Kartezjusz (1596-1650) najwybitniejszy filozof - Epoki

Filozofia
Kartezjusz (1596-1650) najwybitniejszy filozof XVII w.Przezwyciężył sceptycyzm. Twierdził, że
trzeba zwątpić we wszystko, co nam się wydaje prawdą, bo w gruncie rzeczy nie umiemy nawet
odróżnić jawy od snu. Zwątpienie wiedzie do prawdy, z faktu, że myślę wynika pewność, że
istnieję. Filozof mówił: Myślę więc jestem (
Cogito ergo sum). Wszystko, co jest poza
myślącym podmiotem ma wymiar geometryczny, który można łatwo zbadać przy pomocy
niezawodnej matematyki. Zmiany zachodzące w ciałach są czysto mechaniczne. Kartezjusz był
racjonalistą (z łac.
ratio-r
ozum), co oznaczało, że w procesie poznawczym kierował się rozumem. Do rozumu powinna
się stosować ludzka wolna wola, która może podejmować właściwe decyzje tylko w jej
granicach.
Rozprawa o metodzie - Co możemy pojąć rozumem
Blaise Pascal (1623-1662) następca Kartezjusza. Neguje doskonałość poznania rozumowego,
nadrzędną rolę przyznawał sercu i wierze:
Serce ma swoje racje, których rozum
nie zna
. Wierząc nic nie tracimy, nie
wierząc możemy wszystko stracić.
Myśli - Człowiek jest mały wobec wobec Wszechświata ale wyróżniają go rozum i myśli. Życie
człowieka jest tragiczne bo pada ofiarą pozorów. Człowiek jest jednak silny, ma bowiem
świadomość, łaskę i miłość:
Człowiek jest trzciną najsłabszą w przyrodzie, ale to trzcina
myśląca
. Człowiek jest wobec Boga niczym, wewnętrznie
rozdarty pomiędzy ciałem i duszą. Podatny na choroby, ograniczony swoimi zmysłami.
Jedynym ratunkiem dla człowieka jest wiara w Boga, nadaje sens życiu.
1/1