PDP 4211/IN/CIT/6/2006 - BAZA

Transkrypt

PDP 4211/IN/CIT/6/2006 - BAZA
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
PDP 4211/IN/CIT/6/2006
Data
2006.02.10
Autor
Urząd Skarbowy w Krośnie
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Ustalanie
dochodu (straty)
Słowa kluczowe
dekret
dowody źródłowe
dowód księgowy
program komputerowy
prowadzenie ewidencji
ustawa o rachunkowości
Pytanie podatnika
Czy można uznać za prawidłowe zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych
dowody księgowe, na których nie zostały naniesione dane wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 6
ustawy o rachunkowości?
Działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od
osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie,
po rozpatrzeniu wniosku z dnia 24.01.2006 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w
zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób
prawnych, stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.
Pismem z dnia 24.01.2006 r. Z. spółka z o.o. zwrócił się z wnioskiem do tut. organu
podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji z zakresu stosowania przepisów prawa
podatkowego w sprawie - czy można uznać za prawidłowe zgodnie z ustawą o podatku
dochodowym od osób prawnych dowody księgowe, na których nie zostały naniesione dane
wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, ponieważ dekretacja odbywa się za
pomocą programu księgowego, a na ww. dowodach są zamieszczone nadawane przez program
księgowy numery pozycji, pod którymi zostały one zaksięgowane. Przedstawiając stan faktyczny
wnioskodawca poinformował, iż spółka jest obowiązana do stosowania przepisów ustawy o
podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz.
694 ze zm.). W związku z powyższym przy użyciu komputera i programu księgowego prowadzi
księgi rachunkowe i na ich podstawie ustala podstawę opodatkowania i wysokość należnego
podatku. Zdaniem wnioskodawcy z uwagi, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji
rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami (w sposób zapewniający określenie wysokości
dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy),
tj. w tym wypadku zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości, która to ustawa w art. 21 ust.
1a zawiera zapis, na podstawie którego można zaniechać zamieszczania na dowodzie księgowym
danych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 5 i 6 (w tym dekretacji), jeżeli wynika to z odrębnych
przepisów lub techniki dokumentowania zapisów należy przyjąć, że dowód źródłowy, na którym
nie zostały zamieszczone dane wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości można
uznać za dowód prawidłowy jeżeli wynika to z techniki dokumentowania zapisów księgowych (w
przypadku spółki technika ta polega na dekretacji dokonywanej komputerowo wraz z
nanoszeniem numerów pozycji księgowych bezpośrednio na dowodach źródłowych).
Uwzględniając powyższy wniosek oraz biorąc pod uwagę, iż w przedmiotowej sprawie nie toczy
się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem
administracyjnym, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie, po zapoznaniu się ze stanem
faktycznym przedstawionym przez wnioskodawcę informuje, iż stanowisko tut. organu
podatkowego w przedmiocie zapytania jest następujące:
Zgodnie z zapisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób
prawnych, podatnicy zostali zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z
odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy
opodatkowania i wysokości należnego podatku. Odrębnym przepisem do jakiego odsyła przepis art.
9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ustawa z dnia 29.09.1994 r. - o
rachunkowości, która w art. 20 ust. 2 informuje, że podstawą zapisu w księgach rachunkowych jest
dowód księgowy stwierdzający fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym
przebiegiem. W art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości, ustawodawca zawarł wymogi, jakim
powinien odpowiadać dowód księgowy. Zgodnie z brzmieniem cyt. artykułu dowód księgowy
powinien zawierać co najmniej:
1. określenie rodzaju dowodu i jego numeru identyfikacyjnego,
2. określenie stron (nazwy, adresy) dokonujących operacji gospodarczej,
3. opis operacji oraz jej wartość, jeżeli to możliwe, określoną także w jednostkach naturalnych,
4. datę dokonania operacji, a gdy dowód został sporządzony pod inną datą - także datę
sporządzenia dowodu,
5. podpis wystawcy dowodu oraz osoby, której wydano lub od której przyjęto składnik aktywów,
6. stwierdzenie sprawdzenia i zakwalifikowania dowodu do ujęcia w księgach rachunkowych
przez wskazanie miesiąca oraz sposobu ujęcia dowodu w księgach rachunkowych (dekretacja),
podpis osoby odpowiedzialnej za te wskazania.
Jednocześnie ustawodawca w art. 21 ust. 1a ustawy o rachunkowości zawarł zapis, zgodnie z
którym można zaniechać zamieszczania na dowodzie księgowym danych, o których mowa w art. 21
ust. 1 pkt 5 i 6, jeżeli wynika to z odrębnych przepisów lub techniki dokumentowania zapisów
księgowych. Zgodnie z powyższym zapis niniejszy ma zastosowanie w przypadku prowadzenia ksiąg
rachunkowych przy zastosowaniu techniki komputerowej, przy pomocy której pewne operacje
księgowe są księgowane automatycznie wg zapisanych w programie algorytmów.
Biorąc powyższe przepisy pod uwagę, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie informuje, iż w
sytuacji używania przez waszą spółkę programu komputerowego, który pozwala na wydruk
dekretu zawierającego informację o sposobie ujęcia każdego dokumentu w księgach
rachunkowych oraz inne informacje pozwalające na powiązanie wydruku dekretu z dowodem
księgowym, wówczas możliwe jest odstąpienie od ręcznego dekretowania dowodów
księgowych. W powyższym przypadku, konieczne jest trwałe dołączenie wydruku dekretu do
dokumentu stanowiącego dowód źródłowy.