WITAMY PO PRZERWIE

Pamiętamy ?
Szedł zdeterminowany alejkami parku. Raz,dwa,raz,dwa.W prawo zwrot!
Skręcał według rozkazów w głowie. Broń zarzucona na ramię stawała się coraz
cięższa lecz mały bohater nie poddawał się. Ludzie patrzyli na niego ze
zdziwieniem.
,,Co ten mały wyczynia?''-to pytanie w wielu głowach zostawało bez
odpowiedzi. Tylko sześcioletni Adrian wiedział dlaczego taki jest. Chciał być jak
jego ulubiona historyczna postać-dziadek. Często opowiadał mu o swoim udziale w
powstaniu warszawskim. Jako nieliczny powstaniec przeżył te 63 dni.
Nagle kątem oka zobaczył młodego mężczyznę niecodziennie ubranego. Hełm
z biało-czerwonym paskiem wzdłuż, maskująca koszula z opaską Armii Krajowej
na prawym ramieniu, informowała, że owy mężczyzna służył Polsce. Uwagę chłopca
przykuł lśniący, złoty orzeł na piersi powstańca. Miał wypisane na czole, że jest
smutny i przygnębiony. Siedział zgarbiony na małej, kamiennej ławeczce i patrzył
przed siebie. Zmieszany chłopiec przeczesał ręką blond włosy.
Przed nim rozciągał się mały lasek. Październik był bardzo kolorowy. Liście
tworzyły pomarańczowy dywan. Można było w oddali zobaczyć dzieci zbierające
kasztany i żołędzie. Nad nimi były ołowiane chmury co zwiastowało burzę.
-Dzień dobry-powiedział niepewnym głosem
Chwilę posiedzieli w ciszy do momentu gdy nagle mężczyzna jakby obudził się ze
snu.
-W...witaj-rzekł
-Wygląda pan tak jakoś...-gestykulował jakby chciał znaleźć słowo w powietrzu...smutno
Powstaniec westchnął.
-Dzisiaj 2 października...-tłumaczył-Koniec Powstania Warszawskiego. Armia
Czerwona, która "spieszyła" na "pomoc" walczącej stolicy, by w końcu na drugim
jej brzegu obserwować, jak walczące miasto upada.
Chłopiec uformował usta w literę ,,o'' ze zdziwienia .Koniec Powstania
Warszawskiego. Jak mógł zapomnieć?!
-No synku, miałem nadzieję, że będziesz pamiętać, ale w końcu masz tylko sześć lat.
Wstał z ławki i powolnym krokiem oddalał się od chłopca. Mały potrząsną
głową i ujrzał przed sobą własnego dziadka. Starego, siwiejącego w połatanej
koszuli jak można było się domyślić z dawnych lat...
Patrycja Kozłowska
R Redakcja: Olga
Węgier, Maja Kulczycka, Gabriela Tkaczuk, Michał
Jakubczak, Julia Bogusławska Hubert Jakowicki, Kamil Hołub,, Wiktor
Gozdawa Dydyński, Maks Danielec, Bartosz Szakiel, Patrycja Kozłowska,
Ola Świeszczak, Igor Walęsiak, Wiktoria Alechno, Mateusz Maciejak,
Ewa Witczak, Julia Nawrot, Samira Stefano, Magda Ochman, Krzysztof
Zaucha, Mateusz Woźniak, Daniel Łyba, Mateusz Zygmuntowicz i
Weronika Mikoś
WITAMY PO PRZERWIE