Zasady - Zbigniew Michniowski

O G Ó LN E ZASADY O PE R O WAN IA
P R O G R A M A M I Z PA K I E T U
*** M O S T ***
(2010.07)
Autor: Zbigniew Marek Michniowski
UKŁAD EKRANU
Ekran podzielony jest na cztery obszary (okna).
┌┬
(0)
(3) ├
(1)
├
(2)
W obszarze podstawowym ekranu (okno 0), w liniach od 1 do 20, wprowadzane są dane
i wyprowadzane są wyniki. Pola danych, w których możliwy jest jakikolwiek zapis na ekranie
oznaczone są specjalnymi znakami. Próba zapisu poza wyznaczonymi polami danych powoduje
włączenie sygnału akustycznego.
Przemieszczanie kursora możliwe jest tylko w obrębie okna 0.
Pierwszym polem danych jest pole rozkazu umieszczone w lewym górnym rogu ekranu.
W liniach od 21 do 24 (okno 1) wyświetlany jest zestaw dostępnych w danym programie
rozkazów sterujących.
W linii 25 (okno 2) wyprowadzane są komunikaty programu (np. komunikaty o błędach,
ostrzeżenia, itp.)
W prawej części ekranu (okno 3) podawana jest numeracja grup danych i wyników. W części tej
mogą być również podawane informacje o ograniczeniach programu oraz krótki opis dotyczący
aktualnie wyświetlanej grupy danych lub wyników, o ile takie informacje są przygotowane
w programie.
KLAWISZE SPECJALNE
Klawisz
Funkcja
┼
TAB
Powoduje przeskok pomiędzy kolejnymi pola mi danych.
HOME
Powoduje przeskok do początku pierwszego
pola danych (pole rozkazu).
BACKSPACE (BCS) Powoduje wymazanie znaku na poprzedniej
pozycji z jednoczesnym cofnięciem kursora.
Aktywny tylko w obrębie pola danych.
DELETE
Powoduje wymazanie znaku na aktualnej
pozycji. Aktywny tylko w obrębie pola
danych.
ENTER
Inicjuje przesłanie danych do programu.
kursor do dołu Klawisze kursora pozwalają na poruszanie
kursor do góry się w obrębie ekranu w polu ustalonym
kursor w lewo w danym programie. Próba wyjścia poza to
kursor w prawo pole sygnalizowana jest sygnałem dźwięko wym. Przejście pomiędzy polami danych
może być wykonywane klawiszami kursora.
END
Umożliwia przejście do końca grupy wyników
w przypadku wyników wielostronicowych.
INS
Inicjuje wstawianie znaku w miejscu kurso ra z jednoczesnym odsunięciem znaków znaj dujących się na prawo kursora, w obrębie
pola danych. Stan ten sygnalizowany jest
większym kursorem i trwa do momentu pono wnego wciśnięcia klawisza INS lub klawisza
sterującego ruchem kursora.
Wpływa na działanie klawiszy BSC i DELETE.
ROZKAZY STERUJĄCE
Zestaw rozkazów aktywny w danym programie wyświetlany jest w dolnej części ekranu (okno 1).
Poszczególne słowa rozkazu mogą być skracane do dwóch pierwszych liter. Np. zamiast rozkazu
ZMIEN 2 można zapisać ZM 2, zamiast rozkazu ZAPISZ DANE zbiór1 można zapisać ZA DA
zbiór1. Między słowami rozkazu musi być co najmniej jedna spacja.
Rozkaz wykonywany jest po wciśnięciu klawisza ENTER i po poprawnym wypełnieniu danych
na danej stronie (przy wynikach nie ma to znaczenia).
Rozkaz
Funkcja
┼
ZMIEN nr
Powoduje przejście do grupy danych
ZMIEN
o numerze nr z wymazaniem wartości
wszystkich danych w tej grupie. Po
wpisaniu danych w tej grupie i po wci śnięciu klawisza ENTER bez podawania
nowego rozkazu program przechodzi
do rozwiązywania lub rysunku.
ZMIEN bez parametrów powoduje przej ście do kolejnych grup danych z czy szczeniem zawartości danych w kolej nych grupach.
POPRAW nr
Powoduje przejście do grupy danych
POPRAW
o numerze nr z zachowaniem wartości
danych w tej grupie. Pozostałe uwagi
jak przy ZMIEN nr.
POPRAW bez parametrów powoduje przej ście do kolejnych grup danych z zacho waniem zawartości danych w kolejnych
grupach.
SZUKAJ nr
Powoduje przejście do wykonywania
SZUKAJ początek
obliczeń z pominięciem rysunku konSZUKAJ koniec
trolnego i wyświetlenie jako pierwszej
SZUKAJ
grupy wyników nr.
SZUKAJ bez parametrów powoduje przej ście do wykonywania obliczeń z pomi nięciem rysunku kontrolnego.
Umożliwia poruszanie się w obrębie
grup wyników.
DRUKUJ nr
Powoduje wydruk grupy danych lub
DRUKUJ nr lista
wyników o numerze nr.
DRUKUJ nr wraz z listą, której skład dnia opisana jest w podręcznikach
programów KRATA1, RAMA1 i RUSZT1 umo żliwia selektywny wydruk wyników.
RYSUJ
Umożliwia przejście do rysowania ryRYSUJ nr
sunków związanych z grupą nr wyników.
RYSUJ nr lista
ZAPISZ WYNIKI zbiór
{1}
ZAPISZ DANE zbiór {1}
OBLICZ
OPIS
KATALOG napęd maska
{2}
DYSK napęd scieżka {3}
RYSUJ bez parametrów powoduje wyświetlenie graficznej prezentacji aktualnej wyprowadzonej grupy wyników.
RYSUJ nr wraz z listą elementów umożliwia uzyskanie rysunków dla elementów podanych na liście.
Np: RYSUJ 3 5-15
RYSUJ 3 5-15,2 16-27 45
Powoduje zapis wyników do zbioru o podanej nazwie.
Np: ZAPISZ WYNIKI WYNIKI1
ZAPISZ WYNIKI F:WYNIKI1
ZAPISZ WYNIKI G:\WYNIKI1
Powoduje zapis danych do zbioru o podanej nazwie.
Np: ZAPISZ DANE DANE1
ZAPISZ DANE F:DANE1
ZAPISZ DANE G:\DANE1
Powoduje przejście do wykonywania
obliczeń lub do wyprowadzenia rysunku
kontrolnego.
Powoduje wyprowadzenie informacji
o aktualnie wyświetlanej grupie danych
lub wyników.
OPIS podany z pierwszej grupy danych
umożliwia wyświetlenie zawartości
dowolnego zbioru w formacie ASCII
(np. podręcznika użytkownika lub zbioru
danych). Pominięcie nazwy zbioru
spowoduje wyświetlenie podręcznika
użytkownika programu. Zbiory danych
i wyników nie muszą zawierać rozszerzenia .MOS.
Powoduje wyświetlenie katalogu dysku.
Rozkaz jest aktywny zawsze w pierwszej
grupie danych (parametry sterujące).
KATALOG bez parametrów powoduje wyświetlenie listy zbiorów o rozszerzeniu .MOS w bieżącym katalogu.
Np: KATALOG
KATALOG C:
KATALOG E: *.*
KATALOG A: ZB?OR.ROB
Umożliwia zmianę bieżącego napędu
i bieżącej ścieżki.
Np: DYSK G:
KONIEC
DYSK C: PBM\RUSZT1
DYSK C: \PBM\RAMA1
Zakończenie pracy.
UWAGA {1}. Nazwa zbioru musi być poprzedzona nazwą napędu np: A:ZBIOR, jeśli nie
dotyczy napędu bieżącego. Zbiory danych i wyników tworzone przez programy zyskują
automatycznie rozszerzenie .MOS. Nazwa zbioru wraz z poprzedzającą ją nazwą napędu nie może
mieć więcej niż 10 znaków, pozostałe zna ki są ignorowane.
UWAGA {2}. Nazwa napędu musi zawierać na końcu znak ":". Podając maskę zbiorów należy
podać nazwę napędu. Pomiędzy nazwą napędu a nazwą maski zbiorów musi wystąpić co najmniej
jedna spacja.
UWAGA {3}. Pomiędzy nazwą napędu a nazwą ścieżki musi wystąpić co najmniej jedna spacja.
Nazwa ścieżki nie może mieć więcej niż 10 znaków. Pierwszy znak "\" może być pominięty.
WPISYWANIE DANYCH
Dane mogą być wpisywane w pola w dowolnym miejscu. Program przyjmuje zapis w postaci
wykładniczej (np. zamiast 1000 można wpisać 1E3, zamiast 0.000001 można wpisać 1E-6).
Dodatni wykładnik nie może być poprzedzony znakiem (następujący zapis: 1.1E+2, traktowany
jest jako błędny).
UWAGA: w programie sprawdzane są maksymalne zakresy danych, po przekroczeniu których
wyprowadzany jest komunikat: przekroczone zakresy liczb.
Wielkość numeryczna odczytana z pustego pola danych przyjmuje wartość zero.
Wpisując dane w pole, w którym istnieje już jakaś wartość, należy pozostałą część poprzedniej
wartości wymazać lub wystarczy po ostatnim znaku nowej wartości wpisać jedną spację, co
spowoduje wymazanie pozostałych znaków w polu po opuszczeniu pola danych.
Odczyt danej z pola następuje w momencie opuszczenia pola przez kursor.
Wpisywanie przez program wartości w pola danych (np. po odczycie ze zbioru danych) wymaga
ich sformatowania tak, aby zmieściły się w polach. Powoduje to niekiedy pominięcie części
ułamkowych przy wyświetlaniu, natomiast nie zmienia to wartości danych.
Faza przesyłania danych do programu inicjowana jest przez wciśnięcie klawisza ENTER.
Należy pamiętać, że wyjście z grupy danych możliwe jest wtedy, gdy wszystkie podane wielkości
są poprawne. Jeśli próby poprawienia błędów nie powiodą się, wówczas jednoczesne wciśnięcie
klawiszy CTRL i HOME umożliwi przejście na początek programu z zachowaniem wartości już
wprowadzonych wielkości.
WYDRUKI
Programy umożliwiają wydruk danych i wyników na papierze ciągłym lub kartkach w postaci
roboczej lub ostatecznej zgodnie z zaleceniami zawartymi w normie PN-69/B-03000.
Różnicę między wydrukami ostatecznymi a roboczymi są następujące:
• wydruki są automatycznie stronicowane ( max. 67 linii na stronie papieru ciągłego lub
max. 62 linie na pojedynczych kartkach, w tym trzy linie wypuszczane są na początku
każdej strony),
• na początku każdej strony drukowany jest nagłówek.
• dane i wyniki drukowane są na nowych stronach.
Ponadto wyniki robocze i ostateczne mogą różnić się zawartością i układem.
OPCJE SPECJALNE
W trybie tekstowym:
CTRL+HOME przerywa działanie programu, po czym przechodzi do pierwszej grupy danych
(parametry sterujące) z zachowaniem danych. Klawisze CONTROL i HOME należy wciskać
jednocześnie. Dane wprowadzone na stronie, z której wykonana była ta operacja są ignorowane.
? - umożliwia uzyskanie informacji dotyczących danego pola danych (o ile takie są
przygotowane w programie). Znak zapytania można umieścić w dowolnym miejscu pola.
CTRL+L powoduje zgłoszenie się nakładki LICZYDLO.
CTRL+D powoduje zgłoszenie się nakładki DRUKARZ.
CTRL+F wyświetla listę folderów utworzonych w katalogu domyślnym programu.
CTRL+W wyświetla zawartość bieżącego pliku z wynikami.
CTRL+K umożliwia konfigurowanie programu.
W trybie graficznym:
CTRL+P umożliwia uzyskanie na drukarce kopi ekranu graficznego w formacie zbliżonym do A5.
CTRL+D umożliwia uzyskanie na drukarce kopi ekranu graficznego w formacie zbliżonym do A4.
CTRL+O powoduje wywołanie okna zachowującego proporcje ekranu umożliwiającego oglądanie
wybranego fragmentu ekranu.
CTRL+R powoduje wywołanie okna (ramki) zachowującego wymiary ekranu umożliwiającego
oglądanie wybranego fragmentu ekranu.
CTRL+HOME umożliwia powrót do pierwotnej postaci rysunku (po wyborze okna lub ramki).
PRZYGOTOWYWANIE DANYCH PRZY POMOCY EDYTORA
Dane do programów mogą być przygotowywane w formie wsadu przy pomocy dowolnego
edytora tworzącego zbiory w formacie ASCII.
Zawartość i układ danych w zbiorach odpowiada strukturze danych wprowadzanych z programów.
Dane mogą być wzbogacane o linie z komentarzami. Linia taka musi rozpoczynać się od znaku
"*" (gwiazdka) w pierwszej kolumnie i jest ignorowana przez program w czasie odczytu.
UWAGA!. W pierwszej linii zbioru danych musi być podana nazwa programu oraz wyróżnik
wersji programu (jeśli taki jest wyprowadzany przez program).
Zaleca się, aby dane lub wyniki przewidziane do dłuższego przechowywania uzupełniać
szczegółowym opisem.
RYSUNKI
Zazwyczaj rysunki pojawiają się na ekranie monitora po podaniu rozkazu RYSUJ (z odpowiednimi
parametrami lub bez parametrów), lub jako graficzne przedstawienie danych do programu.
Program początkowo wyprowadza rysunek w układzie podstawowym, który można rozszerzyć
wciskając odpowiednie klawisze cyfrowe, których znaczenie podano w dolnej linii rysunku.
Przyjęto pewne stałe oznaczenia funkcji we wszystkich rysunkach:
0789-
odtworzenie wersji podstawowej rysunku,
powrót do poprzedniego rysunku,
przejście do następnego rysunku,
powrót do poprzedniego repertuaru, jeśli dojście do rysunku odbyło się drogą
wyboru z repertuaru.
Rysunek opuszcza się wciskając dowolny klawisz różny od wymienionych w dolnej linii ekranu.
Po uzyskaniu na ekranie rysunku można wybrać lub zmienić wyświetlany fragment rysunku.
W tym celu dostępne są dwie formy wyboru:
RAMKA - (wywoływana przez jednoczesne wciśnięcie klawiszy CTRL i R) umożliwia wybór
nowego obszaru wyświetlanego rysunku przez przesunięcie ramki odpowiadającej wymiarom
ekranu. Po wywołaniu pojawia się lewy dolny narożnik ramki. Ramkę można dowolnie
przesuwać nie wychodząc całkowicie poza ekran. Po naciśnięciu klawisza ENTER program
wyświetli fragment zawarty wewnątrz ramki. Proces wyboru można przerwać naciskając klawisz
ESC.
OKNO - (wywoływane przez jednoczesne wciśnięcie klawiszy CTRL i O) umożliwia wybór
fragmentu rysunku o wymiarach mniejszych od ekranu (ramka zachowuje wymiary ekranu) przy
zachowaniu proporcji ekranu. Po wywołaniu, w lewym dolnym narożniku ekranu ukazuje się
krzyż nitek, który należy naprowadzić na miejsce rysunku, gdzie ma się znaleźć nowy lewy
dolny narożnik i nacisnąć klawisz ENTER. Wtedy znika krzyż nitek i pojawia się małe okienko,
które należy zwiększyć do wielkości obejmującej wymagany obszar. Po ponownym wciśnięciu
klawisza ENTER program wyświetli fragment zawarty wewnątrz okna.
Przemieszczanie poziomej nitki krzyża nitek dokonuje się klawiszami ze strzałką skierowaną do
góry i do dołu, natomiast nitkę pionową klawiszami ze strzałką skierowaną w lewo i w prawo.
Wymiary okna zmienia się tymi samymi klawiszami. Początkowy skok przemieszczania
w poziomie wynosi wielokrotność 3 pikseli, a w pionie 2 pikseli. Skok ten można zmieniać
za pomocą klawiszy Pg Up (zwiększa) i Pg Dn (zmniejsza). Po wejściu do ustawiania ramki,
można powrócić do krzyża nitek naciskając klawisz HOME. W dowolnym momencie można także
wycofać się całkowicie naciskając klawisz ESC.
Powrót do wyjściowej postaci rysunku uzyskuje się przez jednoczesne wciśnięcie klawiszy
CTRL i HOME.
UWAGA !!! Rysunki dla których dostępna jest możliwość wyboru fragmentów mają wyświetlony
w prawym dolnym rogu ekranu znak + (w przeciwnym wypadku wyświetlany jest znak 0).
Kopie ekranu graficznego na drukarce można uzyskać przez jednoczesne wciśnięcie klawiszy
CTRL i P (format kopii zbliżony do A5) lub CTRL i D (format kopii zbliżony do A4).
Poniżej przedstawiono schematy operowania oknem i ramką:
WXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXY
Z RYSUNEK WYJŚCIOWY Z<┬
╚XXXXXXXXXX┬XXXXXXXXXX╝
┌
CTRL+O
(wywołanie okna) ┬
┌
KRZYŻ NITEK
ESC ├ klawisze kursora zmieniają położenie krzyża nitek
< ┬
┌
ENTER
┬
┌
OKNO
Home ├ klawisze kursora zmieniają ESC
wymiary okna
┬
┌
ENTER
┬
WXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXY
Z RYSUNEK WYNIKOWY Z
╚XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX╝
WXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXY
Z RYSUNEK WYJŚCIOWY Z<
╚XXXXXXXXXX┬XXXXXXXXXX╝
┌
CTRL+R
(wywołanie ramki) ┬
┌
RAMKA
├
klawisze kursora zmieniają ESC
położenie ramki
┬
┌
ENTER
┬
WXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXY
Z RYSUNEK WYNIKOWY Z
╚XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX╝
OPEROWANIE
OKNEM
OPEROWANIE
RAMKA
ORGANIZACJA ZBIORÓW - ZALECENIA
Zaleca się przedstawioną poniżej organizację folderu z programami pakietu MOST. Podane
w niniejszym podręczniku przykłady konfiguracji dotyczą takiej właśnie konfiguracji.
C:\MOST
PROP1.BAT
PROP2.BAT
…………….
ZESP1.BAT
------->\PR1 ---->
{ PROP1D.EXE, PROP1P.TXT, dane (*.MOS), DRUK.CFG }
\PROJEKT1 ----> {dane (*.MOS), wyniki(*.TXT)}
\PROJEKT2 ----> {dane (*.MOS), wyniki(*.TXT)}
------->\PR2 ---->
{ PROP2D.EXE, PROP2P.TXT, dane (*.MOS), DRUK.CFG }
------->\XX1 ---->
{ ........., .........., ........... }
------->\ZE1 ---->
{ ZESP1D.EXE, ZESP1P.TXT, dane (*.MOS), DRUK.CFG }
\UZYTKOWNIK1 ---->
{dane (*.MOS), wyniki(*.TXT)}
\UZYTKOWNIK2 ---->
{dane (*.MOS), wyniki(*.TXT)}
------->\UTIL ----> { Podręczniki, Programy pomocnicze }
Przy większej liczbie użytkowników programów pakietu zaleca się przechowywanie danych we
własnych podkatalogach katalogu programów, pozostawiając jedynie zbiory danych będące
przykładami wzorcowymi. Wzorcowe przykłady danych dostarczane wraz z programami mają
nazwy plików zakończone znakiem #.
(Aby uruchomić program w innym domyślnym katalogiem roboczym należy po nazwie programu
podać nazwę tego katalogu lub podać nazwę katalogu roboczego na pierwszej stronie programu.
Katalog roboczy zakładany jest przez program zawsze wewnątrz katalogu programu.)
NAKŁADKA PROGRAMOWA "LICZYDLO"
Programy są wyposażone w nakładkę programową o nazwie LICZYDLO, pozwalającą,
w dowolnym czasie pracy z programem, na wykonywanie obliczeń wyrażeń arytmetycznych.
W wyrażeniu arytmetycznym mogą być użyte operatory arytmetyczne, stałe, funkcje, symbole
rejestrów (pamięci) oraz wyrażenia arytmetyczne ujęte w nawiasy.
Wywołanie programu uzyskuje się przez jednoczesne wciśnięcie klawisza CTRL i L.
Przyjęto następujące oznaczenia podstawowych operatorów arytmetycznych:
^ - potęgowanie,
* - mnożenie,
/ - dzielenie,
- - odejmowanie lub minus unarny,
+ - dodawanie lub plus unarny.
Wprowadzono następujące funkcje:
trygonometryczne:
FSIN - sinus,
FCOS - cosinus,
FTAN - tangens,
FCTN - cotangens,
cyklometryczne:
FASN - arcus sinus,
FACS - arcus cosinus,
FATN - arcus tangens,
FACT - arcus cotangens,
logarytmiczne:
FLON - logarytm naturalny,
FLOG - logarytm dziesiętny.
Wprowadzono ponadto dwie stałe:
PI = 3.1415926535
EU = 2.7182818284
Argumenty funkcji nie muszą być ujęte w nawiasy, o ile nie są wyrażeniami arytmetycznymi.
Lista operatorów, funkcji i stałych może być wyświetlona na ekranie po wciśnięciu klawisza ?.
W zapisie wyrażenia dopuszcza się wystąpienie dziewięciu par nawiasów.
Liczba nie może mieć więcej niż 15 znaków, przy czym jeśli jest ona argumentem funkcji nie może
mieć więcej niż 11 znaków. Dopuszczalny jest zapis liczb w postaci wykładniczej np.
+1.5E-3, -10E2, itp.
Jako miary kątów można przyjmować stopnie, radiany lub grady. Kąty wyrażone w stopniach
można zapisać dziesiętnie lub stosując zapis: stopnie&minuty lub stopnie&minuty&sekundy.
Zapis 30.5 jest równoważny zapisowi 30&30 oraz 30&29&60. Wynik w stopniach zawsze
wyprowadzany jest w postaci dziesiętnej.
Program zawiera dziesięć rejestrów oznaczonych symbolami od X0 do X9. Symbolami rejestrów
można posługiwać się także w programie, z którego program LICZYDLO został wywołany.
Wpisanie symbolu rejestru w pole danych (musi mieć ono więcej niż cztery miejsca) spowoduje,
że przy opuszczeniu pola danych symbol rejestru zastępowany jest przechowywaną w nim liczbą.
Pola danych w programie LICZYDLO nie zostały specjalnie wyróżnione. Zachowują swoją
funkcję klawisze ENTER, HOME, TAB, INS, BCS, DEL oraz klawisze sterujące poziomym
ruchem kursora. Klawisze pionowo przemieszczające kursor umożliwiają przesuwanie okna
programu LICZYDLO w górę i w dół.
Klawisze PgDn i PgUp umożliwiają przełączanie pomiędzy niezależnymi liniami z wyrażeniami
arytmetycznymi ( w aktualnej wersji dostępne są dwie linie).
Czyszczenie zawartości rejestrów oraz wyrażenia arytmetycznego uzyskuje się przez wciśnięcie
klawisza "C" w czasie, gdy kursor znajduje się w polu z numerem rejestru, bez potrzeby wciskania
klawisza ENTER.
Powrót do programu wywołującego następuje przez wciśnięcie klawisza ESC.
NAKŁADKA PROGRAMOWA "DRUKARZ"
Programy są wyposażone w nakładkę programową o nazwie DRUKARZ, pozwalającą na
uzupełnianie dowolnym, podanym tekstem wydruków z programów.
Wywołanie programu uzyskuje się przez jednoczesne wciśnięcie klawisza CTRL i D.
Nakładka DRUKARZ daje do dyspozycji użytkownika dodatkowy ekran o wymiarach 5 wierszy
i 64 kolumny.
Po wypełnieniu ekranu wydruk wprowadzonych linii uzyskuje się przez wciśnięcie klawisza
ENTER.
W obecnie dostarczonej wersji nakładki wyprowadzane teksty nie są uwzględniane przy
stronicowaniu wydruków (przy wydrukach ostatecznych), dlatego zaleca się stosowanie jej głównie
przy wydrukach roboczych.
Pola danych w programie DRUKARZ nie zostały specjalnie wyróżnione. Zachowują swoją
funkcję klawisze ENTER, HOME, TAB, INS, BCS, DEL oraz klawisze sterujące poziomym
i pionowym ruchem ruchem kursora. Klawisze pionowo przemieszczające kursor umożliwiają
również przesuwanie okna programu DRUKARZ w górę i w dół.
Klawisze PgDn i PgUp umożliwiają przełączanie pomiędzy niezależnymi stronami ( w aktualnej
wersji dwie strony).
Czyszczenie zawartości ekranu uzyskuje się przez jednoczesne wciśnięcie klawiszy ALT oraz K.
Pojedynczy wysuw linii na drukarce uzyskuje się przez jednoczesne wciśnięcie klawiszy ALT
oraz W.
Wysunięcie papieru do początku strony uzyskuje się przez jednoczesne wciśnięcie klawiszy ALT
oraz S.
Powrót do programu wywołującego następuje przez wciśnięcie klawisza ESC.
WERSJE POKAZOWE PROGRAMÓW
Programy pokazowe zgłaszają się z informacją, że uzyskane z nich wyniki mogą być obarczone
celowo wprowadzonymi błędami. Uznano, że celem dostarczenia przyszłym użytkownikom wersji
pokazowych jest zapoznanie ich z zakresem wykonywanych przez programy obliczeń oraz
sposobem operowania nimi, przez co nie nadają się one do użytkowania w celach innych niż tylko
pokazowe. Informacja o pokazowym charakterze programów wyświetlane są na stronie tytułowej
programu.
PRACA W ŚRODOWISKU EMULATORA DOSBox (wer. 0.74)
W środowisku systemów operacyjnych Microsoft Windows Vista 32/64 oraz Windows 7 34/64
programy pakietu MOST należy uruchamiać korzystając z bezpłatnego wieloplatformowego
emulatora systemu operacyjnego DOS o nazwie DOSBox.
Program umieszczony jest w katalogu UTIL a jego najnowsza wersja dostępna jest na stronie
projektu www.dosbox.com w dziale downloads :
http://prdownloads.sourceforge.net/dosbox/DOSBox0.74-win32-installer.exe?download
Po pobraniu należy program zainstalować, postępując zgodnie z instrukcjami instalatora.
Pierwszą operacją po uruchomieniu programu DosBox powinno być zdefiniowanie ścieżki dostępu
do folderu z programami pakietu MOST. W tym celu uruchamiamy program konfigurujący:
START → Programy → DosBox-0.74 → Options → DosBox0.74 Options
Po uruchomieniu zgłosi się program Notatnik z otwartym plikiem z konfiguracją dosbox-0.74.conf
Pierwszą czynnością jaką należy wykonać jest ustawienie maksymalnej wydajności procesora.
W tym celu, w sekcji [cpu] należy zamienić zapis cycles=auto na cycles=max.
Na końcu pliku należy dopisać w sekcji [autoexec] dwie linijki określające literę dysku pod którą
programy pakietu będą widziały folder MOST. Ponadto dla celów roboczych, np. do zapisu
własnych danych lub wyników, wygodnie jest zdefiniować roboczy dysk wirtualny D:.
W poniższym przykładzie pakiet MOST umieszczono na dysku C: w katalogu MOST. Instrukcja
mount c c:\most oznacza, że folder c:\most będzie widziany przez programy pakietu pod literą
dysku C:, a pod literą D: widoczny będzie katalog roboczy c:\most\dane. Ostatnia instrukcja c:
spowoduje przejście na utworzony, wirtualny dysk C:.
[autoexec]
# Lines in this section will be run at startup.
mount c c:\most
mount d c:\most\dane
c:
Po wprowadzeniu (jednorazowym) tych zmian do pliku konfiguracyjnego należy go zapisać (plik
→ zapis).
Po ponownym uruchomieniu programu DOSBox zgłosi się wirtualny dysk C:, na którym
umieszczono pliki z rozszerzeniem *.BAT, których uruchomienie prowadzi do poszczególnych
programów pakietu MOST.
Programy pakietu MOST dostosowane do pracy w środowisku emulatora DosBox mają nazwy
zakończone literą D.
Dla ułatwienia uruchamiania programów w środowisku DOSBox można posłużyć się nakładką
programową DOSShell. Program umieszczony jest w katalogu UTIL a jego najnowsza wersja
dostępna jest na stronie projektu http://www.loonies.narod.ru/dosshell.htm .
Program należy zainstalować po instalacji programu DOSBox. Jeśli instalator nie odnajdzie
automatycznie ścieżki dostępu do programu DOSBox należy wskazać ją ręcznie. Program
domyślnie instalowany jest w lokalizacji:
C:\Program Files\DOSBox-0.74\
(uwaga!: dotyczy wersji 0.74 DosBox)
W utworzonym pojemniku programu DOSShell można zdefiniować uruchomienie każdego
z programów pakietu MOST oraz przypisać mu parametry startowe oraz ikonę.
Z menu wybieramy kolejno:
Edit → Add New Entry.. (dodaj nowy skrót do programu)
po czym kolejno, dla wszystkich programów Pakietu MOST wypełniamy formularze.
W poniższym przykładzie wypełniono formularz dla programu SLUP1.
Postępując tak dla wszystkich programów uzyskamy wygodniejszą postać panelu
uruchomieniowego Pakietu MOST.
W celu skonfigurowania panelu uruchomieniowego tak, aby starował program z innym niż
domyślnym katalogiem roboczym należy kolejno:
•
•
Utworzyć ten katalog (w przykładzie jest to katalog C:\MOST\PR1\TOMASZOW ). Jeśli
program nie odnajdzie katalogu, zostanie on utworzony.
Zmodyfikować plik wsadowy do tego programu tak, aby po nazwie programu podać nazwę
domyślnego katalogu roboczego.
przykład:
•
•
•
cd PR1
Prop1d.exe tomaszow
Exit
Zapisać zmodyfikowany plik wsadowy pod inną nazwą, pamiętając aby nie była ona dłuższa
niż 8 znaków (w przykładzie PROP1-T.BAT)
Utworzyć nową zakładkę (Group) w programie DOSShell (w przykładzie Tomaszow )
Utworzyć skrót do programu (Entry) na panelu uruchomieniowym. Nazwa skrótu (Name)
nie może powtarzać się na innych zakładkach.