Zarządzenie Nr 57/2007 Prezydenta Miasta Otwocka z dnia 30

Zarządzenie Nr 57/2007
Prezydenta Miasta Otwocka
z dnia 30 kwietnia 2007 roku
w sprawie ustalenia Regulaminu Pracy Urzędu Miasta Otwocka
Na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2001 r.
Nr 142, poz. 1591 z późn. zm) oraz na podstawie art.1042 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. –
Kodeks pracy (Dz.U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.)
ustala się, co następuje:
§ 1.
W celu uregulowania organizacji pracy i porządku wewnętrznego w urzędzie oraz określenia praw i
obowiązków pracowników i pracodawcy ustala się "Regulamin Pracy Urzędu Miasta Otwocka",
stanowiący załącznik do niniejszego zarządzenia.
§ 2.
Odpowiedzialnymi za wykonanie niniejszego zarządzenia są osoby kierujące jednostkami
organizacyjnymi Urzędu.
§ 3.
1. Z dniem wejścia w Ŝycie niniejszego zarządzenia traci moc dotychczas obowiązujący regulamin
pracy – zatwierdzony przez Prezydenta Miasta Otwocka we wrześniu 1996 roku.
2. Traci moc Zarządzenie Nr 47/2003 Prezydenta Miasta Otwocka z dnia 13 maja 2003 w sprawie
przebywania pracowników Urzędu Miasta Otwocka w pomieszczeniach Urzędu Miasta poza
regulaminowym czasem pracy.
3. Traci moc Zarządzenie Nr 1/2001 Prezydenta Miasta Otwocka z dnia 28 lutego 2001 w sprawie
przestrzegania zakazu palenia tytoniu w budynkach Urzędu Miasta Owocka.
§ 4.
Zarządzenie wchodzi w Ŝycie po upływie 2 tygodni od podania go do wiadomości pracowników
Urzędu Miasta Otwocka.
Prezydent Miasta Otwocka
inŜ. Zbigniew Szczepaniak
2
Załącznik
do Zarządzenia nr 57/2007
Prezydenta Miasta Otwocka
z dnia 30 kwietnia 2007 r.
REGULAMIN PRACY
URZĘDU MIASTA OTWOCKA
Rozdział 1
Postanowienia ogólne
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
§ 1.
Ilekroć w dalszej części Regulaminu pracy Urzędu Miasta Otwocka mowa jest o:
regulaminie – naleŜy przez to rozumieć Regulamin pracy Urzędu Miasta Otwocka;
prezydencie, zastępcach prezydenta, skarbniku lub sekretarzu – naleŜy przez to rozumieć
Prezydenta Miasta Otwocka, Wiceprezydentów Miasta Otwocka, Skarbnika Miasta Otwocka
lub Sekretarza Miasta Otwocka;
urzędzie – naleŜy przez to rozumieć Urząd Miasta Otwocka;
pracodawcy – naleŜy przez to rozumieć urząd reprezentowany przez prezydenta lub
upowaŜnioną przez niego osobę;
pracowniku - naleŜy przez to rozumieć osobę zatrudnioną w urzędzie bez względu na rodzaj i
sposób nawiązania stosunku pracy;
bezpośrednim przełoŜonym – naleŜy przez to rozumieć: w stosunku do osoby kierującej
jednostką organizacyjną urzędu – prezydenta lub upowaŜnioną przez niego osobę, w stosunku
do pozostałych pracowników – kierującego jednostką organizacyjną urzędu lub wskazaną w
zakresie czynności pracownika osobę wyznaczoną do bezpośredniego nadzoru;
wydziałach – naleŜy przez to rozumieć jednostki organizacyjne urzędu - Wydziały, Biura i
inne jednostki bez względu na ich nazwę wyodrębnione w schemacie organizacyjnym urzędu;
dział kadr – naleŜy przez to rozumieć Samodzielne Stanowisko ds. Kadr;
naczelniku – naleŜy przez to rozumieć osobę kierującą wydziałem;
system rejestracji czasu pracy – naleŜy przez to rozumieć elektroniczny system rejestracji
czasu pracy, w którym rejestracja następuje poprzez kartę magnetyczną będącą w posiadaniu
kaŜdego pracownika urzędu;
§ 2.
Regulamin pracy ustala organizację pracy i porządek wewnętrzny w urzędzie oraz związane z
tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.
§ 3.
Przepisy regulaminu obowiązują wszystkich pracowników urzędu bez względu na sposób
nawiązania stosunku pracy, wymiar czasu pracy i zajmowane stanowisko.
Rozdział 2
Organizacja pracy
§ 4.
1. Zasady zatrudniania pracowników w urzędzie ustalone są odrębnym zarządzeniem prezydenta.
2. Z zastrzeŜeniem ust. 3 w urzędzie obowiązuje zasada wydawania pracownikom poleceń
słuŜbowych przez bezpośredniego przełoŜonego.
3. W szczególnych przypadkach polecenie słuŜbowe moŜe być wydane przez przełoŜonego
wyŜszego szczebla, wówczas pracownik obowiązany jest polecenie to wykonać, po uprzednim
zawiadomieniu swojego bezpośredniego przełoŜonego. W przypadku nieobecności
3
bezpośredniego przełoŜonego pracownik polecenie wykonuje, a bezpośredniego przełoŜonego
informuje o tym po jego powrocie do pracy.
4. JeŜeli w przekonaniu pracownika polecenie jest niezgodne z prawem, powinien przedstawić
przełoŜonemu swoje zastrzeŜenia; w razie pisemnego potwierdzenia polecenia, powinien je
wykonać, zawiadamiając jednocześnie prezydenta o zastrzeŜeniach.
5. Pracownikowi nie wolno wykonywać poleceń, których wykonanie według jego przekonania
stanowiłoby przestępstwo lub groziłoby niepowetowanymi stratami.
6. Pracownik zatrudniony na stanowisku urzędniczym podlega okresowym ocenom
kwalifikacyjnym, dokonywanym przez bezpośredniego przełoŜonego. Szczegółowe zasady
ocen określają odrębne przepisy.
§ 5.
1. Tryb i zasady organizacji przyjmowania, rozpatrywania i załatwiania skarg i wniosków ludności
są uregulowane w urzędzie odrębnym zarządzeniem.
2. Obsługa interesantów przez wszystkie wydziały odbywa się nieprzerwanie w godzinach pracy
urzędu, określonych w § 15 ust. 8, z zastrzeŜeniem ust. 4 i § 15 ust. 5.
3. Naczelnicy przyjmują interesantów w dniu i godzinach ustalonych z bezpośrednim
przełoŜonym. Informację o godzinach przyjmowania interesantów przez naczelnika zamieszcza
się na drzwiach biura.
4. Czas pracy pracowników StraŜy Miejskiej oraz Zespołu Radców Prawnych jest uregulowany
odrębnie.
5. Urząd Stanu Cywilnego pracuje w godzinach pracy urzędu. Śluby udzielane są w kaŜdą ostatnią
sobotę miesiąca w godz. 900-1400. JeŜeli w tę sobotę wypada święto to w trzecią sobotę
miesiąca.
Rozdział 3
Obowiązki pracodawcy
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
§ 6.
Pracodawca jest zobowiązany w szczególności:
zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem czynności, uprawnień
i odpowiedzialności oraz sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach;
organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy oraz osiąganie
przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności
i naleŜytej jakości pracy;
zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy poprzez:
a) systematyczne szkolenie pracowników,
b) dbanie o sprawność techniczną środków pracy,
c) organizowanie i przygotowywanie pracy w sposób zabezpieczający przed wypadkami przy
pracy i chorobami zawodowymi,
d) ułatwianie realizowania zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad
pracownikiem;
terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenia i inne naleŜności pracownicze;
ułatwiać pracownikom, w miarę moŜliwości, podnoszenie kwalifikacji zawodowych;
zaspokajać, w miarę posiadania środków, socjalne potrzeby pracowników;
stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników;
stosować zasadę równego traktowania w zakresie:
a) nawiązania i rozwiązania stosunku pracy,
b) warunków zatrudnienia,
c) awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych,
w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość,
przekonania polityczne, przynaleŜność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie,
4
orientację seksualną, a takŜe bez względu na zatrudnienie na czas określony lub nie
określony, albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy;
9) przeciwdziałać zachowaniom skierowanym przeciwko pracownikowi, polegającym m.in.
na uporczywym i długotrwałym nękaniu, zastraszaniu, poniŜaniu;
10) kształtować kontakty pracownicze w zgodzie z zasadami współŜycia społecznego, w tym
zasadą koleŜeństwa;
11) nie dopuszczać do pracy pracownika, jeŜeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, Ŝe stawił się
do pracy w stanie po spoŜyciu alkoholu lub uŜyciu środków odurzających albo uŜywał ich
w czasie godzin lub w miejscu pracy;
12) szanować godność i inne dobra osobiste pracowników;
13) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe
pracowników.
Rozdział 4
Prawa i obowiązki pracownika
§ 7.
1. Przed rozpoczęciem pracy pracownik powinien poddać się wstępnym badaniom lekarskim
wykonywanym przez lekarza medycyny pracy.
2. W pierwszym dniu pracy pracownik powinien:
a) otrzymać i podpisać umowę o pracę, zakres czynności, uprawnień i odpowiedzialności,
a takŜe dokumenty wskazane w odrębnych przepisach;
b) zapoznać się z regulaminem pracy i innymi regulaminami oraz instrukcjami obowiązującymi
na jego stanowisku pracy oraz sposobem realizacji przyznanych mu uprawnień;
c) odbyć wstępne przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpoŜarowej - ogólne i na stanowisku pracy, zostać poinformowanym o ryzyku oraz o
zasadach ochrony przed zagroŜeniami;
d) nabyć umiejętności obsługi środków pracy na stanowisku pracy;
e) jeŜeli jest to niezbędne, przyjąć protokolarnie stanowisko pracy;
f) poznać urząd, bezpośredniego przełoŜonego i współpracowników;
g) otrzymać sprzęt umoŜliwiający właściwe zabezpieczenie powierzonego mienia, a w
szczególności pieniędzy i innych wartościowych rzeczy, a takŜe pieczęci oraz dokumentów o
szczególnym znaczeniu;
h) poznać zasady rejestracji czasu pracy i udzielania zwolnień od pracy.
§ 8.
1. Pracownik jest obowiązany wykorzystywać czas pracy w pełni na efektywne, sumienne i
staranne wykonywanie obowiązków i stosować się do poleceń przełoŜonych, które dotyczą
pracy.
2. Do podstawowych obowiązków pracownika, w szczególności naleŜy:
1) przestrzeganie powszechnie obowiązujących przepisów prawa, przepisów prawa
miejscowego oraz aktów prawnych wydanych przez prezydenta;
2) wykonywanie obowiązków słuŜbowych określonych w zakresie czynności, uprawnień
i odpowiedzialności;
3) przestrzeganie przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, a takŜe przepisów
przeciwpoŜarowych;
4) dbałość o mienie urzędu i prawidłowe wykorzystanie przydzielonych środków pracy;
5) zachowanie właściwego stosunku do przełoŜonych, współpracowników i interesantów
zgodnie z zasadami: współŜycia społecznego, kultury osobistej, nadrzędności interesu
publicznego, apolityczności, poszanowania prawa do odmienności poglądów oraz
poszanowania innych gwarancji konstytucyjnych;
6) przestrzeganie tajemnicy określonej w odrębnych przepisach;
7) zachowanie się z godnością w miejscu pracy i poza nim;
5
8) złoŜenie oświadczeń o okolicznościach wskazanych w Kodeksie pracy oraz w odrębnych
przepisach:
9) noszenie ubioru stosownego do stanowiska pracy;
10) noszenie identyfikatora określonego odrębnym zarządzeniem;
11) zachowanie uprzejmości i Ŝyczliwości w kontaktach ze zwierzchnikami, podwładnymi,
współpracownikami oraz w kontaktach z interesantami;
12) informowanie organów, instytucji i osób fizycznych oraz udostępnianie dokumentów
znajdujących się w posiadaniu urzędu, jeŜeli prawo tego nie zabrania;
13) niezwłoczne powiadamianie przełoŜonego o zauwaŜonym wypadku albo zagroŜeniu oraz
ostrzeganie współpracowników, a takŜe innych osób o groŜącym im niebezpieczeństwie;
14) przestrzeganie Kodeksu Postępowania Etycznego Pracowników Urzędu Miasta Otwocka,
wprowadzonego odrębnym zarządzeniem.
3. Pracownik nie moŜe wykonywać zajęć toŜsamych, pozostających w sprzeczności lub
związanych z zajęciami, które wykonuje w ramach obowiązków słuŜbowych, wywołujących
uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność.
4. Przyjęcie do wiadomości obowiązku przestrzegania tajemnicy określonej w obowiązujących
ustawach pracownicy potwierdzają własnoręcznym podpisem na dokumencie przechowywanym
w aktach osobowych.
§ 9.
Zabrania się pracownikom:
1) opuszczania stanowiska pracy w czasie pracy, bez zgody przełoŜonego,
2) wykonywania pracy prywatnej z wykorzystaniem urządzeń i narzędzi będących własnością
pracodawcy,
3) samowolnego demontowania części urządzeń i narzędzi oraz ich naprawy bez specjalnego
upowaŜnienia,
4) spoŜywania alkoholu i przyjmowania innych środków ograniczających zdolność wykonywania
pracy na terenie urzędu oraz przychodzenia do pracy po uŜyciu alkoholu i powyŜszych
środków,
5) palenia tytoniu na terenie urzędu poza miejscami specjalnie w tym celu wydzielonymi, (tj.
budynek A – hol na parterze, budynek B – pomieszczenie nr 12, budynek C – pomieszczenie nr
25, w piwnicy budynku)
6) wynoszenia z terenu urzędu, bez zgody pracodawcy jakichkolwiek przedmiotów nie będących
własnością pracownika.
§ 10.
Do cięŜkich naruszeń przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych naleŜy
w szczególności:
1) złe lub niedbałe wykonywanie pracy, które mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,
2) wykonywanie bez zezwolenia przełoŜonych, prac niezwiązanych z zadaniami wynikającymi ze
stosunku pracy,
3) nieprzestrzeganie tajemnicy słuŜbowej i innej tajemnicy przewidzianej w przepisach prawa,
4) nieusprawiedliwione nieobecności w pracy, częste spóźnianie się lub samowolne opuszczenie
pracy bez usprawiedliwienia,
5) stawienie się do pracy w stanie po spoŜyciu alkoholu lub spoŜywanie alkoholu w czasie pracy
lub po pracy na terenie urzędu,
6) niewykonywanie lub niewłaściwe wykonywanie poleceń przełoŜonych,
7) nieterminowe załatwianie powierzonych do wykonania spraw i czynności,
8) nieprzestrzeganie przepisów i zasad bhp oraz przepisów przeciwpoŜarowych,
9) zakłócanie porządku i spokoju w miejscu pracy,
10) niewłaściwy stosunek do przełoŜonych i współpracowników, poprzez działanie m.in.
naruszające godność osobistą przełoŜonych i współpracowników.
6
11) złe i niedbałe wykonywanie pracy przez psucie materiałów, narzędzi pracy i urządzeń
technicznych.
Rozdział 5
Porządek i organizacja pracy
§ 11.
1. Obowiązkiem kaŜdego pracownika jest punktualne rozpoczynanie pracy, które winien
potwierdzić rejestracją w systemie rejestracji czasu pracy.
2. W przypadku nie zarejestrowania faktu przybycia do pracy przyjmuje się, Ŝe pracownik nie
wykonuje pracy, a cięŜar dowodu przeciwnego spoczywa na pracowniku.
3. Rejestracja w systemie rejestracji czasu pracy za innych pracowników, jak teŜ nieprzestrzeganie
poprawności rejestracji, stanowi cięŜkie naruszenie obowiązków pracowniczych skutkujące
odpowiedzialnością porządkową z rozwiązaniem stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy
pracownika.
4. Pracownik obowiązany jest stawić się do pracy w takim czasie, aby w porze rozpoczynania
pracy znajdował się na stanowisku pracy w gotowości do pracy.
5. Godzina zakończenia pracy oznacza porę, do której pracownik ma obowiązek pozostawać na
stanowisku pracy, z zastrzeŜeniem okoliczności, o których mowa w § 16 ust. 2.
§ 12.
1. KaŜdy pracownik zobowiązany jest do zabezpieczenia po zakończeniu pracy powierzonych mu
pomieszczeń i ich wyposaŜenia, narzędzi, urządzeń, sprzętu, dokumentów oraz do
uporządkowania miejsca pracy, a w szczególności do:
1) właściwego zabezpieczenia pieniędzy, papierów wartościowych, dokumentów, druków
ścisłego zarachowania oraz pieczęci;
2) zamknięcia pomieszczeń, w których pracuje, w tym zabezpieczenia przed otwarciem
okien i otworów wentylacyjnych;
3) odłączenia od sieci urządzeń, które powinny być wyłączone;
4) włączenia systemów sygnalizacji lub zabezpieczenia.
2. Za wykonanie obowiązków określonych w ust. 1 odpowiedzialni są:
1) pracownicy - na swoich stanowiskach pracy i w stosunku do powierzonego mienia,
2) osoba sprzątającą - w pomieszczeniach przydzielonych jej do sprzątania.
3. Nadzór i odpowiedzialność nad przestrzeganiem obowiązków wymienionych w ust. 1 sprawuje
bezpośredni przełoŜony.
4. Za zabezpieczenie pomieszczenia biurowego, w którym odbywa się narada, posiedzenie czy
szkolenie, odpowiada pracownik urzędu obsługujący dane spotkanie.
5. Utratę, zniszczenie lub uszkodzenie dokumentów, pieczęci lub narzędzi pracownik
niezwłocznie zgłasza bezpośredniemu przełoŜonemu.
6. Wynoszenie narzędzi i materiałów poza teren urzędu bez pisemnego zezwolenia przełoŜonego,
jak teŜ uŜywanie ich niezgodnie z przeznaczeniem jest zabronione.
§ 13.
Pracownik przed rozwiązaniem stosunku pracy powinien rozliczyć się, tj:
7
1) przekazać protokolarnie dokumenty ze swojego stanowiska pracy pracownikowi
przejmującemu jego zakres obowiązków lub pracownikowi wskazanemu przez
bezpośredniego przełoŜonego, zwrócić przedmioty podlegające zwrotowi,
2) rozliczyć się z pobranych zaliczek pienięŜnych, poŜyczek itp.
3) pracownik potwierdza rozliczenie się na karcie obiegowej pobranej z działu kadr, którą
zwraca niezwłocznie po załatwieniu formalności.
§ 14.
1. Pracownikowi, którego dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin, przysługuje
wliczana do czasu pracy 15 minutowa przerwa w pracy.
2. Osoba niepełnosprawna ma prawo do dodatkowej 15 minutowej przerwy w pracy na
gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas przerwy wlicza się do czasu pracy.
3. Pracownik moŜe w godzinach pracy opuścić swoje miejsce pracy, w szczególności dla
załatwienia spraw prywatnych, jedynie po uzgodnieniu z bezpośrednim przełoŜonym i
odnotowaniu tego faktu poprzez rejestrację (wyjścia i przyjścia) w systemie rejestracji czasu
pracy. Za czas tej nieobecności nie przysługuje wynagrodzenie.
4. Za nieobecność, o której mowa w ust. 3, przysługuje wynagrodzenie, jeŜeli, po uzgodnieniu z
bezpośrednim przełoŜonym, została ona odpracowana w uzgodnionym terminie w ciągu okresu
rozliczeniowego. Czas odpracowania nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.
5. W przypadku, gdy łączny czas przerw przekroczy 8 godzin pracodawca po uzgodnieniu z
pracownikiem ma prawo odpisać mu jeden lub więcej dni urlopu wypoczynkowego w zamian
za czas przerwy, o których mowa w ust. 1.
6. W przypadku gdy pracownik nie odpracował zwolnień od pracy oraz niemoŜliwe jest
skompensowanie mu urlopu w roku bieŜącym, wówczas pracodawca bezpośrednio po
rozpoczęciu nowego roku kalendarzowego kompensuje pracownikowi urlop za czas zwolnień
od pracy, które miały miejsce w roku ubiegłym.
7. Nieobecności, o których mowa w ust. 1 - 3 nie mogą zakłócić normalnego toku pracy wydziału,
zwłaszcza kontaktu z interesantami.
Rozdział 6
Czas pracy, warunki przebywania na terenie urzędu, ewidencja obecności,
zwolnienia od pracy, urlopy pracownicze.
§ 15.
1. Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w urzędzie
lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.
2. Czas pracy pracowników samorządowych wynosi 40 godzin tygodniowo, 8 godzin
na dobę w pięciodniowym tygodniu pracy, w czteromiesięcznym okresie rozliczeniowym, z
zastrzeŜeniem odstępstw przewidzianych w przepisach regulujących podwyŜszony wymiar
czasu pracy, szczególne rozkłady czasu pracy oraz czas pracy w ruchu ciągłym, przewidziane w
Kodeksie pracy.
3. Praca w granicach nie przekraczających 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w
czteromiesięcznym okresie rozliczeniowym nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
4. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie moŜe przekraczać przeciętnie
48 godzin w okresie rozliczeniowym.
5. Czas pracy dozorców w słuŜbie 12-godzinnej trwa od godz. 720 do 1920 i od 1920 do 720 dnia
następnego, natomiast dla słuŜby 8-godzinnej od godziny 2130 do 530 dnia następnego. Za pracę
w niedziele i święta uwaŜa się:
- dla 12-godzinnych słuŜb pracę od godz. 720 w tym dniu do godziny 720 dnia następnego,
- dla 8-godzinnej słuŜby pracę od godz. 2130 w tym dniu do godziny 530 dnia następnego.
8
Czas pracy dozorców jest rozliczany miesięcznie.
6. Czas pracy pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ustalają
indywidualne umowy o pracę.
7. W razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej dla ochrony Ŝycia lub zdrowia ludzkiego
albo dla ochrony mienia lub usunięcia awarii oraz szczególnych potrzeb urzędu, pracownicy na
polecenie przełoŜonego są zobowiązani do wykonywania pracy poza normalnymi godzinami
pracy , w tym takŜe w nocy oraz w niedziele i święta oraz do pełnienia dyŜurów.
8. Czas pracy urzędu, z zastrzeŜeniem ust. 5 oraz § 5 ust. 4, jest następujący:
a) dla pracowników administracyjnych:
poniedziałek
od godz. 800 do 1800, według zasady, Ŝe w wydziałach
wieloosobowych połowa ogólnej liczby pracowników pracuje od
godz. 800 do 1600, zaś pozostali pracownicy od godz. 1000 do 1800 –
przemiennie, według harmonogramu ustalonego przez naczelnika
wydziału.
Na tych samych zasadach pracy przemiennej pracują pracownicy na
stanowiskach jednoosobowych.
Przyjmowanie wpłat w kasie urzędu odbywa się w godzinach pracy
urzędu.
od wtorku do piątku od godz. 800 do 1600
Przyjmowanie wpłat w kasie urzędu odbywa się w godz. 800 - 1400
9.
10.
11.
12.
13.
14.
b) dla pracowników obsługi: od poniedziałku do piątku od godz. 1400 do 2200
Naczelnik sporządza dla podległych pracowników wewnętrzne miesięczne harmonogramy
czasu pracy, w sposób zapewniający właściwą obsługę interesantów w kaŜdym pomieszczeniu
biurowym w godzinach określonych w ust. 8.
Zmiany w ustalonym czasie rozpoczynania i kończenia pracy poszczególnych pracowników w
poniedziałki, spowodowane chorobą, urlopem itp. naczelnik bezzwłocznie zgłasza do działu
kadr.
Pora nocna wynosi 8 godzin i obejmuje czas pomiędzy godziną 2100, a godziną 700 dnia
następnego.
Niedziele i święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy. Za pracę w
niedzielę lub święto uwaŜa się pracę wykonywaną pomiędzy godz. 600 w tym dniu a godz. 600
następnego dnia.
Pracownikowi, który wykonywał pracę w sobotę, t.j. w dniu wolnym od pracy wynikającym z
rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, przysługuje w zamian inny
dzień wolny od pracy udzielony pracownikowi do końca okresu rozliczeniowego, w terminie z
nim uzgodnionym.
Pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, pracodawca jest obowiązany
zapewnić inny dzień wolny od pracy:
a) w zamian za pracę w niedzielę – w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub
następujących po takiej niedzieli,
b) w zamian za pracę w święto – w ciągu okresu rozliczeniowego.
§ 16.
1. Pracodawca, gdy jest to uzasadnione charakterem i rodzajem wykonywanej pracy, jej
organizacją lub potrzebami Urzędu, moŜe dla poszczególnych pracowników:
a) zmienić ustalony w Regulaminie wymiar i rozkład czasu pracy,
b) określić czas pracy wymiarem zadań realizowanych przez pracowników.
2. Wyjazdy pracowników w sprawach słuŜbowych poza miejsce pracy mogą odbywać się tylko na
podstawie polecenia wyjazdu słuŜbowego (delegacja), podpisanego przez pracodawcę.
3. Polecenie wyjazdu słuŜbowego wydawane jest na piśmie przy uŜyciu druku delegacji
słuŜbowej, podlegającego rejestracji w „Rejestrze delegacji” prowadzonym przez dział kadr.
9
§ 17.
1. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna tylko w przypadku:
a) konieczności prowadzenia akcji ratunkowej dla ochrony Ŝycia lub zdrowia ludzkiego, dla
ochrony mienia lub usunięcia awarii,
b) szczególnych potrzeb pracodawcy.
2. Wykonywanie pracy w godzinach nadliczbowych następuje wyłącznie na podstawie polecenia
słuŜbowego bezpośredniego przełoŜonego.
3. Polecenie wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych winno być dokonane na piśmie i
kontrolowane przez bezpośredniego przełoŜonego.
§ 18.
1. Pracownik obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić swojego bezpośredniego przełoŜonego
lub dział kadr o przyczynie nieobecności, nie później jednak niŜ następnego dnia roboczego –
osobiście, przez inną osobę lub za pośrednictwem wszelkich dostępnych środków komunikacji.
2. Pracownik obowiązany jest niezwłocznie dostarczyć działowi kadr niezbędne dowody
poświadczające przyczynę nieobecności.
3. W razie spóźnienia się do pracy pracownik obowiązany jest niezwłocznie po przybyciu
zawiadomić swojego bezpośredniego przełoŜonego o przyczynie spóźnienia.
4. Nieobecność w pracy lub spóźnienie się do pracy usprawiedliwiają przyczyny uniemoŜliwiające
stawienie się do pracy, a w szczególności:
1) niezdolność do pracy spowodowana chorobą pracownika lub jego izolacją z powodu
choroby zakaźnej,
2) odsunięcie od pracy na podstawie zaświadczenia (decyzji) lekarza, lekarza – orzecznika lub
inspektora sanitarnego, jeŜeli pracodawca nie zatrudni pracownika przy innej pracy
odpowiedniej do stanu jego zdrowia,
3) leczenie uzdrowiskowe, jeŜeli okres został uznany zaświadczeniem lekarskim za okres
niezdolności do pracy z powodu choroby,
4) choroba członka rodziny pracownika, wymagająca sprawowania przez pracownika osobistej
opieki,
5) okoliczność wymagająca sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad dzieckiem w
wieku do lat 14,
6) zakłócenie w funkcjonowaniu komunikacji,
7) konieczność wypoczynku po nocnej podróŜy słuŜbowej w granicach nie przekraczających 8
godzin od zakończenia podróŜy, jeŜeli pracownik nie korzystał z miejsca sypialnego.
4. Decyzję w sprawie uznania nieobecności w pracy lub spóźnień do pracy za usprawiedliwione
podejmuje naczelnik lub osoba przez niego upowaŜniona w porozumieniu z działem kadr.
5. W razie nieobecności naczelnika zastępuje go stały zastępca, a w przypadku braku stałego
zastępcy – pracownik wyznaczony przez naczelnika.
6. Naczelnik w czasie nieobecności podległego pracownika :
1) wyznacza na ten okres innego pracownika lub rozdziela czynności pracownika nieobecnego
pomiędzy innych pracowników wydziału,
2) w przypadku braku moŜliwości wykonywania zadań nieobecnego pracownika przez innych
pracowników wydziału - zgłasza ten fakt swemu przełoŜonemu, który podejmuje decyzję w
tym zakresie.
1.
§ 19.
Urlopy wypoczynkowe udzielane są przez bezpośredniego przełoŜonego zgodnie
z planami urlopów. Plan urlopów nie obejmuje 4 dni urlopu, których zgodnie z Kodeksem pracy
10
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
pracodawca jest obowiązany udzielić na Ŝądanie pracownika i w terminie przez niego
wskazanym.
Przed terminem rozpoczęcia urlopu pracownik ma obowiązek złoŜyć bezpośredniemu
przełoŜonemu wniosek urlopowy, który bezpośredni przełoŜony ze swoją pisemną akceptacją
przekazuje do działu kadr.
O przesunięciu terminu urlopu lub odwołaniu pracownika z urlopu decyduje naczelnik.
Odwołanie pracownika z urlopu moŜe nastąpić tylko wówczas, gdy jest to uzasadnione
szczególnie waŜnymi okolicznościami, których nie moŜna było przewidzieć przed
rozpoczęciem urlopu.
Na uzasadniony wniosek pracownika, za zgodą pracodawcy, urlop moŜe być wykorzystany w
częściach z tym, Ŝe jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niŜ 14 kolejnych dni
kalendarzowych.
Urlopu niewykorzystanego w danym roku naleŜy pracownikowi udzielić do 31 marca
następnego roku kalendarzowego.
śadna nieobecność pracownika nie moŜe spowodować zakłóceń w funkcjonowaniu wydziału.
Obowiązek zastępowania osoby nieobecnej uregulowany powinien być w zakresie czynności,
odpowiedzialności i uprawnień pracownika.
Pracownikowi, na jego pisemny wniosek, moŜe być udzielony urlop bezpłatny.
Pracownikowi za jego zgodą wyraŜoną na piśmie, moŜe być udzielony urlop bezpłatny w celu
wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres uzgodniony między pracodawcami.
§ 20.
Na zasadach określonych przepisami szczególnymi udziela się urlopu bezpłatnego pracownikowi:
1) w celu sprawowania osobistej opieki nad swoim dzieckiem (urlop wychowawczy),
2) dla umoŜliwienia wykonywania mandatu posła lub senatora,
3) młodocianemu w okresie ferii szkolnych, po wyczerpaniu urlopu wypoczynkowego,
4) podejmującemu naukę w szkole lub w formach pozaszkolnych, bez skierowania pracodawcy,
5) skierowanemu do pracy za granicą, na okres skierowania,
6) na czas wykonywania słuŜby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie
konsularnym za granicą,
7) na czas pełnienia z wyboru funkcji związkowej poza zakładem pracy, jeŜeli z wyboru wynika
obowiązek wykonywania tej funkcji w charakterze pracownika.
§ 21.
1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy, jeŜeli obowiązek zwolnienia
wynika z Kodeksu pracy lub z przepisów wykonawczych do Kodeksu pracy albo z innych
przepisów prawa.
2. Sprawy zwolnień od pracy związanych z kształceniem się pracowników w szkołach, szkołach
wyŜszych oraz odbywających szkolenie i doskonalenie zawodowe w formach pozaszkolnych
regulują odrębne przepisy oraz umowy zawarte w powyŜszym zakresie pomiędzy pracownikiem
i pracodawcą.
§ 22.
1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy na czas obejmujący:
1) 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu
małŜonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,
2) 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika lub zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej,
teścia, babki, dziadka, a takŜe innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego
bezpośrednią opieką.
11
2. Pracownik powinien udowodnić okoliczności, o których mowa w ust.1 pkt.1 – 2 przedstawiając
stosowne dokumenty przy składaniu wniosku o zwolnienie albo niezwłocznie po podjęciu pracy
po zwolnieniu.
Rozdział 7
Termin, miejsce i czas wypłaty wynagrodzeń.
§ 23.
1. Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za pracę odpowiednie do wykonywanej pracy i
kwalifikacji wymaganych przy jej wykonywaniu, a takŜe ilości i jakości świadczonej pracy.
2. Pracownicy urzędu otrzymują wynagrodzenie i inne świadczenia za pracę w oparciu o przepisy
ustawy z dnia 22.03.1990r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 124 poz. 1593
z późn. zm.) oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy.
3. Do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się:
a) wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych,
b) dodatkowego wynagrodzenia za pracę w porze nocnej.
4. Pracownikom obsługi przysługuje premia, której szczegóły przyznawania określa regulamin
premiowania, zatwierdzony odrębnym zarządzeniem prezydenta.
§ 24.
1. Wynagrodzenie za pracę płatne jest co miesiąc z dołu w dniu 28 kaŜdego miesiąca, jeŜeli ten
dzień jest dniem wolnym od pracy, wynagrodzenie wypłaca się w dniu poprzednim.
2. Wypłata wynagrodzenia - za zgodą pracownika - jest przelewana na wskazane przez
pracownika konto bankowe.
3. Pracownikowi, który nie posiada konta bankowego wypłata wynagrodzenia dokonywana jest w
kasie Urzędu.
4. Wypłata wynagrodzenia dokonywana jest do rąk własnych pracownika albo osoby przez niego
upowaŜnionej lub współmałŜonka pracownika - w razie gdy nie moŜe on osobiście odebrać
wynagrodzenia z powodu przemijającej przeszkody i nie złoŜył pisemnego sprzeciwu co do
dokonywania wypłaty wynagrodzenia do rąk współmałŜonka.
5. Pracodawca, na prośbę pracownika, udostępnia do wglądu dokumentację, na podstawie której
dokonano obliczenia wysokości wynagrodzenia.
6. Pracownicy mający dostęp do informacji dotyczących indywidualnych wynagrodzeń
pracowników i innych świadczeń ze stosunku pracy mają obowiązek zachowania tych
informacji w tajemnicy, w szczególności obowiązek ten dotyczy wysokości wynagrodzenia i
innych świadczeń ze stosunku pracy oraz prowadzonych przeciwko pracownikom postępowań
egzekucyjnych z wynagrodzenia za pracę.
7. Dokumenty, na podstawie których zostały obliczone wynagrodzenia pracowników i inne
świadczenia przysługujące ze stosunku pracy przechowuje się w sposób uniemoŜliwiający
dostęp do nich osobom trzecim.
§ 25.
1. Pracownikom przysługuje prawo korzystania ze świadczeń socjalnych.
2. Szczegółowe zasady korzystania ze świadczeń socjalnych reguluje Regulamin Funduszu
Świadczeń Socjalnych ustalony odrębnie.
Rozdział 7
Odpowiedzialność za naruszenie obowiązków pracowniczych, powierzone mienie i za szkodę
wyrządzoną pracodawcy. Obowiązek przestrzegania trzeźwości.
§ 26.
12
1. Działalność urzędu opiera się na zasadzie jednoosobowego kierownictwa, polegającej na
hierarchicznym podporządkowaniu jego pracowników bezpośrednio przełoŜonym, a przez nich
prezydentowi.
2. Naczelnicy ponoszą odpowiedzialność przed prezydentem za sprawowanie nadzoru, kierowanie
i zarządzanie pracą podległych pracowników.
3. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy,
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpoŜarowych, a takŜe zapisów § 9 i
§ 10 regulaminu, pracodawca moŜe stosować:
1) karę upomnienia;
2) karę nagany;
3) karę pienięŜną.
4. Kary nie moŜna zastosować po upływie 2 tygodni od dnia, gdy bezpośredni przełoŜony
dowiedział się o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od chwili, gdy
pracownik dopuścił się tego naruszenia.
5. Kara moŜe być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.
6. Karę stosuje pracodawca lub pracodawca na wniosek bezpośredniego przełoŜonego biorąc pod
uwagę w szczególności rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych, stopień winy
pracownika, jego dotychczasowy stosunek do pracy.
7. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzaj
naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego
naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis
zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.
8. W ciągu 7 dni od zawiadomienia o ukaraniu pracownik moŜe wnieść sprzeciw. O odrzuceniu
czy uwzględnieniu sprzeciwu decyduje pracodawca. JeŜeli sprzeciw nie zostanie odrzucony w
ciągu 14 dni od daty wniesienia, oznacza to, Ŝe został uwzględniony.
9. Pracownik, który wniósł sprzeciw, moŜe w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu
tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.
10. Po roku nienagannej pracy karę uwaŜa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa
się z akt osobowych pracownika.
11. Uwzględniając osiągnięcia w pracy i nienaganne zachowanie pracownika po ukaraniu,
pracodawca moŜe z własnej inicjatywy lub na wniosek bezpośredniego przełoŜonego uznać
karę na niebyłą przed upływem roku.
12. Pracodawca nie moŜe zastosować jednocześnie kilku kar porządkowych.
13. Wysokość kary pienięŜnej za jedno przekroczenie, jak i za kaŜdy dzień nieusprawiedliwionej
nieobecności, nie moŜe być wyŜsza od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie
kary pienięŜne nie mogą przewyŜszać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego
pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu przewidzianych prawem potrąceń.
14. Wpływy z kar pienięŜnych przeznacza się na poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny
pracy.
15. W razie uwzględnienia sprzeciwu wobec zastosowanej kary pienięŜnej lub uchylenia tej kary
przez sąd pracy, pracodawca jest obowiązany zwrócić pracownikowi równowartość kwoty tej
kary.
§ 27.
1. Pracownik, któremu powierzono mienie z obowiązkiem zwrotu albo do rozliczenia się
odpowiada w pełnej wysokości za szkodę powstałą w tym mieniu.
2. Od odpowiedzialności, określonej w ust. 1, pracownik moŜe się uwolnić, jeŜeli wykaŜe, Ŝe
szkoda powstała z przyczyn od niego niezaleŜnych, a zwłaszcza wskutek nie zapewnienia przez
pracodawcę warunków umoŜliwiających zabezpieczenie powierzonego mienia.
§ 28.
13
1. Pracownicy mogą przyjąć wspólną odpowiedzialność materialną za mienie powierzone im
łącznie z obowiązkiem rozliczenia się.
2. Podstawę łącznego powierzenia mienia stanowi umowa o współodpowiedzialności materialnej,
zawarta na piśmie przez pracowników z pracodawcą.
3. Pracownicy ponoszący wspólną odpowiedzialność materialną odpowiadają w częściach
określonych w umowie.
4. W przypadku jednak ustalenia, Ŝe szkoda w całości lub w części została spowodowana tylko
przez niektórych pracowników, za całość szkody lub za stosowną jej cześć odpowiadają tylko
sprawcy szkody.
§ 29.
1. Naruszenie przez pracowników obowiązku zachowania trzeźwości w pracy zachodzi w
przypadkach :
1) stawienia się do pracy w stanie po spoŜyciu alkoholu,
2) spoŜywanie alkoholu w czasie pracy lub na terenie Urzędu.
2. Pracownicy po spoŜyciu alkoholu powinni być odsunięci od wykonywania pracy, względnie nie
dopuszczeni do niej. Z dopełnienie tego obowiązku odpowiedzialny jest bezpośredni przełoŜony
pracownika
3. Po stwierdzeniu okoliczności, o których mowa w ust. 1, bezpośredni przełoŜony ma obowiązek
niezwłocznego powiadomienia o zaistniałej sytuacji dział kadr i przystąpienia do czynności
potwierdzających naruszenie zachowania trzeźwości.
4. Pierwszym działaniem bezpośredniego przełoŜonego jest powiadomienie właściwego naczelnika
wydziału, a następnie sporządzenie protokołu opisującego naruszenie zachowania obowiązku
trzeźwości.
5. Protokół powinien być sporządzony w obecności osoby trzeciej np. pracownika działu kadr,
przedstawiciela załogi lub innej osoby znającej okoliczności zdarzenia.
6. Protokół powinien zawierać:
1) imię i nazwisko oraz stanowisko osoby sporządzającej protokół
2) dane osobowe pracownika naruszającego obowiązek zachowania trzeźwości
3) datę i godzinę sporządzenia protokołu
4) opis okoliczności, z których wynikało naruszenie zachowania trzeźwości oraz godzinę, w
której do opisywanej sytuacji doszło
5) dane osób mogących potwierdzić zaistniały fakt
6) dane osoby uczestniczącej w sporządzeniu protokołu
7) podpisy: sporządzającego protokół, osoby uczestniczącej i pracownika, który obowiązek
trzeźwości naruszył (odmowa złoŜenia podpisu przez tego pracownika nie wpływa na
skuteczność i wiarygodność sporządzonego dokumentu)
7. Protokół wraz z wnioskiem o stosowne konsekwencje przełoŜony pracownika, winien
niezwłocznie przedłoŜyć prezydentowi, który zajmuje stanowisko w sprawie.
8. Pracownik naruszający obowiązek trzeźwości moŜe zaŜądać badania trzeźwości i o tym
uprawnieniu powinien być uprzedzony przez przełoŜonego. Badanie trzeźwości przeprowadza
Policja według obowiązujących procedur. Otrzymany wynik badania jest podstawą do dalszych
rozstrzygnięć prawnych.
9. JeŜeli na podstawie badań, o których mowa w ust. 8 okaŜe się, Ŝe pracownik był pod wpływem
alkoholu, koszty badań ponosi pracownik.
10. Badanie trzeźwości przeprowadzone przez Policję, nie zwalnia z obowiązku zachowania
procedury przedstawionej w ust. 1-7.
14
Rozdział 9
WyróŜnienia i nagrody
§ 30.
1. Za przejawianie inicjatywy w pracy, uzyskanie szczególnych osiągnięć i efektów pracy mogą być
przyznane następujące wyróŜnienia:
1) list pochwalny,
2) dyplom uznania,
3) gratyfikacja pienięŜna.
2. WyróŜnienia przyznaje pracodawca z własnej inicjatywy lub na wniosek bezpośredniego
przełoŜonego pracownika, po zaopiniowaniu przez przełoŜonego wyŜszego szczebla.
3. Odpis zawiadomienia o przyznaniu wyróŜnienia składa się do akt osobowych pracownika.
Rozdział 10.
Bezpieczeństwo i higiena pracy
§ 31.
Pracodawca i pracownicy zobowiązani są do ścisłego przestrzegania przepisów i zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów o ochronie przeciwpoŜarowej.
§ 32.
1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w urzędzie oraz
zabezpieczenie przeciwpoŜarowe.
2. Pracodawca zobowiązany jest do ochrony Ŝycia i zdrowia pracowników poprzez zapewnianie
bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i
techniki, a w szczególności jest obowiązany:
1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy poprzez
zapewnienie odpowiedniego wyposaŜenia stanowisk pracy oraz konserwację zainstalowanych
urządzeń i innego wyposaŜenia,
2) wydawać polecenia usunięcia uchybień w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
kontrolować ich wykonanie,
3) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy
nadzoru nad warunkami pracy, a takŜe zaleceń komisji bezpieczeństwa i higieny pracy,
4) zapewniać posiadanie przez pracowników aktualnych profilaktycznych badań lekarskich oraz
w miarę moŜliwości realizować zalecenia lekarzy sprawujących opiekę zdrowotna
nad pracownikami,
5) zapewniać nieodpłatne środki ochrony indywidualnej oraz odzieŜ i obuwie robocze
pracownikom, którym środki te przysługują w związku z charakterem wykonywanej pracy na
zasadach określonych w załączniku nr 1 do regulaminu.
§ 33.
1. Obowiązkiem pracodawcy jest równieŜ:
1) zaznajamiać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy w
zakresie dotyczącym wykonywanej pracy oraz zapewniać ich przestrzeganie,
2) zapewnić odbycie przez pracownika szkolenia wstępnego (ogólnego i na stanowisku pracy)
w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpoŜarowej przed
dopuszczeniem go do pracy,
3) prowadzić szkolenie wstępne podstawowe oraz szkolenia okresowe pracowników w zakresie
bezpieczeństwa i higieny pracy i przepisów przeciwpoŜarowych oraz egzekwować wykonanie
przez pracowników obowiązków w tym zakresie.
15
2. Projekty harmonogramów szkoleń, o których mowa w ust. 1 pkt 3, opracowuje pracownik do
spraw bezpieczeństwa i higieny pracy i po zatwierdzeniu przez prezydenta zawiadamia o terminie
szkoleń przełoŜonych.
3. W trakcie wstępnych i okresowych szkoleń w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
ochrony przeciwpoŜarowej pracownicy powinni być zapoznani ze skutkami prawnymi naruszania
obowiązku trzeźwości.
§ 34.
Obowiązkiem pracownika jest w szczególności:
1) znać przepisy i zasady bezpieczeństwa, higieny pracy i ochrony przeciwpoŜarowej oraz
potwierdzić na piśmie zapoznanie się z nimi,
2) brać udział w szkoleniu i instruktaŜu w zakresie zasad bezpieczeństwa, higieny pracy i ochrony
przeciwpoŜarowej oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym z tego zakresu,
3) wykonywać prace w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa pracy, ochrony
przeciwpoŜarowej oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek
przełoŜonych,
4) dbać o naleŜyty stan powierzonych środków pracy, urządzeń i sprzętu oraz porządek i ład w
miejscu pracy,
5) uŜywać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieŜy i obuwia roboczego,
zgodnie z ich przeznaczeniem,
6) poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i
stosować się do wskazań lekarskich,
7) niezwłocznie zawiadomić przełoŜonego o wypadku przy pracy albo zagroŜeniu Ŝycia lub
zdrowia ludzkiego oraz ostrzegać współpracowników, a takŜe inne osoby znajdujące się w rejonie
zagroŜenia o groŜącym niebezpieczeństwie,
8) współdziałać z pracodawcą i przełoŜonym w wypełnianiu obowiązków dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpoŜarowej.
§ 35.
1. W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
stwarzają bezpośrednie zagroŜenie dla zdrowia lub Ŝycia pracownika albo gdy wykonywana przez
niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się
od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie bezpośredniego przełoŜonego.
2. W przypadku, gdy powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagroŜenia, o którym
mowa w ust. 1, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagroŜenia, zawiadamiając o tym
niezwłocznie bezpośredniego przełoŜonego.
3. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagroŜenia, w
przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Rozdział 11
Ochrona rodzicielstwa
§ 36.
Kobiet nie wolno zatrudniać przy pracach szczególnie uciąŜliwych lub szkodliwych dla zdrowia,
określonych przez Radę Ministrów w drodze rozporządzenia z dnia 10 września 1996 r. w sprawie
wykazu prac szczególnie uciąŜliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet (Dz. U. z 1996 r Nr 114,
poz. 545 ze zm.). Wykaz prac szczególnie uciąŜliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet stanowi
załącznik nr 2 do regulaminu.
§ 37.
1. Pracownicy w ciąŜy nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej oraz
delegować bez jej zgody poza stałe miejsce pracy.
16
2. Pracownica w ciąŜy nie moŜe być zatrudniona w systemie przerywanego czasu pracy.
3. W przypadkach przewidzianych w Kodeksie pracy, pracodawca jest zobowiązany przenieść
pracownicę w ciąŜy lub karmiącą dziecko piersią do innej pracy, a w razie braku takiej
moŜliwości zwolnić ja na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy.
4. JeŜeli przeniesienie do innej pracy powoduje obniŜenie wynagrodzenia, pracownicy przysługuje
dodatek wyrównawczy.
5. Pracownica w okresie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, w przypadkach, o których
mowa w ust. 1, zachowuje prawo do dotychczasowego wynagrodzenia.
§ 38.
1. Pracownica karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy
wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niŜ jedno dziecko ma prawo do dwóch
przerw w pracy, po 45 minut kaŜda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy
udzielane łącznie.
2. Pracownicy zatrudnionej na czas krótszy niŜ 4 godziny dziennie przerwy na karmienie nie
przysługują. JeŜeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej
jedna przerwa na karmienie.
§ 39.
1. Pracownika opiekującego się dzieckiem w wieku do czterech lat nie wolno bez jego zgody
zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej i w systemie przerywanego czasu
pracy, jak równieŜ delegować poza stałe miejsce pracy.
2. Pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w
ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do
wynagrodzenia.
3. JeŜeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnień określonych w ust. 1 i
2 Regulaminu moŜe korzystać jedno z nich.
Rozdział 8
Postanowienia końcowe.
§ 40.
1. Nadzór nad przestrzeganiem regulaminu sprawują: prezydent, zastępcy prezydenta, sekretarz
oraz bezpośredni przełoŜeni.
2. KaŜdy pracownik ma prawo złoŜyć osobom, o których mowa w ust. 1, zawiadomienie o
naruszeniu regulaminu.
3. Zawiadomienia załatwiane są niezwłocznie, nie później jednak niŜ w terminie 14 dni od dnia
ich złoŜenia.
§ 41.
1. KaŜdy pracownik ma prawo uzyskać informację dotyczącą jego stosunku pracy, a w
szczególności wszelkie wyjaśnienia związane z zasadami wynagrodzenia, świadczeniami
socjalnymi i innymi wynikającymi z ustawodawstwa pracy.
2. Pracownicy urzędu są przyjmowani przez prezydenta po wyczerpaniu drogi słuŜbowej.
3. Dopuszczalne jest pominięcie drogi słuŜbowej w przypadku spraw osobistych oraz na wyraźne
polecenie prezydenta.
4. Prezydent przyjmuje pracowników w sprawach związanych ze stosunkiem pracy we wtorki w
godzinach 830 – 930.
5. Naczelnicy są obowiązani na bieŜąco przyjmować pracowników w sprawach dotyczących
funkcjonowania wydziału oraz w sprawach dotyczących stosunku pracy.
17
§ 42.
1. Z treścią regulaminu zapoznaje pracownika bezpośredni przełoŜony.
2. Pracownik po zapoznaniu się z treścią niniejszego regulaminu potwierdza ten fakt poprzez
złoŜenie stosownego oświadczenia.
3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2 przechowuje się w aktach osobowych pracownika.
§ 43.
1. Regulamin został ustalony w porozumieniu z przedstawicielem załogi urzędu.
2. Zmiana treści niniejszego Regulaminu moŜe nastąpić w formie pisemnej, w tym samym trybie
co jego ustanowienie, bądź przez wprowadzenie nowego Regulaminu.
3. We wszystkich sprawach nie unormowanych niniejszym Regulaminem mają zastosowanie
przepisy Kodeksu Pracy wraz z przepisami wykonawczymi.
4. Niniejszy regulamin, a takŜe inne przepisy związane ze stosunkiem pracy znajdują się do
wglądu w dziale kadr.
18
Załącznik Nr 1
do Regulaminu Pracy Urzędu Miasta Otwocka
Tabela norm przydziału odzieŜy i obuwia roboczego oraz środków ochrony
indywidualnej dla pracowników obsługi urzędu
Lp. Stanowisko pracy
1.
1.
Archiwista
2.
1.
2.
3.
4.
5.
2.
Dozorca
6.
7.
8.
3.
4.
5.
Zakres wyposaŜenia:
R – odzieŜ i obuwie robocze
O – ochrony indywidualne
R – fartuch z tkanin
syntetycznych
O – kamizelka ciepłochronna
R – czapka drelichowa lub beret
R – ubranie drelichowe
R – trzewiki sk./gum.
O – kurtka ciepłochronna
O – kurtka przeciwdeszczowa
podgumowana
O – czapka ocieplona
O – buty filcowo-gumowe
O – rękawice ochronne
drelichowe
1. R – fartuch drelichowy
2. O – rękawice ochronne
Kierowca sam.
drelichowe
osobowego,
3. O – buty gumowe
dostaw. i autobusu 4. O – fartuch przedni
wodoodporny
Zaopatrzeniowiec 1. Fartuch drelichowy lub z tkanin
dokonujący
syntetycznych
zakupów w terenie 2. O – kamizelka ciepłochronna
oraz ładujący i 3. R – trzewiki sk./gum.
konw. towar
1. Fartuch drelichowy lub z tkanin
syntetycznych
Obsługa kopiarek
2. R – trzewiki profilaktyczne
6.
Sprzątaczka
pokojowa
1. Fartuch z tkanin syntetycznych
2. R – trzewiki profilaktyczne
3. O – rękawice gumowe
Okres uŜywalności w
miesiącach (okresach
zimowych)
do zuŜycia (min. 18)
Cena
50 zł
do zuŜycia
24
18
24
4 o.z.
do zuŜycia (min. 36)
50 zł
7 zł
100 zł
120 zł
100 zł
4 o.z.
3 o.z.
do zuŜycia
16 zł
100 zł
3,5 zł
24
do zuŜycia
40 zł
3,5 zł
do zuŜycia (min. 24)
dyŜurny
50 zł
40 zł
18
36
4 o.z.
24
50 zł
50 zł
110 zł
do zuŜycia
do zuŜycia
24
40 zł
12
12
do zuŜycia
50 zł
105 zł
3,5 zł
60 zł
19
Załącznik Nr 2
do Regulaminu Pracy Urzędu Miasta Otwocka
Wykaz prac szczególnie uciąŜliwych lub szkodliwych dla zdrowia kobiet
I. Prace związane z wysiłkiem fizycznym i transportem cięŜarów oraz wymuszoną pozycją
ciała
1. Wszystkie prace, przy których najwyŜsze wartości obciąŜenia pracą fizyczną, mierzone
wydatkiem energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 5000 kJ na zmianę roboczą,
a
przy
pracy
dorywczej
20
kJ/min.Uwaga:
1kJ
=
0,24
kcal.
2. Ręczne podnoszenie i przenoszenie cięŜarów o masie przekraczającej:
1) 12 kg - przy pracy stałej,
2) 20 kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
3. Ręczna obsługa elementów urządzeń (dźwigni, korb, kół sterowniczych itp.), przy której
wymagane jest uŜycie siły przekraczającej:
1) 50 N - przy pracy stałej,
2) 100 N - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
4. NoŜna obsługa elementów urządzeń (pedałów, przycisków itp.), przy której wymagane jest
uŜycie siły przekraczającej:
1) 120 N - przy pracy stałej,
2) 200 N - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
5. Ręczne przenoszenie pod górę - po pochylniach, schodach itp., których maksymalny kąt
nachylenia przekracza 30°, a wysokość 5 m - cięŜarów o masie przekraczającej:
1) 8 kg - przy pracy stałej,
2) 15 kg - przy pracy dorywczej (do 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej).
6. PrzewoŜenie cięŜarów o masie przekraczającej:
1) 50 kg - przy przewoŜeniu na taczkach jednokołowych,
2) 80 kg - przy przewoŜeniu na wózkach 2, 3 i 4-kołowych,
3) 300 kg - przy przewoŜeniu na wózkach po szynach.
WyŜej podane dopuszczalne masy cięŜarów obejmują równieŜ masę urządzenia
transportowego i dotyczą przewoŜenia cięŜarów po powierzchni równej, twardej i gładkiej o
pochyleniu nie przekraczającym:
2% - przy pracach wymienionych w pkt 1 i 2,
1% - przy pracach wymienionych w pkt 3.
W przypadku przewoŜenia cięŜarów po powierzchni nierównej w sposób określony w pkt 1 i
2, masa cięŜarów nie moŜe przekraczać 60% wielkości podanych w tych punktach.
7. Dla kobiet w ciąŜy lub karmiących piersią:
1) wszystkie prace, przy których najwyŜsze wartości obciąŜenia pracą fizyczną, mierzone
wydatkiem energetycznym netto na wykonanie pracy, przekraczają 2900 kJ na zmianę roboczą,
2) prace wymienione w ust. 2-6, jeŜeli występuje przekroczenie 1/4 określonych w nich
wartości,
3) prace w pozycji wymuszonej,
4) prace w pozycji stojącej łącznie ponad 3 godziny w czasie zmiany roboczej.
II. Prace w mikroklimacie zimnym, gorącym i zmiennym
Dla kobiet w ciąŜy lub karmiących piersią:
1) prace w warunkach, w których wskaźnik PMV (przewidywana ocena średnia), określany zgodnie
z Polską Normą, jest większy od 1,5,
2) prace w warunkach, w których wskaźnik PMV (przewidywana ocena średnia), określany zgodnie
z Polską Normą, jest mniejszy od - 1,5,
3) prace w środowisku, w którym występują nagłe zmiany temperatury powietrza w zakresie
przekraczającym 15°C.
20
III. Prace w hałasie i drganiach
Dla kobiet w ciąŜy:
1) prace w warunkach naraŜenia na hałas, którego:
a) poziom ekspozycji odniesiony do 8-godzinnego dobowego lub do przeciętnego
tygodniowego, określonego w Kodeksie pracy, wymiaru czasu pracy przekracza wartość 65 dB,
b) szczytowy poziom dźwięku C przekracza wartość 130 dB,
c) maksymalny poziom dźwięku A przekracza wartość 110 dB,
2) prace w warunkach naraŜenia na hałas infradźwiękowy, którego:
a) równowaŜny
poziom
ciśnienia
akustycznego
skorygowany
charakterystyką
częstotliwościową G, odniesiony do 8-godzinnego dobowego lub przeciętnego tygodniowego,
określonego w Kodeksie pracy, wymiaru czasu pracy przekracza wartość 86 dB,
b) szczytowy nieskorygowany poziom ciśnienia akustycznego przekracza wartość 135 dB,
3) prace w warunkach naraŜenia na hałas ultradźwiękowy, którego:
a) równowaŜne poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych o częstotliwościach
środkowych od 10 kHz do 40 kHz, odniesione do 8-godzinnego dobowego lub do przeciętnego
tygodniowego, określonego w Kodeksie pracy, wymiaru czasu pracy,
b) maksymalne poziomy ciśnienia akustycznego w pasmach tercjowych o częstotliwościowych
środkowych od 10 kHz do 40 kHz
- przekraczają wartości podane w tabeli:
RównowaŜny poziom ciśnienia akustycznego Maksymalny
poziom
Częstotliwość
środkowa
pasm odniesiony do 8-godzinnego dobowego lub ciśnienia akustycznego
tercjowych
do przeciętnego tygodniowego, określonego (dB)
w Kodeksie pracy, wymiaru czasu pracy (dB)
(kHz)
10; 12,5; 16
77
100
20
87
110
25
102
125
31,5; 40
107
130
4) prace w warunkach naraŜenia na drgania działające na organizm przez kończyny górne, których:
a) wartość sumy wektorowej skutecznych, waŜonych częstotliwościowo przyśpieszeń drgań
wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych X, Y, Z, przy 8-godzinnym działaniu
drgań na organizm, przekracza 1 m/s2,
b) maksymalna wartość sumy wektorowej skutecznych, waŜonych częstotliwościowo
przyśpieszeń drgań wyznaczonych dla trzech składowych kierunkowych X, Y, Z, dla ekspozycji
trwających 30 minut i krótszych, przekracza 4 m/s2,
5) wszystkie prace w warunkach naraŜenia na drgania o ogólnym oddziaływaniu na organizm
człowieka.
IV. Prace naraŜające na działanie pól elektromagnetycznych, promieniowania jonizującego i
nadfioletowego oraz prace przy monitorach ekranowych
1. Dla kobiet w ciąŜy:
1) prace w zasięgu pól elektromagnetycznych o natęŜeniach przekraczających wartości dla
strefy bezpiecznej,
2) prace w środowisku, w którym występuje przekroczenie 1/4 wartości najwyŜszych
dopuszczalnych natęŜeń promieniowania nadfioletowego, określonych w przepisach w sprawie
najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia
w środowisku pracy,
3) prace w warunkach naraŜenia na promieniowanie jonizujące określonych w przepisach
prawa atomowego,
4) prace przy obsłudze monitorów ekranowych powyŜej 4 godzin na dobę.
21
2. Dla kobiet karmiących piersią - prace w warunkach naraŜenia na promieniowanie jonizujące
określonych w przepisach prawa atomowego.
V. Prace pod ziemią, poniŜej poziomu gruntu i na wysokości
1. Prace pod ziemią we wszystkich kopalniach, z wyjątkiem pracy:
1) na stanowiskach kierowniczych, nie wymagającej stałego przebywania pod ziemią i
wykonywania pracy fizycznej,
2) w słuŜbie zdrowia,
3) w okresie studiów, w ramach szkolenia zawodowego,
4) wykonywanej dorywczo i nie wymagającej pracy fizycznej.
2. Dla kobiet w ciąŜy:
1) prace na wysokości - poza stałymi galeriami, pomostami, podestami i innymi stałymi
podwyŜszeniami, posiadającymi pełne zabezpieczenie przed upadkiem (bez potrzeby
stosowania środków ochrony indywidualnej przed upadkiem), oraz wchodzenie i schodzenie
po drabinach i klamrach,
2) prace w wykopach oraz w zbiornikach otwartych.
VI. Prace w podwyŜszonym lub obniŜonym ciśnieniu
Dla kobiet w ciąŜy lub karmiących piersią - prace nurków oraz wszystkie prace w warunkach
podwyŜszonego lub obniŜonego ciśnienia.
VII. Prace w kontakcie ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi
1) prace stwarzające ryzyko zakaŜenia: wirusem zapalenia wątroby typu B, wirusem ospy wietrznej
i półpaśca, wirusem róŜyczki, wirusem HIV, wirusem cytomegalii, pałeczką listeriozy,
toksoplazmozą, Dla kobiet w ciąŜy lub karmiących piersią:
2) prace przy obsłudze zwierząt dotkniętych chorobami zakaźnymi i inwazyjnymi.
VIII. Prace w naraŜeniu na działanie szkodliwych substancji chemicznych
Dla kobiet w ciąŜy lub karmiących piersią:
1) prace w naraŜeniu na działanie czynników rakotwórczych i o prawdopodobnym działaniu
rakotwórczym, określonych w odrębnych przepisach,
2) prace w naraŜeniu na niŜej wymienione substancje chemiczne niezaleŜnie od ich stęŜenia
w środowisku pracy: - chloropren, - 2-etoksyetanol, - etylenu dwubromek, - leki cytostatyczne, mangan, - 2-metoksyetanol, - ołów i jego związki organiczne i nieorganiczne, - rtęć i jej związki
organiczne i nieorganiczne, - styren, - syntetyczne estrogeny i progesterony, - węgla dwusiarczek, preparaty do ochrony roślin,
3) prace w naraŜeniu na działanie rozpuszczalników organicznych, jeŜeli ich stęŜenia w środowisku
pracy przekraczają wartości 1/3 najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń.
IX. Prace groŜące cięŜkimi urazami fizycznymi i psychicznymi
Dla kobiet w ciąŜy lub karmiących piersią:
1) prace w wymuszonym rytmie pracy (np. na taśmie),
2) prace wewnątrz zbiorników i kanałów,
3) prace stwarzające ryzyko cięŜkiego urazu fizycznego lub psychicznego, np. gaszenie poŜarów,
udział w akcjach ratownictwa chemicznego, usuwanie skutków awarii, prace z materiałami
wybuchowymi, prace przy uboju zwierząt hodowlanych oraz obsłudze rozpłodników.