ROZKŁAD MATERIAŁU CHEMIA KL III

Transkrypt

ROZKŁAD MATERIAŁU CHEMIA KL III
ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA CHEMIA KL III
Lp.
Treści nauczania
Liczba
(temat lekcji)
godzin na
realizację
1
Poznajemy
naturalne źródła
węglowodorów
1
2
Szereg
homologiczny
alkanów
1
Umiejętności – wymagania szczegółowe
 wyjaśnia pojęcia związki organiczne i związki
nieorganiczne
 podaje przykłady nieorganicznych związków
węgla
 definiuje pojęcie węglowodory
 wymienia naturalne źródła węglowodorów
 opisuje właściwości i zastosowania ropy
naftowej
 wyjaśnia, na czym polega destylacja
frakcyjna ropy naftowej i jakie są jej
produkty
 opisuje właściwości i zastosowania gazu
ziemnego
 opisuje właściwości i zastosowania gazu
świetlnego
 definiuje pojęcie węglowodory nasycone
 wyjaśnia, co to są alkany i tworzy ich szereg
homologiczny
 tworzy wzór ogólny szeregu homologicznego
alkanów (na podstawie wzorów trzech
kolejnych alkanów)
Wprowadzane pojęcia








związki organiczne
związki nieorganiczne
węglowodory
ropa naftowa
gaz ziemny (CNG)
gaz świetlny
gaz rafineryjny
gaz płynny (LPG)






związki nasycone
węglowodory nasycone
metan
etan
alkany
szereg homologiczny
3
Metan i etan
1
4
Właściwości
i zastosowanie
1
 układa wzór sumaryczny alkanu o podanej
liczbie atomów węgla
 zapisuje wzory strukturalne i
półstrukturalne alkanów
 wyjaśnia, na czym polega izomeria
łańcuchowa i podaje przykłady izomerów
 przedstawia budowę cząsteczek związków
chemicznych za pomocą modeli czaszowych i
pręcikowo-kulkowych
 podaje miejsca występowania metanu
 opisuje właściwości fizyczne i chemiczne
(reakcje spalania) metanu i etanu
 definiuje pojęcie spalania
 wyjaśnia, jaka jest różnica między spalaniem
całkowitym a niecałkowitym
 zapisuje równania reakcji spalania
całkowitego i niecałkowitego metanu oraz
etanu
 planuje doświadczenie umożliwiające
zbadanie rodzajów produktów spalania
metanu
 wymienia zastosowania metanu i etanu
 wyjaśnia pojęcia: gaz błotny, mieszanina
wybuchowa, czad
 wyjaśnia zależność między długością
łańcucha węglowego a stanem skupienia,
 izomeria łańcuchowa
 izomer
 model pręcikowo--kulkowy cząsteczki





spalanie całkowite
spalanie niecałkowite
gaz błotny
mieszanina wybuchowa
czad
 benzyna
 kraking
3
alkanów



5,6
Szeregi
homologiczne
alkenów i
alkinów
2









7 ,8
Eten i etyn
2



lotnością i palnością alkanów
zapisuje równania reakcji spalania
całkowitego i niecałkowitego alkanów
określa właściwości i zastosowania
produktów destylacji ropy naftowej
projektuje i opisuje doświadczenie badające
właściwości benzyny
podaje przykłady zastosowań alkanów
wyjaśnia pojęcie kraking
wyjaśnia pojęcie katalizator
definiuje pojęcie węglowodory nienasycone
wyjaśnia budowę cząsteczek alkenów oraz
alkinów i na tej podstawie klasyfikuje je jako
węglowodory nienasycone
tworzy szeregi homologiczne alkenów i
alkinów
podaje wzory ogólne szeregów
homologicznych alkenów i alkinów
podaje zasady tworzenia nazw alkenów i
alkinów na podstawie nazw alkanów
zapisuje wzory strukturalne i
półstrukturalne alkenów i alkinów
wyjaśnia pojęcie izomeria położeniowa
projektuje doświadczenia, w których wyniku
można otrzymać eten lub etyn
zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny
 katalizator








związki nienasycone
węglowodory nienasycone
alkeny
eten (etylen)
alkiny
etyn (acetylen)
wiązanie wielokrotne
izomeria położeniowa
 reakcja przyłączania (addycji)
 reakcja substytucji
 reakcja polimeryzacji










9
Właściwości
alkenów i
alkinów
1



oraz podaje nazwę zwyczajową węglika
wapnia
opisuje właściwości (spalanie, przyłączanie
bromu i wodoru) etenu i etynu
zapisuje równania reakcji spalania
całkowitego i niecałkowitego etenu i etynu
projektuje doświadczenie umożliwiające
odróżnienie węglowodorów nasyconych od
nienasyconych
zapisuje równania reakcji przyłączania
bromu, chlorowodoru i wodoru do etenu i
etynu
opisuje zastosowania etenu i etynu
wyjaśnia pojęcie reakcja substytucji
wyjaśnia, na czym polega reakcja
polimeryzacji
zapisuje równanie reakcji polimeryzacji
etenu
opisuje właściwości i zastosowania
polietylenu
definiuje pojęcia: polimer, monomer,
katalizator
wyjaśnia, na czym polega piroliza metanu
określa właściwości alkenów i alkinów
wyjaśnia, jaką rolę w przyrodzie odgrywają
węglowodory nienasycone






polimer
monomer
katalizator
polietylen
karbid (węglik wapnia)
piroliza metanu
5
10
Tworzywa
sztuczne
1
11
Podsumowanie
wiadomości
o węglowodorach
Sprawdzian
wiadomości z
działu Węgiel i
jego związki z
wodorem
1
12
 charakteryzuje tworzywa sztuczne
 wymienia rodzaje polimerów (naturalne,
sztuczne i syntetyczne)
 wyjaśnia pojęcia: tworzywa biodegradowalne,
wulkanizacja
 podaje właściwości i zastosowania
wybranych tworzyw sztucznych




tworzywa sztuczne
polimery naturalne, sztuczne i syntetyczne
tworzywa biodegradowalne
wulkanizacja
1
WĘGIEL I JEGO ZWIĄZKI Z WODOREM
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY
Ocena dopuszczająca
[1]
1
Uczeń:
• zna podział chemii na
organiczną i nieorganiczną
• określa, czym zajmuje się
chemia organiczna
Ocena dostateczna
[1 + 2]
2
Uczeń:
• wymienia właściwości
diamentu i grafitu
• potrafi wykryć obecność węgla
w związkach organicznych
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
3
Uczeń:
• podaje różnice w budowie
diamentu i grafitu
• potrafi wykryć obecność węgla
i wodoru w związkach
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
4
Uczeń:
• wie, jakie są konsekwencje
budowy wewnętrznej grafitu i
diamentu
• podaje informacje na temat
• wie, co to jest alotropia
• wymienia odmiany
alotropowe węgla
• wie, co to są węglowodory
• wie, co to jest metan
• podaje wzory sumaryczny i
strukturalny metanu
• wymienia właściwości metanu
• wie, na czym polega spalanie
całkowite i niecałkowite
• definiuje szereg homologiczny
• podaje skład gazu ziemnego
• wie, jakie są zastosowania gazu
ziemnego
• wyjaśnia, że z gazem ziemnym
należy obchodzić się ostrożnie,
bo z powietrzem tworzy
mieszaninę wybuchową
• podaje wzory sumaryczne i
strukturalne etenu i etynu
• wymienia najważniejsze
właściwości etenu i etynu
• podaje definicje polimeryzacji,
monomeru, polimeru
• podaje najważniejsze
zastosowanie etenu i etynu
• wymienia przykłady tworzyw
sztucznych i ich zastosowanie
• zna podział węglowodorów na
nasycone i nienasycone
• zapisuje wzory i nazwy
alkanów, alkenów, alkinów z
wykorzystaniem wzorów
ogólnych
• buduje model cząsteczki
metanu, etenu, etynu
• zapisuje i odczytuje równania
reakcji spalania metanu, etenu,
etynu
• podaje sposób otrzymywania
etenu i etynu
• porównuje budowę etenu i
etynu
• wyjaśnia, na czym polegają
reakcje przyłączania,
polimeryzacji
• wie, jak doświadczalnie
odróżnić węglowodory
nasycone od nienasyconych
• określa, od czego zależą
właściwości węglowodorów
• wykonuje proste obliczenia
dotyczące węglowodorów
organicznych
• wie, jak doświadczalnie
wykryć produkty spalania
węglowodorów
• zapisuje równania reakcji
spalania dowolnych
węglowodorów
• zapisuje równania reakcji
otrzymywania etenu i etynu
• odczytuje podane równania
reakcji
• zapisuje równania reakcji
etenu i etynu z bromem,
polimeryzacji etenu
• określa zależność między
liczbą atomów węgla w
cząsteczce a właściwościami
węglowodoru
• objaśnia, co jest przyczyną
większej aktywności
chemicznej węglowodorów
nienasyconych w porównaniu
z węglowodorami nasyconymi
• opisuje przeprowadzane
doświadczenia
• wyjaśnia, jakie substancje
mogą ulegać polimeryzacji
• określa zalety i wady tworzyw
sztucznych
• wykonuje obliczenia
fulerenów
• dokonuje analizy właściwości
węglowodorów
• wyjaśnia wpływ wiązania
wielokrotnego w cząsteczce
węglowodoru na jego reaktywność
• zapisuje równania reakcji
przyłączania, np. bromowodoru,
wodoru, chloru, do wiązania
podwójnego
• określa produkty polimeryzacji
etynu
• potrafi wykonywać doświadczenia
• stosuje swoją wiedzę w złożonych
zadaniach
7
• zalicza alkany do
węglowodorów nasyconych, a
alkeny i alkiny do
nienasyconych
• określa zachowanie wody
bromowej (lub rozcieńczonego
roztworu manganianu(VII)
potasu) wobec węglowodoru
nasyconego i wobec
nienasyconego
• zapisuje wzory ogólne
alkanów, alkenów, alkinów
• przyporządkowuje dany
węglowodór do
odpowiedniego szeregu
homologicznego
• wie, co to jest wzór
sumaryczny, strukturalny,
półstrukturalny
• podaje wzory i nazwy
węglowodorów do pięciu
atomów węgla w cząsteczce
• wyjaśnia, dlaczego w pracy
z węglowodorami należy
zachować ostrożność
dotyczące węglowodorów
POCHODNE WĘGLOWODORÓW
13
Szereg
homologiczny
alkoholi
1
14
Metanol i etanol
1
 opisuje budowę cząsteczki alkoholu
 wskazuje grupę funkcyjną alkoholi i podaje
jej nazwę
 wyjaśnia, co to znaczy, że alkohole są
pochodnymi węglowodorów
 tworzy nazwy prostych alkoholi
 zapisuje wzory sumaryczne i strukturalne
prostych alkoholi
 tworzy szereg homologiczny alkoholi na
podstawie szeregu homologicznego alkanów
 zapisuje wzór ogólny szeregu
homologicznego alkoholi
 wyjaśnia pojęcie tiol
 opisuje właściwości i zastosowania metanolu
oraz etanolu
 zapisuje równania reakcji spalania metanolu
i etanolu
 wyjaśnia pojęcia formalina, spirytus drzewny
 projektuje doświadczenie umożliwiające
zbadanie właściwości etanolu
 bada właściwości etanolu
 opisuje negatywne skutki działania etanolu
na organizm ludzki
 wyjaśnia pojęcia: fermentacja alkoholowa,
enzym, kontrakcja
 definiuje pojęcie fermentacja mlekowa







alkohole (alkanole)
grupa funkcyjna
grupa hydroksylowa
alkil
metanol (alkohol metylowy)
etanol (alkohol etylowy)
tiole (merkaptany)








formalina
spirytus drzewny
fermentacja alkoholowa
enzym (biokatalizator)
fermentacja mlekowa
kontrakcja
spirytus
alkoholizm
9
15
Glicerol jako
przykład
alkoholu
polihydroksylow
ego
1
16
Właściwości
alkoholi
1
17
Szereg
homologiczny
kwasów
karboksylowych
1
 określa wpływ etanolu na białko
 projektuje doświadczenie, w którego wyniku
można wykryć obecność etanolu w
roztworze
 wyjaśnia różnicę w budowie alkoholi
monohydroksylowych i polihydroksylowych
 zapisuje wzory sumaryczny i strukturalny
glicerolu
 wyjaśnia znaczenie nazwy systematycznej
glicerolu (propanotriol)
 projektuje doświadczenie umożliwiające
zbadanie właściwości glicerolu
 zapisuje równania reakcji spalania glicerolu
 bada i opisuje właściwości glicerolu
 wymienia zastosowania glicerolu
 zapisuje wzór sumaryczny i strukturalny
etanodiolu
 wyjaśnia pojęcie nitrogliceryna
 wyjaśnia zależność między długością
łańcucha węglowego a stanem skupienia i
reaktywnością chemiczną alkoholi
 zapisuje równania reakcji spalania alkoholi
 podaje przykłady kwasów organicznych
występujących w przyrodzie i wymienia ich
zastosowania
 opisuje budowę kwasów karboksylowych





alkohole monohydroksylowe
alkohole polihydroksylowe
glicerol (gliceryna, propanotriol)
etanodiol
nitrogliceryna
 kwasy organiczne
 kwasy karboksylowe
 grupa karboksylowa
18,19 Kwas metanowy
i kwas etanowy
jako przykłady
kwasów
karboksylowych
2
 wskazuje grupę funkcyjną kwasów
karboksylowych i podaje jej nazwę
 wyjaśnia, co to znaczy, że kwasy
karboksylowe są pochodnymi
węglowodorów
 tworzy szereg homologiczny kwasów
karboksylowych na podstawie szeregu
homologicznego alkanów
 zapisuje wzór ogólny szeregu
homologicznego kwasów karboksylowych
 tworzy nazwy prostych kwasów
karboksylowych i zapisuje ich wzory
sumaryczne oraz strukturalne
 podaje nazwy zwyczajowe i systematyczne
kwasów karboksylowych
 wyjaśnia pojęcie kwasy dikarboksylowe i
podaje przykłady takich kwasów
 bada i opisuje właściwości oraz zastosowania
kwasów: metanowego (mrówkowego) i
etanowego (octowego)
 wyjaśnia pojęcia: dysocjacja jonowa kwasów,
reakcja zobojętniania
 projektuje doświadczenie umożliwiające
zbadanie właściwości kwasu etanowego
(reakcja spalania, reakcja dysocjacji
elektrolitycznej, reakcje z: zasadami,
 kwas metanowy (mrówkowy)
 kwas etanowy (octowy)
 kwas dikarboksylowy




dysocjacja jonowa kwasów
reakcja zobojętniania
fermentacja octowa
sól kwasu karboksylowego
11

20
Wyższe kwasy
karboksylowe
1








metalami i tlenkami metali)
zapisuje równania reakcji spalania, dysocjacji
jonowej (elektrolitycznej), reakcji z:
zasadami, metalami i tlenkami metali
kwasów metanowego i etanowego
(octowego)
wyjaśnia pojęcie fermentacja octowa
wyjaśnia budowę cząsteczek wyższych
kwasów karboksylowych
podaje nazwy wyższych kwasów
karboksylowych nasyconych (palmitynowy,
stearynowy) i nienasyconych (oleinowy)
zapisuje wzory sumaryczne i półstrukturalne
kwasów palmitynowego, stearynowego
i oleinowego
opisuje właściwości długołańcuchowych
kwasów karboksylowych
projektuje doświadczenie umożliwiające
zbadanie właściwości wyższych kwasów
karboksylowych (właściwości fizyczne,
spalanie, reakcja z zasadą sodową)
zapisuje równania reakcji spalania wyższych
kwasów karboksylowych oraz równania
reakcji z zasadą sodową
projektuje doświadczenie umożliwiające
odróżnienie kwasu oleinowego od








wyższe kwasy karboksylowe
kwasy tłuszczowe
kwas palmitynowy
kwas stearynowy
kwas oleinowy
stearyna
mydło
stearynian sodu

22
Właściwości
kwasów
karboksylowych
1



23
Estry
1








palmitynowego lub stearynowego
wymienia zastosowania wyższych kwasów
karboksylowych
wyjaśnia zależność między długością
łańcucha węglowego a stanem skupienia i
reaktywnością chemiczną kwasów
karboksylowych
wymienia podobieństwa i różnice w budowie
oraz właściwościach niższych i wyższych
kwasów karboksylowych
wyjaśnia pojęcia hydroksykwasy, kwas
askorbowy (askorbinowy)
wyjaśnia, na czym polega reakcja estryfikacji
zapisuje ogólne równanie reakcji estryfikacji
zapisuje równania reakcji prostych kwasów
karboksylowych z alkoholami
monohydroksylowymi
wskazuje grupę funkcyjną we wzorze estru i
podaje jej nazwę
zapisuje wzór ogólny estrów
tworzy nazwy estrów pochodzących od
podanych nazw kwasów i alkoholi
projektuje doświadczenie umożliwiające
otrzymanie estru o podanej nazwie
opisuje właściwości estrów w aspekcie ich
zastosowań
 hydroksykwasy
 kwas askorbowy (askorbinowy)





estry
reakcja estryfikacji
grupa estrowa
hydroliza
hydroliza estrów
13
24.
Aminy i
pochodne
węglowodorów
zawierające azot
1
 wymienia miejsca występowania estrów w
przyrodzie
 wyjaśnia, na czym polega hydroliza estrów
 zapisuje równania reakcji hydrolizy estrów
 opisuje budowę amin na przykładzie
metyloaminy
 wskazuje grupę funkcyjną amin i podaje jej
nazwę
 wyjaśnia, co to znaczy, że aminy są
pochodnymi węglowodorów
 opisuje właściwości fizyczne i chemiczne
amin na przykładzie metyloaminy
 wyjaśnia pojęcia: amina pierwszorzędowa,
amina drugorzędowa i amina trzeciorzędowa
 określa zastosowania amin
 opisuje budowę aminokwasów na
przykładzie glicyny
 wskazuje grupy funkcyjne aminokwasów i
podaje ich nazwy
 wyjaśnia mechanizm powstawania wiązania
peptydowego
 opisuje właściwości fizyczne i chemiczne
aminokwasów na przykładzie glicyny
 wyjaśnia pojęcia: peptydy, wiązanie
peptydowe, białka
 wyjaśnia pojęcie aminokwasy białkowe













aminy
grupa aminowa
metyloamina
zasady organiczne
amina pierwszorzędowa
amina drugorzędowa
amina trzeciorzędowa
aminokwasy
glicyna
peptydy
wiązanie peptydowe
białka
aminokwasy białkowe
25
26
Podsumowanie
wiadomości
o pochodnych
węglowodorów
Sprawdzian
wiadomości z
działu Pochodne
węglowodorów
1
1
POCHODNE WĘGLOWODORÓW
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY
Ocena dopuszczająca
[1]
1
Uczeń:
• podaje, że alkohole i kwasy
karboksylowe, estry, aminy,
aminokwasy są pochodnymi
węglowodorów
• określa budowę pochodnych
węglowodorów (grupa
węglowodorowa + grupa
funkcyjna)
• wymienia pierwiastki
wchodzące w skład pochodnych
węglowodorów
• zalicza daną substancję
organiczną do odpowiedniej
Ocena dostateczna
[1 + 2]
2
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
3
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
4
Uczeń:
Uczeń:
Uczeń:
• zna omawiane grupy funkcyjne • uzasadnia odczyn roztworu
• proponuje doświadczenie do
• zapisuje wzory i wymienia
alkoholu
podanego tematu
nazwy alkoholi
• zna nazwę systematyczną
• formułuje wnioski z
• wie, że alkohole i kwasy tworzą glicerolu
doświadczeń
szeregi homologiczne
• zapisuje równania reakcji
• umie przeprowadzać
• podaje odczyn roztworu
spalania alkoholi
doświadczenia
alkoholu
• wyjaśnia, dlaczego wyższe
• zapisuje wzory dowolnych
• zapisuje równania reakcji
kwasy karboksylowe nazywamy alkoholi i kwasów
spalania całkowitego metanolu,
tłuszczowymi
• wyjaśnia mechanizm mycia i
etanolu
• porównuje właściwości
prania
• zapisuje wzór glicerolu
kwasów organicznych i
• określa dokładnie warunki
(gliceryny)
nieorganicznych
przebiegu reakcji, np. w reakcji
• omawia zastosowanie alkoholi • porównuje właściwości
polimeryzacji
15
grupy związków chemicznych
• wie, co to jest grupa funkcyjna
• zaznacza i nazywa grupy
funkcyjne w alkoholach,
kwasach karboksylowych,
estrach, aminach, aminokwasach
• zapisuje wzory ogólne alkoholi,
kwasów karboksylowych,
estrów
• zapisuje wzory czterech
pierwszych alkoholi
monohydroksylowych, kwasów
karboksylowych i podaje ich
nazwy
• zaznacza we wzorze kwasu
karboksylowego resztę kwasową
• określa, co to są nazwy
zwyczajowe i systematyczne
• wymienia reguły tworzenia
nazw systematycznych
związków organicznych
• podaje nazwy zwyczajowe
omawianych kwasów
karboksylowych
• wymienia najważniejsze
właściwości metanolu, etanolu,
kwasów mrówkowego i
octowego
• podaje podstawowe
zastosowanie etanolu i kwasu
• zapisuje wzory i wymienia
nazwy systematyczne
podstawowych kwasów
karboksylowych
• podaje właściwości kwasów
mrówkowego i octowego
• wie, jak dysocjują kwasy
karboksylowe
• zapisuje równania reakcji
kwasów karboksylowych z
metalami, tlenkami metali,
wodorotlenkami metali w
postaci cząsteczkowej, jonowej
oraz skróconej jonowej
• nazywa sole pochodzące od
kwasów mrówkowego i
octowego
• zna wzory sumaryczne kwasów
stearynowego i oleinowego
• wie, jak doświadczalnie
udowodnić, że dany kwas
karboksylowy jest kwasem
nienasyconym
• określa, co obserwujemy,
używając mydła w twardej
wodzie
• podaje przykłady estrów
• określa sposób otrzymywania,
np. octanu etylu
• wymienia właściwości octanu
kwasów karboksylowych
• podaje metodę otrzymywania
kwasu octowego
• wyjaśnia proces fermentacji
octowej
• zapisuje równanie reakcji
spalania kwasu octowego
• nazywa sole kwasów
organicznych
• wie, gdzie w cząsteczce kwasu
oleinowego jest umiejscowione
wiązanie podwójne
• wyjaśnia, na czym polega
utwardzanie tłuszczu ciekłego
• wie, co to jest twarda woda
• zapisuje równania reakcji
zachodzących w twardej wodzie
po dodaniu mydła sodowego
• zapisuje równania reakcji
otrzymywania estrów
• umie pisać wzory i nazywać
estry
• układa równania reakcji
hydrolizy estru o znanej nazwie
lub wzorze
• zapisuje wzory poznanej
aminy, aminokwasu
• opisuje przeprowadzone
doświadczenia
• przewiduje produkty reakcji
• identyfikuje poznane substancje
• omawia różnicę między reakcją
estryfikacji a zobojętniania
• zapisuje równania reakcji w
postaci cząsteczkowej, jonowej
oraz skróconej jonowej
• analizuje konsekwencje
istnienia dwóch grup
funkcyjnych w cząsteczce
aminokwasu
• zapisuje równanie reakcji
tworzenia dipeptydu
• umie wykorzystać swoją
wiedzę do rozwiązywania
złożonych zadań
octowego
• zna podział alkoholi
(monohydroksylowe,
polihydroksylowe) i kwasów
karboksylowych (nasycone,
nienasycone)
• wie, co to są alkohole
polihydroksylowe
• wymienia właściwości
glicerolu
• wymienia dwa najważniejsze
kwasy tłuszczowe
• podaje właściwości kwasów
tłuszczowych: stearynowego
i oleinowego
• definiuje mydła
• podaje sposób otrzymywania
mydła i podział mydeł
• wymienia związki, między
którymi zachodzi reakcja
estryfikacji
• definiuje estry
• określa miejsca występowania
estrów w przyrodzie i ich
niektóre zastosowania
• opisuje zagrożenia dotyczące
alkoholi (metanol, etanol)
• zna toksyczne właściwości
poznanych substancji
• wie, co to są aminy i
etylu
• omawia reakcję hydrolizy
• wymienia właściwości amin
i aminokwasów
• zapisuje wzór najprostszej
aminy
• zapisuje obserwacje do
wykonywanych doświadczeń
17
aminokwasy
• podaje miejsca występowania
amin i aminokwasów
ZWIĄZKI CHEMICZNE W ŻYCIU CODZIENNYM
27,28 Poznajemy
składniki
żywności
29,30 Tłuszcze
– otrzymywanie,
właściwości
i rodzaje
2
2
 wymienia składniki chemiczne żywności
oraz przykłady ich występowania
 wyjaśnia rolę składników żywności
w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu
 definiuje pojęcia: makroelementy,
mikroelementy, sole mineralne, witaminy
 wyjaśnia charakter chemiczny tłuszczów
 klasyfikuje tłuszcze ze względu na
pochodzenie, stan skupienia i charakter
chemiczny
 opisuje właściwości fizyczne tłuszczów
 projektuje doświadczenie umożliwiające
odróżnienie tłuszczu nienasyconego od
nasyconego
 wyjaśnia, na czym polega utwardzanie
tłuszczów
 opisuje, na czym polega próba akroleinowa
 zapisuje równanie reakcji otrzymywania
tłuszczu w wyniku estryfikacji glicerolu z
wyższym kwasem tłuszczowym





składniki żywności
makroelementy
mikroelementy
sole mineralne
witaminy













tłuszcze
cząsteczka tłuszczu
tłuszcze zwierzęce
tłuszcze roślinne
tłuszcze nasycone
tłuszcze nienasycone
emulgator
utwardzanie tłuszczów
akroleina
próba akroleinowa
zmydlanie tłuszczów
hydroliza tłuszczów
lipazy
31,32 Białka
– występowanie,
budowa
i właściwości
2
 zapisuje równanie reakcji zmydlania
tłuszczów
 opisuje, na czym polega metaboliczna
przemiana tłuszczów
 wyjaśnia pojęcie lipazy
 definiuje białka jako związki chemiczne
powstające z aminokwasów
 wyjaśnia pojęcia białka proste, białka złożone
 planuje doświadczenie umożliwiające
zbadanie składu pierwiastkowego białek
 wymienia pierwiastki chemiczne, których
atomy wchodzą w skład cząsteczek białek
 bada zachowanie się białka pod wpływem
ogrzewania, stężonego roztworu etanolu,
kwasów i zasad, soli metali ciężkich
(np. CuSO4) oraz soli kuchennej
 wyjaśnia, na czym polega reakcja
ksantoproteinowa
 definiuje pojęcie reakcja biuretowa
 opisuje właściwości białek
 planuje doświadczenie umożliwiające
zbadanie właściwości białek
 opisuje różnice w przebiegu denaturacji i
koagulacji białek
 wylicza czynniki, które wywołują procesy
denaturacji i koagulacji białek













białka (proteiny)
białka proste
białka złożone
reakcja ksantoproteinowa
insulina
reakcja biuretowa
koagulacja
denaturacja
wysalanie białka
zol
żel
peptyzacja
efekt Tyndalla
19
33
Skład
pierwiastkowy i
rodzaje
sacharydów.
Monosacharydy
1
 wykrywa obecność białka w różnych
produktach spożywczych
 opisuje, na czym polega efekt Tyndalla
 wymienia pierwiastki chemiczne, których
atomy wchodzą w skład cząsteczek
sacharydów (cukrów)
 dokonuje podziału sacharydów na:
monosacharydy, oligosacharydy i
polisacharydy (cukry proste i złożone)
 zapisuje wzory ogólne cukrów prostych i
złożonych
 podaje wzór sumaryczny monosacharydów:
glukozy i fruktozy
 definiuje pojęcie izomer
 wyjaśnia, na czym polega proces fotosyntezy
 planuje doświadczalne badanie właściwości
fizycznych glukozy
 bada i opisuje właściwości fizyczne,
występowanie oraz zastosowania glukozy
 planuje doświadczenie umożliwiające
zbadanie składu pierwiastkowego
sacharydów
 przeprowadza reakcje charakterystyczne
glukozy: próbę Trommera i próbę Tollensa
 wyjaśnia pojęcia hipoglikemiaW,
hiperglikemiaW
 cukry (sacharydy, węglowodany)
 cukry proste (monosacharydy)
 cukry złożone (oligosacharydy,
polisacharydy)
 glukoza
 fruktoza
 izomery
 fotosynteza
 galaktoza
 biozy
 triozy
 tetrozy
 pentozy
 heksozy
 próba Trommera
 próba Tollensa
 hipoglikemia
 hiperglikemia
34
Disacharydy
35,36 Polisacharydy
37
Substancje silnie
działające
na organizm
człowieka
1
2
1
 podaje wzór sumaryczny sacharozy
 bada i opisuje właściwości fizyczne,
występowanie i zastosowania sacharozy
 wyjaśnia, na czym polega reakcja hydrolizy
sacharozy i jakie jest jej znaczenie w
organizmie podczas trawienia
 zapisuje równanie reakcji sacharozy z wodą
za pomocą wzorów sumarycznych
 wyjaśnia pojęcia: maltoza, laktoza
 opisuje miejsca występowania skrobi i
celulozy w przyrodzie
 podaje wzory sumaryczne skrobi i celulozy
 opisuje właściwości fizyczne skrobi i celulozy
oraz wymienia różnice w tych
właściwościach
 wykrywa obecność skrobi w różnych
produktach spożywczych
 bada doświadczalnie właściwości skrobi
 opisuje znaczenie oraz zastosowania skrobi i
celulozy
 zapisuje schemat reakcji hydrolizy skrobi
 wyjaśnia pojęcie glikogen
 wymienia rodzaje uzależnień
 opisuje substancje powodujące uzależnienia
 wyjaśnia, jakie są skutki uzależnień
 dwucukry (disacharydy)
 sacharoza (cukier trzcinowy, cukier
buraczany)
 maltoza
 laktoza







cukry złożone (polisacharydy)
skrobia
glikogen
kleik skrobiowy
reakcja charakterystyczna skrobi
celuloza (błonnik)
dekstryny
 farmakologia
 uzależnienie
 lekozależność
21
 nikotynizm, nikotyna, bierni palacze
 narkomania, narkotyki (kokaina, morfina,
heroina, amfetamina)
 placebo
 kofeina
38
39
Podsumowanie
wiadomości
o substancjach i
ich znaczeniu
biologicznym
Sprawdzian
wiadomości z
działu Substancje
o znaczeniu
biologicznym
Ocena dopuszczająca
[1]
1
Uczeń:
• wie, jakie główne pierwiastki
chemiczne wchodzą w skład
organizmu człowieka
• wymienia podstawowe
składniki pożywienia
1
1
ZWIĄZKI CHEMICZNE W ŻYCIU CODZIENNYM
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY
Ocena dostateczna
Ocena dobra
[1 + 2]
[1 + 2 + 3]
2
3
Uczeń:
• określa, czym są tłuszcze
• zapisuje słownie przebieg
reakcji hydrolizy tłuszczów,
zmydlania tłuszczów
• określa zachowanie oleju
Uczeń:
• podaje wzór ogólny tłuszczów
• zna wzór tristearynianu
glicerolu
• potrafi przeprowadzić reakcję
zmydlania tłuszczu
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
4
Uczeń:
• planuje doświadczenie na
badanie składu pierwiastkowego
omawianych związków
chemicznych
• odróżnia doświadczalnie
• wie, co to są makro- i
mikroelementy
• zna skład pierwiastkowy
tłuszczów, sacharydów, białek
• dokonuje podziału tłuszczów,
sacharydów, białek
• podaje przykłady tłuszczów,
sacharydów, białek
• wie, co to są węglowodany
• zapisuje wzory sumaryczne:
glukozy, sacharozy, skrobi,
celulozy
• wymienia występowanie
tłuszczów i białek
• wie, na czym polega reakcja
hydrolizy
• definiuje pojęcia denaturacji,
koagulacji
• wymienia czynniki
powodujące denaturację białka
• podaje reakcję
charakterystyczną dla białek,
skrobi
• rozumie znaczenie wody,
tłuszczów, białek, sacharydów,
witamin, mikroelementów dla
organizmu człowieka
• wie, co to są związki
wielkocząsteczkowe i podaje ich
przykłady
roślinnego wobec wody
bromowej
• omawia budowę glukozy
• wie, że glukoza ma właściwości
redukujące
• zapisuje równanie reakcji
sacharozy z wodą
• zna przebieg reakcji hydrolizy
skrobi i celulozy
• potrafi wykryć skrobię, białko
• podaje produkty hydrolizy
białek
• zna właściwości tłuszczów,
glukozy, sacharozy, skrobi
• wymienia właściwości
niektórych włókien
• umie odróżnić włókna
wełniane od bawełnianych
• wyjaśnia, jaka jest różnica w
budowie tłuszczów stałych i
ciekłych
• wie, dlaczego olej roślinny
odbarwia wodę bromową
• potrafi zbadać skład
pierwiastkowy tłuszczu, cukru
• wyjaśnia sposób wykrywania
glukozy
• zna wzór fruktozy
• wyjaśnia, co to znaczy, że
sacharoza jest disacharydem
• porównuje budowę cząsteczek
skrobi i celulozy
• zapisuje poznane równania
reakcji hydrolizy sacharydów
• wie, co to jest wiązanie
peptydowe
• zna właściwości i zastosowanie
różnych włókien
• opisuje przeprowadzane
doświadczenia
• zna zastosowania poznanych
związków chemicznych
tłuszcze nasycone od
nienasyconych
• zapisuje równania reakcji
otrzymywania i zmydlania
tristearynianu glicerolu
• wyjaśnia, na czym polega
denaturacja białka
• udowadnia, że glukoza ma
właściwości redukujące
• udowadnia, że sacharoza,
skrobia, celuloza są
polisacharydami
• omawia hydrolizę skrobi,
białek
• umie zaplanować i
przeprowadzić reakcje
weryfikujące przewidywania
• identyfikuje poznane substancje
• umie wiązać teorię z praktyką
23
• wymienia podstawowe zasady
zdrowego żywienia
• podaje podział włókien i ich
przykłady
Zagadnienia do uzupełnienia i powtórki
ZWIĄZKI NIEORGANICZNE
KWASY I WODOROTLENKI
40.
Elektrolity i
nieelektrolity
41, 42 Kwas
chlorowodorowy
i kwas
siarkowodorowy
– przykłady kwasów
beztlenowych
1  definiuje pojęcia elektrolity, nieelektrolity,
wskaźniki
 wymienia wskaźniki: fenoloftaleina, oranż
metylowy, wskaźnik uniwersalny (uniwersalny
papierek wskaźnikowy)
 bada wpływ różnych substancji na zmianę barwy
wskaźników
 opisuje zastosowanie wskaźników
 rozróżnia doświadczalnie kwasy i zasady za
pomocą wskaźników
2  definiuje pojęcie kwasy
 zapisuje wzory sumaryczne kwasów
chlorowodorowego i siarkowodorowego
 opisuje budowę kwasów beztlenowych na
przykładzie kwasów chlorowodorowego i
siarkowodorowego






wskaźniki
oranż metylowy
uniwersalny papierek wskaźnikowy
fenoloftaleina
elektrolity
nieelektrolity





kwasy
kwas chlorowodorowy
kwas siarkowodorowy
kwas beztlenowy
reszta kwasowa
43.
Kwas siarkowy(VI)
44,45 Kwas siarkowy(IV),
kwas azotowy(V),
kwas węglowy, kwas
fosforowy(V)
– przykłady innych
 wskazuje podobieństwa w budowie cząsteczek
tych kwasów
 projektuje i/lub wykonuje doświadczenie, w
którego wyniku można otrzymać kwasy
chlorowodorowy i siarkowodorowy
 zapisuje równania reakcji otrzymywania kwasów
chlorowodorowego i siarkowodorowego
 opisuje właściwości i zastosowania kwasów
chlorowodorowego i siarkowodorowego
1  zapisuje wzór sumaryczny kwasu siarkowego(VI)
 opisuje budowę kwasu siarkowego(VI)
 wyjaśnia, dlaczego kwas siarkowy(VI) zalicza się
do kwasów tlenowych
 planuje doświadczenie, w którego wyniku można
otrzymać kwas siarkowy(VI)
 zapisuje równanie reakcji otrzymywania kwasu
siarkowego(VI)
 podaje zasadę bezpiecznego rozcieńczania
stężonego roztworu kwasu siarkowego(VI)
 opisuje właściwości i zastosowania stężonego
roztworu kwasu siarkowego(VI)
2  zapisuje wzory sumaryczne kwasów:
siarkowego(IV), azotowego(V), węglowego,
fosforowego(V)
 opisuje budowę kwasów: siarkowego(IV),
azotowego(V), węglowego, fosforowego(V)




kwas siarkowy(VI)
kwasy tlenowe
tlenek kwasowy
oleum





kwas siarkowy(IV)
kwas azotowy(V)
reakcja ksantoproteinowa
woda królewska
białka
25
kwasów tlenowych
46.
Dysocjacja jonowa
kwasów
 opisuje budowę kwasów tlenowych i wyjaśnia,
dlaczego kwasy: siarkowy(IV), azotowy(V),
węglowy i fosforowy(V) zalicza się do kwasów
tlenowych
 planuje i/lub wykonuje doświadczenia, w
których wyniku można otrzymać kwasy:
siarkowy(IV), azotowy(V), węglowy
i fosforowy(V)
 zapisuje równania reakcji otrzymywania
kwasów: siarkowego(IV), azotowego(V),
węglowego i fosforowego(V)
 opisuje właściwości i zastosowania kwasów:
siarkowego(IV), węglowego, azotowego(V) i
fosforowego(V)
1  wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa
(elektrolityczna) kwasów
 zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej
kwasów
 definiuje kwasy i zasady (zgodnie z teorią
Arrheniusa)
 wyjaśnia, dlaczego wszystkie kwasy barwią dany
wskaźnik na taki sam kolor
 rozróżnia kwasy za pomocą wskaźników
 wyjaśnia, dlaczego roztwory wodne kwasów
przewodzą prąd elektryczny
 dzieli elektrolity ze względu na stopień dysocjacji
 kwas azotowy(III)
 kwas węglowy
 kwas fosforowy(V)










dysocjacja jonowa
równanie reakcji dysocjacji jonowej kwasów
reakcja odwracalna
reakcja nieodwracalna
stopniowa dysocjacja
kwasy (definicja uwzględniająca termin
dysocjacji)
stopień dysocjacji
moc elektrolitu
elektrolity mocne
elektrolity słabe
47.
Podsumowanie
wiadomości
o kwasach
48.
Sprawdzian
1
wiadomości z działu
Kwasy
Wodorotlenek sodu i 1  definiuje pojęcie wodorotlenki
wodorotlenek potasu
 zapisuje wzory sumaryczne wodorotlenków sodu
i potasu
 opisuje budowę wodorotlenków
 planuje doświadczenia, w których wyniku można
otrzymać wodorotlenek sodu i wodorotlenek
potasu
 zapisuje równania reakcji otrzymywania
wodorotlenków sodu i potasu
 opisuje właściwości i zastosowania
wodorotlenków sodu i potasu
Wodorotlenek
1  zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku wapnia
wapnia
 opisuje budowę wodorotlenku wapnia
 planuje i wykonuje doświadczenia, w których
wyniku można otrzymać wodorotlenek wapnia
 zapisuje równania reakcji otrzymywania
wodorotlenku wapnia
 opisuje właściwości wodorotlenku wapnia i jego
zastosowania (ze szczególnym uwzględnieniem
49.
50.
1





wodorotlenki
grupa wodorotlenowa
wodorotlenek sodu
wodorotlenek potasu
tlenki zasadowe





woda wapienna
wapno palone
gaszenie wapna
wapno gaszone
mleko wapienne
27
51.
Wodorotlenek glinu i
przykłady innych
wodorotlenków
1 




52.
Zasady
a wodorotlenki.
Dysocjacja jonowa
zasad
1 






53.
pH roztworów
1 


zastosowania w budownictwie)
opisuje budowę wodorotlenków
zapisuje wzór sumaryczny wodorotlenku glinu
planuje i wykonuje doświadczenia otrzymywania
wodorotlenków trudno rozpuszczalnych w
wodzie
zapisuje równania reakcji otrzymywania
wodorotlenków
opisuje i bada właściwości amfoteryczne
wodorotlenku glinu i jego zastosowania
rozróżnia pojęcia wodorotlenek i zasada
podaje przykłady zasad i wodorotlenków na
podstawie analizy tabeli rozpuszczalności
wodorotlenków
wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa
(elektrolityczna) zasad
zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej
zasad
wyjaśnia, dlaczego wszystkie zasady barwią dany
wskaźnik na taki sam kolor
rozróżnia zasady za pomocą wskaźników
wyjaśnia, dlaczego roztwory wodne zasad
przewodzą prąd elektryczny
rozróżnia kwasy i zasady za pomocą wskaźników
wymienia rodzaje odczynu roztworu
określa przyczynę wystąpienia odczynu
 wodorotlenek glinu
 wodorotlenek miedzi(II)
 wodorotlenek żelaza(III)







zasady
zasada potasowa
zasada wapniowa
zasada sodowa
dysocjacja jonowa zasad
zasada amonowa
amoniak
 odczyn roztworu
 odczyn kwasowy
 odczyn zasadowy




54.
55.
Podsumowanie
wiadomości
o wodorotlenkach
Sprawdzian
wiadomości z działu
Wodorotlenki
kwasowego, zasadowego i obojętnego w
roztworze
wyjaśnia pojęcie skala pH
interpretuje wartość pH w ujęciu jakościowym
(odczyn kwasowy, zasadowy, obojętny)
wykonuje doświadczenie, które umożliwi
zbadanie wartości pH produktów występujących
w życiu codziennym człowieka (żywność, środki
czystości)
opisuje zastosowania wskaźników
(fenoloftaleiny, wskaźnika uniwersalnego)




odczyn obojętny
skala pH
wskaźniki pH
pehametr
1
1
ZWIĄZKI NIEORGANICZNE KWASY I WODOROTLENKI
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY
Ocena dopuszczająca
[1]
1
Uczeń:
• zna zasady bhp dotyczące
obchodzenia się z kwasami i
zasadami
Ocena dostateczna
[1 + 2]
2
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
3
Uczeń:
Uczeń:
• wymienia wspólne właściwości • wyjaśnia, dlaczego przy pracy z
kwasów
zasadami i kwasami należy
• wymienia wspólne właściwości zachować szczególną ostrożność
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
4
Uczeń:
• zapisuje wzór strukturalny danego
kwasu nieorganicznego o podanym
wzorze sumarycznym
29
• definiuje elektrolit,
nieelektrolit
• wyjaśnia pojęcie wskaźnika
i wymienia trzy przykłady
wskaźników
• podaje, jak są zbudowane
kwasy, wodorotlenki
• wymienia kwasy
występujące w otoczeniu
• odróżnia kwasy tlenowe od
beztlenowych
• wskazuje wodór i resztę
kwasową we wzorze kwasu
• wyznacza wartościowość
reszty kwasowej
• podaje wzory sumaryczne i
nazwy poznanych kwasów i
wodorotlenków
• podaje właściwości
kwasów: chlorowodorowego,
azotowego(V),
siarkowego(VI)
• wymienia podstawowe
zastosowanie kwasów:
chlorowodorowego,
azotowego(V),
siarkowego(VI) i
wodorotlenków: sodu
i wapnia
• określa właściwości
zasad
• wyjaśnia, skąd wynikają
wspólne właściwości kwasów,
zasad
• zapisuje wzory strukturalne
poznanych kwasów i
wodorotlenków
• nazywa aniony reszt
kwasowych poznanych kwasów
• określa, co to jest tlenek
kwasowy, tlenek zasadowy
• wskazuje przykłady tlenków
kwasowych, zasadowych
• wymienia metody
otrzymywania kwasów
tlenowych, beztlenowych
• zna dwie główne metody
otrzymywania wodorotlenków
• zapisuje równania reakcji
otrzymywania poznanych
kwasów i wodorotlenków
• podaje właściwości poznanych
kwasów i wodorotlenków
• wymienia zastosowanie
poznanych kwasów i
wodorotlenków
• określa, co to jest wapno
palone, wapno gaszone, woda
wapienna
• wie, jak korzystać z tabeli
• odróżnia pojęcia wodorotlenku,
zasady
• wymienia poznane tlenki
kwasowe i zasadowe
• zapisuje równania reakcji
otrzymywania wskazanego
kwasu, wodorotlenku
• na podstawie doświadczenia
wykazuje żrące właściwości
kwasu siarkowego(VI)
• uzasadnia, jak rozcieńczać kwasy
• wyjaśnia, dlaczego kwas
siarkowy(VI), pozostawiony w
otwartym naczyniu, zwiększy
swą objętość
• wie, jak wykryć doświadczalnie
obecność białka w próbce
żywności (w serze, mleku, jajku)
• zapisuje i odczytuje równania
reakcji dysocjacji jonowej
kwasów i zasad
• umie powiązać odczyn roztworu
z obecnością odpowiednich
jonów i skalą pH
• potrafi otrzymać roztwór
obojętny w wyniku reakcji kwasu
z zasadą
• wie, co to jest zapis
cząsteczkowy i jonowy równania
reakcji chemicznej
• umie zapisać wzory sumaryczny
i strukturalny wodorotlenku
dowolnego metalu
• umie zaplanować i przeprowadzić
doświadczenia, w których wyniku
otrzymuje się kwasy i
wodorotlenki
• omawia przemysłową metodę
otrzymywania kwasu azotowego (V)
• zna metodę otrzymywania
wodorotlenków praktycznie
nierozpuszczalnych w wodzie, np.
wodorotlenku miedzi(II)
• identyfikuje kwasy, wodorotlenki
na podstawie podanych informacji
• proponuje sposób zmiany odczynu
roztworu
• odczytuje równania reakcji
• potrafi rozwiązywać trudniejsze
chemografy
wodorotlenków: sodu,
wapnia
• podaje wartościowość jonu
wodorotlenkowego OH–
• podaje definicję dysocjacji
jonowej (elektrolitycznej)
• wie, jak dysocjują kwasy,
zasady
• wie, co to jest jon, kation,
anion
• definiuje kwasy,
wodorotlenki, zasady
• umie napisać równanie
reakcji dysocjacji jonowej,
np. wodorotlenku sodu,
kwasu chlorowodorowego
• wymienia odczyny
roztworów
• zna zakres pH dla
poszczególnych odczynów
• określa barwę trzech
wskaźników w roztworach o
odczynach kwasowym,
obojętnym, zasadowym
rozpuszczalności (wodorotlenki) • rozwiązuje chemografy
• opisuje doświadczenia
• wyjaśnia pojęcia dysocjacji
jonowej, jonu, kationu, anionu
przeprowadzane na lekcjach
• zapisuje i odczytuje proste
(rysunek, obserwacje, wnioski)
równania reakcji dysocjacji
jonowej
• definiuje odczyn kwasowy,
zasadowy i obojętny roztworu
• zna skalę pH
• zapisuje obserwacje do
przeprowadzanych doświadczeń
ZWIĄZKI NIEORGANICZNE- SOLE
56,57. Wzory i nazwy
2
 zapisuje wzory sumaryczne soli: chlorków,
 sole
31
soli
58.
Dysocjacja
jonowa soli
59,60. Otrzymywanie
soli
w reakcjach
zobojętniania
61.
Otrzymywanie
soli
siarczków, siarczanów(VI), azotanów(V),
węglanów, fosforanów(V), siarczanów(IV)
 opisuje budowę soli
 tworzy nazwy soli na podstawie wzorów
sumarycznych i wzory sumaryczne soli na
podstawie ich nazw
1
2
1









sole kwasów tlenowych
sole kwasów beztlenowych
sole podwójne
sole potrójne
wodorosole
hydroksosole
hydraty
równanie reakcji dysocjacji soli
reakcja hydrolizy
 wyjaśnia, na czym polega dysocjacja jonowa
(elektrolityczna) soli
 zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej
(elektrolitycznej) wybranych soli
 wyjaśnia pojęcie hydroliza
 wyjaśnia, na czym polega reakcja zobojętniania
 reakcja zobojętniania
 planuje doświadczalne przeprowadzenie reakcji
zobojętniania
 wykonuje doświadczenie i wyjaśnia przebieg
reakcji zobojętniania (np. HCl + NaOH)
 zapisuje cząsteczkowo i jonowo równania reakcji
zobojętnienia
 podaje różnice między cząsteczkowym a
jonowym zapisem równania reakcji
zobojętniania
 tłumaczy rolę wskaźnika w reakcji zobojętniania
 wyjaśnia, na czym polega mechanizm reakcji
 szereg aktywności metali
metali z kwasami
 metale szlachetne
w reakcjach
metali
z kwasami
62.
Otrzymywanie
soli
w reakcjach
tlenków metali
z kwasami
1
63.
Otrzymywanie
soli
w reakcjach
wodorotlenkó
w metali z
tlenkami
niemetali
1
64,65. Reakcje
strąceniowe
2
 planuje doświadczalne przeprowadzenie reakcji  wzajemna aktywność metali
metalu z kwasem
 zapisuje cząsteczkowo równania reakcji metali z
kwasami
 wyjaśnia, na czym polega reakcja tlenków metali
z kwasami
 planuje doświadczalne przeprowadzenie reakcji
tlenku metalu z kwasem
 zapisuje cząsteczkowo równania reakcji tlenków
metali z kwasami
 wyjaśnia przebieg tej reakcji chemicznej
 wyjaśnia, na czym polega reakcja wodorotlenku
metalu z tlenkiem niemetalu
 planuje doświadczalne przeprowadzenie reakcji
wodorotlenku metalu z tlenkiem niemetalu i
wyjaśnia przebieg tej reakcji chemicznej
 zapisuje cząsteczkowo równania reakcji
wodorotlenku metalu z tlenkiem niemetalu
 wyjaśnia pojęcie reakcji strąceniowej
 reakcja strąceniowa
 projektuje i wykonuje doświadczenie
umożliwiające otrzymanie soli w reakcjach
strąceniowych
 zapisuje równania reakcji strąceniowych
cząsteczkowo i jonowo
 formułuje wniosek dotyczący wyniku reakcji
strąceniowej na podstawie analizy tabeli
33
66,67. Inne sposoby
otrzymy
wania
soli
2




68.
Zastosowania
soli
1
69.
Podsumowani
e wiadomości
o solach
Sprawdzian
wiadomości z
działu Sole
1
70.

rozpuszczalności soli i wodorotlenków
wie, na czym polega reakcja metali z niemetalami  skrócony zapis jonowy równania reakcji
chemicznej
zapisuje równania reakcji otrzymywania soli
kwasów beztlenowych w wyniku reakcji metali z
niemetalami
wie, na czym polega reakcja tlenków kwasowych
z tlenkami zasadowymi
zapisuje równania reakcji otrzymywania soli
kwasów tlenowych w wyniku reakcji tlenków
kwasowych z tlenkami zasadowymi
wymienia zastosowania najważniejszych soli:
węglanów, azotanów(V), siarczanów(VI),
fosforanów(V) i chlorków
1
ZWIĄZKI NIEORGANICZNE - SOLE
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY
Ocena dopuszczająca
[1]
1
Uczeń:
Ocena dostateczna
[1 + 2]
2
Uczeń:
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
3
Uczeń:
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
4
Uczeń:
• zna budowę soli
• wskazuje metal i resztę
kwasową we wzorze soli
• podaje nazwy soli, zapisuje
ich wzory sumaryczne, np.
wzory soli kwasów:
chlorowodorowego,
siarkowodorowego, i metali,
np. sodu, potasu i wapnia
• umie wśród zapisanych
związków chemicznych
wskazać sole
• wie, jak dysocjują sole
• zapisuje równanie reakcji
dysocjacji jonowej soli, np.
chlorku sodu, chlorku potasu
• zna podział soli ze względu
na ich rozpuszczalność w
wodzie
• wie, co to jest tabela
rozpuszczalności
wodorotlenków i soli
• potrafi korzystać z tabeli
rozpuszczalności
wodorotlenków i soli
• podaje sposób otrzymywania
soli trzema podstawowymi
metodami
• zapisuje najprostsze
równania reakcji
• wie, jakie jest wiązanie
między metalem a resztą
kwasową
• ustala nazwę soli na
podstawie wzoru
sumarycznego i zapisuje
wzór na podstawie nazwy
soli
• zapisuje wzory sumaryczne
soli
• zapisuje proste wzory
strukturalne
(przedstawienie budowy soli
za pomocą wzorów
strukturalnych jest
wyłącznie teoretyczne)
• zapisuje proste równania
reakcji dysocjacji jonowej
soli
• wymienia cztery
najważniejsze sposoby
otrzymywania soli
• zapisuje proste równania
reakcji otrzymywania soli w
postaci cząsteczkowej,
jonowej oraz skróconej
jonowej
• odczytuje równania
zapisanych reakcji
otrzymywania soli
• wie, na czym polega wiązanie
jonowe w solach
• zapisuje i odczytuje równania
reakcji dysocjacji jonowej soli
• przewiduje wynik reakcji
otrzymywania soli, korzystając z
tabeli rozpuszczalności
wodorotlenków i soli
• stosuje pięć metod
otrzymywania soli
• zapisuje przebieg reakcji
otrzymywania soli w postaci
cząsteczkowej, jonowej oraz
skróconej jonowej
• wie, na podstawie szeregu
aktywności metali, które metale
reagują z kwasami według
schematu:
metal + kwas  sól + wodór
• podaje przykłady soli
występujących w przyrodzie
• opisuje doświadczenia
przeprowadzane na lekcjach
(rysunek, obserwacje, wnioski)
• zapisuje równania reakcji
elektrodowych
• określa najważniejsze
zastosowania procesów
elektrodowych
• określa zastosowanie so
• wskazuje substancje, które mogą ze
sobą reagować, tworząc sól
• zna metody otrzymywania soli
• identyfikuje sole na podstawie
podanych informacji
• wyjaśnia zmiany odczynu
roztworów poddanych reakcji
zobojętniania
• przewiduje, czy zajdzie dana reakcja
• proponuje reakcję tworzenia trudno
rozpuszczalnej soli
• określa zastosowanie reakcji
strąceniowej
• zapisuje i odczytuje równania
reakcji chemicznych otrzymywania
soli
• planuje doświadczalny sposób
otrzymywania soli
• potrafi przeprowadzić
doświadczenia otrzymywania soli
• przewiduje efekty tych doświadczeń
• formułuje wnioski z doświadczeń
35
otrzymywania soli
• definiuje reakcje
zobojętniania, wytrącania
osadów
• zna zapis równania reakcji w
postaci cząsteczkowej,
jonowej i skróconej jonowej
• wie, że ładunek jonu
związany jest
z wartościowością metalu,
reszty kwasowej
• podaje definicje elektrolizy,
katody, anody
• wymienia zastosowanie
ważniejszych soli, np. chlorku
sodu
• wyjaśnia, na czym polegają
reakcje zobojętnienia,
wytrącania osadów
• korzysta z tabeli
rozpuszczalności
wodorotlenków i soli
• zna podział metali ze
względu na ich aktywność
(szereg aktywności metali)
• wie, że metale mogą różnie
się zachowywać w reakcji z
kwasami (np. miedź lub
magnez w reakcji z kwasem
chlorowodorowym)
• wyjaśnia proces elektrolizy
• wie, na czym polegają
reakcje elektrodowe
• określa produkty elektrolizy,
np. wodnego roztworu
chlorku miedzi(II)
• zapisuje obserwacje z
doświadczeń
• wymienia zastosowanie
niektórych soli
WODA I ROZTWORY WODNE
71
Woda –
właściwości i
rola w
przyrodzie.
1
 opisuje właściwości i znaczenie wody w
przyrodzie
 charakteryzuje rodzaje wód w przyrodzie
 proponuje sposoby racjonalnego
 woda destylowana
 źródła zanieczyszczeń wód
 metody oczyszczania wód
Zanieczyszcze
nia wód



72
Woda jako
rozpuszczalnik
1







73
Szybkość
rozpuszczania
się substancji
1




74.
Rozpuszczalno
ść substancji w
2

gospodarowania wodą
opisuje wpływ izotopów wodoru i tlenu na
właściwości wody
definiuje pojęcie woda destylowana
określa wpływ ciśnienia atmosferycznego na
wartość temperatury wrzenia wody
określa źródła zanieczyszczeń wód naturalnych
opisuje sposoby usuwania zanieczyszczeń z wód
bada zdolność do rozpuszczania się różnych
substancji w wodzie
tłumaczy, na czym polega rozpuszczanie
opisuje budowę cząsteczki wody
wyjaśnia, dlaczego woda dla niektórych
substancji jest rozpuszczalnikiem, a dla innych
nie
porównuje rozpuszczalność w wodzie związków
kowalencyjnych i jonowych
definiuje pojęcie asocjacja
wyjaśnia pojęcie roztwór
tłumaczy, na czym polega proces mieszania
substancji
planuje i wykonuje doświadczenia wykazujące
wpływ różnych czynników na szybkość
rozpuszczania substancji stałych w wodzie
wyjaśnia pojęcia rozpuszczalność substancji,
roztwór nasycony





rozpuszczanie
emulsja
dipol
budowa polarna cząsteczki
asocjacja
 roztwór
 substancja rozpuszczana
 rozpuszczalnik
 rozpuszczalność
37
wodzie
75.
Rodzaje
roztworów
1
78,77
Stężenie
procentowe
roztworu
2
 odczytuje rozpuszczalność substancji z wykresu
jej rozpuszczalności
 analizuje wykresy rozpuszczalności różnych
substancji
 oblicza ilość substancji, którą można rozpuścić w
określonej ilości wody w podanej temperaturze
 wyjaśnia pojęcie roztwór nienasycony
 podaje przykłady substancji, które rozpuszczają
się w wodzie, tworząc roztwory właściwe
 podaje przykłady substancji, które nie
rozpuszczają się w wodzie, tworząc koloidy i
zawiesiny
 opisuje różnice między roztworem
rozcieńczonym, stężonym, nasyconym i
nienasyconym
 definiuje pojęcie stężenie procentowe roztworu
 prowadzi obliczenia z wykorzystaniem pojęć:
stężenie procentowe, masa substancji, masa
rozpuszczalnika, masa roztworu, gęstość
 oblicza stężenie procentowe roztworu
nasyconego w danej temperaturze (z
wykorzystaniem wykresu rozpuszczalności)
 roztwór nasycony
 krzywa rozpuszczalności






roztwór nienasycony
roztwór rozcieńczony
roztwór stężony
roztwór właściwy
koloid
zawiesina
 stężenie procentowe roztworu
78.79
Zwiększanie
i zmniejszanie
stężenia
roztworów
2
80.81
Mieszanie
roztworó
w
2
82
Podsumowani
e wiadomości
o wodzie
i roztworach
wodnych
Sprawdzian
wiadomości z
działu Woda i
roztwory
wodne
1
83
 prowadzi obliczenia z wykorzystaniem pojęć:
stężenie procentowe, masa substancji, masa
rozpuszczalnika, masa roztworu
 podaje sposoby na zmniejszenie lub zwiększenie
stężenia roztworów
 dokonuje obliczeń prowadzących do otrzymania
roztworów o innym stężeniu niż stężenie
roztworu początkowego
 oblicza stężenie procentowe roztworu
otrzymanego po zmieszaniu roztworów o
różnych stężeniach
1
WODA I ROZTWORY WODNE
SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY
39
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
1
2
3
4
Uczeń:
• zna podział mieszanin
• podaje właściwości
mieszanin
• zna proste sposoby
rozdzielania mieszanin
• wyjaśnia, co to jest woda
destylowana i czym się różni
od wód występujących
w przyrodzie
• wymienia rodzaje wód
występujących w przyrodzie
• wie, na czym polega obieg
wody w przyrodzie
• podaje stany skupienia wody
• nazywa przemiany stanów
skupienia wody
• wymienia właściwości wody
• zapisuje wzory sumaryczny i
strukturalny cząsteczki wody
• definiuje dipol
• wie, że cząsteczka wody jest
dipolem
• wymienia źródła
zanieczyszczeń wód
Uczeń:
• podaje, jakie wiązanie
występuje w cząsteczce wody
• wie, co to jest cząsteczka
polarna
• wyjaśnia, na czym polega
asocjacja cząsteczek wody
• opisuje etapy oczyszczania
ścieków
• wymienia właściwości wody
zmieniające się pod
wpływem zanieczyszczeń
• wie, jak usunąć z wody
naturalnej niektóre
zanieczyszczenia, np. gazy
• określa, dla jakich substancji
woda jest dobrym
rozpuszczalnikiem
• zna podział substancji ze
względu na ich
rozpuszczalność w wodzie
• wyjaśnia, na czym polega
proces rozpuszczania
• odczytuje z wykresu
rozpuszczalności
Uczeń:
• wyjaśnia, na czym polega
tworzenie wiązania
kowalencyjnego spolaryzowanego
w cząsteczce wody
• wyjaśnia budowę polarną
cząsteczki wody
• określa właściwości wody
wynikające z jej polarnej budowy
• omawia wpływ zanieczyszczeń
wód na organizmy
• wymienia sposoby
przeciwdziałania
zanieczyszczaniu wód
• potrafi omówić proces
uzdatniania wody
• omawia proces destylacji
• modelowo przedstawia proces
rozpuszczania w wodzie
substancji o budowie polarnej, np.
chlorowodoru
• podaje rozmiary cząstek
substancji rozpuszczonej w
roztworze właściwym, koloidzie,
zawiesinie
Uczeń:
• wymienia laboratoryjne sposoby
otrzymywania wody
• proponuje doświadczenie
udowadniające, że woda jest
związkiem wodoru i tlenu
• wykazuje doświadczalnie, czy
roztwór jest nasycony, czy
nienasycony
• rozwiązuje zadania rachunkowe na
mieszanie roztworów
• rozwiązuje zadania rachunkowe na
stężenie procentowe z
wykorzystaniem gęstości
• oblicza rozpuszczalność substancji
w danej temperaturze, znając
stężenie procentowe jej nasyconego
roztworu w tej temperaturze
• wymienia zagrożenia
wynikające z zanieczyszczeń
wód
• określa etapy oczyszczania
ścieków
• zna podział substancji na
dobrze i słabo rozpuszczalne
oraz praktycznie
nierozpuszczalne w wodzie
• określa, co to jest
rozpuszczalnik, substancja
rozpuszczana
• zna definicję
rozpuszczalności
• podaje, od czego zależy
rozpuszczalność
• wie, co to jest wykres
rozpuszczalności
• wymienia czynniki
wpływające na szybkość
rozpuszczania się substancji
stałej w wodzie
• definiuje pojęcia: roztwór
właściwy, koloid, zawiesina
• definiuje pojęcia: roztwór
nasycony i nienasycony oraz
stężony i rozcieńczony
• określa, co to jest
krystalizacja
• podaje sposoby
rozpuszczalność danej
substancji w podanej
temperaturze
• porównuje rozpuszczalność
różnych substancji w tej
samej temperaturze
• podaje przykłady roztworu
właściwego, koloidu,
zawiesiny
• wskazuje różnice między
roztworem właściwym a
zawiesiną
• określa sposoby rozdzielania
składników roztworu
właściwego, zawiesiny
• przeprowadza krystalizację
• umie przekształcić wzór na
stężenie procentowe
roztworu, aby obliczyć masę
substancji rozpuszczonej lub
masę roztworu
• oblicza masę substancji
rozpuszczonej lub masę
roztworu, znając stężenie
procentowe roztworu
• wie, jak sporządzić roztwór
o określonym stężeniu
procentowym (np. 100 g 20procentowego roztworu soli
kuchennej)
• wykazuje doświadczalnie
wpływ różnych czynników na
szybkość rozpuszczania substancji
stałej w wodzie
• posługuje się wykresem
rozpuszczalności
• dokonuje obliczeń z
wykorzystaniem wykresu
rozpuszczalności
• oblicza masę wody, znając masę
roztworu i jego stężenie
procentowe
• rozwiązuje proste zadania
z wykorzystaniem gęstości
roztworu
• oblicza stężenie procentowe
roztworu powstałego przez
zagęszczenie, rozcieńczenie
roztworu
• oblicza stężenie procentowe
roztworu nasyconego w danej
temperaturze, znając wartość
rozpuszczalności substancji
• wymienia czynności prowadzące
do sporządzenia określonej ilości
roztworu o określonym stężeniu
procentowym
• potrafi sporządzić taki roztwór
41
otrzymywania roztworu
nienasyconego z nasyconego i
odwrotnie
• definiuje stężenie
procentowe roztworu
• podaje wzór opisujący
stężenie procentowe
• wykonuje proste obliczenia
dotyczące stężenia
procentowego roztworu
Ok 7 godzin na rozwiązywanie przykładowych testów gimnazjalnych.
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który:
 posiada wiadomości i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania;
 samodzielnie odszukuje i interpretuje dane i wykresy, określa zasady klasyfikacji zbiorów, określa analogie pomiędzy grupami
związków chemicznych;
 potrafi nazywać złożone związki, wykonywać złożone obliczenia połączone z wyprowadzaniem wzorów, tłumaczyć zjawiska
nowe i nietypowe;
 biegle posługuje się układem okresowym i wyjaśnia zależności pomiędzy położeniem pierwiastka w układzie okresowym a jego
budową elektronową i właściwościami chemicznymi;
 potrafi zaprojektować, samodzielnie wykonać i zinterpretować eksperyment chemiczny;
 pokieruje grupą wykonującą wspólną pracę teoretyczną lub eksperymentalną;
 osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach chemicznych szczebla wyższego niż szkolny
Przy ocenianiu prac pisemnych uczniów o obniżonych wymaganiach stosuje się następujące zasady przeliczania punktów na ocenę:
Poniżej 19% -niedostateczny
20%-34%dopuszczający
35%-54% -dostateczny
55%-70%-dobry
71%-98%-bardzo dobry
99%-100% celujący