Pielgrzymka do Różanegostoku i Sanktuariów Ziemi Podlaskiej

Parafia pw. Dobrego Pasterza w Lublinie
Pielgrzymka do Różanegostoku i Sanktuariów Ziemi Podlaskiej ...
„Maryja, Ave Maryja. U Boga nam wybłagaj zdroje łask,
By świat lepszym był, by w miłości żył.
O Maryjo, miej w opiece dzieci swe.”
Rozmodleni i ze śpiewem na ustach w mglisty sobotni poranek 11 października wyruszyliśmy do Sanktuariów
pięknej Ziemi Podlaskiej. Posługę duchowego przewodnika i opiekuna pełnił Ks. Proboszcz Andrzej Gruszka SCJ.
Razem z nami jechali również pielgrzymi z innych parafii. Najliczniejszą grupę stanowili członkowie Kół Żywego
Różańca.
Na początku pielgrzymki wzbudziliśmy w sobie intencje osobiste oraz jak zaznaczył ks. Proboszcz modliliśmy się
za nasze rodziny, parafię, Synod Biskupów poświęcony rodzinie, który aktualnie odbywał się w Rzymie oraz za pokój
w Syrii i na świecie.
Pierwszym miejscem naszego pielgrzymowania była Święta Góra Grabarka. Jest to miejsce, gdzie od stuleci
podążają prawosławni pielgrzymi z prośbą i modlitwą o pomoc, zostawiając krzyże. Góra zasłynęła w 1710r., kiedy
to na Podlasiu była epidemia cholery. Pewien starzec miał sen, że ratunek można znaleźć na pobliskim wzgórzu.
Wierni poszli tam, przynosząc ze sobą krzyże. Obmywali się i pili wodę ze źródełka. Od cholery znalazło wówczas
ratunek około 10 tys. ludzi. Zbudowano na tym miejscu drewnianą kapliczkę Przemienienia Pańskiego. Obecna
cerkiew jest murowana i wyświęcona w 1998r. Najbardziej liczne pielgrzymki przybywają na Świętą Górę Grabarkę
na święto Przemienienia Pańskiego 18-19 sierpnia.
Następnym miejscem naszego pielgrzymowania było Sanktuarium Miłosierdzia Bożego i Katedra w Białymstoku.
Geneza Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku i parafii pod tym samym wezwaniem łączy się
nierozerwalnie z posłannictwem Św. Faustyny i działalnością duszpasterską Bł. Ks. Michała Sopoćki. Zarówno siostrę
strona 1 / 2
Parafia pw. Dobrego Pasterza w Lublinie
Pielgrzymka do Różanegostoku i Sanktuariów Ziemi Podlaskiej ...
Faustynę jak i księdza Michała wybrał sam Pan Jezus. Wielkość sanktuarium i duch modlitewny wywarły na nas
ogromne wrażenie. Za wstawiennictwem bł. ks. Michała i Św. Faustyny dziękowaliśmy za otrzymane łaski i
zanosiliśmy nasze prośby do Boga.
Następnie wspólnie pomodliliśmy się przed obrazem Matki Bożej Miłosierdzia w Katedrze Białostockiej, którą w
1985r. Jan Paweł II podniósł do godności bazyliki mniejszej. Kult Ostrobramskiej Matki Miłosierdzia przeniósł do
Białegostoku arcybiskup metropolita wileński Romuald Jałbrzykowski. Zmuszony do wyjazdu z Wilna, osiadł przy
kościele farnym w Białymstoku i stąd zarządzał archidiecezją. Jesienią 1945 r., zapoczątkował nowennę opieki Matki
Boskiej Ostrobramskiej. Nabożeństwo to było zresztą bliskie miejscowej ludności, a jeszcze bardziej repatriantom i
wygnańcom ze swoich rodzinnych wileńskich, nowogródzkich czy grodzieńskich stron.
Kolejnym etapem naszej pielgrzymki była kolegiata pw. Św. Antoniego Padewskiego w Sokółce. Przybyliśmy tu
w przeddzień szóstej rocznicy Cudu Eucharystycznego, tj. ukazania się na hostii cząstki Ciała Pańskiego, która po
zbadaniu przez patomorfologów uznana została za tkankę ludzkiego mięśnia sercowego. Modliliśmy się przed
monstrancją ze Świętą Hostia. Jest to miejsce szczególne, gdzie każdy jeśli tylko otworzy swoje serce, może
doświadczyć czegoś wyjątkowego – bliskości i miłości Boga. O godz. 14 wspólnie z pielgrzymami z Litwy
uczestniczyliśmy we Mszy Św. Powitał nas serdecznie miejscowy ksiądz słowami: Hołd, miłość i uwielbienie
Jezusowi Chrystusowi obecnemu w cząstce komunikantu! Zachęcał, byśmy otworzyli serca na oścież, byśmy wracali
pełni nadziei, umocnieni w wierze. W kazaniu, które wygłosił ks. Proboszcz Andrzej Gruszka zaznaczył:
„Przyjmując Ciało Boże nie zawsze zdajemy sobie sprawę, że jest to Bóg jedyny, jest to chleb z Nieba dla nas, dla
ludzi. Dar Jezusa Zmartwychwstałego, abyśmy przez cały tydzień mogli żyć Jego Miłością...Bądźmy wdzięczni za
dar Eucharystii.”
W godzinach popołudniowych dotarliśmy do głównego celu naszego pielgrzymowania do Sanktuarium Matki
Bożej Wspomożycielki w Różanymstoku. Uczestniczyliśmy w wieczornym Różańcu i Mszy Św. odprawionej przed
cudownym obrazem. Po kolacji ksiądz Kustosz Salezjanin, zaprosił nas do Kościoła przed obraz Matki Bożej. Po
odmówieniu dziesiątka różańca we wszystkich intencjach, z którymi wybraliśmy się na tę pielgrzymkę, przywitał nas
serdecznie i opowiedział historię Sanktuarium. Kult Matki Bożej Różanostockiej trwa od 1652 r. Budowę kościoła
rozpoczęli w 1759 r. oo Dominikanie. Konsekracja świątyni miała miejsce w 1785r. W latach zaboru Rosyjskiego, aż
do 1915 kościół zamieniono na cerkiew i był we władaniu prawosławnym. Uciekający mnisi prawosławni zrabowali
obraz Matki Bożej Różanostockiej i wywieźli w głąb Rosji. Nigdy nie został odnaleziony. Po odzyskaniu
niepodległości w 1918r odzyskano kościół i następnie przekazano księżom Salezjanom, którzy przystąpili do
przywracania dawnego charakteru świątyni. Na podstawie zachowanej dokumentacji i fotografii obraz Matki Bożej
Różanostockiej został namalowany przez malarza Jana Sawczuka i poświęcony przez papieża Piusa XI. W 1978r
podczas trwającego 33 dni pontyfikatu papież Jan Paweł I zezwolił na jego koronację, którą dokonał ks. kard.
Franciszek Macharski. Przy Sanktuarium od ponad 10 lat istnieje i prężnie działa Salezjański Ośrodek
Wychowawczy dla dzieci i młodzieży do 18 roku życia. W ośrodku tym mogą się uczyć, odzyskiwać, poznawać i
pogłębiać wiarę religijną oraz zdobywać kwalifikacje zawodowe.
12 października obchodziliśmy XIV Dzień Papieski. Uczestniczyliśmy we Mszy Św. Porannej w Różanymstoku.
Podczas kazania Ksiądz zaznaczył, że teraz Ojciec Święty Jan Paweł II woła do nas z nieba SANTO SUBITO –
bądźcie świętymi.
W drodze powrotnej odwiedziliśmy jeszcze kilka Sanktuariów Maryjnych na Podlasiu: Matki Bożej Pocieszenia w
Krypnie, Matki Bożej Królowej Młodzieży w Płonce Kościelnej, Matki Bożej Królowej Pojednania w Hodyszewie,
Matki Bożej w Ostróżanach oraz Katedrę w Drohiczynie.
W tej pielgrzymce mogliśmy doświadczyć czegoś wyjątkowego a czego do końca nie da się opisać słowami:
umocnić naszą wiarę, przybliżyć się poprzez Matkę do Boga, dotknąć wyjątkowych miejsc wybranych przez Pana,
gdzie i w XXI wieku, na naszych oczach dzieją się cuda.
Dziękujemy bardzo Ks. Proboszczowi Andrzejowi Gruszce za przewodzenie tej pielgrzymce, za wspólną
modlitwę, rozważania różańcowe, śpiew. Dziękujemy P. Zofii za zorganizowanie tej pielgrzymki i mamy nadzieję,
że również z takim zaangażowaniem będzie organizowała je nadal.
Zapraszamy do galerii
strona 2 / 2