnych doktorantów w zależności od instytucji, w której odbywają studia doktoranckie ............................................................................... 19 5 Doktoranci jednostek naukowych .......................................................................................21 5.1 Zwiększenie wysokości stypendiów doktoranckich w jednostkach naukowych ................... 21 5.2 Brak wsparcia finansowego działalności samorządu doktorantów PAN .............................. 22 6 Podmioty odpowiedzialne za studia doktoranckie ................................................................23 7 Fundusz Pomocy Materialnej ............................................................................................25 8 Stypendium doktoranckie ..................................................................................................27 8.1 Zasady przyznawania stypendiów doktoranckich................................................................ 27 8.2 Zasady przyznawania zwiększenia stypendium doktoranckiego z dotacji podmiotowej na dofinansowanie zadań projakościowych ........................................................................ 29 9 Uprawnienia ....................................................................................................................31 9.1 Komunikacja miejska ......................................................................................................... 31 9.2 Pomoc materialna przyznawana doktorantom przez samorządy terytorialne ........................ 33 9.3 Przerwy wypoczynkowe .................................................................................................... 35 9.4 Ubezpieczenie społeczne .................................................................................................... 36 9.5 Świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ........................................................... 38 9.7 Uprawnienia pracownicze po doktoracie ............................................................................ 41 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 2 9.6 Świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego ......................................................................... 40 Krajowa Reprezentacja Doktorantów 9.8 Domy studenckie ............................................................................................................... 42 10 Prawo własności intelektualnej ..........................................................................................43 11 Monitorowanie losów absolwentów studiów doktoranckich ..................................................46 12 Postępowanie dyscyplinarne wobec studentów i doktorantów ................................................48 13 Pozostałe uwagi ...............................................................................................................51 13.1 Art. 13 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym ......................................................... 51 13.2 Art. 195 ust. 10 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym ..................................................... 52 13.3 Regulamin studiów doktoranckich...................................................................................... 52 Strona 3 13.4 Urlopy szkoleniowe ........................................................................................................... 53 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów 1 Wstęp Krajowa Reprezentacja Doktorantów, działając na rzecz doktorantów, zgodnie ze swym umocowaniem ustawowym, pragnie przedstawić opinię do projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw, z dnia 17 stycznia 2014 roku (druk nr 2085). Przedłożona opinia stanowi podsumowanie dotychczas zgłaszanych uwag. Zdaniem środowiska doktorantów zakres planowanych zmian jest stanowczo niewystarczający i nieadekwatny do potrzeb. Projekt nie uwzględnia kluczowych dla nas zmian, w szczególności postulowanych w opinii z 13 sierpnia 2013 roku. Proponowane przez Krajową Reprezentację Doktorantów, w trakcie prac nad nowelizacją ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, zmiany zostały przemilczane. Widzimy konieczność dalszej pracy nad nowelizacją ustawy, tak by ostatecznie przyjęte regulacje – zarówno porządkujące dotychczasowe przepisy, jak i wprowadzające nowe rozwiązania były kompletne, jasne oraz nie budziły wątpliwości interpretacyjnych. Uważamy, że bez stabilnego i dobrze tworzonego prawa nie jest możliwy prawidłowy rozwój polskiej nauki i szkolnictwa wyższego. W szczególności pragniemy zwrócić uwagę na problemy wynikające z niejasnych przepisów dotyczących studiów doktoranckich. Wiele ustawowych definicji odnosi się jedynie do studiów wyższych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt. 5 ww. ustawy. Brak jest natomiast analogicznych definicji dotyczących studiów doktoranckich. Zawiłości prawne skutkują różnymi, często niekorzystnymi dla doktorantów oraz wpływającymi niekorzystnie na jakość kształcenia interpretacjami uczelni i jednostek naukowych. W niniejszej opinii pragniemy przedstawić postulaty środowiska doktorantów, opracowane w oparciu o przeprowadzone przez KRD ogólnopolskie konsultacje środowiskowe. Większość zgromadzonych uwag ma charakter porządkujący obecnie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym przyczynią się do uwzględnienia postulatów środowiska doktorantów. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 4 funkcjonujące przepisy. Żywimy nadzieję, że dalsze prace legislacyjne nad nowelizacją Krajowa Reprezentacja Doktorantów 2 Kształcenie na studiach doktoranckich 2.1 Status doktoranta Krajowa Reprezentacja Doktorantów, po raz kolejny, pragnie zwrócić uwagę na niejasną definicję studiów doktoranckich oraz doktoranta określoną w art. 2 ust. 1 pkt. 10 i 18l ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. W obecnie obowiązującym stanie prawnym studia trzeciego stopnia (doktoranckie) nie są uznane za formę kształcenia, natomiast doktorant nie jest osobą kształcącą się. Zapisy te są niespójne z art. 6 ust. 1 pkt 4 uprawniającym uczelnie do prowadzenia kształcenia na studiach doktoranckich oraz art. 201 ust. 2 pkt 1 tejże ustawy, nakazującym ministrowi ds. szkolnictwa wyższego określenie reguł kształcenia na studiach doktoranckich, uwzględniając efekty kształcenia i warunki ich uzyskania. Uważamy, że w związku z faktem, iż doktoranci kształcą się na studiach doktoranckich powinni zostać uznani za osoby kształcące się, a nie jedynie za uczestników studiów doktoranckich, z zastrzeżeniem, że kształcenie o którym mowa oparte jest na badaniach naukowych w odróżnieniu od kształcenia na studiach wyższych. Obecna definicja jest dla doktorantów krzywdząca, ponieważ nie określa kim jest doktorant oraz sugeruje, że w trakcie realizacji studiów doktoranckich doktorant nie musi podnosić swoich kwalifikacji. Pragniemy również zwrócić uwagę na brak określenia charakteru uczestnictwa (czynne lub bierne) w obecnej definicji doktoranta. Nie rozumiemy również, dlaczego kwalifikacje trzeciego stopnia nie zostały uznane jako efekty kształcenia tym bardziej, że wskazuje na to komunikat z konferencji europejskich ministrów właściwych dla szkolnictwa wyższego w Bergen (19-20 maja 2005 r.). Studia doktoranckie zgodnie z ww. komunikatem powinny stanowić formę kształcenia, opartą na efektach kształcenia, której zasadniczym komponentem jest pogłębianie wiedzy poprzez że kwalifikacje trzeciego stopnia powinny oznaczać efekty kształcenia uzyskane w trakcie realizacji studiów doktoranckich. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 5 oryginalne prace badawcze. W pełni popieramy koncepcję przyjętą w Bergen. Uważamy, Krajowa Reprezentacja Doktorantów Wnosimy o dodanie do ustawy w sprawie zmiany ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw zmiany brzmienia: art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym na: „studia trzeciego stopnia (studia doktoranckie) - formę kształcenia opartą na badaniach naukowych, prowadzoną przez uprawnioną jednostkę organizacyjną uczelni, instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk, instytut badawczy lub międzynarodowy instytut naukowy działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej utworzony na podstawie odrębnych przepisów, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający kwalifikacje drugiego stopnia, kończącą się uzyskaniem kwalifikacji trzeciego stopnia;”; art. 2 ust. 1 pkt 18h ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym na: „kwalifikacje trzeciego stopnia – efekty kształcenia na studiach trzeciego stopnia, zakończone uzyskaniem stopnia naukowego doktora określonej dyscypliny naukowej, potwierdzone odpowiednim dyplomem;”; art. 2 ust. 1 pkt 18l ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym na: „doktorant – osobę kształcącą się na studiach doktoranckich;”. Prosimy również o zmianę brzmienia art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym na: “Uczelnie, pełniąc misję odkrywania i przekazywania prawdy poprzez prowadzenie badań i kształcenie studentów, doktorantów oraz słuchaczy, stanowią integralną część narodowego systemu edukacji i nauki.”. Zaproponowana w art. 1 pkt 1 lit. a projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw zmiana definicji efektów kształcenia definiuje efekty kształcenia, jako “zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskiwanych w procesie kształcenia w systemie studiów”. Pragniemy zauważyć, że definicji tej nie będzie można odnieść do studiów doktoranckich, w związku z art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy bliższego określenia - rozumie się przez to studia wyższe”, czyli zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt. 5 “studia pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie, Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 6 Prawo o szkolnictwie wyższym mówiącym, że “ilekroć w ustawie jest mowa o studiach bez Krajowa Reprezentacja Doktorantów prowadzone przez uczelnię uprawnioną do ich prowadzenia”. Proponowane brzmienie sprawi, że studia doktoranckie będą prowadzić do osiągnięcia “efektów uczenia się”, a nie “efektów kształcenia”, co jest sprzeczne z pozostałymi zapisami ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (np. art. 201 ust. 2 pkt. 1) oraz intencją ustawodawcy. Wnosimy o zmianę brzmienia projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw w: art. 1 pkt 1 lit. a) na: „pkt 18c otrzymuje brzmienie: „18c) efekty kształcenia – zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskiwanych w procesie kształcenia w systemie studiów wyższych oraz studiów doktoranckich”;”; art. 1 pkt 1 lit. d) na: „po pkt. 18m dodaje się pkt 18n i 18o w brzmieniu: „18n) efekty uczenia się – zasób wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych uzyskiwanych w procesie uczenia się poza systemem studiów wyższych oraz studiów doktoranckich; 18o) potwierdzanie efektów uczenia się – formalny proces weryfikacji posiadanych przez daną osobę efektów uczenia się, mający na celu przyjęcie jej na studia wyższe”;”. 2.2 Program studiów doktoranckich W związku z wprowadzeniem w 2011 roku zmiany terminologii dotyczącej kształcenia, pojawiło się wiele niejasności w odniesieniu do studiów doktoranckich. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 14b program kształcenia jest to “opis określonych przez uczelnię spójnych efektów kształcenia, zgodny z Krajowymi Ramami Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego, oraz opis procesu kształcenia, prowadzącego do osiągnięcia tych efektów, wraz z przypisanymi do poszczególnych modułów tego procesu punktami ECTS”. Niezrozumiałe jest o nich mowa używa terminu “program studiów doktoranckich”. Pragniemy zauważyć, że programy studiów doktoranckich również oparte są na efektach kształcenia oraz Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 7 jest jednak, dlaczego ustawodawca nie odnosi tego terminu do studiów doktoranckich i gdy Krajowa Reprezentacja Doktorantów uwzględniają punkty ECTS. Na uwagę zasługuje również brak definicji legalnej programu studiów doktoranckich, co sprawia, że przepisy w tym zakresie są niejasne i mogą być odmiennie interpretowane. Obecnie obowiązujący stan prawny, w którym z jednej strony prawodawca nie odnosi terminu „programu kształcenia” do studiów doktoranckich, a z drugiej strony posługuje się nieposiadającym definicji legalnej terminem „program studiów doktoranckich”, rodzi uzasadnione zastrzeżenia co do zgodności dotychczasowej regulacji z zasadami techniki prawodawczej. Ustawa powinna bowiem wyczerpująco regulować daną dziedzinę spraw i nie pozostawiać poza zakresem swego unormowania istotnych fragmentów tej dziedziny. W tym miejscu warto również zauważyć, iż w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 grudnia 2013 roku w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów doktoranckich (Dz. U. poz. 1581) został nałożony na radę jednostki organizacyjnej uczelni oraz radę naukową jednostki naukowej obowiązek zawarcia we wniosku o utworzenie studiów doktoranckich programu studiów doktoranckich. Również w przepisach przywołanego rozporządzenia brakuje jakichkolwiek normatywnych elementów definicji tego terminu. Dodatkowo pragniemy zwrócić uwagę, iż w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym brak mowy o uprawnieniu uczelni do ustalania programów studiów doktoranckich oraz efektów kształcenia na studiach doktoranckich. Wnioskujemy o odniesienie terminu “program kształcenia” do studiów doktoranckich lub zdefiniowanie terminu “program studiów doktoranckich” w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym. Pragniemy również zwrócić uwagę na rozbieżność art. 195 ust. 5 oraz art. 197 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Zgodnie z art. 195 ust. 5 “Więcej niż połowa programu stacjonarnych studiów doktoranckich wymaga obecności uczestników tych studiów w prowadzącej je jednostce organizacyjnej i jest realizowana w formie zajęć dydaktycznych i pracy naukowej wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich lub opiekunów naukowych i doktorantów.”. Art. 197 ust. 2 natomiast mówi, że “do podstawowych obowiązków doktorantów, poza obowiązkami określonymi zgodnie naukowych i składanie sprawozdań z ich przebiegu”, co wskazuje że badania naukowe nie stanowią elementu programu studiów doktoranckich. W związku z powyższym Krajowa Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 8 z ust. 1, należy realizowanie programu studiów doktoranckich oraz prowadzenie badań Krajowa Reprezentacja Doktorantów Reprezentacja Doktorantów wnioskuje o uporządkowanie przepisów dotyczących programu studiów doktoranckich poprzez zmianę w art. 197 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym wyrazu „oraz” na „w tym”. Pragniemy również zwrócić uwagę na zapis art. 201 ust. 2 pkt 2 mówiący, że minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia, zajęcia fakultatywne rozwijające umiejętności dydaktyczne lub zawodowe, minimalny wymiar zajęć oraz liczbę punktów ECTS. Jak pokazała praktyka zajęcia te mimo, iż są określone jako fakultatywne w części uczelni traktowane są jako obligatoryjne, co jest naszym zdaniem w pełni zrozumiałe. W związku z niewielką liczbą doktorantów, na niektórych uczelniach, organizacja bogatej oferty zajęć fakultatywnych rozwijających umiejętności dydaktyczne lub zawodowe jest nieopłacalna oraz nieadekwatna do potrzeb. W takich sytuacjach liczba oferowanych zajęć fakultatywnych jest zwykle równa liczbie zajęć koniecznych do realizacji przez doktoranta, przez co zajęcia są fakultatywne jedynie z nazwy. Zdaniem KRD, każdy doktorant danej jednostki prowadzącej studia doktorancie powinien zostać przygotowany do podjęcia pracy w charakterze nauczyciela akademickiego, w równej mierze. W związku z powyższym wnioskujemy o zmianę brzmienia art. 201 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym na: “2) minimalny wymiar oraz liczbę punktów ECTS zajęć rozwijających umiejętności dydaktyczne lub zawodowe,” 2.3 Okres trwania studiów doktoranckich Krajowa Reprezentacja Doktorantów pootrzymuje dotychczas zgłaszane uwagi w zakresie okresu trwania studiów doktoranckich. Wnosimy o możliwość wydłużenia czasu odbywania studiów doktoranckich do 5 lat. Studia doktoranckie, nie są jednolite, w zależności od dziedziny wiedzy oraz różnorodności prowadzonych w ich ramach badań naukowych wymagają odmiennych ram czasowych. W naszej opinii należy zostawić w tym zakresie czasowy do specyfiki danych studiów. Pragniemy zwrócić uwagę, że w niektórych Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 9 większą autonomię uczelniom i jednostkom naukowym, które najlepiej dostosują wymiar Krajowa Reprezentacja Doktorantów dyscyplinach (szczególnie doświadczalnych) 4 lata to okres stanowczo niewystarczający na realizację doktoratu, co znacząco wpływa na obniżenie jakości prac naukowych. Pragniemy zwrócić również uwagę na instytucję przedłużenia studiów doktoranckich. Proponowany art. 195 ust. 4a określa czas trwania studiów doktoranckich, nie wspominając o możliwości ich przedłużenia. Przepisy dotyczące przedłużenia studiów doktoranckich wymagają doprecyzowania, w szczególności w zakresie uprawnień stypendialnych doktorantów na przedłużeniu. Bardzo negatywnie odnosimy się do praktyki stosowanej przez wiele uczelni, polegającej na nieprzyznawaniu stypendiów na przedłużeniu studiów doktoranckich, wynikającym np. z konieczności prowadzenia długotrwałych badań naukowych lub urlopu macierzyńskiego. Zdaniem KRD przedłużenie studiów doktoranckich nie powinno być utożsamiane z powtarzaniem roku. Należy wprowadzić stosowne zapisy rozgraniczające powtarzanie roku, wynikające z niezadawalających wyników w nauce z przedłużeniem studiów doktoranckich. Jest to bardzo krzywdzące dla doktorantów, którzy takowe badania prowadzą i często skutkuje przerwaniem studiów doktoranckich tuż przed ich końcem. W związku z powyższym Krajowa Reprezentacja Doktorantów wnosi o zmianę art. 1 pkt. 111 lit. b) ustawy w sprawie zmiany ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw na: „b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a oraz ust. 4b w brzmieniu: „4a. Studia doktoranckie trwają nie krócej niż 2 lata i nie dłużej niż 4 lata z możliwością przedłużenia okresu ich trwania. 4b. W trakcie przedłużenia okresu odbywania studiów doktoranckich doktorant zachowuje uprawnienia o których mowa w art. 199 ust. 1, art. 199a, art. 199b, art. 200 ust. 1 oraz art. Strona 10 200a ust. 1 ”, Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów 3 Polska Komisja Akredytacyjna 3.1 Akredytacja studiów doktoranckich Krajowa Reprezentacja Doktorantów w pełni popiera wprowadzenie akredytacji programowej na studiach doktoranckich oraz studiach podyplomowych, o które wnioskowała Polska Komisja Akredytacyjna. Pragniemy jednak zwrócić uwagę, że pomimo wprowadzenia stosownych zapisów w projekcie rozporządzenia w sprawie szczegółowych kryteriów i zakresu oceny programowej i oceny instytucjonalnej (§1 pkt 1 projektu ww. rozporządzenia), w projekcie ustawy brak wzmianki o możliwości przeprowadzania akredytacji programowej studiów doktoranckich oraz studiów podyplomowych. Prosimy o ujednolicenie tych przepisów w taki sposób, aby te przyjęte w projekcie rozporządzenia MNiSW nie stały w sprzeczności z przepisami ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, która jest aktem nadrzędnym. Art. 1 pkt 39 nowelizacji zmieniający art. 48a ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym mówi, że Komisja dokonuje oceny jakości kształcenia na kierunkach studiów, co wyklucza prowadzenie oceny jakości studiów doktoranckich, ponieważ zgodnie z art. 195 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym studia doktoranckie nie są prowadzone na kierunku, tylko w zakresie dyscypliny oraz zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy “ilekroć w ustawie jest mowa o studiach bez bliższego określenia - rozumie się przez to studia wyższe”, czyli studia I i II stopnia. Wnosimy zatem o zmianę brzmienia projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw w: art. 1 pkt 39 na: “w art. 48a ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. Komisja dokonuje oceny jakości kształcenia na kierunkach studiów, studiach doktoranckich oraz studiach podyplomowych (ocena programowa), mając na uwadze: 1) efekty kształcenia odpowiadające Krajowym Ramom Kwalifikacji w zakresie Strona 11 obszarów kształcenia i kierunków studiów lub dyscypliny, w której prowadzone są studia doktorancie; Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów 2) spełnianie warunków niezbędnych do prowadzenia studiów, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1-3, art. 9b, a także art. 9c w przypadku kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela; 3) funkcjonowanie potwierdzania efektów uczenia się”;” art. 1 pkt 6 lit. b na: “w ust. 3: – pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) warunki, jakie muszą spełniać jednostki organizacyjne, aby prowadzić studia na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia, a w szczególności: a) liczbę nauczycieli akademickich, posiadających tytuł naukowy lub stopień naukowy lub osób, które nabyły uprawnienia równoważne z uprawnieniami doktora habilitowanego na podstawie art. 21a ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, zaliczanych do minimum kadrowego, b) proporcje liczby pracowników, o których mowa w lit. a, do liczby studentów na danym kierunku studiów, c) zakres informacji objętych wnioskiem o nadanie podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni, o której mowa w art. 11 ust. 2 i 4, uprawnienia do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia, składanym w formie elektronicznej do ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego – uwzględniając zasady określone w art. 9a i art. 112a, potrzeby rynku pracy, a także mając na celu zapewnienie wysokiej jakości kształcenia;”, – po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu: „1a) kierunki studiów, które są prowadzone jako jednolite studia magisterskie, kierunki studiów, które są prowadzone jako studia drugiego stopnia, oraz kierunki studiów, które mogą być prowadzone jako jednolite studia magisterskie, uwzględniając zróżnicowane kwalifikacje absolwentów studiów pierwszego i drugiego stopnia oraz potrzeby rynku Strona 12 pracy;”, – pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie: Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów „3) kryteria i szczegółowy zakres oceny programowej, o której mowa w art. 48a ust. 3, uwzględniając: a) spełnianie warunków prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia lub studiów trzeciego stopnia, b) akredytacje lub certyfikaty instytucji międzynarodowych, c) działanie wewnętrznego systemu zapewnienia jakości kształcenia w zakresie analizy efektów kształcenia, d) organizację procesu dydaktycznego, e) współpracę z otoczeniem społeczno-gospodarczym, f) umiędzynarodowienie procesu kształcenia, g) funkcjonowanie procesu potwierdzania efektów uczenia się – mając na uwadze zapewnienie wysokiej jakości kształcenia; 4) kryteria i szczegółowy zakres oceny instytucjonalnej, o której mowa w art. 48a ust. 4, uwzględniając: a) funkcjonowanie i doskonalenie systemów zapewnienia jakości kształcenia, b) akredytacje lub certyfikaty instytucji międzynarodowych, c) wyniki oceny programowej kierunków studiów prowadzonych w podstawowej jednostce organizacyjnej uczelni oraz studiów trzeciego stopnia, d) zgodność działania podstawowej jednostki organizacyjnej z misją i strategią rozwoju uczelni – mając na uwadze zapewnienie wysokiej jakości kształcenia;”;” art. 1 pkt 40 lit. a na: „ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie: „1. Komisja przedstawia ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego: 1) opinie w sprawie utworzenia uczelni oraz przyznania uczelni lub jej podstawowej jednostce organizacyjnej uprawnienia do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia; zawodu nauczyciela, oraz oceny instytucjonalnej, a także przestrzegania warunków prowadzenia studiów wyższych, doktoranckich oraz podyplomowych; Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 13 2) wyniki oceny programowej, w tym kształcenia przygotowującego do wykonywania Krajowa Reprezentacja Doktorantów 3) opinie w sprawie przywrócenia zawieszonego uprawnienia do prowadzenia studiów na określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia; 4) opinie w sprawie utworzenia przez uczelnię zagraniczną uczelni lub filii, o których mowa w art. 85 ust. 5. Wnioskujemy również o objęcie akredytacjami programowymi studiów doktoranckich prowadzonych w jednostkach naukowych. Krajowa Reprezentacja Doktorantów uważa, że jednostki naukowe prowadzące kształcenie (studia doktoranckie i podyplomowe), powinny podlegać akredytacji na takich samych zasadach jak uczelnie. W tym zakresie popieramy stanowisko Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, która wyraziła analogiczne stanowisko w piśmie z dnia 20 sierpnia 2013 roku (str. 7). Negatywnie oceniamy brak troski ze strony Państwa o jakość kształcenia na studiach doktoranckich oraz podyplomowych w jednostkach naukowych. Takie podejście mogłoby w przyszłości doprowadzić do powstania dysproporcji pomiędzy poziomem jakości kształcenia na studiach doktoranckich, prowadzonych na uczelni, a tych prowadzonych w jednostkach naukowych. Krajowa Reprezentacja Doktorantów prosi również o wprowadzenie możliwości zawieszenia przez ministra uprawnień do prowadzenia studiów doktoranckich, bez odebrania uprawnień do nadawania stopnia doktora, w przypadku negatywnej oceny jakości kształcenia dokonanej przez Polską Komisję Akredytacyjną. W związku z trwającym procesem umasowienia studiów doktoranckich widzimy konieczność eliminacji tych studiów doktoranckich, które nie spełniają minimalnych wymogów oraz prowadzone są niezgodnie z przepisami prawa, analogicznie jak ma to miejsce w przypadku studiów wyższych. Pragniemy również zwrócić uwagę na brak uprawnienia, w związku z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 49 ust. 1-4, Komisji do przetwarzania danych osobowych doktorantów oraz słuchaczy. Komisja może jedynie przetwarzać dane osobowe nauczycieli rzetelnej oceny jakości kształcenia na studiach doktoranckich oraz podyplomowych. Wnioskujemy o dopisanie do projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 14 akademickich i studentów. Brak uprawnienia w tym zakresie uniemożliwia dokonanie Krajowa Reprezentacja Doktorantów wyższym oraz niektórych innych ustaw zmiany brzmienia art. 49 ust 9 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym na: “9. W związku z wykonywaniem zadań, o których mowa w ust. 1-4, Komisja może przetwarzać dane osobowe nauczycieli akademickich, studentów, doktorantów i słuchaczy ocenianych uczelni w zakresie niezbędnym do wykonania tych zadań.” 3.2 Struktura PKA Krajowa Reprezentacja Doktorantów podtrzymuje stanowisko z 13 sierpnia 2013 roku w sprawie uwzględnienia doktorantów w strukturach PKA, na takich samych zasadach jak Parlament Studentów Rzeczpospolitej Polskiej. Nowelizacja z 2011 roku ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym wprowadziła, w ramach akredytacji instytucjonalnej ocenę jakości kształcenia na studiach doktoranckich. W związku z tym doktoranci, jako przedstawiciele jednej z grup interesariuszy wewnętrznych zostali włączeni w ww. akredytacje (na podstawie §16 ust. 2 pkt 4 Statutu PKA). W listopadzie 2011 roku odbyła się pierwsza rekrutacja ekspertów ds. doktoranckich i od tego czasu uczestnicy studiów trzeciego stopnia stali się członkami zespołów oceniających. Ich praca w ramach PKA oceniana jest bardzo dobrze. Obecna nowelizacja zakłada natomiast rozszerzenie akredytacji studiów doktoranckich o akredytacje programowe, a co za tym idzie zwiększenie roli ekspertów ds. doktoranckich. Pomimo tego faktu uwagi Krajowej Reprezentacji Doktorantów, w tym zakresie, nie zostały uwzględnione. Nowelizacja ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym nie przewiduje włączenia KRD w struktury PKA oraz zrównania ich uprawnień z uprawnieniami PSRP. Pragniemy zauważyć, że doktoranci są jedyną grupą interesariuszy, nieposiadającą swojego przedstawiciela w PKA. Za naganne uważamy również wykluczenie KRD z możliwości zgłaszania kandydatów na członków PKA. Wnosimy zatem o zmianę brzmienia art. 1 pkt 38 projektu ustawy o zmianie ustawy Strona 15 Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw na: „art. 48 otrzymuje brzmienie: Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów „Art. 48. 1. Polską Komisję Akredytacyjną, zwaną dalej „Komisją”, powołuje minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego. 2. W skład Komisji wchodzi: 1) dziewięćdziesięciu członków powoływanych przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego; 2) przewodniczący Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej oraz przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów, którzy są członkami Komisji z mocy prawa. 3. Członkowie Komisji w liczbie 45, w tym przewodniczący Komisji i sekretarz, są powoływani spośród kandydatów zgłoszonych przez Radę, Konferencję Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Konferencję Rektorów Zawodowych Szkół Polskich, Parlament Studentów Rzeczypospolitej Polskiej, Krajową Reprezentację Doktorantów, senaty uczelni oraz ogólnokrajowe stowarzyszenia naukowe i organizacje pracodawców. Pozostałych 45 członków Komisji minister powołuje spośród osób pełniących funkcję członka Komisji w dotychczasowej kadencji, uwzględniając ocenę ich pracy dokonywaną przez prezydium Komisji. 4. Członkiem Komisji może być nauczyciel akademicki posiadający co najmniej stopień naukowy doktora, zatrudniony w uczelni jako podstawowym miejscu pracy. 5. Wymagania, o których mowa w ust. 4, nie dotyczą przedstawicieli organizacji pracodawców. 6. Powołując członków Komisji, minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego uwzględnia wymóg reprezentowania w składzie Komisji przedstawicieli wszystkich obszarów kształcenia oraz zapewnia co najmniej 30-procentowy udział kobiet w jej składzie. 7. Kandydaci na członków Komisji nie mogą mieć w dniu rozpoczęcia kadencji Komisji więcej niż siedemdziesiąt lat. 8. Do członków Komisji stosuje się odpowiednio przepisy art. 46a ust. 1-3. 9. Przewodniczący Komisji stwierdza wygaśnięcie mandatu członka Komisji z przyczyn określonych w art. 46b ust. 1. Do powołania nowego członka Komisji stosuje się 10. Członek Komisji może być odwołany, na wniosek prezydium Komisji, przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego. Do powołania nowego członka stosuje się odpowiednio przepis art. 46b ust. 2 zdanie pierwsze. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 16 odpowiednio przepis art. 46b ust. 2 zdanie pierwsze. Krajowa Reprezentacja Doktorantów 11. Kadencja Komisji rozpoczyna się 1 stycznia i trwa cztery lata. 12. Rektor, na wniosek członka Komisji będącego nauczycielem akademickim, może zwolnić go całkowicie lub częściowo z obowiązku prowadzenia zajęć dydaktycznych”.”. Wnosimy również o dodanie do art. 1 pkt 41 lit. a ustawy w sprawie zmiany ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw zmiany w art. 50 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym polegającej na dodaniu pkt. 4a następującej treści: “4a) przewodniczący Krajowej Reprezentacji Doktorantów;” 3.3 Dostęp do informacji nt. jednostek, które uzyskały negatywną ocenę programową studiów doktoranckich Art. 1 pkt 32 ustawy w sprawie zmiany ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw zakłada wprowadzenie do ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym art. 37b dotyczącego publikacji informacji na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego ds. szkolnictwa wyższego. Krajowa Reprezentacja Doktorantów pragnie zwrócić uwagę, iż w proponowanym brzmieniu art. 37b ust. 1 pkt 1 nie została uwzględniona publikacja uczelni, które uzyskały negatywną ocenę programową na prowadzonych studiach doktoranckich. W związku z planowanym wprowadzeniem akredytacji programowych studiów doktoranckich uznajemy za zasadne zmianę brzmienia tego przepisu. Naszym zdaniem otwarty dostęp do informacji na temat jednostek posiadających negatywną ocenę programową studiów doktoranckich oraz podyplomowych, przeprowadzoną przez Polską Komisję Akredytacyjną, jest równie potrzebny. Wnosimy o zmianę brzmienia proponowanego w art. 1 pkt 32 projektu ustawy w sprawie zmiany ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw art. 37b ust. 1 pkt 1 na: “1) podstawowych jednostkach organizacyjnych uczelni, które uzyskały negatywną ocenę na prowadzonych kierunkach studiów, studiach doktoranckich oraz Strona 17 programową podyplomowych;” Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów 4 Doktoranci z niepełnosprawnością 4.1 Wsparcie prowadzenia badań naukowych przez doktorantów z niepełnosprawnością Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym jednym z podstawowych zadań uczelni jest stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia i w badaniach naukowych. Uczelnie otrzymują dotacje, o której mowa w art. 94 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, na wsparcie procesu kształcenia studentów i doktorantów z niepełnosprawnością. Krajowa Reprezentacja Doktorantów pragnie zwrócić uwagę na brak podobnych środków na wsparcie prowadzenia badań naukowych przez tych studentów i doktorantów, co uniemożliwia pełną realizację art. 11 ust. 1 pkt. 9 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Dotacja, o której mowa w art. 94 ust. 1 pkt 10 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym może być jedynie przeznaczona na „zadania związane ze stwarzaniem studentom i doktorantom, będącym osobami niepełnosprawnymi warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia”. Ustawodawca jednak nie uwzględnił, że doktoranci poza kształceniem się prowadzą również badania naukowe. W aktualnym stanie prawnym doktoranci z niepełnosprawnością nie mogą uzyskać wsparcia w prowadzeniu badań naukowych. Wsparcie takie głównie polegałoby na możliwości pokrycia kosztów asystenta osoby niepełnosprawnej, który pomoże jej w przeprowadzeniu badań naukowych. Pomoc taka mogłaby mieć różne formy, w zależności od rodzaju niepełnosprawności. Osoba z dysfunkcją wzroku potrzebuje przewodnika, np. by dotrzeć na miejsce badań lub uzupełnić opracowany przez nią kwestionariusz obserwacyjny albo dopełnić formalności wynikających z prowadzenia projektu badawczego (np. opisywanie faktur, gromadzenie i wypełnianie dokumentacji papierowej itd.). Z kolei osoba z dysfunkcją słuchu może potrzebować tłumacza w dotarciu na miejsce badań i ich przeprowadzenie. Natomiast tetraplegnicy lub osoby z silnymi skutkami porażenia dziecięcego do przeprowadzenia badań będą potrzebować asystenta czynności. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 18 języka migowego, osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim może wymagać pomocy Krajowa Reprezentacja Doktorantów Zdaniem Krajowej Reprezentacji Doktorantów osoba z niepełnosprawnością, o ile istnieje taka konieczność, powinna mieć prawo do skorzystania z asystenta przy prowadzeniu badań naukowych. W związku z powyższym wnosimy o przyznanie uczelniom i jednostkom naukowym dotacji na zadania związane ze stworzeniem osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w badaniach statutowych oraz projektach badawczych realizowanych ze środków ministra właściwego ds. nauki będących w gestii takich instytucji jak Narodowe Centrum Nauki czy Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. W tym kontekście pragniemy zwrócić uwagę na fakt, iż takie wiodące instytucje finansujące badania naukowe doktorantów, jak Narodowe Centrum Nauki czy Narodowe Centrum Badań i Rozwoju nie przewidują żadnej systematycznej formy udzielania dodatkowego wsparcia finansowego dla osób niepełnosprawnych prowadzących badania. Do tej pory tego rodzaju pomoc asystencką dla osób niepełnosprawnych świadczyli ich krewni bądź znajomi, a koszty musiała pokrywać osoba niepełnosprawna. Doprowadza to do patologicznej sytuacji, w której doktorant z niepełnosprawnością wnioskujący o środki na działalność badawczą boi się wykazać kosztów wynikających z niepełnosprawności po to, by być konkurencyjnym wobec pełnosprawnych doktorantów. Kariera naukowa wydaje się być wymarzoną ścieżką rozwoju dla osób z niepełnosprawnością. Tymczasem według wyliczeń Krajowej Reprezentacji Doktorantów odsetek doktorantów z orzeczonym stopniem niepełnosprawności jest niski i wynosi zaledwie 1%. Proponowane rozwiązania wpłyną na aktywizację osób niepełnosprawnych w przestrzeni akademickiej, a co za tym idzie na ich społeczno-zawodową rehabilitację. Działania takie zgodne są ponadto z priorytetami Unii Europejskiej, która finansuje i patronuje inicjatywom zmierzającym do aktywizacji społeczno-zawodowej osób niepełnosprawnych. 4.2 Nierównoprawne traktowanie niepełnosprawnych doktorantów Przepisy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym różnicują sytuację prawną niepełnosprawnych doktorantów w zależności czy odbywają oni studia doktoranckie w uczelniach publicznych czy też w jednostkach naukowych. Wskazać należy, że przepisy Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 19 w zależności od instytucji, w której odbywają studia doktoranckie Krajowa Reprezentacja Doktorantów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym przewidują możliwość otrzymania przez uczelnię publiczną dotacji z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego przeznaczonych m.in. na: „dofinansowanie lub finansowanie kosztów realizacji inwestycji, w tym służących kształceniu studentów i doktorantów, będących osobami niepełnosprawnymi - realizowanych w szczególności z udziałem z budżetu państwa, państwowych funduszy celowych lub środków rozwojowych pochodzących z Unii Europejskiej lub z innych źródeł zagranicznych” (art. 94 ust. 1 pkt 10 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym); „zadania związane ze stwarzaniem studentom i doktorantom, będącym osobami niepełnosprawnymi warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia” (art. 94 ust. 1 pkt 11 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym). O ile z zadowoleniem należy przyjąć sytuację, w której ustawodawca dostrzega potrzebę przekazywania ze środków budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, kwot finansowych, przeznaczonych na wsparcie zrównania szans edukacyjnych niepełnosprawnych doktorantów w uczelniach publicznych, o tyle zupełnie niezrozumiałe jest, dlaczego przepisy prawa nie przewidują analogicznej możliwości wsparcia dla doktorantów studiujących w jednostkach naukowych. Zgodnie bowiem z art. 94a ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym jednostki naukowe otrzymują dotacje z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego, jedynie na zadania związane z bezzwrotną pomocą materialną dla doktorantów. Omawiany przepis milczy natomiast odnośnie do możliwości przekazywania jednostkom naukowym przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego, dotacji, o których mowa w art. 94 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, a zatem na wyżej wspomniane dofinansowanie lub finansowanie kosztów realizacji inwestycji, w tym służących kształceniu studentów i doktorantów, będących osobami niepełnosprawnymi oraz finansowanie zadań związanych ze stwarzaniem doktorantom, będącym osobami niepełnosprawnymi warunków do pełnego udziału w procesie kształcenia. i jednostek naukowych jest tą samą niepełnosprawnością, zaś obecnie obowiązujący stan Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 20 Wskazać należy, że niepełnosprawność zarówno doktorantów uczelni publicznych jak Krajowa Reprezentacja Doktorantów prawny dyskryminuje doktorantów studiujących w instytutach naukowych Polskiej Akademii Nauk, instytutach badawczych oraz międzynarodowych instytutach naukowych. Opisywana powyżej sytuacja jest niedopuszczalna ze względu na zasadę równości podmiotów wobec prawa. Krajowa Reprezentacja Doktorantów wnosi o przyznanie jednostkom naukowym dotacji, o których mowa w art. 94 ust. 1 pkt. 10 i 11 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. 5 Doktoranci jednostek naukowych 5.1 Zwiększenie wysokości stypendiów doktoranckich w jednostkach naukowych Przepisy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym dyskryminują pozycję prawną doktorantów jednostek naukowych, uniemożliwiając dofinansowanie z budżetu państwa zwiększenia wysokości stypendiów doktoranckich dla najlepszych doktorantów jednostek naukowych. Wskazać należy, że zgodnie z art. 94b ust. 1 pkt 5 ww. ustawy w budżecie państwa jest określana dotacja podmiotowa na dofinansowanie zadań projakościowych, przeznaczona m.in. na finansowanie zwiększenia wysokości stypendiów doktoranckich dla najlepszych doktorantów, w uczelniach publicznych i niepublicznych. Niezrozumiałe jest dlaczego w katalogu podmiotów, mogących otrzymać dotacje na finansowanie zwiększenia wysokości stypendiów doktoranckich dla najlepszych doktorantów, brak jest jednostek naukowych, które zgodnie z art. 195 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym również mogą prowadzić studia doktoranckie. Obecnie brzmienie art. 94 ust. 1 pkt 5 PSW wskazuje na niekonsekwencję ustawodawcy, skutkującą dyskryminacją najlepszych doktorantów studiujących w jednostkach naukowych - instytutach naukowych Polskiej Akademii Nauk, Stosownie do powyższego postulat wprowadzenia zmian do art. 94b ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym jest w pełni uzasadniony. Omawiany przepis Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 21 instytutach badawczych oraz międzynarodowych instytutach naukowych. Krajowa Reprezentacja Doktorantów powinien ulec zmianie poprzez wprowadzenie do jego treści odniesienia także do jednostek naukowych. Konsekwencją wprowadzenia wyżej omawianej zmiany do art. 94b ust. 1 pkt 5 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym powinna być również zmiana obecnego brzmienia art. 200a ust. 1 ww. ustawy. W treści tego przepisu powinno zostać dodane, obok odniesienia do rektora uczelni, określającego regulamin przyznawania zwiększenia stypendium doktoranckiego, także odniesienie do dyrektora jednostki naukowej w kontekście, analogicznego co w przypadku rektora uczelni, prawa do określania regulaminu przyznawania zwiększenia stypendium doktoranckiego. Ponadto do art. 200a ust. 1 PSW powinna zostać wprowadzona zmiana odnośnie do przesłanek decydujących o zwiększeniu stypendium doktoranckiego. Obecnie omawiany przepis przewiduje, że zwiększenie stypendium doktoranckiego przysługuje doktorantom wyróżniającym się w pracy naukowej i dydaktycznej. Wydaje się, że użycie koniunkcji pomiędzy wyrazami „naukowej” i „dydaktycznej” skutkuje tym, że o zwiększenie stypendium może ubiegać się doktorant, który odnosi sukcesy zarówno w nauce jak i dydaktyce. Taka konstrukcja uniemożliwia zwiększenie stypendium doktorantowi, który prowadzi bardzo zaawansowane badania naukowe, ale nie prowadzi zajęć dydaktycznych. Stosownie do powyższego lepszym rozwiązaniem jest zastąpienie koniunkcji (spójnika „i”) alternatywą łączną (spójnikiem „lub”) co umożliwi ubieganie się o zwiększenie stypendium także doktorantom osiągającym sukcesy w jednym z powyżej wskazanych obszarów. 5.2 Brak wsparcia finansowego działalności samorządu doktorantów PAN Zgodnie z art. 208 ust. 2 w zw. z art. 202 ust. 8 Prawo o szkolnictwie wyższym zarówno uczelnie jak i jednostki naukowe zapewniają środki materialne niezbędne do funkcjonowania organów samorządu doktoranckiego. Jednocześnie przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619 z póżn. zm), która jest aktem szczególnym dotacji podmiotowej na pokrycie kosztów funkcjonowania organów samorządu doktoranckiego (art. 79 ust. 1 pkt 1 ustawy o Polskiej Akademii Nauk). Mamy tym samym Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 22 w stosunku do ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, nie przewidują przekazywania PAN Krajowa Reprezentacja Doktorantów do czynienia z luką prawną, która powinna zostać usunięta poprzez wprowadzenie do projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw przepisu zmieniającego art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy o Polskiej Akademii Nauk. Brak jednoznacznego przepisu, zezwalającego na finansowanie działalności samorządu doktorantów PAN z dotacji podmiotowej, skutkuje znacznym osłabieniem możliwości funkcjonowania samorządu doktorantów PAN w stosunku do samorządów funkcjonujących w innych podmiotach, tym samym ogranicza prawa doktorantów PAN do tworzenia własnego samorządu. Taka sytuacja winna zostać uznana za sprzeczną z ideą wspierania samorządności uczestników studiów doktoranckich i jako taka niezwłocznie zmieniona. Możliwość finansowania działalności organów samorządu doktoranckiego PAN powinna zostać przewidziana obok możliwości finansowania działalności jednostek organizacyjnych PAN takich jak: kancelaria Akademii, pomocnicze jednostki naukowe i inne jednostki organizacyjne działające w strukturze Akademii, przewidzianych w art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy o PAN. Stosownie do powyższego, w art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. c), po wyliczeniu jednostek organizacyjnych już istniejących w omawianym przepisie, powinna zostać dodana wzmianka o organach samorządu doktorantów PAN. 6 Podmioty odpowiedzialne za studia doktoranckie Obecne uregulowania prawne nie umożliwiają doktorantom wpływu na wybór prorektora odpowiedzialnego za sprawy doktoranckie. Studenci, zgodnie z art. 75 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, mają wpływ na wybór prorektora, który będzie odpowiedzialny za zakres spraw studenckich. Odwołując się do konstytucyjnej zasady równości pragniemy podkreślić, że również doktoranci powinni mieć realny wpływ na wybór ich najwyższego opiekuna w strukturach uczelni. niemożliwe jest zastosowanie analogicznego rozwiązania, jak w przypadku prorektora do spraw studenckich, gdyż w zdecydowanej większości przypadków w składzie kolegium elektorów obecny jest tylko jeden doktorant. Pojedynczy doktorant nie może mieć Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 23 Jeśli chodzi o wybór prorektora właściwego do spraw studiów doktoranckich Krajowa Reprezentacja Doktorantów (i w praktyce rzeczywiście nie ma) realnego wpływu na wybór prorektora. Krajowa Reprezentacja Doktorantów uważa za niedopuszczalne, aby to studenci mieli przeważający głos w wyborach na funkcję prorektora odpowiedzialnego za sprawy doktoranckie. Ponadto podkreślenia wymaga również fakt, że ustawodawca nie uwzględnił możliwości rozdzielenia spraw studenckich i doktoranckich pomiędzy dwóch prorektorów, co jest uznaną praktyką w większości uczelni. Fakt ten został podkreślony w publikacji wydanej przez Fundację Rektorów Polskich pt. “Benchmarking procesu wdrażania Krajowych Ram Kwalifikacji w polskich uczelniach”, w której na miejscu pierwszym wśród podmiotów zarządzających studiami doktoranckimi znalazł się prorektor właściwy do spraw studiów doktoranckich (strona 89 publikacji). Mając powyższe na uwadze, wnosimy o dodanie do art. 75 ustawy w sprawie zmiany ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw po ust. 3 ust. 3a w brzmieniu: “Osoba kandydująca na prorektora właściwego do spraw studiów doktoranckich powinna uzyskać zgodę organu uchwałodawczego samorządu doktorantów. Niezajęcie stanowiska w wyznaczonym terminie uważa się za wyrażenie zgody.” Chcąc zachować wspomnianą wyżej równość studentów i doktorantów oraz konsekwencję w stosowaniu tej zasady należy również umożliwić doktorantom udział w wyborze prodziekana właściwego do spraw doktoranckich. Analogiczną możliwością w stosunku do wyboru prodziekana właściwego do spraw studenckich dysponują studenci. Wnosimy zatem o zmianę art. 76 ust. 5 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i przyjęcie go w następującym brzmieniu: “Przepis art. 75 ust. 3 i 3a stosuje się odpowiednio do wyboru prodziekana właściwego do spraw studenckich oraz prodziekana właściwego do spraw doktoranckich, a jeżeli statut przewiduje wybór zastępców kierowników podstawowych jednostek organizacyjnych niebędących wydziałami, także do wyboru zastępcy właściwego do spraw studenckich Dbając o spójność merytoryczną ustawy i zastosowaną w niej konsekwencję równego traktowania studentów i doktorantów zmianie powinien również ulec przepis ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, w którym nie przewidziano możliwości powołania zastępców Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 24 lub doktoranckich”. Krajowa Reprezentacja Doktorantów kierowników podstawowych jednostek organizacyjnych do spraw doktoranckich. Wnosimy również o zmianę art. 76 ust. 6 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i przyjęcie go w następującym brzmieniu: “Jeżeli statut przewiduje powoływanie kierowników podstawowych jednostek organizacyjnych i ich zastępców, kandydatura zastępcy kierownika właściwego do spraw studenckich lub do spraw doktoranckich wymaga zgody organu samorządu studenckiego lub odpowiednio zgody organu samorządu doktorantów danej jednostki organizacyjnej, wskazanego w regulaminie samorządu studenckiego lub samorządu doktorantów. Jeżeli samorząd studencki lub samorząd doktorantów nie zajmą stanowiska w tej sprawie w terminie siedmiu dni, kandydaturę uważa się za przyjętą.” 7 Fundusz Pomocy Materialnej Krajowa Reprezentacja Doktorantów negatywnie odniosła się do zaproponowanych zmian w art. 197 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Stoimy na stanowisku, iż stypendium doktoranckie powinno być odpowiednikiem wynagrodzenia, które otrzymałby doktorant, gdyby zdecydował się podjąć pracę zarobkową1, jednakże w chwili obecnej nie można go tak sklasyfikować. Uważamy, iż w żadnej mierze nie można utożsamiać tego z minimalnym wynagrodzeniem, albowiem kwalifikacje oraz kompetencje i doświadczenie doktorantów powodują, iż przy prawidłowym wykorzystaniu swojego potencjału intelektualnego zarobki (uzyskiwane w pełnym wymiarze czasu pracy) byłyby niewątpliwie zbliżone do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej (w IV kwartale 2013 r. była to kwota 3.651,72 zł, według obwieszczenia Prezesa GUS w Monitorze Polskim), niż do wynagrodzenia minimalnego. Mając na względzie powyższą argumentację stwierdzamy, że stypendium doktoranckie w swojej istocie nie jest na żadnej płaszczyźnie nawet zbliżone do minimalnego wynagrodzenia za pracę. W myśl art. 13 Kodeksu pracy „pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę”. Warunki realizacji tego prawa określają P. Pomianowski, Uczelnie dla nas! Studenci i doktoranci o strategii zmian w szkolnictwie wyższym, pod red. D. Rafalskiej, Warszawa 2010/2011, s. 22–24 1 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 25 przepisy prawa pracy oraz polityka państwa w dziedzinie płac, w szczególności poprzez Krajowa Reprezentacja Doktorantów ustalanie minimalnego wynagrodzenia za pracę. Z kolei w myśl art. 78 § 1 Kodeksu pracy „wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy”. Ocena powyższych regulacji kodeksu pracy prowadzi do jednoznacznego wniosku, iż błędnym jest utożsamianie stypendium doktoranckiego z minimalnym wynagrodzeniem za pracę. Już sam fakt „rodzaju pracy”, którą świadczy doktorant oraz to, jakie wynagrodzenie osiągnąłby na wolnym rynku (przy uwzględnieniu posiadanych kwalifikacji) sprzeciwiają się takiemu odniesieniu. Ponadto w ocenie Krajowej Reprezentacji Doktorantów prowadzi to do deprecjonowania statusu doktoranta, którego osoba i praca utożsamiana jest wówczas z pracą osób o niższych kwalifikacjach zawodowych, które otrzymują minimalne wynagrodzenie. Krajowa Reprezentacja Doktorantów wskazuje, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r., nr 80, poz. 350 z późn. zm.) stypendia doktoranckie są wolne od podatku dochodowego. Rodzi to sytuację, w której od pobranego stypendium doktorant nie odprowadza podatku dochodowego. Wiąże się to z faktem, iż stypendium doktoranckie związane jest ze zdobyciem stopnia naukowego, w tym z opracowaniem i obroną rozprawy doktorskiej, która powinna stanowić oryginalne rozwiązanie problemu naukowego lub artystycznego. Zgodnie z tą regulacją doktorantowi pozostawia się większe środki finansowe na zrealizowanie celów studiów doktoranckich i polepszenie jego sytuacji materialno-bytowej. Natomiast poprzez przyjęcie takiego modelu rozwiązania nie wlicza się stypendium doktoranckiego do dochodu i w związku z tym doktorant może ubiegać się o specjalny kredyt, to jest kredyt studencki (odpowiednio dla doktorantów), natomiast z negatywnego punktu widzenia nie podsiada on zdolności kredytowej i np. nie może zaciągać innych kredytów w instytucjach finansowych. Wobec powyższego doprowadzenie do wyłomu w tej zasadzie i wliczanie stypendium doktoranckiego do dochodu przy ubieganiu się o pomoc socjalną (stypendium socjalne) uznać należy za niedopuszczalne, wysoce krzywdzące uzasadnienia rozwiązanie prawne, w którym we wszelkich innych instytucjach (w tym finansowych) nie wlicza się stypendium doktoranckiego do dochodu, natomiast przy Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 26 dla doktorantów i godzące w spójność systemu prawnego. Nie znajduje bowiem Krajowa Reprezentacja Doktorantów udzielaniu pomocy doktorantowi znajdującemu się w trudnej sytuacji materialnej (poprzez udzielenie stypendium socjalnego) stypendium to uznawane jest jako dochód Krajowa Reprezentacja Doktorantów rozważała celowość zmian proponowanego uregulowania, podnieść należy trudną sytuację materialną doktorantów, którzy poświęcają się pracy naukowej, przez co nie są w stanie podjąć dodatkowego (jakiegokolwiek) zatrudnienia. Pomoc materialna ma istotne znaczenie, gdyż widoczne są różnice między liczbą przyjmowanych osób na studia doktoranckie, a liczbą obron prac doktorskich. Znaczna część rezygnacji ma swoje podłoże w sytuacji finansowej doktorantów. Wskazujemy także, iż od 01 października 2011 r., to jest od daty wprowadzenia zmienianego rozwiązania normatywnego (niecałe 3 lata), nie odnotowano znacznego wzrostu stypendium doktoranckiego, w sposób który uzasadniałby brak korzystania z pomocy socjalnej. Co więcej jego wysokość nie zapewnia w żadnej mierze godziwego poziomu życia doktorantowi oraz jego rodzinie. W związku z powyższym wnosimy o zmianę brzmienia art. 1 pkt. 103 lit. a projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw na: „a) w ust. 5: – uchyla się pkt 1, – pkt 5 otrzymuje brzmienie: „5) świadczeń, o których mowa w art. 173a, 173b, art. 199a, 199b i art. 200 ust. 1;”, – w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu: „6) stypendiów o charakterze socjalnym przyznawanych przez inne podmioty, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.”,”. Strona 27 8 Stypendium doktoranckie 8.1 Zasady przyznawania stypendiów doktoranckich Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów Niedostatki projektu ustawy o zmianie ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw w zakresie dotyczącym stypendium doktoranckiego oraz zwiększenia stypendium doktoranckiego z dotacji projakościowej przejawiają się w tym, iż nadal aktualny jest problem charakteru prawnego decyzji dotyczącej stypendium doktoranckiego, określonej w art. 200 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, co wiąże się z niezastosowaniem procedury uregulowanej w Kodeksie postępowania administracyjnego. Brak odpowiedniego uregulowania przedmiotowej kwestii pozostaje nadal istotnym uchybieniem, co powoduje utrudnienia w dochodzeniu swoich praw przez doktorantów, dla których przepisy w tym zakresie mogą być niejasne. Niewątpliwie w doktrynie można spotkać zapatrywania, iż kwestia przyznania stypendium doktoranckiego ma charakter decyzji administracyjnej, o której mowa w art. 207 ust. 1 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym, a zatem zgodnie z art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, po ponownym rozpatrzeniu wniosku, służy skarga do sądu administracyjnego. Praktyka wskazuje, iż przepis wymaga uszczegółowienia poprzez podkreślenie, iż stypendia przyznaje się w drodze ''decyzji administracyjnej”, co umożliwi doktorantom należytą i przejrzystą procedurę dochodzenia swoich praw. Odnotować także należy, iż w odróżnieniu od regulacji dotyczących zwiększenia stypendium z dotacji projakościowej (art. 200a ust. 1 zd. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym), normatywne unormowania w zakresie stypendium doktoranckiego nie obejmują obowiązku określenia regulaminu przyznawania stypendium doktoranckiego. W związku z czym, uczelnie wyższe i jednostki naukowe nie zawsze określają stosowne kryteria i zasady, jakimi się kierują w procedurze przyznawania stypendium, pozbawiając tym samym doktorantów rzetelnej i przejrzystej informacji w tym zakresie. Niektóre uczelnie lub jednostki naukowe zaś, na zasadzie dobrych praktyk, umieszczają informację odnośnie kryteriów w formie: wytycznych, zasad oceny, niemniej jednak pozostaje to poza sferą normatywną. Wobec powyższego proponujemy zmianę brzmienia art. 200 ust. 3 ustawy Prawo Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 Strona 28 o szkolnictwie wyższym na: www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów „3. Stypendium doktoranckie jest przyznawane w drodze decyzji administracyjnej przez rektora uczelni, a w jednostce naukowej - przez jej dyrektora. W decyzji określana jest wysokość przyznanego stypendium oraz okres jego pobierania. Tryb przyznawania stypendium doktoranckiego określa regulamin określony przez rektora po uzyskaniu opinii właściwego samorządu doktorantów.” W odniesieniu do tezy wywiedzionej w rozdziale 7 wnosimy również o dopisanie do art. 200 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym ust. 1a w brzmieniu: „1a. Stypendium doktoranckie jest przyznawane niezależnie od otrzymywanych przez doktoranta innych stypendiów, świadczeń i przychodów”. 8.2 Zasady przyznawania zwiększenia stypendium doktoranckiego z dotacji podmiotowej na dofinansowanie zadań projakościowych Ponownie pragniemy zasygnalizować problem zgłaszany przez Krajową Reprezentację Doktorantów w opinii z dnia 13 sierpnia 2013 r., odnoszący się do rozbieżności między art. 200a ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym a projektem Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów doktoranckich. Analiza dyspozycji art. 200a ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, a także projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw wraz z projektami aktów wykonawczych (druk nr 2085 cz. 1) oraz dyspozycji § 14 ust. 3. Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów doktoranckich oraz projektu Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów doktoranckich (druk nr 2085 cz. 2) prowadzi do następujących wniosków: Ustawodawca konsekwentnie bagatelizuje problem niespójności aktu normatywnego stan niepewności odnośnie kryterium Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 przyznawania zwiększenia stypendium www.krd.org.pl [email protected] Strona 29 o randze ustawy z innym aktem wykonawczym, jakim jest rozporządzenie, co wprowadza Krajowa Reprezentacja Doktorantów doktoranckiego z dotacji projakościowej. Rozporządzenie ze swej istoty powinno zmierzać do wykonania ustawy, a nie być z nią sprzeczne; Wprowadzenie w tekście ustawy koniunkcji w kryterium wyróżniania się w „pracy dydaktycznej i naukowej” prowadzi do zawężenia kręgu uprawnionych doktorantów do doktorantów uczelni publicznych i niepublicznych, ponieważ niewiele jednostek naukowych prowadzi działalność dydaktyczną 2; Projekt Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów doktoranckich (druk nr 2085 cz. 2) wobec braku nowelizacji art. 200a ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym pozostaje nadal w sprzeczności z dyspozycją zawartą w ustawie; Analizując dyspozycję normy zawartej w art. 200 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym należy podkreślić, iż brak jest jakichkolwiek kryteriów ustawowych, od których zależne jest otrzymanie stypendium doktoranckiego. Natomiast już w art. 200a powyższej ustawy, regulującym zasady przyznania zwiększenia stypendium doktoranckiego z dotacji projakościowej, kryteria te są już ustanowione w postaci wyróżniania się doktoranta w pracy naukowej i dydaktycznej. Wobec powyższego proponujemy zmianę brzmienia art. 200a ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym na: „Doktorant może otrzymać zwiększenie stypendium doktoranckiego z dotacji projakościowej, o której mowa w art. 94b ust. 1 pkt 5. Tryb przyznawania zwiększenia stypendium doktoranckiego określa regulamin określony przez rektora w porozumieniu z właściwym organem samorządu doktorantów, z uwzględnieniem zasady, że uprawnienie do otrzymywania tego stypendium przysługuje nie więcej niż 30% najlepszych doktorantów 2 Strona 30 na poszczególnych latach studiów doktoranckich.” H. Izdebski, J. Zieliński, Prawo o szkolnictwie wyższym. Komentarz, LEX, 2013 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów 9 Uprawnienia 9.1 Komunikacja miejska Ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym przyznano doktorantom uprawnienie do korzystania z ulg w opłatach za przejazdy środkami publicznego transportu zbiorowego. Ustawodawca wprowadził w stosunku do różnych środków transportu odmienne regulacje w przedmiocie wysokości przyznanych ulg, rodzajów biletów uprawniających do jej przyznania, a także granicy wiekowej uprawnionych. Zamiarem ustawodawcy było ujednolicenie uprawnień przysługujących w tym zakresie studentom oraz doktorantom, co wynika choćby z treści odpowiedzi sekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Pani Marii Elżbiety Orłowskiej – z upoważnienia ministra – z dnia 10 maja 2011 r. na interpelację pana posła Henryka Milcarza nr 21485 w sprawie przyznania doktorantom prawa do ulgi na przejazdy publicznymi środkami komunikacyjnymi: „Do ustawy wprowadzono również przepis określający możliwość podjęcia przez jednostki samorządu terytorialnego decyzji o przyznaniu doktorantom ulgi w opłatach za przejazdy publicznymi środkami komunikacji miejskiej. Wyżej wymienione zmiany przepisów mają na celu przyznanie doktorantom uprawnień do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu, analogicznych do uprawnień przysługujących studentom”3. Krajowa Reprezentacja Doktorantów wyraża pełne poparcie dla działań legislacyjnych, zmierzających do kreowania równości studentów i doktorantów w zakresie uprawnień nadawanych przez ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym. W tym celu, podnosi co następuje. Założona przez ustawodawcę na etapie prac legislacyjnych analogia uprawnień studentów i doktorantów funkcjonuje na gruncie ulgi w wysokości 51 % w opłatach za przejazdy pociągami osobowymi i pospiesznymi na podstawie biletów jednorazowych i imiennych miesięcznych oraz pociągami ekspresowymi i autobusami w komunikacji http://orka2.sejm.gov.pl/IZ6.nsf/INTop/21485?OpenDocument - dostęp z dnia 22.02.2012r. Odpowiedź ogłoszona dnia 26.05.2011r. na posiedzeniu nr 93. 3 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 31 zwykłej i przyspieszonej, na podstawie biletów jednorazowych. Wynika to z treści art. 188 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ust. 2 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, zgodnie z którym uprawnienia do korzystania z ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego określają odrębne regulacje, tj. zgodnie z art. 1 Ustawy o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego, właśnie jej przepisy. Zgodnie z nimi, do ukończenia 35 roku życia doktoranci są uprawnieni do ulgi 51 % przy przejazdach środkami publicznego transportu zbiorowego: kolejowego w pociągach osobowych, pospiesznych i ekspresowych, na podstawie biletów jednorazowych (art. 4 ust. 4b ustawy), kolejowego w pociągach osobowych i pospiesznych, na podstawie imiennych biletów miesięcznych (art. 4 ust. 6b ustawy), autobusowego w komunikacji zwykłej i przyspieszonej, na podstawie biletów imiennych miesięcznych (art. 5 ust. 1b ustawy). Powyższe regulacje, w powiązaniu z cytowanym stanowiskiem sekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Pani Marii Elżbiety Orłowskiej z dnia 10 maja 2011r., jako realizujące przyjętą politykę równości uprawnień doktorantów i studentów, pozostają w zgodności z postulatami Krajowej Reprezentacji Doktorantów. Należy wszakże wskazać rażącą rozbieżność uprawnień studentów i doktorantów na gruncie ulgi w przejazdach środkami komunikacji miejskiej. Zgodnie z art. 188 ust. 1 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, „Studentowi przysługuje prawo do korzystania z 50% ulgi w opłatach za przejazdy publicznymi środkami komunikacji miejskiej. Osobom, które ukończyły studia pierwszego stopnia, prawo to przysługuje do dnia 31 października roku, w którym ukończyły te studia.”. Na podstawie cyt. przepisu, przyznane studentom uprawnienia do ulgi w opłatach za przejazdy publicznymi środkami mają charakter powszechny i obligatoryjny. Zgodnie natomiast z art. 188 ust. 1a Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, „Jednostki samorządu terytorialnego mogą podjąć decyzję o przyznaniu ulgi w opłatach za przejazdy publicznymi środkami komunikacji miejskiej dla doktorantów”. Na podstawie cyt. przepisu, przyznanie doktorantom uprawnienia do ulgi jednostki samorządu terytorialnego ma charakter fakultatywny. Rozbieżność w powyższych regulacjach pozostaje w sprzeczności z cytowanym stanowiskiem sekretarza stanu Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 32 w opłatach za przejazdy publicznymi środkami komunikacji miejskiej przez właściwe Krajowa Reprezentacja Doktorantów w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego Pani Marii Elżbiety Orłowskiej z dnia 10 maja 2011r. Uniemożliwia również realizację przyjętej polityki równości uprawnień doktorantów i studentów. Mając powyższe na uwadze, wnosimy o zmianę art. 188 ust. 1a ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i przyjęcie go w następującym brzmieniu: “Doktorantowi przysługuje prawo do korzystania z 50% ulgi w opłatach za przejazdy publicznymi środkami komunikacji miejskiej.” 9.2 Pomoc materialna przyznawana doktorantom przez samorządy terytorialne Krajowa Reprezentacja Doktorantów pragnie zwrócić szczególną uwagę na uprawnienie wynikające z art. 199a ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym do przyznawania pomocy materialnej doktorantom przez jednostki samorządu terytorialnego, które w chwili obecnej pozostaje „martwe”. Jednostki każdego szczebla samorządu terytorialnego nie tworzą programów stypendialnych powołując się na zapisy ustaw ustrojowo-kompetencyjnych, które nie przewidują możliwości przyznawania pomocy materialnej doktorantom (przewidują taką pomoc jedynie dla uczniów i studentów). Na poszczególnych poziomach samorządu terytorialnego uniemożliwiają to następujące przepisy: na poziomie gminnym jest to art. 18 ust. 2 pkt 14a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 594): "Do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów", na poziomie powiatowym jest to art. 12 pkt 10a ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U. z 2013r. poz. 595): "Do wyłącznej właściwości rady Strona 33 powiatu należy podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów", Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów na poziomie województwa jest to art. 18 pkt 19a: "Do wyłącznej właściwości sejmiku województwa należy podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów i studentów". Każdy z powyżej wymienionych aktów prawnych uniemożliwia przyznanie doktorantom pomocy materialnej przez jednostki samorządu terytorialnego poprzez niewymienienie ich w powyższych przepisach prawnych. Taka sytuacja prawna narusza konstytucyjną zasadę równości wobec prawa, która zapewnia wszystkim osobom znajdującym się w podobnej sytuacji równe traktowanie. Uczniowie, studenci oraz doktoranci jako osoby pobierające naukę powinni mieć zapewniony równy dostęp do pomocy materialnej oferowanej przez samorządy terytorialne. Doktoranci mają dostęp do ściśle ograniczonej puli stypendiów. Jedynie niewielka część spośród doktorantów otrzymuje stypendia doktoranckie. Opierając się na danych Głównego Urzędu Statystycznego w 2012 roku mniej niż połowa (49 %) stacjonarnych doktorantów korzystała z takiego wsparcia, a ogółem takie stypendium otrzymywało 38% doktorantów stacjonarnych i niestacjonarnych. Stypendia z funduszu pomocy materialnej natomiast pobiera zaledwie 21% doktorantów. Brak funduszy oraz chęć zapewnienia godziwego poziomu życia swojej rodzinie częstokroć zmusza doktorantów do podejmowania pracy zarobkowej, która nie pozostaje bez wpływu na jakość ich pracy naukowej. Chcąc stać na straży jakości kształcenia oraz badań naukowych należy zapewnić doktorantom możliwość pozyskania odpowiednich funduszy na utrzymanie się. Osobnym problemem jest brak dostępu do rent rodzinnych po 26 roku życia i konieczność utrzymywania doktoranta przez rodziców, która zdaniem Krajowej Reprezentacji Doktorantów, również przemawia za koniecznością zrównania sytuacji prawnej doktorantów z sytuacją uczniów i studentów. Wnosimy o umożliwienie realizacji uprawnienia, które jest ustanowione w art. 199a ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym na rzecz doktorantów poprzez zmianę przepisów ustaw ustrojowo kompetencyjnych w następujący sposób: gminy należy podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów, studentów i doktorantów". Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 34 art. 18 ust. 2 pkt 14a ustawy o samorządzie gminnym: "Do wyłącznej właściwości rady Krajowa Reprezentacja Doktorantów art. 12 pkt 10a ustawy o samorządzie powiatowym: "Do wyłącznej właściwości rady powiatu należy podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów, studentów i doktorantów". art. 18 pkt 19a ustawy o samorządzie województwa: "Do wyłącznej właściwości sejmiku województwa należy podejmowanie uchwał w sprawie zasad udzielania stypendiów dla uczniów, studentów i doktorantów". 9.3 Przerwy wypoczynkowe Na podstawie art. 198 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym doktoranci mają prawo do przerw wypoczynkowych w wymiarze nieprzekraczającym ośmiu tygodni w ciągu roku, które powinny być wykorzystane w okresie wolnym od zajęć dydaktycznych. Obecne brzmienie omawianego przepisu umożliwia zastosowanie interpretacji, zgodnie z którą do okresu przerwy wypoczynkowej zalicza się pełne tygodnie kalendarzowe, nie zaś dni robocze przypadające na dany tydzień. Innymi słowy obecne brzmienie przepisu dopuszcza sytuacje, w których doktorant biorąc wolne od piątku do następnego piątku włącznie, traci w sumie 8 dni wolnego (wliczana jest również sobota i niedziela), a powinien tracić 6 dni. Z powyższych względów zasadnym wydaje się dokonanie zmiany omawianego przepisu i wprowadzenie rozwiązania analogicznego do tego jakie przewidziane jest w art. 133 ust. 1 i 6 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Ponadto zasadnym byłoby dokonanie zmiany pojęcia „przerwa wypoczynkowa” na pojęcie „urlopu”, wskazać w tym miejscu należy na pogląd wyrażony w doktrynie zgodnie z którym, przerwy wypoczynkowe to w istocie urlopy krótkoterminowe, o których mowa w § 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 19 lipca 2011 roku w sprawie warunków, jakim muszą odpowiadać postanowienia regulaminu studiów w uczelniach (Dz. U. Nr 160, poz. 958)4. Powyższa teza wywiedziona jest z brzmienia art. 196 ust. 6 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, zgodnie z którym do uchwalania Prawo o szkolnictwie wyższym, który jest delegacją ustawową dla ministra właściwego Komentarz do art. 198 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (w:) W. Sanetra (red.), M. Wierzbowski (red.), Prawo o szkolnictwie wyższym. Komentarz., wyd. elektr. LEX. 4 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 35 regulaminu studiów doktoranckich stosuje się odpowiednio m.in. przepis art. 162 ustawy Krajowa Reprezentacja Doktorantów do spraw szkolnictwa wyższego, do wydania rozporządzenia określającego warunki, jakim muszą odpowiadać postanowienia regulaminu studiów w uczelniach. Wydane na omawianej podstawie ustawowej rozporządzenie z dnia 19 lipca 2011 r. przewiduje, że regulamin studiów w uczelniach powinien przewidywać m.in. warunki przyznawania studentom urlopów od zajęć oraz usprawiedliwiania krótkotrwałej nieobecności na zajęciach, w tym czas trwania urlopu krótkoterminowego i długoterminowego. Wydaje się jednak, że w niniejszej sytuacji mamy do czynienia z różnymi instytucjami, gdyż zarówno urlop krótkoterminowy jak i długoterminowy dotyczą okresu kiedy prowadzone są zajęcia dydaktyczne, zaś instytucja określona w art. 198 ust. 1 dotyczy okresu wolnego od zajęć dydaktycznych, stąd też zbliżona jest do instytucji urlopu wypoczynkowego przewidzianego w art. 133 ust. 1, z tą jednak odmiennością, że nie jest to urlop wynikający ze stosunku pracy, a z konieczności przyznania doktorantom możliwości odpoczynku od ogólnie pojętej nauki czyli wakacji, zatem urlop taki powinien zostać określonym mianem wakacyjny. Stosownie do powyższego proponujemy następujące brzmienie art. 198 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym: „Doktoranci mają prawo do urlopu wakacyjnego w wymiarze czterdziestu dni roboczych w ciągu roku, które powinny być wykorzystane w okresie wolnym od zajęć dydaktycznych. Dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy nie wlicza się do urlopu wakacyjnego.”. 9.4 Ubezpieczenie społeczne Na podstawie art. 198 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym doktorantom przysługuje prawo do ubezpieczenia społecznego i powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Znaczenie omawianego przepisu jest takie, że doktoranci objęci są obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym o ile nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu (art. 66 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze ubezpieczeniu społecznemu jedynie na zasadzie dobrowolności (art. 7 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1442 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 36 środków publicznych (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.)) oraz podlegają Krajowa Reprezentacja Doktorantów z późn. zm.)). Brak obowiązkowego ubezpieczenia doktorantów, którzy nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu z innych tytułów, kształtuje bardzo niekorzystnie sytuacje tych osób z punktu widzenia uprawnień związanych z odprowadzaniem składek na ubezpieczenie społeczne, zaś możliwość dobrowolnego ubezpieczenia się przez te osoby jest znacznie ograniczona ze względu na fakt, że w znacznej mierze przypadków nie posiadają one wystarczających środków na samodzielne opłacanie składek. W praktyce bardzo często zdarza się, że doktoranci, poświęcający cały swój czas na badania naukowe, nie mają możliwości dodatkowego zarobkowania, gdyż wiązałoby się to z koniecznością porzucenia pracy naukowej ze względu na czasową niemożność połączenia tych dwóch aktywności. Państwo Polskie nie może dopuszczać do sytuacji, w której młodzi naukowcy, pracujący często nad bardzo istotnymi z punktu widzenia nauki projektami, pozbawieni byli ubezpieczenia społecznego. Taki stan rzeczy zniechęca wiele młodych, obiecujących umysłów do porzucenia ścieżki naukowej, co stanowi ogromną stratę dla rozwoju nauki, gospodarki, technologii, a zatem także dla Państwa. Stan rzeczy, w którym doktoranci znajdują się w de facto gorszej sytuacji niż osoby pracujące na tzw. „umowach śmieciowych” jest niedopuszczalny i groźny z perspektywy rozwoju całej gospodarki. Z tego powodu warto rozważyć wprowadzenie obowiązkowego ubezpieczenia społecznego dla wszystkich doktorantów, którzy nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia społecznego z innych tytułów. Wysokość składki proponujemy ustalić na poziomie analogicznym jak jest to w przypadku przedsiębiorców odprowadzających tzw. „mały ZUS” (art. 18a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych) – 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Stosownie do powyższego wnosimy o rozważenie rozszerzenia zakresu zmian wprowadzanych niniejszą ustawą o przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych i wprowadzenie zmian umożliwiających objęcie w/w kategorii doktorantów obowiązkowym Strona 37 ubezpieczeniem społecznym. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów 9.5 Świadczenia z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Przy okazji nowelizacji ustawy prawo o szkolnictwie wyższym warto zwrócić uwagę na delikt prawny występujący na gruncie przepisów z zakresu prawa ubezpieczeń społecznych – prawa do świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS). W art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 1440 z późn. zm.), określono maksymalną granicę wiekową, przekroczenie której skutkuje wstrzymaniem wypłaty świadczeń (wygaśnięciem podstawy prawnej do ich wypłaty). Zgodnie z powyższym przepisem, granicą tą jest, za wyłączaniem wyjątku z art.68 ust. 2, ukończenie 25 roku życia. Biorąc zaś pod uwagę polski system kształcenia osoby nieprzerwanie kontynuujące naukę, przyjęte na studia trzeciego stopnia są w wieku od 23 lat (w przypadku osób urodzonych po dacie 1 października) do 25 lat (w przypadku absolwentów czteroletnich techników zawodowych, urodzonych przed datą 1 października). Tym samym literalne zastosowanie art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, pozbawia ww. osoby prawa do świadczenia renty rodzinnej. Powyższe powoduje istnienie poważnego deliktu pranego, szczególnie wziąwszy pod uwagę inne przepisy dotyczące polskiego systemu ubezpieczeń społecznych, jak również i pozostałe przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zgodnie z art. 7 pkt. 9 oraz 9a tejże ustawy okresem nieskładkowym, jest zarówno okres nauki w szkole wyższej na jednym kierunku, pod warunkiem ukończenia tej nauki, w wymiarze określonym w programie studiów (art. 7 pkt. 9) jak również okres: studiów doktoranckich i aspirantury naukowej w wymiarze określonym w decyzji o ich utworzeniu (art. 7 pkt. 9a). Analogiczne uregulowania występują na gruncie ustawy z dnia 27 czerwca 2003r. o rencie socjalnej (t.j. Dz. U. z 2013r. poz. 982) w zakresie określenia kręgu podmiotów uprawnionych do ubiegania się o przyznanie renty socjalnej. W art. 4 ust. 1 pkt. 2 i 3 ww. ustawy prawo sprawności organizmu, które powstało w trakcie w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia (art. 4 ust. 1 pkt. 2) bądź w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej (art. 4 ust. 1 pkt. 3). Tym samym również w tym Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 38 to przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia Krajowa Reprezentacja Doktorantów przypadku zrównano w uprawnieniach studentów i doktorantów oraz uczestników aspirantury naukowej. W tym tonie – jednakowego traktowania w zakresie prawa do świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – wypowiada się również praktyka sądowa. Świadczy o tym wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 13 czerwca 2013r. sygn. III AUa 257/13 (LEX, nr 1327603) czy też w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2006r. sygn. I UK 73/06 (LEX, nr 950606). Dodać należy, że różnicowanie w uprawnieniach studentów oraz doktorantów, w zakresie pozbawienia ich prawa do świadczenia renty rodzinnej, przez zakończeniem kształcenia rodzi również delikt konstytucyjny. Prowadzi bowiem do złamania zasady równości wobec prawa, wyrażonej w art. 32 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997r. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.). Na jej to podstawie wszyscy są wobec prawa równi i wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Zasada ta, w świetle ukształtowanego orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, polega na tym, że wszystkie podmioty prawa (adresaci norm prawnych) charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu mają być traktowani równo (por. np. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 września 1999 r., K 6/98 (OTK 1999 nr 6, poz. 117) i orzecznictwo tam cytowane). Mając powyższe na uwadze, przy okazji nowelizacji ustawy prawo o szkolnictwie wyższym, proponujemy nadać nowe brzmienie art. 68 z ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Zmiany te powinny wyglądać następująco: w art. 68 ust. 1 pkt 2 proponujemy zmianę brzmienia na: „2) do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia;” Po pkt. 2 proponujemy dodanie pkt. 2a w brzmieniu: życia albo”, w art. 68 po ust. 2 proponujemy dodanie ust. 3 w brzmieniu: „3. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w ust. 1 pkt. 2a.”. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 39 „2a) do ukończenia studiów doktoranckich, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 29 lat Krajowa Reprezentacja Doktorantów Znowelizowanie art. 68 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych per analogia w stosunku do doktorantów, wiąże się z ustaleniem, granicy wiekowej przekroczeniem, której skutkować będzie wygaśnięciem prawa do świadczenia. Zawarte wyżej, ustalenie granicy tej na poziomie ukończenia 29 roku życia podyktowane jest szczegółowymi przepisami z zakresu szkolnictwa wyższego. Zgodnie z §6 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 grudnia 2013r. w spawie studiów doktoranckich i stypendiów doktoranckich (Dz.U. poz. 1581) Studia doktoranckie trwają nie krócej niż 2 lata i nie dłużej niż 4 lata. Ponadto zgodnie z art. 198 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym, czteroletni okres studiów doktoranckich jest zaliczany do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. W związku z powyższym słuszne pozostaje przyjęcie tezy, iż biorąc pod uwagę postanowienia Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej oraz całość przepisów z zakresu systemu ubezpieczeń społecznych, ujęcie art. 68 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych po przez pryzmat wykładni celowościowej (teleologicznej), i analogiczne zastosowanie tego przepisu w stosunku do doktorantów skutkować będzie przyznaniem prawa do świadczenia renty rodzinnej na czas tejże nauki, jednak nie dłużej niż do osiągnięcia przez ubezpieczonych 29 roku życia. 9.6 Świadczenia z Funduszu Alimentacyjnego Analogiczna sytuacja, jak w przypadku świadczeń z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ma miejsce w stosunku do osób uprawnionych do alimentów na podstawie tytułu wykonawczego, w przypadku bezskuteczności egzekucji, tzn. do świadczeniobiorców z funduszu alimentacyjnego. W art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 1228, 1548 z 2013r. poz. 1650), ustalono, iż granicą przyznawania świadczeń z funduszu alimentacyjnego jest granica ukończenia przez osobę uprawnioną do poboru świadczenia 18 roku życia. W przypadku gdy do ukończenia 25 lat życia. W przepisie tym określono również, że w przypadku posiadania Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 40 świadczeniobiorca uczy się w szkole lub szkole wyższej granica ta jest przesuwana Krajowa Reprezentacja Doktorantów przez świadczeniobiorcę orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności – alimenty przysługują bezterminowo. Jak widać powyżej, również w tym wypadku ustalenie granicy wypłacalności świadczeń na poziomie 25 lat życia, skutkuje, iż doktoranci, a więc uczestnicy studiów trzeciego stopnia, są, w literalnym brzmieniu tego przepisu pozbawieni tychże świadczeń. Tym samym zasadne jest, przy okazji nowelizacji ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, nadać nowe brzmienie art. 9 ust. 1 powyższej ustawy. Wnosimy zatem o dopisanie do projektu ustawy w sprawie zmiany ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz o zmianie niektórych innych ustaw przepisów zmieniających brzmienie art. 9 ust.1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów na: „1. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie uprawnionej: 1) do ukończenia przez nią 18 roku życia albo; 2) w przypadku dalszej nauki w szkole lub szkole wyższej do ukończenia przez nią 25 roku życia albo; 3) do ukończenia studiów doktoranckich nie dłużej jednak niż do osiągnięcia przez nią 29 lat życia albo; 4) w przypadku posiadania orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności bezterminowo.” 9.7 Uprawnienia pracownicze po doktoracie Zgodnie z art. 198 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym doktorantowi, po uzyskaniu stopnia doktora, okres odbywania studiów doktoranckich, nie dłuższy niż cztery lata, zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Omawiany przepis może być interpretowany w związku z art. 1 Prawa o szkolnictwie wyższym, określającym zakres podmiotowy ustawy, jako ograniczony jedynie do pracodawców będących jednocześnie publicznymi bądź niepublicznymi szkołami wyższymi, nie zaś do wszystkich pracodawców. Prawo o szkolnictwie wyższym: „Doktorantowi, po uzyskaniu stopnia doktora, okres Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 41 Stosownie do powyższego proponujemy następujące brzmienie art. 198 ust. 3 ustawy Krajowa Reprezentacja Doktorantów odbywania studiów doktoranckich, nie dłuższy niż cztery lata, zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u zatrudniającego go pracodawcy.” Ogólne odniesienie się do pracodawcy zatrudniającego doktoranta wskazuje, bez dokładnego określania specyfiki działania pracodawcy, że omawiany przepis ma zastosowanie do każdego pracodawcy zatrudniającego doktoranta, nie zaś tylko do pracodawcy, który jest jednocześnie publiczną bądź niepubliczną szkołą wyższą. W chwili obecnej część pracodawców nie chce uwzględniać uprawnienia, o którym mowa w art. 198 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym powołując się na art. 1 ww. ustawy. 9.8 Domy studenckie Na podstawie art. 103 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym uczelnie tworzą fundusze pomocy materialnej dla studentów i doktorantów. Środki materialne z funduszu przeznacza się na wypłaty stypendiów i zapomóg, a w przypadku uczelni publicznej także na remonty i pokrycie kosztów utrzymania domów oraz stołówek studenckich. Interpretacja powyższego przepisu pozwala na przyjęcie, że skoro fundusz jest tworzony zarówno dla studentów, jak i doktorantów to obie grupy powinny mieć równy dostęp do możliwości otrzymania pomocy z tego funduszu. Tymczasem przepisy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym tego nie gwarantują. O ile doktoranci mają zapewnioną możliwość ubiegania się o stypendia i zapomogi na podstawie art. 199 ust. 2 ustawy, o tyle nie posiadają takiej możliwości w zakresie ubiegania się o zakwaterowanie w domu studenckim uczelni lub o wyżywienie w stołówce uczelni. Jedynie studenci, na podstawie art. 173 ust. 2 i 3 ustawy, posiadają możliwość ubiegania się o wspomniane zakwaterowanie i wyżywienie. Część uczelni, co prawda oferuje doktorantom zakwaterowanie w domach asystenckich, jednakże problem pojawia się w sytuacji konieczności wykonania remontu. Remont ten nie może zostać sfinansowany ze środków funduszu pomocy materialnej. dostępu doktorantom do świadczeń pomocy, jakie oferuje fundusz pomocy materialnej utworzony zarówno dla studentów, jak i doktorantów. W związku z powyższym wnosimy Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 42 Krajowa Reprezentacja Doktorantów uważa za wysoce niesprawiedliwe ograniczanie Krajowa Reprezentacja Doktorantów o dodanie do art. 199 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym ust. 1a i 1b w następującym brzmieniu: “1a. Doktorant może ubiegać się o zakwaterowanie w domu studenckim uczelni lub wyżywienie w stołówce studenckiej uczelni. 1b. Doktorant może ubiegać się o zakwaterowanie w domu studenckim uczelni małżonka i dziecka.” 10 Prawo własności intelektualnej Projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw statuuje zmiany niezwykle zasadnicze w zakresie prawa własności intelektualnej. Dotychczas nie istniały przepisy szczególne dotyczące naukowców, toteż należało do nich odnosić regulacje zarówno ustawy Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1410) jak i ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90 poz. 631 z późn. zm.). Na mocy tych ustaw, w przypadku pracowniczych projektów wynalazczych prawo do uzyskania tytułu ochronnego służy pracodawcy lub zamawiającemu, chyba że strony postanowiły inaczej (art. 11 ust. 3 ustawy Prawo własności przemysłowej), pracodawcy służą też autorskie prawa majątkowe wobec utworów stworzonych przez pracownika w ramach wykonywania obowiązków wynikających ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). W tym miejscu należy podkreślić, że doktorant nie jest pracownikiem uczelni i jednostek naukowych 5. Oznacza to, że prawa własności intelektualnej, choćby dotyczyły przedmiotów prawa autorskiego i własności przemysłowej, wytworzonych przez doktoranta w wyniku wykonywania obowiązków w uczelni lub jednostce naukowej, nie przechodzą na uczelnię lub jednostkę naukową. Jedynie doktorant może być dysponentem tych praw. Projektowana zmiana wprowadza zasadniczy wyłom od regulacji obecnych dotychczas Stosunek pracy powstaje na podstawie bądź umowy o pracę, bądź powołania, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Regulacje dot. tzw. pracowniczych praw własności intelektualnej nie dotyczą m.in. umów o dzieło, umów zlecenie, umów w ramach konkursu. Tym bardziej niezasadne jest kwalifikowanie do stosunku pracy ogólnych umów pomiędzy doktorantem a uczelnią. 5 Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 43 w prawie własności intelektualnej, zgodnie z zasadą twórczości przyznając pracownikom Krajowa Reprezentacja Doktorantów uczelni, jak również studentom i doktorantom, prawa do wyników badań naukowych lub prac rozwojowych, powstałych odpowiednio, w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy w uczelni bądź w czasie trwania studiów w uczelni. Podkreślić należy, że o ile w obecnym brzmieniu projektowanego przepisu klarowna jest sytuacja pracowników uczelni, o tyle doprecyzowania wymaga projekt art. 86d ust. 2, odnoszący się do studentów i doktorantów. Wymienionej grupie podmiotów przyznaje się prawa własności intelektualnej do wyników badań naukowych lub prac rozwojowych uzyskanych przez nich w czasie trwania studiów w uczelni. Nowelizacja nie uwzględnia sytuacji w której student lub doktorant podejmuje innego rodzaju aktywność naukową i zawodową (poza uczelnią publiczną), w ramach której prowadzi badania naukowe. W takim przypadku dojść może do kolizji norm ustawy Prawo własności przemysłowej, mocą której prawo do uzyskania tytułu ochronnego służy pracodawcy i ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, która prawo to przyznaje studentowi lub doktorantowi. Wobec powyższego postulujemy następujące brzmienie proponowanego art. 86d ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym: „Studentowi oraz doktorantowi uczelni publicznej przysługują prawa własności intelektualnej do wyników badań naukowych lub prac rozwojowych uzyskanych przez nich w czasie trwania studiów w tej uczelni, będących wynikiem badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu przepisów o zasadach finansowania nauki”. W dalszej kolejności odnieść się należy do projektowanego art. 86e ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Projekt nowelizacji uwzględnia wątpliwości zgłaszane już na wcześniejszym etapie prac legislacyjnych, a związane z niezbędnym wsparciem w zakresie komercjalizacji. Ratio legis proponowanych zmian jest stworzenie warunków większej motywacji do komercjalizowania wyników badań, dzięki czemu wzrosnąć mają dochody naukowców. W tym miejscu należy wskazać, że Krajowa Reprezentacja Doktorantów w sposób negatywny odnosi się do pomysłu przerzucenia na naukowców obowiązków liczne wątpliwości natury organizacyjnej i ekonomicznej, które zasygnalizowała m.in. Konferencja Rektorów Akademickich Szkół Polskich (w opinii z dnia 16 lipca 2013 r.). Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 44 związanych z komercjalizacją własności intelektualnej. Projektowane zmiany wywołują Krajowa Reprezentacja Doktorantów Stopień skomplikowania procedur prawno-administracyjnych a także wysokość niezbędnych nakładów finansowych mogą w stopniu znaczącym przekraczać możliwości naukowców. Mając na względzie powyższe, wydaje się zasadne, aby doprecyzować rodzaj wsparcia, jaki winien być świadczony przez centrum transferu technologii bądź spółkę celową, poprzez następujące sformułowanie art. 86e: „W przypadku utworzenia przez uczelnię publiczną centrum transferu technologii lub spółki celowej, podmioty te są obowiązane do udzielania pracownikowi, doktorantowi lub studentowi tej uczelni, na ich wniosek wsparcia w zakresie komercjalizacji przez tych twórców wyników badań naukowych lub prac rozwojowych przez nich uzyskanych, w szczególności poprzez świadczenie pomocy finansowej, prawnej i administracyjnej.”. Projektowany art. 86f ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym gwarantuje uczelni publicznej 25% udział w dochodach uzyskanych przez pracownika, studenta lub doktoranta z komercjalizacji. Projektowany art. 86f Prawo o szkolnictwie wyższym budzi zastrzeżenia z uwagi na arbitralnie określoną wysokość udziału w zyskach, przy całkowitym pominięciu kwestii tego czy i jaki wysiłek organizacyjno-finansowy uczelnia włożyła w uzyskanie wyników badań naukowych lub prac rozwojowych. Po drugie, równie arbitralnie przyjęto, że w przypadku udzielenia wsparcia, o którym mowa w art. 86e uczelni przysługiwać będzie 30% dochodu, ponownie pominięto więc realny wkład i wycenę pracy świadczonej przez uczelnię, czy też precyzyjnie rzecz ujmując przez CTT lub spółkę celową. Obecny kształt projektowanej noweli stanowi zmianę niekorzystną dla naukowców w stosunku do projektu z 16 lipca 2013 r., w którym była mowa o udziale uczelni w wysokości 10-25%, Uzasadnienie aktualnego projektu przekonuje do nie podwyższania udziału powyżej 30%, nie wskazuje natomiast w żaden sposób na zalety przyjętego rozwiązania, ani na powody odejścia od wcześniejszych założeń. W obydwu przypadkach słuszne wydaje się uwolnienie od sztywnych ram rozwiązanie koresponduje z projektowaną zmianą art. 86c ust. 1 pkt 3, zgodnie z którą regulamin uwzględniać ma zasady podziału dochodów z komercjalizacji między twórcą a uczelnią. Przyjęcie art. 86f, w proponowanym kształcie, pozbawia tę regulację sensu, Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 45 bezwzględnie określonych wysokości udziałów i zastąpienie ich „widełkami”. Postulowane Krajowa Reprezentacja Doktorantów odbierając możliwość elastycznego ustalenia udziału w dochodzie. Wobec powyższego, proponujemy następujące brzmienie art. 86f: „W przypadku komercjalizacji przez pracownika, doktoranta lub studenta uczelni publicznej wyników badań naukowych lub prac rozwojowych wytworzonych w ramach stosunku pracy albo w trakcie trwania studiów i przy wykorzystywaniu infrastruktury uczelni, uczelni przysługuje nie więcej niż 25% dochodów uzyskanych przez pracownika, doktoranta lub studenta z komercjalizacji. W przypadku udzielenia pracownikowi, doktorantowi lub studentowi uczelni publicznej wsparcia w zakresie komercjalizacji, o którym mowa w art. 86e, uczelni przysługuje dodatkowo zwrot poniesionych kosztów, jednak nie więcej niż 5% dochodu uzyskanego przez pracownika, doktoranta lub studenta z komercjalizacji.”. Wskazać jednocześnie należy, że powyższe rozwiązanie uznajemy za niepotrzebne i godzące w prawa doktorantów. Jak wspomniano powyżej, doktorantowi przysługują prawa majątkowe do praw własności intelektualnej. Regulaminy zarządzania prawami własności intelektualnej (art. 86c ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym) często naruszają prawo, m.in. określając procent dochodów, które doktorant jest zobowiązany przekazać na rzecz uczelni. Wszelkie zgłoszone uwagi per analogiam odnoszą się do art. 18, projektującego zmiany w ustawie o Polskiej Akademii Nauk. 11 Monitorowanie losów absolwentów studiów doktoranckich Nowelizacja ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym wprowadza szczegółowe regulacje odnoszące się do badania karier absolwentów. Jednym z celów monitorowania losów absolwentów jest badanie rynku, które pozwolić ma na podejmowanie lepszych decyzji odnośnie programów kształcenia projektowanych przez uczelnie i na dokonywanie bardziej należy, że zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, w przypadku stosowania przez ustawodawcę pojęcia „studia”, bez bliższego określenia, rozumie się przez Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 46 świadomych decyzji dotyczących wyboru wykształcenia przez młodych ludzi. Podkreślić Krajowa Reprezentacja Doktorantów to studia wyższe, a więc studia pierwszego i drugiego stopnia lub jednolite studia magisterskie (def. z art. 2 ust. 1 pkt 5). W projektowanej noweli w sposób konsekwentny posłużono się właśnie pojęciem „studiów”, pomijając w ten sposób z przyczyn całkowicie niezrozumiałych monitoring karier zawodowych absolwentów studiów doktoranckich. Wydaje się oczywiste, że Ministerstwo powinno gromadzić tego rodzaju dane również wobec tej grupy osób, ponieważ zweryfikuje w ten sposób potrzeby rynku. Warto bowiem pamiętać, że tylko nieznaczna część doktorantów znajduje zatrudnienie na uczelniach, większość trafia na rynek pracy, gdzie nie zawsze możliwe jest wykorzystanie ich wiedzy, doświadczenia naukowego i potencjału intelektualnego. W związku z powyższym (mając także na uwadze wcześniej zaproponowane przez nas zmiany odnośnie definicji studiów trzeciego stopnia) proponujemy następujące zmiany art. 1 pkt 16 projektu nowelizacji: w art. 13b pkt 3 prosimy o dodanie po słowach „dane absolwentów, którzy ukończyli studia” słów „lub studia doktoranckie” w art. 13b pkt 5 prosimy o dodanie po słowach „absolwentów objętych monitoringiem ukończył studia” słów „lub studia doktoranckie” w art. 13b pkt 10 prosimy o dodanie po słowach „po roku, trzech latach i pięciu latach od ukończenia studiów” słów „lub studia doktoranckie” Za zasadne uważamy także stworzenie definicji absolwenta, toteż proponujemy dodanie do projektu nowelizacji art. 1 pkt 1 lit ca), wprowadzającego pkt 35 art. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym: „Po punkcie 34 dodaje się pkt 35 w brzmieniu: Strona 47 absolwent – osoba, która ukończyła studia wyższe lub studia doktoranckie” Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów 12 Postępowanie dyscyplinarne wobec studentów i doktorantów Nowelizacja ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym w zakresie postępowania dyscyplinarnego społeczności akademickiej porusza wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną nauczycieli akademickich, którą ustawa reguluje w rozdziale 4 Działu III. Bez zmian natomiast pozostaje postępowanie dyscyplinarne studentów uregulowane w rozdziale 6 Działu IV ustawy (art. 211-225) i doktorantów (do postępowania dyscyplinarnego doktorantów stosuje się odpowiednio, jak stanowi art. 226 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, przepisy o postępowaniu dyscyplinarnym studentów). W zakresie postępowania dyscyplinarnego zastrzeżenia budzi art. 221 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym stanowiący, że: „Od prawomocnego orzeczenia odwoławczej komisji dyscyplinarnej służy skarga do sądu administracyjnego.” Zaskarżeniu podlega prawomocne orzeczenie odwoławczej komisji dyscyplinarnej. Orzeczenia odwoławczej komisji dyscyplinarnej nie są, podobnie jak orzeczenia komisji dyscyplinarnych, decyzjami administracyjnymi ani nawet aktami administracyjnymi. Wydane zostają nie w trybie przepisów postępowania administracyjnego, ale w trybie przepisów kodeksu postępowania karnego, do którego odsyła art. 223 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Jest to spowodowane tym, że celem postępowania dyscyplinarnego jest orzekanie o winie i karze. Oznacza to, że odwoławcza komisja dyscyplinarna orzeka na podstawie przepisów prawa o szkolnictwie wyższym, a w sprawach w niej nieuregulowanych - w trybie odpowiednio stosowanych przepisów kodeksu postępowania karnego 6. Co prawda, przepis art. 221 zapewnia sądową kontrolę orzeczeń w sprawach dyscyplinarnych studentów i doktorantów (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2001 r., sygn. akt III ZP 28/00, publ. OSNP 2001, Nr 7, poz. 210). Ponadto, 6 W. Sanetra, M. Wierzbowski (red.), Prawo o szkolnictwie wyższym. Komentarz, Warszawa 2013, s. 508. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 48 przewidziana w art. 221 skarga do sądu administracyjnego jest środkiem zaskarżenia Krajowa Reprezentacja Doktorantów orzeczenia odwoławczej komisji dyscyplinarnej. Postępowanie w jej przedmiocie podlega przepisom ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270). Sądem właściwym do rozpoznania skargi jest wojewódzki sąd administracyjny właściwy miejscowo ze względu na siedzibę uczelni (art. 13 § 1-2). Skargę należy wnieść w terminie 30 dni od doręczenia orzeczenia odwoławczej komisji dyscyplinarnej (art. 53 § 1) za pośrednictwem uczelni (art. 54 § 1). Jednakże, należy zgodzić się z H. Izdebskim i J. M. Zielińskim 7, że cytowany artykuł pozostawia zbyt duże pole interpretacyjne graniczące z niedbalstwem ustawowym, gdyż: z reguły w polskim porządku prawnym wobec prawomocnego rozstrzygnięcia uprawnionego organu nie przysługuje środek zaskarżenia, z wyjątkiem skargi kasacyjnej (tak na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, jak i w postępowaniu sądowoadministracyjnym) czy skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego); wprowadza się termin wystąpienia z taką skargą, jak określona w art. 221; określa się uprawnionych do wnoszenia skargi; określa się tryb wnoszenia skargi; określa się tryb postępowania w sprawach z takiej skargi; określa się środki, jakie sąd ten winien stosować. Obowiązująca od dnia 17 października 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483), zgodnie z dyspozycją art. 14 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych z dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz.U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167) oraz art. 6 ust. 1 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności z dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284), gwarantuje każdemu „prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd” (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) i równocześnie stanowi, że „Ustawa nie może nikomu zamykać drogi konsekwencji, w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego (por. orzeczenie z dnia 7 H. Izdebski, J.M. Zieliński, Prawo o szkolnictwie wyższym. Komentarz, Warszawa 2013, s. 514. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 49 sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw” (art. 77 ust. 2 Konstytucji RP). W Krajowa Reprezentacja Doktorantów 8 kwietnia 1997 r. - K. 14/96; wyrok z dnia 9 czerwca 1998 r. - K. 28/97; wyrok z dnia 8 grudnia 1998 r. - K. 41/97; wyrok z dnia 16 marca 1999 r. - SK 19/98) utrwalony jest pogląd prawny uznający za niekonstytucyjne te przepisy ustawowe, które pozbawiają obywatela gwarancji ochrony sądowej zarówno w sprawach wynikających ze stosunku służbowego, jak i w sprawach dyscyplinarnych. Zważyć należy, że sąd koleżeński wymierza kary dyscyplinarne (art. 214 ust. 1) w postaci: upomnienia (art. 212 pkt. 1), nagany (art. 212 pkt. 2) i nagany z ostrzeżeniem (art. 212 pkt. 3). Komisja dyscyplinarna różni się tym, że stosuje ponadto karę zawieszenia w określonych prawach studenta lub doktoranta na okres do jednego roku (art. 212 pkt. 4), a nawet może orzec wydalenie z uczelni (art. 212 pkt. 5). Ponadto, różnice pomiędzy organami dotyczą postępowania. Do postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego wobec studentów (doktorantów) przed komisją dyscyplinarną, w sprawach nieuregulowanych w ustawie, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego, z wyłączeniem art. 82 (art. 223), a organizację i szczegółowy tryb postępowania przed sądem koleżeńskim określa regulamin samorządu studenckiego (art. 225) lub odpowiednio samorządu doktorantów. Natomiast odpis prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego, zarówno sądu koleżeńskiego, jak i komisji dyscyplinarnej doręcza się rektorowi uczelni i załącza do akt osobowych studenta lub doktoranta. Rektor zarządza niezwłocznie wykonanie tego orzeczenia. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej oraz od orzeczenia sądu koleżeńskiego stronom przysługuje odwołanie (art. 220 ust. 1). Odwołanie wnosi się odpowiednio do odwoławczej komisji dyscyplinarnej lub sądu koleżeńskiego drugiej instancji w terminie czternastu dni od dnia doręczenia orzeczenia (art. 220 ust. 2). Dlatego należy uznać, że studentowi (doktorantowi) ukaranemu karą przez sąd Strona 50 koleżeński, powinno przysługiwać prawo odwołania się do sądu podobnie jak w przypadku orzeczenia komisji dyscyplinarnej. Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Krajowa Reprezentacja Doktorantów Przemawiają za tym nie tylko przyjęte zobowiązania międzynarodowe, ale przede wszystkim Konstytucja. Dlatego też rozważyć należy zmianę treści przepisu art. 221 na następującą: „Od prawomocnego orzeczenia odwoławczej komisji dyscyplinarnej lub sądu koleżeńskiego drugiej instancji służy skarga do sądu administracyjnego.” 13 Pozostałe uwagi 13.1 Art. 13 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym Krajowa Reprezentacja Doktorantów proponuje korektę Art. 1 pkt 14a projektowanej nowelizacji, a to zmianę art. 13 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, w obecnym brzmieniu stanowiącego, iż do podstawowych zadań uczelni należy kształcenie i promowanie kadr naukowych. Żaden z obowiązujących punktów art. 13 ustawy PSW nie zalicza do grupy podstawowych zadań uczelni kształcenia doktorantów. W słowniczku ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (art. 2), nie znajdujemy definicji sformułowania „kadra naukowa”, pomimo, że z określenia tego ustawodawca korzysta po wielokroć w różnych kontekstach, co nastręcza wątpliwości interpretacyjnych odnośnie zakresu tego pojęcia. Posługując się metodami wykładni językowej, stwierdzić należałoby, że chodzi o wszystkich pracowników uczelni, którzy zajmują się działalnością naukową, a to z kolei wypada oceniać przez pryzmat art. 108 ww. ustawy, co wyłączałoby z tej grupy nie tylko doktorantów, ale także pracowników dydaktycznych. Niejasności potęguje m.in. przepis art. 40, który deleguje na właściwych ministrów kompetencję do zlecania uczelni wykonania określonych zadań w dziedzinie nauczania lub kształcenia kadr naukowych. W związku z brakiem precyzji sformułowania nie wiadomo jaką grupę podmiotów można takim zleceniem objąć. Zauważyć także wypada, że z treści art. 111 doktorantów. Zgodnie jednak z art. 111 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym do obowiązków nauczycieli akademickich posiadających tytuł naukowy profesora lub stopień naukowy doktora habilitowanego należy również kształcenie kadry naukowej. Wydaje się, Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 51 ww. ustawy nie wynikają wprost żadne obowiązki nauczycieli akademickich wobec Krajowa Reprezentacja Doktorantów że intencją ustawodawcy, zarówno w art. 40, jak i art. 111 ww. ustawy nie było zawężanie pojęcia kadry naukowej do grup nauczycieli akademickich, określonych w art. 108 ww. ustawy, lecz ujęcie tego w sposób dużo szerszy, obejmujący uczestników studiów doktoranckich, jako potencjalnych członków kadr naukowych. Odnosząc się jednak literalnie do regulacji dotyczącej doktorantów, wyraźnego rozróżnienia nas od kadry naukowej dokonuje się w Art. 94b ww. ustawy, który stanowi, że uczelnia publiczna otrzymuje dotacje na kształcenie uczestników stacjonarnych studiów doktoranckich i kadr naukowych. W związku z powyższym, postulujemy dodanie w art. 1 pkt 14a projektowanej nowelizacji jako drugi myślnik zmiany art. 13 ust. 1 pkt 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym poprzez nadanie mu następującego brzmienia: „4) kształcenie i promowanie kadr naukowych i doktorantów” 13.2 Art. 195 ust. 10 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym W dotychczas obowiązujących ramach prawnych art. 160 ust. 4 i art. 195 ust. 10 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym regulują kwestię zawierania umów odpowiednio o odpłatności studentów za studia lub usługi edukacyjne i o warunkach odpłatności doktorantów za studia doktoranckie. Projektowany art. 160a, poprzez odesłanie do niezmienianego nowelizacją art. 99 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obejmuje swym zakresem również opłaty pobierane od uczestników niestacjonarnych studiów doktoranckich. W związku z powyższym, celem zachowania przejrzystości ustawy, proponujemy wyłączenie ww. odniesienia z projektu art. 160a i uzupełnienie art. 195 ust. 10 poprzez zastąpienie kropki przecinkiem i dodanie słów: „przepisy art. 160a stosuje się odpowiednio”. 13.3 Regulamin studiów doktoranckich regulaminu stosuje się odpowiednio przepisy art. 161 i 162”. Art. 162 odnosi się do rozporządzenia ministra określającego warunki jakim muszą odpowiadać postanowienia Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 52 Zgodnie z art. 196 ust. 6 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym „Do uchwalania Krajowa Reprezentacja Doktorantów regulaminu studiów w uczelniach. Krajowa Reprezentacja Doktorantów pragnie zwrócić uwagę, że specyfika studiów doktoranckich jest odmienna w stosunku do studiów wyższych. W związku z powyższym części przepisów nie można w prosty sposób odnieść do studiów doktoranckich. Projekt nowelizacji wprowadza do regulaminu studiów „warunki odbywania studiów przez studentów przyjętych na studia w wyniku przeprowadzania procesu potwierdzenia efektów uczenia się, z uwzględnieniem indywidualnego planu studiów i opieki naukowej”. Pragniemy zwrócić uwagę, że zgodnie z przyjętymi regulacjami również regulaminy studiów doktoranckich będą musiały ww. warunki określać, co naszym zdaniem nie było w intencji ustawodawcy. W związku z powyższym proponujemy aby warunki jakim muszą odpowiadać postanowienia regulaminu studiów doktoranckich w uczelniach i jednostkach naukowych określały przepisy rozporządzenie ministra, o którym mowa w art. 201 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. 13.4 Urlopy szkoleniowe Zgodnie z dyspozycją art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595, z późn. zm.): „Pracownikowi niebędącemu nauczycielem akademickim lub pracownikiem naukowym, przygotowującemu rozprawę doktorską , przysługuje, na jego wniosek, w uzgodnionym z pracodawcą terminie, urlop w wymiarze dwudziestu ośmiu dni, które w rozumieniu odrębnych przepisów są dla tego pracownika dniami pracy, na przygotowanie obrony rozprawy doktorskiej oraz zwolnienie od pracy na przeprowadzenie obrony rozprawy doktorskiej”. Natomiast na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 września 2011 r. w sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w przewodach doktorskich, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora (Dz.U. Nr 204, poz. 1200, dalej: rozporządzenie): Rada jednostki organizacyjnej, po zapoznaniu się z rozprawą doktorską, opiniami promotora albo promotora i kopromotora oraz recenzjami, podejmuje zwanej dalej "obroną". Mając na uwadze zasady wykładni prawa pierwszeństwo przyznaje się wykładni językowej, natomiast charakter pomocniczy posiadają wykładnia systemowa Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected] Strona 53 uchwałę w sprawie przyjęcia rozprawy doktorskiej i dopuszczenia jej do publicznej obrony, Krajowa Reprezentacja Doktorantów i funkcjonalna. Innymi słowy, interpretator w pierwszej kolejności powinien opierać się na rezultatach wykładni językowej i dopiero gdy ta prowadzi do nie dających się usunąć wątpliwości, należy sięgnąć do wykładni systemowej, natomiast jeżeli nadal pozostają niedające się usunąć wątpliwości to wolno posłużyć się wykładnią funkcjonalną (L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2010, s. 73). W stanie de lege lata wobec w/w zapisów ustawy jak i rozporządzenia jednoznacznie należy stwierdzić, iż urlop szkoleniowy przysługuje od momentu podjęcia przez radę wydziału lub radę innej jej jednostki organizacyjnej uchwały o przyjęciu rozprawy doktorskiej i dopuszczeniu jej do publicznej obrony, a nie od momentu otwarcia przewodu. Zgodnie z powyższym obecna forma przepisu uniemożliwia jego prawidłową realizację. Zdaniem Krajowej Reprezentacji Doktorantów intencją ustawodawcy jest ułatwienie realizacji pracy doktorskiej osobom pracującym, poprzez przyznanie urlopu szkoleniowego na potrzeby realizacji pracy doktorskiej, a nie wyłącznie jej obrony. Zatem uważamy, iż urlop o którym mowa powinien przysługiwać od momentu otwarcia przewodu, a nie dopuszczenia do obrony. Tezę tą potwierdza również § 7 ust. 3 rozporządzenia mówiący, że okres pomiędzy dopuszczeniem do obrony a publiczną obroną musi wynieść co najmniej 10 dni, co sprawia, że w przypadku wyznaczenia minimalnego okresu pomiędzy dopuszczeniem do obrony a obroną urlop szkoleniowy wynoszący 28 dni nie będzie mógł być zrealizowany w pełnym wymiarze. Wobec powyższego Krajowa Reprezentacja Doktorantów dostrzega potrzebę zmiany brzmienia art. 23 ust. 1 ustawy o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki na: „Pracownikowi niebędącemu nauczycielem akademickim lub pracownikiem naukowym, przygotowującemu rozprawę doktorską przysługuje, na jego wniosek, w uzgodnionym z pracodawcą terminie, urlop w wymiarze dwudziestu ośmiu dni, które w rozumieniu odrębnych przepisów są dla tego pracownika dniami pracy, na przygotowanie rozprawy doktorskiej oraz zwolnienie od pracy na przeprowadzenie obrony rozprawy Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 Strona 54 doktorskiej” www.krd.org.pl [email protected] Strona 55 Krajowa Reprezentacja Doktorantów Krajowa Reprezentacja Doktorantów ul. Koszykowa 60/62 lok. 11, 00-673 Warszawa tel./fax. 22 623 83 09 www.krd.org.pl [email protected]