praca domowa - Poradnia Psychologiczno

PRACA DOMOWA
Anna Buźniak – pedagog-terapeuta
Warto dążyć, aby nasze dzieci w realizowaniu swoich obowiązków szkolnych, w tym odrabianiu zadań
domowych, czyli lekcji, były samodzielne. Rodzice są zapracowani, mają mnóstwo codziennych
obowiązków skierowanych w głównej mierze ku dobru dziecka. W rodzinie każdy ma przecież swoje
zadania: rodzice pracę, a dzieci przede wszystkim naukę. Podział obowiązków to z całą pewnością
właściwa droga do rozwoju naszych pociech, zwłaszcza ich samodzielności i odpowiedzialności
za własne sukcesy i porażki. Jednak zdecydowanie nie sprawdza się ona, kiedy okazuje
się, że dziecko ma trudności w nauce i nie radzi sobie z obowiązkami szkolnymi. Wtedy, niezależnie
od wieku pociechy i klasy do której uczęszcza, rodzice powinni wkroczyć z całym arsenałem pomocy,
zgodnie z potrzebami. Dzieci z trudnościami w nauce często dostają obszerną listę zaleceń
i dodatkowych zadań „do pracy w domu”. Jest to trudna sytuacja, kiedy trzeba zdążyć zrobić wszystko
co zadała pani w szkole i jeszcze zrealizować dodatkowe zadania i zalecenia. To główna informacja
kierowana do terapeutów od rodziców, zmęczonych egzekwowaniem dodatkowej pracy od swoich dzieci.
”Lekcje” zajmują tyle czasu, a tu jeszcze trzeba zrobić „to i tamto” i nawet w weekend.
To prawda, że dzieci z trudnościami w nauce muszą pracować więcej, ale jeśli nie zrobimy
nic, to ich sytuacja nie poprawi się. Jeżeli nie pomoże się dziecku od razu, tu i teraz, to jego problemy
będą rosły razem z nim.
Ważną rolą, a nawet misją rodziców jest aby:
- przekonać dziecko do wartości i konieczności dodatkowej pracy
- zorganizować czas tak, aby znalazło się w nim miejsce na naukę i na zabawę
- towarzyszyć dziecku i współuczestniczyć w pokonywaniu trudności w formie najbardziej dla niego
odpowiedniej.
Czasem
wystarczy
okazać
zainteresowanie,
sprawdzić,
a czasami trzeba pomóc czy nawet towarzyszyć dziecku w nauce.
Sprzymierzeńcami rodziców będzie:
- dobra organizacja dnia, podział czasu przeznaczonego na obowiązki szkolne i na zabawę
- zawarcie umowy z dzieckiem
- konsekwencja w przestrzeganiu ustalonych zasad
- stworzenie właściwych warunków do nauki
- okazywanie zainteresowania
- wsparcie emocjonalne
zachęcić,
- sprawdzanie i kontrolowanie
- nadawanie rangi i znaczenia
- udzielanie pomocy w formie dostosowanej do potrzeby
- docenianie wysiłku, nie tylko efektu
- chwalenie, nagradzanie.
Trudno zaakceptować sytuację, kiedy dziecko z trudnościami w nauce nie odrabia pracy domowej,
bo nie chce, przy aprobacie lub bezradności rodziców. Pomyłką jest także odrabianie całotygodniowych
zadań godzinę przed zajęciami, byle jak. Zwróćmy uwagę dziecka na formę w jakiej znajduje
się wykonane przez nie zadanie, estetykę pracy. Zadania i ćwiczenia proponowane dziecku nie muszą
być nudne. Stosowane krótko, ale systematycznie, najlepiej codziennie, przynoszą najlepsze rezultaty.
Pierwsze zadanie każdego dnia powinno być dla dziecka łatwe, aby dać mu poczucie sukcesu
i pozytywnie zmotywować do podejmowania kolejnych zadań. Warto wesprzeć się poleconą przez
terapeutę literaturą z ćwiczeniami i realizować je krok po kroku, aby w konsekwencji dowiedzieć
się co, ile i w jakim czasie tak naprawdę zrobiło dziecko i uniknąć wrażenia ciągłej, nieustannej pracy.
Można pokusić się o własny dobór różnych ćwiczeń z różnych źródeł, ale dobrze uzgodnić
je ze specjalistą. Nadajmy właściwą rangę pracy domowej, bo jeśli rodzice będą traktować ją jako ważną,
wówczas tak samo będzie postrzegało ją dziecko. Doceniajmy wysiłek dziecka wkładany
w naukę, niezależnie od jej efektów, bo jeśli skupimy się tylko na rezultatach, to dzieci z trudnościami
w nauce mają małe szanse na nagrodę, a wtedy już zupełnie przestanie im się chcieć.
[Wybierz datę] Strona 2