WYRÓŻNIENIE I STOPNIA BRONISŁAW WĄTROBA „Jakub

WYRÓŻNIENIE I STOPNIA
BRONISŁAW WĄTROBA
„Jakub Boehme”
Na misa cynowo z szewca ławy blikoł
Po cichu do Boga możno przi tym rzykoł
Miska z jedny strony nojpiyrw mu blyszczała
A potym ze inkszy światło łodbijała
Już wiy! – Już łobudzioł się we niym Bog-czowiek
W kerym zło i dobro jakby po połowie
Może w tym przebiyrać – zoglondać we siebie
Łod niego zależy – w piekle jest czy w niebie
Wyloz ze swyj izby – stanoł chnet na progu
I poczuł że jakby się topioł we Bogu
Łogyń w niym buzuje a woda go gasi
Dusza się do świata tym sposobym łasi
Świat Bogym jest przeca – a łon z tego świata
Łod sia trza Mu za to dać dobro zapłata
Być durś blisko Niego pociongnońć tyż inkszych
By Duch Świynty we niym stoł się jeszcze wiynkszy
Dyć łostawioł szydło – piora prziszła pora
Natchniony napisoł ta bosko „Aurora”
Kero luterany pryndko potympiyli
Choć inksi do serca naprowdy się wziyli
Już prawie przeklynty – z wyroku niymowa
We Niebo swyj duszy wypszone kłod słowa
Na wieki nastympne się łone wyryły
Wszachchwieczny mu we tym dokłodoł tyż siyły
Choć szewc pomarł w końcu – prochym jego ciało
Żyło i żyć bydzie co po niym łostało
Przez wieki już siedzi to we naszych duszach
Te słowo czowieka zowdy bydzie wzruszać
Za Jakubym Boehme ku światłu idymy
Choć ło niym niy wszyscy możno cosik wiymy
Bestoż joch się szkryflać te rymy łodważoł
Ło ślonskim mistyku trocha tyż pomarzoł.