KĄCIK WSPANIAŁEGO RODZICA
Transkrypt
KĄCIK WSPANIAŁEGO RODZICA
KĄCIK WSPANIAŁEGO RODZICA ZABAWY RELAKSUJĄCE Zabawy stanowią kontynuację propozycji z poprzedniego numeru. 1. Dłonie i oddech Korzyści: poświęcenie uwagi oddechowi i jego odczuwaniu na skórze dłoni, uspokojenie i odprężenie; uświadomienie dziecku czym jest oddech. Podczas ćwiczeń dziecko siedzi lub leży. Dziecko dmucha na wnętrze dłoni, kilkakrotnie powoli przesuwając dłoń przed ustami, od nadgarstka po czubek dużego palca i z powrotem. Następnie powtarza czynność, ale przerywa dmuchanie na czubku dużego palca i zaczyna znów od nadgarstka. Między dwoma wydechami wstrzymuje na kilka chwil oddech. Stopniowo uświadamia sobie, że nie sposób żyć bez oddychania. Kontynuuje ćwiczenie tym razem z zamkniętymi oczyma, skupiając uwagę na bodźcach dotykowych, docierających z palców, wnętrza dłoni, nadgarstka. Powtarza ćwiczenie na wnętrzu drugiej dłoni, później na wierzchu obu dłoni. Robi głęboki wdech i dmucha na swoją dłoń jak najdłużej potrafi, do wyczerpania całego zebranego w płucach powietrza. Zakończenie ćwiczeń: Leżąc z zamkniętymi oczyma dziecko koncentruje się na oddychaniu. KĄCIK WSPANIAŁEGO RODZICA 2. Ramiona Korzyści: szerokie, powolne ruchy ramion wpływają uspokajająco na dziecko. Materiały: wierszyk Lata motyl, lata, lata, Lata dookoła świata. Wącha stokrotki i fiołki, W powietrzu fika koziołki. Podczas ćwiczeń dziecko stoi lub siedzi. Przy pierwszych dwóch wersach wierszyka naśladuje ramionami ruch skrzydeł motyla. Przy trzecim wersie zatacza wielkie koło prawą ręką, przy czwartym – lewą. Powtarza wierszyk, wykonując te same gesty z zamkniętymi oczyma i skupiając uwagę na ruchu ramion. Nieruchomo, z zamkniętymi oczyma recytuje wierszyk wyobrażjąc sobie wykonywane wcześniej ruchy. 3. Dłonie i oczy Korzyści: skupienie na precyzyjnych gestach sprzyja odprężeniu. Dziecko siedzi lub leży. Zamyka oczy i kładzie dłonie na powiekach (nie naciskając gałek ocznych). Odsuwa dłonie sprzed oczy, później wraca do pozycji wyjściowej. Powtarza ten ruch wielokrotnie. oczach. Zachęcone przez dorosłego powiada o swoich doznaniach przy zamkniętych KĄCIK WSPANIAŁEGO RODZICA Przesuwa w bok, przed oczyma, jedną dłoń, potem drugą. Skupia swoją uwagę na na ciemności, na pojawianiu się światła i na ich przemienności, uwarunkowanej położeniem dłoni. 4. Palce stóp Korzyści: ćwiczenie sprzyja uzmysłowieniu dziecku, czym jest świadome działanie. Uspokaja, kierując uwagę ku jednej wybranej części ciała. Materiały: drobne przedmioty Siedząc lub stając boso na podłodze, dziecko skupia swoją uwagę na palcach stóp. - Zaciskając je stara się chwycić lekki i miękki przedmiot, np. skarpetkę, chustkę, wstążkę itp. - Jeżeli ćwiczenie odbywa się na zewnątrz, w zależności od miejsca dziecko może próbować swych sił w chwytaniu trawy, opadłych liści, piasku, kamyków itp. Dziecko wykorzystuje swoją stopę jako „dodatkową rękę”: chwyta nią przedmioty i próbuje przenieść je, nie upuszczając, do niezbyt odległego celu – kosza, pudła, rodzica itp. - W domu, w wannie lub pod prysznicem, stara się powstrzymać wypływającą wodę, chwycić gąbkę, rękawicę kąpielową itp. Dziecko puszcza trzymany przedmiot, rozluźniając mięśnie stopy i powtarza ćwiczenie drugą stopą. Dorosły powinien zadbać, aby obie strony dziecięcego ciała pracowały równomiernie, nie forsując zbytnio żadnej z nich. - Podobne ćwiczenia dziecko powinno wykonać również z zamkniętymi oczyma, skupiając uwagę na ruchu palców stóp oraz na kontakcie ze złapanym przedmiotem. - trudność ćwiczenia można zwiększyć, podsuwając dziecku do chwytania woreczek z piaskiem lub kaszą, mydelniczkę, ołówek, piłeczkę kauczukową itp. (D. Chauvel, Ch. Noret „Zabawy relksujące dla przedszkolaków”) wybór J. Z.-E.