Ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez

Transkrypt

Ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez
W regionie krakowskim będziemy gościć reprezentacje
trzech krajów:
Wielka Brytania
Włochy
Holandia
Polacy
Anglicy
Holendrzy
Włosi
Duńczycy
I inne nacje…
6
• Strefa kibica
Ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o
bezpieczeństwie imprez masowych
A. Impreza masowa – rozumiemy imprezę masową
artystyczno-rozrywkową, masową imprezę sportową,
w tym mecz piłki nożnej, o których mowa w pkt. 2-4,
z wyjątkiem imprez:
• organizowanych w teatrach, operach, operetkach,
filharmoniach, kinach, muzeach, bibliotekach,
domach kultury i galeriach sztuki lub w innych
podobnych obiektach,
• organizowanych w szkołach i placówkach oświatowych
przez zarządzających tymi szkołami i placówkami,
• organizowanych
w
ramach
współzawodnictwa
sportowego dzieci i młodzieży,
• sportowych
organizowanych
dla
sportowców
niepełnosprawnych,
• sportu powszechnego o charakterze rekreacji
ruchowej,
ogólnodostępnym
i
nieodpłatnym,
organizowanych na terenie otwartym,
• zamkniętych organizowanych przez pracodawców dla
ich pracowników
– jeżeli rodzaj imprezy odpowiada przeznaczeniu
obiektu lub terenu, gdzie ma się on odbywać.
B. Imprezie
masowej
artystyczno
–
rozrywkowej – rozumiemy przez to imprezę
o charakterze artystycznym, rozrywkowym, lub
zorganizowane publiczne oglądanie przekazu
telewizyjnego na ekranach lub urządzeniach
o przekątnej obrazu przekraczającej 3 metry,
odbywającej się na:
• na stadionie lub innym obiekcie niebędącym
budynkiem – wynosi nie mniej niż 1000
• w hali sportowej lub innym budynku – wynosi
nie mniej niż 500 osób
C. Masowej imprezie sportowej – rozumiemy przez to
imprezę masową, mającą na celu współzawodnictwo
sportowe
lub
popularyzowanie
kultury
fizycznej,
organizowana na:
• na stadionie lub innym obiekcie niebędącym budynkiem –
wynosi nie mniej niż 1000, a w przypadku hali sportowej lub
innego budynku – nie mniej niż 300 osób
• terenie umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej –
nie mniej niż 1000
D. Mecz piłki nożnej – rozumiemy przez to masowa imprezę
sportową mającą na celu współzawodnictwo w dyscyplinie
piłki nożnej, organizowana na stadionie lub innym obiekcie
sportowym – wynosi nie mniej niż 1000
E. Imprezie masowej podwyższonego ryzyka – to
impreza masowa w czasie której , zgodnie z posiadanymi
informacjami
dotyczącymi
zachowania
osób
uczestniczących, istnieje obawa wystąpienia aktów
przemocy lub agresji
• Stosować się do regulaminu imprezy masowej oraz
regulaminu obiektu, na którym jest ona przeprowadzana
• Podporządkować
się
wezwaniom,
poleceniom
wydawanym przez służby porządkowe organizatora lub
Policję
• Starać się nie mieszać z agresywnym tłumem i postaraj
się oddalić od tłumu w bezpieczne miejsce (nie
pozostawaj na kierunku działań sil porządkowych)
• Starać się przebywać zawsze w grupie spokojnych
uczestników imprezy i nie pozostawaj sam
• Zachować spokój i rozwagę, nie wznoś okrzyków i
nie prowokuj zachowań agresywnych dla tłumu
• O
wszelkich
niepożądanych
zjawiskach,
zachowaniach destruktywnych oraz ofiarach
ewentualnych zajść, niezwłocznie powiadom
służby porządkowe lub Policję
• O ile to możliwe należy opuścić miejsce
przeprowadzanej imprezy, jeżeli doszło do
poważnego zakłócenia porządku
• O ile to możliwe nie należy wsiadaj do wagonów PKP lub
innych środków transportu publicznego, w których jadą
pseudokibice
• O wszelkich przejawach wandalizmu, zachowań
agresywnych i przypadkach naruszenia porządku
publicznego, należy zgłaszać właściwym służbom, jak
Policja, SOK itp.
• Swoim
zachowaniem
nie
należy
prowokować
przemieszczających się grup kibiców (pseudokibiców)
i nie należy wdawać się w niepotrzebne dyskusje
• W środkach komunikacji miejskiej starać się zajmować
miejsce w pobliżu kierowcy, motorniczego lub
przedstawicieli Policji albo grupy spokojnych
pasażerów. Nie należy pozostawać nigdy samemu
wśród grupy agresywnie zachowujących się osób
• Zwracać baczną uwagę na swoje rzeczy i bagaże, gdyż
w tłumie można paść ofiarą kradzieży
• O ile to możliwe należy ogranicz korzystanie z telefonu
komórkowego
• Podczas interwencji Policji, stosować się do poleceń,
należy pozostać na swoim miejscu i wskazć Policji
ewentualnych sprawców zajść, bądź prowodyrów
Wydział Prewencji KWP w Krakowie
Zaginięcie osoby – to zaistnienie zdarzenia
o charakterze nagłym, uniemożliwiające ustalenie
miejsca pobytu osoby fizycznej i zapewnienie
ochrony jej życia, zdrowia lub wolności,
wymagające jej odnalezienia albo udzielenia
pomocy
Każda
osoba,
która
ma
uzasadnione
przypuszczenie o zaginięciu osoby, może o takim
fakcie
powiadomić
Policję
oraz
złożyć
zawiadomienie, w szczególności są to członkowie
rodziny, kierownicy instytucji, w której osoba
zaginiona przebywała, czy też przedstawiciel
właściwego urzędu konsularnego, jeśli osobą
zaginioną jest cudzoziemiec.
Policja podejmuje poszukiwanie osoby zaginionej
po otrzymaniu informacji o jej zaginięciu. Dużą
wagę przywiązuje do poszukiwań osób, które ze
względu na stan zdrowia lub wiek (małe dzieci,
osoby starsze i nieporadne) mogą stać się ofiarami
przestępstw. W takich przypadkach policyjne
działania prowadzone są niezwłocznie i w zakresie
zmierzającym do szybkiego odnalezienia osoby
Przyjmujący zawiadomienie o zaginięciu osoby Policjant
musi ustalić:
• pełne dane personalne osoby zaginionej,
• cechy wyglądu zewnętrznego z uwzględnieniem znaków
szczególnych,
• opis
ubioru
z
uwzględnieniem
znaków
firmowych
poszczególnych jej elementów,
• oznaczenie grupy krwi,
• opis przedmiotów posiadanych w czasie zaginięcia,
• miejsce i okoliczności zaginięcia,
• rodzaj chorób, nałogów oraz charakter nawyków i skłonności z
uwzględnieniem prób samobójczych,
• rodzaj, czas trwania i skutki poprzednich oddaleń z miejsca
pobytu,
• prawdopodobną przyczynę zaginięcia związaną z sytuacją
rodzinną,
zawodową,
konfliktami,
wypowiedziami,
pozostawionymi listami
Pamiętaj, aby „dodać” do komórki dziecka, swój numer
telefonu i zapisać go pod literowym skrótem
lub
Daje to możliwość nawiązania kontaktu z najbliższymi przez
ratowników w nagłym wypadku.
Ważne telefony, powinny być wpisać do książki
telefonicznej „komórki”
• „Cyberzagrożenia”
• Pedofilia
• ZPróby
samobójcze,
samobójstwa,
samookaleczenia
• Treści
nawołujące
do
nietolerancji,
rasizmu,
ksenofobii,
dyskryminacji,
przestępstw z nienawiści
• Handel substancjami „niedozwolonymi”
• Utrata poufnych danych
• Uzależnienie od Internetu
• Nowe ruchy religijne („sekty”)
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Niebezpieczne kontakty np. grooming (uwodzenie)
Stalking – cyberstalking (nękanie, ośmieszanie)
Umieszczanie zdjęć i filmów
Przemoc werbalna (wyzywanie, poniżanie, straszenie,
szantażowanie, upokarzanie)
Publikacja kompromitujących materiałów
Podszywanie się
Nagabywanie (np. dręczenie, spamowanie, hackowanie)
Nieuprawniony dostęp / Kradzieże
Demoralizowanie (rozmowy, materiały)
Nagrywanie
lub
fotografowanie
z
ukrycia
i zamieszczanie w „necie” (np. przemoc w szkole,
podglądactwo, happy slapping)
Prostytucja on-line
Wirtualne światy np. Second Life
To prześladowanie innych osób z wykorzystaniem
Internetu i narzędzi elektronicznych – telefony
komórkowe, emaili, witryn, chatów, forów
dyskusyjnych,
a
także
dręczenie
przez
komunikatory, czy też złośliwe SMS-y
To działania podejmowane w celu
zaprzyjaźnienia się i nawiązania więzi
emocjonalnej z dzieckiem, aby zmniejszyć
jego opory i później je seksualnie
wykorzystać. Jest to także mechanizm
używany, by nakłonić dziecko do
prostytucji, czy udziału w pornografii
dziecięcej. Potocznie poprzez grooming
rozumie się uwodzenie dzieci przez
Internet.
Jest definiowany jako "złośliwe i powtarzające się nagabywanie,
naprzykrzanie się, czy prześladowanie, zagrażające czyjemuś
bezpieczeństwu".
Stalking jest często powiązany z czynami karalnymi tj. obrazą i
zniewagą, zniszczeniem mienia, przemocą domową.
Przykładowe zachowania definiowane jako stalking to
śledzenie ofiary, osaczanie jej (np. poprzez ciągłe wizyty,
telefony, smsy, pocztę elektroniczną, podarunki) i ciągłe,
powtarzające się nagabywanie. Działania te są szczególnie
niebezpieczne, gdy mogą przybrać formę przemocy fizycznej
zagrażającej życiu ofiary.
To fotografowanie się przez młode osoby,
przy użyciu telefonu komórkowego, aparatu
fotograficznego i rozsyłanie zrobionych
zdjęć np. znajomym, umieszczanie ich na
portalach społecznościowych.
• Społeczne
• Psychologiczne
• Medyczne
•
•
•
•
Społeczne
Ekonomiczne
Kulturowe
Fizjologiczne
•
•
•
•
Nakłanianie do prostytucji
Stręczycielstwo
Sutenerstwo
Art. 174 KK
• Karalność czynu lubieżnego wobec osób poniżej
życia
• Czyny lubieżne dokonane publicznie
15 roku
•
•
•
•
HETEROSEKSUALNA
HOMOSEKSUALNA
BISEKSUALNA
TRANWESTYTYCZNA
• USŁUGI TOWARZYSKIE
• PROSTYTUCJA W RESTAURACJACH
I HOTELACH
• PROSTYTUCJA
W
AGENCJACH
TOWARZYSKICH
• SALONY MASAŻU, KLUBY TYPU PEEPSHOW
• SEX NA TELEFON (CALLGIRLS)
• PROSTYTUCJA W (OKNACH)
•
•
•
•
•
•
Wadliwa struktura rodzinna
Niski poziom wykształcenia
Alkoholizm
Zmienność środowisk wychowawczych
Niski status materialny
Wczesne rozpoczęcie pożycia seksualnego
z przygodnymi partnerami
• Normy i oceny moralno – obyczajowe
• Zjawisko stygmatyzacji
• Naznaczenie społeczne
• Prostytucja wymuszona (ofiary handlu
kobietami)
• Prostytucja dobrowolna
• Prostytucja, a przemoc seksualna
• Choroby weneryczne
• HIV
• AIDS
• Oferta na dworcach kolejowych
• Prostytucja drogowa
• Handel chłopcami
• Prohibicjonizm (całkowity zakaz prostytucji,
przestępstwo)
• Reglamentaryzm (sankcjonowanie i poddanie jej
kontroli Policji
• Neoreglamentaryzm (nadzór Policji zastępuje się
nadzorem sanitarno-lekarskim)
• Abolicjonizm
(zniesienie
wszelkich
form
rejestracji prostytutek, nacisk na profilaktykę
i edukację)
Poprzez handel ludźmi rozumie się :
•
•
•
•
Wynajmowanie
Przewożenie
Przechowywanie
Przyjmowanie
Wobec osób przy zastosowaniu :
•
•
•
•
•
•
•
Gróźb
Użyciu siły czy innych form przymusu
Porwania
Podstępu
Kłamstwa
Nadużycia władzy
Wykorzystania bezsilności osoby
• Prace przymusowe
• Zmuszanie do prostytucji i innych form
wykorzystania seksualnego
• Niewolnictwo
i
praktyki
zbliżone
do
niewolnictwa
• Pobieranie organów
• Handel ludźmi w celu wykorzystania ich
w przemyśle erotycznym
• Handel ludźmi w celu zmuszania do pracy
/zbliżone do niewolnictwa
• Handlowanie ludźmi przeznaczonymi do pracy
w domach/pielęgnowanie
• Handel ludźmi w celu zawarcia małżeństwa
• Handel ludźmi do celów żebractwa
• Handel ludźmi w celu pozyskania organów
• Wynajmowanie/werbowanie
• Miejsce przeznaczenia
• Uwolnienie się – wyswobodzenie ze środowiska
handlu własnymi siłami lub przy pomocy innych
osób
• Formalna droga
• Nieformalna droga
• Państwo/miejsce pochodzenia
• Państwo tranzytowe
• Państwo/ miejsce przeznaczenia
• Wygląd
i
działanie
środków
psychoaktywnych – „nowinki” i najczęściej
stosowane substancje
• Współpraca szkoły (instytucji) z organami
ścigania i wymiarem sprawiedliwości
• Narkomania na wsi, w małym mieście
i dużej aglomeracji – fakty i mity
• Szkoły i dyskoteki jako miejsca szczególnej
aktywności dealerów narkotykowych.
•Rola państwa w zapobieganiu
narkomanii
•Działalność profilaktyczna szkoły
i Policji
•Narkomania, a przestępczość
•Prawo wobec narkomanii
•USTAWA
z
dn.29-07-2005
roku
o przeciwdziałaniu narkomanii, w tym artykuł 62 a
POPYT I SPRZEDAŻ
• MIEJSCEM
NAJWIĘKSZEGO
POPYTU I
SPRZEDAŻY JEST
MIASTO KRAKÓW,
ORAZ POWIATY
ZNAJDUJĄCE SIĘ
BLISKO GRANICY Z
WOJ. ŚLĄSKIM
PRODUKCJA
NARKOTYKÓW
• PRODUKCJA
NARKOTYKÓW, W
SZCZEGÓLNOŚCI
AMFETAMINY I
„POLSKIEGO
KOMPOTU” TO
TERENY
PODGÓRSKIE
Opracowali:
kom. Wojciech Chechelski , asp. szt. Robert Bretner
Wydział Prewencji KWP w Krakowie
tel. 12 61 54 836, 12 61 54 814
fax.: 12 61 54 818
email: [email protected]
foto: Artur Barbarowski
Dziękujemy za uwagę

Podobne dokumenty