III 4 CHEMIA KOSMETYKÓW -

KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 1. Metryka przedmiotu programowego- cele i efekty kształcenia
POZIOM KSZTAŁCENIA
POZIOM VI/ STUDIA I STOPNIA
NR PRZEDMIOTU W PROGRAMIE
PROFIL KSZTAŁCENIA
praktyczny
Forma studiów
stacjonarne/ niestacjonarne
KIERUNEK
KOSMETOLOGIA
WSKAZANY SEMESTR KSZTAŁCENIA
MODUŁ
KSZTAŁCENIE KIERUNKOWE: NAUKI
I DYSCYPLINY PODSTAWOWE
W KOSMETOLOGII
CAŁKOWITA LICZBA PKT ECTS
JĘZYK WYKŁADOWY
POLSKI
FORMA OSTATECZNEGO
ROZLICZENIA PRZEDMIOTU
NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU
POLSKIM
CHEMIA KOSMETYKÓW
NAZWA PRZEDMIOTU W JĘZYKU
ANGIELSKIM
-
(kształcenie ogólne, kierunkowe,
specjalność …jaka?)
CELE KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE
PRZEDMIOTU
1.
2.
3.
4.
5.
6.
WYMAGANIA WSTĘPNE
W ZAKRESIE:
TYP PRZEDMIOTU
K.1.6
Obligatoryjny
III
4
EGZAMIN
Zdefiniowanie surowca kosmetycznego. Przedstawienie podziału surowców kosmetycznych na roślinne, zwierzęce i
syntetyczne.
Zapoznanie ze sposobem pozyskiwania surowców kosmetycznych metodami fizycznymi chemicznymi, ich identyfikacja przy
pomocy różnorodnych metod analitycznych.
Przedstawienie i klasyfikacja głównych grup związków organicznych wchodzących w skład kosmetyków i ich oddziaływanie
na człowieka.
Zapoznanie z podstawowymi podłożami kosmetycznymi stosowanymi w kosmetykach.
Przedstawienie nowych tendencji w przygotowaniu, produkcji i stosowaniu kosmetyków.
Zapoznanie z niektórymi aktami prawnymi regulującymi pozyskiwanie np. surowców kosmetycznych, produkcji i dystrybucji
kosmetyków.
WIEDZY
Posiadanie wiedzy z zakresu chemii,
biologii na poziomie maturalnym (matura
stopnia podstawowego).
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury
fachowej oraz z internetu. Potrafi wykonywać
eksperymenty pozwalające na pozyskanie
prostych surowców kosmetycznych
z ogólnodostępnych produktów.
KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH
Student rozumie wpływ chemii na
rozwój nowoczesnych technologii.
1
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
EFEKTY KSZTAŁCENIA W ZAKRESIE PRZEDMIOTU
W ODNIESIENIU DO
OBSZAROWYCH EK
STUDENT/ ABSOLWENT:
W ODNIESIENIU
DO
KIERUNKOWYCH
EK
ODNIESIENIE DO FORM ZAJĘĆ
W
ĆW/K/W inne
1.
Zna podział surowców kosmetycznych. Potrafi wskazać źródła, przygotowanie
i pochodzenie surowca kosmetycznego a także wskazać zasadnicze
substancje czynne uzyskiwane z danego surowca.
M1_W01,
KW_02,
X
X
2.
Opisuje metody pozyskiwania substancji czynnych z surowców kosmetycznych
metodami klasycznymi, fizykochemicznymi. Wskazuje odpowiednie metody
analityczne niezbędne do identyfikacji i analizy substancji czynnych.
M1_U02, M1_U08,
M1_U13,
KU_01, KU_02
X
X
3.
Zna najważniejsze grupy surowców i związków chemicznych wchodzących w
ich skład a także ich działanie na organizm człowieka.
M1_W01,
KW_02
X
X
4.
Zna podstawowe grupy podłoży kosmetycznych i potrafi zaproponować ich
odpowiedni skład w zależności od użytych składników czynnych i
przeznaczenia.
M1_U01, M1_U02,
M1_U08,
KU_01, KU_02,
X
X
5.
Zna nowe tendencje w pozyskiwaniu substancji czynnych, przygotowaniu i
stosowaniu kosmetyków.
M1_W01, M1_W10,
KW_02,
X
X
6.
Wskazuje źródło prawnych uregulowań w kosmetyce dotyczące pozyskiwania,
produkcji, obrotu, testowania zarówno surowców kosmetycznych jak i
kosmetyku.
M1_W08
KW_09
X
X
Tabela 2. Walidacja i weryfikacja efektów kształcenia
EFEKTY KSZTAŁCENIA- student
Formy prezentacji EK
Poziomy osiągnięcia EK i odpowiadające im oceny
ndst (2)
1.
Zna podział surowców
kosmetycznych. Potrafi wskazać
źródła, przygotowanie i
pochodzenie surowca
kosmetycznego a także wskazać
zasadnicze substancje czynne
uzyskiwane z danego surowca.
Pisemne zadanie
testowe np. wskaż
poprawną
odpowiedż
Nie zna podziału, nie
potrafi wskazać
źródła surowca, nie
znasubstancji
czynnych
2
Opisuje metody pozyskiwania
substancji czynnych z surowców
kosmetycznych metodami
klasycznymi, fizykochemicznymi.
Wskazuje odpowiednie metody
analityczne niezbędne do
Pisemne, otwarte
zadanie testowe np.
typu nazwij i opisz
Nie zna zasadniczych
metod pozyskiwania
surowców, nie zna
metod ich
identyfikacji.
dst (3)
db (4)
bdb (5)
Popełnił błąd przy
podziale surowców,
potrafi wskazać źródła
i zasadnicze substancje
Nie popełnia błędów przy
podziale surowców, potrafi
wskazać źródła i zasadnicze
substancje
Nie popełnia błędów przy podziale
surowców, potrafi wskazać źródła
i zasadnicze substancje,
wyczerpująco i bezbłędnie
odpowiada
Zna metody
otrzymywania surowców,
nie w pełni orientuje się o
zastosowaniu
odpowiednich metod ich
analizy
Zna metody otrzymywania
surowców, orientuje się o
zastosowaniu odpowiednich
metod ich analizy
Zna metody otrzymywania surowców,
doskonale orientuje się o
zastosowaniu odpowiednich metod
ich analizy
2
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
identyfikacji i analizy substancji
czynnych.
3.
Zna najważniejsze grupy surowców
i związków chemicznych
wchodzących w ich skład a także
ich działanie na organizm
człowieka.
Pisemne zadanie
testowe np. wskaż
poprawną
odpowiedż
Nie wskazuje
poprawnych
odpowiedzi, nie zna
grup związków i ich
działania
Wskazuje poprawne
odpowiedzi, zna grupy
związków lecz nie w pełni
orientuje się w ich
działaniu na organizm
Wskazuje poprawne
odpowiedzi, zna grupy
związków, orientuje się w ich
działaniu na organizm
Zna wszystkie grupy związków
chemicznych, wyczerpująco opisuje
ich działanie na organizm
4.
Zna podstawowe grupy podłoży
kosmetycznych i potrafi
zaproponować ich odpowiedni
skład w zależności od użytych
składników czynnych i
przeznaczenia.
Pisemne zadanie
testowe np. wskaż
poprawną
odpowiedż
Nie wskazuje
poprawnych
odpowiedzi, nie zna
podłoży i ich składu
Zna podstawowe grupy
podłoży i nie w pełni zna
ich skład i zastosowanie,
Zna podstawowe grupy
podłoży i ich skład i
zastosowanie
Zna podstawowe grupy podłoży i ich
skład i zastosowanie, potrafi
zaproponować ich modyfikacje
5.
Zna nowe tendencje w
pozyskiwaniu substancji czynnych,
przygotowaniu i stosowaniu
kosmetyków.
Pisemne, otwarte
zadanie testowe np.
typu nazwij i opisz
Nie opisuje nowych
tendencji w
przygotowaniu i
stosowaniu
kosmetyków
Nie w pełni opisuje nowe
tendencje w stosowaniu
kosmetyków, zna metody
pozyskiwania substancji
czynnych
Opisuje nowe tendencje i
trendy zarówno w
pozyskiwaniu jak i stosowaniu
substancji czynnych i
kosmetyków
Wyczerpująco zna nowe tendencje,
udziela poprawnych odpowiedzi
6.
Wskazuje źródło prawnych
uregulowań w kosmetyce
dotyczące pozyskiwania, produkcji,
obrotu, testowania zarówno
surowców kosmetycznych jak i
kosmetyku.
Pisemne zadanie
testowe np. wskaż
poprawną
odpowiedż
Nie udziela
poprawnych
odpowiedzi,
popełnia błędy
Popełnia nieliczne błędy
w odpowiedziach,
Udziela poprawnych
odpowiedzi,
Bezbłędnie odpowiada na wszystkie
pytania, udziela wyczerpujących
odpowiedzi.
3
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 3 A. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów stacjonarnych
LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym
WYKŁAD
1.
Zdefiniowanie surowca kosmetycznego i kosmetyku. Przedstawienie surowców kosmetycznych zarówno
roślinnych jak i zwierzęcych i syntetycznych.
2
2.
Zapoznanie ze sposobem pozyskiwania surowców kosmetycznych metodami fizycznymi chemicznymi,
wyodrębnianie składników aktywnych, ich identyfikacja przy pomocy różnorodnych metod analitycznych.
Omówienie metod fizycznych przygotowania surowca (suszenie, liofilizacja itd.). Wyodrębnianie substancji
czynnych (destylacja, krystalizacja itd.) i ich analiza (chromatografia, IR, itd.)
2
3.
Przedstawienie i klasyfikacja głównych grup związków organicznych wchodzących w skład kosmetyków i
ich oddziaływanie na człowieka. Charakterystyka substancji aktywnych należących do określonej klasy
związków chemicznych np. alkoholi, ketonów, tłuszczów, węglowodanów, białek itd.
3
4.
Przedstawienie podstawowych podłoży kosmetycznych, „nośników” substancji aktywnych.
5.
7.
Zapoznanie z nowymi trendami i tendencjami panującymi w kosmetyce, kosmetyki zawierające
biologicznie aktywne substancje np. DNA i RNA
Główne akty prawne definiujące i regulujące pozyskiwanie surowców kosmetycznych, produkcji,
dystrybucji, stosowania i testowania kosmetyków.
Zastosowanie i rola soli nieorganicznych w kosmetykach
8.
Synteza melaniny.
9.
Substancje brązujące – podział i działanie na skórę.
6.
10. Substancje wybielające.
11. Ceramidy; ich rola w organizmie, kosmetyki zawierające ceramidy.
12. Fosfolipidy; ich rola w organizmie i kosmetyki z zawartością fosfolipidów.
13. Liposomy; ich rola w organizmie, kosmetyki je zawierające.
14. Badanie właściwości fizykochemicznych związków zawierających tlen: alkoholi, aldehydów , ketonów,
kwasów karboksylowych, estrów.
15. Roztwory buforowe, sporządzanie roztworów buforowych, pomiar pH po dodaniu roztworów kwasów i
zasad.
ĆWICZENIA
WARSZTAT
INNE
1
1
1
2
2
2
2
2
2
2
6
3
4
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
16. Analiza chromatograficzna TLC, wydzielanie chlorofilu z części zielonej rośliny, rozwijanie chromatogramu
TLC, interpretacja wyniku.
17. Obliczenia chemiczne, stężenia procentowe i molowe, dysocjacja kwasów i zasad, odczyn roztworu,
obliczanie pH roztworu.
18. Obliczenia chemiczne, wydajność reakcji,
3
3
1
ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
10
RAZEM GODZIN ZAJĘĆ
40
30
Tabela 3 B. Treści kształcenia według form zajęć i liczby godzin dla studiów niestacjonarnych
LICZBA GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
Treści kształcenia według formy zajęć i liczby godzin w kontakcie z prowadzącym
WYKŁAD
1.
Zdefiniowanie surowca kosmetycznego i kosmetyku. Przedstawienie surowców kosmetycznych zarówno
roślinnych jak i zwierzęcych i syntetycznych.
2
2.
Zapoznanie ze sposobem pozyskiwania surowców kosmetycznych metodami fizycznymi chemicznymi,
wyodrębnianie składników aktywnych, ich identyfikacja przy pomocy różnorodnych metod analitycznych.
Omówienie metod fizycznych przygotowania surowca (suszenie, liofilizacja itd.). Wyodrębnianie substancji
czynnych (destylacja, krystalizacja itd.) i ich analiza (chromatografia, IR, itd.)
2
3.
Przedstawienie i klasyfikacja głównych grup związków organicznych wchodzących w skład kosmetyków i
ich oddziaływanie na człowieka. Charakterystyka substancji aktywnych należących do określonej klasy
związków chemicznych np. alkoholi, ketonów, tłuszczów, węglowodanów, białek itd.
3
4.
Przedstawienie podstawowych podłoży kosmetycznych, „nośników” substancji aktywnych.
5.
7.
Zapoznanie z nowymi trendami i tendencjami panującymi w kosmetyce, kosmetyki zawierające
biologicznie aktywne substancje np. DNA i RNA
Główne akty prawne definiujące i regulujące pozyskiwanie surowców kosmetycznych, produkcji,
dystrybucji, stosowania i testowania kosmetyków.
Zastosowanie i rola soli nieorganicznych w kosmetykach
8.
Synteza melaniny.
6.
ĆWICZENIA
WARSZTAT
INNE
1
1
1
1
1
5
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
9.
Substancje brązujące – podział i działanie na skórę.
1
10. Substancje wybielające.
1
11. Ceramidy; ich rola w organizmie, kosmetyki zawierające ceramidy.
1
12. Fosfolipidy; ich rola w organizmie i kosmetyki z zawartością fosfolipidów.
1
13. Liposomy; ich rola w organizmie, kosmetyki je zawierające.
1
14. Badanie właściwości fizykochemicznych związków zawierających tlen: alkoholi, aldehydów , ketonów,
kwasów karboksylowych, estrów.
3
15. Roztwory buforowe, sporządzanie roztworów buforowych, pomiar pH po dodaniu roztworów kwasów i
zasad.
16. Analiza chromatograficzna TLC, wydzielanie chlorofilu z części zielonej rośliny, rozwijanie chromatogramu
TLC, interpretacja wyniku.
17. Obliczenia chemiczne, stężenia procentowe i molowe, dysocjacja kwasów i zasad, odczyn roztworu,
obliczanie pH roztworu.
18. Obliczenia chemiczne, wydajność reakcji,
3
3
2
2
ŁĄCZNIE GODZIN WG FORM ZAJĘĆ
10
RAZEM GODZIN
30
20
Tabela 4. Końcowa walidacja efektów kształcenia
METODA KOŃCOWEJ OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA FORM ZAJĘĆ
WYKŁAD
Egzamin pisemny testowy
WARSZTAT
ĆWICZENIA
Zaliczenie na podstawie pisemnego,
opisowego kolokwium, sprawozdania
pisemne z przeprowadzonych zajęć
laboratoryjnych
INNE
-
6
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 5 A. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów stacjonarnych
FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA
LICZBA GODZIN
ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW
ECTS
(szacowana dla EK; obliczamy dzieląc
liczbę godzin przez 25)
10
0,4
Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
-
Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
-
Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja
projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia
30
1,2
Samodzielne czytanie wskazanej literatury
20
0,8
Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań)
5
0,2
Przygotowane do egzaminu
20
0,8
Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu)
15
0,6
Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS
100
4
W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie
z prowadzącym
40
1.6
Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
7
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 5 B. Nakład pracy studenta- rozliczenie punktów ECTS dla przedmiotu dla studiów niestacjonarnych
LICZBA GODZIN
FORMA AKTYWNOŚCI STUDENTA
ODPOWIADAJĄCA JEJ LICZNA PUKTÓW
ECTS
(szacowana dla EK; obliczamy dzieląc
liczbę godzin przez 25)
10
0,4
Liczba godzin ćwiczeń w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
-
Liczba godzin warsztatów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
-
-
Liczba godzin innych zajęć (laboratorium, konwersatorium, prezentacja
projektu, itp.)) w kontakcie z prowadzącym zajęcia
20
0,8
Samodzielne czytanie wskazanej literatury
20
0,8
Przygotowanie do zajęć (wykonywanie zlecanych zadań)
10
0,4
Przygotowane do egzaminu
20
0,8
Inny nakład pracy (np. przygotowanie projektu)
20
0,8
Łączna liczba godzin/ łączna liczba punktów ECTS
100
4
W tym godzin/ punktów za udział w zajęciach w bezpośrednim kontakcie
z prowadzącym
30
1,2
Liczba godzin wykładów w kontakcie z prowadzącym zajęcia
8
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 6. Wykaz literatury źródłowej
Zalecana literatura
obowiązkowa
uzupełniająca
1.
Wiesław Malinka, Zarys chemii kosmetycznej,
Wydawnictwo Volumed sp. z o.o., Wrocław 1999.
2.
Marie-Claude Martini, Kosmetologia i farmakologia skóry, Wydanie I,
Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
M. Marzec, Chemia kosmetyków, Wydawnictwo Dom Organizatora,
Toruń, 2009.
3.
Wydanie
I,
1.
Pol. Journal of Cosmetology – czasopismo
2.
M. Molski, Chemia piękna, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009,
3.
Chemia kosmetyczna, Ćwiczenia laboratoryjne, Wydawnictwo Naukowe
Uniwersytetu Medycznim. A. Mickiewicza w Poznaniu 2010
4.
Internetowe źródła informacji
Tabela 7. Dane osób odpowiedzialnych za prowadzenie zajęć oraz walidację założonych efektów kształcenia
tytuł/ stopień naukowy/ zawodowy,
Prowadzący
imię i nazwisko
Autor programu dla przedmiotu
Kierownik przedmiotu- rozliczenie końcowe
Prowadząca/ cy wykład
Prowadząca/ cy ćwiczenia
Prowadząca/ cy warsztat
Prowadząca/ cy inne formy zajęć
dr n. farm. Katarzyna Malinowska
[email protected]
dr n. farm. Katarzyna Malinowska
dr n. farm. Katarzyna Malinowska
[email protected]
[email protected]
adres e-mail
9
KARTA PRZEDMIOTU PROGRAMOWEGO
Tabela 8. Rekomendowane metody dydaktyczne1
Metoda/y
(wybrane na podst. grup wg F. Szloska2)
wykład
wykład informacyjny, prelekcja, odczyt
x
ćwiczenia
Forma zajęć
konwersatorium
warsztat
laboratorium, inne
wykład problemowy, konwersatoryjny
pogadanka, objaśnienie lub wyjaśnienie
klasyczna metoda problemowa
metoda przypadków/ sytuacyjna
inscenizacja
gry dydaktyczne
symulacyjne/ decyzyjne
dyskusja dydaktyczna
burza mózgów, metoda okrągłego stołu
panelowa
metaplan
film, ekspozycja, prezentacja multimedialna
+
z wykorzystaniem komputera
x
z wykorzystaniem podręcznika (praca
z tekstem)
ćwiczenia przedmiotowe/ laboratoryjne
x
x
ćwiczenia produkcyjne
metoda projektów
Inne, jakie?
1 Ostatecznie zastosowana metoda dydaktyczna winna korespondować z wynikami diagnozy potrzeb i możliwości edukacyjnych grupy studentów, dokonanej przez Prowadzących
zajęcia
2 Franciszek Szlosek (1995), Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych, TIE, Radom
10