w latach 2008-2009 członek zarządu Fundacji Uśmiech D

PROGRAM OPERACYJNY WIEDZA EDUKACJA ROZWÓJ 2014-2020
Jacek Sztajnke – w latach 2008-2009 członek zarządu Fundacji Uśmiech Dziecka – fundacja skupia się
na zapewnieniu rehabilitacji dzieciom niepełnosprawnym z terenu województwa pomorskiego; od
roku 2009 wiceprezes Zarządu Fundacji Parent Project Muscular Dystrophy (PPMD). Fundacja
koncentruje się na pomocy chorym na dystrofie mięśniowe; w latach 2009-2010 członek zarządu
Oddziału Warszawskiego PTChNM – organizacji skupiającej chorych na choroby nerwowo-mięśniowe;
w latach 2011-2012 członek zespołu opracowującego Założenia Systemowe Narodowego Planu na
Rzecz Chorób Rzadkich – inicjatywy koordynowanej przez Krajowe Forum na Rzecz Terapii Chorób
Rzadkich od wielu lat organizuję turnusy rehabilitacyjne dla chorych na dystrofie współpracuję z
lekarzami specjalności takich jak neurologia, pulmonologia, anestezjologia, genetyka, ortopedia,
kardiologia, z fizjoterapeutami i pielęgniarkami, w celu zmniejszenia efektów chorób mięśniowych i
upowszechnienia wiedzy medycznej; uczestniczy w pracach okrągłego stołu „Jak wspierać osoby
niepełnosprawne” w Zespole ds. aktywizacji zawodowej i społecznej i w Zespole ds. dorosłych osób
niepełnosprawnych koordynowanych przez MPiPS z zawodu jestem informatykiem‑programistą z 15letnim doświadczeniem, aktualnie pracuję w PZU SA na stanowisku Architekta Systemów IT;
ojciecPatryka Sztajnke – niepełnosprawnego 20-latka nieuleczalnie chorego na dystrofię mięśniową
typu Duchenne’a (DMD, rzadkiej choroby mięśni), obecnie studenta I roku psychologii na SWPS. Jako
rodzic byłem zmuszony poznać wszystkie aspekty choroby syna, aby móc zapewnić mu pełną opiekę
medyczną i rehabilitację.
Iveta Spolnikova – od 10 lat działa jako wolontariuszka osób starych, pod opieką której się znalazły
osoby z jednostkami chorobowymi takimi jak: miastenia gravis, POCHP, Alzheimer, pacjenci
ociemniali; w latach 2003-2005 przewodnicząca Oddziału Dolnośląskiego TZChM – stowarzyszenia
skupiającego chorych na choroby nerwowo-mięśniowe; od sierpnia 2013r. Prezes Fundacji
Salemander we Wrocławiu. Fundacja współpracuje z lekarzami specjalizacji anestezjologicznej,
żywieniowej, wentylacyjnej itd. Głównym priorytetem fundacji jest badanie pacjentów z chorobami
przewlekłymi i rzadkimi kalorymetrią pośrednią i ich żywienie. Żywienie pacjentów przemysłowym
żywieniem na każdym etapie ich choroby, a nawet jako prewencyjne leczenie zapobiega wykluczeniu
społecznemu tych osób, zapobiega generowaniu kosztów ich szpitalnego leczenia, zmniejsza
komplikacje związane z pobytem na oddziałach intensywnej terapii i pozwala pacjentowi wrócić na
studia lub do pracy. Wykluczenie społeczne takich osób jest bardzo kosztowne dla państwa –
powoduje konieczność zapewnienia opieki psychologów, lekarzy, pielęgniarek, również w ośrodkach
szpitalnych. Z wykształcenia ekonomista, z zamiłowania tłumacz języka słowackiego. Od 22 lat matka
niepełnosprawnego dziecka chorego na Dystrofię typu Duchenne’a (DMD) – chorobę nerwowo-
mięśniową, która mu towarzyszyła we wszystkich etapach edukacji (obecnie na studiach na WSB we
Wrocławiu) – matka jak asystent z powodu braku funkcji asystenta w Polsce dla ON, będąca
jednocześnie jego lekarzem, pielęgniarką, fizjoterapeutka, opiekunem i asystentem.
Marek Olechnowicz – Ma doświadczenie w działalności w ramach Trzeciego Sektora to ok. 25 lat. W
tym czasie powołał do istnienia jak również uczestniczył w budowaniu ok. 40 fundacji i stowarzyszeń,
a także federacji. Ponadto zainicjował powstanie kilkunastu gremiów reprezentacji organizacji
pozarządowych. Od 2002 roku, kiedy wspólnie z przyjaciółmi powołał do istnienia Stowarzyszenie
„Podaj Rękę”, kieruję pracami jego zarządu. Na bazie doświadczeń związanych ze wspieraniem
udzielanym organizacjom w woj. pomorskim oraz kujawsko – pomorskim, a także podlaskim
ustanowił wraz z Zarządem „Podaj Rękę” Fundację Akademia Trzeciego Sektora. Od ponad 10 lat
kieruję pracami Rady Organizacji Pozarządowych Powiatu Gdańskiego, której powstanie zainicjował.
Przez jedną kadencję, do momentu, w którym odpowiednio przygotowani zostali inni liderzy,
kierował pracami Rady Działalności Pożytku Publicznego. Od ponad pięciu lat jest członkiem
Pomorskiej Rady Organizacji Pozarządowych, a od dwóch kadencji jej przewodniczącym. Uczestniczył
w pracach zespołów roboczych, komitetów sterujących, komisji strategicznych oraz innych gremiów
zajmujących się zagadnieniami budowania strategii oraz poszczególnych wynikających z niej
programów, Ekonomii Społecznej, włączenia społecznego oraz innych. Współprzewodniczy
międzysektorowemu zespołowi ds. współpracy między Samorządem Województwa Pomorskiego
oraz pomorskich organizacji pozarządowych. Realizował oraz kierował projektami unijnymi w ramach
POKL. Ponad 3 lata kieruję Centrum Organizacji Pozarządowych w Pruszczu Gdańskim. Jest członkiem
zespołów eksperckich pracujących nad strategią „III Sektor dla Polski” oraz zespołu standaryzacyjnego
w ramach projektu „Rady pożytku do STANDARdowego użytku”. Jest również członkiem Pomorskiej
Komisji Oświatowej.
Paulina Kremer – pracuję w sektorze pozarządowym w województwie pomorskim od 2002 roku. Od
2013 roku jestem członkinią zarządu Fundacji Pokolenia (z siedzibą w Janiszewku, biurem w Tczewie).
Jest trenerką STOP, aktywnie szkolącą w obszarach: umiejętności interpersonalne, debaty,
planowanie, realizacja, zarządzanie projektami, w tym ze środków UE, monitoring i ewaluacja,
animacja społeczności lokalnej, aspekty formalno-prawne działalności wolontariatu i NGO,
budowanie partnerstw. W latach 2007-2013 planowała i zarządzała projektami dofinansowanymi ze
środków UE w ramach EFS. Obecnie koordynuję projekt dot. aktywizacji społeczno-zawodowej
młodzieży z terenów wiejskich w ramach Poddziałania 7.2.1 PO KL. W ramach działalności Fundacji
Pokolenia wdrożyła rozwiązania w zakresie innowacji społecznych, w tym model pracy z młodzieżą
wykluczoną społecznie i z obszarów rewitalizowanych w Tczewie oparty na tworzeniu oferty działań
aktywizacyjnych społecznie-zawodowo w oparciu o pasję (m.in. street art, sztuka użytkowa,
wspinaczka), rozwój potencjał (coaching, granty rozwojowe, szkolenia z komunikacji, gender), punkt
interwencji młodzieżowej ze specjalistyczną ofertą wsparcia indywidualnego i systemowego dla osób
w kryzysie (w tym street/partyworking, miejsce noclegowe) – projekt „Włącznik” real. w latach 201011, 2012-13, 2014-15; młodzieżą w obszarów wiejskich wspierających wejście na rynek pracy poprzez
tw. Centrów Młodzieżowych w 4 wsiach gm. Morzeszczyn (2014-2015); tworzenie Centrów Aktywności
Gimnazjalisty w 4 miejscowościach 3 powiatów woj. pomorskiego. Jest inicjatorką rozwiązań w
zakresie polityki społecznej, w szczególności w obszarze wdrażania perspektywy gender
mainstreaming w projektowaniu działań społecznych dla młodzieży i osób dorosłych (cykl warsztatów
dla uczniów/uczennic, nauczycieli/ek szkół ponadpodstawowych, urzędników/czek samorządów
lokalnych – praca na zmianą systemową w zakresie włączania do programu kształcenia formalnego
metod edukacji pozaformalnej; stworzenie oferty opieki nad dziećmi do lat 3 z terenów wiejskich
umożliwiającą godzenie ról społecznych i zawodowych rodziców – działalność żłobka Pelplinek w
latach 2013-2015). Jest zaangażowana w proces budowania strategii rozwoju ekonomii społecznej w
powiecie tczewskim, a także subregionie nadwiślańskim. Współtworzy programy grantowe
skierowane do społeczności w subregionie nadwiślańskim w zakresie tworzenia partnerstw,
procedur, ocena wniosków, monitoringu działań, animacji grup lokalnych (m.in. Działaj lokalnie,
Akumulator Społeczny). Inicjuję i wdraża międzysektorowe partnerstwa na rzecz rozwoju lokalnego
(Powiatowe Partnerstwo na Rzecz Rozwoju Zatrudnienia i Spójności Społecznej, partnerstwa lokalne
w ramach Metropolitalnego Programu Aktywizacji Społeczno-Zawodowej, nagrodzone w 2010 r.
przez MPiPS inicjatywa partnerska Giełda Zasobów), ponadlokalnego (sieć Centrów Organizacji
Pozarządowych, Fundusz Grantowy Akumulator Społeczny, Eurodesk Pomorze) i branżowego (m.in.
sektor organizacji pozarządowych, instytucji działających na rzecz młodzieży). Posiada wieloletnie
doświadczenie tworzenia procedur, dokumentów, strategii, programów dot. rozwoju lokalnego oraz
konsultacji programów krajowych, regionalnych i lokalnych. Swoje doświadczenie wykorzystuje w
działalności animacyjnej, doradczej, eksperckiej w lokalnych i ponadlokalnych gremiach. Jest aktywną
członkinią Pomorskiej Rady Organizacji Pozarządowych, Międzysektorowego Zespołu ds. Programu
Współpracy Samorządu Województwa Pomorskiego z Organizacjami Pozarządowymi, Rady
Organizacji Pozarządowych Powiatu Tczewskiego, członkinią zarządu Trójmiejskiej Federacji
Organizacji Pozarządowych, członkinią zarządu Fundacji Pokolenia oraz członkinią wspierającą lokalny
zespół ds. Programu Rewitalizacji Miasta Tczewa na lata 2014-20).
Sławomir Besowski
Prezes Fundacji Centrum Praw Osób Niepełnosprawnych. CPON jest organizacją, której celem jest
obrona praw osób niepełnosprawnych - przynależnych im praw człowieka, równego traktowania i
budowy otwartego, niewykluczającego społeczeństwa. Głównym zasobem organizacji jest wiedza i
kapitał społeczny, kontakty krajowe i zagraniczne z aktywistami ruchu osób niepełnosprawnych.
CPON ma charakter organizacji rzeczniczej, jest zarządzana przez wiedzę. Z zawodu konstruktor, a po
wypadku lotniczym w 1982r. (tetraplegia) ekonomista i doktorant WSPiZ – Zarządzanie wiedzą.
Posiada uprawnienia Ministerstwa Finansów do usługowego prowadzenia ksiąg handlowych oraz do
zasiadania w radach nadzorczych spółek skarbu państwa – egzamin państwowy. Absolwent Szkoły
Praw Człowieka Fundacji Helsińskiej i były sekretarz regionu europejskiego największej, światowej
organizacji osób niepełnosprawnych - Disabled People’s Internatonal. Wcześniejszy prezydent DPI
Polska - Krajowej Rady Osób Niepełnosprawnych. Uczestniczył w pracach nad Konwencją o prawach
osób niepełnosprawnych ONZ. Ekspert United Nations Development Project „Ambrella”.
Organizator i certyfikowany absolwent międzynarodowego cyklu seminariów zorganizowanych w
Polsce przez DPI pod tytułem „Prawa człowieka a osoby niepełnosprawne”.
Jedną z prowadzących była uznana liderka i ekspert światowego ruchu osób niepełnosprawnych prof.
prawa Theresia Degener. Wcześniejszy dyrektor departamentu rehabilitacji Ministerstwo Zdrowia i
Opieki Społecznej. Był członkiem Społecznej Rady Konsultacyjnej PFRON, jak również Rady Sportu
Osób Niepełnosprawnych przy Ministrze Sportu. Fundator i wieloletni prezes Fundacji Aktywnej
Rehabilitacji. Jest przekonany, że warunkiem dobrego funkcjonowania każdego człowieka jest
zachowanie równowagi między życiem zawodowym, społecznym i aktywnością fizyczną. Rugby na
wózkach to pasja, spełniająca ten warunek od 15 lat. Zwolennik tezy, ze sport pełni funkcję
kulturotwórczą.
Dorota Korycińska
Prezes Zarządu ALBA JULIA Stowarzyszenia Pacjentów z chorobą Recklinghausena i innymi chorobami
z grupy fakomatoz. Psycholog społeczny, ze szczególnym zainteresowaniem psychologią wsparcia
społecznego osób zagrożonych wykluczeniem społecznych (chorych i niepełnosprawnych).
Ukończyła również studia podyplomowe w zakresie zarządzania projektami unijnymi w obszarze
edukacji „Europejski Fundusz Społeczny a edukacja” oraz absolwentka Szkoły Trenerów Alamo.
Z tematyką choroby i niepełnosprawności związana od 15 lat.
Pracowała w Stowarzyszeniu Przyjaciół Integracji, udzielając informacji socjalnych oraz porad
psychologicznych osobom z niepełnosprawnościami. W roku 2010 współpracowała z UNICEF oraz
Fundacją Helsińską przy tworzeniu Raportu dla Rządu „Sytuacja dzieci w Polsce”, szczególnie w części
dotyczącej sytuacji dzieci z niepełnosprawnościami. W latach 2010-2011 prowadziła wspólny projekt
Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji oraz Fundacji Sue Ryder „Fundusz Pierwszy Krok”, aktywizujący
społecznie osoby niepełnosprawne ruchowo. Od roku 2011 pracuje przy tworzeniu i wprowadzeniu
do ustawodawstwa Narodowego Planu ds. chorób rzadkich. Bierze udział w posiedzeniach zespołu
ds. orzecznictwa („okrągły stół”) organizowanych przez Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej. Jest
psychologiem-wolontariuszem wspierającym osoby obciążone chorobą Huntinghtona. Zwolenniczka
holistycznego podejścia do problemów człowieka niepełnosprawnego i chorego. Mama trójki
dorosłych dzieci, w tym jednego obciążonego rzadką chorobą i niepełnosprawnością.